Nieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
De Middenweg,
Visite-
over
Begripsverwarring
het Uitbreidingsplan.
Nog eens het
Uitbreidingsplan.
No. 102
Twintigste Jaargang
Woensdag 21 December 1932
UITGAVE: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. v. d. BOVENKAMP
REDACTIE- EN ADM.-ADRESVAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK
Bekendmakingen
0<
Officieel
>C
N.V. EERSTE SOESTER
ELECTR. DRUKKERIJ
Rechtzaken
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT7 SOESTDIJK
ADVERTENTIËN EN INGEZONDEN STUKKEN WORDEN INGEWACHT
TOT UITERLIJK DINSDAGS. EN VRIJDAGSMORGENS 10 u.a. h. BUREAU
ADVERTENTIËN i VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS.
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. KORTING
ABONNEMENTSPRIJS f 1— PER DRIE MAANDEN, FRANCO PER POST
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912- (STAATSBLAD No. 380)
BEKENDMAKING
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen hierbij nadrukkelijk onder de aan
dacht van belanghebbenden, dat het nood
zakelijk is dat aanvraagformulieren om
plaatsing b\j de werkverschaffing, vol
ledig en geheel overeenkomstig de waar
heid dienen te worden ingevuld en dat bij
niet-voldoening aan deze eischen de be
trokkenen van plaatsing zullen worden uit
gesloten.
Soest, 15 Dec. 1932.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester, G. Deketh.
De Secretaris J. Batenburg.
GEMEENTERAADSVERGADERING
De Burgemeester der gemeenté Soést
maakt bekend, dat een Openbare Verga
dering van den Raad dezer gemeente is
belegd tegen Woensdag, 21 December '32.
des namiddags 2 uur, eventueel met voort
zetting des avonds 7.30 uur.
Soest, 16 Dec. 1932.
De Voorzitter voornoemd,
G. Deketh.
„lk heb bevonden, dat een mensch
een heeleboel goed in de weréld
kan doen, als hy er ten minste
niet om geeft, wie er de eer vooi«
oogst".
Cervantejs.
Filosofen en schrijvers hebben steeds
met nadruk gewezen op de groote be-
teekenis, voor de geestelijke groei van 't
individu zoowel als voor de samenleving,
van die eigenschap, die gemeenlijk wordt
aangeduid met Liefde, menschenliefde,
naastenliefde zoo men wil. En in een van
de mooiste stukken Engelsch proza die
we kennen, wordt gezegd: „rnany waters
cannot quench love, neither can the floods
drown it" (vele wateren kunnen de liefde
niet dooven, noch kunnen de watervloe
den haar verdrinken). Ware menschen
liefde is dus iets, dat door niets gedoofd
kan worden. Tja, in theorie nemen we
dat graag aan. Maar, met Jammes Reid
kunnen we de vraag stellen, die hij took in
de British Weekly deed, Is het altijd
waar?
Hm, ja, ja, is het altijd waar?
Ue geinspireerde schrijver heeft ver
klaard, dat „de liefde is lankmoedig, zij
is goedertieren; de liefde is niet afguns
tig; de liefde handelt niet ongesehik'tei-
lijkzij zoekt zichzelve niet, zij wordt
niet verbitterd, zij d'enlkt geen kwaadzij
bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen
zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle din
gen.... de liefde vergaat nimmermeer...M
Zjj vergaat nimmermeer.
En toch kennen we allen wel gevallen,
waarin zjj wel verging. We weten van
vrienden, die eens onafscheidelijk waren
en die elkaar nu op straat als yreemden
voorbjjloopen. Er zqn gezinnen, waar de
menschen hebben opgehouden liefdevoor
elkaar te gevoelen.... En, wijzelf?
Ja, wjjzelfNatuurlijk erkennen we
de schoonheid en noodzakelijkheid van
liefde. /Van den anderen kant is er iets
in ons dat zich verzet tegen een Boort van
liefde, die alles goed vindt, en in Benti
menteele gemakzucht zich door pientere
bedriegers zou laten berooven en uitklee-
den en exploiteeren. En terecht verzétöjén
we ons tegen zulk een gevoel, want dit
heeft niets gemeen met ware naasten
liefde en is slechts een armzalig surro
gaat, geboren uit gemakzucht en een slap
pe ja-broer-geest. Maar dan die ware lief
de, die niet afgunstig is, zichzelf niet
zoekt, niet lichtvaardig handelt, alle din
gen verdraagt, koesteren wij die zelf Wel?
Worden we zelf niet dikwijls nog ongedul
dig tegenover anderen, of geprikkeld, kee-
ren we ons soms niet heelemaal van ben
af? Vergaat onze liefde.... nimmermeer?
We moeten bekennen van wel. Maar hoe
komt dat dan? Vanwaar die tegenstrijdig
heid met wat geinspireerde schrijvers om
trent die liefde zoo pertinent verklaren?
Misschien komt het wel, zooals James Reid
antwoordde, omdat we niet werkelijk lief
hebben. We kunnen onszelf zoo gemak
kelijk misleiden. Wat de menschen liefde
noemen kan soms alleen maar de aantrek
king van iets oppervlakkigs, van een
schoonen buitenkant, een achoonen schijn
zijn. En het verwelkt omdat het geen diep
te van aarde heeft. Het kan ook zijn
dat we het' genoegen om geliefd te .zijn,
of bewonderd te worden, aanzien voor de
liefde zelf. En als dan de trots gekrenkt
wordt verkillen onze gevoelens... Het is
hetzelfde soms met vriendschap. Jaloer
zie kruipt naar binnen en wil niet toestaan
dat een ander een vriend met ons (deelt;
of de trots wordt gekrenkt en een kleine
breuk verwijdt zich tot een klove. Maar
dat is geen werkelijke liefde.... Ware lief
de.... is eerbied voor wat heilig is. De
wortels ervan liggen niet aan de opper
vlakte; niets wat daar gebeurt, kan haar
beroeren. Zij zoekt zich zelf niet. Het is
geen drift om te bezitten, maar om te ge
ven en te dienen. Hoe meer zij, üien wé
werkelijk liefhebben ons teleurstellen én
ons geduld op de proef stellen, des ite
meer voelen we dat zij onze zorg -en me
delijden noodig hebben. De dingen die 'n
ware liefde bedreigen verdiepen én loute
ren haar slechts. Maar wat er ook ge
beurt, vergaan doet zij nooit, omdat het
een eigenschap van den Euwige is.
FLORIS C.
Nadruk verboden.
door L. Klawer.
Het is ons opgevallen bij onze bespre
king van 't ontwerp-uitbreidingsplan vooi
de Gemeente Soest, zoowel voor den
Soes ter Bouwkring" in twee vergaderin
gen te Soestdijk en Soest alsook in die tt
Soesterberg onder voorzitterschap van den
heer Grootewal, dat er, voornamelijk on
der hen, die door dik en dpn dit ontwerp
trachten te verdedigen, een geweldigé be
gripsverwarring heerscht omtrent de be-
teekenis van een uitbreidingsplan en wat
daarmede samenhangt, volgens den geest
en de bedoeling der woningwet.
Men haspelt allerlei termen door el
kander, los van hun samenhang in de
betrokken bepalingen der woningwet,
spreekt van actie-pIan en orde-plan, ge
fingeerde, buiten-wettelijke begrippen, én
geeft in woord en geschrift van de wet
telijke bezwaren, welke de tegenstandérs
aan de hand van de wet zelve en de ofj-
ficieele, wettelijke stukken naar voren
nebben gebracht, een geheel verminktei
dikwijls tegenovergesteld en uitleg.
Wij hebben in onze critiek op dit ont
werp-uitbreidingsplan ons steeds gehou
den aan argumenten, maar onze vaste
overtuiging steunend op de woningwet, 't
woningbesluit, de officieele, gewisselde
Kamer-stukken, de openbare behandeling
in de Tweede Kamer, etc. En nu is het
toch wei'opvallend, dat niemand, noch de
ontwerper van dit plan, in de vergadering
te Soesterberg, noch de schrijvers-voor
standers in de plaatselijke pers deze ar
gumenten hebben bestreden met gelijk
waardige, eveneens aan diezelfde bron
nen ontleend.
Een teeken van zwakheid, ongetwijfeld
waarbij nog komt de tegen ons gerichte
persoonlijke bestrijding, welke in soortge
lijke gevallen gewoonlijk wordt aangegre
pen door minder hoog staande debaters,
wanneer zij beseffen, dat zij het langs den
objectieven weg niet kunnen winnen.
Inmiddels blijken er ongeveer 580 be
zwaarschriften tegen dit ontwerp bij den
Raad te zijn ingekomen!
Als een uiting van het hierboven door
ons gesignaleerde verschijnsel trok in 't
bijzonder onze aandacht het artikel: „Nog
eens „Het Uitbreidingsplan" van den heer
W. H. C. Doorman in het nummer van dit
blad van Woensdag 14 December j.1.
De heer Doorman betoogt daarin o.m.,
dat onze bezwaren tegen dit plan in hoofd
zaak hierop zouden neerkomen:
„le. onwettigheid omdat het plan t^
groot is opgezet. Het plan moet volgens
de wet in onderdeelen uitvoerbaar z^jn
in de eerste jaren. Men had, volgens den
Heer Klawer, voor geheel Soest slechts
mogen maken een „bestemmingsplan" en
verder alleen een „straten-plan" berekend
naar een inwonertal van plm. 20.000 zie
len, aannemende dat dit aantal in 10 jaren
ttjds bereikt kan worden.
Maar hiertegen wil ik dan toch opmer
ken, dat Soest van ouds een zeer uitzon
derlijke groeiwijze heeft getoond.
Hier geen uitbreiding rondom één kern,
maar daarentegen zeer verspreide groe
pen van bebouwing. En wie kan nu zeg
gen waar Soest zich in de eerstvolgende
10 jaren zaï uitbreiden? M.i. zal die
uitbreiding op tal van plaatsen geschieden.
Van alle kanten kruipt men met de be
bouwing tegen den Eng op; men bouwt in
„'t Hart", men bouwt bij „de Bunt" ((het,
van Lennep-Kwartier"), in Vosseveld
langs de Heideweg, enz.!
En als men nu voor al deze streekejn.
eenige straten gaat ontwerpen, moet men
toch overdenken hoe die verschillende*
bebouwingen onderling zullen moeten wor
den verbonden. Zoo komt men als van zeil
tot een plan, dat geheel Soest omvat.
Waar overigens de Heer KL zoo gaar
ne alleen een „bestemmingsplan" hau ge
zien, daar heeft het mij toch wel ten zeer
ste verbaasd, dat hij juist daar, waar de
Heer van .Nes die Dtstemfming sterk naar
voren heeft gebracht, n.1. ten aanzien van
het behoud van gronden voor landbouw
en veeteelt, den heer van Nes weder heeft
aangevallen.
Ze. uuoDel onwettig noemde de Heer
KL het plan, omdat het door geldgebrek
in de eerstvolgende jaren niet in ondeiv
deelen uitvoerbaar zal zijn.
De heer van Nes heeft hierop te Soes
terberg zeli reeds geantwoord door te
zeggen, dat het ontwerp geen actie-plan is,
maar een orde-plan.
Alzoo, het ligt niet in de bedoeling hei
plan in eens geheel te gaan uitvoeren,
maar wanneer het particulier initiatief hier
of daar in de gemeente wil gaan bouwen,
dan zal men zich hebben te onderwerpen
aan het orde.plan, opdat men later een sa
menhangend geheel zal kunnen krijgen.
Bestaat zoo'n orde-plan niet, dan ver
rijzen wellicht hier en daar enkele op zich
zelf staande gebouwen en later moet men
dan de wegen aanpassen bij die enkele
huizen, terwijl de eisch van een behoorlij
ke ontwikkeling jui^f is, dat de huizen
zich aanpassen aan de ontworpen wegen".
Wij citeeren hier den lieer Doorman
letterlijk om niet te vervallen in hevzelfde
euvel, hetwelk wij hem moeten aanwrijven;
een totaal verkeerde, en tendentieus opge
zette weergave van onze hoofd-bezwaren.
Deze bezwaren, welke wij telkens als 'n
leitmotiv door onze verschillende redevoe
ringen over dit ontwerp ter verduidelijking
herhaalden (en wij roepen de honderden
personen, welke zich onder ons gehoor
bevonden, tot getuigen van de juistheid
van hetgeen nu gaat volgen) kwamen hier
op neer:
„Wij ageeren allerminst tegen het tot
stand komer. van een uitbreidingsplan voor
Soest; integendeel: het is er noodig. Wij
weten zulks uit eigen ervaring, daar wij
reeds meer dan zes jaren als forens in 't
onmiddellijk aan de terreinen van dit uit
breidingsplan grenzend „Bosch en Duin"
wonen, en deze geheele streék door én
door kennen.
„Maar dit uitbreidingsplan van Soest
hetwelk thans door B. en W. aan den Raad
ter goedkeuring wordt voorgelegd, is, naar
onze bescheiden meening, beslist in strijd
•uiet de woningwet, en finantieel niet uiW
voerbaar
„le. omdat het een zuiver bestemmings
plan in onderdeelen is, voor wat betreft
de geheele gemeente, waarbij élk finan
tieel gegeven ontbreekt, en zoo groot
steeds opgezet, dat het in de eerstvolgen
de jaren onmogelijk kan worden verwe
zenlijkt, terwijl juist uitvoering in de
eerstvolgende jaren, volgens Woningwet
("art. 36) en Woningbesluit (art. 14) en
de officieele gewisselde Kamer-stukken én
onderlinge behandeling van het wijzigings-
ontwerp-Woning wet 1931, in de Tweede
Kamer, onverbrekelijk vastzit aan bestem
rning in onderdeelen 1)
2e. omdat verschillende in dit plan
aangegeven bestemmingen in onderdeelén
in strijd zijn met den letter, althans met
den geest der Woningwet, ook indien zij
in de eerstvolgende jaren zouden kunnen
worden verwezenlijkt, en althans zeker niet
doelmatig zijn".
Daarbij toonden wij nog extra aan, dat
eventueele verwezenlijking van dit bestêm-
mingsplan in onderdeelen in de eerstvol
gende jaren absoluut onmogelijk is in ver
band met de finantieele draagkracht der
Gemeente Soest, en dat zelfs een bépérkt
streven naar deze verwezenlijking in de
eerstvolgende - jaren het tegenovergéstéldé
effect zou veroorzaken van wat de voor
standers van dit plan verwachten, n.1.een
uittocht van vele inwoners-renteniers, en
geen vestiging van nieuwe, welgestelde
ingezetenen.
Ook legden wij er nog den nadruk op,
dat nagenoeg alle grond met of zonder
opstallen, waarover de bestemmingen in
onderdeelen zich uitstrekken, in het bezit
is van particulieren, dus; geen gemeente
grond is, en dat, gelijk bekend, geen bouw
vergunning mag worden verleend, wan
neer de aanvrage afwijkt van het uitbrei
dingsplan.
Dat is toch wel iets anders dan hetgeen
de heer Doorman ons in zijn hierboven
citeerd artikel in den mond legde.
Laat de heer Doorman naar aanleiding
van dezen, hieronder volgenden zin nu
eens goed doorlezen en bestudeerén, wat
wij zelf over onze bezwaren hierboven
schreven, en wat de wet, het woningbe-*
sluit, de officieele Kamerstukken, enz.
daarover behelzen:
„Men had, volgens den heer Klawer,
voor geheel Soest slechts mogen maken
een bestemmingsplan en verder alleen 'n
„straten-plan" berekend naar een inwo
nertal van 20.000 zielen, aannemend, dat
dit aantal in 10 jaren tijds bereikt kan
worden".
De woningwet erkent in haar tegeji-
woordigen, gewrjzigden vorm niet hi be
stemmingsplan" zender meer, noch een
straten-plan", doch slechts een bestem
mingsplan in hoofdzaak en in onderdeelen.
Van dooreenhaspelen van allerlei ter
men en begripsverwarring gesproken!
Wij zijn volstrekt niet tegen een uiiL
breidingsplan voor de geheele gemeenté
Soest in onderdeelen, mits het maar uit
voerbaar is in de eerstvolgende jaren.
De heer Doorman meent, dat op tal
van plaatsen in de gemeente Soest in .de
eerstvolgende jaren gebouwd zal worden,
doch hij weet niet waar. Dat is ons niet
duidelijk.
,Yan alle kanten kruipt men met de
bebouwing tegen den Eng op", schrijft hij
verder. Ei, en heeft daarom de ontwerper
dusdanige, finantieele niet uitvoerbare, be-
zich voor de terreinen van den Eng een
bouwing, verkaveling, indeeling van rus
tieke wegen, etc. gedacht, dat de bebou
wing „welke er thans tegen op kruipt"
radicaal wordt tegengehouden, en de Eng,
indien dit plan er door komt, voor jaren
lang, misschien voor goed, onbebouwd
blijft
Door de verder aangehaalde begrippen
actie-plan en orde-plan, en wat de heer;
Doorman daaromheen weeft, late men zich
niet van de wijs brengen. Voor ordelijke
bebouwing, waarvan ook wij voorstander
zijn, is een dergelijke, grootsch en on-
doejniatig opgezette indeeling in onder
deelen volstrekt niet noodig. Hetzelfde ef
fect kan men bereiken, wanneer al die on
wettige „ornamenten" uit hét plan weg
gesneden worden.
Hoe de heer Doorman de belangen der
580 requestanten durft te vergelijken mei
belangen van „speculanten" is ons ten
eenenmale onbegrijpelijk, en althans bui
tengewoon tendentieus. Aan een dergelijk
verzet liggen geheel andere belangen ten
grondslag innig samengaand met het al
gemeen belang der gemeente Soust.
Ten slotte nog een tirade uit het arti
kel, welke wij ons niet wilden laten ont
glippen:
„De heer KI. heeft den ontwerper ook
aangevallen wijl deze aan enkele terreinén
een bestemming gaf voor een bepaald ge
bouw, zooals een kerk, een lyceum of
een Raadhuis.
Dat een groeiend Soest met ter i*jd
een nieuw Raadhuis zal noodig hebber,
ligt m.i. voor de hand, al kunnen wij nu
nog niet zeggen of dit over 10 of over
2 jaren het geval zal zijn. En (dat de ont
werper dan van te voren een terrein
daarvoor aanwijst in verband met zijn we
genplan, is m.i. logisch.
Een Raadhuis toch moet van uit geheel
Soest goed bereikbaar zijn, dus liefst lig
gen aan of nabij een knooppunt van hoofd*
wegen.
En of nu op een ander gekozen punt
later een lyceum zal komen of een ander
gebouw van openbaar nut, dit zal m.i. den
ontwerper vrij onverschillig zijn. Ik meen.
dat men het woord „lyceum" niet als
bindend moet beschouwen".
„Al kunnen wij nu nog niet zeggen of
dit, over 10 of over 25 jaren het geval
zal zijn".
Habemus confitentepi reum".
Hier hebben wij een bekentenis van
den schuldige.
Schrap maar neer op de teekening van
het uitbreidingsplan als „ornament" ovei
terreinen van particulieren „bestemmin
gen", misschien nog niet in 25 jaren
uitvoerbaar, wellicht nooit, en laat ze
inmiddels daarop als knellende servituten
drukken. Het „plan" heeft nu eenmaal
„ornamenten" noodig, en het privaat-ei
gendomsrecht worde voorloopig maar op
geborgen.
Men zij voorzichtig en bijzonder critisch
ten opzichte van redeneeringen en be
schouwingen, welke, zonder eenige basis
in de bepalingen van Woningwet, Woning
besluit, etc., worden aangevoerd om ern
stige 'bedenkingen van objectieve tegen
standers van dit plan te kleineeren, en de
schaduwzijden van dit ontwerp te verber-
gen.
Voor ons is uitvoering van dit, overi
gens onwettig, plan eenvoudig ruineus voor
deze landelijke gemeente.
Daarom caveant consul es
Laten de leden van den gemeenteraad
de daartegen ingebrachte bezwaren van
ongeveer 580 ingezetenen toch niet te
licht achten.
1) Zie ook: Handelingen Tweede Ka
mer 1931 pag. 2255 en 2256 en Lietaert
Peerbolte: „De Woningwet" blz. 214.
VAN WEEDESTRAAT 7 - SOESTDIJK
Telefoon 2062
KANTONGERECHT TE A'FOORT.
Een zeer opmerkelijke zaak werd Don
derdag j.1. voor den Kantonrechter behan
deld, die vormt
een teeken des tijds.
Terecht stond een zoon uit een wapen
handel eriz. te Baarn. Of de koopers daar
vandaan waren of uit Hilversum is ons ont
gaan.
Deze verkooper J. W. L. stond terecht
wegens verkoop van wapens driemaal over
in 1932 aan jongelui, die natuurlijk geen
vergunning bezaten om wapens te dragen.
O-penb. Min. had slechts drie gevallen ge
nomen; hij had er nog meer kunnen voor
brengen.
Groote bestellingen waren in zicht ge
geven: 100 revolvers, 100 dolkmessen, 100
ploertendooders. Of dit echt was en van
waar deze gegeveris kwamen, en door
O.Mk werden ten berde gebracht, weten we
niet. Verd. zei, dat men hem daarover niet
had gesproken. Het zou zijn voor politieke
doeleinden.
Bij zoo iets denkt men onwillekeurig aan
fascistenl Daarvan waren de drie als getui
gen opgeroepen echter geen typen; het wa
ren twee fabrieksarbeiders en een suiker
bakker.
De 19-jarige H. van de L. had geen
piistool kunnen bekomen. Toen zijn 18-ja-
rige broer Wim een buldogrevolver in ge
noemde zaak had gekocht voor f 6.50, wist
hij later, in Juli, voor broer Hendrik een
automatisch pistool te koopen voor f 10.
waarop deze reeds f 7.had betaald.
Die buldog werd heden uitgeschakeld,
want niet kon worden aangewezen, dat de
terechtstaande den verkooper was geweest.
Mogelijk een van diens broers. Bleef dus
het automatisch pistool. Het derde geval
viel in September en was de suikerbakker
Mj. van M. de kooper, mogelijk was zijn
gezel er ook bij, met wien hij was gaan
toeren in H'sums omgeving, dat wil zeggen,
zijch ging schuldig maken aan verschil
lende inklimmingen. Die gezel zit daarvoor
nog opgeborgen. M. van M. kwam er af met
„voorwaardelijk."
Bij het vatten der jongelui waren ze in
bezit der automatische pistolen. De zes
scherpe patronen bij den koop in Baarn
tevens aangeschaft, zullen zich wel er op
bev- nden hebben. Die koop in Baarn had
f 30.besomd. In scherpe bewoordingen
liet Openb. Ministerie zich uiiit over dit doen
van den winkelier. Het is een- zeer ernstig
verschijnsel, zei Z.E.A., dat tegenwoordig
allerlei menschen met wapens rondloopem
Hechtenis zou hij heden nog niet vragen,
maar hooge boete was noodzakelijk tegen
dezen onverantwoordölijken wapenverkoop.
Geëischt werden twee boeten van f 500.
De Kantonrechter veroordeelde tot twee
maal f 350 subs. tweemaal een maand hech
tenis.
UITSPRAKEN KANTONGERECHT
Te Baarn venten zonder vergunningA.
J., Soest f 1 of 1 dag.
Idem te Soest: H. R... Spakenburg f 2 of
1 dag; J. R. idem; G. M. Barneveld didem;
J. B., Zeist f 1 of 1 dag.
Te Soest bij verkoop familieschaal ge
bruiken^ P. O. rondreizend f 1 of 1 dag en
teruggave weegschaal. h
Te Soest zonder vergunning in tent kam
peeren, J. van L., Schiedam f 1 of 1 dag;
A. S., Rotterdam idem.
Te Soest muziek maken zonder vergun
ning: K. H. P.„ Hilversum f 2 of 1 dag.
Niet voldoende remmen: W. W., Soest
f 5 of 2 dagen.
Wiel rij den zonder licht: H. H,v Soest f 2
of 1 dag; G. J. W„ Soest f 3 of 1 dag*
C, W. F. B. Soest tevens geen reflector
f 4 of 2 dagen.
Nummer-letter niet verlicht: J. B. Soest
f 1 of 1 dag.
VERVOLG.
De rustieke wegen schijnen voor velen
een soort nachtmerrie te zijn en zoo vraagt
de Heer Man in het No. van 14 dezer nog
eens wat een millioen vierkante meters
van deze wegen wel aan de Gemeente zul
len kosten.
Ik meen te mogen zeggen, dat deze we
gen, wanneer zij als verharde wegen waren
ontworpen, aan de gemeente heel wat meer
zuil Jen kosten dan in den vorm van rustieke,
dus niet-verharde wegen. En verer toonde
ik reeds in „de Soester" van 19 dezer door
een schets, dat de eigenaar van het terrein
langs den rustüeken weg in vele gevallen
zijn grond evengoed met voldoend bouw-
front langs de wèl verharde wegen zal kun
nen verkavelen, zoodat ik daar den rustie-
ken weg voor zoo'n geval een economisch
voordeel noemde.
Overigens heb ik er vroeger reeds op ge-
wezeit dat ik zelf meen, dat in de eerste
jaren met die rustieke wegen wat voorzich
tiger moet worden omgesprongen, althans
wanneer zij zouden dwingen tot verkaveling
in zeer groote' bouwperceelen, daar ik niet
geloof, dat die nu gemakkelijk verkoopbaar
zijn.
Eén van de ruim 570 ingediende be
zwaarschriften is dan ook van mijn hand
