JVieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
Banketbakkerij „Nieuwerhoek"
No. 3
THUIS.
N.V. Middenstandsbank
BIJKANTOOR: SOEST
Verhuring van
Safe Loketten
STOOMWASSCNERIJ
Binnenland.
Plaatselijk Nieuws,
Hoogst fijn AMANDEL- en BOTERGEBAK
SUKKEL EN Co. - Telefoon 2317 - SOEST
Eerste Soester Algemeene Begrafenis-Onderneming
Begrafenissen - Transporten - Crematie's
Soesterberg.
Hyg. Stoomwasch en Strijhinrlchtlng
BAARN Acai.ialaan 20 - Tel. 474
Firma W. C. v. d. VEEN
Negentiende Jaargang
Zaterdag 10 Januari 1931
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 7 S0ESTD1JK
ADVERTENTIËN EN INGEZONDEN STUKKEN WORDEN INGEWACHT TOT
UITERLIJK DINSDAGS- EN VRIJDAGSMORGENS 10 UUR AAN HET BUREAU
UITGAVE: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. G. v. d. BOVEN KAMP
ADVERTENTIËN: VAN 1 TOT 5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS.
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. GROOTE KORTING
ABONNEMENTSPRIJS I 1.— PER DRIE MAANDEN, FRANCO PER POST
REDACTIE- EN ADM.-ADRES: VAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 (STAATSELAD NUMMER 380)
Dit nummer bestaat
uit 2 bladen.
Om een „thuis" te maken, moet men
de dingen van den geest hebben
liefde en al de schoone dingen van
liefde, offervaardigheid en vriendelijk
heid en zachtheid en teederheid en
oprechtheid en geduld, en al die an
dere dingen
EDWARD L.EIH PELL.
Er wordt zoo dikwijls gewezen op de
groote beteekenis die het gezin, het „thuis"
voor elk volk het?ft, men noemt het het
„bolwerk van ons volksbestaan" en men
zou het nog tal van indrukwekkende na
men kunnen geven, als de „wieg der natie"
en zoo meer. Het is ook inderdaad heel be
langrijk, het gezin, omdat daarin de jonge
staatsburgers worden grootgebracht en ge
vormd en hun opvattingen en idealen bij
gebracht, hier wordt de grond gelegd voor
hun moraal, hun begrippen, hun karakter,
en het is dus duidelijk, dat de collectiviteit
van al deze gezinnen, de bakermat is van de
nieuwe natie. Wil men, dat de komende
maatschappij beheerscht zal worden door
weer hoogere idealen en begrippen dan er
thans gelden, wil men. dat de komende
maatschappij een gelukkiger, harmonischer
combinatie van menschen zal zijn, dan de
huidige, dan dient de opvoeding in het ge
zin daarvoor te zorgen, omdat de kinderen
van thans, straks de nieuwe maatschappij
zullen uitmaken.
Maar een huis alleen maakt nog geen
„thuis."
Dat hebben we gezien, toen de radio zijn
triomftocht over de aarde begon. Men meen
de nu, dat door deze attractie, het huis een
trekpleister rijker was geworden, die de
uithuizige jeugd aan den huiselijken haard
zou binden. Doch men kwam bedrogen uit.
De opgroeiende kinderen, die even kort dooi
de radio geboeid waren, bleven even uit
huizig. Wat begrijpelijk was. Want deze
materieele attracties zijn niet in de eerste
plaats de cement die de leden van het ge
zin zoo hecht tezamen bindt. De ware ce
ment voor dat doel zijn de dingen van den
geest, „Liefde en al de schoone dingen
van „Liefde", zooals Edward Leih Peil het
uitdrukté.
Want:
wat is eigenlijk ons „thuis"? Is het alleen
maar een huis, met de noodige, liefst zoo
comfortabel mogelijk ingerichte kamers?
Is het een soort van, nou ja, instituut, waar
we naar toe gaan om te rusten en te sla-
voor Amersfoort en Omstreken
VAN WEEDESTRAAT 37
TELEF. 2097
Deskundige voorlichting bij
den in- en verkoop
van Effecten.
Verzilveren van Coupons
Handelscredieten
incasseeringèn
Spaar-Deposito's rente 37s%
Beheerder:
J. N. FLEMPER VAN BALEN
pen en te eten, na ons werk? Is het niets
anders dan een goedkoop en min of meer
gezellig „kosthuis"? Beteekent het niets
meer voor ons dan een plaats, waar we van
tijd tot tijd naar terugkeeren, om den schijn
van fatsoen en deugdzaamheid op te hou
den: Meen, zegt Rev. H. J. Dale, als het
dat alleen maar is, dan is het niet den naam
van „thuis" en al het schoone waarvoor die
uitdrukking staat, waardig. Thuis is niet
slechts een gebouw, het is een atmosfeer;
het gezin is niet zuiver en alleen een combi
natie van individuen, het is een gemeen
schap die bezield wordt door een gemeen-
schappelijken geest en beheerscht door een
gemeenschappelijk belang.
Verder is het „thuis" een symbool. Alle
aardschc instellingen die rein en nobel in
uitdrukking en doel zijn, zijn typen der he-
melsche; en het huis is daaronder geenszins
het minsteElke zegen waarvan het ons
voorrecht is hier te genieten, en die bij
draagt tot de werkelijke verrijking van het
leven, is slechts een voorsmaak van de groo-
tere ervaring, die nog gemanifesteerd moet
worden.... Indien, zegt Dale, onze huizen
slechts bewaard werden in hunne onbevlek
te kracht en vreugde en heiligheid, en onze
kinderen aangemoedigd werden het goede
en ware en schoone lief te hebbën, zou er
spoedig een verandering beginnen plaats te
grijpen, welke te zijner tijd de geheele mo-
reele en geestelijke atmosfeer van ons land
zou veranderen. De toekomst is aan de kin-
STOOMEN-VERVEN
deren van vandaag, en de kinderen van van
daag worden gevormd door het leven van
thuis om hen heen. Dus komt de roep lot
ons allen ervoor te waken, dat ons „thuis"
iets is, dat datgene benadert, wat het be
hoorde te zijn....
En dat is: een burcht en haven tegelijker
tijd van liefde en al die schoone dingen
daarvan, als offervaardigheid, vriendelijk
heid, oprechtheid, geduld en al die andere
dingen
FLORIS C.
PIJLERS VAN DEN VREDE.
Dr. Louis Raemaekers schrijft in de Te-
lé^raaf
„Eenzijdige of ontijdige ontwapening van
die volken, welke eerlijk en oprecht den
Vrede op de basis van internationale recht
spraak nastreven, ware niet alleen een mis
daad aan henzelven, doch ook aan de ge
heele menschheid.
Zij, die ontwapening vooropstellen op
grond van hun onpractisch de feiten ne-
geerend idealisme, laden een zware ver
antwoordelijkheid op zich, want zij maken
zich tot medeplichtigen van die oorlogs
zuchtige natiën, welke de ontwapening
slechts voorstaan om daardoor met meer
kans van slagen zekere buurstaten te kun
nen overrompelen.
Qui'se fait brebis est mangé par les loups.
Zoolang zekere volken geneigd zijn een al te
gewillig oor te leenen aan hun den oorlog
verheerlijkende leiders, zoolang die volken
slechts van oorlog worden weerhouden door
hun te geringe kans op overwinning, zoo
lang is het van de met oorlog bedreigde
volken schaapachtig, indien zij die kans
door zelfverzwakking verhoogen.
Voor ons eigen land heeft prof. De Lou
ter nog onlangs aangetoond, dat een ontij
dige ontwapening gelijk zou staan met een
niet te verantwoorden roekeloosheid. Vol
komen terecht! Niemand zal ons verden
ken ons leger anders dan voor defensieve
doeleinden te willen gebruiken.
Schrijver dezes heeft gedurende den oor
log met woord en beeld een actieve campag
ne gevoerd om onze legersterkte zoo krach
tig mogelijk op te voeren, ja: om zoover te
gaan, dat alle valide mannelijke Nederlan
ders er op voorbereid zouden worden om,
als de nood aan den man kwam, onze onaf
hankelijkheid te kunnen verdedigen.
De revelaties van Hötzendorf (Stellung-
nahme van 13 April 1918), Hindenburg (Ju
ni 1918), de Mémoires van von Bülow (kei
zerlijk besluit van 1904) bewijzen voor wie
het nog zou willen ontkennen, dat ons eigen
land, trots den schijn, in even groot gevaar
was als België.
Onder dezelfde omstandigheden zou ik
weer precies zoo handelen als tijdens den
oorlog. Toch heb ik gedurende maanden
aan alle fronten in Frankrijk zooveel bijge
woond en medegemaakt van de duizend-
soortige en millioenen menschen omvatten
de ellende, dat het mij nu tot een levenstaak
geworden is, alles te doen om een herhaling
voorgoed onmogelijk te maken: om betere
waardeering en goede verstandhouding on
der alle volken te bevorderen; om te komen
tot economische samenwerking en rationee-
le productie van alle levensbehoeften.
En dan is er maar één weg: verzekert eerst
den volken, dat hun veiligheid internatio
naal gewaarborgd en aan geen enkelen twij
fel onderhevig is. Eerst daarna kunnen en
zullen zij met een gerust geweten afstand
doen van de door henzelven georganiseerde
defensie.
.Eerder NIET. Een middenweg bestaat er
NIET.
Toen ik de\e gedachte eenige dagen gele
den in een teekening heb uitgedrukt, werd
het onderschrift abusievelijk omgezet; en
niet de veiligheid, doch de ontwapening
vooropgesteld. Deze verkeerde volgorde is
van zoo principieelen aard, dat ik haar hier
mede wensch te rectificeeren en te verkla
ren."
HET RIJKSOPVOEDINGSGESTICHT
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot wijziging en verhooging
van het 4e hoofdstuk der Rijksbegrooting
voor 1930.
Deze verhooging is o.a. bestemd voor een
reorganisatie van dc Rijksopvoedingsge
stichten voor jongens. Dit houdt verband
met de opheffing van één dezer gestichten,
waardoor de beide andere, ter opneming
mede van de categoriën van het opgeheven
gesticht, geschikt moeten worden gemaakt.
Het Amersf .ortsche gesticht zal uitslui
tend bestemd worden tot vakgesticht, het
Doetinchemsche in hoofdzaak voor de be
oefening van land- en tuinbouw. Dit ge
sticht zal echter ook d'enen voor de eerste
opneming van verpleegden, terwijl hier de
zwakzinnige knapen en de schooljongens
mede zullen worden ondergebracht.
Ten behoeve van deze voorzieningen
wordt thans aangevraagd 68.000 voor de
verbouwing van het gesticht te Doetinchem
en den bouw van een hoeve aldaar en
211.500 voor de verbouwing van het ge
sticht te Amersfoort, bouw en installatie van
werkplaatsen en bouw cener inrichting voor
verpleging in afzondering.
DIEFSTAL.
Donderdagavond waren twee jongens te
Amersfoort bezig diefstal te plegen uit het
tuinhuisje bij het gebouw van den Raad
van Arbeid. De concieige dier instelling is
aan het verhhuizen van het oude naar het
nieuwe gebouw en nu waren eenige huis
houdelijke voorwerpen tijdelijk in het zo
merhuisje gezet. De twee dieven werden
evenwel ontdekt door een agent van politie,
die de heeren al het gestolcne netjes op "het
hoofdbureau liet breng' n. Het waren de 24-
jarige F. uit Utrecht, en de 19-jarige A. uit
Amsterdam.
CHR. VROUWEN BOND.
De afd. Soest hield Dinsdagavond te 8
uur een samenkomst in de Rembrandtzaal
welke aardig bezocht was. Na gebed en het
lezen van Ps. 84 richtte de presidente Mevr.
Landweer-de Visser zich tot den spreker
voor dezen avond Ds. Verwaal uit Alkmaar,
en dankt hem voor de medewerking om voor
de afd. een lezing te komen houden. Er
heerscht nog steeds misverstand over den
Bond, maar hij bedoeld alleen de vrouw be
wust te maken voor haar verantwoordelijke
Christelijke roeping. Daarop verkrijgt Spr.
het woord voor zijn referaat over: ..Een
Bankroet." Spr. zal niet optreden als een
duistere profeet, daar hij weet dat de afd.
goed gefundeerd is, ook niet spreken over
de malaise, waaronder ieder gebukt gaat,
maar over het zoeken en tasten over het
„waarom en waartoe" en omtrent de be
stemming van den mensch, en de verborgen
heid der Godzaligheid.
Het heidendom dat in het duister zit, trok
God van Boven naar het Stof der aarde,
en ook de mensch werd miskend. De dich
ters zongen wel van een paradijs op aarde,
en de Epos. vereerde zijn helden, maar de
dissonant .,de Dood" bleef. Zij zongen van
het Verloren Paradijs, maar niet van het
gevonden Paradijs. Hun kennis omtrent
God was duister. Maar al deze volken heb
ben niet* zonder doel geleefd voor God, Hij
had zijne bedoeling met hen. Al werd Pha-
raö verheven om God te verdelgen, de we
reldtaal verbreidde het Evangelie. De klas
sieke oudheid wordt wel eens genoemd de
jeugd der menschheid. Bij de Grieken was
het leven, alles ging snel, de Romeinen wa
ren de overwinnaars der wereld, alles was
bij hen in dienst van de kracht. Het had het
genie van het recht.
Grieken en Romeinen bereidden de weten
schap voor, 't waren gaven Gods, voor de
menschheid. Maar met dat alles kwamen zij
niet verder om de levensvragen op te los
sen, alles liep uit op een „bankroet."
De Brahmanen kwamen tot bewustzijn
van eigen nietigheid. Het Bocdhisme trad
op tegen de Esjezen van het Brahmisme,
en nog een derde der menschheid gaat er
onder gebukt. Confusius leerde ze alles wat
gericht was op de moraal. Religie was
Staatsgodsdienst, Kunst was Kunstvaardig
heid. Uit China kwam het materialisme, de
Islam werd geboren in Arabië, Mohammed
verkeer de eenheid, Allok is 'n Oostersch
aespoot. Zijn leer wordt door het
zwaard uitgebreid, (het is grenzeloos fana
tisme). Dit spel is door den Turk voortge
zet. Hij voert de Halve Maan in zijn banier
van den valschen Profeet. Deze religie is ook
niet in staat de mensch te bevredigen.
Troosteloos en vertwijfeling is 't Grieksch-
Romeinsche leven. Is het de wijsgceren,
dan gelukt de oplossing te vinden: Heel
het heidendom is troosteloos „bankroet."
Men zoekt de verlossing in eigen gekozen
weg. In de 18e eeuw was het Rousjeau, die
in dien diepverdorren tijd de mensch terug
wilde voeren naar de natuurstaat, het voor
spel der revolutie. Dit herscheppen van de
natuur naar het menschplijk geluk, is het
spotbeeld der wereldgeboorte. Hierop volg
de het rationalisme, buiten de rede, mits,
daarmede alles, hetwelk Nietsche tot in het
uiterste doorvoerde. Hij noemde het christe
lijk stelsel verderfelijk, het Christendom
was zedelijk vergif, waardoor alles bedierf,
sterk invidualisme, maar de groote
vraagstukken omtrent God en mensch wer
den daardoor niet opgelost. Dit materialis
me heeft zijn stempel gezet op deze eeuw.
De kennis van den Onzienlijke wordt
dwaasheid genoemd. De Christen zoekt ech
ter de adeldom van den mensch in den hof
van Eden, niet in de diergaarde, want hij is
een kind van stof. Dit materialisme leidt
tot atheisme, verwant aan 't socialisme, dat
anti-christelijk is en anti- religieus. In de
20e eeuw gaat men nu vertellen dat in den
mensch een goddelijke kracht leeft, wat
reeds de Doopers wisten. Materialisme
maakt troosteloos en geeft geen vrede. De
vele malen bekroond.
Slagroomwafels 10 cent per stuk.
TELEFOON 2232. AANBEVELEND, F. H. EU WE.
EFFECTEN - COUPONS - PROLONGATIËN - SAFE DEPOSIT
Alle Bankzaken
-Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS.
Opgericht 1899
TELEFOON 2146, 2037, 2002
D. HOOLWFRF, Dir.
verborgenheid der Godzaligheid ligt in den
Bijbel waar oorsprong en doel van den
mensch is beschreven. Alles roept om het
Evangelie als de Blijde Boodschap, waar
de beelddrager God in wordt belicht. Hij,
die ons roept is getrouw, die het ook doen
zal. Na het zingen van Psl. 72 11 ging de
inleider voor in kort gebed.
POST EN TELEGRAFIE.
Onbestelbare stukken waarvan de afzen
ders onbekend zijn terug ontvangen te
Soest in de 2e helft van December.
Brieven Binnenland:
Cato de Jong, Baarn.
Jilles Spelt, Utrecht.
Briefkaarten Binnenland:
Mad. d'Hamecourt, Zeist.
R.K. GEM. ZANGVEREENIGING.
,Utile Dulce."
Genoemd gemengd koor onder leiding
van den heer Anton Poncen Jr. uit Utrzcht,
gaf gepaseerde Dinsdagavond haar eerste
uitvoering in de zaal van „Eemland", welke
zeer druk bezocht was. Medewerking werd
verleend door den feestarrangeur Hcnri
Nolles uit den Haag. Nadat de voorzitter, de
heer J. C. Flapper allen het welkom had toe
geroepen en er zich over verheugde dat de
opkomst zoo schitterend was, spoorde hij
aan dat meerderen zich als lid zouden aan
sluiten. Daarop werd het eerste nummer van
het programma, het Wilhelmus naar voren
gebracht, hetwelk door allen staande werd
aangehoord. Direct moest erkend worden
dat wij met de opvatting van den directeur
niet accoord gaan, men zong veel te vlug
en het klonk veel te forsch. Nog beter kwam
dit uit in het teere lied „Wilt heden nu tre-
dagavond eenige oogenblikken getoefd
bij de onderbreking der danslessen, die
week aan week uit dezelfde ambitie
van de beoefenaars(sters) vragen. Het was
sen d(e week aan week uit dezelfde ambitie
er om te beginnen gezellig, en intiem, de
ouders en verwanten der leerlingen namen
eens polshoogte, wat altijd geapprecieerd
wordt, en het was er prettig vol. Een zeer
goed strijkje onder leiding van den heer de
Ruiter uit Amersfoort zorgde voor prettige
dansmuziek, waarop lustig werd gedanst.
De dames hadden extra werk van hun
avondcostuum gemaakt, het was een lust
voor het oog daar eenige oogenblikken te
toeven. De jaszband-bedienaar ontpopte zich
nog als een prettige causeur met een eigen
programma en zelfbegeleiding, wat natuur
lijk in sloeg. Alles bijeen een prettige ver-
poozing, een voorproefje voor de herhaling
op 8 dezer. Deze club mag gezien worden.
Vervolg Plaatselijk Nieuws 2e blad.
VAN DEN HEUVEL.
In een onzen vorige artikelen konden we
met groote voldoening gewagen van den
gunstigen indruk, die op een intiemen feest
avond, door een der alhier bestaande ver-
eenigingen gehouden, op alle aanwezigen
zonder onderscheid gemaakt werd. Nog is
die indruk niet vervaagd, voortlevend niet
alleen als een zoete herinnering, maar ook
als een verlangen naar een da capo nu en
dan.
En gewis zouden dergelijke feesten of
gezellige bijeenkomsten, waarvan jong en
oud profiteeren konden, ieder op zijn wijze,
het hier in Soesterberg heel wat aantrekke-
den", wat, als het stemmig wordt gezongen
ontroert, nu geleek het veel op een w.i.s-
tempo. Wij willen daarom aan die prestatie
van den dirigent niets te kort doen, daar hij
zeer tactvol en muzikaal leidt, het koor zong
zeer zuiver, wat van andere vereenigingen
niet altijd,kan gememoreerd worden. Het is
misschien een, meer moderne opvatting
maar wij houden liever vast aan de oude
beproefde melodie. „Ave Veruin" en „Stil
le Nacht" was zeer goed, daar lag sentimi-
rant in, dit onderscheid viel direct op. Het
zeer mooie kersllied van B.. Diamant heb
ben wij wel beter gehoord, vooral het bou-
che ferme was te forsch, die moet langzaam
wegsterven. Verder bezit liet koor goede te
noren en een zeer beschaafde barirton.
Haar eerste optreden naar buiten, (onze
meening op zij gezet) was heel gelukkig. Er
is genoten. Ter afwisseling trad op den
heer Henri Nolles uit den Haag, een han
dig goochelaar, moppentapper en schaduw
beeldenaar, zoodat dit alles insloeg. Daarbij
was het uiterst correct. De heer Stroot uit
Utrecht gaf ook door zijn zangersgave te
genieten een paar aardige nummers. Dat
alles te forsch klonk lag geloof ik, voor een
deel aan de zaal, aan de coulissen en aan
het voorhang. De heeren Butzclaar verzorg
den piano en viool, tot slot een gezellig sa
men zijn en een tot weerziens aan „U. D."
SOIREE IN OCKHUIJZEN.
Ten einde, een door een samenloop van
omstandigheden ontstaan misverstand uit
den weg te ruimen, (ons was n.1. medege
deeld dat er in Ockhuijzen dit seisoen niet
werd gedanst) ofschoon reeds het geheele
seisoen daar de beentjes van den vloer zijn
geweest, onder leiding van den dansleeraar
H. Bouma, die dat altijd tot in de uiterste
puntjes correct uitvoert. Wij hebbén Dins-
lijker maken. Het zou bovendien de men
schen meer er meer aan hun plaats binden,
terwijl het de toenadering en saamhoorig-
heid in niet geringe mate bevorderen zou.
De afleiding, die nu meestal wat verder ge
zocht moet worden, zou het overbodig ma
ken, waardoor ook het laat thuis komen,
soms op een wat ongewone manier, waan
neer de laatste gelegenheid niet meer ge
haald kan worden, tot het verleden zou gaan
behooren.
Men weet nu tenminste alvasten dat
is van zeergroot belang, dat een prettige
opvoering hier grooten opgang vindt. Voor
dien verkeert men daaromtrent nog in twij
fel.
Maar dit nu eenmaal klaar en duidelijk
vast staande, kan men met groote stel
ligheid de vraag doen: Waarom zou een
herhaling hiervan geen kans van slagen
hebben, nu de levensvatbaarheid ervan zoo
klaar als de dag gebleken is.
Wat hierbij ook van niet te onderschatten
beteekenis is, dat is voorzeker wel het feit,
dat op bedoelden feestavond met een mini
mum van geldelijke middelen er een maxi
mum van effect bereikt werd. De uitvoering
was bijna geheel en al het werk der leden
en van enkele belangstellenden. Door die
actieve deelname uit den boezem der ver-
eeniging konden de uitgaven zóó gering
blijven, dat men er verbaasd van staan zou,
indien men weten kon, hoe betrekkelijk on
beduidend zij wel waren.
Voorwaar een verrassing was dit, die an
ders gewoonlijk in het leven naar de andere
zijde uitvalt, daar het geldelijke toch veelal
de klip wordt, waarop veel plannen stranden
moeten.
En vooral in dezen tijd, waarin financieele
faveurtjes in 't algemeen meer en meer tot
de zeldzaamheden gaan behooren, trekt een
dergelijke gunstige uitslag dubbel de aan
dacht.
Ook is gebleken, dat evenals vroeger,
