schaatsen
D. WAAL
Ijzerhandel
S. DE ZOETE
0.VAN KLEEF
PRIMA MAILPOST
Het postblok voor
iedereen
Hoode Tawnij Port
Kerstboom Verlichting
„De Goedkoope Winkel"
DOUWE EGBERTS
„PARSIFAL"
W „PARSIFAL"
niet elders verkrijgbaar
Aanleg van Gas- en Waterleiding
DE SOESTER - Oplaag 3000 ex.
doet U goedkoop rooken.
Koninginnelaan 22
Melk, Boter,Kaas
en Eieren.
BEETZLAAN 41
LUXEAUTO VERHUUR
1 2 00 vel prima briefpapier voor
het luttele bedrag van 35 cent.
Deze bloks zijn speciaal voor
ons vervaardigd en dus
N V. Eerste Soester Electr Drukkerij
v. Weedestr, 7 Telefoon 962
v. Weedestraat 23 - Soestdijk
Tweemaal twee is vier.
Rechtstreeks van fabriek
naar verbruiker.
Handel in
TELEFOON 963
Staines Inlaids Linoleum
Verslijten doet men het echter nie
Firma Gebr. STAAL
Handel in Binnen-en
Buitenlandsch Fruit
Burgem Grothestraat 41. Tel. 623
EN HAARDEN
KACHELS
Haardstellen, Vulemmers,
Haard- en Kachelschermen
Haard- en Kachelsmederij
tegen Scherp
Concurreerende prijzen
«I. TANS
Ossendamweg 24.
JET VAN DER ES
FEUILLETON
J. C. KOELINK, Talmalaan 15
Lood- en Zink
- Telefoon 655
tPker
Als speciale reclame kunnen wij U aanbieden:
In Llterflesschen
Depot Geertsma's Wijn
handel, Groningen.
16 Lampjes en 2 reserve, Compleet f4.75
„,£V.'S BRANDSTOFFEN
6^3 BEUKENLAAN 22
Levert U alle soorten Anthraciet in papieren zakken
Inhoud jI0 H.L. - Tel. 864. Soest
ECHTE FRIESCHE HEEREN-BAAI
U ontvangt een zeer goede
sigaar reeds vanaf f 2.50
per 100.
Een werkelijke besparing
van plm. 30 pCt.
0XUJS OOIT UW TOOOOEEL
en koopt bij
doet een verbruiker n> Jaren en Jaren
weg, omdat het ten alotte begint te vervelen
Daarom Is het 'n dankbaar artikel betwei
ZICHZELF RECOMMANDEERT.
Stalen met pr(sopgaal worden op verlangen
gaarne toegezonden door
Woninginrichters Heuvelweg 5
v. Weedestraat 9 Telef. 484
Hoogachtend,
PIANOLEERARES - KOLONIEWEG 11
TELEF. ?»8 DIPLOMA K.N.T.V.
Electro Technisch Installatie-Bureau
Sanitaire Werken
BORDEAUXWIJNEN
LIMONAD'S
ADVOCAAT
BOERENJONGENS
tegen den verlaagden prijs van f 1.20
13)
Militaire humoreske
van Freiherr von Schlicht
door
CEKA.
Mij om 4 uur wekken, hoor! Maar
geen minuut vroeger. Leg m'n rijbroek en
m'n tweede uniform gereed! Zet ook de
hooge gelakte laarzen klaar, maar wrijf ze
eerst nog eens af; want ze moeten zoo glad
zijn, dat ik me er in spiegelen kan. Begre
pen?
Tot uw dienst, luitenant!
Nu, kleed me dan uit!
En Gerd, die als alle luitenants door z'n
oppasser ongelooflijk verwend werd, liet
zich als een klein kind uitkleeden. Daarna
schikte de oppasser het bed terecht en
Gerd kroop onder de dekens.
Dus om 4 uur! herhaalde hij nog eens.
De oppasser sloop op de teenen weg en
hij dacht nietanders, of zijn heer sliep reeds
vast vóór hij de kamerdeur had bereikt;
maar heden lag Gerd nog wakker: hij er
gerde zich nog over dien brief.
Het is onbarmhartig van dien kerel
vandaag m'n goede luim te bederven, en
dat zal ik hem zeggen ook. Zoo gauw ik
hem de lorrige ducaten voor de voeten heb
geworpen, zal ik gruwelijk brutaal worden
en hem deze correspondentie bitter ver
wijten. De rekening mag hij me zenden,
als 't hem plezier doet en het persé anders
niet meer gaat; maar wat hij nu doet, is
eenvoudig misselijk!
Hij draaide z'n gezicht naar den wand,
maar sliep in weerwil daarvan nog niet
terstond in.
Ik moet zeker eerst nog een half uur
lezen, zuchtte hij. Op z'n nachttafeltje lag
nog altijd de roman in 3 deelen; het tweede
had hij na de eerste 20 bladzijden wegge
legd: het verveelde hem, omdat hij 't eerste
deel niet kerfde. Nu las hij het derde, maar
ook daar begon hij op pagina 150. Zijn lec
tuur begon hiermede dat hij eerst weer 10
bladzijden oversloeg.
Het is werkelijk een schandaal, dat die
burgers zich niet kort kunnen uitdrukken,
bromde hij.
Van militaire beknoptheid hebben die
lui niet het flauwste begrip. Een van ons
moest er zich eens toe zetten en zoo'n
ding schrijven: wat die anderen! kunnen,
kunnen wij veel beter. Als zoo'n roman 50
pagina's telt, is 't meer dan genoeg. Maar
waar zal men den tijd vinden om die alle
maal vol te schrijven?
Na de eerste 3 bladen werd hij moe. Het
is toch onzin, zei hij. Nog 2 bladzijden ver
der werd hij slaperig, en toen hij er nog een
gelezen had, zei hij halfluid tot zich zelf:
Goeden nacht! Hij sliep nooit in zonder
zich zelf goeden nacht gewenscht te heb
ben; hij was immers z'n eigen beste vriend!
En z'n besten vriend wil men toch niet la
ten inslapen zonder een „goeden nacht!"
Gerd sliep zacht en! rustig als een kind,
hoewel in 't begin op z'n voorhoofd nog
een diepe rimpel lag, en eenmaal schopte
hij zelfs heel energiek met z'n rechterbeen,
hij droomde zeker van den cigarettenhan-
delaar. Maar weldra ontspanden zich z'n
trekken; hij moest over iets prettigs droo-
men, want eerst glimlachte hij in den slaap,
later lachte hij zachtjes voor zich heen en
toen hij gewekt werd, lachte hij zelfs hard
op. Ja, hij lachte nog, toen hij wakker was.
O ja! 't is 4 uur; ik moet opstaan. Hij
strekte z'n beenen de wereld in en zette
zich op den rand van 't bed om z'n kousen
aan te trekken; maar toen hij zat, viel hij
bijna achterover: vóór hem stond een sol
daat, de langste der compagnie, met den
helm op en een tasch onder den arm.
De soldaat zei niets en Gerd zei ook niets;
hij keek den soldaat metgroote oogen strak
aan.
Ben je gek? vroeg hij eindelijk.
Maar de soldaat zei nog niets; hij stond
in militaire houding voor het bed en be
woog zich niet.
Wat moet je hier dan toch?
Nu kreeg de soldaat weer leven; hij greep
in de tasch en haalde er een blad kwarto
formaat uit, dat hij de luitenant overhandig
de en deze las:
Luitenant Gerd gelieve zich heden
middag om 5 uur te bevinden in het gar-
nizoens-hospitaal en daar den musketier
MJüller No. op te nemen, daar deze be
weert gisteren bij het exerceeren een
spierscheede-ontsteking te hebben opge
daan. Er dient te worden vastgesteld, of
hier ook dienstweigering in 't spel is.
p.o. den Commandant
Pohlmann, feldwebel.
Gerd zat daar, alsof hem een marmer-'
blok ter grootte van het colosseum op den
-xhedel gevallen was; hij was heelemaal in
elkaar gezakt en staarde met strakke oogen
en een onnoozel lachje voor zich uit.
Maar eensklaps werd hij weer levendig.
Met een bliksemsnelle beweging trok hij
beide knieën op erf stiet den soldaat met
zulk een kracht tegen den buik, dat dezen
de oogen vol tranen schoten.
Au! riep hij, in 't geheel niet volgens
voorschrift.
Over Gerds gezicht vloog een triomfee-
rende glimlach.
Zie je, m'n zoon, zoo iets korrt er van!
Waarom wek je mij ook?
De feldwebel beval het! klonk het met
klagentde stem.
O zoo! Ja, dan kunt gij 't niet helpen!
Gerd bedacht, dat de trap aan 't verkeerde
Het pijpje voor ,,De Kletne Man", en tevens voor de Groote Man! Daar zit
LOUIS DAVIDS, geniaal voordrachtskunstenaar, schepper van zooveel
onvergetelijke levensliedjes, zijn pijpje te stoppen met DE Echte Friesche
Heeren-BaaiHoe menigmaal hebben wij hem reeds gehoord en toch
verveelt het ons nimmer, naar hem te luisteren. Zie hem hier eens
evreden glimlachen! Dat bewijst wel hoezeer hij zich verheugt in het
vooruitzicht op die „wolken van genot". Louis Davids is een man
an smaak en weet wat een mensch toekomt. „Ik rook geregeld
DE", - zegt hij, - „want DE houdt mij altijd in de stemming!"
uit de oudste Friesche Tabaksfabriek, opgericht in 1753.
Van 10 tot 25 ct. per ons.
VERSCHAFT U WOLKEN VAN GENOT
adres gekomen was, en tastte in z'n porte-
monnaie. Hier, m'n jongen, heb je 50 pfen-
nige! Ga in de caritine en drink daar tien
chnaps; dan zul je wel weer beter worden.
En nu ruk uit!
Doch de soldaat verroerde zich niet.
Ruk uit! schreeuwde Gerd, anders ge
beurt er nog een ongeluk! Maar ik geef je
niet voor de tweede maal een halve Mark.
Maar de ordonnans ging nóg niet, en
Gerd werd angstig. Heb je misschien nog
een blad voor me?
De boodschapper had in 't begin niet zon
der eenig leedvermaak opgemerkt, welken
indruk zijn bericht veroorzaakte enl die 50
pfennige waren slechts een schrale troost
voor den trap geweest. Hij had vanmid
dag erwten gegeten, en met die dingea viel
niet te spotten; dat wist hij van vroeger,
toen hij ze ook eens gegeten had en na den
middag bij het turnen vijfmaal den buik-
zwaai had moeten maken. Dat was hem
slecht bekomen, en toch had de rekstok
hem lang zoo erg niet gedrukt, als zoo pas
z'n maag geperst werd.
Een oogenblik liet hij den luitenant nog
spartelen, maar zei toen: Neen, een kwarto
blad heb ik niet meer!
Verlicht zuchtte Gerd: God zij dank!
Maar wel een brief, voer de soldaat
voort, en andermaal verdween z'n groote
hand in de map.
Met schrik en verbazing bekeek Gerd het
verzegelde schrijven; maar hij herstelde zich
heel gauw, toen hij op het couvert het woord
geheim" las. Geheime stukken zijn meestal
de onschuldigste dingen van de wereld
Daarom opende hij het epistel heel onver-
chillig en las:
Luitenant Gerd heeft van avond om 7
uur poetsen, van nacht om 10 en om 12
uur de kazerne te controleeren en hier
over schriftelijk rapport uit te brengen.
p.o. den Commandant
Pohlmann, feldwebel.
Weer trok Gerd z'n knieën op; maar toen
hij ze voor de tweede maal wilde uitstooten,
zag hij, dat de soldaat de groote tasch als
een schild voor z'n buik geschoven had. Hij
bezon zich nog te rechter tijd.
O ja, all right! en heel moedeloos vroeg
hij:
Heb je nog iets?
Neen, luitenant!
Nu, dan is 't goed. Hoe laat is het?
Half vijf, luitenant.
Wat! Dat is ongehoord! Waar is dan
de oppasser?
Waarom heeft die slungel me niet ge
wekt?
Hij is naar de kazerne ontboden, lui
tenant. Hij moest op de kamer iets in ont
vangst nemen.
Gerd zat radeloos op den bedrand.
Maar wie zal me nu aankleeden?
Ik luitenant! Ik ben vroeger ook op
passer "geweest en zal het nu weer zijn.
Bij wien dan? Bij mij toch niet?
Bij den reserve-luitenant Ibsen. Die
komt morgen bij onze compagnie.
Wat? Komt die bij ons? Dien gun ik.
Hij wilde zeggen: „dien gun ik onzen kapi
tein! maar op 't laatste oogenblik verbeter
de hij zich zelf. Dien gun ik het!
Na 10 minuten was Gerd reisvaardig.
Ik zal den luitenant naar het hospitaal
vergezellen; ik heb papier, pen en inkt bij
me.
Nu, dan er maar op los!
Reeds wilde hij heengaan, toen hem
z'n afspraak met Maric te binnen schoot,
welken hij onder den invloed der tweede
verpletterende tijding vergeten had.
Om Gods wil, dat gaat toch niet! zei
hij bij zich zelf.
Ik kan freule Marie toch niet laten
wachten! Ze is zeker reeds gekleed en de
paarden staan voor de deur. Het is waar
achtig een schandaal! Wat moet ik nu?
(Wordt vervolgd.)