Joh. van Schalkwijk Jr„ Talmalaan 3
G. Daarna, Dierenarts
i
zijn Wed. W. J. van Ee
STORMSCHADE!
WONINGBUREAU P. MAN
Hare Majesteit de
Koningin-Moeder
Paart nvleesch
Geneeskundige Inrichting
B. KRAAL, Drogist, Tel. 2121 i
A.J.HEINS-Soest
Eiken Slaapkamer
Ameublement bekomen
VOLTA
In kwaliteit het beste
Inprijs het goedkoopste
(1858-1879-1928)
Tip Top Foto's
G. v. Groningen
K.»rte Brinkweg
Uit de hand te koop
R. VAN BURGSTEDEN
Handel in Aardappelen
Groenten en Fruit
Varkensvleeseh
Stofzuiger
De Dienstknecht
in uw huis
Volta Volta
Radio
Electro-motoren
Licht en kracht
5 LITER AZIJN VOOR 40 CENT
AZIJN-EXTRACT 80 PROCENT STERK
Bel op 538 Amersfoort
S. Menko
Staines Inlaids Linoleum
zichzelf recommandeert.
Firma GEBRs. STAAL
Neemt gelden In depöt
Agent: de Heer E. HART0G, Dalweg 4, Baarn
Thans kunt U voor weinig geld een prachtig
Zie Etalage - Zie Etalage
Voor VILLA'S f 0.60, voor Inboedels f 0.30 per Mille.
Een dubbele feestdag, gelijk de Ko
ningin-Moeder op het punt staat te her
denken, mag een zeldzaamheid heeten.
Dubbele feestdag dan ook, die niet ge-
hc.i gelijktijdig valt. Op 2 Augustus
1928 bereikt zij den zeventigjarigen
leeftijd, en op 7 Januari 1929 zal het
een eeuw geleden zijn, dat Haar huwe
lijk met Koning Willem III in de Slot
kapel te -.rolsen werd voltrokken, en
Haar tot Nederlandsehe maakte. Het
spreekt vanzelf, dat uit algemeen oog
punt deze laatste feestdag de verreweg
meest belangrijkste is, en begrijpelijk is
daarom c(e wensch, door de Koningin-
Moeder zelve geuit, dat openbaar feest
betoon naar dien datum zal worden
verplaatst. Maar de hartelijkheid, waar
mede men zich overal in Nederland op
maakt reeds dadelijk dien 70ste- ver
jaardag te herdenken, een mij lp nu
eenmaal geacht in het leven van .Ken
man en elke vrouw, die dezen leeftijd
mag bereiken, spreekt boekdeelen, en
ontneemt daaraan iets van het meer
particulier karakter, dat een dergelijke
feestdag voor minder hoog geplaatsten
in zich bergt.
Die spontane belangstelling en toe
wijding is begrijpelijk. Want, hoezeer de
weg van de Koningin-Moeder in Ne
derland niet over rozen is gegaan, hoe
zeer zij moeilijkheden heeft moeten op
lossen van ,-oote beteekenis van
Haar persoc heid is zooveel zonne
schijn, zoov echte en eerlijke warmte
uitgegaan, dat deze van den aanvang
af geleefd heeft in de harten van het
Nederlandsehe volk. Nauwelijks had zij
den voet op Nederlandschen bodem ge
zet, of Prins Hendrik, die een zoo groote
plaats in Nederland innam, kwam on
verwacht te overlijden, en nog was het
jaar 1879 niet ten einde of uit Parijs
kwam de ontroerende tijding, dat de
Prins van Oranje was gestorven. Wel
bleef den Koning nog zijn zoon Alexan-
der over, maar men kende zijn zwakke
gezondheid en men voorspelde hem
geen lang leven. Door als jong meisje
de hand te reiken aan Koning Willem
III, verlevendigde de toenmalige Prin
ses Emma van Waldeck-Pyrmont de in
Nederalnd bijna gestorven hoop; ont
nam zij aan de bepalingen in de Grond
wet betreffende de troonopvolging, in
gewikkeld als zij waren, een groot deel
van haar beteekenis. En toen den 31
Augustus 1880 Prinses Wilhelmina werd
geboren, was er feest in Den Haag en
feest door het geheele land, ongeacht,
dat men wellicht liever een mannelijk
troonopvolger ad gewenscht. De be
teekenis van je geboorte van dit Ko
ningskind werd verre buiten de grenzen
van ons land erkend, en kwam in nog
helderder licht te staan toen, nauwelijks
vier jaren later, de Koning nog eens den
zwaren gang naar Delft had te gaan om
ook Prins Alexander te begraven. Inder
daad, de verkilling, die zich, tengevolge
van de omstandigheden, om ons Vor
stenhuis had voltrokken, werd door de
verschijning van Koningin Emma weg
gevaagd. Wie herinnert zich niet den
indruk, dien zij maakte bij haar intrede
te 's-Gravenhage, bij haar officieele
ontvangst te Amsterdam. Het is begrij
pelijk, dat zij zich, gemakkelijker wel
licht dan een Prinses, opgevoed aan een
groot en praalvol Hof, bij ons kon thuis
gevoelen. De Oranje's, die den Ko
ningskroon hebben gedragen, hebben
nooit vergeten, dat hun voorvaderen
Stadhouders waren, die zich bij voor
keur dienaren van de Staten-Generaal,
vertegenwoordigers van de natie, noem
den. Zij hebben den Koninklijken luis
ter, waar noodig, niet geschuwd, maar
van een praalrijk Hof heeft men ten on
zent nooit kunnen spreken, en zulk een
praalrijk Hof zou ook, geheel anders
dan bij Zuidelijke volken, bij ons geen
ingang hebben gevonden.
Er was meer, toen 7 Januari 1879
Koningin Emma aan Koning Willem II h
de hand reikte, dat Waldeck-Pyrmont
en Oranje-Nassau verbond. Beide zijn
oude en historierijke geslachten. Beide
zijn geslachten, door den loop der
eeuwen gesplitst naar verschillende tak
ken, die verschillende namen te dragen
hebben gekregen. Meer dan éen Voor
vader van de Koningin-Moeder heeft
zich in Nederlandschen dienst onder-
derscheiden; daar is een Graaf van
Waldeck, die in 1638 bij Wouw sneu-
veldè; daar is een Graaf van Waldeck,
die in 1645 streed in Vlaanderen, en
daar zijn er, die dienden onder Frederik
Hendrik en onder Willem III. Een Vorst
van Waldeck maakte als veldmaarschalk
van het Staatsche leger den Oostenrijk-
schen Successie-oorlog in Vlaanderen
mede. Maar toch, de nauwste banden,
die een der Voorvaderen van de Ko
ningin-Moeder aan Nederland bonden,
zijn wel gelegd door Georg Friedrich,
Graaf van Waldeck, die aan de zijde
van Koning-Stadhouder Willem IJ)
heeft geleefd en gestreden. Willem 111
waardeerde hem in hooge mate, en dat
is wel in het bijzonder gebleken bij zijn
overlijden, toen deze Oranje, weinig ge
woon om woorden van lof te uiten, deze
aan Georg Friedrich zeker niet onthield.
Zoowel op staatkundig als op militair
gebied heeft deze Waldeck zich in hoo
ge mate onderscheiden, en indien Wil
lem III een medewerker heeft gevonden,
die de plannen van den toenmaligen
Franschen Koning verijdelde, dan is het
wel Waldeck geweest. Dergelijke din
gen komen naar voren op het oogenblik,
dat een nazaat zich verbindt aan het
Land, dat hij diende, maar toch is het
helaas nog onbekend genoeg.
Men mag aannemen, dat de verbin
tenis tusschen Koning Willem III en
Prinses Emma van Waldeck Pyrmont
ook in Duitschland, en zeker in Wal
deck, met groote belangstelling en in
genomenheid werd gezien. Op 1 Octo-
ber 1878 verscheen het bijzonder num
mer van de Staatscourant, waarin de
Koning mededeeling van zijn voornemen
deed. Koningin Emma was in den kring
der Waldeck's eenvoudig opgevoed;
men zou Haar ook in dat opzicht kun
nen vergelijken met Carmen Sylva; de
begaafde latere Koningin van Roeme
nië, haar als Prinses von Wied na ver
want, welk verwantschap ook in het
uiterlijk is terug te vinden. Zij heeft
reeds vroeg de weldadigheid en lief
dadigheid verraden, die haar zooveel
rozen heeft doen strooien op het pad
van anderen.
Van het leven van Koningin Emma
aan de zijde van Koning Willem III
valt uiteraard niet veel te zeggen. Een
groot deel van dien tijd werd in beslag
genomen door de zorg voor en de op
voeding van Koningin Wilhelmina.
Want, al leefde de Koning nog en al
genoot hij in het algemeen een goede
gezondheid, toch stond wel toen reeds
vast, dat zijn dochter op jongen leeftijd
zou worden geroepen tot den troon, en
dat dus geheel hare opvoeding erop
diende ingericht om haar voor die hooge
waardigheid te bestemmen. Het is, in
het bijzonder in de dagen van 1901, bij
het huwelijk van de Koningin, uit me
nig geschrift gebleken hoe groot en re
gelmatig de belangstelling was, die
Koningin Emma toonde voor de opvoe
ding van haar dochter; hoe zij zelf het
programma niet slechts opstelde, maar
ook leidde en de uitvoering ervan gade
sloeg. Later, tegelijk Regentes en Voog
des geworden, zou dit nog sterker spre
ken, maar reeds toen werd de grond
slag gelegd voor de banden, die Ko
ningin Emma gedurende geheel de op
voeding van haar dochter hebben ge
bonden met de leeraren en leeraressen,
tot deze eervolle, maar moeilijke taak
geroepen. Nauwelijks tien jaren ge
trouwd, bleek wel, dat de Koningin een
nog moeilijker taak zou hebben te ver
vullen. In de zitting van de Tweede
Kamer van 26 Maart 1889 moest de
Regeering ertoe overgaan om de grond
wettelijk voorgeschreven mededeeling te
doen, dat de Ministers, in Raad verga
derd, den Koning buiten staat hadden
bevonden de Regeering waar te nemen.
Aan het, door het advies van den Raad
van State bekrachtigd besluit, behoefde
echter toen geen uitvoering te worden
gegeven, aangezien een tijdelijke, on
verwachte verbetering in den gezond
heidstoestand van den Koning zich
voordeed, die tengevolge had dat de
reeds in het Groothertogdom Luxem
burg opgetreden Regent, Hertog Adolf
van Nassau, weer spoedig naar zijne
Nassausche bezittingen terugkeerde.
Maar toch, op 29 October 1890 moest
wel tot eene beslissing in den aanvan
kelijk gedachten zin worden overge
gaan. Koningin Einina werd tot Ko
ningin-Regentes benoemd; nauwelijks
had zij, op 20 November d.a.v. het Re
gentschap aanvaard, '|&f de Koning
kwam, op 23 November, te overlijden,
en tengevoge daarvan had reeds op
9 December 1890 haar beëediging als
Regentes en Voogdes gelijktijdig paats.
Het waren sombere plechtigheden, die
zich voltrokken, en de jonge Koningin,
die uiteraard den ernst des levens reeds
had leeren kennen, toonde zich door de
waardigheid, waarmede zij in die dagen
optrad, geheel voor haar moeilijke taak
berekend. Er moet warmte geklonken
hebben in de stem van den President
der Eerste Kamer, die op sobere, maar
welsprekende wijze de Grondwettelijke
formaliteiten voltrok, bij die gelegenheid
op zijn schouders gelegd. Warmte, die
werd ingegeven door het bewustzijn, dat
Koningin Emma zou zijn een goede Re
gentes, van wie het Nederlandsehe volk
met dankbaarheid heeft afscheid geno
men.
En inderdaad, die verwachtingen, zij
zijn ten volle vervuld. Van 23 November
1890 tot 31 Augustus 1898, nog niet
ten volle acht jaren heeft Koningin
Emma het Regentschap gevoerd, maar
zij heeft een onuitwischbaren indruk in
Nederland achtergelaten. Al reeds dade
lijk daarom, wijl zij met een zeldzamen
tact en een nog sprekender fijn gevoel
zichzelve, waar mogelijk, op den achter
grond plaatste, en telken male deed ge
voelen, dat zij daar stond als plaats
vervangster van de jonge Koningin, niet
als Koningin zelve. Wanneer de om
standigheden het maar eenigszins mo
gelijk maakten, kwam zij niet alleen,
maar steeds vergezeld van Koningin
Wilhelmina, en ook dan, wanneer de
leeftijd van Koningin Wilhelmina het
noodzakelijk maakte, dat zij afwezig
was, liet de Koningin-Regentes steeds
doorschemeren, dat zij zich als bewaar
ster van het Koninklijk gezag, niet als
uitoefenster daarvan beschouwde. Zij
kreeg in de acht jaren, die verliepen,
moeilijke staatkundige vraagstukken op
te lossen; zij werd geplaatst voor zuiver
constitutioneele verhoudingen, die haar,
dochter van Duitsch Vorstendom, na
met Pruisen verwant, wel vreemd moe
ten hebben geleken. In die jaren toch is
gestreden de felle strijd om het kies
recht; zijn Tak's voorstellen verworpen,
en zijn Ministeriën als die van Roëll en
Pierson opgetreden. In die jaren ook
begon zich het democratisch beginsel
baan te breken, en dit geschiedde hier
te lande, gelijk het wel overal geschied
is, niet dan nadat harde en bittere woor
den van weerszijden waren gevallen en
vrienden, die bestemd schenen voor het
leven vrienden te blijven, van elkander
waren verwijderd. De Koningin-Regen
tes is in alle die omstandigheden den
eenig juisten weg, den zuiver constitu-
tioneelen, gegaan. Wie ook over het
Regentschap van onze tegenwoordige
Koningin-Moeder schrijft, en tot welke
partij hij of zij behoort, doet dit met
de volledige erkenning, dat de constitu
tioneele beginselen door haar zijn in
acht genomen, en dat lijkt gemakkelijker
dan het is. Het kwam daarbij waarlijk
niet steeds op negatieve, maar ook op
zuiver positieve beginselen aan. Het zal
haar niet altijd gemakkelijk gevallen
zijn om die te volgen; zij zal haar eigen
meening gehad hebben over de aanhan
gige vraagstukken en over de beste
wijze om deze op te lossen; van een
Koningin, die zoozeer de constitutio
neele begrippen in het oog hield, valt
niet anders te verwachten. Maar welke
meening zij moge hebben gehad, het is
naar buiten niet gebleken, en eigenlijk
tast de openbare meening te dien aan
zien nog steeds in het duister.
De groote tact, dien de Koningin-
Moeder toonde, kwam ook op andere
wijze duidelijk tot uiting. Men kan niet
geheel de juistheid ontkennen van wat
Prof. Dr. H. Brugmans in 1923 bij het
zilveren Regeeringsjubileum van de
Koningin schreef, dat bij het overlijden
van den Koning de band tusschen Ne
derland en Oranje wat losser was ge
worden. Niet omdat de gevoelens, die
in de natie leefden, waren gewijzigd,
maar omdat de Koning, mede ten ge
volge van de politieke gebeurtenissen
der laatste tientallen van jaren, zich
meer en meer op den achtergrond had
gehouden. Tal van deelen des lands had
den den Souverein niet meer in hun
midden gezien, en zelfs een centraal
gelegen centrum als Utrecht had sedert
een lange reeks van jaren geen Ko
ninklijk bezoek meer genoten. De Ko
ningin-Moeder, die nog als Koningin
twee bezoeken aan Luxemburg bracht,
waarvan zij Groothertogin was, heeft
terecht begrepen, dat met dezen toe
stand diende te worden gebroken. Het
programma van de opvoeding van Ko
ningin Wilhelmina was waarlijk reeds
zwaar beladen genoeg, maar toch heeft
zij kans gezien om, zonder dat de stu
diën onnoodig werden onderbroken, be
zoeken te brengen overal. Toen op 31
Augustus 1898 Koningin Wilhelmina
het Koninklijk gezag in handen nam,
kende geheel haar volk haar, en zeld
zaam waren degenen onder het volk, die
niet de gelegenheid hadden gehad haar
zelfs van aangezicht tot aangezicht te
leeren kennen. Reeds dadelijk, bij het
eerste openbaar bezoek aan de hoofd
stad, dat van 26 tot 29 Mei 1891 werd
gebracht, trad de kleine Koningin in het
openbaar op bij de eerste steenlegging
van het naar haar genoemde gasthuis.
Volgende jaren werden gewijd niet
slechts aan reizen naar het buitenland
en aan bezoeken van vreemde Vorsten,
maar in de allereerste plaats aan bezoe
ken aan deelen van Nederland. Zoo was
het in 1892, dat de Koninginnen zich
begaven naar Leeuwarden, Sneek en het
verder Friesland en vervolgens naar
Groningen. Zoo werd in 1892 de ope
ning van het Merwedekanaal bijge
woond; een officieel bezoek aan Haar
lem gebracht en in den grooten familie
kring der Oranje's de gouden bruiloft
van den Groothertog en Groothertoging
van Saxen-Weimar-Eisenach bijge
woond.
Zoo had op 21 September 1893 de
groote plechtigheid van de uitreiking
van nieuwe vaandels op het Malieveld
te 's-Gravenhage plaats. Zoo werd in
1894 Zeeland tot in alle onderdeelen
bezocht, en in hetzelfde jaar gegaan
naar Helder, naar Alkmaar en de Ka-
dettenschool, en naar Breda en de Mi
litaire Academie. Zoo werden in 1895
Noord-Brabant en Limburg bijkans ge
heel bezocht, en overal, gelijk bij deze
bezoeken gebruikelijk, contact gezocht
en gevonden met de bevolking, terwijl
in datzelfde jaar de Koninginnen per
soonlijk uitreikten de onderscheidingen,
die na het gunstig verloop van de Lom
bok-expeditie werden gegeven. Mede in
1895 werd geheel de provincie Overijsel
bezocht, waaraan een bezoek aan Dren
te werd verbonden. In 1896, het jaar,
waarin de kerkelijke aanneming der
Koningin plaats had, werd Utrecht ter
gelegenheid van de maskerade der stu
denten bezocht; in 1897 werden bezoe
ken aan Gouda, Zutphen, Dordrecht en
Arnhem gebracht, terwijl 1898, het jaar
van de inhuldiging van de Koningin,
feestelijkheden te aanschouwen gaf van
eiken aard, en in elk deel des lands. In
het buitenland vertoonden de Koningin
nen zich vele malen; uitstapjes naar be
kende mooie gedeelten werden onder
nomen; bezoeken werden gebracht aan
Duitschland, Engeland, Frankrijk en el
ders, doch overal met den eenvoud, die
nu eenmaal een kenmerk is van Neder
land. Men denke over de regelingen, die
in alle deze.gevallen te treffen zijn, niet
gering.
Wie de officieele taal der staatsstuk
ken weet te beluisteren, zal zich in de
proclamatie van 31 Augustus 1898 van
Koningin Wilhelmina herinneren de wel
zeer bijzondere zinsnede, gewijd aan
haar Moeder en aan de wijze waarop
deze haar moeilijke taak had volbracht,
zal het verklaarbaar vinden, dat niet da
delijk de band tusschen Moeder en doch
ter in het openbaar werd doorgesneden,
en dat beiden samen bleven wonen, tot
dat het oogenblik naderde, waarop de
Koningin zich een gemaal had gekozen.
Zoo betrok de Koningin-Moeder, die bij
ons te lande nimmer de Koningin-We
duwe heeft geheeten, gelijk de Grond
wet haar officieel aanduidt, eerst in het
laatst van 1900 haar Paleis in het Lange
Voorhout, het statige heerenhuis, dat
tevoren Prins Hendrik tot verblijf had
gestrekt. Het is wel eigenaardig, dat de
Koningin-Moeder thans bewoont de
beide huizen, tevoren bewoond door
Prins Hendrik, waarheen even vele ge
voelens van toewijding en hartelijkheid
zijn gegaan als jegens haar. Het paleis
te Soestdijk, voortgekomen uit de een
voudige bezittingen, die Koning-Stad
houder Willem III er zich kocht, tot
paleis gerestaureerd om als nationaal
geschenk te dienen aan den lateren Ko
ning Willem II wegens diens heldhaftig
gedrag in den Belgischen veldtocht te
gen Napoleon, was al evenzeer als voor
de Koningin-Moeder, een geliefd punt
van verblijf voor Prins Hendrik. Gelijk
deze er veelvuldige plannen ten behoeve
der Nederlandsehe natie heeft uitge
werkt, is daar ook ten bate van welda
digheid en liefdadigheid veel beslist in
de kamers van de Koningin-Moeder.
Soestdijk is een mooi, en ook naar'
het uiterlijk voornaam paleis, maar wie
het betreedt, vindt er de intimiteit terug,
die ook de woning van de Koningin-
Moeder te 's-Gravenhage zoo alleszins
kenmerkt. Men vindt daar tal van her
inneringen aan de Koningen uit het Huis
der Oranje's; herinneringen, die schaar-
scher zijn in het paleis aan het Voor
hout, waar het persoonlijk leven der
hooge bewoonster geheel den boventoon
voert. Sedert zij als Koningin-Moeder
optrad, is zij in het openbaar leven op
den achtergrond getreden. Maar èn de
Koningin én de natie hebben nimmer
gedoogd, dat bij eenige openbare plech
tigheid van groot belang de Koninklijke
familie zou verschijnen zonder haar.
Het was de Koningin-Moeder, die op
6 September 1923, toen het juist een
kwarteeuw geleden was, dat haar doch
ter werd gekroond, achter de ramen van
het Paleis op den Dam de komst der
Koninklijke familie verwachtte; het was
de Koningin-Moeder, die aanwezig was
telkenmale, wanneer een nationaal feest
stond te worden gevierd. Hoe menig be
zoek aan Amsterdam van het Vorstelijk
echtpaar heeft zij niet met hare tegen
woordigheid opgeluisterd, en hoe is niet
telkenmale gebleken, dat de Koningin-
Moeder, ondanks dat zij geen openbare
functie meer vervulde, leefde en bleef
leven in de harten van ons volk. Dat
dankt zij ongetwijfeld aan de weldadig
heid, die zij uitoefent; weldadigheid, die
geheel haar aandacht heeft. Dat dankt
zij, aan de belangstelling voor liefdadig
heid, die zij toont, telkenmale wanneer
dit maar mogelijk is. Maar zij dankt het
wel het meest aan geheel haar persoon
lijkheid, die er eene is van toewijding
en genegenheid. Vraag het aan degenen,
die de Koningin-Moeder bij eenige ge
legenheid hebben mogen ontvangen, en
ge zult altijd weer datzelfde hooren, dat
het een genot en een genoegen is haar
rond te leiden, omdat bij haar de be
langstelling intens is en ondanks een
overladen programma intens blijft, om
dat zij leeft in hetgeen zij ziet.
Het leven van de Koningin-Moeder
is sedert 1901 rustig verloopen. Des
winters bewoont zij haar paleis in het
Voorhout te 's-Gravenhage; des zomers
vertoeft zij te Soestdijk, en telkenjare
reist zij eenige weken in het buitenland.
Dat rustige leven werd in 1904 onder
broken, toen de natie niet wilde verge
ten, dat het 25 jaren geleden was, dat
zij ons land betrad. Het teekent de Ko
ningin-Moeder, dat zij het nationaal ge
schenk, destijds voor haar bijeenge
bracht, bestemde ter verbetering en uit
breiding van het op haar Landgoed
Oranje-Nassau-oord gestichte Sanato
rium, een sanatorium dat nog steeds
haar volle belangstelling en liefde en
toewijding geniet. Trouwens, geheel de
strijd tegen deze volksziekte, die tuber
culose heet, wordt door haar met be
langstelling gadegeslagen. En zooals
het is op dit gebied, is het eigenlijk
overal. Waar belangstelling valt te too-
nen, blijft de Koningin-Moeder niet ach
ter, niet omdat zij op zich den plicht
dier belangstelling voelt rusten, maar
omdat zij die belangstelling heeft. Het
is bekend, dat zij een groote voorkeur
heeft voor muziek en niet alleen de or
kesten onder leiding van Mengelberg
en Viotta, thans Van Anrooij, mogen
zich in haar veelvuldig bezoek verheu
gen; niet slechts een Vereeniging als de
Vereeniging voor Kamermuziek, met
haar select programma mag haar jaar
lijks enkele malen als gast in haar mid
den begroeten, maar ook muzikale uitin
gen van eiken aard genieten die belang
stelling. Doch daartoe beperkt deze zich
niet. De Koningin-Moeder woont heel
wat tooneelvoorstellingen bij; weten
schappelijke voordrachten van den
meest uiteenloopenden aard hebben
haar als toehoorderes, en bezoeken aan
tentoonstellingen op verschillend gebied
zijn zeker niet zeldzaam. Zoo blijft zij,
toch steeds de positie op den achter
grond innemend, die zij als Koningin-
Moeder wenscht te behouden, leven te
midden van ons, en is eenig nationaal
gebeuren moeilijk denkbaar zonder dat
men haar daarbij ziet.
Men zou het leven van haar, die ach
tereenvolgens voor ons was Koningin
Emma, de Koningin-Regentes en de Ko
ningin-Moeder, reeds nu kunnen noe
men een rijk gezegend leven. Reeds nu,
want indien er één wensch is, die in aller
harten leeft op 2 Augustus 1928, en zoo
straks op 7 Januari 1929, dan is het wel
deze, dat de Koningin-Moeder nog lang
in ons midden zal mogen blijven ver
toeven, en dat wij nog vele malen haar
belangstelling voor aangelegenheden
van nationalen en anderen aard zullen
mogen gadeslaan. Maar reeds nu kan
men van haar leven zeggen, dat het was
rijk gezegend, niet alleen omdat zij veel
heeft ontvangen, want dat heeft zij in
derdaad, maar ook omdat zij de kunst
heeft weten te verstaan veel te geven.
In den tegenwoordigen tijd, waarin de
verhoudingen tusschen Vorsten en vol
ken zoo geheel anders zijn dan in de
dagen, dat Koningin Emma geboren
werd, behoort er niet alleen tact en in
tellect toe om vorstelijke belangstelling
zoodanig te toonen, dat deze gewaar
deerd en als belangstelling gevoeld
wordt. Er behoort daartoe vooral de be
langstelling zelve, die zich ondanks alle
ceremonieel en alle formaliteiten, baan-
breekt. En dat is het wel, wat telken
male van de daden van de Koningin-
Moeder in het openbaar en in hei par
ticuliere leven kan worden getuigd; men
gevoelt dat wat zij doet, gedaan wordt
uit eigen wil, uit eigen belangstelling,
en niet gedaan wordt, omdat het van
haar als Koningin-Moeder nu eenmaal
wordt verwacht.
En juist deze eigen wil, deze eigen
belangstelling maken de banden tus
schen haar en het Nederlandsehe volk
zoo nauw en doen ook in die kringen,
die het monarchaal beginsel als zooda
nig niet zijn toegedaan, op dagen als
die van 2 Augustus 1928 en 7 Januari
1929 een blik van erkentelijkheid gaan
naar deze Vrouw, niet slechts hoogge
plaatst door de beschikkingen van het
lot, maar hoog geplaatst naar ziel en
naar geest.
6 «tuks 50 cent Briefkaarten 6 f I.—
FOTOGRAAF
FERDINAND HUYCKLAAN 6a
On'wikkelen en afdrukken voor amateurs.
achter .lotel .EEMLAND" Soestdijk.
Is dagelijks geopend voor het Inbrengen van
goederen voor de eerstvolgende veiling.
diverse meubelen, schilderijen, lam
pen, fornuizen, kleeden enz.
Dames- en Heeren Rijwielen.
Beleefd aanbevelend,
S. van de St ii
NIEUWSTRAAT 55
Verkrijgbaar eerste kwaliteit
van fonge paarden
Biefstuk70 cent
Biefstuk (haas) 80
Rosbief50
Stukjet45
Rollade45
Magere Lappen 40
Doorregen Lappen 35
Oehakt35
k contant
Concurreerende prijzen
Beleefd aanbevelend,
R. BOKMA
BEUKENLAAN 20b - SOESTDIJK
De Volta bevrijdt U van het
vermoeiende vegen.
GRATIS DEMONSTRATIE.
STOFZUIQER VERHUUR per uur,
per halve dag en per dag.
irn Telefoon 177 Spoorstr. 4-6
Techn. Directeur JACQ. DEKKER
BEHANDEL1NQ vanSpier- en Oewrichtsrheumatiek, Lumbago, Zenuw
pijnen, (Ischias, enz.), Constipatie, Asthma, Chron.
Bronchitis, Vetzucht, Jicht, enz.
VOETLIJDEN: PIJNLIJKE-, ZWAKKE- en PLATVOETEN.
GeneesheerJ. L. WINKLER PRINS, Arts.
Spreekuur: Zaterdag van 10—11 uur
kan men zelf gemakkelijk bereiden met een fleschje onzer
De azijn hiervan gemaakt schimmelt niet en bederft niet
Handel In Kunstmeststoffen,
- Turf strooisel en Branen -
MIDDEL WIJKSTRAAT 18 - TEL. 2141
en wij zijn direct bij U 1
De hoogste waarde betaalt onder-
geteekende voor
alle soorten meubilaire goederen, bed
den, ledikanten, kleeden, tapijten, boe
ken, goud, zilver, brandkasten, piano's,
orgels, antiquiten, geheele of ged. in
boedels en verder alles wat waarde
heeft. Contante betaling. Steeds aan
huis te ontbieden.
Langestraat 109B Tel. Interc. 538.
Amersfoort.
J. MENKO
BeCedigd Makelaar-Taxateur
Belast zich met publ. veilingen enz.
doet een verbruiker na jaren en jaren
weg, omdat het ten slotte begint te vervelen
Verslijten doet men het echter niet
Daarom Is het 'n dankbaar artikeL'hetwelk
Stalen met prijsopgaaf worden op verlangen
gaarne toegezonden door
Woninginrichters - Heuvelweg 8
DE LANDBOUWBANK TE UTRECHT verstrekt op korten termijn CRE-
DIETEN onder hypothecair verband en borgstelling.
Met 3 dagen opzeggens 3%
Voor 3 maanden vast 31/*
Voor 6 maanden vast 31/, °/o
Voor 1 jaar vast .4
Directie: J. B. DE BEAUFORT
N. C. DE RUYTER
e
Oroote kast waarin 3 spiegels, Waschkast met marmer opzet en
spiegel, 2 persoons Ledikant, Nachtkastje met marmer blad,
Tafel en 2 Stoelen.
Behangerif en Stoffeerder!]
VAN WEEDESTRAAT 7A - SOESTDIJK - TELEFOON 2168
Verzekert U tegen
STEENHOFSTRAAT 5 TEL. 2045. BIJ HET STATION SOESTDIJK
