I
I
T. VAN VLIET
Modelslagerij z
1
Twee weken te gast bij den
Staat der Nederlanden.
Kerkeroverpeinzingen door Ir. B. Swanenburg.
J.van de Wijngaart
Binnenland.
BOSCHSTRAAT 9 - BAARN
Vrij Holland?
Een Parodie
Burgerlijke Stand
Predikbeurten.
seer h6uide1 Of gebiet^S
8TD 21 JI33M JH 033
OWITHC
T8Q4 J
VERVOLG.
IN DE CEL.
Verrassingen.
„Extra voeding! Wat wenscht U: een
haring, een bokking, kaas, pinda's of een
appel?" riep een stem door het luikje. In
processie trokken ai deze heerlijkheden aan
mijn .geestesoog voorbij de haring won
het des appels vitaminen gehalte ten spijt.
Inmiddels had de onzichtbare aco mijn aar
zeling op eigen wij^e verklaard ep trouw
hartig voegde hij aan zijn opsomming nog
toe: „Geheel gratis." „Kost <;niets", gaf hij
dan nog tot nadere explicatie van het ge
leerde woord. De prijs van een haring over
treft in gevangenis-verdiensten, 't loon van
'n uur werken, dus zoo vreemd was zijn op
merking bovendien niet eens.
Een haring dus. Dit meer smakelijke dan
charmante huisdier deed niet voor den vol
genden dag zijn entrée joyeuse in mijn cel.
Bovendien verscheen hij des morgens op
een heel ongepast bezoekuur, reden waar
om ik hem, op het émaille-bord voornoemd,
te wachten zette.
De van ouds beroemde verhelderende in
vloed, die de haring op het menschelijk brein
Kerkpad N.Z. 17a. Tel. 2133
BRANDSTOFFEN
TURFSTROOISEL
GRINT
Speciaal adres voor
WALES ANTHRACIET
RUIME SORTEERING 1!
Wij noteeren thans
sterk verlaagde prijzen
uitoefent en waaraan het diertje een niet
gering deel zijner populariteit dankt, uitte
zich bij mij in een ingénieuzen inval> nog
voor ik hem een ticket voor mijn keelgat
verschaft had. Dit bestond uit het volgen
de: Waar ik niet op de hoogte was van de
correcte „prison-dress", was ik in jacket
ter gevangenis getogen, maar reeds dade
lijk had ik dit kleedingstuk tegen de borst
rok-sweater van het Hui9 verwisseld. Het
jacket lag sindsdien als een flauw geval
len (en overigens ook volstrekt overbodige)
vogel-verschrikker over de verwarming.
Maar waarom het Reglement van 1887 niet
als kleerenhanger gebezigd?
Ten eerste opende dit het vooruitzicht,
dat mijn terugkeer in de Maatschappij t.z.t.
geënsceneerd zou kunnen met mij zelf als
„een als heer gekleed persoon" in de hoofd
rol, maar bovendien en dit is het voor
naamste herkreeg ik mijn bewegingsvrij
heid binnen de celmuren er door. Want
onvermijdelijk, bij iedere zes passen, kwam
ik voor het gezegende document te staan,
dat ik dan met volstrekte fataliteit, steeds
opnieuw te lezen begon. Ik heb mijzelf
steeds een behoorlijke dosis geduld toege
dicht, maar als men vijftig maal gelezen
heeft van „Het is den gevangenen ten
strengste verbodenenz.", kan men
zich met recht er van verdenken, bij de
één-en-vijftigste wel eens wild te kunnen
worden. En waar ik in de annalen van het
Huis van Bewaring te boek wenschte te
staan als een rustig huurder, die zijn cel
onbeschadigd aan zijn opvolger overdroeg,
kwam ik zonder noodzaak niet meer van
achter mijn kaalhouten'bureau-sinistre van
daan. Maar het zware karton van het Re
glement torste de jas meer dan 300 uren
lang, protestloos en onder verberging van
zijn hartelijke tekst.
De volgende verrassingen lieten op zich
wachten tot Vrijdag, maar toen kwamen zij
ook als een waterval. Om te beginnen zag
een bewaker mij 's morgervs tanden poet
sen met een broodkorst. Instantelijk toog
hij op jacht naar den tandenborstel, die hij
zich tusschen mijn sinds eenige dagen wer-
kelooze bagage herinnerde. Tevens had hij
een tube gecharterd, die bij nader inzien
evenwel geen tandpasta bleek te bevatten
doch huidcrême. Hiermede plakte ik na
derhand mijn weerspannige haren bij plech
tige gelegenheden, zooals bezoek of kerk
gang.
Vrijdags-surprises.
Vervolgens werd er een emmer met ko
kend water en een borstel met groene zeep
eenigszins krachtig op de zwart-cementen
celvloer gepoot. „Groote verzoendag." Met
niet meer lijntrekkers-capaciteiten, dan een
middelmatig soldaat zich na een week ka
zerne ervaring eigen heeft gemaakt, was
ik met het vaatwerk wasschen volle twee
uren aangenaum bezig. „Die Duft, die eine
sale Hering begleitet", verdween met deze
kunstbewerking tevens definitief. Mijn
traagheids-prestatie bleek niet zoo slecht
want ik kon nauwelijks een half uur klaar
zijn, toen de emmer terug gehaald werd
De lunch, die spoedig volgde, bracht stok-
visch, althans visch, althans iets vischach-
tigs. De toen volgende surprises waren van
meer geestverkwikkenden aard. Binnen een
tijdsverloop van enkele uren werden aan
de gevangenen, onder aanhoudend deurge
klep, sleutelgerinkel en gedraaf door het
geheele gebouw, de volgende tijdschriften
uitgereikt: Pniël, Strijdkreet, Goede Tij
ding, Humorist van de Week, Zoeklicht,
Blijde Boodschap, Ons Land, Het Week
blad. Laatstgenoemde is het goed verzorg
de, zeer leesbare, in Veenhuizen uitgege
ven speciale gevangenisblad. Eenigszins
wantrouwend zag .ik het stapeltje hetero
gene lectuur op den hoek van de tafel lig
gen, maar de vrede onderling werd be
waard.
Nog was de lectuur-distributie in vollen
gang, toen alweer een nieuwe afwisseling
aangekondigd werd: Scheren. In het pop-
pen-waschteiltje een scheut heet water voor
een effectieve inzeeping met een scheer
zeep, die het befaamde plakmiddel gluton
chemisch zeer na moest staan.
Het bijbehoorende kwastje was op de
aangezichten van ettelijke generaties ge
vangenen tot een plukkerig geitensikje ver
sleten. De operatie van het inzeepen, die
de gevangene zelf mag verrichten, terwijl
de bewaker een cliënt in een aangrenzen
de cel onthaalt, kon gecontroleerd worden
in een drie-stuivers keukenspiegeltje, d.w.z.
in de nog spiegelende partijen belijden de
door den tand des tijds kaal geknaagde
plekken.
Buurman-gevangene moet intusschen wel
een zeer behoorlijke baard gehad hebben,
want reeds verscheidene minuten zat ik met
het kleefzeep-schuim op m'n kriebelend ge
zicht, voor de barbier verscheen. In dit
vermoeden werd ik grootelijks versterkt,
toen het mes de strijd met de eerste haren
aanbond. Toch moesten zij alle het onder
spit delven, hetzij afgesneden, hetzij uitge
trokken. Als het mes toch maar iets botter
geweest ware! Dan was ik voor eeuwig
van alle scheren verlost geweest.
Nog was met de scheerderij het Vrijdags-
surprïse-programma niet uitgeput. Er meld
de zich een bewaker,, die kwam informeeren,
of ik, behalve mijn eigen bezigheden, wat
gevangeniswerk ambieerde: boekjes stem
pelen. Natuurlijk ambieerde ik het, nieuwe
ervaring, altijd prijs! Het bleken dienstge-
leidebrieven der Nederlandsche Spoorwe
gen te zijn. die met een fraai rood stempel
tje van een onleesbare handteekening, ver
sierd moesten worden. Dit werk wordt door
de N.S. aan de gevangenissen uitbesteed.
Het loon, op accoordbasis vastgesteld, deelt
de administratie sam-sam met de gevange
nen. Bij onafgebroken werk kunnen zij hier
f 10.k f 12.per maand mede maken.
De verdienste werden op een daartoe die
nend lijstje aangeteekend, waarop ook de
uitgaven bij cantine.bezoek (eens per maand)
geregistreerd woifden, mitsgaders de boe
ten of schadevergoedingen, die opgelegd
kunnen worden, indien^nen het celmeubi-
lair in vroolijke bui op trek-, druk- of af-
schuivingsvastheid wilde onderzoeken. Ik
bracht het reeds den eersten avond tot
2500 stempels, waarna ik mij in het besef
van een welbesteden dag op mijn paarden-
voer-matras uitstrekte.
Volgende dagen.
Zaterdag ging zonder schokkende ge
beurtenissen voorbij en volgens kalender en
verwachting kwam de Zondag, die de ge
vangene volgens het reglement met lezen
en schrijven moesten doorbrengen. Reke
nen, het derde van de primaire ontwikke
lingselementen, was er niet bij vermeld,
vermoedelijk uit de overweging, dat ge
vangen zich so-wie-so met arithmetische
problemen bezig plegen te houden, name
lijk aftrekkingen 'en deelingen,, betrekking
hebbende op den dag van ontslag en 't tijds
verloop, dat hen hiervan scheidt. Want hier,
(waar blijft ge, malaise en werkeloosheid!)
zitten slechts menschen, die naar hun ont
slag verlangen.
Tot de Zondags-genoegens behoort ook
het brieven schrijven. Eén brief per week
mag een gevangene verzenden; bij uitzon
dering twee. Het aantal te ontvangen brie
ven is daarentegen ongelimiteerd. Zoowel
uitgaande als binnenkomende post is aan
censuur onderworpene de Officier van Justi
tie leest de brieven der onveroordeelden
door, de directeur van het Huis de post
der veroordeelden. Reeds Zaterdag had ik
het bescheiden velletje yi octova en de mos
groene enveloppe in de cel bezorgd gekre
gen, die het contact jnet de buitenwereld
mogelijk zouden maken. Het briefpapier
was van een fraai geperforeerd hoofd voor
zien, dat allerlei aanwijzingen bevatte be
treffende de ingewikkelde bezigheid van
correspondentie met gevangènen: op de
enveloppe het nummer, binnenin de naam.
Juist als ik in een brief denk te gaan com-
poneeren, komt de mededeeling: naar de
kerk. De kerk is boven het administratie
gebouw, een heele wandeling. Op afstanden
van enkele tientallen meters staan, langs
trappen en corridors, bewakers opgesteld.
Op een teeken gaat een celdeur open en een
gevangene wordt op transport gesteld naar
boven. Zoo spoedig hij een hoek om is,
komt het teeken voor de volgende, enz.
Men krijgt aanwijzingen niet sneller te loo-
pen, dan dat men hoogstens een rug om
een, hoek ziet verdwijnen. Orgelspel klinkt
van boven, verder gaat alles geluidloos in
zijn werk. De kerk zelf is een langwerpige
ruimte, de zitplaatsen bevinden zich in nog
al kleine hokjes, die mij mijn reis in den
dievenwagen in het geheugen roepen. Door
een raampje van gaas is bij een bepaald, niet
al te onwaarschijnlijke houding de spreker
te zien, door twee bewakers geflankeerd.
Als het orgel zwijgt, is de stilte zóó vol
komen, dat men zich alleen waant en niet
in gezelschap van eenige honderderr.
Dit doet hoogst onkerkachtig aan; ten
slotte is het alleen het smalle, harde, on
comfortabele zitbankje, dat de illusie moet
onderhouden. De spreker draagt een preek
voor, niet zonder vuur en overtuiging
een beetje volgens systeem „elck wat wils",
wat trouwens wel wenscTielijk is. Inclusief
voor-, tusschen- en eindzang is alles bin
nen het uur bekeken en verdwijnen wij we
der geruischloos 'naar onze cellen.
Tweede week.
Als de Maandag voorbij is, heb ik een
week gevangenis-ervaring; nieuwe sensa-
tie's verwacht ik haast niet meer. Dit blijkt
een vergissing: Dinsdag komen de „stom
mel-idioten", zooals mijn gepijnigd brein
de nieuwe bewoners van de celzaal boven
mij betitelde. Het zijn er vier, wèl geteld.
Nog hebben zij niet geheel hun morgen-
kuch achter hun vestknoopen of zij begin
nen: acht klepperende klompst^ppen op
draaien acht klepperende klompslappen
terug. Heen en terug, heen en terug, als
maar ijsbeeren, van ontbijt tot lunch; tien
minuten pauze van lunch tot avondbrood.
Met de monotone zekerheid van een uur
werk. De eerste dag verliest er nog een af
en toe zijn klomp; daarop is al mijn hoop
gevestigd. Maar zij trainen energiek en
naderhand komt ook dat haast niet meer
voor. Den tweeden dag grijp ik een bewaker
bij zijn jasje. „Hoort U dat?" zeg ik, naar
boven wijzend, de wanhoop smeulend in
mijn oogen.
„Ja", zegt hij gelaten. „Maar zij hebben
voor langen tijd gehuurd, daar doen wij
niets aan."
En hij stelt zich vlug buiten mijn cel uit
het gehoorbereik van mijn onsympathieke
bovenburen: de stommelidioten.
Woensdag krijg ik bezoek (behalve de
haring, beide in een dosis van één eens per
week toegestaan!). Voorwaar een sportieve
prestatie, tot mij door te dringen in deze
mijn afzondering. Dat presteert zelf geen
deurwaarder, welke penetrente eigenschap
pen men deze menschen ook toe pleegt te
schrijven. Het bezoek wordt in de getui-
genkamer onder toezicht en -hooring van
een bewaker ontvangen. Heel gezellig, ta
fels en stoelen, zelfs de weelde van een
met kolen gestookt kacheltje. Het eenige
inconvenient is, dat men zijn bezoekers
niets aan kan bieden!
En dan is alle hoop op Vrijdag gevestigd,
de gezellige dag met de vele afwisseling,
die in dit ongeluksoord zijn dito naam geen
eer aan doet. Zal Vrijdag nog iets nieuws
brengen? Inderdaad, een nieuw mes in de
gilette van den barbier-bewaker. Dat is al
iets. Dan krijg ik nog bezoek van den bri
gadier. Eerst inspecteejde hij eetgerei en
vloer. Dat blijkt in or^ Maar het bed....!
Hij kijkt aandachtig naar de opgevouwen
lakens en dekens op 't opgeklapte ledikant.
De rangschikking schijnt niet model. „Hoe
lang blijft U nog?" vraagt hij. Ik licht hem
in. dat ik Dinsdag al weer afscheid zal moe
ten nemen. „O" zegt hij, ,;dan is het de
moeite niet meer waard", geheel op een
toon, alsof hij verwachtte, dat het mij erg
spijten moet, de edele kunst van het mo-
del-gevangenisbed-opmaken niet meer te
kunnen leeren. Ik kijk meewarig, hij biedt
niet aan, mij voor privaatlessen nog een
paar dagen te houden en gaat tenslotte een
deur verder inspecteeren.
Vertrek.
Nog een paar dagen verloopen geheel
volgens schema F, dan is het uur van ver
trek geslagen. Aanmerkelijk vlugger dan bij
binnenkomst voltrekt zich de metamorpho-
se van gevangene 626 B tot B. Swanen
burg, losloopend burger. Toen in omge
keerde richting. Ik moet links en rechts
handteekeningen zetten in formidabele fo
lianten (wat zijn de menschen toch ondeu
gend!), krijg de f 1.50, die ik met het zetteh
van ruim 30.000 stempels verdiend heb en
een bewijs van ontslag, een soort kwitantie
voor de genoten gastvrijheid, zonder lijst
evenwel.
.Portier", davert de stem des brigadiers
door de gangen sloten knersen deur
na deur gaat open de vriheid ligt voor
mij. Chemisch vrij van weemoed stap ik
dan over de gevangenisdrempel deze vrij
heid binnen.
Na te betrachten valt er niet veel; in de
inleiding heb ik de bedoeling,van dit ove
rigens geheel pretentielooze relaas uit
een gezet. Alléén nog dit. Gij, medeburgers,
die zoo vreeselijk over Uw 5 of 10% sala
risvermindering te keer gaat, voor U
een goede raad. BetaaJ de boete voor Uw
eerst komend overtredinkje niet, trek ter
kaste! Eet er droog bfood met wat slappe
koffie en vind het lekker! Slaap op een
stroomatras en slaap goed! Zie naar Uw
wekelijksche zegge en schrijve één haring
uit als een groote delicatesse. Ervaar, hoe
veel van de luxe en het comfort, die ge als
strikt, maar dan ook strikt, onontbeerlijk
beschouwdet, gij binnen 3 x 24 uur ont
wend zijt. Het Huis van Bewaring als „ma-
laise-school."
den schouw werden de omwonenden ver
plicht de sloot schoon te maken. In ver
band hiermede rezen echter moeilijkheden,
daar men zich tot dit onderhoud niet ver
plicht gevoelde en het Gemeentebestuur
zelf in twijfel geraakte omtrent hare com
petentie in dezen Aan het einde van het
verslagjaar was de toestand weder dus
danig, dat de Commissie maatregelen be
raamt om aan dezen wantoestand, die een
nadeeligen invloed heeft op de volksgezond
heid, voor goed een einde te maken.
Het aanleggen van een R.K. Begraaf
plaats te Soest gaf eenige omwonenden
in de nabijheid daarvan aanleiding de tus-
schenkomst der Commissie in te roepen op
grond van bedreigde gezondheid. De Com
missie stelt zich op het standpunt, dat het
wonen in de nabijheid van een moderne
begraafplaats niet uit dien hoofde ongezond
behoeft te zijn. Aan een der adressanten,
wiens perceel zeer dicht bij het kerkhof
kwam te liggen, werd echter ten overvloede
in overweging gegeven het water uit zijn
pomp nu en dan te doen onderzoeken.
Het Gemeentebestuur van Baarn ging
krachtig voort met het doen verbeteren van
de woningen, genoemd in het Woningrap
port 1928; 24 woningen werden verbeterd.
De perceelen Noorderstraat 55 en Wetering
straat 98 worden verder niet meer voor
woonhuis gebruikt. Afgebroken werden de
woningen Sparrenlaan 7, 9t 11, 13, 15, 17,
19, en 21 en Jacob van Lennepstraat 53.
KAMER VAN KOOPHANDEL EN FA
BRIEKEN VOOR DE GELDERSCHE
VALLEI, AMERSFOORT.
In de boekerij der Kamer van Koophan
del. Arnhemscheweg 23, Amersfoort, zijn
de volgende werken als nieuwe opgenomen:
„Europa's Kampf gegen die Zugabe", uit
gegeven door de Internat. Bond tegen on
eerlijke concurrentie.
F. W. Taylor „Succes", een lezing voor
OPGERICHT 1899
ALLtEN EERSTE KWALITEITEN I
TELEFOON No. 330
POSTGIRO No 146487
BAARN.
GEZONDHEIDSCOMMISSIE OVER '31
In het verslag van de bevindingen en
handelingen der Gezondheidscommissie
voor de gemeenten Achttienhoven, Baarn.
Bunschoten, de Bilt,Eemnes, Hoogland,
Leusden, Maartensdijk, Soest, Stoutenburg
en Westbroek, en waarvan de zetel geves
tigd is te Baarn, lezen wij het volgende:
Over het jaar 1930 bedroegen de totale
uitgaven f 1751.63, waarvan f 400 kwam
ten laste van het Rijk. De elf gemeenten
droegen hierin bij f 1351.63 of 2.42 cent
per inwoner. De begrooting voor het jaar
1932 sluit in ontvangsten en uitgaven met
een bedrag van f 2355.
De Commissie vergaderde in het ver
slagjaar 8 maal.
De toestand der Volksgezondheid in het
ressort derCommissie kan in het algemeen
gunstig genoemd worden. Een uitzondering
hierop vormden, echter Baarn, alwaar in
het begin van het verslagjaar een vrij groot
aantal roodvonkgevallen voorkwam, en
Bunschoten, waar de diphterie een chro
nisch karakter schijnt aan te nemen. Het
aantal roodvonkgevallen in Baarn bedroeg
63, terwijl in Bunschoten 22 dyphterie-gc-
vallen voorkwamen.
De tuberculose werd in "het district krach
tig bestreden. Het kring-consultatiebureau
te Baarn werd druk bezocht.
De drinkwatervoorziening voor het buurt
schap de Lage Vuursche bleef ook dit jaar
weer aan de orde. Thans kan met voldoe
ning wordeni vermeld, dat de plannen tot
aanleg van waterleiding waarschijnlijk bin
nen afzienbaren tiid ten uitvoer zullen kun
nen worden gebracht.
Te Maartensdijk kwam de uitbreiding
van het net der stichting „Drinkwaterlei
ding Noord-West-Utrecht" o.m. in het uit
breidingsplan-Haverland tot stand.
Aan deze gemeente werd advies verstrekt
over den bouw van 16 arbeiderswoningen.
Uit Soest kwam een klacht in over de
vervuiling van de achter de Birkstraat loo-
pende afwateringssloot door loozing op
die sloot van den afval van een vischhandel.
Dit veroorzaakt een voor de omwonenden
onhoudbaren stank. Den vischhandelaar
werd gelast de bestaande loozing weg te
breken en een aansluiting aan de rioleering
tot stand te brengen.
Te Soesterberg werd geklaagd over den
hinder, die ondervonden werd van het
wasch- en spoelwater, afkomstig van een
melkinrichting aan de Banningstraat. Dit
onaangenaam riekende water werd niet
meer door de daartoe bestemde zinkput
opgenomen en overstroomde behalve het
erf ook een deel van den Postdwarsweg.
De door de Weikamp te Spakenburg loo-
pende sloot, waarop de woningen in de
omgeving haar afval en spoelwater loozen,
veroorzaakte een twistpunt. Na een gehou-
jonge menschen, die het zakenleven ingaan.
Dr. H. Fortuin „De Amsterdamsche goe
derenmarkt" deel 1.
J. P. Keuls „Het boek van den wijn", het
eerste Ned. boek over wijncultuur en wijn
soorten enz., door Ned. Consul Bordeaux,
rapport 1 October 1931 over koopvaardij
„,De crisisinvloed op het bedrijfsleven",
rapport 10 October 1931 over koopvaardij
en havenbedrijf, mijnwezen, fabrieksnijver
heid en scheepsbouw; door de betrokken
bedrijfsinspecties.
H. N. Casson „De man aan de spits", een
frisch boek voor ieder,, die in 't zakenleven
aan de spits wil komen.
„Bulletin du Bureau Internat, de Sta-
tistique Commerciale", 8e jaargang, 1929,
Brussel.
Voorts maken wij er op attent, dat behal
ve deze boeken en de overige boekerij, ook
tijdschriften steeds gratis ter inzage of te
leen zijn bij de biblotheek der Kamer.
Het nieuwe tijdschrift „De Reclame'
thans weekblad en uitgegeven door Levis-
son, is daar ook. evenals het nieuwe orgaan
van het Genootschap voor Reclame.
Lidmaatschap van het Genootschap voor
Reclame geeft bovendien recht tot gebruik
van de uitgebreide boekerij ervan.
Wij leefden VRIJ, wij leefden BLIJ,
Op Neerlandsch dierb'ren grond,
VOOR dat men hier TIENDUIZEND TAL
Verordeningen vond.
Wij zijn dan ook bekend, berucht
Tot V£R in 't buitenland;
Want al dat mal en dwaas gedoe
Vindt men „EXORBITANT'M
HIER mag niet aan een berm gerust,
Saam TWEE-ER-LEI geslacht;
En evenmin „GEMENGD" gebaad;
Wie is het die daar lacht?
En laat men U, ZELFS OP HET STRAND
Maar niet in BADPAK zien;
„Een mantel hulle U ALOM",
ZOO spraken wijze liên.
Men is hier erg voor zed'lijkheid,
Dédrom: JONG? NIET gedanst;
Na 8 uur: NIETS uit eethuis MEE;
Wel BINNEN mag geschranst.
Loot, in café, aan automaat,
Maar niet om „RONDJE VRIJ";
Wel houdt de NEDERLANDSCHE
STAAT
ZELF de grootste loterij!
EEN WEEKJE Kermis in een jaar,
Vindt men een „WAAR ORGIE";
VERBODEN wordt zooiets alweer;
Die Kwezels Potverdrie!
t Kampeeren wordt STEEDS MEER GE
WEERD;
Er mag ook niet „gewed";
In 't hartje van „PRINS CARNAVAL.
Ontnam men alle pret.
OP STRAAT mocht men NIET „gemas
kerd";
Kom daar in NICE mee;
DAAR heeft men, dan DE GROOTSTE
PRET;
Maar HIER? HIER wordt men „WEE"!
O, ja; 'k vergat het gekste nog:
SCHRIK NIET; men mag niet KIE
NEN!
Het VERSCHE broodje niet gebruikt,
In huis, hötel, VOOR TIENEN!
Zoo zou ik weten door te gaan,
VEEL ONZIN nog te noemen;
Dat heet dan de „SOLIDITEIT"
Waarop w'ons hier „BEROEMEN:"!
Een volk dat STEEDS ZICH ZIET GE
KNOT,
In vrijheid van bestaan,
WORDT DWARS, en zal STEEDS, IM
MER WEER,
't VERBOD'ne ZOEKEN gaan.
Ziet naar het „DUITSCHLAND" eens van
THANS:
Weleer GEPERST in wetten;
Het volk zich nu, BIJ ELKEN KANS.
Tegen 't gezag verzetten.
Een volk dat zich, DOOR MACHTSMIS
BRUIK,
Onmondig ziet beschouwen,
DE OVERHEID, op kwaden dag,
Zal er, VERGEEFS, op bouwen.
van 410 Febr. 1932.
GEBOREN: Petrus Antonius zoon van
P. J. Brouwer en M. G. van 't Klooster,
Kerkpad ZZ 41; Hendrik Johannes Antho-
nius zoon van H. Verheuvel en G. H. Wij
nen,, Beetzlaan 15a; Johanna dochter van
J. v. d. Broek en P. v. d. Heijden, le We
teringpad 5; Andreas Maria zoon van B. J.
Sukkel en J. M. van Irsel, Nieuwerhoek-
straat 21; Robert zoon van W. F. H. Rot
tier en J. M. Stein, Soesterbergschestraat
152; Fransmarie dochter van F. Ruitenbeek
en M. J. Gales, Schoutenkampweg 35; Jo
hanna Maria dochter van C. J. van 't Kloos
ter en A. A. van Middelaar, F. Huycklaan
7; Trijntje Cornelia dochter van L. Eijge-
laar en N. J. de Bruin. Schoolstraat 27;
Christina Hendrika Maria dochter van W.
J. Beijer en B. W. M. van de Lugt, Beetz
laan 16; Theodoor zoon van T. Spelt en H.
v. d. Klomp, Beukenlaan 18; Martha Maria
dochter van J. C. Brouwer en C. J. Blom-
mestein. Steenhofstraat 62; Pieternella Ali-
da dochter van J. C. v._d. Schans en A. W.
Pruijssers, Kon.laan 55; Gerrit zoon van
G Hilhorst en A. P. de Kruijf, Eemstraat 4.
ONDERTROUWD: H. van Rootselaar
en D. Strumpel; F. Marochek en W. Wallet.
GEHUWD: G. Huisman en Th. A. Krij-
nen: W. Broerze en M. Wiss; H. W.
Schainck en G. Hart; J. Blankesteijn en T.
Lauwers.
OVERLEDEN: Bernardus Beradinus v.
Dijk, 63 jaar, gehuwd met J. KoQps, A'foort-
schestraat 10; Gerardina Sara Helms, 41
jaar, gehuwd met J. G. Eeltink, Kerkpad
N.Z. 19a.
Vestiging van 410 Febr. 1932.
M. Falkenstein van Stadlohn (Dld.) naar
Vredehofstraat 3b; A. B. J. M. Aalders van
Amsterdam naar Kon.laan 24; H. J. Bcrghe-
ge met gezin van Amsterdam naar Nassau-
laan 2; H. K. Duijm van Eindhoven naar
Spoorstraat 24; W. Wallet van Amster
dam naar Nieuwstraat 17; L. Ulbrich van
Langbroek naar Kampweg 38; J. C. Krab
bendam met gezin van Amsterdam naar
Nieuweweg 95; J. Angerer van Meerbeek
(Dld.) naar Nieuwesteeg 39; P. A. van de
Braken van Haarlemmermeer naar Bosstr.
17; P. N. Leguit van Alkmaar naar Oude
Tempellaan 2; B. de Boer van Wageningen
naar Kerkpad ZZ 33b; Wed. G. van Put
ten van Hoogland naar Laanstraat <6.
Vertrek van 410 Febr. 1932.
G. L. W. Verkerk van Smitswcg 16 naar
De Bilt, de Genestetlaan 31; J. G. v. d.
Berg met vrouw van Birktstraat 48 naar
Amersfoort, O. Soesterweg 151; L. Th. C.
J. M. van Hootegum van Banningstraat 72
naar Amsterdam, Amstelveenscheweg 67
3e etage; R. Ch. van Emmering met gezin
AD—REM.
Nadruk verboden.
van Kampweg 46 naar Amersfoort, St. An-
fridusstraat 1; M. J. Dijkman van Soesterb.
straat 158 naar Maartensdijk, Vijverlaan 2;
J. Meijer met vrouw van Molenstraat WZ
23 naar Zwolle, Schellerweg 31; J. H. C.
Wijnhoven van Banningstraat 106 naar
Maasbree, Dorp No. 113; S. van Ackooij
van van Maarenstraat 2 naar Amstelveen,
M. van Cleverlaan 12; J. ten Hove van
Amersf.straat 90 naar Amersfoort, Narcis-
straat 45; G. v. d. Hoef met gezin van
Beetzlaan 67 naar Baarn, Pompstraat 5;
A. Calis van Kampweg 46 naar A'foort.
St. Anfridusstraat 1; C. C. M. de Jong met
vrouw van Soesterengweg 2 n. Buitenland,
zonder adres; E. F. H. v. d. Berge van
Amersfoortschestraat 119 naar Renkum,
Oosterb. Grintweg 17; C. Vonk met gezin
van Andriessestraat 15 naar Stolwijk, Goud-
scheweg A 25; J. J. van Balkom van Ban
ningstraat 94 naar Haarlem, Verspronck-
weg 119; M. H. Krol van Soesterb.straat
125 naar Enschedé, Ziekenzorg; B. J. Slet-
tenaar idem; A. van de Biezen van Kerk
straat 7 naar Baarn, Pompstraat 4; M. C.
Ledeboer-de Boer van B. Grothestraat 25
naar Amsterdam, Singel 18; J. Hielkema
van Bosstraat 2 naar Apeldoorn, Zwolsche-
weg 558.
Verhuizingen in de gemeente van 410
Febr. 1932.
H. J. Vos van Kerkstraat 25 naar Lange
Brinkweg 8; M. Heere van Julianastraat 18
naar Ossendamweg 10a; P. Buitenhuis van
Klaarwaterweg 17a naar Verl. Postweg 11a;
H. Aikes van Bosstraat 18 naar Parklaan
10; H. W. van Fulpen van Molenstraat WZ
3 naar 4; J. v. d. Brink idem.
L. A. METTROP UTRECHT
Tandheelkundige Stationsplein 16bis
Spreekuren dagelijks van 9 tot 9 n.m.
'9 Maandags en Vrijdags speciaal ta
rief Kliniekprijzen
Specialist in herstellen van fouten of
hinderlijke gebitten
NED. HERV. GEM. TE SOEST.
Zondag 14 Februari 1932 O. kerk 10 uur:
Ds. van Schaick.
O. kerk 6 uur: Ds. Groeneveld.
Emmakerk 10 uur: Ds. Groeneveld.
Emmakerk 6 uur: Ds. van Schaick.
In beide kerken des voorm. H. Doop.
Hees Donderdag 7.30 uur: Bijbellezing.
HERV. (GER.) EVANG. - Spoorstraat.
Zondag 14 Februari 1932 's morgens 10 uur:
Ds. H. A. de Geus, van de Bilt.
's Avonds 6 uur: Ds. j. v. d. Graaf, van Nij-
kerk.
VEREEN. VAN VRIJZ. GODSDIEN-
STIGEN. SOEST.
Zondag 14 Februari 1932: geen dienst.
