NIEUWJAARS ADVERTENTIES Kerstgedachten. Nieuws- en Advertentieblad Verschijnt Woensdag en Zaterdag mma\ Nieuwjaarsgroeten. Een Kerstverrassing. CENTRALE WINKELIERS-VEREENIGING F2.W.C. %VEE N.V. Middenstandsbank BIJKANTOOR: SOEST Verhuring van Safe Loketten Eerste Soester Algem. Begrafenis-Onderneming Begrafenissen - Transporten - Crematie's HOTEL OKHUIJSEN Bij het scheiden van 1931 GEMEENTERAADSVERSLAG §)aa/v -kxymfa voyel No. 104 Negentiende Jaargang Zaterdag 26 December 1931 BUREAU VOOR ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK ADVERTENTIEN EN INGEZONDEN STUEKEN WORDEN INGEWACHT TOT UITERLIJK DINSDAG- EN VRIJDAGSMORGENS 10 UUR AAN HET BUREAU UITGAVE: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. v. d. BOVENKAMP ADVERTENTIEN: VAN 1 TOT REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS. GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. GROOTE KORTING ABONNEMENTSPRIJS II.— PER DRIE MAANDEN, FR ANCO PER POST. REDACTIE- EN ADM.-ADRES: VAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 1« VAN DE AUTEURSWET 1018 (STAATSBLAD NUMMER SSO) Dit nummer bestaat uit 2 bladen. De aandacht onzer lezers wordt gevestigd op de gelegenheid tot het plaatsen van Deze worden opgenomen in het nummer dat op Woensdag 30 December verschijnt. De kosten bedragen van 14 regels f 0.50 Elke regel meer 0.15. Deze Nieuwjaarsgroeten vallen buiten ad vertentie-contracten. De roeping van iederen man en iede re vrouw is anderen te dienen. TOLSTOY. Goedheid is de eenige belegging, die nooit verloren gaat. THOREAU. De Kerstdagen vormen als het ware de inleiding tot de groote jaarlijksche pauze, den avond van het jaar, waarop bijkans de geheele wereld om zoo te zeggen even den pas markeert, teneinde balans op te maken over de gebeurtenissen van het afge- loopen jaar en zich met nieuwen moed voor het welhaast aanbrekende nieuwe jaar te gorden. Een goedwillende;, vriendelijke stemming breekt in die laatste dagen van December overal door. Het lijkt wel, of iets van het symbolische warmroode licht, dat in deze dagen van zoovele zijden ons toewenkt, op de menschen en hun gedach ten afstraalt. Er doet zich onwillekeurig een onmiskenbaar gevoel van saam- hoorigheid gelden, iets, dat echter geens zins een toevallige omstandigheid is. Want staat niet het Kerstfeest, de herdenking van de geboorte van den Christus, de bewust wording van de Waarheid omtrent de uni- verseele broederschap der menschen, als een symbool voor het neerhalen vqn alle bar rières, alle muren van ras-, sociale en eco nomische verschillen, welke de mensch- heid verdeelt? En die de bereiking van het ideaal der universeele broederschap in den weg staat? Het was, merkt iemand in Ar gus (Melbourne) op, een ernstige slag voor de bekende overgroote waardeering, die men gevoelde voor de belangrijkheid van de uiterlijke teekenen van rang en stand, dat de Koning der koningen geboren moest worden in een stal van een dorps-karavan serai, en gewiegd moest worden in een kribbe.... en toch zinken de pracht en praal van het paleis van Tiberius in het voor Amersfoort en Omstreken VAN WEEDESTRAAT 37 TELEF. 2097 Deskundige voorlichting bij den in- en verkoop van Effecten. Verzilveren van Coupons Handelscredieten Incasseeringen Spaar-Deposito's rente 3'/,% B°heerder j Nr. PLEMPER VAN BALEN. niet naast den eenvoud van de stal van Bethlehem, waar Maria haar eerstgeboren zoon ontving.,,De zoon der menschen" kwam in de wereld in een omgeving en on der omstandigheden zoo nederig, als die van de armste der armenen alles wijst op een neerhalen en verwijderen van alle barrières van conventie en stand. De ne derige herders van Bethlehem waren de eersten, die hun hulde kwamen brengen maar daarna komen de drie Wijzen uit het Oosten. De herders waren arm, onontwik kelde boeren, de Wijzen waren lieden van zeer groote geleerdheid, grooten rijkdom en een hoog maatschappelijk aanzien. De herders waren Joden, de Wijzen waren hei denen. Doch elke scheidsmuur tusschen Jood en heiden was verdwenen. En wat nu ook verder onze godsdienst- schakeering moge zijn, alle Christenen kun nen in groote lijnen de stelling aanvaarden, dat het Kerstfeest^ wat ook onz2 omstan digheden van het oogenblik moge zijn, or s helpen kan, er het beste van te maken. Met zijn familiebijeenkomsten, met al zijn aan hang en historischen achtergrond van men- schenmin, van vriendschap en vreugde, van hoop en goede verwachting, met zijn ge voelens van sympathie voor den naaste of minder bedeelde, met zijn edelmoedige ge dachten, daden tot leniging van nood of smart, is het een blijmoedig, hartelijk, op gewekt feest. Niemand kan dit feest in de zen juisten geest vieren, zonder er moreel door gesterkt en verfrischt te worden. Want, nietwaar, wanneer we trachten om, al is het ook maar een klein beetje, meer te doen dan gewoonlijk om anderen vreugde te be reiden, dan kan men onmogelijk ?elf zon der vreugde blijven, wat iemand in de Ob- server (Londen) aanried: Laten wij in dezen tijd ons wachtwoord van den grooten ouden wijsgeer aanvaarden, die schreef: Goede gedachten in slechte tijden". Inderdaad, het hoeft ons geenszins te verwonderen, dat er in den Kersttijd meer gelukkige, blijde men schen zijn dan te voren, omdat juist in de zen tijd meer van de goede dingen dezer wereld gedeeld worden met anderen. En het is een bekende stelling, dat groote rijkdofnmen en groote bezittingen geen ge luk brengen, doch wel groote liefde en een groote wensch tot ^dienen." Dit alles mogen we bedenken, als in deze dagen het vriendelijk symbool van den Kerstboom, de geurige, jonge den in onze huiskamers een plaats heeft gevonden. De jonge den, waarvan de legende wil, dat de Duitsche apostel Winfried, toen hij met for- sche slagen den heidenschen eik had ge veld, waarbij de heidenen een klein kindje wilden offeren, en achter den gevallen eik het altijd groen van den jongen den te voorschijn kwam, uitriep: Zie, dit is de boom des vredes: Zijn Uwe huizen niet van zijn hout? Het is het teeken van onsterfe lijkheid: Is hij niet altijd groen? Hij is de boom van het Christendom, want zie, hij heft de armen ten hemel! FLORIS C. (Nadruk verboden). Het geval was zóó: Sybil Grey en Angus Norton hadden elkaar al jaren lang lief gehad en ze waren nog niet dichter bij hun huwelijk, dan op den dag van hun verlo ving. Sybil was ongeduldig, Angus driftig en zoo kwam het, dat die twee, die elkaar toch zoo innig lief hadden, elkaar links Heten liggen. Het engagement was niet rechtstreeks verbroken, maar de betrek kingen werden „opgeschort." ,En nu was het vier dagen vóór Kerst mis en Angus had niets, om voor Sybil een presentjes te koopen. Hij had ook geen be nijdenswaardig lot, want zijn vader was een ingebeelde zieke, die zijn eenigen zoon altijd om en bij zich wilde hebben, hem niet zelfstandig had laten gaan en hem enkel van een niet al te ruim zakgeld voorzag. Sybil had een stiefmoeder en heelen troep stiefbroertjes en -zusjes. Vandaar dat zij thuis al heel slecht gemist kon worden en dan ook steeds vastgehouden werd door haar stiefmoeder. Zij was zes-en-twintig en hij dertig; dus waren ze wel op een leeftijd, om zelfstandig te zijn. Nu had Angus wel een zeer goede opvoeding gènoten, maar een bepaalde vakopleiding niet en de baan tjes liggen niet opgeschept voor iemand, wien het aan kruiwagens ontbreekt, Zóó leek het den jongen man een onhoudbare positie en hij zou dien avond nog eens ern stig praten met zijn vader. De oude heer keek op, toen zijn zoon het vertrek binnenkwam. -Nog niet uit bed, Vader?" begon Angus op opgewekten toon. „Wat zou ik, ziek als ik ben, nu op doen?" Geen. gunstig oogenblik voorwaar, om met zijn verzoek te voorschijn te komen! Maar tóch zette Angus door. Zijn vader keek hem over zijn bril aan en riep verontwaardigd: „Op jezelf gaan wonen!Wat een nonsens, terwijl je hier zoo'n heerlijk thuis hebt en M wat je hart maar begeert." Nu,, het eind van de zaak was, dat An gus, na afloop van het onderhoud, nog geen streep vooruit was. Maar op den ochtend van den vier-en- twintigsten riep de oude heer zijn zoon bij zich en die was getroffen door het nu waarlijk ziek uitzicht van zijn vader. Hij had donkere schaduwen onder de oogen en om den mond een onheilspellend blauwe tint. Hij was ook iets zachter gestemd en begon bijna plechtig: „Jongen„ je slavernij is bijna ten einde. De oude tiran zal je niet langer plagen. Misschien heb ik er ook verkeerd aan ge daan, je altijd bij mij te houden. Ik heb je nooit in de gelgenheid gesteld, een eigen plaats in de wereld in te nemen, maar dat komt: ik wilde mijn jongen om mij heen hebbennog zoo graag wat van hem genieten!" Toen sloot de oude heer de oogen en zoo slecht zag hij er in waarheid uit, dat Angus zich ongerust over hem maakte en zich haastte, hem te verzekeren: ,,Ik beloof u„ Vader, dat ik bij u zal blij ven, zoo lang u dit graag heeft. „Hoor eens, jongen, ik zal je vandaag al mijn Kerstcadeaux geven, maar je moet het nog niet open maken vóór Nieuwjaars- Timmerhuis van JAN IN 't HOUT Timmerman en Aannemer Bouwkundige Beëedigd Makelaar Taxateur Onderhoud, Verbouw en Nieuwbouw Banningstraat 76 Tel. 14 SOESTERBERG dag. En nu ga ik zien, of ik wat slapen kan." Dit zeggende wendde de oude heer zich om en Angus ging zachtjes de kamer uit, terwijl hij het wel heel aardig van zijn vader vond, om er zoo vroeg bij te zijn met zijn Kerstcadeau, al veranderde dit in- tusschen niets aan het droevig feit, dat hij geen geld had, om wat te koopen van Sybil. Ja, hij bezat nog éen stuk van waarde: een massief zilveren /arenkoker en dien zou hij, ook niet ve'kóópen, maar be- leenen. Zóó gezegd, zóó gedaan: vier pond rij ker trad hij uit de bank vah leening en be sloot, een armbandhorloge te koopen voor Sybil; hij wist, dat dit een van haar vurig ste verlangens was en tegelijk was het een nuttig cadeau. Sybil had tusschen de druppeltjes door van de drukke huishouding, en voorname lijk 's avonds, nadat de broertjes en zus jes naar bed waren, een zijden das voor hem gehaakt van bruin, zijn lievelingskleur. Ge lukkig had zij op Kerstavond gelegenheid, die aan zijn huis te laten bezorgen. 's Avonds zat zij alleen: haar stiefmoeder was naar een concert en daar werd ge beld. Het was de brievenbesteller, die een pakje bracht: een doosje dat bleek te be vatten.... een snoer paarlen!.... Het pak je was niet eens aangeteekend; tóch leek het een kostbaar collier....! Ze deed 'm eens om en ging de paarlen hoe langer hoe mooier vinden. Onder in het doosje lag een klein reepje papier^ waarop stond: „Een Kerstcadeau van een ouden man".... Wacht!" Dit was alles,. En wat beteekende die boodschap: .Wacht?".... Toch leek hek, °f dit enkel woord haar moed insprak, en veel kalmer en gelukkiger ging ze dien avond naar bed. De Kerstochtend brak aan en Sybil ging met de kinderen naar de kerk. Toen zij er weer uitkwamen, stond Angus aan het hek. Ze zond de kinderen vooruit; hij stak den arm door den hare en vol innigheid fluis terde hij haar toe: „Een gelukkige Kerstmis, liefste!" In enkele woorden had een verzoening plaats, waarna Sybil hem vertelde van het geheimzinnige Kerstcadeau met het brief je er bij. .Allereerst moet ik je nog eens bedanken, kindje, voor je verrassing aan mij. Je ziet. ik draag ze en ik ben er wat trotsch op!" Vervolgens haalde hij het bandhorloge te voorschijn en deed haar den armband om den pols. „O, hoe prachtig, Angus!" juichte zij. Nadat zij nog even thuis was aangeloo- peri), mocht Angus haar den heelen dag meenemen naar het huis van zijn vader. Ze waren er maar met hun drieën, maar de oude heer was bijzonder hartelijk en scheen te genieten van het samenzijn, terwijl hij zich in stilte verheugde op den Nieuwjaarsdag. ZOEKT DE FOUT Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS. Opgericht 1890 TELEFOON 2146, 2037, 2002 D. HOOLWERF, Dir., Heuvelweg 18 Burgemeester Grothestraat 32 S O E ST D IJ K TELEPHQON 2173 Stroomend, warm én koud wateralle kamers centraal vewarmd. Afzonderlijke zaal voor Diners, Soupers en Vergaderingen Restaurant la minute Niet zoodra had Angus de oogen opge slagen op 1 Januari, of hij deed den brief open, dien hij als Kerstcadeau ontvangen had. Er zat een chequé va/, duizend pond in en een briefje van zijn vader, van den volgenden inhoud: „Beste jongen, Ik mag dan altijd zeer hard hebben ge leken, maar dat komt, ik kon geen afstand van je doen. Hierbij voeg ik nu de midde len, dat jullie je alleen een nestje kunt zoe ken, of bij den ouden heer kunt komen wo nen, die je meer lief heeft, dan het licht van zijn oogen. De Hemel zegene jullie beiden!" Geen oogenblik twijfelde Angus, of Sy bil zou het met hem eens zijn; dus liep hij ijlings bij zijn vader binnen, die opzat in bed, in angstige spanning het antwoord afwachtend, en riep: ,We blijven bij u, Vader, in het oude huis!" Ineens werd er gebeld en Sybil kwam Nieuwjaar wenschen. Zij schreide tranen van dankbaarheid en dacht er ook geen oogenblik aan, Mr. Norton te verlaten. Het paarlsnoer was een cadeau geweest van haar aanstaanden schoonvader en te vens een gedachtenis aan zijn vrouw, met wie hij zóó gelukkig was geweest, dat hij den jongelui „hetzelfde geluk wenschte in het Nieuwe en nog vele daaropvolgende jaren," Vervolg Raadsverslag van de Zitting van Donderdag 17 December j.l. Eigendommen, niet voor den openbaren dienst bestemd. Dit hoofdstuk ontmoet geenerlei be zwaren en wordt vastgesteld. Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Bij het schoonhouden van schoolgebou wen merkt de heer de Bruijn op, dat door de gasverwarming veel werk wordt be spaard voor kachels aanmaken. Vroeger moest dat eiken ochtend geschieden en thans steekt het hoofd zelf de gasverwar ming even aan. De werkzaamheden dei- schoonmaaksters zijn dus sterk verminderd en daarom stelt spr. voor f 25.per jaar minder te geven per locaal met gasverwar ming en f 15.per locaal per jaar minder bij centrale verwarming. De heer Busch vindt dat resultaat gering en waar de schoonmaaksters goed voldoen bestaat er z.i. weinig aanleiding hun sala ris te verminderen voor omstandigheden buiten hun wil. De heer Grootewal heeft geïnformeerd en oordeelt dat f 100.per jaar per locaal ge- Vraag! Tarieven en Neem! proef. ACACIALAAN 20 TELEFOON 474 €077-1 vliegensvlug halen en brengen wij al Uw wasch goede ren die door ons telkens met de grootste zorg behandeld worden HYGIËNISCHE STOOMWASCHen STRIJKINPICHTING rust niet te veel is, vooral niet als men weet dat er zeer groote localen en gymnastiek- localen bij zijn. De heer Endendijk merkt op, dat toen gasverwarming werd aangelegd reeds aan de schoonmaaksters is medegedeeld, dat de werkzaamheden dan aanzienlijk minder zou den worden. Zij weten het dus. Ten slotte wordt besloten dat hieromtrent nader overleg zal plaats hebben met de be trokkenen. Bij de bijdragen aan andere gemeenten in zake het openbaar uitgebreid Lager Onder wijs vraagt de heer Bleeker om thans, nu te Soest ook behoorlijke U.L.O, is, niet langer bijdrage te geven voor nieuwe kin deren, die elders een U.L.O, bezoeken, De burgemeester antwoordt, dat zulks ook niet in de bedo.eling ligt. Bij de subsidie aan de muziekcorpsen wordt conform het gewijzigde voorstel be sloten de uitgetrokken subsidie voor de Soester Harmonie Patientia Vincit Omnia te verhoogen van f 450.tot f 500.en voor de Soesterbergsche Fanfare van f100.- tot f 200.De Harmonie krijgt dan even veel subsidie als vorig jaar. Zij moet 6 con certen te Soest geven en 1 te S'berg en de Soesterbergsche Fanfare 3 concerten te Soesterberg en 1 te Soest. (Vervolg pag. 2) Zoo gaan wij dan SPOEDIG weer scheiden, Van dit ONFORTUINLIJKE jaar; Maar EERST nog het Kerstfeest gaan vie ren; Gezellig, gezond bij elkaar? GEZELLIG? GEZOND? 't is te hopen; Een ieder heeft niet DAT GELUK; Bij menigeen, menig familie, Brak DIT jaar een KOSTELIJK stuk. VEEL armoede wordt er geleden, De welvaart ging HARD achteruit; En velen toch moesten er nemen, Een HARD en een DROEVIG besluit. De moed echter NIET laten zakken, Als nazaat van COEN en DE WLTT; Maar STEEDS weer doen blijken en toonen, Dat er nog „COURAG,E" in zit. GELUKKIG toch zijn er nog menschen, Begaan met het droevige lot, Van velen van hunne gelijken; De haat en de nijd er ten spot. Ons „KONINKLIJK HUIS" gaf het voor beeld; De MOEDER zoowel als HAAR KIND; De menschheid zal EENS toch verand'ren, Zij wordt er EENS beter gezind. Dddrvoor werken TAL toch van krachten De KEUR vap 't menschdom voorwaar; Zou DAT ZONDER UITSLAG steeds blij ven. Wij kregen een „WERELD-GEVAAR." Ook GODSDIENST, GELOOF mag niet leiden, Tot HAAT èn tot NIJD èn tot SPOT; Zijn Jood, Protestant, Roomsch en Heiden Niet schepsels van EENZELFDEN GOD? Toch, HOELANG NOG zal 'tl moeten duren, Eer allen DAT leeren verstaan: Zoo volk'ren als individuen, ,,In vriendschap door 't leven te gaan." 't Volgend jaar zal, MISSCHIEN brengen, Ons WEDER een eindje vooruit; Zoowel waar 't werken des Vredes, Als Handel en Welvaart beduidt. Dat OOK IN ONS DORP moge komen, ('t Zij elk blijft op „eigen terrein"), Een BETER ELKANDER WAARDEE- REN; GEEN afgunst meer, haat en fenijn. In DEEZ' hoop wenscht U hier „De Soes ter": VROOLIJK KERSTFEEST! GELUK KIG NIEUWJAAR! Ons dorp blijve vrij ook van rampspoed; Wij wenschen „HET BESTE" elkaar! AD REM,

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1931 | | pagina 1