Purol bij doorzitten, stukloopen en smetten der Huid. RADIO-CENTRALE „SOESTDIJK" La Porte Co. l NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG STEENHUIJSEN Co - Veenhuizerstraat 67a en 40b GEMEENTE-FILM N.V. MIDDENS? ANDSE3 ANK INCASSO': - DEPOSITO'S WONDERLIJKE TEGENSTELLINGEN GARAGE „MIDDELWIJK" Het Gemeentelijk Grondbedrijf. HOTEL OKHUYSEN CAFÉ RESTAURANT Restaurant d Ia minute YENEMA KLEERMAKERIJ Heeren Mode-Magazijn Sluit U aan bij bovengenoemde Centrale BANK- EN EFFECTENZAKEN SAFE-DEPOSIT AbonneertUop dit Blad No. 19 Zestiende «Jaargang BUREAU VOOR ADMINISTRATIE EN REDACTIE: V. WE EDESTRAAT 7, SOEST ADVERTENTIËN WORDEN INGEWACHT TOT VRIJDAGS VOORMIDDAGS 9 UUR INGEZONDEN STUKKEN TOT DINSDAG AVONDS 9 UUR AAN HET BUREAU UITGEVER: G. VAN DEN BOVENKAMP, VAN WEEDESTRAAT 7, TELEFOON 2062, SOESTDIJK ADVERTENTIËN: VAN 1 TOT 5 REGELS 75 CENT. ELKE REGEL MEER 15 CENT GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. GROOTE KORTING ABONNEMENTSPRIJS 50 CENT PER DRIE MAANDEN FRANCO PER POST REDACTIE-ADRES: Mr. J. H. VAN D00RNE, LANGE BERGSTRAAT 5, TELEF. 2048, SOESTDIJK voor AMERSFOORT en OMSTREKEN GEVESTIGD SEDERT 1915 - DIRECTIE: A. H. MARTENS Telefoon 2097, Van Weedestraat 37 t.o. den Heer Haremaker OFFICIEEL Bekendmakingen De Burgemeester van Soest brengt hier ter aigemeenen kennis, dat zich in de gemeente Soest een geval van Mond en Klauwzeer heeft voorgedaan. Soest, 5 Mei 1928. De Burgemeester, G. DEKETH. Burgemeester en Wethouders van Soest brengen ter openbare kennis, dat op 15 Mei a.s. de Zomertijd zal aan^ vangen, en dus in den nacht van 14 op 15 Mei a.s. te twee uur de klokken een uur zullen moeten worden vooruit gezet. Soest, 5 Mei 1928. Burgem. en Weth. voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, J. BATENBURG. G. DEKETH. Hoe meer we doen, hoe meer we kunnen doen; hoe brziger we zijn, hoe meer vrijen tijd hebben we. HAZLITT Zoo op het oog, zijn er in het leven dikwijls wonderlijke tegenstellingen, dte, naar den letter opgevat, weinig minder dan dwaas kunnen schijnen. Maar wanneer we dieper doordringen tot de innerlijke beteekenis der woorden, dan blijkt, dat er groote levenswijsheid in verborgen ligt. Hoe anders die simpele woorden van een Hazlitt bijvoorbeeld te verklaren, als hij zegt dat, hoe meer we doen, hoe meer we kunnen doen en hoe beziger we zijn, hoe meer vrijen tijd we zullen hebben We zien het dagelijks om ons heen, ondervinden het soms in ons eigen leven. Dat we soms op een bepaalden dag iets te doen hadden, dat we gemakkelijk konden afkrijgen, want we hadden tijd in over vloed. Maar juist die gedachte, dat we allen tijd hadden, speelde ons parten. Maakte, dat we ons heelemaal niet druk maakten. We hadden immers een zee van tijd Totdat we op een gegeven oogenblik bemerkten, dat we den be- Aifiikbaren tijd zóó hadden overschat, dat we ons nog moesten reppen, om het werk af te krijgen. Terwijl op een anderen dag, die overladen met werk scheen, waarom we zoo vlug we konden aan den slag gingen en er een flink tempo in hielden, we tot de ontdekking kwamen, dat we warempel, terwijl we veel meer te doen hadden, nog veel eerder klaar waren, dan op dien dag, toen we zoo weinig werk te verrichten hadden. Zoodat we nu nog tijd over hadden, om nog wat anders te doen. Epn heel eenvoudig voorbeeld van de vele wonderlijke tegenstellingen, die het leven oplevert. In dezelfde richting wijst de ervaring, die we in het dagelijksch leven kunnen Opdoen, dat het altijd gemakkelijker is, een ander's lasten, zoowel als onze eigen te dragen. Weer zoo'n wonderlijke tegenstelling. Er zijn zoo heel veel menschen, die alleen maar hun eigen last dragen en die dan nog veel te zwaar vinden. Altijd klagen ze, altijd is hun last zoo zwaar, altijd hebben zij moeilijkheid. En de eenige manier, om die zware last te verlichten, zoo zeer, dqi ze hem niet eens meer voelen, is., aijderen te helpen, hun last te dragen, een stuk van een ander over te nemen, e$en ander voort te helpen, iets voor eep ander te doen I Kijk, dit is nu niet zoo maar een aardig verzinseltje. Er zit inderdaad een stukje wijsheid achter, een uitvloeisel van de groote, onuitputtelijke bron van Wijsheid, die alles onfeilbaar bestuurt en ten goede leidt. Wijsheid behoeft niet altijd omkleed te zijn met een schittering van geleerde en diepzinnige wübrdenpracht. Integendeel. Zoo is dan de^ mensch, die voortdurend verdiept isin eigen leed en eigen zorgen, die mbar voortdurend enkel en alleen oog heeft voor zijn eigen moeiten, en onge voelig blijft voor anderer moeilijkheden (die wellicht nog veel grooter zijn dan zijn eigene) een weinig liefderijke kameraad voor zijn marschgenooten op den levensweg. Zijn piekeren uitsluitend en alleen over zijn eigen lasten is in den kern niets anders dan een duide lijke vorm van egoïsme. En wie met zóó weinig medegevoel voor de men schen om hem heen, met zoo weinig offervaardigheid, zoo weinig vriendelijk heid en behulpzaamheid voortgaat, die kan weinig goeds eigenlijk van anderen verwachten, krachtens de onverbiddelijke wet van oorzaak en gevolg. Wie kan er nu, terwijl hij zijn handen zoo krampachtig gesloten houdt om eigen geluk en eigen voordeel toch maar zoo stevig mogelijk vast te houden, in die stijf saamgeknepen vuisten iets ontvan-1 gen Hij sluit zich zelf daardoor uit van al het goede, dat de opperste Wijsheid ons verschaft en waarvoor alleen maar in ruil wordt gevraagd, dat we ons zelf vergeten zullen en bereid zijn voor anderen iets te doen en te zijn. En degeen, die bij zijn et«en lasten, ook nog met een blijmoedig hart tracht, anderer last te verlichten, en in dat fijne werk steeds blijft volharden, die zal, door de vreugde van het helpen gaan zien, dat zijn lasten veel lichter worden, dan ze eerst schenen, zal geen tijd meer vinden om over eigen zorgen al te zeer te piekeren en zoo, èn voor zich èn voor anderen den weg gemak kelijker maken. „Hoe meer we doen, hoe meer we kunnen doen Om vrij naar Lambeth te citeeren Gelukkig het hart waar de gratie regeert, Waar liefde de borst inspireert Liefde is het schoonste van al en het best', En versterkt en maakt krachtig de rest FLORIS C. voortvarendheid, waarmee de minister aan de wegen „timmerde" (zou men haast kunnen zeggen, als men niet bang moest zijn, dat dit een verkeerden indruk zou wekken). De minister wilde niet eens weten van opbouwende critiek I Pas als het heele plan al in kannen en kruiken was, wilde hij critiek aanvaarden. Achteraf. Dit was vooral van belang in verband met de provinciale wegen plannen. Want de minister begint maar met onteigeningen en als men nu later eens een tracé anders zou hebben ge wild, zou de critiek te laat komen, omdat de Minister zich door de onteige ningen reeds had vastgelegd. En daarom: leve de motie-v. d. Waerden. Een wegen- raad zou den minister van allerlei moeilijke problemen afhelpen. Ook meneer Ebels (v.d.) voelde voor de motie. Het ging om een lichaam van advies en daartegen kon de Minister toch niets hebben De heer ter Laan (s.d.a.p.) belichtte de kwestie weer van een heel andere zijde, vond dat uit de provinciale wegenplans nu eens bleek, hoe groot de achterstand in ons land was en hoezeer de leiding van de bourgeoisie tekort schoot. Hij begreep niet, waarom er in de eerste vijfjarige periode niet daadwerkelijk aangevangen kon worden met het tot stand brengen van vaste verbindingen, waarvan die aan den Moerdijk dan de eerste moest zijn. Ook de heer van Gijn (v.b.) was vóór de motie v. d. Waerden, achtte een brug aan den Moerdijk van het dringendste belang en sprak als zijn meening uit, Voor Uw AUTOREPARATIËN is het billijkste adres TELEFOON 2001 - TORENSTRAAT 7 LUXE VERHUUR-INRICHTING In ons vorig nummer hebben wij gezien dat ons Grondbedrijf over 1923 en 1924 een verlies heeft opgeleverd van f 29.000.- dat nog gedekt moet worden. Dief 29.000.- moeten zoo meteen bij de begrooting voor 1929 gevonden worden uit de gewone middelen en dus gedekt worden doorde belastingopbrengst voor dat jaar. Wat dus zeggen wil, dat indien er geen andere bijzonderheden omtrent te verwachten inkomsten en uitgaven zich zullen voordoen, de gemeentelijke in komstenbelasting voor 1929 zoodanig verhoogd zal moeten worden dat zij minstens die f29.000.— meer opbrengt dan dit jaarwat dan dus zal neerkomen op een verhooging van den factor met 0.2, in ieder geval met 0,1. Zalig vooruitzicht 1 TELEF. 2173 SOESTDIJK Alle kamers stroomend, warm en koud water Afzonderlijke zaal voor gezelschappen. VEROUNNING van de gemeentelijke adviseurs. Hadde men zich wel eens georienteerd, dan hadde men ervaren, dat in den regel afzonderlijke grondbedrijven door klei nere gemeenten bijna steeds een strop opleveren. Ja. zelfs voor de naburige tjroote gemeente Amersfoort is het Grondbedrijf nog allesbehalve een goud mijntje. Doch komen wij terug op den heer G. T. van Vliet, den Directeur van dat prachtige Grondbedrijf, die voor dat Directeurschap jaarlijks 500 harde Hol- landsche Guldentjes opstrijkt, die door den Gemeente-ontvanger uitbetaald wor den uit hetzelfde potje, waarin de zoo bloedig opgespaarde belasting-centjes der Soester ingezetenen verdwijnen. En wat krijgen die ingezetenen nu wel voor die 500 harde Hollandsche Guldentjes Weet U het, lezer Wij niet. En ik geloof niet dat er iemand is, die het behandelde over het Grondbedrijf heeft gevolgd, die het wel weet. Maar dan wordt het toch eens tijd dat wij ons afvragen, „kan de heer G. T. van Vliet, Gemeente-Architect, Directeur van Openbare Werken en Directeur van het KAMERKRONIEK De Tweede Kamer weer aan den arbeid - Het Wegenfonds - Vele stem men gaan op voor sneller uitvoering van het wegen plan. Zoo kwamen we deze week dan weer bij elkaar, in de Tweede Kamer en we begonnen met iets, dat heelemaal niet op de agenda stond en desniet tegenstaande geen critiek uitlokte. D- voorzitter sprak namelijk woorden van medegevoel met de bevolking van Drente, die nu weer ernstig getroffen is door de veenbranden. Waaraan de minister Koningsberger, namens de regeering, nog eenige woorden toevoeg de, in denzelfden geest, waarbij hij verklaarde, dat de Regeering met zou nalaten bij te dragen tot die maatregelen, die aan het geleden leed tegemoet kunnen komen. Daarna aan het werk. Een heele lijst ontwerpen en conclusies werd op de agenda geplaatst. Dit ging echter niet geheel en al zonder haken en oogen. Want meneer Braat had bezwaar tegen de behandeling van het Wetsontwerp tot wijziging van de pensioenwet-1922. Dat ontwerp kostte weer geld, ten bate van de ambtenaren, mopperde hij. Even daarna had hij het wéér met den voor zitter aan den stok, omdat hij er tegen was, dat hel kiez n der voorzitters e' onder-vourzittcrs der af leelingen on middellijk na de trekking plaats vond, iets, waartoe de Kamer op voorstel van den voorzitter juist besloten had, hoewel het in strijd was met art. 15 van het reglement van orde. Maar, of de heer Braat het aan de orde stellen van deze afwijking nu gehoord had of niet, de Kamer maakte er zich niet druk over en de strijd liep dood. Waarna de heer Braat een interpellatie van den Minister van Financiën aanvroeg, over het op treden van een Dordtschen Inspecteur der Directe Belastingen. Nadat, soms van een enkele opmerking dat de waterstaatsdienst de neiging heeft te langzaam te werken. Het wegen plan moest sneller uitgevoerd worden. En zoo werden er van alle zijden wenschelijkheden geuit aangaande aanleg van wegen, o.a. door de heeren Ketelaar (v.d.) en v. d. Tempel (s.d.) over een weg Haag-Schiphol. De heer Bakker (c.h.) meende, dat de minister ook wel een Wegenraad aanvaarden zou, wes halve hij geen woord aan de motie-v. d. Waerden verspillen wilde. In de Eerste Kamer begon men met frisschen moed aan de Indische be grootingen. Die van Nederl. Indië deed den heer Blomjous (r.k.) weer opkomen voor de vrijheid van missie. Waarna de heer Mendels (s.d.) van wal stak, om zijn groote Indische rede te hnudm, die zoo groot was, dai de voorzitter DAMES- EN HEEREN- F. C. KUIJPERSTRAAT10 - TEL. 2169 met invoering van een spreektijd dreigde. Nieuws kwam er ook hier weer niet naar voren. Hoe zou er ook? De heer Mendels gaf als zijn meening, dat de Conservaueven de nationale m-w jinj m Indië b schouwen als een o. weging van een troepje schooiers. En trok een parallel van deze beoordeeling van het Indische nationalisme met die, welke het socialisme in Nederland bij zijn opkomst ondervond. En hij vroeg nu Wat wil men Meent men, dat Indië is voorbeschikt om altijd kolonie te blijven Dan moest men het zeggen. Dacht men, dat Nederland tot in eeuwig heid politieke machthebber moest blijven, dat dit mogelijk was Wat wilde de regeering eigenlijk Hij wilde nu zoo graag eens, dat men een duidelijk pro gram uitstippelde. Na deze rede in En dit zullen wij dan te danken hebben aan den heer G. T. van Vliet Gemeente- Architect, Directeur van Openbare Werken der Gemeente Soest en Directeur van het Gemeentelijk Grond bedrijf. Zoo langzamerhand mag men zich toch wel eens afvragen of deze zaken nu maar steeds moeten blijven bij opmerkingen en redevoeringen. Of het maar steeds moet blijven bij het con- stateeren van ergerlijke feiten en groote gemaakte fouten en het publiceeren daarvan, op welke wijze dan ook Of het wel geacht moet worden te zijn in het belang van de Gemeente en oerhalve in het belang van de belasting betalende ingezetenen, dat die feiten en fouten slechts der openbaarheid worden prijsgegeven en dat er dan verder niets gebeurt En dat dan verd- r de Ge- nv ente-machine maar w< er vroolijk en lustig voortdraait, wachtend op een volgende uitgezochte gelegenheid om weer nieuwe fouten te maken Want ten slotte nietwaar, deingezetenen betalen wel! Of dat het eindelijk eens tijd wordt dat men flink het mes in de wonde zet en constateert: zoo gaat het niet langer I Dat men wel bewust en krachtig een donderend„halt, tot hiertoe en niet verder", toeroept aan degenen die de strop van het Grondbedrijf voor de Gemeente steeds grooter willen doen worden. Want dat het een strop is en re heel croste -trop ook, u. d.m moet jnen i h w 1 no 'rende d f e:i zu de blind zijn, als men het thans nog niet begrijpt. Indien de Gemeente de exploitatie van hare gronden eens aan zich zelf had gehouden en daarvoor geen afzon derlijk Grondbedrijf had opgericht, och, dan ware met inzicht en voorzichtig beleid nog heel wat te bereiken geweest. Maar dat heeft men niet gedaan. Men moest hebben een afzonderlijk Grond bedrijf, een bedrijf met een „Directeur" en een „Administrateur", die beiden voor hunne bemoeiïngen een niet onaardig salaris kregen. Men moest hebben een Gemeentelijk Grondbedrijf dan toch eigenlijk wel in zijn positie gehandhaafd blijven Is hij daarvoor voldoende deskundig Het antwoord hierop vinden wij in de rede van den Burgemeester, gehouden in de Raadszitting van 25 April j.1. door ons in het eerste artikel onder dit opschrift nog eens herhaald. Kan het van een gemeente-ambtenaar worden geduld dat hij de Gemeentelijke Verordeningen niet naleeft? Dat hij de voorwaarden van Gedeputeerde Staten eenvoudig in de prullemand deponeert en niet opvolgt Dat hij zich nooit rekenschap geeft van den kostprijs van den grond Dat hij bij diverse gelegen heden alle ontvangen gelden maar als „winst" beschouwt? Daten nog veel meer. En ten slotte, kan het van een ge meente-ambtenaar worden geduld, dat hij door zijne fouten de Gemeente een strop bezorgt van f 29.000.— en dat hij dan die fouten nog niet eens erkent, laat staan herziet En ten slotte vragen wij ons af, of de financieele toestand van de Gemeente Soest van dien aard is, dat zij zich de luxe van een dergelijken ambtenaar kan permitteeren en die zelfs honoreert met een bedrag van bijna f 5000.per jaar Of de Gemeente financieel krachtig ge noeg is om die strop van f 29.000maar weer goedig te betalen en verder de zaak maar weer op de oude voet voort te zetten, zooals dat helaas zooveel in onze U'-me ie getuu l >-n w.it v\ij ku n< lluMrceren met een kleine variatie op een bekend thema Zij hadden een das, Deden een greep in de kas, En lieten de zaak, zooals zij was. Of zou eindelijk de tijd eens zijn aangebroken dat het donderend „halt 1" wordt toegeroepen En dat van den Heer G. T. van Vliet moet worden geeischt storting in de Gemeentekas van het door zijn schuld ontstane tekort van f29.000. En dat ons Gemeentebestuur zich eens ernstig gaat afvragen Groote sorteering LUIDSPREKERS, desgewenscht op gemakkelijke betalingsconditie's vergezeld, een aantal Conclusies weg- gehamerd waren, kwamen we aan de Begrooting 1928 van het Wegenfonds, waarover nog wel eenige woorden ge vallen zijn. Op de begrooting werden uitgetrokken f 26.6 millioen (v. j. 11.2 mill.) waarvan 21.4 mill bestemd is voor onderhoud en verbet- rini» van bestaande wegen en aanleg van na uwe wegen. Daar was meneer van Voorst tot Voorst (r.k) die aandrang op versneld tempo bij de uitvoering van het wegen program. En hij deelde het bezwaar van den minister niet, dat de kosten te hoog zouden worden. Het was heele maal niet erg een deel dier kosten op het nageslacht te doen drukken. Natuurlijk ging het betoog van meneer v. d. Waerden (s.d.a.p.) ook in de richting van „een zeer krachtig tempo" voor de uitvoering van het wegenplan. Maar in hoofdzaak was zijn betoog een pleidooi voor de instelling van een Wegenraad, iets, dat hij bij motie had voorgesteld. Ten slotte bepleitte hij een goede ver binding van het Noorden en Zuiden des lands. Meneer Kortenhorst (r.k.) was ook ntet buitensporig tevreden over de groote stijl, deed het wel een beetje ('igendommelijk aan, den heer Polak (•v.d.) in eens voor bescherming van zeldzame dieren in Indië te hooren pleiten, en instelling van nationale parken te vragen. De heer Verkouteren (c.h.) had het ook over zeldzame dieren, namelijk over doode mosschen, die hij weer levend wilde gemaakt zien. Dat was namelijk, toen hij pleitte, dat de pensioenen van de oud-gepensionnecr- den van het Indische leger van vóór 1920 onvoldoende waren en er in andere landen veel beter voor die menschen gezorgd wordt. Ze waren tot nu toe blij gemaakt met een doode mosch. En die moesten we nu maar levend maken. Indië heeft inderdaad een zeldzame fauna. POLITICUS. ARDJ'S tableHe2 7 5 ct, grootsch opgezet bedrijf, dat een goud mijntje voor de Gemeente zou worden en waaruit de gouden dukaten zoo maar voortdurend in de Gemeentekas zouden rollen. Nu, rollen doen de gouden du katen wel, zij het dan ook in precies tegenovergestelde richting. De Admini strateur is reeds van zijn functie ontheven, op grond van het feit, dat zijn administratie een chaos was en de Directeur daarover later. Dóch nu men eenmaal de bedrijfsvorm gekozen heeft en daar voor verordeningen en regelen heeft vastgesteld, ja, nu zit men daar aan vast. En vergissen wij ons niet, dan is juist dit de groote strop voor de Gemeente, het „afzonderlijk ingerichte Gemeentelijk Grondbedrijf". Als men indertijd zich eens terdege op de hoogte had gesteld en behoorlijke en vooral betrouwbare inlichtingen over Gemeentelijke grondbedrijven had in gewonnen bij kleinere Gemeenten, die zulk een bedrijf hadden, ja, dan ware men misschien wel wat voorzichtiger geweest. Maar blijkbaar lag voorzichtig heid en inlichtingen inwinnen indertijd niet op den weg van het Gemeentebestuur en blijkbaar nog minder op den weg „Zijn wij wel tegenover onze ingeze- „tenen verantwoord, als wij den heer „G. T. van Vliet in zijn positie van „hoofd-ambtenaar handhaven En als wij den Heer Van Vliet eens een goeden raad zouden geven, dan zouden wij hem thans ernstig aanraden, zijn onMag maar aan te vragen en wij zouden hem dan zien vertrekken onder opmerking „Ga weg en zondig niet meer". En indien de heer Van Vliet dezen werkelijk goed bedoelden raad van ons wil opvolgen, dan gelooven wij dat d:t niet alleen zou zijn in het belang van de Gemeente Soest, maar ook toch wel in het belang van den heer G. T. van Vliet zelve. Want thans bestaat nog de kans, dat het ontslag eervol wordt ge geven terwijl de toekomst voor ons allen is, gelijk een gesloten boek. Sproeten komen vroeg In het voorjaar, koop tijdig een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. LXVII. Het is reeds weken of is het maanden geleden dat een vooruit strevend raadslid in combinatie met een vooruitstrevenden uitgever, ik zal geen namen noemen, aan ons gemeentebestuur aanbood om voortaan de notulen gratis gedrukt te krijgen. En niet alleen gedrukt maar bovendien netjes rondgestuurd bij de raadsleden thuis. Daartegenover zou staan dat die uitgever, alweerik noem geen namen het alleenrecht zou hebben in zijn blad de officieele notulen op te nemen. Tot dusver bleef het ant woord op dit schitterend aanbod uit. En ondanks het feit dat enkele raads leden hierop nog eens tamboureerden zwijgt ons college van B. en W. gelijk drie moffen. Ik heb me laten vertellen dat de oorzaak hiervan alweer in de van ouds in Soest bekende gemoedge steldheid, die men niet beter kan om schrijven dan door het niet in Van Dalen voorkomend woordje kift. Kijk erisals de neutrale Soester daar het voorrecht krijgt om de officieele notulen te hebben, dan zullen een boel menschen zeggen ik wil nou toch eris weten wat er in den raad gesproken isheteene blad zegt zus, het andere zoo, het derde zegt heelemaal niks, ieder zingt het wijsje op zijn eigen manier, dus ik ga „De officieele Soester" lezen. Dat zou niet een doorn, maar een doornenheg in het oog van vader Aandendijk zijn. Want we weten langzamerhand wel dat zijn Aschketeltje buitengewoon handig is met het verdraaien van het raads- verslag zoo dat het net pasbaar is voor de broederen en zusteren in den ge- loove. En Pastoor Vossenaar moet er ook niks van hebben die schijnt op een of andere particuliere audiëntie onze secretaris te hebben ingefluisterd „Dat nooit, liever alle bladen de lucht in 1" En ook dat kan geen verwondering wekken. Want als je De Bode leest heerlijk blad gezellig blad, ik ben er al sinds het eerste nummer verscheen op geabonneerd dan zie je bijvoor beeld over het vorige raadsverslag deze merkwaardige woorden: „Het slot van de vergadering was zeer onbelangrijk". WabliefOnbelangrijk zegt Uweé Nou medunkt dat we in geen maanden, in geen jaren misschien zoo'n belangrijk slot hebben gehad. Ik geloof niet dat een van de huidige inwoners van ons landelijk dorpje zich kan herinneren dat het voorgekomen is dat meneer van Vliet openlijk, wat je noemt op zeker nuttig meubel werd gezet. Vader Aandendijk werd bleek tot zijn haren de andere wethouder rood tot zijn teenende andere raadsleden zat n elkaar verstomd aan to kijken a'sof ze d'r noren niet geloof dm I Maar deson danks was het „een onbelangrijk slot". Dit is wel het beste bewijs dat het hoog tijd wordt dat onze inwoners de gelegenheid krijgen om eens kennis te nemen uit een officieel stuk wat er op de raadsvergaderingen wordt gesproken. Dat ieder die er belang in stelt zelf zou komen luisteren bestaat natuurlijk niet. De tribune zou een halve kilome ter te klein blijken. Afgezien nog van de zeer groote waarschijnlijkheid dat Beuzel zich dan ieder moment paraat zou moeten houden met het zuurstof apparaat. Vanwege de luchtjes, begrijpt Uweé Ik heb trouwens al vernomen dat, als het plan om de officieele notulen te laten drukken er niet gauw doorkomt eenige honderden gemeentenaren ob structie gaan voeren, door bij elke raadsvergadering tegenwoordig te zijn. Gevolggevechten op de trap, Beuzel in bokspositie, gebroken leuningen, en al die narigheid meer. Werkelijk, het wordt de hoogste tijd. Al was het alleen maar omdat ik zelf anders ook in het gedrang kom. BRANDNETEL. BANKIERS BEHAN0ELEN ALLE BAARN KANTOREN TE BUSSUM SOEST

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1928 | | pagina 1