aanbieding
ak- artikelen
ISCHADE!
REAU P. MAN
»WBWVw
Drogist
BOSSTRAAT 21AA
is- en Waterleiding
jO" soest
Physische Therapie
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
5 PU ROL
GEMEENTE-FILM
Doorzitten
RIJZEN UITVERKOCHT.
VRIES
Zestiend» Jaargang
Zaterdag 5 Mei i»aa
-ONDERNEMING „SOEST"
ticien - Burg. Grothestraat 28
IJZERHANDEL
ÜHHMHBHB
EN ZINKWERKER
ZANG VEREEN, t'
O's KINDERKOOR"
J&
roor Inboedels f 0.30 per Mille.
ALGEM. BEGRAFENIS-ONDERNEMING „SOEST"
WIJ EN DE WERELD: DE
WERELD EN WIJ
N.V.Middenstandsbank
Verhuring van
Lips Safe-Loketten
VENEMA
KLEERMAKERIJ
Heeren Mode-Magazijn
GARAGE „MIDDELWIJK"
Een slag in het gezicht
HOTEL 0KHUYSEN - CAFÉ RESTAURANT
Restaurant la minufe
Uw Haar
MIJNHARDT's
Het Gemeentelijk
Grondbedrijf.
ij Qoud- en Zilverwerk en horlogeriën
ande artikelen voor
rk40 gulden
130 voor 75
t merk Vackeron en Constantije
75
20
an 100 voor 65
16—18—25 gulden en hooger
10 tot 20 gulden
vanaf 35
)bel filet 60
50
14
13.50
8-10-12 en 14
7.50
7.50
ozijn met Etui vanaf 12
5
4.50
4.50
en Dames verlovings- en zegelringen.
Aanbevelend,
AMERSFOORT
NO. 18
STRAAT 8, Telef. 2088
RSMA, Torenstraat 8. Tel. 2086.
irstraat 24, Telefoon 2226.
ïnde men zich tot den Heer W. SUKEL,
Petrus en Pauluskerk.
oon 2121
rfwaren, Glazen deurplaten, Ven-
ulne Teer, Kootteer, Parafinlak,
itetwerk, Sponsen, Zeemleer en
VQCl IEDEREEN*
Uwe 00GEN zijn
uw rijkst bezit li
Elk verkeerd gesteld
glas brengt ze ver
der achteruit. Laat
ze vakkundig
beschermen door:
Ie bouwvakken.
'S DEUREN, vanaf f4.75 tot f5.60
it 59
Tel. 2198
I
H. J. V A IV MAÜRÏK
Lid of Oonateur(trice) wenschen toe te
e aanmelden bij het Bestuur of dos
titie in Gebouw „RELIGIE EN KUNST"
kert U tegen
045 BIJ HET STATION SOESTDIJK
Westerstraat 4 (bh. Cenfr. Stat.)
ANDELINO van
ik, Jicht, Zenuwpijnen (Ichias, heupjicht)
jreuken, Ontwrichtingen, Verstuikingen,
Pleuritis (Pleuris), Algemeene zwakte
akten -
sdag van 231/,.
4TEN: Pijnlijke-, Zwakke- en Platvoeten
dag en Zaterdag van 4—5.
landag, Woensdag, Zaterdag van 5—6 uur
De Directie
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE EN REDACTIE: V. WEEDE8TRAAT 7. SOEST
ADVERTENTIËN WORDEN INGEWACHT TOT VRIJDAGS VOORMIDDAGS 9 UUR
INGEZONDEN STUKKEN TOT DINSDAGAVONDS O UUR AAN HET BUREAU
UITGEVER: G. VAN OEN B0VENKAMP, VAN WEEDESTRAAT 7, TELEFOON 2062, SOESTDIJK
ADVERTENTIËN: VAN 1 TOT 5 REGELS 75 CENT, ELKE REGEL MEER 15 CENT
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. GROOTE KORTING
ABONNEMENTSPRIJS 50 CENT PER DRIE MAANDEN FRANCO PER POST
REDACTIE-ADRES: Mr. J. H. VAN D00RNE, LANGE BERGSTRAAT 5, TELEF. 2048, SOESTDIJK
Kantoor: TORENSTRAAT 8, Telef. 2086
n. J. AREND WIERSMA, Torenstraat 8. Tel. 2086.
uirec«e.( j KOETSi Spoorstraat 24, Telefoon 2226.
Voor R.K. teraardebestellingen wende men zich tot den Heer W. SUKEL,
Koster der H.H. Petrus en Pauluskerk.
Bedenk, dat in het leven, net
als in een spiegel, je nooit meer
er uit krijgt, dan je er in doet
De wereld is geneigd een
mensch te beoordeelen naar
wat hij geeft, evenzeer als naar
wat hij doet
Wij hebben ze alle wel in ons leven
ontmoetde verbitterden. De menschen,
die weinig geluk in het leven hadden.
Die uitgingen, om succes en geluk te
zoeken, die soms naar verre landen
trokken, omdat daar ginds natuurlijk de
kans om te slagen veel grooter scheen.
Die jaar in jaar uit worstelden, met de
wereld, om een groot stuk van den
levenstaart, een groot brok van welvaart,
voorspoed en geluk. En die dan, na
jaren soms, bitter gestemd, terugkwamen.
Net zoo arm aan welvaart en geluk,
als ze gingen. Maar met meer verbittering
nog in hun hart. Ze hadden daar buiten,
in de groote wereld, weinig goeds
gevonden, weinig vriendschap, weinig
vriendelijkheidniemand was hen ter
wille geweest, niemand was er goed in
hun oogen, ieder was er op uit geweest,
hen te benadeelen, zich te verrijken te
hunnen kostedrommels, een bar slechte
en vijandige wereld was het geweest,
die zij vonden. En vandaar hun mis
lukking, hun verbittering
Ja zeker, wij hebben allen wel eens
deze verbitterden ontmoet. En ons som
wijlen afgevraagd Hoe het toch kwam,
dat zij zooveel tegenslag ondervonden.
En dan zouden we, met het woord van
een eenvoudig denker kunnen antwoor
den „Bedenk, dat in het leven, net
als in een spiegel, je nooit meer er uit
krijgt, dan je er in doet".
De verbitterden, ze trokken uit,
met de gedachte, hoeveel ze wel uit
de wereld zouden halen, hoeveel ze
wel zouden krijgen, hoeveel ze wel
zouden veroveren. Eerst kwam „Wij"
en daarna „de wereld", fnplaats van
juist van den tegenovergestelden kant
te beginnen, en uit te trekken met de
gedachte, hoeveel zij de wereld wel
zouden kunnen geven van hun werklust
en energie en dienstvaardigheid en
vriendelijkheidalle dingen, die zoomaar
voor het grijpen liggen en geen cent
kosten. En toch in de resultaten die ze
zouden brengen, den rijken oogst van
vriendschap, welvaart, vrede en geluk,
de gevers duizendvoudig zouden hebben
beloond. „De wereld en wij..."
Het is zoo heel eenvoudig, maar we
verliezen ons nu eenmaal zoo gemak
kelijk in diepzinnige theorieën en fan
tastische levensbeschouwingen en inge
wikkelde methoden om geluk te zoeken,
dat we den eenvoudigen weg, herhaal
delijk gewezen, door denkers in soms
zoo heel simpele woorden vastgelegd,
uit het oog verliezen. En verbitterd
worden. We gooien den kop in den
wind, trotseeren de heele wereld, vinden
daarin dan nog iets heldhaftigs, iets
van den martelaar, den verongelijkte,
den door het lot vervolgde. Terwijl het
eenigste wat we als brood zoo noodig
hebben, is de geest der d:enstvaardigheid,
der nederigheid. Omdat eerst dan de
vrede en het geluk en ongetwijfeld ook
de voorspoed, in elk opzicht in ons
leven zal komen. Het is, zooals een
geïnspireerd schrijver als James Douglas
onlangs zei, „een beoefening van den
vredehet is een leven in harmonie
met de eeuwige werkelijkheid. Het is
zelf-overgave, zelf-opoffering. De een
voudige waarheid van het innerlijk leven
is wat zij altijd is geweest. Niemand
kan volmaakt zonder het mysterie van
het innerlijk leven leven, dat rust en
vrede aan het hart, den geest en de
ziel schenkt Het geheim van het innerlijk
leven is gehoorzaamheid aan den wil,
die achter onzen wil staat, het geweten
achter ons geweten, de kracht achter
onze kracht Maar wij vinden het
moeilijk te gelooven, dat het juk van
den vrede gemakkelijk is te dragen of
dat de last van de rust licht is. We
blijven ons vastklemmen aan den waan
dat al onze andere jukken gemakkelijk
te dragen zijn en dat ai onze andere
lasten licht zijn. We ontdekken ten slotte,
dat ze gemakkelijk noch licht zijn. De
dingen die tot onzen vrede behooren,
zijn niet moeilijk of zwaar. Ze zijn zóó
eenvoudig, dat ze altijd bereikbaar zijn.
Ze eischen geen groote verstandelijke
inspanning. Ze vragen geen rijkdom of
macht. 2e zijn hier voor ons om te
nemen. We zijn bang deze gift die
altijd aangeboden wordt, aan te nemen,
omdat we denken, dat we misschien
meer geven, dan wij krijgen zullen,
terwijl we niets geven en alles krijgen,
dat waard is om te bezitten
Men zou het wel duizend keer willen
herhalen, tot al die verbitterden, die
zooveel van de wereld verlangden
bedenk, dat in het leven, net als in
een spiegel, je nooit meer er uit krijgt,
dan je er in doet
FLORIS C.
KAMERKRONIEK
Kliekjesdag - Begrootings-
praatjes - De Eerste
Kamer is lang van stof -
Een bescheiden minister
- Moties.
Het is dan werkelijk gelukt. De
Staatsbegrooting werd door de Eerste
Kamer dan toch afgewerkt, al moest men
er Zaterdag j.1. ook des middags voor
„overwerken", iets. dat volgens enkele
leden sedert menschenheugenis niet was
voorgekomen. Maar bij de laatste hoofd
stukken is zooveel afgepraat, dat men
zich in de Tweede Kamer gewaand zou
hebben, in stede van in het corrigeerende
en remmende lichaamden senaat.
Zoodat we dus kliekjesdag houden en
alleen de smakelijkste stukjes uit den
begrootingspotpourri opwarmen en op
dienen.
Bij Waterstaat bijvoorbeeld. Daar
diende warempel de heer Muralt (v.b.)
een motie in, om een onderzoek naar
de veiligheid op de spoorwegovergangen
en stopzetting der opheffingen van
bewakingen van overgangen te vragen,
Het liefst had hij bewaking van alle
overwegen van internationale lijnen
gevraagd, maar daarin zou de Kamer
toch niet meegaan. Bovendien, zelfs deze
motie ondervond niet zoo bar veel steun.
De minister vond, dat de kwestie van
de onbewaakte overwegen sterk over
dreven werd. Overal gebeuren auto- en
andere verkeersongelukken en die werden
niet met dikke letters in de kranten
gezet. De straat was veel gevaarlijker
dan de spoor. Daar kwam nog bij, dat
de chauffeurs zelf liever geen bewaakte
overwegen hadden. Bij onbewaakte over
wegen hadden ze niet meer voorzichtig
heid te betrachten, dan zij gewoonlijk
op straat betrachten. In de doodelijke
ongevallen had Nederland een heel goede
plaats. En nadat hij nog verklaard had,
dat hij een onderzoek niet noodig achtte,
doch ertoe besloten had, nadat de Tweede
Kamer met algemeene stemmen een
motie daartoe samen, trok de heer de
Muralt zijn motie in.
Een andere spreker, die ook met een
motie zijn verlangens kwam onderstree-
pen, was de heer Moltmaker (s.d.) die
van meening was, dat geen bedrijf in
ons land meer „persklaar" was voor
medezeggenschap in de leiding als het
spoorwegbedrijf. De kwestie van de
classificatie noemde hij een groot onrecht,
weshalve hij op gelijkmaking van de
regeling van het Rijkspersoneel en de
regeling voor het spoorwegpersoneel
aandrong, wat hoogstens f600.000 per
jaar zou kosten. En hij diende een (later
nog gewijzigde) motie in, die uit moest
spreken, dat de kamer van oordeel was,
dat het wenschelijk is, een zelfde systeem
voor de classificatie der standplaatsen
te handhaven en waarin de minister
voor Amersfoort en Omstreken
VAN WEEDESTRAAT 37
TELEF. 2097
SOEST
Deskundige voorlichting bij
den aan- en verkoop
van Effecten.
Verzilveren van Coupons
Handelscredieten
Incasseeringen
SPAAR-DEPOSITO's rente 4%
uitgenoodigd werd, spoedig en dringend
in overleg te treden met de directie der
Nederlandsche spoorwegen, waardoor
aan de achterstelling van het personeel
een einde zou worden gemaakt. De
heer Jansen (r.k.) was juist een tegen
gestelde meening toegedaan, vond de
classificatie heelemaal geen grof onrecht
en vond dat de Kamer niet op de stoel
van de directie der spoorwegen mocht
gaan zitten en van den minister iets
vragen, wat zij toch niet van hem ver
langen mocht. En meneer Smeenge (v.b.)
vestigde onder meer de aandacht op
de hinderlijke reclame op de stations,
die in den Haag zelfs zoo sterk was,
dat men 's avonds niet op de klok kon
zien, hoe laat het was. De minister van
Waterstaat, de heer van de Vegte, toonde
zich zeer nederig. Hij zeide zich bewust
te zijn van het onvolkomene en onvol
maakte van zijn beleid, maar hij zou als
minister het grootste oezwaar hebben om
veel te beloven en niets te doen. Daarom
kwam hij tegen de beweringen van den
heer Moltmaker op, dat zijn beleid
gekenmerkt werd als van een belover,
die niets doet. Over hel Twente-Rijnkanaal
dat ook ter sprake kwam, zeide hij, dat
dit maar niet holderdebolder gegraven
kon worden, al zou het aan een prac-
tische en vlugge behandeling bij de
uitvoering van dat werk niet ontbreken.
Het eerste onteigeningsontwerp had zijn
departement al verlaten. En nu die
kwestie van de medezeggenschap.Meneer
Moltmaker zei: trek de medezeggings-
schapskwestie nu eventjes door. Maar
de warmste voorstanders van de mede
zeggenschap waren daarover nog aan
het studeeren. Men had immers mede
zeggenschap in den personeelraad
Medezeggenschap was geen ding om
door te trekken, doch om met teederheid
te behandelen. En moest niet kunstmatig
gemaakt worden. Groeien moest ze.
Daarom gaf hij den heer M. den raad
Denk aan wat je hebt, en zorg dat dit
in goede verpleging blijft. Inzake de
classificatie meende de minister, dat men
er met de motie-Moltmaker niet kwam.
Weer raadde hij den heer M.„Tracht
met den personeelraad van de zaak te
maken, wat ervan te maken is". Men
moest terug naar het overleg met de
directie door den personeelraad. Waarop
de motie met 16 tegen 15 stemmen
(s.d., v.d. en v.b.) verworpen werd.
Op een ander oogenbük was de Kamer
weer verdiept in de begrooting van
Arbeid, Handel en Nijverheid en hoorden
we den heer Muralt (v.b.) de staatspen-
sionneering bepleiten. De vrijwillige
DAMES- EN HEEREN-
F. C. KUIJPERSTRAAT10 - TEL. 2169
ouderdomsverzekering was tot ondergang
gedoemd. Van de 400.000 mannen en
vrouwen boven de 65 jaar in ons land
zouden binnen niet al te langen tijd
100.000 armlastig zijn, 31.000 krijgen
staatspensioen, 65.000 uitkeering volgens
de invaliditeitswet, 119.000 staatspensioen
volgens de ouderdomswet-Aalberse,
117.000 semi-staatspensioen en slechts
818 rente volgens de vrijwillige ouder
domsverzekering. Thans bleven 30.000
ouden van dagen onverzorgd, en over
enkele jaren zal dat leger 100.000 be
dragen. Daarom bepleitte hijElke 65
jarige man en vrouw in ons land, die
niet meer in eigen onderhoud xs
voorzien, moet van staatswege een uit
keering krijgen van f3.per week of
f 5.per gehuwd paar. Deze oplossing
zou rond f 30 millioen per jaar kosten.
En de staat had nu, tot 1963 f 31.600.000
per jaar te storten in het Invaliditeitsfonds.
in elk geval zou de minister bij de
staatspensionneering terecht moeten ko
men.
De heer Wibaut (s.d.) vond, dat op
dezen minister het negatieve compliment
van toepassing kon zijn Gedurende zijn
ministerieel leven heeft bij de opruiming
van krotten niet tegengehouden, maar
overigens heeft hij zich aan geen enkele
verbetering van de woningtoestanden
schuldig gemaakt.
Minister Slotemaker de Bruine zette
uiteen, dat men wat de ouderdomsvoor
ziening aangaat heeft kunnen kiezen
tusschen verzekering en verzorging en
dat men het eerste gekozen heeft. Ver
zorging was een gunst, verzekering een
recht. Op grond daarvan was hij ook
vóór verzekering. Hetgeen meneer Her
mans (s.d.) de ontboezeming ontlokte,
dat hij staatspensioen ook een recht
vond. Maar de minister bleef bij zijn
oordeel, wees er nog op, dat meneer
Muralt niet had verteld, hoe men aan
de f 30 millioen moest komen en zag
ten slotte ook zijn begrooting z. h. st.
aannemen. Waarna we de koloniale
begrooting bewaarden tot een volgende
week. POLITICUS.
Wielrijder enlortnelrand
verzac^ en geneest door
Dooi 30-60 Tube 80 ct. Bl) Apoth. en Drogisten
me hard tegen hoor zoowel van de Soester
jeugd als van meneer Pastoor. Ja die
koopman in goeden doen, waar ik
onlangs over schreef in verband met dat
gesprek in den trein, had wel groot
gelijk toen-ie zeiMeneer Pastoor moet
zich niet met gemeentezaken bemoeien.
Maar als je nou de Bode leest (een
vermakelijk bhdkan 'k ieder aanbe
velen ik ben al abonné zoolang als 't
bestaat) worden de rollen omgedraaid.
Daar krijgt Oome Hendrik op z'n jacquet
van den pastoor 1 Dat kan me een lollige
knokpartij worden. Ik zou willen advi-
seeren beleg een openbare vergadering
en vecht daar samen de kwestie uit.
Laten de heeren elk vijfhonderd gulden
neertellen en wie ongelijk heeft verbeurt
die aan de armen. Dat is dan de tweede
vijf honderd pop die die stakkers krijgen.
En dan de gaskwestieWat heb ik
gesmuld 1 Vader Aandendijk lei z'n
cathegismus bloot. Buitengewoon interes
sant en leerlijk. Daar gaat-ie:
VraagHoeveel gelooven heeft een
Gereformeerd Wethouder
Antwoord: Twee; een in 't particuliere
leven en een in den Raad.
VraagWelke van die gelooven is de
voornaamste
AntwoordDat hangt er van af hoe
het in je kraam te pas komt.
VraagBrengt een van die gelooven
ook naastenliefde?
Antwoordals 't voor vreemden is,
niet, als 't voor de mededorpsgenooten
is, misschienals 't voor de medege-
loofsgenooten is, zeker.
VraagMogen in den Raad christelijke
principes worden gehuldigd en verde
digd
Antwoord Alleen door menschen van
onze partij, niet door andersdenkenden.
Vraag: En als andersdenkenden dat
toch doen
Antwoord: Dan moet men met een
groot gebaar roepengeen geëvangeli-
seer in den Raad/
Prachtig, prachtig I Precies in overeen
stemming met dat artikel van Ds. van
der Meulen, dat in De Soester van 25
Februari werd becritiseerd, waarna Z.
Eerw. ermaar liever het zwijgen toe deed.
Men moet zondaren niet verheffen, men
moet ze trappen 1 Men moet ze vooral
geen gelegenheid geven hun beter-ik te
toonen, maar ze liever nog verder in
de modder duwen. Men moet ze niet
de hand reiken, maar zich met verachting
afwenden. O Christelijkheid I Uw naam
is Aandendijk 1
Maar de mooiste film was die van het
grondbedrijf. Het heugt me nog als de
dag van gister dat de Grondbedrijf-en
openbare werkendirecteurgemeentearchi-
tect verkondigde dat er f50.000 winst
was gemaakt. Gejuich in de gelederen
der Aschmannen 1 Ieder die anders be
weerde had er geen snars verstand van 1
En daar komt me de burgerpa met een
speech die al dat fraais onderste boven
werpt 1 En zegt me daar zoo maar dood
leuk langs z'n neus weg dat de directeur
van het grondbedrijf de instructies en
reglementen die ervoor vastgesteld waren,
zoomaar in de prullemand gegooid heeft
en een balansje op eigen houtje heeft
gefabriekt. Met dik winst natuurlijk, van
wege het respect bij de broeders. Het
was werkelijk wat je noemt voor den
bakker. Een paar meter links van me
op de tribune stond één van die broeders.
De man had het zoo benauwd dat ik
dacht dadelijk krijgt-ie er nog wat van.
Naast hem stond een meneer die er van
smuldez'n heele facie glunderde naar
mate de broeder het benauwder kreeg.
En toen de vergadering was afgeioopen
stootte hij den broeder aan en zei„Nou,
wat zeg je me düérvan Heit-ie de zaak
nou belatefeld ja of neen". Ik kan me
vergissen maar ik meen toch vast en
zeker dat het antwoord uit 's broeders
mond enkel bestond uit een woord, dat
begint met ver en eindigt met rek.
Toen 'k om half een thuis kwam heb
ik mezelf op een cognacgrokkie gefuifd
en in m'n eentje een troost ingesteld op
den burgerpawaarop onze kater die
op tafel lag te maffen z'n kop opbeurde
en me een knipoogje gaf aisof-ie wou
zeggenBeter laat dan nooit.
BRANDNETEL.
LXVf.
Sjonge jonge dat was me nou weer
eens een raadsvergaderinkje waar ik m'n
hart aan kon ophalen. Toen Oome Hen
drik begon dacht ik ineens aan de kermis
vroeger; „Hier kun-je zien wat ie nog
nooit gezien hebt Oome Hendrik geeft
de pastoor op z'n tabbert". Nou Heer
oom had het verdiend. Gaat die man
zich daar op z'n ouwe dag nog bemoeien
met een weggetje, dat een doorn in z'n
oog isl De toekomst van z'n parochianen
ziet hij duister in I Dat weggetje zal in
de toekomst een scharrel weggetje worden I
Soester maagdelijns zullen eerlang daar
ingewijd worden in de eerste geheimen
van het zoete geneugt der vrijagie 1 Dat
zal niet gebeuren, dus een request aan
den raad. Foei foei meneer pastoor, hoe
dorst je zoo de biechtzonden van je
parochianen bloot te geven I Onwelvoe-
gelijk, onrein, onzedelijk/ Nee 't was
méér dan bar. Er zullen weinig inwoners
onzer liefelijke gemeente geweest zijn
die wisten dat de Soester jonkheid zoo
slecht was, zooals Mr. Jan terecht op
merkte. En nou gaatHeeroom,die dat alle
maal natuurlijk beter weet, dat zoomaar
openlijk vertellenl Eerlijk gezegd, 't valt
Voor Uw AUTOREPARATIËN is het
billljkste adres
TELEFOON 2001 - TORENSTRAAT 7
LUXE VERHUUR-INRICHTING
Een slag in het gezicht der gascom-
missie noemde het lid van den raad,
de heer De Bruin het voorstel van Mr.
van Doorne, om alsnog den heer Van
der Stel op de voordracht voor technisch
ambtenaar bij het gasbedrijf alhier te
plaatsen. Wij zijn van den heer De
Bruin geen groote woorden gewend
zooveel te meer trof het ons dat hij
het was, die dezen pathetischen uitroep
slaakte. En wij meenen ook dat, wanneer
hij genoemd voorstel eens heel rustig
overweegt, met al zijn pro's en contra's,
hij ook wel tot de conclusie zal komen
dat zijn uitlating misplaatst was. Wij
kennen den heer De Bruin als iemand
met een eerlijk oordeel, en die daarvoor
ook durft uit te komen. Maar een eerlijk
TELEF. 2173 - SOESTDIJK
Alle kamers stroomend, warm en koud water
Afzonderlijke zaal voor gezelschappen.
Vergunning
oordeel wil nog niet zeggeneen juist
oordeel.
Glad ernaast was de bewering van
den heer De Bliek (zijn insinuatie zullen
wij onbesproken laten) dat Mr. van
Doorne zijn partijprincipe ontrouw werd
en waar dit blijkbaar in zijn kraam te
pas kwam, rechtsche ideëen propageerde.
Er is echter een heel groot verschil
tusschen rechtsche principes, als Zon
dagsheiliging, vloekverbod enz. en al
gemeen christelijke ideëen, die door
ieder, al behoort hij tot geen enkel
kerkgenootschap en al kent hij den
bijbei slechts aan den buitenkant, als
mensch worden gehuldigd. Een van
deze is naastenliefde. Dat deze deugd
door iedere godsdienst als plicht wordt
voorgeschreven spreekt welhaast van
zelf; het is het fundamenteel beginsel
van iedere leer die beoogt het Hoogere
te vereeren, een beginsel dat men aantreft
evenzeer in de Oostersche godsdiensten
als in den bijbel. Het kan dan ook
slechts verwondering wekken dat een
theologisch onderlegd man als de heer
Den Bliek een dergelijke enormiteit
debiteerde.
De eenige die trachtte een argument
tegen den heer van der Stel te oppo-
neeren was de heer Doorman, die op
merkte, dat al mocht de heer Van der
Stel theoretisch ook nog zoo onderlegd
zijn, het de vraag zou zijn of hij, als
het noodig was een spa zou kunnen
hanteeren. Wie echter weet dat de heer
van der Stel een self-made man is, die
theorie en praktijk van de grondbegin
selen af doorwrocht heeft, weet ook dat
deze, indien noodig even vaardig de
spa als de pen zou kunnen hanteeren,
weet daarmede tevens dat wat de heer
Doorman opmerkte nauwelijks den naam
van argument vermag te dragen.
Waarom, zoo vragen wij ons af,
hebben de overige acht tegenstemmers
dan niet eens royaal hun meening ge
zegd. Dat er bij zijn die geen eigen
opinie er op nahouden en maar stom
weg, conform afspraak of opdracht, hun
stem uitbrengen, weten we wel. Maar
waar bieel de zakelijke bestrijding van
wordt gezond en sterk
het krijgt mooier glans
het wordt vrij van roos
het blijft beter zitten
het valt niet meer uit
indien gij des morgens een weinig PUROL
tusschen de handen wrijft en dit door de
haren uitstrijkt, 't Voldoet iedereen.
de anderen, die geacht kunnen worden
er wèl een eigen opinie op na te
houden? Geen hunner heeft tegenge
sproken dat de heer van der Stel, qua
capaciteiten, de beste was van alle
sollicitanten. Waarom dan niet royaal
hun zienswijze geopenbaard Waarom
niet openhartig gezegd„lk zal tegen
stemmen omdat ik van der Stel niet
wensch wegens zijn verleden Waarom
niet uitgeroepen„Wij zijn zulke fat
soenlijke menschen dat wij iemand die
„gezeten heeft" niet in ons midden
dulden
Waarom niet betoogd, dat waar in deze
gemeente toch al ambtenaren zijn, die
de gemeente een dienst zouden bewijzen
met heen te gaan, vooral niemand hier
moet komen die niet op een volkomen
integriteit kan bogen Dat waren ten
minste argumenten geweest, al zou de
bestrijding niet zijn achterwege gebleven.
Of is het juist de vrees voor deze
bestrijding die hen daarvan terug hield
Slechts een van hen kwam na afloop
der vergadering met een argument en
zei„Die eens steelt blijft altijd een dief".
En wij hebben ons verwonderd dit van
een van de rechterzijde te moeten
hooren, evenzeer als wij ons verbaasd
hebben dat de naastenliefde, een der
eerste beginselen der menschelijkheid
een der hoofdgeboden van eiken gods
dienst, een der hoofdgeboden ook van
Christus zelf, bij hen die zich rechts
noemen, zoo aan de oppervlakte drijft.
Wij gaan voorbij de profanie van den
gereformeerden wethouder Endendijk
die zijn christelijke principes slechts
zou willen toepassen als het een dorps
genoot betrof I Maar treffend is het dat
buiten hem niemand van de zeven
rechtsche raadsleden zijn meening vier
kant tegenover die van Mr. van Doorne
kon of durfde stellen.
Die eens steelt altijd een diefl Geen
vergevensgezindheid dusgeen hand
toereikengeen steun. Waarlijk, dit
is een slag in het gezicht, doch thans
niet van een paar raadsleden die zich
door een naastenliefde-ademend voorstel
beleedigd achten, waar zij in onderling
overleg besloten hadden den dief dief
te laten, maar in het aangezicht van
dien grooten Voorganger in naasten
liefde en vergevensgezindheid wiens
volgelingen zij zich, o spotl
durven noemen.
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct.
Laxeer-Tabletten 60 ct.
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Staal-Tabletten 90 ct.
Maag-Tabletten 75 ct.
Bij Apoth. en Drogisten
In de Raadszitting van 25 April j.1.
heeft de Burgemeester een uitvoerige
rede gehouden over het Grondbedrijf
en de redenen uiteengezet waarom de
Balans over 1924 nog steeds niet was
vastgesteld.
Wij hebben deze rede in ons nummer
van de vorige week zooveel mogelijk
stenografisch opgenomen en vinden thans
aanleiding een en ander eens nader
onder het oog te zien. En dan treft het
ons bijzonder dat in die rede van den
Burgemeester keer op keer sterk naar
voren komt, dat het eigenlijk de Directie
van het Grondbedrijf is, die oorzaak is
van den chaos bij dat bedrijf dat thans,
naar wel met zekerheid valt te voor
spellen voor de ingezetenen van Soest
een zeer groote financieele strop ten
gevolge zal hebben.
De Burgemeester sprak steeds van
Directie van het Grondbedrijf, doch voor
een goed inzicht voor onze lezers hebben
wij maar man en paard genoemd
den Heer G. T. van Vliet, Gemeente-
Architect, Directeur van het Gemeentelijk
Grondbedrijf en Directeur van Openbare
Werken der Gemeente Soest.
Allereerst de feiten. De Heer Van
Vliet heeft de verordening op het
Grondbedrijf niet nageleefd. De Heer
Van Vliet heeft bij den verkoop aan den
Heer Iburg alle ontvangen gelden maar
als „winst" beschouwd. De Heer Van
Vliet heeft de voorwaarden, waaronder
de Gedeputeerde Staten de rekening 1923
hebben goedgekeurd, eenvoudig niet
opgevolgd. De Heer Van Vliet heeft
deze voorwaarden niet onder de bijzon
dere aandacht van het College van B.
en W. gebracht. De Heer Van Vliet heeft
zich nooit rekenschap gegeven van den
kostprijs van den grond. De Heer Van
Vliet heeft dikwijls winsten becijferd als
er slechts verlies was. De Heer Van
Vliet, als Directeur, was verantwoordelijk
voor den administratieven chaos, die
bij het Grondbedrijf bestond. De Heer
Van Vliet heeft fouten gemaakt, die voor
de Gemeente groote financieele schade
opleveren. De Heer Van Vliet heeft
en zoo zouden wij nog wel eenige ko
lommen kunnen doorgaan.
En wat het meest interessante was uit
de rede van den Burgemeester, de Heer
Van Vliet denkt er niet aan, zijn fouten
te erkennen, en nog veel minder, deze
teherzien.
Wij beseffen volkomen dat het voor
een Burgemeester zeer moeilijk is, in
het openbaar één van zijn hoofd-ambte-
naren op deze wijze te bespreken en
dat het Hoofd der Gemeente eindelijk
gemeend heeft dit nu toch eens te moeten
doen, nu, daar zal hij dan wel zijn zeer
gegronde redenen voor hebben gehad.
Het spreekwoord zegt immers, dat een
kruik zoolang te water gaat, tot zij breekt,
en blijkbaar is thans die kruik bij den
Heer G. T. van Vliet ernstig gescheurd
en bevindt zij zich in zinkenden toestand.
Wij willen niet nalaten, den Burge
meester hier op deze plaats hulde en
dank te brengen, dat hij de bewuste
rede heeft gehouden en de ingezetenen
eens een juisten kijk heeft gegeven op
het Gemeentelijk Grondbedrijf, waarover
reeds zoolang is geschreven en veelal
zoo verschillend is geoordeeld. In dit
verband verwijzen wij naar onze publi
caties van ruim een jaar geleden en
later. De heer van Vliet heeft naar
aanleiding van onze beschouwingen,
daarop in het Soester Nieuwsblad groote
en wel gedocumenteerde artikelen ge
schreven, waarvan steeds de conclusie
was, dat onze berichtgevers de plank
missloegen, dat het Grondbedrijf heel
voordeelig was voor de Gemeente en
eigenlijk veel winst opleverde.
Nu, wat er van die vele winst over
is, wij hebben het kunnen lezen. Over
1923 een bedrijfsverlies van f 11.000.
over 1924 een van f 18.000.en over
de volgende jaren, ja, met de berekenin
gen daarover is men zelfs nog niet
klaar. Alleen dus over de jaren 1923
en 1924 een verlies van f29.000.dat
volgens den Burgemeester nog gedekt
moet worden en dus gevonden zal
moeten worden uit de gewone middelen
van de begrooting voor 1929, dat wil
dus eigenlijk zeggen, uit het belasting
geld van de ingezetenen.
Bij voorbaat willen wij reeds alle
mogelijke opmerkingen, die wellicht van
andere zijde weer zullen worden aan
gevoerd, dat deze f 29.000.„eigenlijk"
geen verlies zijn, weerleggen.
Aan groote theoretische boekhoud
kundige beschouwingen over taxatie
waarde, boekwaarde, kostprijs en der
gelijke hebben de belastingbetalers heel
weinig. Voor hen komt het er slechts
op aan, moet die f29.000.— uit de
belasting worden opgebracht, ja dan
neen. Zoo neen, dan zou er heel mis
schien over winst of verlies nog wel
te praten zijn, zoo ja, dan is elke verdere
discussie daarover ten eenenmale over
bodig.
(Wordt vervolgd)
