foor Kunstaardewerk
f B
Ziekenvoeding
ECBMIMPIiL
©RUI ECECiRDl)
PEUILLET O IN
WEERGALOOZE
ZELFOPOFFERING
ia
ÜIMTOXroiKG ©INHMHSt
N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ
Adverteert in dit blad.
II.
Wij vervolgen ons praatje over de licht
verteerbare voeding voor zieken.
In ons laatste blad noemden wij de groen
ten en vruchten, die in najaar en winter in
aanmerking kunnen kornet-
Ter afwisseling kan in den winter ook
wel eens van een fleschje groente als dop
erwten, jonge worteltjes, gebruik worden
gemaakt, toch moet men dit niet overdrij
ven en voor den zieke zooveel mogelijk ge
bruik maken van de versche, licht verteer
bare groenten, van den tijd van het jaar.
In het voorjaar en in den zomer komen
voor deze voeding in aanmerking: spinazie,
worteltjes, doperwten, bloemkool, stoof-
sla, zomerandijvie.
Raapstelen, peulen, snijboonen, slaboo-
nen', rauwe sla vervallen dus.
Nagerechten.
In de nagerechten hebben wij bij deze
voeding een ruime keuze. Wij hebben reeds
genoemd, dat gebakken nagerechten moeten
vervallen, maar bij de gewone voeding ne
men deze ook al niet de allereerste plaats
in, echter wel de melkspijzen en die mogen
in menig geval ook aan de zieke gegeven
worden. Echter is hierbij ook nog wel eenig
verschil.
Als licht verteerbaar komen in de eerste
plaats in aanmerking: griesmeelpap, maize-
napap, tapiocapap, broodpap, karnemelks
pap met bloem, dan volgt rijstebrij, terwijl
men ook van de minder bekende bindmidde
len, als rijstvlokken, rijstemeel, havervlok
ken gebruik kan maken.
Ook rijst in water gekookt, gepresenteerd
met bessensap, of gesmolten boter en bruine
suiker, kan uitstekend gegeven worden,
evenals gezondheidsbrij en andere nagerech
ten, waarbij vruchtensap, zooals voor bes
senvla, citroenvla, of gestoofde vruchten
gebruikt kunnen worden.
Van de meelspijzen* zijn weer iets minder
licht verteerbaar: gort, boekweitegort, ha
vermout, bloem (in zoete melk bereid tot
lammetjespap).
Ten slotte kan bij deze voeding ook ge
bruik gemaakt worden van een kop bouil
lon, dat aan het middageten vooraf gegeven
wordt, of een bordje soep, als vermecel-
lisoep, groentesoep, kippesoep, bloemkool
soep, tomatensoep.
Hiermede hebben wij een algemeen over
zicht gegeven,.
Nu wil dit vooral niet zeggen, dat men
van al deze gerechten in ieder ziektegeval,
waarbij licht verteerbare kost wordt voor
geschreven, gebruik mag maken. Soms moe
ten alle prikkelende stoffen ook vermeden
worden en dan zullen bouillon en de bouil
lonsoepen moeten vervallen; een anderen
keer weer moet alle vleesch vermeden wor
den en dus ook de bouillonsoepen, of mogen
er geen melkspijzen gegeven worden.
Dit alles hangt samen met den aard der
ziekte en heeft men den raad van den dok
ter daarbij te volgen, maar men zal als huis
vrouw ervaren, dat het een groot genot is,
indien men zelf ook met deze voeding
eenigszins bekend is>.
Ook kan het zoo gauw eens voorkomen,
dat een der huisgenooten» zich niet lekker
gevoelt, zonder nu bepaald ziek te zijn, mis
schien een lichte kouvatting, zoodot de lust
in werken niet groot is en ook de eetlust
ontbreekt.
Vooral bij kinderen kan een dergelijke on
gesteldheid gauw eens voorkomen. Zijn zij
lusteloos, dan is het maar het beste hen
gauw onder de wol te stoppen en wanneer
zij zich koud gevoelen, een warme kruik
mee te geven. Is er geen eetlust, dan doen
we ook het verstandigste geert eten op te
dringen, maar ook de maag eens even rust
te gunnen.
Na een enkelen dag kan dan al weer de
ongesteldheid voorbij zijn, de eetlust komt
weer terug, maar heel vaak heeft men dan
geen trek in alles; zware, vette spijzen kun
nen b.v. nog tegenstaan en is het ook voor
de maag beter geleidelijk aan te beginnen.
De huisvrouw, die hiervan verstand heeft,
zal spoedig een goede keuze weten te doen.
's Morgens wordt begonnen met een kop
je thee en een beschuit; 's middags wordt
wat rijst met bessensap of boter en suiker
gegeven; 's avonds is er wellicht al wat
meer trek en kan, behalve een beschuit met
thee, ook al een plakje wittebrood gegeten
worden en den volgenden dag kan de ge
zonde eetlust bij een dergelijke voorbij
gaande kleine ongesteldheid al reeds terug
gekeerd zijn.
Nu lijkt dit zoo eenvoudig en toch zijn
er nog heel veel huisvrouwen, die bij zoo
iets niet stil staan en niet op het idee ko
men om voor iemand, die zich niet geheel
Naar het Engelsch van
M. E. E. POWER8.
16)
„Je huwelijksreis. Maar, Gilbert! Wat
praat je nu! Het is nog tijd genoeg om van
een huwelijksreis te spreken, als je een
vrouwtje hebt gevonden!"
„En wie zegt u dan tantetje*, dat ik al
niet lang een vrouwtje op het oog heb?"
„Wat een onzin, jongen! Ik geloof, dat
dit fortuin in het vooruitzicht je al heele-
maal van de wijs heeft .gebracht. Maar
Daphne, kind, heb je hoofdpijn? Je kunt
zeker niet goed tegen de lucht in Cornwal-
lis. Want, sinds je hier bent, heb je mij
nooit zoo heel wèl geleken!"
Majoor Dare keek verschrikt op, en met
veel nadruk zei hij:
„Wat je noodig hebt, Daphne, is een reis
op het vaste land. Italië, het zonnige Italië,
zou veel beter voor je zijn, dan altijd hier
te verblijven, onder die grijze lucht en dien
kouden wind!"
„O, neen. Ik houd niet van Italië!"' riep
Daphne ontsteld.
,Nu, stil maar, kindje! Je hoeft er ook
niet heen! Zoo lang ik nog voor je zorg,
hoef je alleen maar daarheen, waar je zelf
verlangt te wezen; maar, als je dwaas ge
noeg bent om je moeder in den steek te
laten voor een echtgenoot wien je gehoor
zaamheid verplicht bent.... dan...."
Maar Daphne was met het hoofd op tafel
flauw gevallen.
Toen ze weer bijkwam, vond zij beiden
in de grootste bezorgdheid over haar heen-
gebogen en| Gilbert betuigde nog eens, dat
een bezoek aan „de Rivièra"' het eenige
gezond gevoelt eens even iets anders klaar
te maken, of met de keuze van haar middag
maal daarmede rekening houden, zoodat er
niet een zware kost wordt klaargemaakt,
of dat er een licht nagerecht wordt gekozen.
En is zooiets niet de kunst van het huis
houden?
De bereiding.
Behalve de keuze van de gerechten, heeft
ook de wijze van bereiden groote invloed.
De bereiding moet met de uiterste zorg
geschieden en het voedsel moet zoo sma
kelijk mogelijk bereid worden.
Er moet voor opgepast worden, dat het
vooral niet te zout wordt, peper en andere
specerijen moeten in het algemeen vermeden
worden.
Van de levensmiddelen neme men de bes
te kwaliteit, dus frissche groenten en vruch
ten, eerste kwaliteit vleesch en visch en
denk er vooral om om versche eieren en
versche melk tc nemen. Geconserveerde
(ingemaakte) voedingsmiddelen worden zoo
min mogelijk gebruikt.
Kook vooral ook de melk met zorg in
een daartoe bestemde pan, zoodat deze niet
aanbrandt en geen smaak kan overnemen
van andere spijzen.
In het bijzonder bij een langdurigen of
ernstigen zieke hebben wij het volgende te
bedenken
Dikwijls is de eetlust niet groot, waar
door veel eerder het een of ander, dat niet
met zorg werd klaargemaakt, kan tegen
staan dan bij een gezond mensch het geval
is>
Dikwijls is de voeding zeer eentonig, ne
men melk en eieren een groote plaats in en
moet men door kleine variaties trachten
eenige afwisseling aan te brengen.
Dikwijls is ook de smaak bij een zieke
veel fijngevoeliger en heeft men ook daar
mede rekening te houden.
Een boekje met z(eken-voedsel-recepten
zal in de huishouding bij verschillende ziek
tegevallen goede diensten kunnen bewijzen.
Ook zijn in sommige kookboeken wel eeni
ge van die recepten opgenomen. Daar echter
die boeken niet binnen het bereik zijn van
een ieder, geven wij hier eenige aanwijzin
gen en recepten.
Vermicellisoep.
125 gr. kalfspoulet, lA L. water, 4 gr. zout,
1015 gr. fijne draadvermicellie.
Wasch het vleesch, snijd het zoo noodig
nog eens door, zet het op met kokend water
en zout en laat de soep zachtjes 1 uur koken
tot het vleesch gaar is. Laat het laatste y3
uur de gebroken en goed gewasschen ver-
mecelli meekoken. Tenslotte kan men de
soep nog binden met wat ei of eidooier.
Deze hoeveelheid is gerekend voor twee
keer. Soep, die gebonden is met ei, vooral
wanneer ook het wit is gebruikt, kan men
niet smakelijk opwarmen. Wil men dus de
soep met ei afmaken, dan moet men er om
denken, dat men dat slechts op dat gedeel
te toepast, dat direct gebruikt zal worden.
Volgens deze bereiding verkrijgt men
geen dikke soep, wat juist voor een zi,eke
het smakelijkst is.
In plaats van liet poulet in de soep te la
ten, kan men er ook kleine balletjes van
kalfsgehakt in doen (het vleesch is in die
vorm nog fijner verdeeld), die het laatste
kwartier meekoken.
Voor deze hoeveelheid kan men dan 25
gr. kalfsgehakt nemen, dat met een weinig
in water geweekt en daarna goed uitgedrukt
oud brood, iets zout en nootmuskaat wordt
aangemaakt.
Mag de zieke geen vleesch hebben, maar
wel bouillon, dan kan deze scep dus alleen
met een weinig vermecelli en gebonden met
een ei worden gegeven.
Groentensoep.
Een smakelijk groentensoepje kan men in
den winter bereiden door in de bouillon een
paar kleine langwerpige stukjes wortel, fijn
gesneden selderijgroen, een paar kleine
stukjes selderijknol, indien men die heeft,
en een paar fijne plakjes prei, indien de zie
ke van die smaak houdt, te koken.
Laat deze groenten een At uur zachtjes
in de bouillon koken en laat het laatste
kwartier 10 gr. transparanta (aardappel-
tapeoca), die eerst in een weinig water ge
weekt is, meekoken.
VALNESTCONTRöLE IS HEI EENIGE
MIDDEL OM EEN RAS OP PRODUC
TIE TE VERBETEREN EN OP FLIN
KE PRODUCTIE TE HOUDEN.
(Jos. Boshouwers).
Wanneer we de eindrapporten der leg-
wedstrijden eens nauwkeurig bekijken, valt
het direct op, dat sommige rassen véél goe
de legsters hebben, andere weer minder.
Van de W. L. heeft men ongetwijfeld de
mééste goede legsters, ook in procenten.
Dit komt wel grootendeels hierdoor, dat
aan de verbetering der Leghorns de meeste
zorg is besteed. Tengevolge daarvan is de
productie van dit ras in z'n geheel zéér hoog
opgevoerd.
Van menigen stam behoeft het niet hoo-
ger meer. En tóch is daar nog even goed
valnestcontröle noodig als voor stammen,
of rassen, die nog wèl op productie verbe
terd moeten worden.
Anders zou de gemiddelde productie weer
gaan dalen en kwamen we ten slotte weer
op hetzelfde punt terug, waar we voor eeni
ge tientallen jaren begonnen.
Zonder valnestcontróle degenereert ten
slotte zelfs weer de beste toom.
Een valnest is een eenvoudig legnest,
doelmatig volgens de grootte der leghen ge
maakt, waarvan de eenige opening (de voor
zijde) automatisch dicht gaat, als de hen er
binnen treedt. We hoeven dit tegenwoordig
aan niemand meer te zeggen.
Wat stellen we er ons mee tot doel?
Algemeen bekend is, dat er goede en
slechte legsters zijn,, doch zonder valnest
contróle is het onmogelijk, met zekerheid te
zeggen, welke tot de goede legsters behoo-
ren en nog minder hoe goed ze zijn.
Om de besten voor de fokkerij uit te zoe
ken, is valnestcontróle dan ook het eenig
zekere middel.
Op fokstations of andere inrichtingen, die
zich hetzelfde doel gesteld hebben, moet
men derhalve valnesten blijven gebruiken.
Zelfs al is de gemiddelde productie zóó
hoog, dat we ze niet hooger meer zouden
wenschen.
Waarom nu?
Zelfs in de allerbeste koppels loopt de
productiviteit der hoenders onderling nog
al heel wat uit elkaar. Daar, waar het léngst
met valnesten gewerkt is en men aan de
selectie de meeste zorg besteedde, echter
het minst.
Ten slotte fokt men de toornen eenigs
zins homogeen, maar minder goede dieren
blijven er toch altijd tusschen.
Hooge jaarproductie en vroeglegrijpheid
gaan meestal samen. We zullen dus zien,
dat de minder goede kippen (ik spreek nog
niet eens van slechte!) later aan den leg
gaan en doorgaans, al zijn ze aan den leg,
veel kleinere series maken.
Zulke dieren hebben dus tegen het voor
jaar, wanneer we broedeieren gaan verza
melen, heel wat minder gelegd, en zijn, ten
gevolge daarvan, in de Lente niet zelden
net best van alle in conditie. We zien vaak,
dat ze in Maart, April, Mei (den druksten
broedtijd) evenveel, ja soms nog wel méér
leggen, dan vele uitblinkers.
En, wat het beroerde is, van die eieren
krijgt men procentsgewijze vaak ook nog
de mééste kuikens. Zoo zullen we dikwijls
van b.v. 10 der minste dieren uit 'n toom
veel meer jonge hennen fokken dan van de
10 beste.
Hieruit kan iedereen gemakkelijk opma
ken, dat 'n zelfs zeer goede stam; zonder
valnestcontröle, geregeld in productie terug
zal gaan.
We hooren dan ook aanhoudend het vol
gende beweren:
„Voor eenige jaren terug kocht ik een-
dagskuikens bij het fokstation of de parti
culiere inrichting X te Y, en het is nu reus
achtig, zooals die beesten hebben gelegd.
was, wat haar goed zou doen. En zijn
voortdurend terugkomen op dit onderwerp
was Daphne een bewijs, dat hij niet alleen
zichzelf een blinddoek voorhield, wat be
treft haar vrees voor hem, maar dat hij.
ook tegenover tante zoo langzamerhand de
aankondiging van zijn huwelijk wilde voor
bereiden; financieel afhankelijk van haar
voelde hij zich nu toch niet meer.
Haar eenige hoop was nog daarop ge
richt, dat Maisie een middel zou hebben be
dacht, om haar te laten ontvluchten. Maar
hoe het zusje nu nog eens te spreken te
krijgen.... Toch kwam deze moeilijkheid
al heel makkelijk tot een oplossing; want
mrs. Monro atelde, geheel uit zichzelf, voor.
dat de Australische bij haar zou komen
lunchen. Ze zond dus v het rijtuig met een
briefje aan lady Challoner, waarin zij die
verzocht, om haar loge enkele uren aan
haar af te staan.
Eerst na den lunch waren de beide meis
jes alleen en Daphne wierp zich snikkende
in Maisie's armen:
„O, Maisie, red mij toch van hem! Van
daag of morgen op z'n laast moet ik
van hier weg, want die oude heer is over
leden en nu wil Gilbert mij zeker meenemen
naar het Zuiden. Wil je wel gelooven, dat
ik nog liever naar de gevangenis ging?"
Dit was niet het juiste oogenblik, om te
spreken van het mislukken van haar plan
en om het zusje nog de jobstijding mêe te
deelen, dat haar eigen uren in Trevertna
geteld waren.
„O, maar toch mocht Daphne niet in han
den vallen van dien mart. Neen, dan zag zij
haar nog liever dood! Maar neen: niet
Daphne behoefde te sterven; majoor Dare
zou zelf zijn schuld met den dood moeten
boeten."
„Ik zal hem dooden." doemde de ver
schrikkelijke gedachte in haar op. „Eigen
handig zal ik hem doodschieten 1"
NAAR DE BOEKHANDEL VAN DE
le SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ
\fan Weedestraat 7 Telefoon 2084
Ik fokte daar geregeld mee voort, doch het
is lang niet meer wat het éérst was,, en ik
ga daarom weer terug naar dat adres (of
n ander van gelijke kwaliteit)."
„Valnestcontróle zal op de boerderij wel
nooit algemeene toepassing vinden, doch
voor keurkweekerijen is het gebruik van
valnesten eene vereischte, omdat men dddr
juist moet weten, van welke dieren men
moet voortfokken", lezen we in de practi-
sche Handleiding over de Belgische Neer
hofvogels, van F. en A. van Hout, respec
tievelijk Kleinveeteeltconsulent en Staats-
voordrachthouder over Neerhofdierenteelt
te Herent en Etterbeek (België).
Wij zijn het daar volkomen mede eens.
We zullen dan ook niet meer behoeven te
verklaren, waarom wij er steeds zoo op aan
dringen om toch, vooral in deze angstige en
onzekere tijden,, steeds dieren van prima
afstamming te nemen, dan behoeft men zelf
het tijdroovende contrólewerk niet te ver
richten, omdat anderen dit voor ons doen,
en daarvoor natuurlijk iets meer rekenen.
Maar dit geld komt in de allereerste plaats
terug.
(„De Kleinveeteelt.")
HOOFDSTUK XIX*.
Het rijtuig bracht Maisie terug en op
Jezen terugrit was haar hoofd slechts ver
vuld van die eene waanzinnige gedachte,
dat zij er niet anders dan goed aandeea
met majoor Dare uit den weg te ruimen.
Toen zij Trevenna bereikte, ging zij door
den hall, kalm en vastberaden, of ze iets
heel gewoons vóór had.
Ze schrikte op, toen ze Dick Challonei
bjj het vuur zag zitten-:
„Ik dacht, dat u aan 't jagen was", zei
ze.
Dick haalde de schouders op
„Ja; maar ik had er al heel gauw
genoeg van. Dare was vandaag zoo on
uitstaanbaar Als ik eens geld krijg, hoop
ik, toch niet zoo gek te doen, als hij. Hi,
beweert, dat hij heel de streek verbazer
zal, door ineens als een getrouwd man t<
voorschijn te treden. Ik hoop, dat het maai
niet die aardige miss Monro is, waar hij
net oog op heeft; als ze mijn zuster was
zou ik haar nog liever dood, dan getrouwe
zien met zulk een bruut! Ik weet niet
hoe dikwijls hrj vandaag wel zijn flescL
heeft laten vullen!"
„Is hij nog op jacht?"
„Ik denk van wel. Toen hg wegging, was
hij met een van de jachtopzieners in he
Twaalf-Boomen-bosch. Ik zei maar, da
ik kiespijn had; iets, wat ik, gelukkig, niet
eens kenmaar
Verder sprak Dick voor de muren: Mai
sie was rechtstreeks naar William's ka
mer gegaan, had daar het geweer van he
rek genomen, dat William haar had leerei
behandelen, en laadde dit met vaste hand.
Daar Dick van het Twaalf-Boomen boscl
had gesproken, als de plek, waar hij Dart
verlaten had, begreep Maisie, dat de ma-
In tijden als wij thans beleven, is boekhouden meer dan ooit eisch; eisch voor
iederen middenstander.
Wie zich thans nog verzet tegen invoering van een boekhouding, toont weinig besef
te hebben van hetgeen zijn belang, vooral in onzen tijd, eischt.
Een boekhouding is eenvoudig onmisbaar.
MAG IK UITVOERIGE INLICHTINGEN OVER INRICHTING VAN MIJN
BOEKHOUDING?
NAAM
BEROEP
WOONPLAATS
Mogen wij U eens vertellen, hoe U, met zoo weing mogelijk kosten, een een
voudige dus weinig tijdroovende en toch overzichtelijke boekhouding kunt in
richten?
U neemt geenerlei verplichtingen tegenover ons op U, wanneer U ons vraagt U
dit eens te vertellen.
Ook zullen wij U gaarne mededeelen, welke de kosten zijn, wanneer wij Uw boek
houding inrichten.
U behoeft niet anders te doen dan bovenstaand formulier uw te knippen, Uw
naam en adres op de daarvoor aangegeven plaats te schrijven en U ontvangt uitvoerige
inlichtingen.
Accountantskantoor „Nederlandsch Bureau voor Adviezen"
Gevestigd te HAARLEM, Houtplein 17r.
Onder leiding van R. DE VRIES.
4
4
4
4
4
4
4
4
C
C
c
c
c
s
c
c
c
c
c
e
c
c
c
c
c
c
e
c
c
c
c
c
c
c
van Weedestraat 7 - Telefoon 2062 - Soestdijk
KANTOORBOEKEN, SCHRIJFBLOKKEN,
VERSCHILLENDE SOORTEN PENNEN,
PENHOUDERS, NOTITIEBOEKJES, KWI
TANTIEBOEKJES, BR1EFORDNERS, BRIEF-
BAKJES, POSTZEGELDOOSJES, BRIEF-
STANDAARDS, POSTZEGELBEVOCHTI-
GERS, PERFORATORS, VULPENNEN,
INKTSTELLEN, PENNENBAKJES, STEM-
PELKUSSENS, BRIEFWEGERS, VLOEIBLA-
DEN, INKTLAPPEN, KANTOORPOTLOO-
DEN, VLOEIDRUKKERS, STEMPELHOU-
DERS, DIVERSE SOORTEN INKTEN, BU
REAUKALENDERS, KANTOORNAALDEN,
LETTERCLIPS, GELDBAKJES, VOUW-
BEENEN, COUPONRINGEN, ETIKETTEN,
VULPOTLOODEN, POTLOODSTIFTEN,
BRIEFOPENERS, LINIALEN, ALLE SOOR
TEN GUMMI, LUXE DOOZEN POST, COR-
RESPONDENTIEKAARTEN, DOORSLAG
PAPIER, SCHRIJFMACHINEPAPIER, TEE
KENPAPIER, TEEKENCAHIERS, SCHETS
BOEKEN, KLEURKRIJT, OLIE- EN WA
TERVERF, SCHOOLBORDPASSERS, TREK
PENNEN, TEEKENDOOZEN, DOEZELAARS
DRIEHOEKEN, TEEKENHAKEN, VER
GROOTGLAZEN, PASSERDOOZEN, HOUTS
KOOL, KINDERVERFDOOZEN, DRUKKE
RIJEN, DAM- EN SCHAAKSPELEN, VER
SCHILLENDE KINDERSPELEN, KLEUR-
BOEKJES, ENZ. ENZ ENZ.
GEBOORTE-, ONDERTROUW-, VISITE- EN
ROUWKAARTEN, BRIEFPAPIER, MEMO
RANDUMS, ENVELOPPEN, REKENINGEN,
KWITANTIES, WISSELS, RECLAMEKAAR
TEN, STROOIBILJETTEN, CATALOGUS
SEN, BESTEKKEN, BROCHURES ENZ. ENZ.
VRAAGT PRIJSOPGAVE! NETTE UITVOERING 1
ioor wel zou terugkeeren langs een laan-
de, dat door de Spook-vallei liep. Daai
vvilde zij haar daad volbrengen. De serre
deur van William's kamer kwam uit cij
aen lang beschut grintpad, dat naar dit
oewuste vallei liep. Maisie deed zachtjes
le deur open en trad in de schemering
van den grauwen Decemberdag. Na eer
tien minuten loopen, had zij zich daar ach
ter een struik verborgen en wachtte haai
slachtoffer af, door haar liefde tot he
zusje in een wrakende engel veranderd.
Ze wachtte vijf minuten, die haar eer
eeuwigheid toeschenen; toen hoorde zi
voetstappen en bracht het geweer naai
Jen schouder.
Gilbert was nu zóó dicht bij, dat ze zijl
gelaat kon zien; hij had een verhoogde
.deur en leek zeer, afkeerwekkend opge
bonden. Nu hield zij het geweer precies
3p hem gericht en plots, als eer
soort openbaring, zag zij het verschrikke-
.ijke van haar daad in. Dus liet zij het ge
beer zakken; maar, een twijgje van dei
struik, waaronder zij half-verborgen stond
bleef in den trekker haken; en, met eer.
geweldigen knal, ging het wapen af.
Ze zag Gilbert ronddraaien toen voor
over vallen; en, zonder zich rekenschap
,e geven, van wat zij deed, vluchtte ze
van de plek, als een moordenares.
„Neem mij niet kwalijk, miss; mr. Jones
vvenscht u te spreken".
„Waarom heb je hem dan hier niet bin
nengelaten?" vroeg Helen den butler.
„Mr. Jones wenscht u geheel alleen iD
Ie bibliotheek te spreken, miss".
„Kom, ga nu, Helen!" drong lady Chal
loner. „Hij wil je.:zeker raadplegen over
een schikking betreffende het huwelijk".
Helen vond mr. Jones dan ook bg den
haard staan, bleeker dan ooit.
„Beste Helen, trad hij op haar toe, haar
ie hand drukkend. „Ik moet je slechte
,ijding brengen. En ik zal kort zijn, want
.k wil je niet in spanning laten. Bedenk
ochter wel, dat iedere wolk een zilver
randje heeft, zóó gaat het ook hier! Het
.nag je dus in het eerst wat hard vallen,
om licht te zien, in de duisternis,
toch...."
„Is het iets betreffende on» enga
gement
„Het is niet langer een engagement",
zei hij, op een graftoon. „Ik verkeer in
ie noodzakelijkheid, het te verbreken".
Helen moest zich alle geweld aandoen,
om niet te juichen of, althans door een
itralende gelaatsuitdrukking haar vreugde
.e verraden.
„In den regel wordt aan haar de eer
gelaten, om de verloving te verbreken",
viel zij hem in de rede.
„Ik zou er nooit aan gedacht hébben,
>m mijn eenmaal gegeven woord te ver
breken, als de staat van mijn gezondheid
.ng dit maar veroorloofd had. De dokter
heeft mg echter gewaarschuwd, dat mijn
gestel, wat longen, hart en zenuwen be
treft, zóó teer is, dat hg het nog niet
geraden acht, andermaal in het huwelgk
te treden.
„Meer zullen wij er dan ook niet van
zeggen", sprak Helen koel. „De verlo
ving was een fout. Wjj pasten in het ge
heel niet bij elkaar".
„Dit geeft een natuurlijke bitterheid in
je, Helen! Ik vertrouw echter, dat je gauw
'genoeg zult bekomen van je teleur
stelling".
(Werdt vervolgd).
