N.V. De Landbouwbank
Neemt gelden
- a Deposito -
Verstrekt Credieten op korten termijn.
Van Woudenberg' s Fijnhouthandel
T
O fl M
Behangselpapieren
1J. VAN EE
jl j. yioiMS
Goedkoope Boek- en Lijstenwinkel
Wed. J. Boshuizen
Wie was zij toch?
Wed. Joh. Vingerhoets
Prettig
lezen!
WUiUAC
Scharen, Messen en Gilette-Mesjes
Foto-Artikelen
ie
Met een Togbril
te Utrecht
Oude Gracht 113
op
31 «Januari 1930
37»
4
de Heer E.
HARTOG te Baarn
J. B. DE BEAUFORT.
N. C. DE RUYTER.
PRESDWOOD MASONITE
Eiken, Beuken, Mahonie, Triplex, Multiplex, Eternlet, enz.
Kunstmeststoffen
in alle soorten
Turf strooisel
Gemengd Voer
Ochtend Voer
Kippengrit enz.
Eerste kwaliteit
Concurreerende prijzen.
Onder controle Rijks Proefstation.
AANBEVELEND,
Staines Inlaids Linoleum
Verslijten doet men het echter niet
Firma Gebr. STAAL
NIEUWSTRAAT 16- BAARN
Goedkoopst adres voor Uw
Bloemen - Magazijn
„OPHELIA"
Bloemist - J. GE1JTENBEEK
Burg. Grothestraat 4 - Telef. 2113.
Aanleg en Onderhoud van Tuinen
fyuiMeA
tAVXWlJM
Nu is het tifd
Bloemisterij „Kweeklust"
Zuivelnoteering
J. van Duinkerken
|flP ROOKT
Ongeëvenaard in kwaliteit
in prijzen van 6 tot 12 cent.
Sigarenfabr. DE STER - Rozenstr. 12 - De Bilt
Langestraat 111 Amersfoort
Brillen en Pince-Nez in alle soorten voorhanden
di
Di
Nu is het de beste tijd uwe
Kamers te laten behangen.
jfc Beharsgerij
Di
Stoffeerder!! g»
Uwi
Uw
in
rijkst b<
:ljn
zit!
D. F. VOIGT - Gedipl. Opticien
v Burgemeester Grothestraat 28
Parfumeriën, Toiletartikelen
Byouteriën en Lederwaren
Julianaplein 1, Amersfoort - Telefoon 1060
FEUILLETON
- OPGERICHT 1897 -
Aandeelen (onuitgeg.) i 1.500.000.
Aandeelh. (te storten) 1 360.000.
Belegd Reservefonds I 162.379.13
Accepten I 3.099.600.
Kasf 16 583.09
Rekeninghouders. I 312.251.48
Diversen I 135.159.23
1 5.585.972.93
Kapitaal
Deposito o. g.
Reservefonds
Verdisconteerde
Promessen
Diversen
I 2.500.000.—
f 1.407.179.67
f 178.915.43
f 1.276.200.—
f 223.677.83
1 5.585.972.93
met 3 dagen opzeggens 3 °/o
voor 3 maanden vast 37,
voor 6 maanden vast
voor 1 jaar vast
Agent:
De Directie:
EEMSTRAAT BAARN
is de naam van een tot heden ongeëvenaard houtproduct. Het
voorziet in de behoefte van een lang gezocht geschikt materiaal,
dat alle andere overtreft.
ALLEENVERKOOP VOOR BAARN EN SOEST.
het nieuwste, het beste materiaal voor binnenbetimmeringen.
PRESDWOOD, het materiaal, zeer geschikt voor buitenwerk.
Absoluut ongevoelig voor vocht.
MASONITE, het nieuwste materiaal ter vervanging van Celotec;
veel sterker en veel aangenamer bewerking.
BEAVER BOARD, producten voor wand- en plafondbekleeding.
INSO BOARD.
VOORTS GROOTE SPECIALITEIT IN:
BELEEFD AANBEVELEND.
O
SOEST
TELEF 2141.
doet een verbruiker na jaren en jaren
weg, omdat bet ten slotte begint te vervelen
Daarom is het 'n dankbaar artikel hetwelk
ZICHZELF RECOMMANDEERT.
Stalen met prijsopgaaf worden op verlangen
gaarne toegezonden, door
Woninginrichters Heuvelweg 8
LUXE DOOZEN POST EN CARTS vanaf 50 cent. VULPENHOUDERS vanaf
75 cent. VULPOTLOODEN vanaf 30 cent. Ruime keuze ACTETASSCHEN, SIGA
RENKOKERS, PORTEFEUILLES, DAMES- en HEEREN PORTEMONNAIES.
In KINDERSPELEN hebben wij een groote sorteering in alle prijzen. KINDER
LEESBOEKEN vanaf 42 ct. PRENTENBOEKEN vanaf 10 ct. VERFDOO-
ZEN vanaf 30 ct. PASSERDOOZEN vanaf 1.25. KLEURBOEKEN vanaf
10 ct. KLEURKRIJT vanaf 8 ct. - POTLOODEN vanaf 20 ct. Een passend
geschenk is ook een LIJST MET EEN PLAAT of SCHILDERSTUKJE.
Bovendien ontvangt elk kooper van f 1.een verrassing
ZIET ETALAGES. ALLES IS GEPRIJSD.
Aanbevelend, TIMMER's Bockhandel
Levert Bloemwerken voor alle gelegenheden
Ruim voorzien van alle Bloemist-Artikelen.
voor SNOEIEN en SPUITEN
Laai uw boomen verzorgen door
C. Kr aayenhagen
STEENHOFSTRAAT 1 - TELEF. 2178
AANLEG EN ONDER
HOUD VAN TUINEN.
\Beleefd aanbevelend.
VOLLE MELK p. 114 ct.
KARNEMELK p. fl9 ct.
GORTEPAP p. fl14 ct
Versche EIEREN vanaf 61^ ct.
Volvette KAAS p. pond 65 ct.
GOUDSCHE 40 plus60 ct
Beleefd aanbevelend,
KONINGINNELAAN 72.
I
Voor Wederverkoopers zeer hooge winstmarge
Aanvragen uitsluitend
ELECTR1SCHE SL1JP-1NRICHT1NG
ONTWIKKELEN AFDRUKKENVERGROOTEN
Wij hebben wederom een zeer uitgebreide keuze
Tevens de nieuwste Stalen-Collectie.
Hef beste en goedkoopste adres daarvoor is hei
Van Weedestraat 7a
Telefoon 2168 <0
het
Elk verkeerd gesteld glas
brengt ze verder achteruit.
Laat ze vakkundig
beschermen door
U vindt bij ons een UITGEBREIDE SORTEERING -^jf
BIJ AANKOOP VAN DRIE GULDEN
een doos ZEEP of een aardig TASCHJE cadeau
Naar het Engelsch
van
CARL SWERDNA..
12)
„Min over je gaan denken! Geen kwestie
van, kindje! Ik dacht ook eerder dat je boos
op mij zoudt zijn omdat ik je zoo bemoei
ziek moet hebben geleken. Maar nu dit alles
voorbij is doe nu je best, het te verge
ten!"
Voor geen van drieën brak een rustige
nacht aan.
Guy Luttrell overlegde bij zichzelven:
„Hoe gauwer ik oom van hier wegkrijg,
hoe beter! Het zou mij iets moois zijn, als
die twee elkaar ontmoetten. Een wonder,
dat dit al niet heeft plaats gehad! Ik zou
wel eens willen weten, wat dit tusschen
hen geweest is. De jonge man is wel gek,
dat hij al zijn vooruitzichten opgegeven
heeft. Dat zal ik tenminste niet doen! Dat
vervelende bureau-leven en die vergulde ar
moede zouden mij te zwaar vallen na het
leven dat ik nu het laatste jaar heb geleid!
Maar morgen aan den dag zal ik tegenover
lady Barbara met mijn aanzoek te voor
schijn treden en dan onmiddellijk den ouden
man zien mee te nemen weg van Schor-
ne, want had er een ontmoeting plaats tus
schen die twee och, dan konden de ge
volgen droevig zijn voor ondergeteekende."
HOOFDSTUK XI.
Lord Southmoor liep de bibliotheek op
en neer; en, mag hij al dan niet uit zijn hu
meur genoemd worden, hij was dan toch
niet opgewekt gestemd.
Lady Barbara sprak met droevigen blik
in haar donkere oogen:
„Het spijt mij, dat u zoo teleurgesteld
is, oom Alan!"
„Lieve kind, ik heb het recht niet om te
leurgesteld te zijn; wel ben ik een beetje
verrast. Ik dacht, dat je den jongen Luttrell
zoo heel graag lijden mocht."
„Ik heb toch nooit aanleiding gegeven,
dat u tot deze gevolgtrekking kwam, naar
ik weet! En u is toch niet zoo graag van
mij af, zeg oom Alan?"
„Dat weet je wel beter, kleintje."
„Nu, laten wij er dan niet verder over
spreken, oom."
„Als je dit liever hebt, kindje; maar zou
je je niet vergist hebben?"
„Hoe bedoelt u dit?"
„Dat, als die jonge Luttrell maar wat
langer had gewacht, je hem dan heel anders
zou hebben geantwoord."
„O neen, oom. Ik zou nooit kunnen voe
len voor Guy Luttrell!"
„Ben je daar zeker van, Barbara? Dan
moet je hem ook niet je hand schenken,
maar liever wachten tot de rechte komt."
„In dat onwaarschijnlijk geval wil je toch
wel bij mij blijven, zoolang ik leef, niet
waar?"
„Dat beloof ik u, oom Alan! Ik begrijp
ook niet goed, wat Guy Luttrell eigenlijk
zoo spreken deed! Hij wist toch heel goed,
dat ik niets om hem geef en hij om mij
evenmin! Maar we zouden er immers niet
meer over spreken. Wanneer vertrekken
de Luttrells Van Schorne, oom Alan?"
„Maar ze gaan niet weg, kindje! Ten
minste, ik heb er niets van gehoord!"
„O ja, ze gaan zeker! Die Guy voegde er
nog heel sentimenteel bij, dat hij nu niet
langer op Schorne zou kunnen blijven. Dat
hem dit zoo grenzeloos droevig zou stem
men."
„En zou zijn oom dan ook meegaan?"
„Ja; zóó liet hij het voorkomen.Maar
mag ik nu gaan, oom? Ik heb beloofd een
duet met Hugh Caxton te zingen."
„Goed, Barbara; ga jij maar!" knikte lord
Southmoor.
De familie van Caxtondale had gedineerd
op Schorne tegelijk met den dominé van
Yule Ketton en diens vrouw en die allen
meenden dat Hugh Caxton dan wel zeer
verliefd was op de aardige lady Barbara.
Nauwelijks was de deur achter Barbara
dicht of mr. Luttrell trad de bibliotheek
binnen. Hij zag er heel neerslachtig en ge
drukt uit. „En hoe staat het er mee, South
moor?"
„Ik heb er met Barbara eens over ge
sproken, maar ze blijft er bij volharden, en
je weet ik wil haar niet dwingen!"
„Dus zij wil Guy niet hebben? Waarom
dan niet?"
„Ze zegt, dat ze niets voor hem voelt."
„En weet je, dat ze niet van opvattingen
veranderen zal?"
„Neen; dat geloof ik beslist van niet."
Luttrell zat in het vuur te staren met zulk
een droeve teleurgestelde uitdrukking op
het gelaat, dat lord Southmoor er zich over
verwonderde en er meelij mee had tegelijk".
„Luttrell", begon hij, „ik heb zoo'n ver
moeden van mijn nichtje en daar had ik
je eens van willen spreken toen je van je
zelf sprak als haar pretendent...."
„O, zeg daar dan liever niets van, als ik
je bidden mag! Dat onderwerp is nu te pijn
lijk. Ja waarlijk!"
En de goede man was reeds opgevolgen,
terwijl het er veel van had of hij zoo de
kamer zou uitloopen.
„Nu, als je dan volsterkt verlangt, Lutt
rell, dat ik dit onderwerp niet aanroer, dan
zal ik het ook niet doen."
„Ja, dat verlang ik beslist. Eén dezer da
gen zal ik je iets vertellen wat nog niemand
anders weet. Zelfs Guy niet geheel! Ik
zie er niet naar uit hè, Southmoor; maar
ik ben een heel zwak mensch! Was ik niet
zoo zwak geweest en had ik nog niet een
andere ondeugd gehad dan zou ik niet zijn
wat ik nu was. Maar misschien is het ook
maar beter om te leven, zooals jij: een
zaam bestaan!"
Hij liet zich weer terugvallen i:i zijn stoel
en staarde verstrooid in het vuur.
Barbara zei er zoo iets van, dat het je
bedoeling zou zijn, Luttrell, om morgen aan
den dag Schorne reeds te verlaten. Is dat
waar?"
„Guy is dit althans van plan. En ik geloof
dat dit voor hem onder de gegeven om-
stanigheden ook wel het beste zal zijn. Maar
als je mij nog een veertien dagen houden
wilt, dan zou mij dit niet onaangenaam
zijn!"
„Ik ben blij dit te hooren. Ik dacht, dat je
zaken je misschien zouden wegroepen."
„Neen. Bulteel zorgt uitstekend voor alles
en dit heeft hij nu al meer dan een jaar
gedaan. De zaken gaan even goed zonder
als met mij; en wat Guy betreft: die be-
teekent niets in dien zin. Dus, Southmoor,
als je mij nog een paar weken gastvrijheid
wilt verleenen, dan houd ik mij aanbevo
len!"
Dien volgenden dag had er een stormach
tig onderhoud plaats tusschen oom en neef
en Guy vertrok; niet in de aangenaam
ste stemming, want hij was ontevreden op
zich zelve; op het meisje dat hem gewei
gerd had; op zijn oom, die hem veel te veel
naar zijn eigen hand wilde zetten en op
Gilbert Havdon, die hem zoo spottend en
uitdagend bejegend had, terwijl hij voor-
het jonge meisje met het prachtige goud
blonde haar en die hem nu tevergeefs te
wachten stond op de afgesproken plek
geen gedachte overhad....
Telkens en telkens weer ging Goudklok
naar de bewuste plek en stond er te wach
ten op den man, die haar had liefgehad en
haar verlaten had Zij wist niet, dat hij weg
was en hoorde dit slechts heel toevallig.
Toen ze op een middag weer van een
defgelijken vergeefschen tocht terugkeerde,
vond ze bij inrs. Garland mrs. Moldrum
zitten, de huishoudster van „het Huis". Ze
zaten zóó druk in gesprek, dat ze haar haast
niet hadden hooren binnen komen.
Ze had nog geen minuut geluisterd of ze
hoorde den naam noemen van Guy Luttrell:
dat hij lady Barbara had gevraagd, maar
bedankt was; dat zijn oom boos op hem
was geweest en dat hij dien volgenden mor
gen al Schorne had verlaten.
Meer wilde ze niet hooren! Ze maakte dat
ze weg kwam, naar haar eigen kamer en
wierp zich daar te bed. Het was dus waar;
hij had haar bedrogen. Hij moest haar
steeds bedrogen hebben en hij had het dus
niet verdiend, dat zij zulke verontschuldi
gingen voor hem had bedacht als zij altijd
maar weer den volgenden dag was terug
gekeerd.
Zoo innig-verontwaardigd was zij tevens,
dat ze een kleur had en met schitterende
oogen naar beneden liep, en ook zoo spraak
zaam was tegen Warton, dat hij haar nog
eens met zijn aanzoek te voorschijn trad.
Licht en luchtig antwoordde zij, dat ze
zich nog eerder van de Roode Klip zou
laten gooien, dan dat ze zijn vrouw zou
worden!
Het was maar gelukkig voor haar, dat
het paar oogen, dat haar geheel begrepen
had, in haar afwisselende stemmingen van
somberheid en opgewektheid, tijdelijk af
wezig was van „de Berg". Gilbert Haydon
was naar een klein landgoed gestuurd, dat
lord Southmoor bezat in het aangrenzend
graafschap.
Toen de eerste heftigheid van aandoening
wat bij haar afgenomen was naar aanleiding
van het ondervonden leed, ging zij er naar
verlangen dat hij terugkwam. Dat zij hem
liefhad en omgekeerd was eigenlijk nog
nooit bij haar opgekomen; en ziet.... op
den dag dat hij terugkwam naar Yule Ket
ton, beloofde zij de zijne te worden.
Misschien zou het er ook niet zoo gauw
van gekomen zijn als zij verwacht had hem
te zien; maar door dit plotseling verschijnen
was zij zoo aangenaam verrast, dat het geen
wonder was dat zij zijn aanzoek aannam.
Bij hun weerzien riep zij verheugd: „Is u
daar weer? Ik kon het haast niet gelooven,
toen ik uw voetstap hoorde. Ik heb soms
wel eens gedacht, dat u misschien in het
geheel niet zoudt terugkecren!"
(Wordt vervolgd).
