i
o
Meest gelezen blad ter plaatse
WRAAK
Bestrijding van
oorlogsgevaar.
deze plaats
mrt
Waarom stond Uw advertentie niet op 9
M
In bijna 3200 huisgezinnen had men deze
dan gelezen
FEUILLETON
De Kleine Beschermers van den Landbouw,
Öe
J'
aanbreiende doch ook.
MÉM ÏT
Regelmatig ad verteeren
in dit blad* zal uw omzet
enorm doen stijgen.
Vraagt onze tarieven!!
KAMER VAN KOOPHANDEL FA
BRIEKEN VOOR DE GELDERSCHE
VALLEI.
Ter gelegenheid van het feit, dat 1
April het 10 jaar geleden was, dat de Ka
mers van Koophandel in haar tegenwoor
dige organisatie werden opgericht, hield
de K. v. K. v. d. Geld. Vallei te Amers
foort 1 April, 15.00 uur, een bijzondere
zitting met genoodigden.
Verschillende Burgemeesters en Secre
tarissen, en andere autoriteiten, vele af
gevaardigden van allerlei vereenigingen uit
het district, en de leden der Kamer, som
mige met hunne dames, waren aanwezig.
Van enkele personen, o.a. het gemeente
bestuur Amersfoort, was bericht van ver
hindering ingekomen.
De Voorzitter der Kamer, de heer H.
COZIJNSEN Gzn, heette allen welkom en
herinnerde aan de samenstelling der Ka
mer 1 April 1922. Van die vroegere leden
zijn er nog 5 over. Het aantal leden dei-
Kamer werd in 1925 van 14 op 18 ge
bracht. De heer Jac. Kleber, die aan
vankelijk als Secretaris optrad, werd ver
vangen door den tegenwoordigen functio
naris, Dr. Joh. H. Scheurer. Het perso
neel verdubbelde in getaL door de uitbrei
ding der werkzaamheden.
Spr. gedenkt de 4 leden, die door den
dood ontvielen, t.w. de heeren P. C. \V.
Foeken (Soest), P. H. Hesp (Soest), E. v.
Etikhoven (Ede) en Joh. II. v. d. Meiden
-(Amersfoort).
Het werk der K. v. K. is volgens Spr.
niet gemakkelijk te omschrijven, omdat het
meeste ervan niet in hte publiek ge
schiedt, maar bestaat in allerlei voor
lichting, waarschuwing, hulpdiensten voor
particulieren, organisaties en ol'ficieele
lichamen. De beperkte geldmiddelen der
Kamer lieten bovendien ,_geen kostbare
maatregelen toe. Uit de verschillende ja
ren stipte Spr. enkele punten aan als illu
stratie, dat de Kamer niet vergeefs ar
beidde. Spr. herinnerde aan de betere be
zorging der Engelsche post: de telefoon
verbinding Aihersfoort-Dresdende doua
neloods te Amersfoort; de vaargeul voor
Harderwijkde ambachtsschool te Har
derwijk oplossing van marktconflicten
tusschen gemeentenmiddenstandscursus
sen in enkele plaatsen van het gewest; de
succesvolle districtsdagen in Amersfoort,
Nijkerk, Barneveld en Harderwijk; de
Eemverbeteringde Amersfoortsche eier-
hal; de beroemde film van het district;
de ijsbreker in 1929; de handelsavond te
Veenendaai; de verharding van den Zwar-
tebroeker Zandweg; het Eierenbesluit, dat
evenwel een ongelukkigen vorm kreeg; de
Contactcommissie te Amersfoort tusschen
winkeliers en huisvrouwen; de opheffing
van de storingen der P.U.E.M. in 1922; de
verdwijning van een vliegenden winkel te
Doorn; de opheffing van de zakelijke be
drijfsbelasting te Amersfoort; enz. enz.
Daarnaast herinnerde Spr. aan de be
middeling bij douanemoeilijkheden, poste-
rijquaesties, gemeentelijke verkoop, enz.
Spr. noemde met groote voldoening het
goede contact met pers en organisaties in
het district.
Vrij lang heeft dit district nog al tame
lijk den druk der tijden verdragen; maar
den laatsten tijd werd het ook in de Gel-
dersche Vallei merkbaarder.
Spr. wijst op de exportmoeilijkheden:
de beunhazerij; de veranderde koopkracht,
zoowel van volksgroepen als binnen elke
volksgroep van bepaalde artikelen en de
noodzakelijkheid, om deze veranderingen
te zien aankomen.
Met groote dankbaarheid herdenkt Spr.
dat in deze 10 jaar in ons gewest nage
noeg geen stakingen voorkwamen. De Ka
mer wil geen patroons vertegenwoordiging
zijn, zij representeert de bedrijven in haar
geheel.
Spr. noemt nog de noodzaak van een
kanaal door de Vallei en het behoud der
vrije eiermarkten en doet op allen in het
gewest een beroep, om verder samen te
werken. „Dan alleen", aldus besluit spr.
zijn rede, „kunnen we in gedachten met
hoop en moed den heuvelrand beklimmen,
en met welgevallen neerzien op de Ian-
NAAR HET ENGELSCH.
(Nadruk verboden).
6)
Toen hij Mr. Achym en den kolonel de
hand had moeten geven, dacht hij onwil
lekeurig: Schurken! Zou de tijd mij
zóó veranderd hebben, dat gij Douglas
Achym niet meer herkent?.... Het zal nu
anders niet lang meer duren, of uw rijk
is uit!
Een echt tooversprookje hebt u hier
gemaakt, Mr. Graaf!, riep Elaine, in ver
rukking overal rondkijkend.
En met de sprookjeskoningin ter op
luistering van het geheel, niet waar? vroeg
de gastheer met een hoffelijke buiging.
Dit was het eerste compliment, dat hem
over de lippen was gekomen en dat Elai
ne met een lieflijke glimlach beantwoord
de, terwijl kolonel' Machin de wenkbrau
wen- fronste.
Mr. Achym gaf een andere wending aan
het gesprek, doordat hij vroeg: Ik hoor,
dat u een stiefzuster bij u op Moss Gran-
ge heeft wonen. Is dat zoo?
Ja, zjj bestuurt mijn huishouden en
ik twijfel niet, of dit zal best gaan.. Zjj is
misschien wat ouderwetsch, maar Hanna
is ook een oude dame. Ik moet haar wel
tegenover mijn gasten excuseeren, maar
zij houdt een namiddag-siësta en dit is zij
zoozeer gewoon, dat het haar tot een da-
gelijksche behoefte is geworden. Ik hoop
echter binnenkort in de gelegenheid te
zijn, haar aan u voor te stellen.
douwen, de huizen, de fabriekssehoorstee-
nen, heel de nijverheid en het leven van
onze onvergelijkelijk heerlijke Geldersche
Vallei" (applaus).
Hierna houdt de Secretaris, dr. Joh. H.
Scheurer, een causerie aan de hand van
eenige lantaarnplaatjes. Spr. vermeldt.dat
het aantal dossiers van het Handelsre
gister, dat 1 April 1922 nog maar 1578
bedroeg, thans is 4947; dat in 1922 ge
middeld 1 inlichting per dag werd ge
vraagd, in 1931 reeds G per dag. Het aan
tal certificaten liep de laatste jaren terug
door verminderden export. De subsidies
en contributies, waarmee de Kamer an
dere lichamen steunt, konden nooit veel
zijn, maar stegen geleidelijk. Spr. herin
nert aan quaesties, waarmee de Kamer
nog bezig is, zooals de verbetering van
den weg EistDe Klomp, de spoorweg-
aansluitingen bij Barneveld—Kruispunt en
op de kruising van de lijnen Amersfoort-
Kesteren en Utrecht-Arnhem, de haven te
Amersfoort, het toerisme, de hinderlijke
spoorwegovergangen in Amersfoort en Nij
kerk, de markt en ventregeling, de verbe
tering van de losplaats te Soest, enz.
Tenslotte geeft Spr. een kort beeld van
het succes, dat de Kamer heeft gehad
met haar film van het district.
Daarna werden den gasten eenige ver-
verschingen aangeboden.
Tenslotte liet de Kamer een kleine keu
rige, nog nieuwe kunstfilm draaien, ver
vaardigd door den bekwamen cineast O.
v. Neijenhoff, van de .1 W. A. Film-Mij,
en haar eigen film van het district in de
tweede editie, die allengs noodig is ge
bleken.
Met een kort woord van dank sloot de
Voorzitter daarna deze bijzondere bijeen
komst, die ongetwijfeld er toe zal hebben
bijgedragen, dat vele banden van de Ka
mer met haar district zijn versterkt.
De redactie van „Allen Weerbaar", het
orgaan van de vereeniging „Volksweer
baarheid", wijdt aandacht aan het vlug
schrift „De bestrijding van het oorlogs
gevaar, vooruitzichten en gevolgen", door
W. J. van de Woestijne, uitgaaf van P.
N. van Kampen en Zoon, Amsterdam.
Het geschrift bevat grootendeels een
overdruk van artikelen, door dezen soci
aal-democraat over het defensie-vraagstuk
in „De Gids" geschreven.
De schrijver, de heer P. C. Labrijn, zegt
van deze brochure:
„Wanneer de leidende persoonlijkheden
en hunne volgelingen in de Nederlandsche
S.D.A.P, eens even nuchter-zakelijk, even
eerlijk en onvervaard wilden denken en
spreken over onze landsverdediging, hoe
zou de politieke atmospheer gezuiverd wor
den, hoeveel gewrongens en onwaardigs
in den strijd der eenzijdige ontwapenaars
zou vervallen en hoe gansch anders zou
ons arme vaderland komen te sthan tegen
over vechtlustige buren! En dan óók nog:
hoeveel hechter zou de Europeesche Vrede
gefundeerd zijn, als Nederland's buren de
innerlijke overtuiging koesterden, dat het
Nederlandsche grondgebied alléén te for-
ceeren zou zijn ten koste van véél tijd
verlies, waarin het land zich zou open
stellen voor de tegenpartij, terwijl de aan
valler, zich ten overvloede een te duchten
nieuwen vijand op den hals zou hebben
gehaald".
Het boekje van den heer van de Woes
tijne is in drie hoofdstukken verdeeld:
1. Ontwapening en veiligheid;
die door do Insecten, die zij vernietigen per hoofd en per Jaar eene schade
van 10.- tot 75.— voorkomen.
Veldmuis
De tgel
25.i
Siy
'tót
Dc Vlecler
inuis
De
Kerkuil (f/-d%x
De Torenuil „f?.
- v\ Shw/kstudrtie
M) ZZ /47.W -
De Mees
20.
De Pad 22.50
De hagedis
22.50
Het Roodborstie
De Nachtzwaluw
De Zwaluw
Liisjej
Rupsen
ustooK
De Mol vernietigt de
De Musch téfl JB^'
^5/ engerlingen ma
l'i^jhaal^de plantsoenen'om
eet insecten
en graan
Overgenomen uit het Maandblad „De Dierenvriend". Off. Orgaan van de Vereeniging
tot verspreiding van geschriften tegen Dierenmishandeling. Secretariaat: Nassaulaan
27. Soestdijk.
Madame Brunelli was opzettelijk niet
tegenwoordig. Was het enkel een bezoek
geweest van mr. Achym en zijn dochter,
dan zou zij niet geschroomd hebben, zich
te vertoonenmaar nu haar echtgenoot
er ook zou zijn, had zij het verstandig
geacht, de voorzichtigheid te betrachten.
Wij zijn ook zeer verlangend, met
uw zuster kennis te maken, merkte mr.
Achym op, waarbij de kolonel zich aan
sloot.
Ik hoop, binnenkort enkele malen te
ontvangen, ging de gastheer voort, om
mijn dankbaarheid te tóonen voor de
vriendelijke wijze, waarop Southshire mij,
als totaal vreemde verwelkomd heeft.
Mogen wij ook komen? vroeg Elaine
met haar onweerstaanbaarstc-n glimlach.
Als u hiij de eer wilt aandoen.
Ik zou het heerlijk vinden! Alken
dit zitten hier in de oranjerie is al een
verkwikking.
De oranjerie, met al wat er in staat
is voortaan te uwer beschikking, verklaar
de Douglas.
-» Heel vriendelijk van u, antwoordde
zij. Maar weet u wel, dat ik u aan uw
woord zal houden en komen zal, wanneer
ik wil?
Dit zal mij een waar genoegen zijn.
Nu viel koloneli Machin in:
Waarlijk, Elaine, mr. Achym zal nog
denken, dat je meent al wat je zegt. Ik
waarschuw u, dit laatste togen Dou
glas. dat miss Achym -?en verschrikke
lijke jongedame kan zijn f Ze vertelt je
soms van allerlei' dingen, waar ze niets
van meent. Daar ikzelve haar slaaf ben,
spreek ik uit ervaring.
Wat schildert de kolonel mij nu
zwart af, niet waar? Maar hij vergistzich
toch, want in dit geval althans meen ik
echt, dat ik komen wil.
Dan zal ik ook dienen mee te gaan,
scherste Machin. Ik heb je niet graag on
der mijn oogen vandaan!
Mr. Achym stond op, trad op den gast
heer toe en zei:
Nu wordt het tijd, dat wij teruggaan
naar de Abbey. Ik hoop, dat wij u weer
gauw eens bij ons zien, mr. Graaf.
Gaarne.
Waarschijnlijk ontmoeten wij u mor
gen op de jacht. Om elf uur is het afrij
den..
Ja, ik zal ook aan de sport deelne
men.
Goeden dag, mr. Graaf, zei nu ook
Elaine. Ik zal niet vergeten, dat ik uw
permissie heb, om in uw oranjerie te ko
men zitten, wanneer ik'daar lust in voel.
En daar kolonel Machin zich zoo onge
rust over mij schijnt te maken, wil "uw
zuster dan misschien wel eens een oogje'
op mij houden. Of zou zij daar bezwaar te
gen hebben?
Integendeel, miss Achym. Het kan
niet anders, dan haar een genoegen zijn.
Nadat Douglas zijn gasten uitgeleide had
gedaan, bleef hij nog enkele minuten in
een dien gepeins staan.
Mijn hemel, ik zal toch geen liefde
voor haar opvatten? Daar is geen plaats
voor in mijn hart! Maar wat is zij aller
beminnelijkst!
Hij slaakte een diepen zucht en ging
toen naar de kamer, waar hij wist, dat ma
dame Brunelli hem wachtte, volt verlangen,
om zijn indrukken te l ooren over de be
zoekers.
Douglas vertelde haar het een en an
der, maar van Elaine vertelde hij niet
veel, ofschoon hij wel sprak over hetgeen
de kolonel had g'ezegd naar aanleiding van
2.. De directe strijd tegen het militairisme
3. Bijdrage tot de positieve bestrijding van
het oorlogsgevaar..
Hoewel het uitgangspunt van den schrij
ver een ander is als dat van de redactie
van „A. W." de heer v. d. Woestijne
voelt riet voor de verdediging van het eigen
vaderland, doch stelt zich uitsluitend op
het standpunt van den Europeeschen vrede
begroet de redactie in den schr. een me
destander^ die een poging tot forceeren van
ons Limburg in het internationale belang
wil betwisten en daarbij voor geen moeilijk
heden wil uit den weg gaan.
Na meegedeeld te hebben, hoe de heer
v. d. Woestijne zich de taak van ons land
voorstelt (veldversterkingen, mobiele colon.
nes, inrichting van onze groote rivieren in
het zuiden en den JJsel tot Kampen tot
verdedigingsliniën, met Arnhem als cen
trum voor een uiterst mobiel veldleger)
merkt „Allen Weerbaar" op:
„Niet dus door dienstweigering en sabo
tage der landsverdediging, maar door eene
realistische vredespolitiek, welke ook ge
héél overeenkomt met de opvattingen van
vooraanstaande leden der Socialistische Ar
beiders-Internationale, en alléén hierdoor,
acht spreker zoowel den vrede als het arbei
dersbelang werkelijk gediend.
Laten wij hopen, dat deze forsche kla
roenstoot de slapende en droomende arbei
ders van het socaal-democratische kamp
helder wakker moge blazen."
Naar aanleiding van het desbetreffende
wetsvoorstel-Albarda is het van belang het
oordcel van den/heer van de Woestijne te
vernemen over den wensch om de beslissing
al dan niet mobiliseeren van de Regeering
over te brengen naar de Staten-Generaal.
Dit kan voor schr. zelfs geen vraagpunt
uitmaken,, hij zou zulk een overbrenging
een postief nadeel achten en strijkt vonnis
als volgt: waardeloos voor den vrede, ver
grooting van het oorlogsgev ar!
En eenzijdige ontwapening?
Hoort dezen sociaal-democraat er over:
„Nationale ontwapening ontneemt aan
Nederland niet die middelen en omstandig
heden, waardoor het een' belangrijk stra
tegisch bezit is."
(„Deze belangrijke middelen en omstan
digheden zullen hij een ontwapend Neder
land hun aantrekkenden invloed op de oor
logvoerenden doen blijven gelden."
„Een ontwapening van Nederland brengt
politieke en militaire onrust in West-Euro
pa en de ontwapening verhoogt daardoor
het oorlogsgevaar."
Schrijver's conclusie over eenzijdige ont
wapening luidt dan ook:
„Als middel om een uitgebroken oorlog
buiten de grenzen te houden of de kans op
zijn uitnoodiging tot Elaine, om de oran
jerie te bezoeken, wanneer zij wilde.
Hij draagt u al een wrok toe, wees
daar zeker van! maakte zij haar gevolg
trekking.
Na een pauze begon Douglas:
Ik ben van plan, een bal te geven.
Vanavond, na het diner, zullen wij de bij
zonderheden bespreken en de uitnoodigin-
gen schrijven. Hoe denkt u hierover?
Het lijkt mij een heel goed idée. En
is u van plan, ze bij die gelegenheid te
ontmaskeren
Dat kan ik nog niet doen, eer ik de
bewijzen van hun ongerechtigheid in han
den heb. Eerst moet ik vinden, wat ik
zoek, en dan zullen zij ontmaskerd wor
den; maar niet op het bal.
Maar waarom geeft u dan een bal?
Wat heeft u daarmee voor?
Dat zult u wel zien. 't Zal geen ge
woon 'bal wezen. Bijzondere dingen zullen
er gebeuren; vreemde zinnen zullen er
gefluisterd worden in de ooren van som
migen, die niet weten zullen, door wie hun
die ingeblazen worden. Niemand zal zijn
buurman herkennenj dus ook niet weten,
of hij met een vriend of met een vijand
te doen heeft. Men zal zijn innigste ge
heimen vernemen van vreemde lippen.
Maar kijk niet zoo vervaard, madameMijn
bedoeling is« dat het e.en gemaskerd bal
zal 'zijn.
HOOFDSTUK IX.
Het was de laatste dag van het jacht
seizoen. Het weer liet niets te wenschen
over. De jagers zouden bijeenkomen op
Dene Hollow en om elf uur op den och
tend was daar dan ook een groot gezel
schap samengereden.
Elaine was in haar ponywagen ook op
uitbreken van een oorlog te verkleinen niet
alleen waardeloos, maar duidelijk negatief."
Op een andere actueeie uitlating vestigen
wij nog de aandacht, Ruim een jaar geleden
verklaarde de heer Van Zadelhoff, een der
ontwapeningsspecialiteiten van de SDAP.
in de Tweede Kamer (23 October 1930), dat
er geen gevaar bestond voor een oorlog in
het verre Oosten. Daarom was natuurlijk
op peil houden van onze Indische marine
z.i. louter malligheid. En het is „De Mor
gen", die er op wees een goed jaar later
valt Japan China binnen en woedt er een
oorlog zonder oorlogsverklaring
Het waarlijk niet miÜtairistische, radi
caal-katholieke blad zet voorts uiteen, dat
ook hij een conflict in Europa (men denke
hijvoorbeeld aan een bezetting van Duitsch
gebied door Frankrijk, indien een nat. so-
cial. regeering zich niet aan de gesloten
verdragen hield) de door een gewapende
macht verdedigde neutraliteit eveneens een
vrij algemeene figuur zou kunnen zijn.
Wij laten nog even het roomseh-radicale
blad aan 't woord:
,rf,Nu weet men, dat, hier te lande, de
heer Marchant steeds de stelling heeft ver
dedigd, dat na de gesloten verdragen, neu
traliteit. die verdedigd moet worden, prac-
tisch geen bestaanbare figuur meer is.
„Was deze stelling^ gezien het feit, dat
het Volkenbondspact volstrekt niet onder
alle omstandgiheden het effectief deelnemen
aan sancties tegen een weigerachtig lid
voorschrijft, gezien verder de mogelijk
heid, dat de Raad van den Bond het niet
eens zou worden in de beoordeeling van de
vraag, wie dc aanvaller is; reeds zeer aan
vechtbaar, de feiten hebben thans uitge
wezen, dat, binnen de grenzen der verdra
gen, feitelijke oorlogsconflicten mogelijk
zijn zonder oorlogsverklaring, waarbij, al
thans zeker zoolang er geen bindende uit
spraak van den Volkenbond isr en die
kan lang op zich laten wachten! neutrali
teit de gewone figuur zal zijn van alle der
den en deze neutraliteit ook verdedigd en
met machtsmiddelen gehandhaafd zal moe
ten kunnen worden.
.Daarmede is het argument voor eenzij
dige ontwapening, dat aan dc neutraliteits-
figuur werd ontleend,, te niet gedaan."
Voorwaar, het is geen prettige tijd voor
onze eenzijdige ontwapenaars.
Naarmate de afschuw van oorlog ge
lukkig toeneemt, groeit het besef, dat het
geneesmiddel van onze eenzijdige ontwape
naars de kwaal verergert.
De nieuwe leus heeft haar besten tijd ge
had!
(De Vrijheid).
G. P. D.
de plek gekomenter eere van de gelegen
heid had zij een rood lakensch manteltje
aan en haar zweep had zij met rood lint
versierd.
Vol verlangen keek zij uit naar Douglas
Graaf en ontdekte hem eindelijk, terwijl
zij hem een veel kraniger ruiter vond, dan
kolonel Machin, die den laatsten tijd dan
ook bij haar afgedaan scheen te hebben.
Douglas verliet den groep jagers erf
hield met zijn paard naast het ponvwagen-
tje stil.
Goeden morgen, miss Achym. Een
prachtige ochtend, om de jacht mee te
besluiten, vindt u niet? Heel vriendelijk
van u, om ook zoo eens een kijkje te ko
men nemen. Want het was toen wel wat
vroeg voor u?
Vroeg? Ik ben soms om zeven
uur in den ochtend al buiten!
En waar gaat de wandeling dan zoo
al heen?
Soms naar Dene Hollow, om er een
veldbouquet te plukken: sleutelbloemen en
viooltjes, bij voorbeeld. Kijk eens, wat een
massa daar groeien! Ook ga ik wel eens
naar de rivier en roei daar wat rond in
een boot, zóó oud, dat die op een goeden
dag met mij er nog eens vergaat.
Maar nu werd het sein tot den afrit
gegeven en met een hoffelijken groet rëëd
nu ook mr. Graaf weg.
In een ommezien was Dene Hollow ge
heel verlaten. Elaine stapte uit haar wa
gentje en zei tot den groom:
Ik zal naar huis loopen; je kunt de
ponies terugrijden..
Elaine ging nu aan het bloemen pluk
ken, die hier en daar onder de boomen
tusschen het gras stonden, tot ze ten slof
te een heel voorjaarsbouquet had.
(Wordt vervolgd).
