I/oor Damestasschen
Om een brief.
Wij verkoopen:
Wij zijn agent van
N.V, Eerste Soester
Electr. Drukkerij
Ingezonden
FEUILLETON
I
Sr
Sr
1
Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie
VRIJWILLIGE BURGERWACHT EN
„KERK EN VREDE".
Antwoord aan Mejuffrouw H. FUNKE.
Inderdaad kan ik mij de ontstemming
van 'die geachte inzendster, na het lezen van
een dusdanige, abusievelijk onjuiste aan
tijging als is voorgekomen in ,.DE SOES-
TER van 3 Juni jj.f namelijk dat de Ver-
eeniging KERK EN VREDE een „com
munistisch broeinest" zoude zijn, begrij
pen. Doch ak heb reeds, direct na ontvangst
van het betreffende nummer, een rectifica
tie ingezonden, welke inmiddels wel zal
zjjm opgenomen, alvorens dit stuk te be
stemder plaatse kan arriveeren, zoodat mij
eten herhaling kan worden bespaard. Uit
hetgeen is weggevallen blijkt voldoende
dat KjERK EN VREDE als broeinest van
communisme vrij uit gaat. Maar als tijde
lijke, zij het misschien ongewilde en niet
bedoelde medewerkster aan de ondermij-
ningsarbeid va/ty onze marxistische broe-
jdters, gaat zij n i e t vrij uit. Dit hoop ik
'"ierbij nader te kunnen toelichten, om-dat
*k de beweging KERK EN VREDE vol
doende belangrijk acht, alhoewel een .ant
woord feitelijk overbodig is geworden door
de ingezonden rectificatie.
Ten eerste. De geachte inzendster begint
met het constateeren van „amgst" in het be
sprokene, voor het feit, dat er een frissche
wind onze tegenwoordige samenleving zal
reinigen van veel vv.at vuns en rot is. Prach
tig.
Maar wat is hier bedoeld met „angst"?
De algemeene angst voor onze gemeen
schap, voor ons Nederlanidsche volk dus?
Angst voor een dictatuur hetzij van
rechts hetzij van links? Zoo antwoord ik
volmondig „ja"
Door eenige jaren, atud-ief, dlag in dag uit,
is mij uit geheel persoonlijke eervaring ge
bleken, dat er niet alleen veel „vuns en rot"
is in onze maatschappij* doch dat er een
strooming is, die gewelddadig, dus niet op
vredelievende wijzei, daaraan een einde wil
trachten te -maken. Indien de geachte in
zendster deze strooming als „de frissche
wind' beschouwt, wat ik moeilijk aan kan
nemen, dan zoude ik bijna wensohen, dat
de ietwat gevaarlijke proefneming eens
werd genomen, alleen om de geachte in
zendster te toonen, hoe gauw dan KERK
EN VREDE zou zijn weggewaaid" door
diezelfde nu nog zoo zeer verlangde en
verheerlijkte „frissche wind", want zij weet
toch we|, dart het fel roode marxisme niets
moet hebben van Vereenigingen op reli
gieus gebied'.
Persoonlijk voefl iik er niets voor om on
ze eeuwenoude cultuur door een import uit
Rusland te zien omverwerpen, noch om on
ze HolLanidsche samenleving te zien ver
anderen Ln een fascistische, narti-onaal-so-
ci-aliistisohe of russisch-oornrnunisrtische,
inoch om onze nationaliteit te zien overgaan
in iets internationaals onbestemds, om dan
ihiier te moeten rondloop en iin een roodfront-
srtrijders-uniform, of zoo iets. Evenmin zal
Mejuffrouw F-unike er iets voor gevoelen
om bij een vrouwen-bataljon te worden in
gedeeld??? Ik weet niet of Mejuffrouw
FUNKE gel'oovig is. Ik ben het wel. En
daarom bed'ank ik ervoor o-m ten eerste de
kans te loop en om mijn- geloof niet in vrij
heid te kunnen belijden, en ten tweede om
iederen dag platen, brochures, pamfletten,
courant-eni etc., in onze gemeenschap te
moeten dulden, die het geloof willen uit
roeien, onverschillig van welke richting, dus
ook van de leden van .KERK EN VREDE.
Ten tweede. Miejuffrouw FUNKE vraagt
of ik niet weert dat KERK EN VREDE
bulten de politiek staat? Inderdaad, dat
wist ik, dochik weert ooló dat
vele leden van KERK EN VREDE bij
voorkeur politiek georganiseerd zijn in de
Christel- Democratische Utnie; dat de CDU
in ons land tot-de linksche politieke partijen
wordt gerekend; dat Ds. J. J. BUSKES, de
bekende CDU-er thans Hoofdredacteur van
KjERK E'N' VREDE is, en dat de CDU nog
steeds medewerkt aan de NATIONALE
VREDES CENTRALES (diait marxistische
broeinest) o.a. in den vorm van bijdrage
aan het blad der N.V. Centrale, genaamd
OORLOG OF VREDE; alsmede dat CDU-
ers zich meerdere malen hebben uitgelaten,
dat wat hun partijprogramma betreft, zij
zich op het standpunt der SDAP stellen,
dus marxistisch georiënteerd'. Dit noem ik:
5)
Ja, komaan; ik ben niks bang, hoor. daar
niet van; als jij maar eerst gaat.
O, mij best, heb je een lantaarn Jan
netje?
Ja, hij staat in de keuken op de tafel,
zei Jannetje, met beverige stem; maar
wees toch voorzichtig Henk, liet ze er ang
stig op volgen, toen Henk meteen opstapte
Neen, leelijk nest, aschvarken dat je
bent, dat zant je niet, hè? fluisterde Jan
haar plagend in het oor.
Wat niet?
Nou, ik ben niet kindsch, Je woti mij
er op af hebben, hé? Ik ruik toch naar de
koeien. Neen, deerntje, zoo gek is Jan niet.
Och jongen, houdt je mond, ik ben
net zoo akelig,
Ze waren het huis genaderd.
Het keukenlicht scheen door het lofwerk
van de buitendeur, en verlichtte een groot
deel van het erf.
Henk trok de deur open, en sloop met
die lantaarn inde hand voorzichtig tegen de
trap op.
Terwijl de anderen vol spanning toeza-
genj. wast hij geruischloos het zolderluik te
bereiken. Hij ldom zoo hoog tot hij er ge
bukt onder stond! Toen richtte hij zich
plotseling op en Liet het lantaarnlicht over
dien zolder schijnen.
Het was een mooie ruime zolder met be
timmerde kap. Langs den kant stonden-
oen paar kisten*, en een oude leuningstoel.
In de verste hoek hingen wat kleeren. Ver-
dier kon Henk niets ontdekken dat zijn
aandacht waardl was.
Tegenover hem bevond zich het bewuste
kamertje! waarvan de deur openstond.
Henk trad binnert, en lichtte onder het le-
KERK EN VREDE doet indrect mede aan
het coquetteeren met marxisten, die politiek
georganiseerd zijn.
Ten derde. De „rust van het geweten van
leden der Vereen. KERK EN VREDE",
waarover Mejuffrouw Funke schreef. Dit
is een belangrijk punt. Ik begrijp niet boe
men zich „gerust" kan gevoelen indien men
zijn vaderland door eenzijdige ontwapening
willoos, weerloos wens ebt over te leveren
aan den eersten den besten nabuur of wie
ook* die het in zijn hoofd) haalt om bij ons
in te vallen, of ons iets of alles af te ne
men. Dit zou ik verraad kunnen noemen. Of
prefereert KERK EN VRED.E misschien,
dat een eventueele, tijdelijke, bevriende',
groote-mogendheid voor ons dan de kastan
jes uiit het vuur haalrt, terwijl wij zelf niets
doen? Of ziet men hier bij Kv en V. mis-
schen gaarne, zooals bijna in 1914—1918
was gebeurd indien Duitschland had ge
wonnen, onze mannen en jongens met een
Duitsch Militair uniform aanloopen? Of nu
misschien dn een Belgisch (denk aan de an-
nexioiiisten aldaar!) of Communistisch?
Dan prefereer ik onze nationale, niet be
paald fraaie uniform boven een vreemde.
En ziet. de pacifistische vereenigingen ko
men broederlijk samenwerken om het bo
venstaande te bereiken, met andere vereeni
gingen, zooals door KERK EN VREDE is
gebeurd met de NATIONALE VREDES
CENTRALE, -die geheel geleid wordt door
marxisten, waar KERK E'N VREDE ge
lukkig nog tijdig is ui-tgetredlen. Ik verwijs
hiervoor naar de orgarten van Januari 1933
„KERK EN VREDE" en „OORLOG OF
VREDE", waarin Professor Heering zich
richt -tegen een circulaire,, die Kiès alleen
aan „partijgenooten" zond en waarin hij
(Kiès) hen aanspoorde zóódanig tactvol op
te treden, dat de neg niet politiek volledig
tot bewustzijn gekomen „pacifisten" niet
het gevoel krijgen onder toezicht (der mar
xisten) te staan. En hiervan moest het Be
stuur van K. en V. -ndets hebben. K. en V.
was er dus oorspronkelijk ingel-o op-en, doch
tot mijn groot genoegen er ditmaal bijtijds
uitgegaan.
Al deze pacifistische vereenigingen ver
foeiden, evenals d!e Vrijwillige Burgerwacht
(hoe ongelooflijk dit misschien in Uwe
ooqen moge klinken Mejuffrouw Funke)
geheel en al den oorlog. Nu trachten die
vereenigingen het i-deaal van nooit meer
oorlog te verwezenlijken door ons zelf weer
loos te maken, terwijl men om ons heen zich
rustig bewapent, althans niet vermindert.
D-at is een standipunrt. Goed. Maarde
marxisten^ die o-p ontwapening wachten,
liefst bij alle imperialistische staten tegelijk,
behalve bij hen zelf, trachten zoolang dit
niet geschiedt, alvast afzonderlijke eenzij
dige ontwapening endoor te krijgen, wat
hun. werken èn die landen zou vergemakke
lijken. Doch waar is momenteel grooter en
beter uitgerust Leger dan juist in het land,
welks afgezanten alhier o.a. zoo vóór ont
wapening, eenzijdig, ijveren (Congres* in
RAI-gebouw 1932 A'da-m 2930 Aug.!)???
En hoe is het met de weermacht in het so
cialistisch geregeerde Spanje? (NIET DE
WAPENS NEER, MAAR DE WAPENS
H I E R). E.n wat heeft de ex-officier, de
groote vredesapostel -der Nationale Vredes
Centrale, Paul Kiès gezegd over dart zelfde
roode leger? „HEIL U GARDE DER RE
VOLUTIE"Zij, communisten
en andieren, lachen dan ook in hun vuistje
om het mooie voorbereidende werk, dat alle
pacifisten voor hen do-en, Een mooi voor
beeld hiervan is hetgeen gezegd werd op
een debat-avond, gehoud'en 3 November '32
i-n d;e Diamantbeurs te Amsterdam, tus-
scben dien Secretaris der Nation. Vredes
Centr., Paul Kiès, en P. J. Schmiidt, Voor
zitter -der On-afh. Socialistische Partij, toen
Schmiidrt aan Kïès vroeg: 'en wat d-oen jul
lie met de geloovige anrti-m'i;lirtanisten en
hunne organisaties? Toen antwoordde Kiès
ongeveer irn deze bewoording: „Weli, wij
hebben getwijfeld wat te do-en-, doch na lang
beraad in de partij (SDAP) hebben wij be
sloten om de tdenjdu-iz enden die op reMgieu-
se anbi-oorlogs basis staan niet aa-n hum lot
over -te laten, doch ze te gebruiken, waar
door ze nuttig worden voor ons, en dieels
ten slotte geheel naar ons over zullen gaan."
Schimidt zei de toen, dat hij liever arbeiders
hads die op de sternen en balken zouden
schieten dan op hun kameraden in andere
landen. Dat noem iik aanval dn den rug van
diiegeinen, die ih de ure des gevaar-s hun
placht tegenover hun land wel doen. Voorts
zeide Kiès nog in antwoord op Schmddt's
vraag: ,jWat doet de Niait. Vredes Centrale
in geval van oorlog?" „Wel, dan valt de
NVC uiteen, iedereen zoekt de eigen partij
op, en doet wat het wil." Dit op het mo
ment dus, dat de NVC het meest nooddg
dikaiut, daarna opende 'hij een kast die in
een hoek getimmerd was, doch alles vruch
teloost. Ik begrijp er niets van* bromde
Henk. Ik begrijp er niets van bromde
zou ik het heele verhaal voor loutere ver
beelding houden.
Hij voelde aan het lampje. Hé> dat is nog
warm. Hier moet dus iemand geweest zijn.
Maar waar is ze dan gebleven. Door het
raam
Henk zag naar buiten. Hm, een meter of
vijf. Veelte h-oog zonider touWy en als er 'n
touw bijgebruiht was, moet het er nog han
gen.
Nou* nog wat gezien? vroeg Jan, toen
Henk die trap afkwam.
Neen, niets. Kan er intusschen nie
mand de voordeur uitgevlucht zijn? vroeg
Henk, Jannetje aanziende.
Neen* dat kan niet; dan zou ik het ge
zien hebben. Ik heb mijn oog er niet af-
gehad, verzekerde ze.
Dan begrijp ik er niets van; kan 2e
zich beneden ook ergens verstopt nebben?
Ja, dat kan gemakkelijk.
Willen we het geheel hier eens afzoe
ken?
Ja, dat is goed Henk.
Het duurde ge.rui-men tijd, eer hun onder
zoekin gs-tocht geëindigd was. Om Jannetje
gerust te stellen, had Henk in de onmoge
lijkste hoeken gesnuffeld-.
Kan ze het raam niet uitgesprongen
zijn? vroeg Jannetje,' toen Henk ten einde
raad, zij-n schouders optrok en haar aan
zag'.
Daar heb ik ook aan gedacht* maar het
Lijkt mij te hoog.
Misschien met een ladder.
Dat is mogelijk, maar dan moeten er
afdrukken in het zand achter gebleven zijn.
Als ze tenminste niet uitgeveegd zijn,
merkte Jan op.
Dan is het in elk geval zichtbaar. Kom,
we zullen eersrt eens gaan zien-
Ze liepen om het huis heen naar den voor
kant. Hier werd het erf tot op een paar me-
zou zijn!!! Denkt U hier eens over na. En
aan zulk een Vredes Centrale heeft Kerk en
Vrede medegewerkt. Is het teveel gezegd,
dat Kerk en Vrede door uittreden aan een
groot gevaar ontsnapt? En wat zedde nog,
om een tweede mooi voorbeeld aan te ha
len*. Jef LAST op een vergadering voor de
Studenten Vredes Aktie, gehouden in ge
bouw Heystee* te Amsterdam op 22 Mei
j.1. (U weet Last is vurig communist, ge
regeld medewerker aan de Tribune, tevens
redacteur van het revolutionnair arbeiders
schrijvers collectief LINKS RICHTEN)
„I>itenstweigering is onzin! Men moet zelfs
zooveel mogelijk dienst nemen, want ten
slotte wordt toch de strijd met de wapens
uitgevochten. En hoe meer men ageert te
gen de machtsmiddelen van den Staat, hoe
gemakkelijker wordt het ons gemaakt.
C. H. JOOSTEN. Singel 548.
Amsterdam. Centrum.
Wordt veTvolgd.
Geachte Redaotie.
Onderstaand schrijven as door mij, aan-
geteekend, verzonden aan den Comman
dant der Aan ster iam-sche Burgerwacht en.
zal, zoodrra ik heksend ben met naam en
woonplaats v°n den Chef d-er gezamenlijke
Burgerwachten, ook daarheen worden ver
zonden.
Intusschen met beleefden dank voor de
opneming.
Hoogachtend,
Bloupot.
Aan den Heer Commandant
v/d Amsterdamsche Burgerwacht.
Amsterdam.
Wel-Ed. Gestr. Heep,
Volgens verslag, voorkomend in „de
Soester" van 3 Juni, tweede blad No. 44,
naar aanleudling van het weder oprichten
van een Burgerwacht te Soest, is aldaar
door den spreker G. H. Joosten, officier
van de Amsterdams che Burgerwacht o.m.
het volgende gezegd:
Communistische wenschen en gezagon-
dennijnlng als typisch voorbeeld is Kerk Z
Vrede en is dit Kerk en Vrede niets anders
als een Communistisch broeinest. Naar aan
leiding hiervan zou ik U het volgende wen
schen te vragen:
le. Zoudt U naar het desbetreffend ge
sprokene een onderzoek willen instellen
bij dën spreker en de toen aanwezigen?
2e. Heeft het Uwe volledige goedkeu
ring en gaat U er dus mede accoord, dat
Kerk en Vrede feitelijk is: Een Communis
tisch, broeinest?
3e. Zoudlt U mij het genoegen willen
doen, U als superieur, Uwer ondergeschik-
tei -op te dragen, openlijk, met onomstoot
bare bewijzen vast rte stellen, dat gen-. Kerk
en Vrede feitelijk is een „Communistisch
broeinest", zoodat zijne tot nu toe inifame
beschuldiging, waarheid blijkt te zijn?
4e. Of anders een openlijk Mea Culpa?
5e. Moet ik voorts aannemen, dat Uwe
instelling -propaganda wenscht te voeren,
o.a. door venda-chtmakiin-g eener Vereeni-
ging, waarvan diuizieniden protestanten lid
zijn en w.o. tallooze -hoogstaande figuren?
6e. Wordit hen, dien kaakslag toege
bracht en groote moreele beleedlging aan
gedaan, eeniig en alleen, omdat ze onge-
vitaagd zoo vrij zijn geweest er eene an
dere meening op na te durven, houden, wat
aangaat Wapengeweld?
Zoodra mij naam en woonplaats bekend
zijn van het hoofd- d'er Burgerwachten, zal
ik ook dezen schrijven.
Njet twijfellende! of ik mag eenig ant
woord en volledige vrijheid van publicatie
daarvan tegemoet zien, ve-rblijve inmiddels
Hoogachtend*
A. B.
KERK EN VREDE. BURGERWACHT
EN A. C. V.
Aan Mej. Funke.
M<et belangstelling las ik Uw artikel in
d'e Soester, aangaande de Burgerwacht en
Kerk en Vrede.
Noch van Iverk len Vrede* noch van de
Burgerwacht ben ik li,d, hoewel i-k moet
toegeven, dat naar aanleiding van een door
mij in dit b-lad geplaatst ingezonden stukje
de slapende burgerwacht tot nieuw leven i-s
opgestaan. En daarover verheug ik mij.
Wanneer nu de heer Joosten het bolsjewis
me als een der oorzaken van het bestaan
ter van, het huis,, el-ken Zaterdag geharkt.
Zooals Henk reeds opgemerkt had, moest
eiken voetstap hier duidelijk zichtbaar zijn.
Verderop bevond zich een grooten, met
gras begroeiden boomgaard, waarvan de
eerste boom zijn -takken tot dicht bij het
huis uitstrekte.
Bij het schijnsel van de lantaarn begon
nen ze nauwkeurig Jan gehurkt voort-
schuiven-d den grond na te zien.
N-ouj. wie het weet mag het zeggen.
I-k snap er niks van, zei Henk, toen ze aan
het eind waren. Hij lichtte omhoog en mat
met zijn oog de afstand van het raam naar
den boom. Neen, dat is te gek, sprak hij,
meer tot zichzelf dan tot de and-eren.
Het spijt me dat we je niet beter van
dienst konden zijn. Jannetje, wendde hij
zich tot haar, maar alles is volkomen veili-g,
zooa'ls je gezien hebt; -mij dunkt ik kan nu
wel naar huis gaan. Mocht je mijn hulp nog
eens noo-diig hebben, dan me tgenoegen,
hoor.
Asjeblieft Henk, en wel bedan-kt hoor.
Ja, je moeder zal ongerust worden. Je was
toch al niet vroeg, geloof ik* zei ze.
Weet je wat ik gedacht heb Jan? zei
Henikj. terwijl ze op de voordeur aanstapten.
Jij moest Jannetje een poosje gezelschap
houden. Het is niet omJdat ik je bij ons van
daan wil houden! dat begrijp je wel, maar
-ik denk dat je Jannetje er een groot ple
zier mee -dloe.t, is het ndet?
O, ja, d it wil ik graag, zei ze.
Zoo, zed Jan, op gerektien toon, wil je
dat zoo graag, deerntje. Neem me niet kwa
lijk, maar dat betwijfel ik wel een beetje.
Maar vooruitj, ik zal maar -net doen of ik het
geloof. Ik heb toch nog een appeltje of zes
met je te schillen. Maar zet dam ook eens
gauw een pot koffie, want ik begin dorst
te krijgen.
Nou, welterusten dan! zei Henk.
Daag. riep Jannetje, de groeten aan je
moeder, hoor!
Het Handelsblad
De Gooi- en Eemlandec
't Maandagochtendblad
De Telegraaf
De Lach
Het Amusante Weekblad
Stuiversblad
Ideaal
De Haagsche Post
De Radiobode
De Gracieuse
Het Nieuwe Modeblad
Weldon
Record
Het Handelsblad
De Gooi- en Eemlander
Aanbevelend,
v. Weedestr. 7, Soestdijk
Telefoon 962
ie
si
31
31
3!
31
31
81
3f___8T
der B.W. aanvoert is dat juist en correct.
Ik ben. hert m-et U eens dat niet een ieder
geroepen is om v-oor een algemeen publiek
te spreken, en dat zóó te doen dat niemand
gekwetst wordt. Dat is e-en zaak van erva
ring. ,En zeer zeker dreigt er groot gevaar
wanneer het Bolsjewisme 'wordit behandeld
en men dan- de kerkvervolging gebruikt Ln
zijn bewijsvoering. U verooriove mij echter
U opmerkzaam te mak-en op een uiterst on
verstandige -dlaad van Kerk en Vrede, waar
mede bewezen wordt dat deze vereeniiging
zich wel bezig houdt met politiek niet al
leen* maar dat er nogal i?:ts niet in den haak
iis met betrekking tot het gezonde verstand
van de leiders. Voor mij ligt een pamflet
waarin de „Kiezers van Soest" een protest
te slikken krijgen, o.a. tegen Burgerwacht
en Anti Communistisch Verbond. Dat pam
flet werd geteekerud OOK door Kerk en
Vred'e. Een daad- alzoo in politieke strij-dda-
gen. De Burgewacht heeft zoover mij be-
k-enld' is, geen strooibiljetten Ln die dagen
uitgegeven. Het ACV -dat e,r feestelijk voor
bedan-kt zulks te doen, natuurlijk evenmin.
(Even wil ik ook vastleggen dat er geen
schijn- van samenwerking meer bestaat tus-
schen ACV en BW> en BVL). Maar dan
moet mlen niet doen alsof men vrij is van
politieke smetten;.
Misschien wil Mejuffrouw Funke mij wel
gele oven, wanneer ik beweer anti-militai-
rist te zijn. Toch ben ik voorstander van
Landstorm en Burgerwacht.
De heer Joosten moet dan gezegd hebben
dat Kerk en Vrede een com-munistis'.h
broeln-est i-s. Degene die dergelijke zaken
steeds en uitsluitend behandelt, weet dat dit
volkomen waar is. Maar dat wil ndet zeg
gen dat getwijfeld moet worden aan den
goeden trouw van tallooze leden van Kerk
en Vrede. Ik wil dat w-oord van den heer
J. zelfs nog wat aanvullen. Voor mij ligt
het laatste nummer van het RK Vredesor-
gaan Pro Pace. Daarin i-s opgenomen een
protest-telegram te zenden aan H.M. de
Koningin opgesteld en geteeken-d door
uitsluitend bekende internationale com/rnu-
nnis-ten. En toch zou ik niet wülJlen beweren
dat alle leden van Pro Pace communisten
zij-n-, Inrtegenideeli Maar Moskou buit al de
ze organisaties met succes uit. En dit is mo
gelijk omdat men in breedie kringen hoege
naamd niets weet van de communistische
actie en doeleinden. Hoever dit vergif in
Nederland geïmporteerd i-s, en hoe diep het
is ingewreten blijkt bijv. uit het volgende:
In het „Kerkblad"1 van A'djam-Westf'
hangt een protestantsch zendeling, die per
auto evangeliseert in N.-Holland, de heer
D. Schotvanger, een donker beeld van het
ontbindende modernisme in de don,cn nn
die hij pas bezocht.
Wij ontleenjen. eraan:
rWij zoudten Vrijdag 12 Mei in Den Ik
vlak bij Landsmeer een openluchts3nmi-
komst houden. Omdat de lip een streek L
zonder middenpunt, waar de huizen om
heen staan, was het nooddg de samenkomst
vooaf bekend te maken.
Toen wij binnenreden, stonden al een
groot aantal kinderen en een aantal opge
schoten jongens ons -op te wachten. Wij
proefden den geest door de opmerkingen
die wij opvingen. Uiit kindermond moesten
wij hooren: „Weg met den Bijbel* Leest de
Tribune; weg met de Christenen!" Ecu jon
gen hoorden wij spottend zeggen: „Die
menschen willen vertellen van een Jezus
diie ergens boven moet zijmf'.
De samenkomst werd aangevangen. Een
koortje uit Landsmeer zong enkele Chris
telijke liederen, doch werd overstemd door
de Internationale. Toen het even stl was
probeerden wij een woord te zeggen. Het
werd ons onmogelijk gemaakt. Luid zongen
opgeschoten jongens de Internationale, af
gewisseld door Co-lijn entz. Kleine jongens
speelden op mondharmonica's, terwijl één
een luidspreker te pakken had kunnen krij
gen en schreeuwde: „De auto van Hitier,
weg met d-e fascisten.
Wij konden dien avond daar het Evange
lie niet brengen. Politie was niet aanwezig
In Den lip woont geen veldwachter. Zoo
moesten wij onverichter zake terugkeeren.
Ik wou dat aLle Christenen* die laks en
lauw van verre blijven staan, dat eens za
gen. Het was niet de eerste maal, dat wij
het Communisme in het hart konden zién.
Daar in Den lip wordit reeds de kinderziel
vergiftigd door de roode leer. Iedere week
worden de kinderen bijeen gebracht* om ze
de revolu-tn-onnaire beginselen te leenen. Dat
hun ook geleerd wordt hoe zij in de prak
tijk moe/ten optreden, zagen wij duidelijk.
Haat tegen God en Zijn dienst wordt hun
reeds zeer jong ingegeven. Moge God Zich
on/tfernjjen over deze diep-ongelukkige
jeugd."
Ziedaar de vrucht van vrijdenkerij en
marxisme!
Het ware te wenschen dat aLle goed/be-
doeld-en en weidenkenden die zich organi
seerden in antLoorlogsorganisatdes hun in
vloed beter gebruikten.. Al die ongecontro
leerde partijtjes en groepen/ waarvan de be
stuurde ren blijkbaar nog niet volkomen in
ternationaal kunnen denken en zien, en
oordeelen, zijn een tegenhoud voor de wer
kelijke ontwapening en stichting van. een
politieleger.
De Vereenri-ging voor Volkenbond- en
Vrede is daar, voor allen die het wel mee-
roen. En -het is de taak en de plicht van alle
vrede-bemitnmaars door het toevoeren van
Christelijk georiënteerde leden, die Vereeni-
ging datgene te bezongen wat het mist om
met -de grootste moreele krachten te wer
ken.
Het wereldgeweten moert wonden wakker
geschud, via Genève. De volkeren moeten
tot rust komem: er bestaat daarvoor een
uitstekend), ja krachtig organisme: de Vol-
kenjborid. Deze Bond-, die jaamme-r genoeg,
iets uiterst belangrijks mis-t, moet wor len
geholpen en opgekweekt tot een daad-wer
kelijk organisme dat de wereldvrede waar
borgt. Dat lis de taak van iedere Burger-
wachter, Lanidstormer, Anti Communist.
Het zou de rtaak kunnen zijn van iedere pa
cifist.
Ook de organisatie Kerk en Vrede heeft
een roeping, in het geheel. Volkenbond en
Vrede, is niet voldoende. Ook de Kerk
speeüt in 's wereldsgebeuren de grootste
roL En het gebrek van aanwending harer
moreele kraóhten is het struikelblok. De
wil tot vredie w-ordit in hoogste instantie
gevoed door -de geestelijke broederschap
d-er menschen. E-n dleze wortelt in het Gods
geloof. Zoolang deze voeding gevende ran
ken zijn afgesneden zal het ideaal nimmer
worden bereikt. Doch dit houdt ook in,
dat atheïstische en communistische organi
saties, die in werkelijkheid geheel andere
'doeleinden nastreven, het idealistische
vredeswerk -ondermijoien en tot ondergang
brenglen. De rol van Rusland in Genève is
die van een aasgier.
NIEVEEN.
IV.
Vrouw Ha-mer begon werkelijk ongerust
te worden. Henk was dien aivo-nd buitenge
woon laat.
Verscheiden malen had ze haar naaiwerk
opgenomen -en weer neergelegd-. Dan drib
belde ze zenuwachtig door de kamer of zat
doelloos in den kachel te porren. Ze kende
zijn zwaartillend karakter, en z'n neerslach
tigheid maakte haar bezorgd.
De arme jongen leidt er verschrikkelijk
onder, zuchte ze. Had ik het maar niet aan
geraden van dien brief. Maar wie zou dart
nu ook gedacht hebben.
Neen), dachit ze, -hoorbaar, nadat ze pas
weer in haar stoel wias gaan zitten.
Ik ga eens buiten kijken.
Ze stond op, en nam haar doek van de
stoel Jeu ni'ng.
Op dat oogemblik werd de buitendeur
geopend, en hoorde ze Henk in het achter
huis.
Ha, gelukkig,, daar is hij. sprak ze,
haar doek weer neerleggend.
Dag Moeder, zei Henk! binnentredend.
Laat hè?
Ja, nogal. Oponthoud gehad?
Nou, -oponthoud; ja*, eigenlijk wel.
Moe? vroeg ze., een kopje koffie voor
hem neerzettend.
Neen* waarom; zie ik vermoeid?
O, neen, juist niet, maar ik vind het
zoo'n lang eind naar het dorp.
Nou, dat gaat nogal, maar ik was bang
dat U zich -ongerust zoudt maken.
Ja! eerlijk gezegd, wel een beetje,
Herik. Je bent vanavond wel erg laat ook,
hè?
Ze was naast hem gaan zitten en legde
haar hand vertrouwelijk op zijn knie, ter
wijl ze hem opmerkzaam gadesloeg.
Henk genoot van een eindje sigaar dat
hij dien morgen op het aschbakje had laten
liggen. Hij zag haar aan met een tevreden
glimlach om de lippen.
Ie SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ
VAN WEEDESTRAAT 7 - SOESTDIJK
Wat is er? vroeg hij.
Waarom?
Omdat U me zoo aandachtig zit te be
kijken
Wel jongen, dat is waarlijk geen won-
dier. Je -bent heelemaal veranderd! sinds
van-morgen. Het doet me genoegen je weer
eens i-n een goede stemming te zien. Hoe
klom je zoo vent?
Ja Moe'er, zei Henk, terwijl hij met
zijn arm op de tafel leunde* en naar het
vuur van zijn sigaar zag, daar durf ik niet
veel van te vertellen. Maar toen ik van
avond hierheen kwam, waren mijn gedach
ten nog in hevig verzet, tegen den weg die
de Heere mij opvoerde.
PJotseJamg echter was het of ik staande
gehouden werd. Mijn hart was boos. Ik
was vergromt tegen den Heere* en toch
had ik er geen rust mee. Het moesrt anders
worden, O, Moeder, ik heb een zwaren
strijd gehad, doch eindelijk heb iJ* vrede ge
vonden bij God. Ik kan alles gewillig aan
Hem overgeven.
Ol jongen, dat is een voorrecht. Wat
ben ik daar blij om, zei ze, terwijl ze zacht
zijn hand drukte.
Ja, ik begrijp het, dat kan je me alle
maal niet vertellen!, maar dat is ook niet
noodig. Bewaar het in je hart. Het kan je
later in moeilijke oogenbldkken nog moed
geven. Je zult misschien nog een harden
dobber krijgen, als je Jannetje te eeniger
tijd ergens tegerikomt, liet ze er eenigszins
bezorgd op volgen.
Ik heb haar reeds ontmoet, Moe-Ier.
Maar Henk, het is toch niet waar?
riep ze, haar handen verbaasd ineenslaande.
Zeker is het waar.
Waarneer dan?
Zoo even.
Toen je hierheen kwam?
Juist.
(Wordt vervolgd).
