Excursies in het
Himalaya-Gebergte.
Eerste Soester Electr. Drukkerij
©IMS OW
WilREC VERVAARDIGEN
WIJ ZIJN GOEDKOOP
Het rotspad.
©4 Voor de Vrouw
Van Weedestraat 7 - Telefoon 962
ENGELAND EN SIKKIM.
FEU ILLETOPi
Wij leveren in den kortst mogelijken tijd
alle drukwerken voor handel en industrie
Voor Familie-drukwerk, als: Verlovings-,
Ondertrouw- en Geboortekaarten, zijn wij
een specialiteit.
Indien gewenscht in enkele uren gereed
VERVOLG.
We willen thans de betrekkain/gen, dfie tus
sohen, Engeland en Sikkim bestaan eens
•w-ait nader beschouwen, en we doen dat vol
gens een rapport van H. H. Risley.
Op 28 Maart 1861 werd een tractaat ge-
siloten tusischen Engeland en Sikkim, dat
vtan wege dezen staat geiteekend werd door
den reedis bejaarden raja (vorst) Sikimputti.
Hierbij werd om. bepaald, dat door Sikkim
heen een weg zoude wiorden aangelegd, die
het Engelsche gebied met Tibet zoude ver
banden, teneinde die handelsbetrekkingen
tussohen dti land en Br. Indië te ontwik
kelen. Dientengevolge moect over de Tista-
ïivier een brug worden gebouwd, terwijl
verder een opname moest worden verricht
van het terrein, waar door die weg zou die
loopen, namelijk van Darjeeling, via Pe-
dong naar de Jelap Pas op die grens van
Sikkim en Tibet!, en vervolgens naar de
Ghumbi-VaMeiL Pedong is 41 mijl en die Je-
iliap Pas 93 mijl van Darjeeling verwijderd.
Deze aan te leggen weg moest eene verbin
ding vormen met dien Noord-Bengaalschen
spoorweg (die in 1873 geopend werd en
folter 'de Oost Bengaalsche spoorweg werd
genoemd).
Dit project bleef echter wegens gebrek
aan fondsen hangende tot het jaar 1886.
Hiel Bnilfcsche ministerie van buitenlarudsche
zaken droeg toen aan dJen hr. Colenman Ma-
caullay op, om te Darjeeling eene milssie
te organiseeren, deels uit politieke en deels
uit wetenschappelijke leden bestaande, met
het doel om door Sdlkkim tiaar Lhasa, de
hoofdstad van Tibet te trekkeni, tien eauade
aldaar met den Ghineesdhen Resident en
het Gouvernement te onderhandelen, om
trent het im vrij tverfceer toelaten van Indi
sche handelaren in Tibet en het opruimen
van alle miogeli;'ke hinderpalen op de han
dels route door Sikkim naar Darjeeling.
Omtrent 'de algemeene toelating van Euro
peanen in Tiibbet werden echter geene voor.
stellen te berde gebracht. Terzelfder tijd
werden met China onderhandelingen aan
geknoopt betreffende de N.O.Jijke grenzen
van Opper-Birma, «lat toen kort "geleden
door Engelland was geannexeerd!. Als ge
volg van eene door de Ohineesohe regee-
rirog getoonde tegemoetkoming besloot het
Br. Indische Gouvernement om die uitzen
ding van het zooeven; genoemde gezant
schap naar Tlibet voorloopiig op te schorten.
Dit uitstel van Engelsche zijde werd door
de monniken-partij in Tibet op de gewone
Aziatische wijize uitgelegd, nl. 'dat dlit zoude
voortsp ruiten uit vrees. Deze partij' wiensch.
te een politiek van uitsluiting voort te zet
tenen hun eigen handelsmonopoiie met In.
dië te handhaven^ hetgeen door den Chinee-
sötoen resident oogluikend! werdi toege
staan. Hierdoor aangemoedigd wierp het
Gouvernement van Tibet eeni troep militie,
gewtapenid met pijl en boog en verouderde
kantonnen dn Ldngtu, 'die een post bezetten
op den top van een berg, idie den weg naar
de Jelap Pas in den Chola-keten, kruiste.
Hier bouwden zij, op eene hoogte van 3816
Meter boven zee, eene steenen versterking,
•dfle den weg blokkeerde en bestreek, met
het doel1 om 'den handel langs die route te
stoppen. Deze Tibeteanen bleven dat punt
niiet alleen hardnekkig bezet houden, doch
z.e weigerden eveneens om met de Émgel-
sohiert in onderhandeling te treden, hetgeen
eene groote verontrustende invloed in Sik
kim ten gevolge had. De vorst van dezen
staat werd dientengevolge in Juni 1887 op
geroepen om te confereeren met den Gou
verneur van Bengalen. Het was dte bedoe
ling van Engeland!, dat Sikkim zijne betrek,
kingen met Tlibet zoude wijzingen, om terug
te keeren tot zijne vroegere met de Indische
regeering onderhouden vriendelijke betrek
kingen. Nadat de Raja van Sikkim zijne ge.
heele voorraad van Oostersohe excuses had
uitgeput, antwoordde hij ifcen laatste, dat hij
en zijn vollk dn 1886 een tracaat haddien ge-
teekend, waarbij verklaard werd', dat Sik-
N.aar het Engelsch.
'Nadruk verboden.
4)
Je kunt immers Tom nemen.
Maar die wordt veel te oud. groot
vader. Dien moest u liever naar de boer
derij sturen.
Nu, hoeveel wilde je hebben?
Zoudt u er tweehonderd pond van
kunnen maken
Ben je nu dwaas!
Maar u vergeet sir, dat ik, als uw
erfgenaam, toch onzen stand moet op
houden. Een Wenyss en na u het hoofd
van de familie, kan toch niet zoo'n ar
moedig figuur slaan!
Maar denk je nu, dat ik lust heb,
om je al dat geld te geven, terwijl ik
toch weet, dat het verbrast en verkwist
wordt.
Wat hebt u nu aan al dat geld, dat
aan de bank ligt? U kunt het toch niet
meenemen in het graf.
Ineens hield hij op, want de oude kreeg
een vaalgrijze tint, greep naar de keel en
viel voorover.
Rokeby bleef roerloos dit tooneel gade
slaan; bedacht zich geen oogenblik, maar
trad zachtjes het vertrek uit, terwijl hij
in zichzelven prevelde:
Ik zal ze hem zóó laten vinden. Er
is volstrekt geen reden, dat ik zeggen
zou, hoe ik hem heb zien voorovervallen.
Noch in den hall, noch op de trap kwam
kim alleen aan Tibet en China was onder
worpen, zoodat hij krachfcmgs dit tractaat
met dn staat was om naar Darjeeling te
komen, zonder de uitdrukkelijke toestem
ming van het Gouvernement van Tibet. De
politieke omstandigheden hadden een derge-
lijken omvang aangenomen en warm zoo
ver gekomen, dat, indien door de Britsche
regeering niet werd ingegrepen, Sikkim
voor altijd eene provincie van Tii^et /oude
zijn geworden. Indien Engelan I derhalve
niet bereid was, om dn de oplossing der ont
staande moeilijkheden, op deze wijze te be
rusten, d'an was het verplicht om tegen Ti
bet met geweld op te treden. De Tibeteun.cn
vverden zoodoende gewaarschuwd, dat, zoo
zij 'die post te Ldngtu op den 14den M)aart
niet had verlaten, daaruit door wapenge
weld zouden worden verdreven. Dientenge
volge werden genietroepen vooruit gezon
den om een brug over de Rongli-rivier te
slaan. Inmiddels zond de onderkoning van
Indië een schrijven aan den Dalai-Lhama,
de geestelijke en wereldlijke heerscher van
Tibet, waarin hem de redenen werden uit
eengezet, die Engeland tot een verscherpt
optreden h-adden genoopt. Generaal Graham
wend met de leiding dier operaties belast,
die in Maart '83 begonnen en die eindigden
met het treffen op 24 September van dat
jaar. Generaal Graiham had het bevel ont
vangen;, om onder geen enkele voorwaarde
den vijand buiten de grens van Sikkim te
vervolgen. Het met palissaden versterkte
Jelap werd den 20e Maart bereikt en den
volgenden dag werd Lingtu genomen. Op
22 M/ei vielen de Tibeteamen Gnatung aan,
en ofschoon zij in aantal zeer sterk waren,
werden zij, zooals te verwachten was;, met
zware verliezen terug geslagen en over de
Jelap Pas gejaagdu In overeenstemming
met de ontvangen orders trok Generaal
Graham toen niet verder. Aangezien dit
door de Tibeteanen toegeschreven werd aan
vrees van dien kant 'der Engelsch en, gingen
ze er weldra toe over om al hunne strijd
krachten uit de geheele provincie bijeen te
verzameLen. Op den morgen van den 24sten
September trokken zij uit hun kamp op de
Engelschen aan. Ze waren 11000 man sterk,
doch ze wenden, zooals te verwachten wasi,
weldra terug geslagen. Als gevolg van deze
expeditie werd de lEngeilscihe-ChSneesche
overeenkomst van 1890 gesloten, waarbij de
grenzen tussohen Sikkim en Tibet volgens
de wensoh van Engeland werden vastge
steld; een protectoraat vian Engeland over
Sikkim werd' erkend en aan Engeland de
uitsluitende controle over het bininenland-
sche bestuur van Sikkim en zijne buiten-
landsche betrekkingen verleend. iZoo
ver het Sikkim betreft Was de uitkomst
boven verwachting. Het land) heeft sedert
dien tijd in een voortdlunendlen vredestoe
stand verkeerd,, die niet meer door inval
len der Tibeteanen werd verstoord Ver
schillende belangrijke hervormingen werden
in het bestuur ingevoerd en Gangtok werd
door die Britsche regeering ais Hoofdstad
aangewezen. Tot het jaar 1891 ging alles
naar wiensch, doch toen kwam er eenige
moeite. De Raja weigerde namelijk om naar
Gangtok terug te keeren,, terwijl hij even
eens weigerde, om zijn oudsten zoon uit
Tibet teTug te roepen. Deze zoon, „Tchoda
NjamgyeH" genaamd', zou dan naar Darjee
ling wondien gezonden, om aldaar met zijn
jongeren broer Ghotal en met d!e zonen van
dien Raja Teniduk im overeenstemming met
hun rang te worden opgevoed, Chotal werd
beschouwd als een .avatar", of als de in
carnatie van den stichter van het Phodang-
klooster. In Maart 1892 verliet de Raja Pa-
mjiiomchii, zooals het leek, met de bedoeling
om naar Gangtok te gaan, doch inderdaad
was het zijn voornemen om via Nepal naar
Tiibet te vertrekken. Zoodna hij echter over
de grens van Nepal w.as getrokken, werd hij
door de autoriteiten vam dien staat gear
resteerd en naar Kurseong, d'at op Britsch
gebied is gelegen, geëscorteerd, waar hij
gedurende 18921893 onder bewaking werd
hij iemand tegen; het tikken van de
groote klok was het eenige geluid, dat
hij vernam.
Hij trad zijn eigen kamer binnen en
stak daar een sigaar op.
Er viel geen beweging waar te nemen
in het oude huis. Zoo bleef hij daar|zitten,
tot het tien uur sloeg, keek toen eens
naar buiten, naar de wuivende boomtop
pen van het park, en vroeg zich af:Waar
de de Dood nu rond door huis?
HOOFDSTUK III
Toen Rokeby den salon verliet, had
Dorothy een boek opgenomen en al heel
gauw zat zij hier zoodanig in verdiept,
dat ze niet opkeek, eer de stilte in huis
haar toch wel bijzonder trof, zij het boek
neerlegde en tot aan de trap ging. Hier
riep zij zacht: Grootvader! en toen zij
geen antwoord kreeg, ging zij langzaam
naar beneden, door den hall, naar de
studeerkamer. Die was geheel in duis
ternis gehuld en aarzelend bleef zij in de
deur staan, met e^n bang voorgevoelen
van iets, dat haar boven het hoofd hing.
Toen haar oogen wat -meer gewoon
raakten aan de duisternis, zag zij, dat de
oude heer met het hoofd voorover op ta
fel lag. Met een angstkreet vloog zij naar
de bel en enkele minuten later stond het
vertrek vol bedienden, die hun heer naar
boven droegen.
Hü was niet dood, zei Effie: het was
een beroerte. Maar hij kon wel nooit z'n
spraakvermogen terugkrijgen.
Toen Rokeby heel het huishouden in
de weer hoorde op dit vreemde uur van
den avond, kwam hij te voorschijn, en
nadat hij officieel kennis had genomen van
den toestand, trad hij op als heer des (hui
zes en gaf zjjn orders, terwijl Dorothy
gehouden. In dien tusschentijd werden de
staatszaken van Sikkim bestuurd door de
leden van den Staatsraad en de door de
Engelsche regeering benoemde Assistent-
Politieke zaakgelastige. In 1895 werd de
Raja naar Darjeeling overgebracht en nadat
hij aldaar zijn leedwezen had te kennen ge
geven omtrent zijne vroegere aangenomen
houding en vervolgens een document had
geteekend, waarbij hij verklaarde volkomen
accoord te gaan met de voorwaarden, daar
in door het Britsche Gouvernement gesteld,
werd hem ten laatste vergund om naar Sik
kim terug te keeren. Op 1 April 1906 werd
om verschillende redenen de contröle over
Sikkim door het Gouvernement van Benga
len overgedaan aan het Gouvernement van
Inddë. De bevolking van Sikkim is sedert
dien belangrijk in aantal toegenomen. Vol
gens dc laaitste volkstelling bedroeg deze
87290 zielen, of 50 meer dan volgens de
telling 10 jaar te voren. Deze vermeerde
ring is hoofdzakelijk een gevolg van de im
migratie van talrijke Nepaleezen, 'die zich
in Sikkim metterwoon hebben gevestigd.
Mien behoeft in dat Jlandl thans niet meer be
vreesd te zijn voor invallen dier Tibeteanen
of voor wan-bestuur van dien kant hunner
regeering.
(Lccture Dr. Dozy „Darjeeling in the Past
and' Present").
MODENIEUWTJES.
Al zijn we een goed eind door den zo
mer heen, het loont altijd de moeite om
op de hoogte te blijven van de nieuwtjes,
die men ook in het gevorderde seizoen,
telkens nog door de toonaangevende mo
dehuizen ziet brengen, omdat men daarin
reeds de kenmerken van een nieuw na
derend seizoen ziet uitgedrukt. Zoo blijkt
het uit de laatste sport- en zomerjapon
netjes, die door de Fransche mode-hui
zen werden gebracht, dat de rokken
voor wandeldracht een kleinigheid langer
zijn geworden, terwyl die voor sport, enz.
30 c.M. van den grond blijven. Het veel
vuldig toepassen van zwart-met-wit com
binaties wijst er op, dat wij in het ko
mende seizoen een herleving van deze
zeer gedistingeerde dracht zullen zien.
Verder wordt er veel fluweelgarneering
toegepast. De avondjaponnetjes zullen erg
jeugdig worden met veel teere tinten,
zooals rosé, blauw en wit. De rokken
heel gemakkelijk door laat en vervolgens
prachtig nauw en glad om den hals sluit.
Dit zelfde elastiek lint kan men ook voor
een ceintuur gebruiken. Rechts boven
aan op de teekening vindt men daarvan
een voorbeeld. Het nieuwe lint is heel
licht ingerimpeld en geeft daardoor een
aardig effect. Een andere nieuwigheid is
het dragen van een groote losse kraag
van wit piqué op een zwarte japon met
zullen vrij nauw zijn. De schouders zul
len, door toepassing van kapjes, enz. nog
breeder lijken dan ooit te voren. Allerlei
nieuwe grappige hoedjes en mutsjes zul
len er gezien worden. Het plaatje geeft
er een weer, (links onder aan). Een an
dere nieuwigheid is, dat er elastiek lint
gemaakt is, dat prachitg gebruikt kan
worden als kraagje op japonnen. Knoop
jes of haakjes zijn niet meer noodig. Men
trekt de japon gewoon over het hoofd,
waarbij de hals van elastiek lint het hoofd
een strik van dezelfde stof, gevoerd met
zwart. Deze nieuwigheid (links boveai-
aan op de teekening) is afkomstig van 't
modehuis Lucien Legong. Een andere
leuke kraag voor het manteltje, ontworpen
door Maggie Rouff, was een ruche van
zwart en wit gestreepte zijde (rechtjs
onderaan op de teekening). Dit is nog
maar een tipje van de sluier opgelicht.
De toekomst bergt nog vele verrassingen
op modegebied in haar schoot.
MADELEINE.
bij haar grootvader bleef. Hij ontving ook
den dokter, nadat die weer benedenkwam
van zijn langdurig bezoek aan den pa
tent.
Zou zijn grootvader het overleven?....
De dokter schudde het hoofd. Hoe lang
zou het nog duren? Misschien tot den
ochtend. De dokter moest nu gaan; maar
zoo mogelijk, zou hij vóór 't aanbreken
van den dag terugkomen. Intusschen
kon er niets voor den patiënt gedaan wor
den. Effie zat bij hem en miss Wenyss.
Nadat Rokeby den dokter had uitgela
ten, keerde hij terug naar de ziekenka
mer, in het volle besef van zijn waardig
heid als aanstaand erfgenaam van tiendui
zend pond per jaar en van een van de
schoonste landgoederen uit het graaf
schap.
Effie staarde hem aan met haar kouden
blik, van haar plaats aan het bed. Dorothy
zat vlak bij het hoofdeinde met gesloten
oogen.
Haar neef trad op haar toe en tikte
haar even op den arm.
Waarom ga je niet naar bed? fluis
terde hij. Er is niets aan te doen. En je
hebt het immers ook dagen lang zien aan
komen. Ik althans wel.
Neen, ik zag wel, dat hij zwakker
werd, maar dat het toch ineens zoo erg
zou zijn.... Ik zag hem in de donkere ka
mer liggen!.... O, en nu zal hij misschien
nooit meer tegen mij spreken, die goede
grootvader
Nu, als je dan volstrekt hier wilt
blijven, laat Effie je dan de een ofiandere
opwekking halen.
De oude gedienstige ging, maar, toen
zij terugkeerde met het een en ander op
een blad, wilde Dorothy er toch niets
van gebruiken. Rokeby nam het blad toen
mee naar de kleedkamer daarnaast, waar
hij zich op de sofa vlijde en in slaap vkft.
Hij werd gewekt door een licht ge
ritsel in het vertrek daarnaast.
Er was 'n kleine verandering ingetreden
de patiënt had de oogen open. Dorothy
sprak enkele kalmeerende. liefkoozende
woorden tot hem; maar, toen hij Rokeby
zag binnentreden, kregen zijn oogen weer
een heel andere uitdrukking en de lippen
bewogen zich. Zijn kleinzoon boog zich
over hem heen en toen hoorden zij allen
hem met moeite en fluisterend uitbrengen:
De Hemel behandele jou.... op de
zelfde wijze.... als jij haar!
Dit geschiedde zoo, grootvader, ant
woordde de jonge man onbewogen. Do
rothy zal hier blijven, als zij wil, tot zij
getrouwd is. Ik zal een goede neef voor
haar zijn.
Mr. Wenyss glimlachte eens even en
keek weer naar Dorothy. Toen vielen
zijn oogleden toe en sluimerde hij in, zóó
zacht en kalm, dat zelfs Rokeby niet zag,
dat de doodsslaap was ingetreden.
Wenyss scheen dien volgenden dag, zoo
mogelijk, nog stiller. Rokeby zat in de
bibliotheek brieven te schrijven en zag
er bijzonder opgewekt uit. Toen hij klaar
was met zijn correspondentie, trok hij
één voor één de laden van de tafel open
en vond hier en daar nog een bankbiljet
en wat los zilverook las hij een enkelen
brief. Hierna ging hij naar boven, betrad
de kamer, waar de doode lag, en keek ook
daar alle laden na.
Hij keek naar de sleutels van zijn
grootvader, want hij wilde eens zien, of
het testament van den ouden heer ook
in huis was, zoodat hij de bijzonderheden
daarvan vast van te voren eenigszins be-
studeeren kon; maar hij kon ze nergens
vinden, ging dus weer naar beneden, naar
de studeerkamer, en belde.
De butler kwam en dien zei hij, dat hij
Effie bij zich verlangde. Zoodra de oude
dienstbode er was, begon hij, zonder eeni
ge inleiding:
Waar zijn de sleutels van je heer?
Die zijn niet in huis, sir.
Niet in huis.?
Mr. Wenyss heeft ze mij gegeven en
na zijn dood heb ik ze zelve aan mr. Sta-
cey gebracht. Mr. Wenyss had mij gezegd
dat ik dit doen moest.
Ik geloof er geen woord van. Je
bent een vrijpostige, bemoeizieke oude
vrouw. Ga je onmiddellijk klaar maken
en haal mij de sleuteis terug! Je weet
toch wel, dat ik nu je heer ben?
Neen, zei Effie kalm, ik heb nu geen
heer.
Dat zal je dan anders ondervinden,
als ik je den dienst opzeg. Weiger je mij
te gehoorzamen?
De sleutels zijn in handen van mr.
Stacey, klonk het koppig. Ik heb de or
ders. die mij gegeven waren, nagekomen
en ik mag niet weggaan voor miss Doro
thy.
Rokeby liad wel altijd Effie voor een
eigenwijze oude vrouw gehouden, maar
dit ging nu wat te ver! Toch achtte hij
't niet de moeite, om nu langer op zijn
stuk te blijven staan; binnen een paar da
gen werd het testament immers voorge
lezen en dan zou hij alles te wetenjcomen.
Met onheilspellende uitdrukking op 't
gelaat zei hij dus:
Goed. Je meesteres zal hooren van
de onbeschaamde wijze, waarop je mij
de gehoorzaamheid weigert. Na de be
grafenis verlaat jjj hier het huis, vat je?
Tot zoolang zal ik de zaak laten rusten.
Wordt vervolgd.
