NIEUWJAARS
ADVERTENTIES
Kerstgedachten.
Nieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
mma\
Nieuwjaarsgroeten.
Een Kerstverrassing.
CENTRALE WINKELIERS-VEREENIGING
F2.W.C. %VEE
N.V. Middenstandsbank
BIJKANTOOR: SOEST
Verhuring van
Safe Loketten
Eerste Soester Algem. Begrafenis-Onderneming
Begrafenissen - Transporten - Crematie's
HOTEL OKHUIJSEN
Bij het scheiden van 1931
GEMEENTERAADSVERSLAG
§)aa/v
-kxymfa
voyel
No. 104
Negentiende Jaargang
Zaterdag 26 December 1931
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK
ADVERTENTIEN EN INGEZONDEN STUEKEN WORDEN INGEWACHT TOT
UITERLIJK DINSDAG- EN VRIJDAGSMORGENS 10 UUR AAN HET BUREAU
UITGAVE: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. v. d. BOVENKAMP
ADVERTENTIEN: VAN 1 TOT REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS.
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. GROOTE KORTING
ABONNEMENTSPRIJS II.— PER DRIE MAANDEN, FR ANCO PER POST.
REDACTIE- EN ADM.-ADRES: VAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 1« VAN DE AUTEURSWET 1018 (STAATSBLAD NUMMER SSO)
Dit nummer bestaat
uit 2 bladen.
De aandacht onzer lezers wordt gevestigd
op de gelegenheid tot het plaatsen van
Deze worden opgenomen in het nummer
dat op Woensdag 30 December verschijnt.
De kosten bedragen van 14 regels f 0.50
Elke regel meer 0.15.
Deze Nieuwjaarsgroeten vallen buiten ad
vertentie-contracten.
De roeping van iederen man en iede
re vrouw is anderen te dienen.
TOLSTOY.
Goedheid is de eenige belegging, die
nooit verloren gaat.
THOREAU.
De Kerstdagen vormen als het ware de
inleiding tot de groote jaarlijksche pauze,
den avond van het jaar, waarop bijkans
de geheele wereld om zoo te zeggen even
den pas markeert, teneinde balans op te
maken over de gebeurtenissen van het afge-
loopen jaar en zich met nieuwen moed voor
het welhaast aanbrekende nieuwe jaar te
gorden. Een goedwillende;, vriendelijke
stemming breekt in die laatste dagen van
December overal door. Het lijkt wel, of
iets van het symbolische warmroode licht,
dat in deze dagen van zoovele zijden ons
toewenkt, op de menschen en hun gedach
ten afstraalt. Er doet zich onwillekeurig
een onmiskenbaar gevoel van saam-
hoorigheid gelden, iets, dat echter geens
zins een toevallige omstandigheid is. Want
staat niet het Kerstfeest, de herdenking van
de geboorte van den Christus, de bewust
wording van de Waarheid omtrent de uni-
verseele broederschap der menschen, als een
symbool voor het neerhalen vqn alle bar
rières, alle muren van ras-, sociale en eco
nomische verschillen, welke de mensch-
heid verdeelt? En die de bereiking van het
ideaal der universeele broederschap in den
weg staat? Het was, merkt iemand in Ar
gus (Melbourne) op, een ernstige slag voor
de bekende overgroote waardeering, die
men gevoelde voor de belangrijkheid van
de uiterlijke teekenen van rang en stand,
dat de Koning der koningen geboren moest
worden in een stal van een dorps-karavan
serai, en gewiegd moest worden in een
kribbe.... en toch zinken de pracht en
praal van het paleis van Tiberius in het
voor Amersfoort en Omstreken
VAN WEEDESTRAAT 37
TELEF. 2097
Deskundige voorlichting bij
den in- en verkoop
van Effecten.
Verzilveren van Coupons
Handelscredieten
Incasseeringen
Spaar-Deposito's rente 3'/,%
B°heerder
j Nr. PLEMPER VAN BALEN.
niet naast den eenvoud van de stal van
Bethlehem, waar Maria haar eerstgeboren
zoon ontving.,,De zoon der menschen"
kwam in de wereld in een omgeving en on
der omstandigheden zoo nederig, als die
van de armste der armenen alles wijst
op een neerhalen en verwijderen van alle
barrières van conventie en stand. De ne
derige herders van Bethlehem waren de
eersten, die hun hulde kwamen brengen
maar daarna komen de drie Wijzen uit het
Oosten. De herders waren arm, onontwik
kelde boeren, de Wijzen waren lieden van
zeer groote geleerdheid, grooten rijkdom
en een hoog maatschappelijk aanzien. De
herders waren Joden, de Wijzen waren hei
denen. Doch elke scheidsmuur tusschen
Jood en heiden was verdwenen.
En wat nu ook verder onze godsdienst-
schakeering moge zijn, alle Christenen kun
nen in groote lijnen de stelling aanvaarden,
dat het Kerstfeest^ wat ook onz2 omstan
digheden van het oogenblik moge zijn, or s
helpen kan, er het beste van te maken. Met
zijn familiebijeenkomsten, met al zijn aan
hang en historischen achtergrond van men-
schenmin, van vriendschap en vreugde, van
hoop en goede verwachting, met zijn ge
voelens van sympathie voor den naaste of
minder bedeelde, met zijn edelmoedige ge
dachten, daden tot leniging van nood of
smart, is het een blijmoedig, hartelijk, op
gewekt feest. Niemand kan dit feest in de
zen juisten geest vieren, zonder er moreel
door gesterkt en verfrischt te worden. Want,
nietwaar, wanneer we trachten om, al is
het ook maar een klein beetje, meer te doen
dan gewoonlijk om anderen vreugde te be
reiden, dan kan men onmogelijk ?elf zon
der vreugde blijven, wat iemand in de Ob-
server (Londen) aanried: Laten wij in dezen
tijd ons wachtwoord van den grooten ouden
wijsgeer aanvaarden, die schreef: Goede
gedachten in slechte tijden". Inderdaad, het
hoeft ons geenszins te verwonderen, dat er
in den Kersttijd meer gelukkige, blijde men
schen zijn dan te voren, omdat juist in de
zen tijd meer van de goede dingen dezer
wereld gedeeld worden met anderen. En
het is een bekende stelling, dat groote
rijkdofnmen en groote bezittingen geen ge
luk brengen, doch wel groote liefde en een
groote wensch tot ^dienen."
Dit alles mogen we bedenken, als in deze
dagen het vriendelijk symbool van den
Kerstboom, de geurige, jonge den in onze
huiskamers een plaats heeft gevonden. De
jonge den, waarvan de legende wil, dat de
Duitsche apostel Winfried, toen hij met for-
sche slagen den heidenschen eik had ge
veld, waarbij de heidenen een klein kindje
wilden offeren, en achter den gevallen eik
het altijd groen van den jongen den te
voorschijn kwam, uitriep: Zie, dit is de
boom des vredes: Zijn Uwe huizen niet van
zijn hout? Het is het teeken van onsterfe
lijkheid: Is hij niet altijd groen? Hij is de
boom van het Christendom, want zie, hij
heft de armen ten hemel!
FLORIS C.
(Nadruk verboden).
Het geval was zóó: Sybil Grey en Angus
Norton hadden elkaar al jaren lang lief
gehad en ze waren nog niet dichter bij hun
huwelijk, dan op den dag van hun verlo
ving. Sybil was ongeduldig, Angus driftig
en zoo kwam het, dat die twee, die elkaar
toch zoo innig lief hadden, elkaar links
Heten liggen. Het engagement was niet
rechtstreeks verbroken, maar de betrek
kingen werden „opgeschort."
,En nu was het vier dagen vóór Kerst
mis en Angus had niets, om voor Sybil een
presentjes te koopen. Hij had ook geen be
nijdenswaardig lot, want zijn vader was
een ingebeelde zieke, die zijn eenigen zoon
altijd om en bij zich wilde hebben, hem niet
zelfstandig had laten gaan en hem enkel
van een niet al te ruim zakgeld voorzag.
Sybil had een stiefmoeder en heelen troep
stiefbroertjes en -zusjes. Vandaar dat zij
thuis al heel slecht gemist kon worden
en dan ook steeds vastgehouden werd door
haar stiefmoeder. Zij was zes-en-twintig en
hij dertig; dus waren ze wel op een leeftijd,
om zelfstandig te zijn. Nu had Angus wel
een zeer goede opvoeding gènoten, maar
een bepaalde vakopleiding niet en de baan
tjes liggen niet opgeschept voor iemand,
wien het aan kruiwagens ontbreekt, Zóó
leek het den jongen man een onhoudbare
positie en hij zou dien avond nog eens ern
stig praten met zijn vader.
De oude heer keek op, toen zijn zoon het
vertrek binnenkwam.
-Nog niet uit bed, Vader?" begon Angus
op opgewekten toon.
„Wat zou ik, ziek als ik ben, nu op doen?"
Geen. gunstig oogenblik voorwaar, om
met zijn verzoek te voorschijn te komen!
Maar tóch zette Angus door.
Zijn vader keek hem over zijn bril aan
en riep verontwaardigd:
„Op jezelf gaan wonen!Wat een
nonsens, terwijl je hier zoo'n heerlijk thuis
hebt en M wat je hart maar begeert."
Nu,, het eind van de zaak was, dat An
gus, na afloop van het onderhoud, nog geen
streep vooruit was.
Maar op den ochtend van den vier-en-
twintigsten riep de oude heer zijn zoon
bij zich en die was getroffen door het nu
waarlijk ziek uitzicht van zijn vader. Hij
had donkere schaduwen onder de oogen
en om den mond een onheilspellend blauwe
tint. Hij was ook iets zachter gestemd en
begon bijna plechtig:
„Jongen„ je slavernij is bijna ten einde.
De oude tiran zal je niet langer plagen.
Misschien heb ik er ook verkeerd aan ge
daan, je altijd bij mij te houden. Ik heb je
nooit in de gelgenheid gesteld, een eigen
plaats in de wereld in te nemen, maar dat
komt: ik wilde mijn jongen om mij heen
hebbennog zoo graag wat van hem
genieten!"
Toen sloot de oude heer de oogen en zoo
slecht zag hij er in waarheid uit, dat Angus
zich ongerust over hem maakte en zich
haastte, hem te verzekeren:
,,Ik beloof u„ Vader, dat ik bij u zal blij
ven, zoo lang u dit graag heeft.
„Hoor eens, jongen, ik zal je vandaag al
mijn Kerstcadeaux geven, maar je moet
het nog niet open maken vóór Nieuwjaars-
Timmerhuis van JAN IN 't HOUT
Timmerman en Aannemer
Bouwkundige
Beëedigd Makelaar Taxateur
Onderhoud, Verbouw en Nieuwbouw
Banningstraat 76 Tel. 14
SOESTERBERG
dag. En nu ga ik zien, of ik wat slapen
kan."
Dit zeggende wendde de oude heer zich
om en Angus ging zachtjes de kamer uit,
terwijl hij het wel heel aardig van zijn
vader vond, om er zoo vroeg bij te zijn
met zijn Kerstcadeau, al veranderde dit in-
tusschen niets aan het droevig feit, dat hij
geen geld had, om wat te koopen van Sybil.
Ja, hij bezat nog éen stuk van waarde:
een massief zilveren /arenkoker en dien
zou hij, ook niet ve'kóópen, maar be-
leenen.
Zóó gezegd, zóó gedaan: vier pond rij
ker trad hij uit de bank vah leening en be
sloot, een armbandhorloge te koopen voor
Sybil; hij wist, dat dit een van haar vurig
ste verlangens was en tegelijk was het een
nuttig cadeau.
Sybil had tusschen de druppeltjes door
van de drukke huishouding, en voorname
lijk 's avonds, nadat de broertjes en zus
jes naar bed waren, een zijden das voor hem
gehaakt van bruin, zijn lievelingskleur. Ge
lukkig had zij op Kerstavond gelegenheid,
die aan zijn huis te laten bezorgen.
's Avonds zat zij alleen: haar stiefmoeder
was naar een concert en daar werd ge
beld. Het was de brievenbesteller, die een
pakje bracht: een doosje dat bleek te be
vatten.... een snoer paarlen!.... Het pak
je was niet eens aangeteekend; tóch leek
het een kostbaar collier....! Ze deed 'm
eens om en ging de paarlen hoe langer hoe
mooier vinden. Onder in het doosje lag een
klein reepje papier^ waarop stond:
„Een Kerstcadeau van een ouden man"....
Wacht!"
Dit was alles,.
En wat beteekende die boodschap:
.Wacht?".... Toch leek hek, °f dit enkel
woord haar moed insprak, en veel kalmer
en gelukkiger ging ze dien avond naar bed.
De Kerstochtend brak aan en Sybil ging
met de kinderen naar de kerk. Toen zij er
weer uitkwamen, stond Angus aan het hek.
Ze zond de kinderen vooruit; hij stak den
arm door den hare en vol innigheid fluis
terde hij haar toe:
„Een gelukkige Kerstmis, liefste!"
In enkele woorden had een verzoening
plaats, waarna Sybil hem vertelde van het
geheimzinnige Kerstcadeau met het brief
je er bij.
.Allereerst moet ik je nog eens bedanken,
kindje, voor je verrassing aan mij. Je ziet.
ik draag ze en ik ben er wat trotsch op!"
Vervolgens haalde hij het bandhorloge te
voorschijn en deed haar den armband om
den pols.
„O, hoe prachtig, Angus!" juichte zij.
Nadat zij nog even thuis was aangeloo-
peri), mocht Angus haar den heelen dag
meenemen naar het huis van zijn vader.
Ze waren er maar met hun drieën, maar de
oude heer was bijzonder hartelijk en scheen
te genieten van het samenzijn, terwijl hij zich
in stilte verheugde op den Nieuwjaarsdag.
ZOEKT DE FOUT
Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS. Opgericht 1890
TELEFOON 2146, 2037, 2002
D. HOOLWERF, Dir., Heuvelweg 18
Burgemeester Grothestraat 32 S O E ST D IJ K
TELEPHQON 2173
Stroomend, warm én koud wateralle kamers centraal vewarmd.
Afzonderlijke zaal voor Diners, Soupers en Vergaderingen
Restaurant la minute
Niet zoodra had Angus de oogen opge
slagen op 1 Januari, of hij deed den brief
open, dien hij als Kerstcadeau ontvangen
had. Er zat een chequé va/, duizend pond
in en een briefje van zijn vader, van den
volgenden inhoud:
„Beste jongen,
Ik mag dan altijd zeer hard hebben ge
leken, maar dat komt, ik kon geen afstand
van je doen. Hierbij voeg ik nu de midde
len, dat jullie je alleen een nestje kunt zoe
ken, of bij den ouden heer kunt komen wo
nen, die je meer lief heeft, dan het licht
van zijn oogen. De Hemel zegene jullie
beiden!"
Geen oogenblik twijfelde Angus, of Sy
bil zou het met hem eens zijn; dus liep
hij ijlings bij zijn vader binnen, die opzat
in bed, in angstige spanning het antwoord
afwachtend, en riep:
,We blijven bij u, Vader, in het oude
huis!"
Ineens werd er gebeld en Sybil kwam
Nieuwjaar wenschen. Zij schreide tranen
van dankbaarheid en dacht er ook geen
oogenblik aan, Mr. Norton te verlaten.
Het paarlsnoer was een cadeau geweest
van haar aanstaanden schoonvader en te
vens een gedachtenis aan zijn vrouw, met
wie hij zóó gelukkig was geweest, dat hij
den jongelui „hetzelfde geluk wenschte in
het Nieuwe en nog vele daaropvolgende
jaren,"
Vervolg Raadsverslag van de Zitting van Donderdag 17 December j.l.
Eigendommen, niet voor den openbaren
dienst bestemd.
Dit hoofdstuk ontmoet geenerlei be
zwaren en wordt vastgesteld.
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.
Bij het schoonhouden van schoolgebou
wen merkt de heer de Bruijn op, dat door
de gasverwarming veel werk wordt be
spaard voor kachels aanmaken. Vroeger
moest dat eiken ochtend geschieden en
thans steekt het hoofd zelf de gasverwar
ming even aan. De werkzaamheden dei-
schoonmaaksters zijn dus sterk verminderd
en daarom stelt spr. voor f 25.per jaar
minder te geven per locaal met gasverwar
ming en f 15.per locaal per jaar minder
bij centrale verwarming.
De heer Busch vindt dat resultaat gering
en waar de schoonmaaksters goed voldoen
bestaat er z.i. weinig aanleiding hun sala
ris te verminderen voor omstandigheden
buiten hun wil.
De heer Grootewal heeft geïnformeerd en
oordeelt dat f 100.per jaar per locaal ge-
Vraag! Tarieven
en Neem! proef.
ACACIALAAN 20
TELEFOON 474
€077-1
vliegensvlug halen
en brengen wij al
Uw wasch goede ren
die door ons telkens
met de grootste zorg
behandeld worden
HYGIËNISCHE
STOOMWASCHen
STRIJKINPICHTING
rust niet te veel is, vooral niet als men weet
dat er zeer groote localen en gymnastiek-
localen bij zijn.
De heer Endendijk merkt op, dat toen
gasverwarming werd aangelegd reeds aan
de schoonmaaksters is medegedeeld, dat de
werkzaamheden dan aanzienlijk minder zou
den worden. Zij weten het dus.
Ten slotte wordt besloten dat hieromtrent
nader overleg zal plaats hebben met de be
trokkenen.
Bij de bijdragen aan andere gemeenten in
zake het openbaar uitgebreid Lager Onder
wijs vraagt de heer Bleeker om thans, nu
te Soest ook behoorlijke U.L.O, is, niet
langer bijdrage te geven voor nieuwe kin
deren, die elders een U.L.O, bezoeken, De
burgemeester antwoordt, dat zulks ook
niet in de bedo.eling ligt.
Bij de subsidie aan de muziekcorpsen
wordt conform het gewijzigde voorstel be
sloten de uitgetrokken subsidie voor de
Soester Harmonie Patientia Vincit Omnia
te verhoogen van f 450.tot f 500.en
voor de Soesterbergsche Fanfare van f100.-
tot f 200.De Harmonie krijgt dan even
veel subsidie als vorig jaar. Zij moet 6 con
certen te Soest geven en 1 te S'berg en
de Soesterbergsche Fanfare 3 concerten te
Soesterberg en 1 te Soest.
(Vervolg pag. 2)
Zoo gaan wij dan SPOEDIG weer scheiden,
Van dit ONFORTUINLIJKE jaar;
Maar EERST nog het Kerstfeest gaan vie
ren;
Gezellig, gezond bij elkaar?
GEZELLIG? GEZOND? 't is te hopen;
Een ieder heeft niet DAT GELUK;
Bij menigeen, menig familie,
Brak DIT jaar een KOSTELIJK stuk.
VEEL armoede wordt er geleden,
De welvaart ging HARD achteruit;
En velen toch moesten er nemen,
Een HARD en een DROEVIG besluit.
De moed echter NIET laten zakken,
Als nazaat van COEN en DE WLTT;
Maar STEEDS weer doen blijken en toonen,
Dat er nog „COURAG,E" in zit.
GELUKKIG toch zijn er nog menschen,
Begaan met het droevige lot,
Van velen van hunne gelijken;
De haat en de nijd er ten spot.
Ons „KONINKLIJK HUIS" gaf het voor
beeld;
De MOEDER zoowel als HAAR KIND;
De menschheid zal EENS toch verand'ren,
Zij wordt er EENS beter gezind.
Dddrvoor werken TAL toch van krachten
De KEUR vap 't menschdom voorwaar;
Zou DAT ZONDER UITSLAG steeds blij
ven.
Wij kregen een „WERELD-GEVAAR."
Ook GODSDIENST, GELOOF mag niet
leiden,
Tot HAAT èn tot NIJD èn tot SPOT;
Zijn Jood, Protestant, Roomsch en Heiden
Niet schepsels van EENZELFDEN GOD?
Toch, HOELANG NOG zal 'tl moeten
duren,
Eer allen DAT leeren verstaan:
Zoo volk'ren als individuen,
,,In vriendschap door 't leven te gaan."
't Volgend jaar zal, MISSCHIEN brengen,
Ons WEDER een eindje vooruit;
Zoowel waar 't werken des Vredes,
Als Handel en Welvaart beduidt.
Dat OOK IN ONS DORP moge komen,
('t Zij elk blijft op „eigen terrein"),
Een BETER ELKANDER WAARDEE-
REN;
GEEN afgunst meer, haat en fenijn.
In DEEZ' hoop wenscht U hier „De Soes
ter":
VROOLIJK KERSTFEEST! GELUK
KIG NIEUWJAAR!
Ons dorp blijve vrij ook van rampspoed;
Wij wenschen „HET BESTE" elkaar!
AD REM,