BUSCH Cie
Veehouders in Nederland
G. Daams, Dierenarts
HET VENDUHUIS
JET VAN DER ES
KANTOOR- en SCHRIJFBEHOEFTEN
A.J.HEINS- Soest
WILT GIJ nu of later gega
randeerde, soliede melk- of
kalfkoeien met veel melk
en vet aanschaffen
Landbouw
Voor dierenvrienden.
GELD
SCHOTANUS
TUIN-, BLOEM- EN
LANDBOUWZADEN
Zaadhandel W. S. Veltman
Staines Inlaids Linoleum
zichzelf recommandeert.
Firma GEBRs. STAAL
J. Vim MANEN
Bloemisterij „Kweeklust"
M. v. Hornsveld Zn.
schoonmaken van huizen
Korte Brinkweg Soestdijk
Meubelen, Fornuizen, enz.
De Venduhouder
S. VAN DE STADT
„OPHELIA"
Bloemist - J. GEIJTENBEEK
Tip Top Foto's
PIANOLESSEN
KOMT DAN eer dat gij anders gaat koopen
eerst de veestapel van de Vertrouwens-
veehandel te Amersfoort bezien.
EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ - SOESTDIJK
STEDTNII^
Beetzlaan 42 - Tel. 2305
TELEF. B 355
H. W. SPIJKER
GOUD, ZILVER, HORLOGES
KLOKKEN, BRILLEN
Tandarts SCHLIJECHER
In kwaliteit het beste
Inprijshet goedkoopste
R. VAN BURGSTEDEN
Handel in Aardappelen
Groenten en Fruit
FOTOGRAFIE-ATELIER
Atelier dagelijks geopend.
Reparatie - Inrichting.
FEUILLETON
GEEN GEWETEN.
Achteruitgang van het bouwland in
Engeland.
lteedsvoor den oorlog was er in Enge
land een belangrijke trek naar de steden
le constateeren. Zoo langzamerhand trok
een belangrijk deel van de plattelands
bevolking naar de steden, waar men meer
verdiensten en waar meer vermaak was.
Het logische gevolg was, ontvolking van
het platteland en achteruitgang van de
hoeveelheid cultuurgrond.
Tijdens den oorlog zagen de Engel-
schen het gevaar in, dat hierin gelegen
was en toen daarbij kwam de duikoo-
tenoorlog, was de voedselvoorziening in
ernstig gevaar. Een gevolg hiervan was
aanmoediging van den landbouw en ver
meerdering van de oppervlakte aan cul
tuurgrond.
-Maar toen eenmaal de oorlog voorbij
was, verdween daarmee ook de animo
voor den landbouw en weer zag men
weer het reeds voor den oorlog ken
merkende verschijnsel: de trek naar de
steden.
Ook uit de pas bekend geworden land-
bouwstatistiek van Engeland en Wales
blijkt weer de achteruitgang van de hoe
veelheid bouwland, gevolg van het bo
vens taande.
D* oppervlakte bouwland is in een
7^-mVeru\nder,df met niet minder
/y.büO H.A. (of eventjes 2000 flinke
boerderyen van 40 bunder!)
Het blijvend grasland ging daarentegen
vooruit met 4.5200 H.A., terwijl de op
pervlakte wilde weiden met 20.000 H
vermeerderde. We zien hier dus achter-
uitgang van bet bouwland, maar vooruit
gang van het weiland. Het landbouwbe-
dryf wordt dus in Engeland minder ar
beidsintensief, m. a. w. vooruitgang van
het veehouderijbedrijf, dat gewoonlijk met
mmder arbeiders kan volstaan.
In tvtaal ia dit iaar de oppervlakte
bouwland en blgvend grasland samen af
genomen met $4,4Ü0 H.A. Dit gaat nu
al zoo eoriige jaren door, wat dat op den
dunr moet worden, weten wij niet, maar
wel is zeker, dat Engeland lang niet in
zrjn landbouwbehoeften kan voorzien.
Een Zuid-Afrikaansch landbouwdeskun
dige heeft zelfs al aangeraden om alles
tot grasland te maken en evenals
in zgn land schapen te gaan houden!
voor onze boeren zou dat nog zoo
slecht niet zijn. daar men dan zeker
kon zijn, Engeland nog jarenlang als
goede klant te behouden.
let# over straatvertooningen met Dieren.
Dieren.
Hoe afschuwelijk toch, dit in de Mid
deleeuwen thuis beboerende genoegen
is, leere men uit het volgende, dat wij
overschrijven uit „Van Dieren en Men-
schen", een werk waarin de oude Heer
Cari Hagenbeek, die door wenschte te
gaan voor een „dierenvriend" over zijn
dierenhandel vertelt. Op bladz. 334 zegt
hij:
„Iedereen, die belang stelt in dieren
beeft wel eens gehoord, hoeveel vier
voeters een bijzondere voorliefde voor
suiker en alcohol koesteren. Dat men ren
paarden voor den wedloop madera te
drinken geeft en hun neusgaten daarmede
lawfcjjft, is bijna voor niemand iets
nieuws, «venzoo dat apen van wijn en
ook'wei van andere alcoholische dranken
boudèn. Eens heb ik mijzelf zelfs ver-
pticht gezien om een olifant, die blijkbaar
wat: aangeschoten was, een veel groo
tera boeveelheid alcohol te geven, op
dat de vroolijke gast maar Kever "smoor"
zou 'worden en in slaap vallen, dan het
geheele transport in de war te schop
pen. Een eigenaardig staaltje van
de toepassing van alcohol om dieren
machteloos te maken heb ik eens bij
gewoond, toen ik aan Malferteiner, die
met een menargerie reisde, eenige groo-
te Europeesche beren had verkocht. Na
dat deze de sterke dieren van mij had
overgenomen, bleek het dat zijn kooien
niet stevig genoeg waren en dreigde er
dus gevaar, dat de beesten weieens zou
den kunnen ontvluchten. Juist toen dook
er een bende Zigeuners op, die zich bij
zonder voor de beren interesseerde. Mal
ferteiner zag, dat de kooplustige reizi
gers "geld genoeg bij zich hadden en ver
kocht hun de beren. De Zigeuners hadden
echter geen kooien of hokken bij zich,
zoodat wij zeer nieuwsgierig waren, om
te zien, hoe zij zich zonden redden, eD
op de vraag, boe zg de dieren met zich
medo zouden voeren, verzekerden zij
lachend, dat dat alles beat in orde zou
komen. Een en ander scheen des te
gevaarlijker, omdat de beren volstrekt
niet getemd, of afgericht waren. Het eer
ste, wat de Zigeuners deden, was de
dieren honger laten lijden; twee dagen
lang kregen zij niets te vreten. Daarna
kwamen zij met een vaatje gezouten
haring aansleepen, een kost, waarvan de
beren wel niet hielden, maar dien zij
zich, door den honger gedreven, toch
lieten welgevallen. Op den derden dag
waren al de haringen reeds opgevreten,
tengevolge waarvan de beesten een ont-
zettenden dorst kregen, dien zij nu
mochten lesschen aan spiritus met veel
suiker vermengd, die hun in een bak
word voortgezet, en waarvan zy dan ook
zooveel dronken, dat zij ten slotte in een
diepen slaap vielen. Thans waren de die
ren absoluut ongevaarlijk, en gingen de
Zigeuners zonder eenige vrees in de)
kooien, braken bun de slachttanden uit
met tangen en knepen de klauwen of
nagels af zonder eenig medelijden te too-
nen met hun slachtoffers, die daarbij bloe
dend verwond werden. Vervolgens wer
den er ringen door het neusbeen gesto
ken en kettingen aan die ringen en aan
den bek vastgemaakt en zoo werden de
weerlooze beesten op een wagen mede
gevoerd. Eenige uren later ontwaakten
deze, rolden van den wagen af en
moestentoen verder, aan de ketting ge
leid, achter den wagen aandraven. Voor
zekerheid hadden de Zigeuners hun ook
nog muilkorven aangedaan, wat echter
overbodig was, daar de nog half ver
doofde en door pijn verzwakte dieren
er zelf niet aan dachten om hun
kwelduivels aan te vallen".
Tot zoover Carl Hagenbeek.
Dèt zijn zaken, die aan straatvertoo-
ningen met dansende beren voorafgaan
en toch geven Hollandsche Burgemees
ters en Hollandsche politie toestemming
tot zulke, wij zeggen nogmaals: Middel
eeuwsehe vertooningen!
ROE MÜSSOLINI LEERDE
VIOOL-SPELEN.
De Italiaansche muziekprofessor Archi-
medes Montanelli gaf onlangs zijn memoi
res uit, die interessant zyn wegens de
omstandigheid, dat hij veel weet te ver
tellen van een zijner leerlingen, die het
wel niet ver bracht op muzikaal gebied,
maar een der eerste violisten van het
politiek orkest werd. Montanelli heeft van
1907 tot 1910 Mussolini leeren viool
spelen. Hij vertelt, dat in den vroegen
ochtend van 7 October 1907 iemand tiy
zijn huisknecht er op aandrong, den mu
ziekleeraar persoonlgk te spreken. Monta
nelli gaf den bezoeker verlof binnen !te
treden. Een man van ongeveer dertig
jaar begroette hierop Montanelli. „ik moet
tuestaan", schrijft Montanelli, „dat ik door
de ontmoeting met den vreemde wel
wat verschrikt was. Destijds maakte een
zigeunerbende den omtrek van onze stad
(Forli in de Romagna) onveilig. Voor en
kele dagen had men zelfs den vioolbou
wer Luigi Paganini een kostbare viool ont
stolen, die trots alle nasporingen van de
politie, onvindtbaar bleef.
Plotseling stond een breedgebouwde man
voor mij. Uit de groote oogen scheen een
bijna hypnotische gloed te stralen. Ik
vroeg wat hij verlangde. Hg zeide, gaarne
enkele vioollessen te willen hebben. Ik
informeerde wie en wat hij was, en van
welke stad hij kwam. Daarna stelde hjj
zich voor: ik heet Benrto Museoiini,
stam uit Predappio en ben pp bet oogenblik
redacteur van het blad „Lotta di Classo
(„De Klassenstrijd") in Forli. Ik was nu
een weinig gerustgesteld, maar deelde
hem mede, dat het voor iemand op zijn
leeftijd moeilijk was, nu nog viool te gaan
leeren.
Mussolini antwoordde, dat hij reeds in
Trient een weinig aan muaiek had gedaan.
Hg had daar deel uitganaakt van de
redactie van de „Popoio", maar op zeke
ren dag was hij wegens politieke redenen
uitgewezen. Later had hij in Zwitserland
voor zijn brood gewerkt en was "ten
slotte weer in zijn vaderland terugge
keerd. Ik vertelde hem, dat ik 'destijds
de „Popoio" veel gelezen had en wel te
Ala, waar ik een tijdlang muzieklessen
had gegeven. Ik voegde er aan toe, dat
hij mg in bet geheel niet verwonderde,
dat men hem in Trentino niet geduld
had. Ik waarschuwde hem er voor, in
zijn vaderland niet al te radicaal te zijn,
daar men op deze wijze allicht met de
gevangenis in aanraking zou komen. Daar
op antwoordde» Mussolini kort en scherp:
Men moet ten allen tijde voor zijn over
tuiging kunnen instaan.
Vele maanden lang was Mussolini een
ijverig leerling van Montanelli, die zich
gaarne met hem onderhield. Eens bleef
de leerling een tijdlang weg. „Waar bent
u toch geweesst?" vroeg Montanelli, toen
Mussolini na een paar weken weer op
les verscheen. „0, niets bijzonders, ik heb
alleen wegens een persjdelict een tijdje in
de gevangenis gezeten". Op een vraag
van Montanelli of op zijn overtreding
geen kwijtschelding van straf stond, ant
woordde Mussolini: „Wie zich met het
spel der politiek inlaat, moet met alle
mogelijkheden rekening houden. Zoo dach
ten de oude Italianen er ook over. Zij
offerden hun leven en bezittingen voor
het vaderland".
Gedurende den tijd, dat Mussolini te
Forli aan zijn blad werkte, volgde hij
nauwkeurig de lessen van Montanelli.
Hij was een uiterst ijverig student en
na korten tijd een der beste leerlingen
van den Maestro. Met componeeren hield
Mussolini zich niet op. Hij prefereerde alle
concerten bij te wonen en was een harts
tochtelijk partituur-lezer. Als leerling van
Montanelli heeft Mussolini van 1907 tot
1910 een periode meegemaakt, die hoofd
zakelijk aan de studie van de Inuziek
gewijd was.
verkrijgbaar vanaf f 50.00
Ambtenaren en soortgelijke werknemers,
zonder borg. Anderen met soliede borgstel
ling. Qeen verzekering, noch spaarkas of
andere bijkomende lasten. Lichte aflossing
Ook Ie en 2e Hypotheek beschikbaar
Inlichtingen bij
WONINGBUREAU „CENTRUM"
STATIONSWEG 4 - SOEST
PLUIMVEE- EN VOGELVOEDERS,
RIETMATTEN ENZ.
BEUKENLAAN 31a SOEST
doet een verbruiker na jaren en jaren
weg, omdat het ten slotte begint te vervelen
Verslijten doet men het echter niet
Daarom is het 'n dankbaar artikel hetwelk
Stalen met prijsopgaaf worden op verlangen
gaarne toegezonden door
Woninginrichters - Heuvelweg 8
DE STOOM EN VERFGOE
DEREN GAAN VOOR
QtjVEBVEBU ENCMEM.WASSCMEPIJ
EVEN LEZEN
Wie overtuigt wil wezen waar hij een
heerlijk stukje VLEESCH kan koopen
meet even naar de NIEUWSTRAAT
Ioopen.
Beleefd aanbevelend,
Rund- Kalfs- en Varkensslagerij
Nieuwe Bloem- en Tuinzaden ontvangen
Wenscht gij bloeiende planten of bloemen
C. Kraayenhagen
STEENHOFSTRAAT 1 - TELEF. 2178
biedt U -alle voorkomende bloemwerken aan.
Tevens snoeien van vruchtboomen, aanleg en
onderhoud van tuinen.
BELEEFD AANBEVELEND
blijven zich bij voortduur beleefd aan
bevelen voor alle werkzaamheden in
metselbeton, put- en rioolwerk, witten
gew. schilderwerk,
van binnen en buiten,
schoorsteenvegen, ledigen van putten,
aanleg en onderhoud van tuinen en grond
werk. Leveren van boom- en bloemgewas,
riet- en stroomatten, beton- en tuingrind.
Wij maken soliod werk tegen zeer bil-
lijkeprijzen. Hoogachtend,
EIKENHORSTWEG 2 b.d. TOL
Is dagelijks geopend voor het
ontvangen van goederen voor de
eerstvolgende verkooplng.
Tevens uit de hand te koop diverse
Bloemen - Magazijn
Burg. Grothestraat 4 - Telef. 2113.
Levert Bloemwerken voor alle gelegenheden
Ruim voorzien van alle Bloemist-Artikelen.
Aanleg en Onderhoud van Tuinen
De nieuwe Bloem- en Tuinzaden ontvangen
Onze behandeling Is vakkundig en
onze prijzen billijk I
Depots: C. W. Veenendaal, Van Weedestraat
J. P. Lüschen, Soesterb.straat
6 stuks 50 cent Briefkaarten 6 f 1.—
FOTOGRAAF
G. van GRONINGEN
FERDINAND HUYCKLAAN 6a
Ontwikkelen en afdrukken voor amateurs.
KOLONIEWEG 11
SPREEKUUR 2—3 DINSDAQS
een vertrouwd adres voor
SCHILDERWERK zoowel voor
nieuw als onderhoud.
BEHANGWERK wendt U dan tot
Wieksloot Ie Heeserlaantje - Soest
Uit voorraad leverbaar Behang 1929 vanaf 7 ct per rol
Diverse soorten Glas, Glas in lood gereed in 3 dagen,
Verfwaren, Carbolineum 16 cent per Liter, enz. enz.
Dit verplicht U tot niets en kan Maandags en Dinsdags, alsmede
Zaterdags geschieden. Soliede koopers kunnen zonder eenige prijs-
verhooging ook in termijnen voldoen. (5 procent rente).
De afgegeven koeien krijgen geen zichtbaar herkenningsteeken.
Stipte geheimhouding.
Gratis inlichtingen ten kantore der VERTROUWENSVEEHANDEL,
Leusderweg 239, Amersfoort, Tel. 1186
VAN WEEDESTRAAT 7
WIJ LEVEREN GOED EN BILLIJK
Orlglneele Auplng matrassen
2 pers. vanaf f 13.50
Complete Slaapkamer vanaf f 110.
Complete huiskamer 87.50
Radio-kasten 5.
Eiken Dressoirs 35.
2 fateuils en 4 stoelen
met leer 30.—
2 fateuils en 4 stoeien
met moquette 36.
2 crapauds en 4 stoelen
met moquette 95.
Eiken Buffet 40.
Theekast 10.
Schuiftafel 16.
Bureaux-Ministre 45.
Ook reparatiën.
Beleefd aanbevelend,
VAN WEEOESTR. 25 - TEL. 2043
REPARATIE-INRICHTING :-
Horlogemaker van H. M. Koningin-
Moeder.
VOLLE MELK per L.
GEP. FL. MELK
KARNEMELK per L.
GORTEPAP per L.
KOOKROOM per '/-* L.
SLAGROOM per L
ROOMBOTER volgens
KAAS:
GOUDA (Volv. oud R.m
ii m jong
EDAMMER
LEIDSCHE KAAS
12 cent
14 cent
7 cent
14 cent
40 cent
50 cent
marktprijs.
p.p. 80 cent
p.p. 70 cent
p-p. 45 cent
p.p. 65 cent
Beleefd aanbevelend,
SOESTER COHP. ZUIVELFABRIEK
EN MELKINRICHTING.
MIDDELWIJKSTRAAT 26 - TEL. 2102
Van Maandag af
SPREEKUUR
van 12—1 uur en volgens afspraak.
Huize „Nieuw Mariënburg".
Handel in Kunstmeststoffen,
- Turfstroolsel en Granen -
MIDDEL WIJKSTRAAT 18 - Ta. 2141
NIEUWSTRAAT 55
«f1
KERKDWARSSTRAAT 15 SOEST
Wed. J. C. POHLMAN
Lange Brinkweg 31 Soest.
Magazijn van degelijk Schoenwerk
tegen uiterst billijke prijzen.
Minzaam aanbevelend,
ROMAN VAN
2 REINHOLD ORTMANN
Professor tyallroth echter legde terzelf-
dertijd zijn half opgebrande sigaar op
de aaebbak, streek nadenkend door zijn
baard ën liep, een paar maal in zijn ka
mer op, en, neer, zooals hij anders wel
s'ètuj placht te doen, wanneer een inge
wikkelde wetenschappelijke vraag zijn
geest berig hield. Zijn statige gestalte
hoog oprichtend, alsof hij zich daardoor
een nog jeugdiger en werkkrachtjger
uiterlijk wilde geven, wendde hij zich
naar de deur en riep, nadat hij in de
aangrenzende kamers tevergeefs gezocht
had, den naam zgner dochter.
„Ingeborg! Kaboutertje! In welk
muizegaatje beb je je nu toch weer ver
stopt?"
Ben vroolgke lach antwoordde bem
op de gang en het volgend oogenblik
was zy reeds aan zgn zijde, zich tee-
der tegen zijn schouder vjgend;
„Nu, "hebt u uw nieuwen Socrates
of Diogenea weer naar huis gezonden?'
soberste zij. „Weet u wel, dat tk hem
eerst voor een ambachtsgezel, hiekl, al
leen al wegens zgn groote roode handen?
Hoe eigenaardig dat i* mij nooit iets
van dezen dwazen man verteld hebt!"
De professor streelde' liefkozend haar
rijke, zijdezacht haar. maar de wijze
waarop hg haar antwoordde, verried, dat
zgn gedachten, zjch met iets anders bezig
hielden, dan, nwt de zonderlinge hoeda
nigheden van zyn jongen assistent.
„O, ik denk dat hg in 't geheel niet
zoo dwaaa is, mgn kind", meende hg ver
strooid. „Ik heb waarschijnlijk nooit een
fliuker leerling gehad dan hem en ik
beschouw hem bovendien als een zeer
braaf mensch."
„Natuurlijk, hg moet immers wel het
ideaal van een chemlker zgn, want hg
zoekt het groote uitsluitend in zijn disti1-
leerkolvën. en het mooie in zijn retorten.
Vermoedelijk gaat hij even weinig naar
de kroeg als naar de concertzaal of het
theater en ik wed, dat hij in zgn biblio
theek niets anders heeft dan boeken met
getallen en formules."
- De professor scheen over haar belang
stelling voor Düringhoffen en over haar
nauwkeurige bekendheid met zgn ge
woonten eenitgszina verratet. „Wel moge
lijk", sprak bij, „maar indien het anders
was, zou Lrrj waarschijnlijk nauwelijks1
in staat zyn van een inkomen, dat vol
gens mgn rrftening nauwelijks voldoende
is om een mensch een kommervol bestaan
te doen leiden, ook ncjg zgn onbemiddelde
bloedverwanten te onderhouden. Naar ik
vermoed, zal hij zich' nog wel heel wat
meer dingen dan tHeater en cohcert
moeten ontzeggen".
De over/nodige Ingeborg keek plot
seling heel ernstig. „,Üoet hij dat uw
assistent?* vroeg zij. „Maar rajjn hemel,
dan moet hij toch beter betaald wor
den!"
De beros-mde geteerde trok eenigszins
j ongeduldig; de schouders op.
i .JZyn bezoldiging is een zaak van de
regeering, niet de mijne, en ik twijfel
er overigens in 't geheel niet aan. dat
hij met zi^i schitterende talenten binnen
aïrie»jBaren tijd een andere beter betaalde
betrekking zal vinden. Maar ik zocht
naar je, lieveling, oam je een groote
onthulling te doen. Ben je dan in hét ge
heel niet meer nieuwsgierig?"
„O, ik brand gewoonweg van verlan-
genn, om de geheimzinnige nieuwigheid te
vernemeb", antwuprdde zg lachend, hoe
wel haqr -vroolgkheid toch niet nwer
zoo oprecht klonk als eerst. „Hebt u
soms 'weer een ridderorde gekregen?"
„Ne(en, bet is iets veel, veel beters,
mijn kind?! Maar ik kan het niet zoo kort
en bondig in drie woorden zeggen. Kom,
ga hier naast m?j zitten en geef mij Je
band. Je weet, hoe zeer ik je edele
moeder heb jliefgehad niettwaar? En je
zult me moeten toegeven, dat ik om haar
getreurd heb, zooals 6lechts ooit een ge
liefde vrouw door haar echtgenoot be
treurd is".
Een donkert schaduw gleed over Inge-
borgs zonnig ffelaat. „H»»e zou dat ook an
ders gekund hebben, vajler! Wat wy met
haar verloren hebben, kan nooit meer
vergoed worden."
„Stellig ntet^ lieveling, stellig niet. Zg
was een -vrouw met de voortreffelijkste
eigenschappen en ik zou Tnij waarlijk niets
beters hebben kunnen wfenschen, dan dat
zij tot aan mifri laatste levensdagen aan
mijn zijde zoo. agn gelhleven. Maar het
heeft helaas rite eenmaai niet zoo mogen
zijn. Wij moeiten haar vroegtijdig graf
waarts drageai en de ?|nart, die mg !op
dien dag het hart verscheurde was er
niet minder ora, al had een lange ziekte
zonder hoop op herstel ons op het treu
rige einde voorbereid. Destijds geloofde ik
nauwelijks, dat :ik dien slag ooit te boven
zou komen".
„En bent ,u het dan nu al te boven ge
komen? vroeg zij terwgl twee glinsterend
tranen onder haar wimpers trilden. „Als
ik aan moder denk, is het mij nog
steeds, alsof het niet reeds twintig maan
den, maar eerst gisteren was, dat zij uit
ons midden werd weggerukt."
„Nu ja je moet me ook niet ver
keerd begrijpen! Mijn dankbare vereering
voor onze lieve dood? is stellig niet ge
ringer geworden; maar de tijd heeft als
milde trooster toch ook op ons zijn in
vloed niet (gemist en een weemoedige her
innering is langzamerhand in de plaats ge
komen voor de eerste wanhopige smart.
Ook het leven doet zijn rechten gelden,
mgn kind en op het feit, dat deze rech
ten tenslotte alle andere terzijde stellen,
berust immers het behoud en het voort
bestaan dezer wereld."
Zij begreep klaarblijkelijk niet, waar
heen hij met zgn beschouwingen wilde
en haar bevreemding spiegelde zich zoo
duidelijk op haar ernstig gezichtje af, dat
professor, teneinde haar vraag te voor
komen, met een zekere haast voortging:
„Ik geef inatuurlrjk volkomen toe, dat een
ander de plaats, die je moeder heeft open
gelaten, nooit geheel zal 'kunnen innemen:
maar deze wetenschap mag mij er toch
niet van terughouden, zekere verplich
tingen na te komen, die mij zoowel door
maatschappelijke positie als met betrek
king tot ijou, mgn kind, op de schouders
zrjn gelegd."
De oogen van het jonge meisje staar
den hem verbaasd aanmaar nog zag
de professor de uitdrukking van ont
zetting niet, (die daaruit sprak.
„Aangezien in mijn huishouding de
vrouw ontbreekt, heb ik sinds twintig
maanden alle werkelijke gezelligheid buiten
onze deuren moeten houden en jij hebt
daarom veel genoegens moeten ontberen,
waarop je jeugd en mijn positie je feite
lijk recht geven. Dat mag zoo niet lan
ger voortduren. Je zoüdt mg later met
het volste recht daarover verwijten kun
nen maken en daarom welnu, daarom
ben ik besloten, nogmaals in het huwe
lijk te treden".
Aarzelend slechts en met een zekere
beklemdheid had hij deze bekentenisvolle
woorden uitgesproken; de uitwerking, die!
zg echter op zgn dochter hadden, over
trof evenwel nog zijn ergste vrees.
Met een kreet, alsof haar lichamelijk
letsel was toegebracht, was Ingeborg op
gesprongen. Uit haar wangen was alle
kleur geweken en haar trekken leken
als het ware verstijfd door een vreese-
lyken schrik.
„Vader! Neen neen dat is niet
mogelijk! Zulke plannen kunnen u geen
ernst zijn!"
Op het voorhoofd van den professor
vertoonden zich eenige rimpels.
„En waarom niet mijn kind? Ben ik vol
gens jou al een oude man. van wien je
het allerzotst vindt, dat hij een tweede
huwelijk wil aangaan?"
Zij maakte slechts een heftig afwe
rende beweging ien hij zag, dat haar adem
haling gejaagd ging. alsof haar keel door
een onzichtbare vuist werd dichtgeknepen.
Hij stond |op en terwijl hg haar hand in
de zijne nam, sprak hij op een toon.
zooals men ongeveer met een angstig
kind praat, verder
„MisscRien is het het schrikbeeld der
booze stiefmoeder uit een sprookje, dat
je in zulk een opwinding heeft gebracht,
beste Ingeborg! Je denkt zeker aan een
of andere heerschzuchtige, kijvende
vrouw, die (jou zou tyranniaeeren en wier
doen en laten op niets anders gericht
zou zgn dan jou van mg te vervreem
den. Is het niet zoo, kindlief? Maar
je kunt Onbezorgd zgn! Ik hou te veel
van je ,en ik heb misschien een te goe
den smaak, dan dat ik mg aan zulk een
dwaasheid zou schuldig maken. Wie weet
of ik ,wel ooit tot dit gewichtig bessluit
zou zijn gekomen, wanneer ik niet in
kennis was gekomen met een meisje,
dat je diefde niet slechts verdient, doch
deze ook reeds bezat, nog voor zg de
mijne had verworven. Geen vreemde wil
ik je als tweede moeder opdringen, maar
ik wil je met een lieve vriendin door
een heilige band slechts nog vaster ver
binden. Het zal je naar ik hoop, met
mijn plannen verzoenen, wanneer ik je
zeg. dat het Edith van Manstein is. die
binnenkort je vaders naam zal dragen".
Ingeborg haalde diep adem. Nu ein
delijk scheen de verlammende schrik
haar te verlaten, die zoo laug had ge
pijnigd. „Zg dus!" sprak zg met byna
toonlooze stem. „Welnu, den hemel zg
dank, zg zal er nooit in toestemmen
uw vrouw te worden."
Professor WaHroth trok een hoogst
verbaasd gezicht. „Dat is een meeniug,
die onder andere omstandigheden weinig
vleiend voor my zou zijn. Waarom zou
Edith daniwel volgens jouw idee van plan
zrjn mg als echtgenoot te weigeren?"
„Waarom? En dat kunt u nog vrag u,
vader? Is zij niet gedurende het laatste
levensjaar van mijn arme moeder byna
dagelijks in ons huis geweest? En heeftI
zg ons niet duizendmaal verzekerd, dat
zij de gestorvene vereerd en bemind
heeft met een kinderlijke teederheid? Zg
zou immers het ellendigste schepsel zijn,
als
De professor zag er plotseling zeer
ernstig uit en op bijna dreigenden toon
viel hij zgn dochter in de rede: „Denk
er aan niets iets te zeggen, aarover je
reeds het volgende oogenblik het diepste
berouw zoudt hebben. Ik kan met den
besten wil niet inzien, waarom de ver
eering voor een doode Edith zou ver
bieden, een levende haar genegenheid te
schenken. Ik heb haar jawoord reeds,
Ingeborg en ik heb mg gisteren formeel
met haar verloofd".
Wederom ontsnapte een luide kreet
aan de lippen van het jonge meisje,
ditmaal was het echter een kreet van
verontwaardiging en een vlammende toorn
laaide op in haar bruine oogen.
„Als dat de waarheid is, vader, als
zg tot zulk een schandelijk gedrag in
staat zou zrjn, dan bestaat er vanaf
dit oogenblik geen enkele gemeenschap
meer tusschen haar en mg. En ik zweer
u, dat ik geen uur lang met haar onder
hetzelfde dak zal doorbrengen.
Professor Wallroth had zeker wel nooit
een dusdanige uitbarsting van hartstocht
bij1 zgn kind waargenomenwant hot
onaangename gevoel, waarmee de loop
van dit gesprek den jovialen heer tot
dusver vervuld had, veranderde zichtbaar
in radelooze ontsteltenis.
„Kind kind! Je weet niet, wat je
daar zegt", trachtte hg te vergoelijken.
„Ik had gehoopt, je een groot ge
noegen te verschaffen
„Een genoegen? O, ik zou niet weten,
wat mij wreeder had kunnen treffen
dan dit".
Zij barstte in een hartstochtelijk, hef
tig snikken uit en liet zich als een
wanhopige op de sofa neervallen, terwijl
•de professor met een somber gelaat
door de kamer begon te stappen.
„Je vriendschap voor Edith kan niet
heel hartelijk en oprecht zijn geweest,
wanneer je nu zoo liefdeloos over haar
kunt oordeelen", sprak hg na een pijnlijk
stilzwijgen. „Ik moet bekennen, dat ik
tot op dit oogenblik een hoogeren dunk
had van de diepte en echtheid van ej
gevoelens. Maar hoe dat ook moge zgn,
in ieder geval hebben wij thans met een
voldongen feit rekening te houden en je
zult over de verloofde van je vader
niet voor de tweede maal zulke uitdruk
kingen bezigen, die ik slechts toeschrijf
aan ej plotselinge opwinding en ze je
daarom kan vergeven. Jijzelf zult gauw-
genoeg vol schaamte aan dit oogenblik
terugdenken.
Ingeborg richtte zich op en droogde
haar tranen. „Nooit!" verklaarde zij niet
koppige beslistheid. „Edith heeft mij
schandelijk misleid en van een vriend
schap tusschen ons kan na hetgeen ik
zooeven gehoord heb, niet langer sprake
zijn. Maar het schijnt wel, dat u mg niet
begrijpt en aangezien het hier toch een
uitgemaakte zaak betreft, is het maar
beter, dat wij er verder niet over spre
ken. Wanneer zal de de huwe
lijksdag zijn?"
„Ik wilde daaromtrent nog geen vast
besluit nemen, alvorens ik daarover met
jou had beraadslaagd. Maar je zult he
grijpen, dat onder de gegeveu omstan
digheden va» een langen verlovingstijd
niets kan komen. Meer dan twee maan
den kan ik den datum van ons huwelijk
echter niet verschuiven. Kan dat ej goed
keuring wegdragen?"
Om de lippen van het jonge meisje
vertoonde zich een bittere trek.
„Wat heeft mgn goedkeuring daarmee
te maken? Het is mg voldoende te weten,
dat ik twee maanden tgd zal hebben,
om mgn voorbereidingen te treffen".
„Je voorbereidingen? Wat moet dat nu
weer beteekenen
„Ik zei u immers, dat ik met uw
tweede vrouw niet onder hetzelfde dak
wil leven. En in acht weken tijds zal er
voor mij toch wel een of andere betrek
king te vinden zyn, die mg van deze
noodzakelijkheid ontheft".
(Wordt vervolgd).
