f
•C Ingezonden
I
Maakt reclame in het blad met de grootste oplaag
o< Rechtzaken 3°
De Vierde Voorwaarde.
F K IJTLLBTfï IN
Voor de Vrouw ar@
KANTONGERECHT IE A'FOORT.
Soest is alweer zoet geweest deze week.
Het geboterde vet.
Het meest eigenaardige geval, vonden we
diat uit den) margarinehandel, een heel eer
lijk zaakje, waarbij echter weer iets bijzon
ders naar voren trad, waarvan de Kanton
rechter vreemd opkeek.
Margarine mag alleen verhandeld worden
gemengd met 25 boter. Dat was met de
onderhavige het geval. Daar moet op de
pakjes het stempel staan van het bedrijf,
waar die menging heeft plaats gevonden
Dat was in dit geval het nummer 12(5. een
bedrijf te Amersfoort. Deze boterhandelaar
en menger stond terecht wegens afleve
ring aan een boterhandelaar te Apeldoorn
niet in den vereischten vorm. Deze zei, dat
na 1 Juli zooveel regelen waren versche
nen, dat de controleur 1 November zelf
nog geen volledig inzicht had. Deze had
er bij gestaan, toen die kisten van 25 Kilo
waren verpakt als enkele massa. Dan had
hij toch wel kunnen waarschuwen, als dit
niet mocht.
Volgens verd. en ook volgens getuige
van de B., eveneens boterhandelaar, maar
te Apeldoorn, waren die vijf kisten bestemd
geweest voor een bakker te Apeldoorn. De
ze zou den prijs te hoog gevonden hebben
en toen zou van de B. ze in pakjes maken
en bed nik ken met stempel 120.
Wettelijk zou de margarine naar Amers
foort moeten zijn teruggestuurd toen de
bakker er niet aan wou. Daarom het ver
baal, toen ze niet verpakt bij van de B.
i>n Apeldoorn werd aangetroffen, maar ver
baal tegen den Amersfoortschen men
ger en afzender.
De Kantonrechter was niet verbaasd,
(Z.E.A. zei het tenminste niet) dat voor
een bakker 125 K.G. wordt opgezonden,
voordat hij nog den prijs heeft geaccep
teerd. Hij keek echter wel vreemd op,, dat
deze Apeldoornsche handelaar eigenmachtig
een stempel 126 kon laten maken en ge
bruiken, een stempel van 'n Amersfoortsch
bedrijf.
Die bestellende bakker leek wel een
vreemd personage bij de behandeling de
zer zaak. Het werd f 10 boete.
Ik dacht
Wie in een zaak werkt, moet weten wel
ke wettelijke bepalingen daarvoor gelden.
Deze logica bracht de waarn, Ambtenaar
van O.M. mr. van der Duin een paar maal
te berde, als een verd. zich wou verschuilen
achter niet-weten.
Een Amersfoortsche winkelier in visch-
conserven, in bananen, gedroogde vruchten
en chocolaide enz. enjz., had op een Zondag
in zijn vier uur open zijn verkocht een ons
spiering. Maar voor gebruik ter plaatse,
zoo was het verweer. Hij wist niet anders
of dat mocht, wanthij bezat verlof B.
Dat zag de man zeker aan als merk van
restaurant.
I' hebt die visoh verkocht in een winkel
op Zondag, maakte O.Ml korte metten, dus
schuldig. Het werd 3 gulden.
Tarwewet.
Twee bakkers in de gemeente Leusden
waren door de marechaussee geverbali
seerd wegens niet toonen van bijgehouden
tarwemeelregister. De bakker te Leusbroek
was later tot ontdekking gekomen, dat hij
een puik gehouden register bezat, waarvan
hij niets afwist. Hij had vier bedrijven om
over te gaan. Wat buiten het eigenlijke
bakken viel, daar zorgde moeder de vrouw
voor in de bakkerzaak. En die had in de
toonbanklade netjes het register liggen! dat
eiken Dinsdag werd bijgehouden door den
reiziger van dien Amersfoortschen meelle-
verancier.
Die reiziger komt over drie weken ver
der vertellen.
De tweede bakkeij. die van Hamersveld.
een ander deel der gemeente Leusden, voer
de een verweer, goed voor dezen Vasten
avond! ijd.
Hij had den controleur in geen half jaar
gezien, eni daarom dacht hij, dat de wet
niet meer gold.
Zoöt. zoo, zei de Kantonrechter. Je hebt
ook wettelijke verplichtingen tegenover je
vrouw. En als de Minister in geen half
NAAR HET ENGELSCH.
4)
Hoe kom je daar nu bij? En ik geloof,
dat het jou ook wel degelijk goed zou doen,
want zie je er niet best uit. Heb je nog
pas een van de Allinghams gesproken?
Neen, ik ben Zondag niet naar de kerk
geweest, zooals u weet. Ik geloof, dat
Geoff gisteren bij Frank was, maar ik was
uit.
Zeker op ziekenbezoek voor den domi
nee, hè? Ja. je zult nog niet rusten, eer je
ons allen de een of andere ziekte hebt be
zorgd! Maar, als je Geoff niet gezien hebt,
dan zal je dus ook niet veel nieuws gehoord
hebben.
Wat bedoelt u? vroeg zij, terwijl de
schrik haar om het hart sloeg.
Majoor Trevelyan is er verloden week
gekomen. Ik heb hem van morgen in de
stad gezien met Leo, maar hij is geen ver
kieselijke partij, Ben, houd dat in het oog....
Wie is er met Frank op 'de tennisbaan? Ik
zal eens even gaan kijken.
De kolonel stond op en Ben nam plaats
in den makkelijken stoel, dien hij verlaten
had.
Haar vader kwam dus nog niet uit voor
zijn geheim, ctls hij er een had. Maar ze
zou er ni'ct over tobben; moést het zoo we
zen, dan zou ze wel weer kans zien, het te
dragen.
Toen ze daar nog een tijdje in gedachten
verdiept had gezeten, hoorde ze het hek
opengaan en ze was wel eenigszins verwon
derd, want het was al over negenen en dus
vrij laat voor bezoek.
Maar daar kwam een oud dametje in den
jaar bij je komt, denk je dan dat je van je
vrouw af bent?
Eisch f 30, vonnis f 20.
Weer de varkens.
't Was er een uit Scherpenzeel, zes onge
merkte laten vervoeren, 't Was er een uit
Woudenberg met 12, die voor een vorige
collectie nog in hooger beroep hing. en
meende, dat men hen nu wel zoolang bui
ten schot zou latenv 't Waren er verschil
lende uit Hoogland.
Een enkele komt er rond vooruit, dat het
gaat om het teekenen voor het lidmaatschap
der Centrale. De meesten echter draaiden
er heden een punt aan. Een van deze Jan-
Kiaassens is, dat een ander het merken voor
12 centen zou gedaan krijgen en zij het re
glementaire kwartje hebben te betalen.
Wordt dan geïnformeerd, hoe 't met 't on
derteekenen is atgeloopen, dan hoort .men:
Zoo ver is 't niet eens gekomen. Zie, dan
heeft men t op dat kwartje laten afschieten,
dan bleef het critieke punt van lid worden
achterwege.
Als regel werd de boete f 20, bij drie
varkentjes verminderd tot f 15.
De Woudenberger met zijn tweede be
zending kreeg er f 5 bij, dus 25.
Jenever in leege maag.
Een Amersfoorter met vrachtauto was
op het Weversingel bevonden in beschon
ken toestand. Zou den ganschen dag rond
hebben gereden, bijna niets gegeten en drie
borrels achtereen.
Flink werd aangepakt. O M. stelde den
eisch van een week hechtenis en een half
jaar ontzegging.
De Kantonrechter liet dit laatste achter
wege en bracht de hechtenis op drie dagen.
UITSPRAKEN KANTONGERECHT.
Dronkenschap: H. Th. B. A. Soest f 10
of 5 dagen.
Winkelsluitingswet: A. van V. Soester-
berg f 3 of 1 dag.
Wielrijden onder invloed alcohol: H. M.
F. Soest f 15 of 5 dagen.
Verboden weg berijden: H. van D. Soest-
dijk f 2 of 1 dag.
Niet de rechterzijde houden in hocht: W.
W. Soest f 5 of 3 dagen.
HET ALLERNIEUWSTE UIT PARIJS.
Dat is ongetwijfeld het kranige drietal,
d .t U op de teekening afgebeeld ziet. En
wanneer ge de kleuren kon zien, waarin ze
uitgevoerd zijn, deze drie keurige japonne
tjes. dan zou U het heelemaal met ons eens
ijn. Het linksche model is een keurig bruin
japonnetje met een apart jasje, waarvan het
lijfje met de groote strik en de mouwen
van geruite stof zijn, waarin het bruin na
tuurlijk de hoofdtint vormt. Zoo op het
eerste gezicht krijgt men den indruk van
een trois-pièces. Dit 'i's echter niet juist,
want het ruiten lijfje zit aan den rok vast.
In het midden een keurig rood japonnetje,
heel modern met de vier opgestikte zakken
en( gegarneerd met witte knoopen, wat het
geheel een buitengewoon kwiek voorkomen
geeft. Het pittige dopje, dat de jongedame
rouw de oprijlaan op. Ze had den rok over
haar hoofd geslagen; in de eene hand droeg
ze een open parasol, in de andere een kan
delaar met brandende kaars.
In die hoogst-eigenaardige verschijning
herkende Ben Miss Ruth Morrison en met
een glimlach ter verwelkoming trad het
jonge meisje de oude dame tegemoet.
Zoo!, ben jij daar, Ben? Daar ben ik
blij om. ik was al bang, dat je soms uit
zoudt wezen en ik voelde mij zoo vervelend
vanavond, dat ik bij jou mijn troost kom
zoeken. Gelukkig is het nu niet koud, maar
het licht doet mij toch altijd pijn in de
oogen.
Komt u dan maar gauw mee binnen,
zei BenvenutO, het oude gezichtje kussend
en parasol en kandelaar van haar overne
mend.
Ze trad den salon binnen, maar onmid
dellijk wilde Miss Morrison zich weer
terugtrekken met de afkeuring:
O, foei, wat ruikt het hier naar tabak
Neen. dan ga ik gauw weer weg.
Daar hoeft u heelemaal niet bang
voor te zijn. Tantetje: er wordt hier nooit
gerookt in den salon. Wacht, terwijl u dan
uw handschoenen uitdoet\ zal ik om de kof
fie bellen en moet u mij eens vertellen, of
er iets is, wat u .hindert en waar ik u mis
schien mee helpen kan.
O, koffie, koffie! juichte de bezoek
ster. Ja, 'dolgraag een kop koffie!
Daarop keek ze met de kaars in ie leren
hoek, al prevelend:
Schaduwen!.... Allemaal schaduwen!
Maar
Even later kwam het meisje binnen met
de koffie.
Mfiss Morrison klapte in de handen en
zei:
Oi hoe heerlijk! Niets dat zoozeer ver
warmt als koffie! Koffie en cake!
Niet zoodra had Benvenuto haar een kop
je aangeboden, of ze dronk het zóó gloeiend
heet uit.
Zóó heb ik ze nu nog nergens ge-
hierbij draagt was in drie kleuren, n.1. een
witte band, daarboven een zwarte band en
dan het kleine ovale bolletje met een leuk
strikje er achter op.
Eindelijk nog een aardig groen japonne
tje, waarvan de kraag hoog dichtgeknoopt
kan worden of gewoon liggend gedragen.
Dubbele kapjes op de mouwen geven het
figuurtje iets breeds in de schouders, dat
een van de mode-kenmerken vormt van het
oogenblik.
Als laatste nieuws op het gebied van de
wintermantels, feitelijk alweer een voorbo
de van de komende vroeg-voorjaarsmode,
worden in Parijs op het oogenblik zeer lan
ge mantels van fluweel en corduroy in het
bruin, zwart of donker olijfgroen getoond.
In sommige gevallen worden deze mantels
gedragen op een japon van dezelfde kleur,
doch iets lichter van tint. Bijvoorbeeld een
bleek beige japon onder een bruine man
tel;. of een jadegroene japon onder een olijf
groene mantel. Onder een zwarte mantel
staat een rood japonnetje heel goed.
L O E S.
HET BERUCHTE PANNETJE MET
WAS.
Hoewel er herhaaldelijk tegen gewaar
schuwd wordt dat men niet zoo roekeloos
was op het vuur moet smelten, kon men
juist dezer dagen het volgende bericht in
de bladen lezen: ,,In een perceel aan de
Xic. Witseukade smolt een dienstbode was
in een pan. De vlam sloeg er in en het meis
je kreeg lichte brandwonden aan het gelaat
en aan een der handen. Ze is door de brand
weer verbonden."
Dergelijke betreurenswaardige voorvallen
kunnen voorkomen worden als men be
denkt, dat aangemaakte was nooit op het
vuur gesmolten mag worden. De eenige ge-
vaarlooze manier om was week te maken
is, een beetje water op het vuur heet te ma
ken. Het water dan van het vuur af te ne
men en in dat bakje met water, het potje
met was te zetten. Bovendien kan
men voorkomen, dat de was te dik wordt
(door het verdampen van de terpentijn),
door het potje met was stevig af te sluiten.
Verder doet nten er goed aan de was in
kleine potjes te bewaren. Is de was toch te
dik geworden, voeg er dan een beetje ter
pentijn bij.
Ook het zelfmaken van was dient men
nooit in de nabijheid van open vuur te
doen'. De was op zichzelf levert niet zoo
veel gevaar op, als wel de terpentijn, die
er in zit.
De enkele was, de geschraapte bijenwas,
of ceresine, kan men wel op het vuur in een
geëmailleerd pannetje smelten, al moet men
he op een laag pitje doen. Op 100 gram
witte bijenwas of y2 ons ceresine; heeft
men 2x/2 maatje witte terpentijn noodig.
Deze terpentijn nu mag men nooit op het
vuur bij de was voegen. Men neemt het
pannetje met gesmolten was dus van het
vuur en voegt er eerst dan, als alle vuur
gedoofd is, de witte terpentijn bij. Gebruikt
men echte bijenwas, dan is alle vuur over
bodig omdat echte bijenwas bij gewone
kamertemperatuur in terpentijn oplost. Wil
men roode wrijfwas maken, dan neemt men
roode terpentijn en gele was.
ALS HET VRIEST
Als het hard vriest, heeft men veel kans,
dat 's nachts het water in de leiding be
vriest. Allerlei narigheid is daarvan het ge
volg. Om van de kosten nog maar niet
eens te spreken. Daarom moet men bij ste
vig vriezend weer 's nachts de hoofdkraan
van de waterleiding afdraaien. Vervolgens
zet men het aftapkraantje open, dat bij de
hoofdkraan op het laagste punt is beves
tigd. Ook zet men het hoogste kraantje
in huis open, om een volledige aftapping
te waarborgen. Immers deed men dit niet,
dan had men kans, dat door de luchtdruk
niet alle water uit de leidingen werd afge
tapt. Men kan ook nog andere kranen open
zetten, zoodat de boel sneller leeg loopt.
Maar vergeet dan niet zoo'n kraan weer
dicht te doen, want wanneer men 's mor
gens de hoofdkraan weer open zet, gaat
zoo'n vergeten kraan ook weer loopen.
ONS RECEPT.
Er wordt 's winters, als er niet veel keu
ze is, natuurlijk heel wat kool en wortelen,
enz. gegeten. Voor de huisvrouw is het dus
zaak om daarin zooveel mogelijk afwisse
ling te brengen. Het volgende recept is
daarom een poging om een paar winter
groenten in een nieuw aantrekkelijk kleed
te steken en er een gerecht van te maken,
zoo smakelijk en voedzaam, dat er niet eens
vleesch bij noodig is. Een uitkomst dus
voor zuinige huisvrouwen!
GERECHT VAN WINTERWORTELEN
MET GROENE ERWTEN
Een dag van te voren wascht men 1 pond
groene erwten en zet die in ruim water
een nacht te weeken. Den volgenden dag
zet men ze met hetzelfde water op en kookt
ze, onder toevoeging van wat zout. zachtjes
gaar (ongeveer 1 y2 uur).
Als de erwten gekookt hebbern, zet men
1 K.G. gesnipperde winterwortelen op met
een klein bodempje water. Op een zacht
vuur laat men ze gaar worden (ongeveer
y, uur) en vult. zoo noodig he twater op
den bodem wat aan, echter steeds zóó, dat
de wortelen tegelijk gaar en droog kunnen
zijn. Met een schuimspaan schept men de
erwten over in de wortelpan, en voegt er
4 lepels boter bij en laat de groente nog een
oogenblik stoven. Tenslotte schudt men er
1 volle eetlepel gehakte peterselie en 3
theelepels maggi's aroma door en doet het
gerecht in een groenteschaal. Bij voorkeur
geeft men er aardappelpurée bij en laat voor
dezen maaltijd het vleesch vervallen. Als
men een. rest erwten heeft, die we b.v. den
vprigen dag tijdig uitschepten van de in
wording verkeerende erwtensoep, stelt men
't gerecht nog eenvoudiger samen. Het ge
bruik van 2 pannen voor één gerecht wordt
dan overbodig en de gasbesparing is dan
aanzienlijk
HUISVROUW.
Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie
DIERENBESCHERMING
Voor de dierenvrienden in deze omge
ving i* er iets niéuws te zien.
Wie, die de dieren een goed hart toe
draagt. zou zich niet dikwijls geërgerd
hebbep. aan hot voortdurend vastliggen aan
(Jen ketting, van de meest trouwe men-
schenvriend, die nven zich denken kan, de
hond? Zeer dikwijls nog aan een kort stuk
je ketting, geen voldoende beschutting vooi
de koude en dus zonder eenige bewegings
vrijheid.
Voelt nven zich bij het zien van een zoo
groote onrechtvaardigheid daji niet ellendig;,
onvdat men onmachtig is. daar verbetering
te brengen? Een klein lichtpuntje is
thans komen opdagen voor deze stumpers
door de uitvinden der loopketting. En het
is 'deze loopketting die op initiatief van den
Inspecteur der Dierenbescherming en met
goedkeuring van de eigenaars, is aange
bracht bij den groentehandelaar Roos op
den Brinkweg. De hond, die altijd aan een
kort stuk ketting lag gebonden, kan nu
door deze loopketting een flink eind hollen.
Een zeer groote verbetering dus, die wc
alle kettinghouders kunnen aanbevelen.
In-tussohen, het blijft toch een leven in
gevangenschap. Altijd is zulk een dier al
leen, kan nooit spelen en stoeien met
soortgenooten altijd en altijd toch weer
die ketting! Alleen, een wet vermag hier
verbetering te brengen door verbod. Doch
wanneer zal dit zijn? Terecht doet me-
viouw Wijn an>ds Francken de verzuchting
in één der laatste maandbladen, dat zelfs
onze vrouwelijke Kamerleden over dit
voorkomen van dierenleed nog nooit heb
ben gesproken. Dierenvrienden, stemt dus
wanneer de tijd daarvoor is. op hen, van
wie wc verwachten kunnen, dat ze voor
onze medeschepselen, die zelf geen sten»
hebben, zullen spreken. De loopketting is
cch'er zeer aan te bevelen en wel de moei
te waard, die eens te gaan zien. Wilt U
allen ook eens denken aan het gironummer
der dierenbescherming; 't is No. 172018
adres Talmalaan 18.
1. M. v. d. H.
Algermene afdoende publiciteit
voor de gehoeie gemeente Soest
In moeilijke tijden, als de bedrijfsuitkomsten slecht zijn, kan
moedeloosheid den ondernemer besluipen. Dan komt de verleiding
om de handen in den schoot te leggen en zich in gelatenheid over
te geven aan de ongunst van het lot.
Begrijpelijk is het wèl, maar een houding die den beraden za
kenman past, is het niet! Hier kunnen slechts helpen: „Volhar
ding en grootere activiteit." Wie zich gewonnen geeft, telt niet
meer mee.
De malaise zal eenmaal en wellicht spoedig afnemen. Ook
op den langen poolnacht volgt de dageraad.
Opdat het werk Uwer handen niet in den mist der vergetelheid
verdwijne: Zet U schrap, blijft in de running, laat U gelden, doe
van U spreken. Dus;
proefd! Je hebt toch zeker ook je koffie
van Hunt? Ja, maar weet je: Jane kan geen
koffie zetten; ze verbeeldt het zich wel,
maar het lijkt niet naar dit.
Nog een kopje, Tantetje?
O', graag! Wel vierv vijf kopjes! En
toen ineens zonder eenigen overgang: Ik
denk niet, dat ik naar de Allinghams ga.
ik op mijn leeftijd op een tuinfeest.' Je be-
grijpti, hoe ze mij plagen zouden. Misschien
zouden ze me wel opsluiten in dat groote
huis met de tralie**]Een gekkenhuis,
ha ha ha!
Ben keek ontzet, maar achtte het ver
standig, hier maar niets op te zeggen.
Na haar derde kopje koffie te hebben ge
bruikt, ging Miss Morrison voort:
Och, het is enkel maar, uit beleefdheid
dat ze mij die uitnoodiging hebben ge
stuurd. Ze verwachten natuurlijk niet in 't
minst, dat ik ze aanneem.
Wel zeker. Tantetje. Maar de vraag
is: heeft u er zelve lust in?
Ik weet nietik weet niet
Dat hangt af van het weer.
Nu. neemt u de invitatie aan en als het
dan mooi weer is, gaan we er samen heen.
Daarmee liet Miss Morrison dit onder
werp verder rusten en sprak van het gebrek
aan spaarzaamheid onder de menschen en
over -de waarde van het goede voorbeeld en
redeneerde nu zoo verstandig dat niemand
iets bijzonders aan haar zou hebben ge
merkt. Jammer, doodjammer, dacht Benj
dat het verdriet over het verlies van haar
broer haar in den regel zoo wonderlijk
maakte.
Maar nu ga ik, lieve. Geef mij maar
mijn handschoenen en mijn kaars.
'Neen, blijft u nog even> Tante, dan zal
ik wat voor u spelen.
Voor mij spelen?Maar ik ben
geen kind, dat je bezig hoeft te houden.
En je denkt zeker, dat je alles kurt. Och.
ja, die tegenwoordige jonge meisjes hebben
een grenzenlooze verbeelding van zichzel-
ven,
Ik bedoelde er toch heusch geen ijdel-
heid mee, verontschuldigde Ben zich. Ik
wilde u erikel wat afleiding bezorgen, want
ik vrees, dat u zich dikwijls zoo eenzaam
voelt.
Eenzaam?Volstrekt niet! Dan
zijn er toch nog altijd de schaduwen!
Maar kom, geef mij nu mijn kaars.
Ben stak een lucifer aan en bij het flik
kerend kaarslicht zag zij het oude gezichtje
betrekken cn klonk het streng berispend:
Geert idéé van haar waardigheid als
gastvrouw! 't Lijkt wel. of ze nog zoo pas
van school komt en dit, terwijl ze het van
haar moeder toch zoo goed kon hebben af
gezien. want die wist), hoe het ho.orde
Dan roep je toch de meid;, als je een kaars
wilt aansteken? En voor mij komt het er
nu nog niet zoo op aan Maar als het nu
eens Laidy Tarling was, of Mrs. Allingham!
Ik vind het veel te prettig, om het zelf
voor u te doen. Tantetje. Buitendien, ben
ik altijd zoo gewend geweest, de handen uit
de mouw te steken, dat mij dit een tweede
natuur is geworden.
Maar je moet niet vergeten, dat je nu
meesteresse bent op Whitcgates en hoe
van je verwacht wordt, dat je die waardig
heid zult weten op te houden. Maar sommi
ge menschen zijn ook zoo hard in de leer!
En geheel in tegenspraak met die door
haar zoo hoog gehouden waardigheid sloeg
Miss Morrison den rok over haar hoofd en
werrschte Ben goeden nacht.
Maar ik mag toch wel mee, Tante?
Ch dan moet je misschien nog een
hoed en handschoenen halen en wie weet
wat allemaal! Neen. dat duurt mij te lang!
Miaar kalm ging Benvenuto het oude da
metje achterna, kwam naast haar loopen en
nam do kaars van haar over.
HOOFDSTUK IV.
Ik wilde we\ dat u Papa cn Frank
nog even hadt gezien, zei Ben, haar arm
door dien van Miss Morrison stekend.
O, ik houd niet van jongens, en
van „Papa's" ook niet. Dat zijn of dat wor
den mannen! En mannenNeen.
daar heb ik niet mee op. Miaar je had zeker
gewild, dat ze thuis waren, dan hadt jij
er je afgemaakt, om mij te geleiden?
Heelemaal niet, Tante! Ik vind het
juist heel prettig, zoo eens met u te loo
pen. vooral als u mij over mijn moeder
spreekt.
Van een schaduw? Er ï-, er nu ook een
bij ons. Kijk maar eens! Het dametje stond
stiTu om de schaduw te wijzen van een
slank boompje. Ben jij het, Laura? En
toen nog eens: Ben jij het, Laura? Neen.
zie je. dat gaat nu altijd zoo: ze antwoorden
niet. Daarom heb ik zoo het land aan scha
duwen. Ze zeggen of vragen nooit iets. Er
moet toch een plaats zijn voor de schadu
wen. Waarom blijven ze daar dan niet?
Dat zouden ze ook wel willen. Tante,
a-ls u uw kaars maar thuis liet.
Dat zouden ze niet willen. Daar ben
je nu weer zoo eigenwijs. Heb ik den laat-
sten keer.nog, dat wij samen liepen, mijn
kaars niet uitgeblazen, om jou plezier te
doen en toen waren cr toch ook schadu
wen
Ja, maar die werden door het maan
licht geworpen^ zoo als deze nu komt van
het licht van uw kaars. Als wc die uitbla
zen. zult u ook geen schaduw meer waar
nemen.
O. neent, als je blieft niet! Die kaar--
blijft branden, kind. anders zouden die
schaduwen c-r maar zijn en ik zou ze niet
zieni Maar ik zou het zoo prettig vinden,
als ze af en toe eens iets vriendelijks met
mij praten wilden. Soms komt mijn broer
naast mijn stoel staan en dan vraag ik hem
Benjamin, hen je gelukkig?Maar hij
geeft nooit antwoord. Hoe vindt je dit nu'
(Wordt vervolgd).
