Purol bij doorzitten, stukloopen en smetten der Huid.
RADIO-CENTRALE „SOESTDIJK"
La Porte Co.
l
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
STEENHUIJSEN Co - Veenhuizerstraat 67a en 40b
GEMEENTE-FILM
N.V. MIDDENS? ANDSE3 ANK
INCASSO':
- DEPOSITO'S
WONDERLIJKE
TEGENSTELLINGEN
GARAGE „MIDDELWIJK"
Het Gemeentelijk
Grondbedrijf.
HOTEL OKHUYSEN
CAFÉ RESTAURANT
Restaurant d Ia minute
YENEMA
KLEERMAKERIJ
Heeren Mode-Magazijn
Sluit U aan bij bovengenoemde Centrale
BANK- EN
EFFECTENZAKEN
SAFE-DEPOSIT
AbonneertUop dit Blad
No. 19
Zestiende «Jaargang
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE EN REDACTIE: V. WE EDESTRAAT 7, SOEST
ADVERTENTIËN WORDEN INGEWACHT TOT VRIJDAGS VOORMIDDAGS 9 UUR
INGEZONDEN STUKKEN TOT DINSDAG AVONDS 9 UUR AAN HET BUREAU
UITGEVER: G. VAN DEN BOVENKAMP, VAN WEEDESTRAAT 7, TELEFOON 2062, SOESTDIJK
ADVERTENTIËN: VAN 1 TOT 5 REGELS 75 CENT. ELKE REGEL MEER 15 CENT
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. GROOTE KORTING
ABONNEMENTSPRIJS 50 CENT PER DRIE MAANDEN FRANCO PER POST
REDACTIE-ADRES: Mr. J. H. VAN D00RNE, LANGE BERGSTRAAT 5, TELEF. 2048, SOESTDIJK
voor AMERSFOORT en OMSTREKEN
GEVESTIGD SEDERT 1915 - DIRECTIE: A. H. MARTENS
Telefoon 2097, Van Weedestraat 37 t.o. den Heer Haremaker
OFFICIEEL
Bekendmakingen
De Burgemeester van Soest brengt
hier ter aigemeenen kennis, dat zich in
de gemeente Soest een geval van Mond
en Klauwzeer heeft voorgedaan.
Soest, 5 Mei 1928.
De Burgemeester,
G. DEKETH.
Burgemeester en Wethouders van
Soest brengen ter openbare kennis, dat
op 15 Mei a.s. de Zomertijd zal aan^
vangen, en dus in den nacht van 14
op 15 Mei a.s. te twee uur de klokken
een uur zullen moeten worden vooruit
gezet.
Soest, 5 Mei 1928.
Burgem. en Weth. voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. BATENBURG. G. DEKETH.
Hoe meer we doen, hoe meer
we kunnen doen; hoe brziger
we zijn, hoe meer vrijen tijd
hebben we.
HAZLITT
Zoo op het oog, zijn er in het leven
dikwijls wonderlijke tegenstellingen, dte,
naar den letter opgevat, weinig minder
dan dwaas kunnen schijnen. Maar
wanneer we dieper doordringen tot de
innerlijke beteekenis der woorden, dan
blijkt, dat er groote levenswijsheid in
verborgen ligt. Hoe anders die simpele
woorden van een Hazlitt bijvoorbeeld
te verklaren, als hij zegt dat, hoe meer
we doen, hoe meer we kunnen doen
en hoe beziger we zijn, hoe meer vrijen
tijd we zullen hebben We zien het
dagelijks om ons heen, ondervinden
het soms in ons eigen leven. Dat we
soms op een bepaalden dag iets te
doen hadden, dat we gemakkelijk konden
afkrijgen, want we hadden tijd in over
vloed. Maar juist die gedachte, dat we
allen tijd hadden, speelde ons parten.
Maakte, dat we ons heelemaal niet druk
maakten. We hadden immers een zee
van tijd Totdat we op een gegeven
oogenblik bemerkten, dat we den be-
Aifiikbaren tijd zóó hadden overschat,
dat we ons nog moesten reppen, om
het werk af te krijgen. Terwijl op een
anderen dag, die overladen met werk
scheen, waarom we zoo vlug we konden
aan den slag gingen en er een flink
tempo in hielden, we tot de ontdekking
kwamen, dat we warempel, terwijl we
veel meer te doen hadden, nog veel
eerder klaar waren, dan op dien dag,
toen we zoo weinig werk te verrichten
hadden. Zoodat we nu nog tijd over
hadden, om nog wat anders te doen.
Epn heel eenvoudig voorbeeld van de
vele wonderlijke tegenstellingen, die het
leven oplevert.
In dezelfde richting wijst de ervaring,
die we in het dagelijksch leven kunnen
Opdoen, dat het altijd gemakkelijker is,
een ander's lasten, zoowel als onze
eigen te dragen. Weer zoo'n wonderlijke
tegenstelling. Er zijn zoo heel veel
menschen, die alleen maar hun eigen
last dragen en die dan nog veel te
zwaar vinden. Altijd klagen ze, altijd
is hun last zoo zwaar, altijd hebben zij
moeilijkheid. En de eenige manier, om
die zware last te verlichten, zoo zeer,
dqi ze hem niet eens meer voelen, is.,
aijderen te helpen, hun last te dragen,
een stuk van een ander over te nemen,
e$en ander voort te helpen, iets voor
eep ander te doen I
Kijk, dit is nu niet zoo maar een
aardig verzinseltje. Er zit inderdaad een
stukje wijsheid achter, een uitvloeisel
van de groote, onuitputtelijke bron van
Wijsheid, die alles onfeilbaar bestuurt
en ten goede leidt. Wijsheid behoeft
niet altijd omkleed te zijn met een
schittering van geleerde en diepzinnige
wübrdenpracht. Integendeel. Zoo is dan
de^ mensch, die voortdurend verdiept
isin eigen leed en eigen zorgen, die
mbar voortdurend enkel en alleen oog
heeft voor zijn eigen moeiten, en onge
voelig blijft voor anderer moeilijkheden
(die wellicht nog veel grooter zijn dan
zijn eigene) een weinig liefderijke
kameraad voor zijn marschgenooten op
den levensweg. Zijn piekeren uitsluitend
en alleen over zijn eigen lasten is in
den kern niets anders dan een duide
lijke vorm van egoïsme. En wie met
zóó weinig medegevoel voor de men
schen om hem heen, met zoo weinig
offervaardigheid, zoo weinig vriendelijk
heid en behulpzaamheid voortgaat, die
kan weinig goeds eigenlijk van anderen
verwachten, krachtens de onverbiddelijke
wet van oorzaak en gevolg. Wie kan
er nu, terwijl hij zijn handen zoo
krampachtig gesloten houdt om eigen
geluk en eigen voordeel toch maar zoo
stevig mogelijk vast te houden, in die
stijf saamgeknepen vuisten iets ontvan-1
gen Hij sluit zich zelf daardoor uit
van al het goede, dat de opperste
Wijsheid ons verschaft en waarvoor
alleen maar in ruil wordt gevraagd, dat
we ons zelf vergeten zullen en bereid
zijn voor anderen iets te doen en te
zijn. En degeen, die bij zijn et«en lasten,
ook nog met een blijmoedig hart tracht,
anderer last te verlichten, en in dat
fijne werk steeds blijft volharden, die
zal, door de vreugde van het helpen
gaan zien, dat zijn lasten veel lichter
worden, dan ze eerst schenen, zal geen
tijd meer vinden om over eigen zorgen
al te zeer te piekeren en zoo, èn voor
zich èn voor anderen den weg gemak
kelijker maken. „Hoe meer we doen,
hoe meer we kunnen doen
Om vrij naar Lambeth te citeeren
Gelukkig het hart waar de gratie regeert,
Waar liefde de borst inspireert
Liefde is het schoonste van al en het best',
En versterkt en maakt krachtig de rest
FLORIS C.
voortvarendheid, waarmee de minister
aan de wegen „timmerde" (zou men
haast kunnen zeggen, als men niet bang
moest zijn, dat dit een verkeerden
indruk zou wekken). De minister wilde
niet eens weten van opbouwende critiek I
Pas als het heele plan al in kannen en
kruiken was, wilde hij critiek aanvaarden.
Achteraf. Dit was vooral van belang in
verband met de provinciale wegen
plannen. Want de minister begint maar
met onteigeningen en als men nu later
eens een tracé anders zou hebben ge
wild, zou de critiek te laat komen,
omdat de Minister zich door de onteige
ningen reeds had vastgelegd. En daarom:
leve de motie-v. d. Waerden. Een wegen-
raad zou den minister van allerlei
moeilijke problemen afhelpen. Ook
meneer Ebels (v.d.) voelde voor de motie.
Het ging om een lichaam van advies
en daartegen kon de Minister toch niets
hebben De heer ter Laan (s.d.a.p.)
belichtte de kwestie weer van een heel
andere zijde, vond dat uit de provinciale
wegenplans nu eens bleek, hoe groot
de achterstand in ons land was en
hoezeer de leiding van de bourgeoisie
tekort schoot. Hij begreep niet, waarom
er in de eerste vijfjarige periode niet
daadwerkelijk aangevangen kon worden
met het tot stand brengen van vaste
verbindingen, waarvan die aan den
Moerdijk dan de eerste moest zijn. Ook
de heer van Gijn (v.b.) was vóór de
motie v. d. Waerden, achtte een brug
aan den Moerdijk van het dringendste
belang en sprak als zijn meening uit,
Voor Uw AUTOREPARATIËN is het
billijkste adres
TELEFOON 2001 - TORENSTRAAT 7
LUXE VERHUUR-INRICHTING
In ons vorig nummer hebben wij gezien
dat ons Grondbedrijf over 1923 en 1924
een verlies heeft opgeleverd van f 29.000.-
dat nog gedekt moet worden. Dief 29.000.-
moeten zoo meteen bij de begrooting
voor 1929 gevonden worden uit de
gewone middelen en dus gedekt worden
doorde belastingopbrengst voor dat
jaar. Wat dus zeggen wil, dat indien er
geen andere bijzonderheden omtrent te
verwachten inkomsten en uitgaven zich
zullen voordoen, de gemeentelijke in
komstenbelasting voor 1929 zoodanig
verhoogd zal moeten worden dat zij
minstens die f29.000.— meer opbrengt
dan dit jaarwat dan dus zal neerkomen
op een verhooging van den factor met 0.2,
in ieder geval met 0,1. Zalig vooruitzicht 1
TELEF. 2173
SOESTDIJK
Alle kamers stroomend, warm en koud water
Afzonderlijke zaal voor gezelschappen. VEROUNNING
van de gemeentelijke adviseurs. Hadde
men zich wel eens georienteerd, dan
hadde men ervaren, dat in den regel
afzonderlijke grondbedrijven door klei
nere gemeenten bijna steeds een strop
opleveren. Ja. zelfs voor de naburige
tjroote gemeente Amersfoort is het
Grondbedrijf nog allesbehalve een goud
mijntje.
Doch komen wij terug op den heer
G. T. van Vliet, den Directeur van dat
prachtige Grondbedrijf, die voor dat
Directeurschap jaarlijks 500 harde Hol-
landsche Guldentjes opstrijkt, die door
den Gemeente-ontvanger uitbetaald wor
den uit hetzelfde potje, waarin de zoo
bloedig opgespaarde belasting-centjes
der Soester ingezetenen verdwijnen.
En wat krijgen die ingezetenen nu
wel voor die 500 harde Hollandsche
Guldentjes Weet U het, lezer Wij niet.
En ik geloof niet dat er iemand is, die
het behandelde over het Grondbedrijf
heeft gevolgd, die het wel weet. Maar
dan wordt het toch eens tijd dat wij
ons afvragen, „kan de heer G. T. van
Vliet, Gemeente-Architect, Directeur van
Openbare Werken en Directeur van het
KAMERKRONIEK
De Tweede Kamer weer
aan den arbeid - Het
Wegenfonds - Vele stem
men gaan op voor sneller
uitvoering van het wegen
plan.
Zoo kwamen we deze week dan
weer bij elkaar, in de Tweede Kamer
en we begonnen met iets, dat heelemaal
niet op de agenda stond en desniet
tegenstaande geen critiek uitlokte. D-
voorzitter sprak namelijk woorden van
medegevoel met de bevolking van
Drente, die nu weer ernstig getroffen
is door de veenbranden. Waaraan de
minister Koningsberger, namens de
regeering, nog eenige woorden toevoeg
de, in denzelfden geest, waarbij hij
verklaarde, dat de Regeering met zou
nalaten bij te dragen tot die maatregelen,
die aan het geleden leed tegemoet
kunnen komen.
Daarna aan het werk. Een heele lijst
ontwerpen en conclusies werd op de
agenda geplaatst. Dit ging echter niet
geheel en al zonder haken en oogen.
Want meneer Braat had bezwaar tegen
de behandeling van het Wetsontwerp
tot wijziging van de pensioenwet-1922.
Dat ontwerp kostte weer geld, ten bate
van de ambtenaren, mopperde hij. Even
daarna had hij het wéér met den voor
zitter aan den stok, omdat hij er tegen
was, dat hel kiez n der voorzitters e'
onder-vourzittcrs der af leelingen on
middellijk na de trekking plaats vond,
iets, waartoe de Kamer op voorstel van
den voorzitter juist besloten had, hoewel
het in strijd was met art. 15 van het
reglement van orde. Maar, of de heer
Braat het aan de orde stellen van deze
afwijking nu gehoord had of niet, de
Kamer maakte er zich niet druk over
en de strijd liep dood. Waarna de heer
Braat een interpellatie van den Minister
van Financiën aanvroeg, over het op
treden van een Dordtschen Inspecteur
der Directe Belastingen.
Nadat, soms van een enkele opmerking
dat de waterstaatsdienst de neiging
heeft te langzaam te werken. Het wegen
plan moest sneller uitgevoerd worden.
En zoo werden er van alle zijden
wenschelijkheden geuit aangaande aanleg
van wegen, o.a. door de heeren Ketelaar
(v.d.) en v. d. Tempel (s.d.) over een
weg Haag-Schiphol. De heer Bakker
(c.h.) meende, dat de minister ook wel
een Wegenraad aanvaarden zou, wes
halve hij geen woord aan de motie-v.
d. Waerden verspillen wilde.
In de Eerste Kamer begon men met
frisschen moed aan de Indische be
grootingen. Die van Nederl. Indië deed
den heer Blomjous (r.k.) weer opkomen
voor de vrijheid van missie. Waarna
de heer Mendels (s.d.) van wal stak,
om zijn groote Indische rede te hnudm,
die zoo groot was, dai de voorzitter
DAMES- EN HEEREN-
F. C. KUIJPERSTRAAT10 - TEL. 2169
met invoering van een spreektijd dreigde.
Nieuws kwam er ook hier weer niet
naar voren. Hoe zou er ook? De heer
Mendels gaf als zijn meening, dat de
Conservaueven de nationale m-w jinj
m Indië b schouwen als een o. weging
van een troepje schooiers. En trok een
parallel van deze beoordeeling van het
Indische nationalisme met die, welke
het socialisme in Nederland bij zijn
opkomst ondervond. En hij vroeg nu
Wat wil men Meent men, dat Indië
is voorbeschikt om altijd kolonie te
blijven Dan moest men het zeggen.
Dacht men, dat Nederland tot in eeuwig
heid politieke machthebber moest blijven,
dat dit mogelijk was Wat wilde de
regeering eigenlijk Hij wilde nu zoo
graag eens, dat men een duidelijk pro
gram uitstippelde. Na deze rede in
En dit zullen wij dan te danken hebben
aan den heer G. T. van Vliet Gemeente-
Architect, Directeur van Openbare
Werken der Gemeente Soest en
Directeur van het Gemeentelijk Grond
bedrijf.
Zoo langzamerhand mag men zich
toch wel eens afvragen of deze zaken
nu maar steeds moeten blijven bij
opmerkingen en redevoeringen. Of het
maar steeds moet blijven bij het con-
stateeren van ergerlijke feiten en groote
gemaakte fouten en het publiceeren
daarvan, op welke wijze dan ook
Of het wel geacht moet worden te
zijn in het belang van de Gemeente en
oerhalve in het belang van de belasting
betalende ingezetenen, dat die feiten en
fouten slechts der openbaarheid worden
prijsgegeven en dat er dan verder niets
gebeurt En dat dan verd- r de Ge-
nv ente-machine maar w< er vroolijk en
lustig voortdraait, wachtend op een
volgende uitgezochte gelegenheid om
weer nieuwe fouten te maken
Want ten slotte nietwaar, deingezetenen
betalen wel!
Of dat het eindelijk eens tijd wordt
dat men flink het mes in de wonde zet
en constateert: zoo gaat het niet langer I
Dat men wel bewust en krachtig een
donderend„halt, tot hiertoe en niet
verder", toeroept aan degenen die de
strop van het Grondbedrijf voor de
Gemeente steeds grooter willen doen
worden. Want dat het een strop is en
re heel croste -trop ook, u. d.m moet
jnen i h w 1 no 'rende d f e:i zu de
blind zijn, als men het thans nog niet
begrijpt.
Indien de Gemeente de exploitatie
van hare gronden eens aan zich zelf
had gehouden en daarvoor geen afzon
derlijk Grondbedrijf had opgericht, och,
dan ware met inzicht en voorzichtig
beleid nog heel wat te bereiken geweest.
Maar dat heeft men niet gedaan. Men
moest hebben een afzonderlijk Grond
bedrijf, een bedrijf met een „Directeur"
en een „Administrateur", die beiden voor
hunne bemoeiïngen een niet onaardig
salaris kregen. Men moest hebben een
Gemeentelijk Grondbedrijf dan toch
eigenlijk wel in zijn positie gehandhaafd
blijven
Is hij daarvoor voldoende deskundig
Het antwoord hierop vinden wij in de
rede van den Burgemeester, gehouden
in de Raadszitting van 25 April j.1.
door ons in het eerste artikel onder dit
opschrift nog eens herhaald.
Kan het van een gemeente-ambtenaar
worden geduld dat hij de Gemeentelijke
Verordeningen niet naleeft? Dat hij de
voorwaarden van Gedeputeerde Staten
eenvoudig in de prullemand deponeert
en niet opvolgt Dat hij zich nooit
rekenschap geeft van den kostprijs van
den grond Dat hij bij diverse gelegen
heden alle ontvangen gelden maar als
„winst" beschouwt? Daten nog
veel meer.
En ten slotte, kan het van een ge
meente-ambtenaar worden geduld, dat
hij door zijne fouten de Gemeente een
strop bezorgt van f 29.000.— en dat hij
dan die fouten nog niet eens erkent,
laat staan herziet
En ten slotte vragen wij ons af, of
de financieele toestand van de Gemeente
Soest van dien aard is, dat zij zich de
luxe van een dergelijken ambtenaar kan
permitteeren en die zelfs honoreert met
een bedrag van bijna f 5000.per jaar
Of de Gemeente financieel krachtig ge
noeg is om die strop van f 29.000maar
weer goedig te betalen en verder de zaak
maar weer op de oude voet voort te
zetten, zooals dat helaas zooveel in onze
U'-me ie getuu l >-n w.it v\ij ku n<
lluMrceren met een kleine variatie op
een bekend thema
Zij hadden een das,
Deden een greep in de kas,
En lieten de zaak, zooals zij was.
Of zou eindelijk de tijd eens zijn
aangebroken dat het donderend „halt 1"
wordt toegeroepen
En dat van den Heer G. T. van Vliet
moet worden geeischt storting in de
Gemeentekas van het door zijn schuld
ontstane tekort van f29.000.
En dat ons Gemeentebestuur zich eens
ernstig gaat afvragen
Groote sorteering LUIDSPREKERS, desgewenscht op gemakkelijke betalingsconditie's
vergezeld, een aantal Conclusies weg-
gehamerd waren, kwamen we aan de
Begrooting 1928 van het Wegenfonds,
waarover nog wel eenige woorden ge
vallen zijn. Op de begrooting werden
uitgetrokken f 26.6 millioen (v. j. 11.2
mill.) waarvan 21.4 mill bestemd is
voor onderhoud en verbet- rini» van
bestaande wegen en aanleg van na uwe
wegen. Daar was meneer van Voorst
tot Voorst (r.k) die aandrang op versneld
tempo bij de uitvoering van het wegen
program. En hij deelde het bezwaar
van den minister niet, dat de kosten
te hoog zouden worden. Het was heele
maal niet erg een deel dier kosten op
het nageslacht te doen drukken. Natuurlijk
ging het betoog van meneer v. d.
Waerden (s.d.a.p.) ook in de richting
van „een zeer krachtig tempo" voor de
uitvoering van het wegenplan. Maar in
hoofdzaak was zijn betoog een pleidooi
voor de instelling van een Wegenraad,
iets, dat hij bij motie had voorgesteld.
Ten slotte bepleitte hij een goede ver
binding van het Noorden en Zuiden
des lands.
Meneer Kortenhorst (r.k.) was ook
ntet buitensporig tevreden over de
groote stijl, deed het wel een beetje
('igendommelijk aan, den heer Polak
(•v.d.) in eens voor bescherming van
zeldzame dieren in Indië te hooren
pleiten, en instelling van nationale
parken te vragen. De heer Verkouteren
(c.h.) had het ook over zeldzame dieren,
namelijk over doode mosschen, die hij
weer levend wilde gemaakt zien. Dat
was namelijk, toen hij pleitte, dat de
pensioenen van de oud-gepensionnecr-
den van het Indische leger van vóór
1920 onvoldoende waren en er in
andere landen veel beter voor die
menschen gezorgd wordt. Ze waren
tot nu toe blij gemaakt met een doode
mosch. En die moesten we nu maar
levend maken.
Indië heeft inderdaad een zeldzame
fauna.
POLITICUS.
ARDJ'S
tableHe2
7 5 ct,
grootsch opgezet bedrijf, dat een goud
mijntje voor de Gemeente zou worden
en waaruit de gouden dukaten zoo maar
voortdurend in de Gemeentekas zouden
rollen. Nu, rollen doen de gouden du
katen wel, zij het dan ook in precies
tegenovergestelde richting. De Admini
strateur is reeds van zijn functie ontheven,
op grond van het feit, dat zijn administratie
een chaos was en de Directeur
daarover later. Dóch nu men eenmaal
de bedrijfsvorm gekozen heeft en daar
voor verordeningen en regelen heeft
vastgesteld, ja, nu zit men daar aan vast.
En vergissen wij ons niet, dan is juist
dit de groote strop voor de Gemeente,
het „afzonderlijk ingerichte Gemeentelijk
Grondbedrijf".
Als men indertijd zich eens terdege
op de hoogte had gesteld en behoorlijke
en vooral betrouwbare inlichtingen over
Gemeentelijke grondbedrijven had in
gewonnen bij kleinere Gemeenten, die
zulk een bedrijf hadden, ja, dan ware
men misschien wel wat voorzichtiger
geweest. Maar blijkbaar lag voorzichtig
heid en inlichtingen inwinnen indertijd
niet op den weg van het Gemeentebestuur
en blijkbaar nog minder op den weg
„Zijn wij wel tegenover onze ingeze-
„tenen verantwoord, als wij den heer
„G. T. van Vliet in zijn positie van
„hoofd-ambtenaar handhaven
En als wij den Heer Van Vliet eens
een goeden raad zouden geven, dan
zouden wij hem thans ernstig aanraden,
zijn onMag maar aan te vragen en wij
zouden hem dan zien vertrekken onder
opmerking
„Ga weg en zondig niet meer".
En indien de heer Van Vliet dezen
werkelijk goed bedoelden raad van ons
wil opvolgen, dan gelooven wij dat d:t
niet alleen zou zijn in het belang van
de Gemeente Soest, maar ook toch wel
in het belang van den heer G. T. van
Vliet zelve. Want thans bestaat nog de
kans, dat het ontslag eervol wordt ge
geven terwijl de toekomst voor ons allen
is, gelijk een gesloten boek.
Sproeten komen vroeg In
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
LXVII.
Het is reeds weken of is het
maanden geleden dat een vooruit
strevend raadslid in combinatie met
een vooruitstrevenden uitgever, ik
zal geen namen noemen, aan ons
gemeentebestuur aanbood om voortaan
de notulen gratis gedrukt te krijgen.
En niet alleen gedrukt maar bovendien
netjes rondgestuurd bij de raadsleden
thuis. Daartegenover zou staan dat die
uitgever, alweerik noem geen
namen het alleenrecht zou hebben
in zijn blad de officieele notulen op
te nemen. Tot dusver bleef het ant
woord op dit schitterend aanbod uit.
En ondanks het feit dat enkele raads
leden hierop nog eens tamboureerden
zwijgt ons college van B. en W. gelijk
drie moffen. Ik heb me laten vertellen
dat de oorzaak hiervan alweer in de
van ouds in Soest bekende gemoedge
steldheid, die men niet beter kan om
schrijven dan door het niet in Van
Dalen voorkomend woordje kift. Kijk
erisals de neutrale Soester daar het
voorrecht krijgt om de officieele notulen
te hebben, dan zullen een boel menschen
zeggen ik wil nou toch eris weten wat
er in den raad gesproken isheteene
blad zegt zus, het andere zoo, het derde
zegt heelemaal niks, ieder zingt het
wijsje op zijn eigen manier, dus ik ga
„De officieele Soester" lezen. Dat zou
niet een doorn, maar een doornenheg
in het oog van vader Aandendijk zijn.
Want we weten langzamerhand wel dat
zijn Aschketeltje buitengewoon handig
is met het verdraaien van het raads-
verslag zoo dat het net pasbaar is voor
de broederen en zusteren in den ge-
loove. En Pastoor Vossenaar moet er
ook niks van hebben die schijnt op
een of andere particuliere audiëntie onze
secretaris te hebben ingefluisterd „Dat
nooit, liever alle bladen de lucht in 1"
En ook dat kan geen verwondering
wekken. Want als je De Bode leest
heerlijk blad gezellig blad, ik ben
er al sinds het eerste nummer verscheen
op geabonneerd dan zie je bijvoor
beeld over het vorige raadsverslag deze
merkwaardige woorden: „Het slot van
de vergadering was zeer onbelangrijk".
WabliefOnbelangrijk zegt Uweé
Nou medunkt dat we in geen maanden,
in geen jaren misschien zoo'n belangrijk
slot hebben gehad. Ik geloof niet dat
een van de huidige inwoners van ons
landelijk dorpje zich kan herinneren
dat het voorgekomen is dat meneer
van Vliet openlijk, wat je noemt op
zeker nuttig meubel werd gezet. Vader
Aandendijk werd bleek tot zijn haren
de andere wethouder rood tot zijn
teenende andere raadsleden zat n
elkaar verstomd aan to kijken a'sof ze
d'r noren niet geloof dm I Maar deson
danks was het „een onbelangrijk slot".
Dit is wel het beste bewijs dat het
hoog tijd wordt dat onze inwoners de
gelegenheid krijgen om eens kennis te
nemen uit een officieel stuk wat er op
de raadsvergaderingen wordt gesproken.
Dat ieder die er belang in stelt zelf
zou komen luisteren bestaat natuurlijk
niet. De tribune zou een halve kilome
ter te klein blijken. Afgezien nog van
de zeer groote waarschijnlijkheid dat
Beuzel zich dan ieder moment paraat
zou moeten houden met het zuurstof
apparaat. Vanwege de luchtjes, begrijpt
Uweé Ik heb trouwens al vernomen
dat, als het plan om de officieele notulen
te laten drukken er niet gauw doorkomt
eenige honderden gemeentenaren ob
structie gaan voeren, door bij elke
raadsvergadering tegenwoordig te zijn.
Gevolggevechten op de trap, Beuzel
in bokspositie, gebroken leuningen, en
al die narigheid meer. Werkelijk, het
wordt de hoogste tijd. Al was het alleen
maar omdat ik zelf anders ook in het
gedrang kom. BRANDNETEL.
BANKIERS
BEHAN0ELEN ALLE
BAARN
KANTOREN TE BUSSUM
SOEST