.S Zweedsche Belevenissen Nieuws- eü Advertentieblad Verschijnt Woensdag en Zaterdag Het elfde uur, De elfde dag, De elfde maand 1 rol boterhampapier V oedingsmiddelen De Boeteling No. 93 Twintigste Jaargang Zaterdag 19 November 1932 UITGAVE: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. d. BOVENKAMP REDACTIE- EN ADM.-ADRES: VAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK Dit nummer bestaat uit 2 bladen. N.V. Eerste Soester Electr. Drukkerij Van Weedestraat 7, Soestdijk EERSTE SOESTER BEGRAFENIS ONDERNEMING Begrafenissen - Transporten - Crematie's SM[m§T@IFIFil^[H]MDIE[L TTM Levert U BETERE BRANDSTOFFEN en Goedkooper KANTOOR. KERKPAD 1A - SOEST - TELEF. 2180, HUIS 2186 WONINGBUREAU P. MAN - SOESTDIJK 0^WA $sc. BAARN TEL 474- vooral gezags- sprekin- N ijver den be de drei- ijde be- in haar i kracht tenbelt, i de re- at hun BIN ET GAAN. kabinet derheid in dient ie, zelf- iie zon en, zelf vervul- ingsbe- "*weede- gediend ;swet. ider te- i tegen ;n ban- istibles- lodschc stel er onrede- le win- BUREAU VOOR ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT7 - SOESTDIJK ADVERTENTIËN EN INGEZONDEN STUKKEN WORDEN INGEWACHT TOT UITERLIJK DINSDAGS- EN VRIJDAGSMORGENS 10 u.a. h. BUREAU ADVERTENTIËN: VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS. GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. KORTING ABONNEMENTSPRIJS f 1— PER DRIE MAANDEN, FRANCO PER POST HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 - (STAATSBLAD No. 380 In vele landen van de wereld heeft men op den elfden dag van (le maand Novöm- ber, om elf uur, den arbeid gedurende twee luttele ^minuten gestaakt. Het ge raas van het verkeersminister is verstomd geweest, en bij vele oorlogsmonulmenten, bij de graven van bekende en onbekende soldaten, hebben duizenden en duizenden de hoofden ontbloot, in stille aandacht en peinzend herdenken.... Twee minuten.... Het is zoo ontzettend weinig, twee mi nuten. Maar er kan zoo oneindig veel ge beuren, in twee minuten. Reeksen van beelden kunnen aan ons geestesoog voor bijtrekken, in millioenen harten kunnen nieuwe besluiten geboren worden, kan een nieuwe hoop opgloeien, een nieuwe inspi ratie dagen.... Het is heeL juist wat Kalph Guy onlangs opmerkte: We weten niet aan wiens inspi ratie we de gedachte van {lie twee-minu ten-stilte, van die volledige en gezamen lijke staking van alle bedrijf, ter eere van een onsterflijke gedachtenis en tot nederi ge dankzegging voor een opperste verlos sing, danken. Maar aan één ding kan geen twrjfei mogelijk zijn: er is aan de kalender der gedenkdagen ven nobele en gewijde da tum toegevoegd, waardoor in de groote landen, die aan den wereldkrijg deelna men, het besef levendig kan worden, dat te midden van hun oppervlakkige ver deeldheid zij essentieel en fundamentéél toch één zijn.... Geen man of vrouw kan aan die jaar- lijksche twee minuten die gewijd zijn aan ai wat goed en heilig is, deelnemen, aan die oogenblikken die als hel ware ontrukt worden aan het luidruchtige, drukke leven, zonder er, bewust of onbewust, eeniger- mate door veranderd te worden. En zonder opnieuw bij zichzelf de plechtige belofte af te leggen, die allengs aanzwelt en aan kracht wint tot het een massief brok na tionaal gevoelen wordt: Dat nooit weer! Die groote stilte, die op den elfden No vember door de wereld heeft gewaard, die hernieuwde belofte door millioenen en millioenen afgelegd, vormt als het ware een reiniging en wijding van ons allen. Alle kleine gedachten van alledaagsche conflictjes en strijd worden weggevaagd. Uit de hitte en het stof van den dagelijk- schen arbeid worden ze opgeheven en hoog gehouden van aangezicht tot aange zicht met den hoogen plicht vaji de toe komst. En die plicht is: de wereld tot 'n vei lige plaats te maken voor hen die haar bewonen, voor onze kinderen.... Treffend ia het gezegd: op Wapenstil,- standsdag kunnen we onze dooden het beste eeren door het barbaarsche insti tuut dat hen tot slachtoffer maakte, te ont- eeren. In plaats van een oorlogsgeest te bevorderen door naijver in bewapening en een verouderd soort van patriottisme dat aïïies van eigen bodem ver verheven acht boven allen en alles in het „buitenland",' moeten we trachten een wereld te makén waarin een geest van vrede heerscht en universeele broederschap, welke géén oor log meer wenscht te gedenken. De besté gedachten der wereld, met inbegrip van alle landen die het Pact van Parijs teeken den hebben zich als het ware plechtig verbonden tot de voorbereiding van den geest van den vrede. Internationale samen werking als een ideaal heeft enorme voor uitgang gemaakt in de wereld. En al wat er door den Volkenbond, het Permanente Hof voor Internationale Justitie, 't Pact van Parijs en de Londensche Vdootconferentie, zoowel als door tal van andere internatio nale samensprekingen en conferenties van den nieuwsten tijd is tot stand gebracht, vormt het bewijs van de ontsterfliijke- woorden van Victor Hugo: „Ge kunt een leger van mannen tegenhouden, maar ge kunt niet een gedachte tegenhouden, wan neer de tijd ervan gekomen is." Welnu: de tijd is gekomen! De waarheid is op weg La vérité est en marche! !En niets kan haar tegenhouden FLORIS C. (Nadruk verboden). bevattende 50 vel stevig perkament, voor 'Jt*. III. Van groot belang psychisch en ook di rect voor de vertering, dus de voeding, zijn de genotmiddelen; zij wekken de eet lust er. prikkelen de spijsvertering. Het is buitengewoon moeilijk het begrip „genot middel' te omschrijven, de één verstaat daaiunder iets anders dan de ander en geen twee opvattingen dekken elkaar vol komen. In het onderstaande zal er onder begrepen worden die stoffen waarvan de voedingswaarde bijzaak is, maar benut worden omdat het „lekker" is. Dit geldt als alles tot een zekere grens; zoo is b.v. zout volstrekt onmisbaar, maar wordt; daarbij meer gebruikt dan uit voedingsoog punt noodzakelijk is, dus is het ook ge notmiddel. Suiker acht ik een voedings middel bij uitnemendheid, omdat het 100 pCt. koolhydraat is, anderen noemen het een luxe. Want het begrip luxe is blijk baar onvoorwaardelijk aan dat van ge notmiddel verbonden. Maar dit is vol strekt onjuist: we voegen door bakken smaakstoffen aan het brood en het vleesch toe, die voorn, in (le bruine korst (Ont staan, niemand zal het een luxe achten zijn vleesch te bakken inplaats het gekookt te eten of brood te eten inplaats van het ongenietbare meel in water. Smaakstoffen prikkelen vooral het ze nuwstelsel, geven energie en arbeidslust. veraangenamen het leven en houden het individu zoo in een actieven toestand. Ieder weet dat, die zich moe aan een goede maaltijd zette of een geurig kop bouillon dronk. Het meest gebruikte en zeer gewaar deerde genotmiddel- is het keukenzout - waarvoor in het binnenland ver van de zee werkelijk schatten wordt betaald. Da delijk dringt zich de vraag op: is 'het noo- dig zout extra toe te voegen aan ons voedsel. Natuurlijk zijn er voedingssecten die daar zeer positief „neen" op zeggen en voorbeelden aanhalen van mevrouw of mijnheer zus of zoo die zoolang met goed gevolg zoutloos at. Maar is men wat we tenschappelijker aangelegd dan kijkt men eerst de kat uit den boom voordat men zich uitspreekt. Daarbij blijkt onomstoo- telijk, dat bij gebruik van dierlijk voedsel extra zout niet noodig is. Visschérs- -en jagersvolken schatten het lang zoo hoog niet als plantenetende stammen. DiJkomt omdat dierlijke producten rijkelijk zout bevatten. Bij uitsluitend vegetarisch di eet wordt de zaak dubieus. Planten zijn arm aan keukenzout, rijk aan kali-zouten en phosphorzuur. Nu wordt met het kali en het phosphorzuur noodzakelijk keukenzout uitgescheiden, zoodat het dagelijksch ver lies zoo groot wordt, dat het slecht, idoor de geringe opname wordt gedekt. Het in dividu leeft op een minimum zouttoevoer, en terecht heeft het woord minimum een slechte beteekenis. Waar de maagvertering geheel afhangt van het zout zullen, wanneer dit (on voldoende aanwezig is. er stoornissen op treden, die leiden tot bijv. bloedarmoede. Mij werd eens verzocht een urine onder zoek te verrichten in een geval van bloed armoede met verteringsstoornissen bij een streng vegetariër die nooit zout gebruik te, zijn groenten onafgego'ten at, waardoor rijkelijk phosphorzuur en kali werd opge nomen. Het bleek, dat de uitscheiding van zout te gering was en daar de jman niet te bewegen was zijn diëet te wijzigen^ kreeg hij pillen met keukenzout, die in één slag'd'e bezwaren ophieven. Interessant is, zich eens af te vr<\gen, waarom sommige „secten" nu geen zout gebruiken. Het is gepropagandeerd door de „rauwkostbeweging".. Geen enkel ar gument ervoor is steekhoudend, zout IS niet slecht voor een gezond mensch, het IS noodig vooral bij sterke lichamelijke arbeid waarbij met het zweet veel zout verloren gaat. En wat te denken van het argument dat het kanker zou verwekken! Iemand, die hiermede op de hoogte is vraagt zich slechts schouder ophalend af: „hoe komen ze er bij". Dat het tuberculo se zou bevorderen is ten eene male on gerijmd en komt misschien van een on voldoende begrip van z.g.n. zoutloos diëet wat met m.i. zeer twijfelachtig succes bij tuberculose wordt toegepast. De roep „te rug naar de natuur" die ervoor wordt aan geheven kan alleen de vraag wettigen: weet ge dan niet, dat plantenetende die ren als koeien en geiten vaak ware ,zout- honger hebben? In 't kort gezegd, ieder gezond mensch kan zout gebruiken, zoo veel als naar zijn smaak is, een nadeel er van is nooit geconstateerd. Evenmin schadelijk is een matig gebruik van kruiden en specerijen overmaat geeft te sterke prikkelingen die schadelijk zijn voor het maag-darmkanaal en het nierstelsel. Het zou te ver voeren hier uitvoerig over uit te wijden. Behalve bij gevallen waarbij overgevoeligheid tegen specerijen bestaat (en dan is ieder ge bruik, misbruik) kan men zeggen dat de doorsnee Nederlander zeker niet te véél ervan gebruikt. lin nu gaan wij spoedig baden, Zwemmen, bij en met elkaar; Wat zal dat gezellig wezen; En wat leuk; zoo f^milliaar! Pa en Ma en al de Kinders, Hebben saam de grootste pret! In een ton drijft d'oudste zoon rond, Met zijn aardig nichtje Jet. Zie die leuke vloot .van scheepjes, „Soester" vlag aan mast en ra; Boven op een gummi-walrus Zit warempel Burgerpa! Zie hein sturen en pagaaien, Bcem! daar heeft ten „botsing" plaats; O! daar tuimelt uit haar kano: 't Eenig Vrouw'lijkLid des Raads! Maar galante Burgervader Helpt haar in haar bootje weer, En zij knikt hem olijk toe eens; Dat doet Paatje goed een keer! Zoo is 't hier een vroolijk leven; Een en al bedrijvigheid; Soest wordt, om zijn mooi Natuurbad, In de gansche streek benijd. Toch daar ginds op een'gen afstand, Staat een droef, gebroken man; Zacht spreekt hij de smarte-woorden: „Dat die zonde wezen kan"; „O! mijn stem gold slecht als die eens Roependen in de woestijn"; „Anders zulk een „Oord des Duivels" Zou hier niet gekomen zijn". ,,'k Kian en wil dien „smet" niet dragen"; ,,'t Drukt mij als een molen-steen"; („Daar slaat juist mijn koffie-uurtje, Als de (bl....) weerlicht huiswaarts heen") Nimmer wil ik voortaan toeven. In dit zondig Oord der Hel; Voor die Heidens wil ik ,,boeten!r In de stille „klooster"-cel!Ü AD REM. Nadruk verboden. Dicht bij de genotmiddelen staan de op wekkende middelen als koffie, thee, ca cao, tabak, alcohol, waarvan 't laatste bo vendien een verslavingsgift is voor gees telijk gedegenereerden. De opwekkende werking van koffie zl hem in de caffeïne en in de verbrandings producten. Het „activeert" heV vermoeidt zenuwstelsel en verhoogt de werkzaam heid van bloedsomloop en spierstelsel, vooral in een stadium van moeheid. Bij overmatig gebruik wat nog al eens voor komt (10 koppen koffie per dag zijn geen zeldzaamheid) krijgt men last van sla peloosheid, hartkloppingen, psychische storingen als prikkelbaarheid. Dit is vol strekt niet de werking van de caffeïne al leen; de producten bij het branden ont staan', spelen eveneens een rol. De bé- roemde „koffie Hag" heft wel het caf feïne niet dit laatste bezwaar op. Thee bevat veel smaakstoffen en wei nig caffeïne (een kop thee bevat minder als 1 10 van een kop koffie) maar daarnaast veel looizuur. Te veel en te sterk .gebruikt geeft dit een ongunsiige werking op het darmkanaal o.a. stopping en daarbij nerveusheid. Cacao is naast genotmiddel ook voe dingsmiddel, vooral door zijn vetgehalte; verder bevat het een 10—15 pCt. eiwit. Zijn hoog gehalte aan oxalaat maakt het slecht voor jicht en rheumatieklijders ook voor ouderen en een stilzittend le ven leidenden is het slechts matig te ge bruiken. Het is moeilijk verteerbaar. Ta- bakmisbruik komt veel voor. Het uit zich in nerveuze storingen, verterings- en hart klachten, in ernstige mate ook in zelfs blijvende gezichtsstoringen. Daarbij komt. dat rooken een zeer dure liefhebberij is. die economisch zware offers eischt. Het werkzaam middel is niet nicotine alleen, maar de verbrandingsproducten spelen 'n groote rol. Een zware sigaar behoeft niet nicotinerijker te zijn dan een lichtere, maar de geheele bewerking bepaalt de soort tabak. Over alcohol zullen we bier kort zijn. Dit is een zeer gecompliceerd vraagstuk, waarvan te weinig bekend is, te veel ,op losse schroeven staat om een definitief oordeel te kunnen vellen. I'ractisch is te genwoordig iedere dronkaard een psycho- phaat, wat vroeger met het grooifere al cohol misbruik niet zoo het geval was. Matig alcoholgebruik is zeker niet scha delijk, maar matig beteekent dan zeer veel minder als niet te veel. Wanneer werkzaamheden die snel han delen en besluiten eischen verricht moe ten worden mag in het geheel geen ,alko- hol gebruikt worden. De reactiesnelheid d.i. de tijd die verloopt tusschen waar neming en handeling wordt door zeer kleine alkoholdosen sterk verlengd. Daar bij wordt bovendien de persoon overmoe dig, wat tal van bijv. auto-ongelukken ver oorzaakt. Alcohol is een „gezelschapsgift", het wordt in 't gezelschapsleven het meest Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS. Opgericht 1890 TELEFOON 2146, 2037, 2002 D. HOOLWERF, Dlr., Heuvelweg 18 v.h. Kleman en Btrghuis STEENHOFSTRAAT 5 TELEFOON 2045 Aan- «n verkoop van Villa's, Landhuizen, bouwterreinen, onroe rende goederen, etc. Gratis advies en inschrijving Assurantiën en Hypotheken. Sluit verzekeringen op leven, brand, inbraak, storm, glas, etc, etc. tegen billijke tarieven gedronken. Er is een 'heele literatuur over het vraagstuk ontstaan, zijn verband met misdadigheid en prostitutie is buiten kijf. Maar dit zijn te diep en te gecompliseerd in het hygiënisch en maatschappelijk le ven ingrijpende vraagstukken dan dat ze in een overzichtsartikel hesproken kunnen worden. H. L. Nadruk verboden. VERVOLG. Maar in ieder geval is het hier een afdee- ling met ontwikkelde mannen. Zij hebben allen een hobby, of het nu philosofie, poli tiek of kunst is en ze weten er iets van, ten minste de anderen, die een soort van coterie vormen, ondanks hun onderlinge verschillen. Zij weten zich vereenigd tegen de jongeren, door wie zij „gubbama" ge noemd wordien, hetgeen zooiets als „de grootvaders" beteekent. Deze op hun beurt noemen1 de jongeren „jazz-springers". Dc groote categorie blijkt uit het feit. dat de partijen elkaar onderling nooit geld lee- nen. Vrijdags is het betaaldag en "s Maan dags begint het geldleenen reeds. De tech niek hiervan heb ik nooit goed begrepen, want iedereen kwam steeds te kort, maar toch hielp het. Zou hier geen idee inzit ten voor den heer Weiter? Ik ben direct bereid aan een studiecommissie deel te nemen: Maandag 's morgens is de al- gemeene groet „of het nooit Zaterdag wordt", dienende om uiting te geven aan de intense arbeidsvreugde, die op dezen dag, ,zoo mogelijk, nog iets geringer is dan anders. Veel uitgevoerd wordt er dan Ja, nogal heterogeen, hé? Maar ik zeg u, neem mij maar niet te zeer au sérieux wat muziek-opinie betreft. Het ligt aan mij. Op Uw gezag ben ik gaarne bereid aan te nemen, dat Bacli een nette man ge weest is. Een verdienstelijk man. Men moet eerbied hebben voor eens anders smaak, evenzeer als voor zijn geloof. Tenminste, men moet zeggen dat men het heeft. Nu ik er goed over nadenk, ben ik zelfs zeker, dat ik mijn hoed af zou nemien voor Bacli, als we hem vanmiddag tegenkwamen. Les amis de mes amisnietwaar? Hoewel ik vaak wraakgevoelens tegen hem gekoes terd heb. Maar tenslotte zijn er ook ver ontschuldigingen de man was het slacht offer van de omstandigheden als zooveel anderen. Als er geen orgels bestaan had den is het niet? Kalén weet niet, wat hij aan mij heeft. Wij krijgen liet naderhand over klassieke jazzmuziek, het -conservatorium daarvoor in Berlijn, de waardeering van vooraan staande musici, dc studie en analyse der klassieke jazz. Ik heb er net een artikel over gelezen en weet er dus wat van. Ka lén heeft het artikel niet gelezen en weet er niets van. Hij is een beetje overbluft. En daardoor krijg ik ook mijn gerechte straf. Want Kalén gaat nu rondvertellen, dat ik een muziek specialiteit ben, hoewel met zeer merkwaardige opvattingen. Een der modernen, een nieuwlichter, een genie mis schien. Met moet voorzichtig met mij zijn. Niet dadelijk vertelt hij dit alles, maar zoo geleidelijk in steeds overtuigender termen, naarmate de overtuiging bij hem zelf groeit. Hij gelooft het allemaal zelf. En waar Ka lén tot nu toe de erkende muziek-autori- teit geweest is, luistert uren naar zijn woor den. Ik wordt daarvan het slachtoffer, want nu moet ik alles van de muziek weten in de toekomst. Arme ik! Alles wat ik er van weet, is afkomstig van mijn drie mandoline- lessen, wat concerten en van wat je zoo eens hoort. Nu moet ik in eens alles weten. Als ik geen antwoord geef, denkt men, dat ik hooghartig ben en geen antwoord wil geven. Het resultaat van dat alles is. dat ik een duur werk over muziekgeschiedenis moet aanschaffen en als maar vossen in ook niet, omdat men elkander eerst nog uit moet leggen, hoe lang de week eigenlijk wel duurt, dan komt de mystieke leen-cc- remonie en vervolgens moeten de meisjes hun avonturen van de verstreken twee avonden nog vermelden, hetgeen onvermij delijk aanleiding geeft tot discussie's. 's Maandags neem ik dan ook altijd een boek mee. als ik naar de fabriek ga. De derde gewichtige persoonlijkheid op deze afdeeling is Kalén. dat is de kunstman. Hij heeft op een of andere wijze iets met de Opera uit te staan en hij kleedt zich dien overeenkomstig. Maar ook de „zware" componisten hebben zijn liefde. Een dei- eerste morgens bekent hij mij: Ik heb gisteren toch weer zoo iets prachtigs van Bach gehoord!" Zoo?", zeg ik. ..heeft Bach ook nog iets moois gemaakt?" Hij kijkt mij aan, alsof hij wilde vragen: bent U wel heelemaal toerekenbaar? Maar hij zegt verder niets, beschouwt alleen dc voortzetting van het gesprek als overbodig en begint aan zijn werk. Dat is jammer. Ja", zeg ik dan, „U moet maar een beetje consideratie met mij gebruiken. Ik heb zoo mijn privé inzichten over muziek en componisten. Gebrek aan gevoel, gebrek aan kennis, enfin, gebrek aan alles, wat bij een goede waardeering behoort." Welke zijn dan Uw favoriet compo nisten?" O, verschillende. Gricg bijvoorbeeld, en Debussy en Ravel." Merkwaardig." mijn vrijen tijd. Het ergste is, dat ik er de helft niet van begrijp. Daarom ga ik er toe over, het hoofdstuk over het contra-punt van buiten te leeren. Ik verklaar nu alles met behulp van het contra-punt. Kleine oorzake.i kunnen groote gevol gen hebben. Die oorzaak is in dit geval een wandelstok. Om de causale reeks nog ver der terug te spinnen: op een goeden dag had ik mij kwaad gemaakt op het Tabaks- monopolie. Ik kocht een doosje cigaretten, die in Holland zoo iets als een halve cent per stuk kosten, maar die hier met 15 öre, dat is ccn dubbeltje Hollandsche waarde, betaald moesten worden. Dat was alles nog tot daar aan toe, maar de klungels waren nog beschimmeld ook en toen was ik zoo ver. „Ik rook niet meer", zei ik, „en ik zal iederen Zweed opwekken hetzelfde te doen, totdat dat machtsmisbruiken-de tabaksmo nopolie failliet gaat, of zich tenminste ma tigt in zijn terreur." Een dergelijk voorne- m'en pleegt men „vechten tegen de bierka" te noemen en ik was mij ook wel bewust, dat mijn boycot bitter weinig succes zou hebben, maar in ieder geval, het bevre digde mijn wraak-gevoelens. Iedere keer, wanneer ik lust had te rooken en het niet deed, dacht ik: „lekker, zoo veel minder verdienen jullie weer. Nu was dat allemaal goed en wel en best, maar het niet rooken voor iemand, die daar aan gewend is, heeft zijn schaduwzijden en één daarvan was: wat doet. men met zijn handen? Als je op straat loopt te rooken, heb je altijd wat tc doen: het smeulend nar-

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1932 | | pagina 1