m
Niem
De twee machten in
het leven.
!METE©©miS
Bekendmakingen
Officieel
Rechtzaken
PEUILL E T ON
0^ Ingezonden
©-^Plaatselijk Nieuws^©
bureau vc
adverten-
dit numa
Bekei
HET
V
v
VERF
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
maken bekend, dat het verzoek van E. J.
Hol trust, van Weedestraat 3, Soest om
op/in perceel, kadastraal bekend in sectie
H. No. 4052, gelegen aan den Korte Melm-
vveg zijn inrichting voor het maken van
bouillonproducten te mogen uitbreiden
door hen op heden is verdaagd.
Soest, 24 April 1934.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester, G. Deketh.
De Secretaris, J. Batenburg.
Ie Afdeeling No. 3450.
Burgemeester en Wethouders van Soest
vestigen er de aandacht op dat hun is ge
bleken, dat de beplantingen in de wandel-
bosschen aan de Soesterbergschestraat veel
te lijden hebben van beschadigingen aan
gericht door baldadige jeugd.
In verband daarmede wordt het publiek
in overweging gegeven mede zorg te dra
gen, dat beschadiging, niet meer plaats zal
vinden, aangezien bij voortgezette vernie
ling der beplantingen het gemeentebestuur
zich genoodzaakt -zal zien er toe over te
gaan om de wandelbosschen voor het pu
bliek te sluiten.
Soest, 24 April 1934.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester, G. Deketh.
De Secretaris, J. Batenburg.
KANTONGERECHT TE A'FOORT.
Het wachten moede.
De zaak dateert van einde '32 of begin
1933, een zeer principieele ^aak voor het
geheele land. Het betreft het afsluiten van
de z.g. 300 Roedenweg tusschen het wieler-
pad naar de Lage Vuursche enz. en den
weg van Soestdijk naar de Bilt. Het prach
tig, breede stuk boschweg, lang gedegen
Soestdijkerweg genoemd, nabij Pijnenburg,
toen de Vuursche nog niet was gevoegd
bij de gemeente Baarn.
Die weg is sedert onheugelijken tijd voor
het publiek toegankelijk geweest en zou
voor 1929 beslist als openbaren weg zijn
genoemd door het Gerecht. Daarna kwam
door een arrest van den Hoogen Raad een
gewijzigde lezing en de verandering werd
nogg rooter door de Wegen wet van 31 J u
li 1930, ingevoerd 1 Oct. 1932. Op grond
van deze wet had Jhr. Bosch van Draken
stein genoemden weg onttrokken aan het
algemeen verkeer. Ruim een jaar lang was
er het plankje Eigen-weg gespijkerd en na
invoering der Wet werd de weg over vol
le breedte door een hek afgesloten en is
dat op heden nog.
Het Gemeentebestuur van Baarn liet ver
baliseeren wegens afsluiting van een open
baren weg en de zaak diende voor het Kan
tongerecht te Amersfoort. De verdediger
van Jhr. Bosch van Drakenstein voerde de
uitzondernig in de Wet aan op art. 4 I
(openbaar zijn bij langer dan 30 jaar pu
bliek verkeer). Die uitzondering doet het
openbare -vervallen „wanneer een tijdvak
van ten minste een jaar duidelijk ter plaat
se (in ons geval het plankje met Eigen-
weg) is kenbaar gemaakt, dat dje weg
slechts ter bede voor een ieder toegankelijk
is."
Aan deze voorwaarde was voldaan. De
verdediger, Jhr. Mr. von Bonninghausen
tot Hrerinckhave (Arnhem) wees den Kan
tonrechter op diens bevoegdheid in dit ge
val om de berechting der strafzaak op te
schorten tot in een civiel geding zou zijn
beslist.
En Mr. van Son greep dit handvast aan;
de zaak kwam aan den kapstok tot de ge
meente Baarn Jhr. Bosch van Drakenstein
civiel zou hebben aangesproken.
naar het Engelsch
van
LILLIAS CAMPBELL DAVIDSON.
(Nadruk verboden)
13)
Het moest een geheim wezen, om hem de
oneer te besparen van een openbare be
schuldiging en veroordeeling. Op den naam,
dien mijn moeder draagt, zal geen smet
kleven
Uw arme moeder! Als zij het eens
wist!Geen wonder, dat u mij
waarschuwde om haar niet het militair
nieuws uit de krant voor te lezen!
Zij zal nog wel sterven, eer het noodig
zal zijn, haar die afschuwelijke tijding mee
te deelen. 'Nu weet u, waarom Rachel
niet wilde, dat u in dat deel van den tuin
liep en waarom geen van de huisgenooten
daar ooit gaat. En nu begrijpt u ook, waar
om zij er zich zoo krachtig tegen verzette,
u een onderdak te bieden, toen ik u op dien
avond mee naar huis bracht. Het was niet,
dat zij van nature zoo barbaarsch is, zooals
u misschien wel heeft gedacht, maar zij
achtte het gevaarlijk, een vreemde op te
nemen onder die omstandigheden.
Ik heb een steen op zijn graf gelegd,
ging hij na een pauze voort, want ik kon
't toch niet hebben, da^ hij in een graf zon
der naam zou liggen, mocht ik soms ster
ven, eer ik in staat zou wezen zijn naam te
bevrijden van de smet, die er op rust, en
zijn stoffelijk overschot bij te laten zetten
in ons familiegraf. j
Zijn naam te bevrijden van de smet?
Telkens weer werd de behandeling ver
schoven, want het Gemeentebestuur van
Baarn bleef het vertikken om in dezen
soberen tijd geld weg te gooien voor dien
weg, particulier bezit van den heer der
Lage Vuursche.
Thans is er een nieuwe Kantonrechter
en het Openbaar Ministerie, mr. Zijlstra,
heeft de strafzaak gebracht voor Kanton
rechter mr. Muller Massies.
Dit vond Donderdag j.1. plaats en de zoon
\an den geverbaliseerden eigenaar en diens
advocaat waren aanwezig. Getuigenverhoor
behoefde niet meer te zijn; over de feiten
was men het volkomen eens.
Het Openb. Ministerie bleef veroordee
ling eischen (boete 1 gld.). Hij grondde
zich op 111 van art. 4 der VVegenwet: „Een
weg is openbaar, wanneer de rechthebben
den daaraan de bestemming van openbaren
weg heeft gegeven."
Dit was reeds geschied lang voor dat van
een VVegenwet sprake was, door het on
belemmerd verkeer sedert onheuglijke tij
den. Hier kon de uitzondering op 1 van
art. 4 niet gelden. Het was niet meer een
tijfelachtig geval. Openbaar volgens de oude
wet al sedert tal van jaren.
Hierop antwoordde de advocaat met art
5 der Wet. Na in werking treden (1 Oct.
1932) kon de bestemming door den eigenaar
als openbaren weg (art. 4 UI) slechts wor
den gegeven met medewerking van den
raad der gemeente, waarin de weg is ge
legen. Daarvan is nooit sprake geweest.
Nooit ook heeft de eigenaar de bestem
ming van openbaren weg doen blijken.
In de bewerking der VVegenwet van dr
Pekelharing treffen we een teekenden zir
aan over de behandeling in de Eerste Ka
mer.
„Lntusschen gaf de Minister gehoor aan
den aandrang van de Kamer door toe te
zeggen, het daarheen te zullen leiden, dat
de wet eerst ruim een jaar na de afkondi
ging der wet in werking zou treden.
Zou bij dit verzoek van Eerste Kamerle
den reeds voor oogen hebben gestaan, wat
thans is geschied door jhr. Bosch van Dra
kenstein, het onttrekken aan het publiek
verkeer van wegen, particulier eigendom
zijnde, die reeds meer dan dertig jaar voor
een ieder open stonden?
Dan hebben ze den Minister weten t>
beduvelen.
Komende Donderdag uitspraak.
Verder had de zitting vrijwel niets dan
autozaakjes met of zonder ernstig gevolg.
UITSPRAKEN KANTONGERECHT.
Dronkenschap: B. de B. en J. C. H. te
Soest, elk f of 3 dagen.
Wielrijdend zich aan auto vasthouden
H. J. K. te Soest f 5.of 2 dagen.
Linkerzijde van den weg met auto berij
den: (na verzet) A. A. de K. te Soest, bleef
f 20 of 10 dagen.
Verboden weg fietsen: VV'. j. Th. Sch. te
Soest, f 1.of 1 dag.
Nummer-letter niet behoorlijk aange
bracht: J. G. M. te Soest f 2.of 1 dag.
Wielrijden zonder bel: W. B. te Soest,
f 1.of 1 dag.
Nummer-letter niet verlicht: J. j. H. M.
te Soest f 2.of 1 dag.
Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie
Mijnheer de Redacteur,
Mag ik U beleefd een plaats verzoeken
voor het navolgende:
Als getrouwe lezer van Uw blad, gaat er
haast geen wee!, voorbij, of men leest
grieven tegen het onoordeelkundige ge
maakte Natuurbad van Soest en de groote
offers die nog steeds hieraan worden be
steed, of de benoeming van den Winkelier-
Schilder-Aannemer Busch, tot controleur
voor de gemeente Soest.
Laat ik nu eerst even Mevr. C. M. Berg
en Mevr. D. L. Gr. mijn dank brengen voor
hun ingezonden regels. Ik stel er prijs op
dat ook Dames medeleven in den toestand
van Soest, vooral wat betreft de f 47.000
voor verbetering van het (Natuurbad). Ik
ben het hardgrondig eens met hetgeen beide
Dames schrijven dat dit bedrag nuttiger
kan worden besteed in het algemeen belang.
Namelijk voor behoorlijke voetpaden, voor
openbare speelplaatsen, voor alle kinderen
toegankelijk, want waar moeten de arbei
derskinderen zich thans vermaken, in een
zandgat dat gevuld i3 met huisafval of
iets dergelijks. Voor behoorlijke afgesloten
Jocelyn wist haast niet, dat zij dit
hard op had gezegd, tot hij den blik op
haar richtte.
Ja, den naam van smet te bevrijden.
Die arme Jack is te snel gestorven, dan
dat hij er mij bij kon helpen. ,En toch moet
het geschieden. Hij was onschuldig. Even
voor hij den Matsten adem uitblies, keek
hij mij recht in de oogen en zei: Ik heb er
niets van gedaan, Launce! En ik wist,
dat hij het niet gedaan had: hij was geen
schurk en geen bedrieger.
Maar waarom liep hij weg/ uit het
fort, in plaats van af te wachten, dat de
zaak onderzocht werd?
Dit heeft hij nog getracht, mij te ver
tellen. Hij sprak zoo iets van een boodschap
die hem gestuurd zou zijn, om hem te waar
schuwen, dat hij toch ontvluchten moest, of
hij zou voor den krijgsraad moeten ver
schijnen; en dat de zaak van zelf wel weer
in orde zou komen, als hij maar wegbleef,
tot vrienden in het regiment daar voor ge
zorgd hadden. U moet denken: hij was nog
zeer jong: hij was zijn hoofd kwijt door
de beschuldiging, die tegen hem uitgespro
ken werd; daarom was hij zoo onverstan
dig, om dien raad te volgen. Van den dood
van zijn kolonel had hij niets geweten,
heeft hij mij gezworen, tot hij in Engeland
kwam en het daar las in een oude krant, die
hij ergens aan een station vond liggen. Hij
heeft mij stervende verklaard, dat hij daar
onschuldig aan was. Eigenlijk was dit niet
eens noodig geweest: ik geloofde hem. Wij,
Vyvians, bedriegen niet.
De kalme waardigheid, waarmee hij dit
zei, werkte zoo overtuigend op Jocelyn,
dat haar geen twijfel meer mogelijk was
aan de waarheid van die verklaring. En
dringend riep zij:
Maar waarom laat u dit hen menschen
dan ook niet weten? Waarom laat u ze nog
in den waan, dat hij schuldig was? U zult
XXXII.
Zij was gezeten op een boven-taludge-
deelte van den spoorweg en dat deed ine
denkerwan de tallooze wandelaars, die ge
durende eenige April-Zondagen moesten
uitblazen op de voetstukken van wat bij een
dergelijk heerlijk lenteweertje een comple
te, echte rustbank behoort te zijn. Het on
berispelijk gewatergolfde hoofd hield zij in
de rook, welke ergens uit de aarde opsteeg
en haar kleeding bestond uit niet veel meer
dan dat van =ommige hyper-zomersche da
mes. Minder kan trouwens al niet!
Aangezien haar gedrag mij bevreemdde
sprak ik tot het achtereinde van het ge
golfde waterhoofd: „Zijt gij niet wel?"
Maar zij wuifde afwijzend met haar hand
en ging voort met zich het onevenredige
hoofd te laten berooken.
„Het is slecht voor Uw permanent" spe
culeerde ik op de vrouwelijke ijdelheid,
maar zij volhardde in haar onbegrijpelijke
houding. Dan hoorde ik haar plotseling
mompelen: „Het kós wel 's kóssen, dat het
nog meer ging kossen!"
Toen begreep ik. Het Orakel van Soest
was in trance en ik haastte mij haar uit
spraken op te teekenen, terwijl zij verder
orakelde:
„Cijfers blijven weg, menschen moeten
weg, en er blijft slechts een slecht stukje
weg naar het Natuurbad
V ervolgens trok zij zich de haren uit het
hoofd, een overduidelijk gebaar!
„Waar de een is, kan niet de ander zijn.
Maar om de een weg te krijgen, gooit de
ander opzettelijk het werk, waarvoor de
een verantwoordelijk is, nog meer of hee-
Icmaal in het honderd. De een kan zich al
leen beklagen bij den persoon, die voor
keur aan den ander geeft, omdat zij op de
zelfde lijst stemmen, tot dezelfde kliek be
lmoren, die eerst om hun partijgenooten,
en dan pas om de gemeente denken!"
Nu, dat was met recht orakeltaal voor
me.
„De een is nu alleen de bonte hond en
zal het blijven tot de resultaten van de
Natuurbad-exploitatie gepubliceerd zijn
alhoewel de bonte honden zich nooit zullen
kunnen schoonwasschen. Het is niet uit
gesloten dat niet een bepaalde bedoeling
het rapport over de crediet-ovcrschrijding
het eerst verschijnt!"
Inmiddels was het sterker gaan rooken,
het mirakel begon te hoestenen geen
drie minuten later had onze brandweer
weer een brand gebluscht. Ik bleef echter
tot mijn spijt van verdere onthullingen ge
speendNu zij zwijgt, neme elk
ander, die mee kan helpen een einde te
maken aan dit ongehoorde ge-intrigeer
geen blad voor zijn mond.
publieke waterplaatsen zoowel voor Da
mes als voor Heeren. Zou het dus niet be
ter wezen voor dit bedrag ook een gratis
vuilnis-ophaaldienst van gemeentewege aan
te stellen en de bewoners van Soest, die
evenwel zwaar belast zijn, van deze kosten
te ontheffen; dit is algemeen belang, want
een arbeider kan met zijn gezin zich niet
veroorloven gebruik te maken van het Na
tuurbad, daar zijn de kosten te hoog voor.
Gestel dat man en vrouw en een kind een
abonnement neemt, dan moet hij f 14.
betalen, en dat is voor een arbeider geen
doen. Het ware beter geweest dat het Ge
meentebestuur een openbare zwem- en bad
plaats had gesticht en dan geheel kosteloos,
zoodat de kinderen van arbeiders, gelijk
anderen, zich konden vermaken. Dit vindt
men in zeer veel plaatsen in Nederland.
Dit alles zou wel gaan als de gemeenteraad
eenige dagen in de leer ging bij de ge
meente Leiderdorp. Dit is een gemeente
waar personeele belasting, gas, electr.,
schoolgeld enz. enz. alle omlaag gaan, en
waar geen werkeloozen zijn. Daar zijn de
menschen tevrêe en hier in Soest hoort
men niets anders dan groote ontevreden
heid, en aan wien de schuld?
Whnneer men in de Soester van 21 April
het stuk, geschreven door VATES met
aandacht leest, dan komt men tot besluit
dat niet alle gem.Raadsleden geschikt zijn
voor hetgeen zij hebben aangenomen. Dit
blijkt bij de Raadsverg. waar men altijd
dezelfde hoort. De rest zijn ja-broers of
zoogenaamd stemvee voor de partij en ik
stem volkomen in met den schrijver: waar
moet het op den duur heen hier in Soest.
Is men in zijne waanwijsheid economisch
stapel gek geworden aan zulke èn verschei
dene andere om wraakroepende onheilsda-
toch zeker den naam van uw broer tegen
over de wereld van die smet bevrijden?
Haar gezichtje gloeide van innig verlan
gen, om het onrecht hersteld te zien.
Dit zal ook geschieden. Eens zal de
ereld weten, dat hij onschuldig was.
En zóó veel vastberadenheid stond er nu
weer op het gelaat te lezen, dat zij er geen
oogenblik aan twijfelde, of dit zou ge
schieden.
- Maar waarom ééns, vroeg zij, nauw
hoorbaar. Waarom niet nu?
- Omdat, zoo lang Moeder leeft, ik niets
wil ondernemen, dat tegenover haar ver
raden zou, hetgeen ik juist zoo zorgvuldig
voor haar verborgen houd. Omdat, zoo
lang zij in leven is, en mijn plicht mij naast
haar roept, ik geen onderzoek kan doen
naar bewijzen van zijn onschuld. U ziet
el, dat ik hier nu nog noodig ben. Ik
heb geen keuze. Maar dat „eens" komt
wel. Ik zal onzen naam bevrijden van de
smet, die er aan kleeft tegenover de we
reld.
O, wat zal u dat veel waard zijn.
Van zijn volle lengte keek hij op haar
neer, met een tecderheid, die zij voelde,
niet zag.
Ja, hoe véél, dat zult zelfs u niet geheel
kunnen bevroeden. Vóór mijn naam be
vrijd is van die smet, zal ik geen rust, geen
geluk kennen. Ik zou nooit een vrouw die
ik lief had, kunnen vragen, mijn naam te
deelen. Dit zou onmogelijkhopeloos
zijn.
Wat bedoelde hij daarmee? Op dat oogen
blik benam het haar alle macht, om iets te
kunnen zeggen. En toen zij later, op haar
kamer, het heele tooneel nog eens over
dacht beleed ^ij zich haar liefde.
Nu ging het ook al vaster bij haar staan,
dat het dit gevoelen voor hem was ge
weest, dat haar had doen antwoorden op de
bewuste advertentie. Het was de hoop, om
den een finaal einde te maken. Ik ga ac
coord om met klem zich tot den Minister
raad te wenden. Immers, de tegenwoordige
Regeering wil in Gemeentezaken behoorlijk
bestuurswerk en zuinig beheer. Zij eischt
zelfs versobering; dit i» ook aan de- Bur
gemeesters in geheel Nederland bij eene
extra aanschrijving nadrukkelijk gelast.
Maar, geachte bewoners van Soest, het
moet nu niet bij schrijven blijven. Wij
moeten toonen dat wij anders willen en
waar een wil is, is ook een weg. Wie zal de
kat de bellen aanbinden, en wie zal genegen
zijn hiervoor een openbare vergadering uit
te schrijven en als spreker op te treden of
als tolk voor de gemeente te zijn? Waar
en wanneer zal zoo iets gebeuren, of moet
de put gedempt worden als het kalf ver
dronken is. Bedenkt wel, belastingbetalers,
dat op de f 47.0ÜU nog f 25.OU is toege
staan voor het Natuurbad, ontstaan dpor
gebrek aan leiding en aan kennis? en hoe
veel zal hier nog volgen in den bodemloozen
put? en waarom is er nog geen winst- en
verliesrekening bekend gemaakt van het
afgeloopen jaar van dit schitterende N.B,
dat een der duurste is in Nederland (en
nog onvolmaakt), f 130.000 en dat op een
bevolking van ongeveer f lö.OOO zielen.
Met genoegen wil ondergeteekende zich
mede belasten om tot een goed doel te ge
raken. Ik hopp dan den volgenden keer
U allen nader te berichten. Tot zoo ver,
voor dit keer.
Met dank voor de verleende plaatsruim
te, blijf ik
Hoogachtend,
D. L. v. PEURSEN.
Nieuwe weg 41.
E. H. B .0.
Deze algemeen bekende club gaf Don
derdagavond om K uur in de gerestaureerde
zaal van hotel „Eemland" een gezelligen
avond, die enorm druk bezocht was, zoo
dat velen moesten worden teleurgesteld,
en door liet bestuur wordt overwogen deze
uitvoering op Donderdagavond a.s. in de
zelfde «zaal te herhalen. Onder de bezoekers
bemerkten wij o.a. de H.H. doctoren Ru-
pert, de Vos en Donker, benevens besturen
van vele organisaties. Voor het podium
onder de fraaie clubvlag, had het strijkje
„The Blue Follies" uit Amersfoort plaat
genomen dat onvermoeid de nieuwste
schlagers ten beste gaf, en den ganschen
avond bij uitstek heeft voldaan. De drum
mer, die toch al zijn handen en beenen noo
dig heeft, beschikt daarbij nog over c
zeer mooi gaaf bariton geluid, waarvan
genoten werd.
Toen allen gezeten waren, nam dr. Ru-
pert, bij ontstentenis van den voorzitter
der feestcommissie het woord, en was ver
heugd dat er zoo velen, waren opgekomen,
waaruit spreekt hartelijke belangstelling
over het werk der leden. En deze belang
stelling is noodig, daar zij voor de club
een moreelen steun is. De traditie getrouw
wordt elk jaar na beëindiging der cursus
een feestvergadering gehouden, daar het
volgen der cursus nu geen sinicure is, want
vanaf October tot einde Maart wordt eiken
Maandagavond van 810 uur cursus ge
houden over theorie, praktijk en verband
leer, en de docenten kunnen getuigen dat
allen met veel toewijding het onder
wijs volgen, en de stof verwerken.
Nu is het dus begrijpelijk dat een avond
van jolijt past, en deze tevens wordt benut
voor de propaganda, ofschoon de verecni-
ging geen onbekende is, maar het toch
gewenscht is dat zij eens naar buiten uit
treedt. Voortdurend is er toewijding en
belangstelling te constateeren, ook al om
dat de E.H.B.O. werkt voor het algemeen
welzijn en leeft om de hulpbehoevenden bij
te staan bij ongevallen e.d. Het is daarbij
een zeer mooi werk, waarvan Hypocrates
reeds getuigde door als stelling te docee-
ren: „leed verzachten is Godes werk". De
leden worden bijgebracht zich bij een on
geval shel te leeren denken hoe de patiënt
moet worden geholpen, de getroffene geen
erger leed te doen ondergaan en te trach
ten ernstige gevolgen te voorkomen. Dit
werk verdient dan ook aller steun, zoodat
spreker hoopt dat zeer vee] donateurs zich
bij de vereeniging zullen aansluiten. De
cursus in het afgeloopen seizoen werd me
degemaakt door 34 leden. Als men 2 jaar
de cursus heeft gevolgd wordt het examen
afgenomen, waarvoor dit jaar er 12 zijn
hem te zien, om hem van dienst te kunnen
zijn, om hem nader te leeren kennen, die
haar naar Huize Merlin had gedreven, om
gezelschapsdame te worden bij Mrs. Vy
vian.
Wat was zij dankbaar, dat zij zich voor-
loopig althans, nog vergenoegen mocht met
zijn vriendschap; dat ze zijn hulp, zijn
troost mocht zijn.
Dit was al voldoende om het leven op
Merlin tot 'n heerlijkheid voor haar te ma
ken, hoe somber de schaduw dan ook
mocht wezen, die de geschiedenis van dien
rmen Jack over dit alles wierp.
HOOFDSTUK XIV.
Het najaar was ongemerkt in winter over
gegaan en nu was ook die weer half voor
bij en het leven op Huize Merlin bleef
steeds even kalm en gelijkmatig. Toch ge
noot Jocelyn van dat vreedzaam bestaan,
opgevuld als het was, met tallooze niet
zware en aangename plichten.
Van tijd tot tijd hoorde zij van Adela
Muncaster, die haar trouw op de hoogte
hield van het gemeentenieuws: Bin Briggs
had zijn arm gebroken, de oude molenaar
Humphry was dood en Mrs. Tuke had
weer een baby. Horace had in de hoofdkerk
gepreekt en zijn rede was zeer in den
maak gevallen. Ze had een brief gehad van
haar neef Roger; zijn regiment was naar
Portsmouth gezonden. Hij had haar een
kaart gestuurd voor de races van het East-
Mlercia-Regiment, met de uitnoodiging, of
ze die ook kwam bijwonen. Hij had van
Mrs, Muncaser gehoord, dat zij bij vrien
den logeerde, en had Adela dus verzocht,
haar zijn brief door te sturen. Hij hoopte
zijn nichtje dikwijls te zien, nu zijn regi
ment in Engeland terug was. Zij beiden wa
ren immers de eenige bloedverwanten?
Jocelyn bedankte hem voor zijn invita-
geslaagd. Spr. kan getuigen met groote
voldoening het werk te hebben verricht,
evenals de beide anderen docenten, zoodat
zij met een gerust hart de diploma's uitrei
ken, terwijl ook door de lc jaars cursisten
zeer goed is gewerkt. Talrijke malen is in
het afgeloopen jaar hulp verstrekt, de groo
te verbandkisten werden nogal eens aange
sproken, maar de vereeniging was ook
overal tegenwoordig waar veel personen
bijeen kwamen, op de ijsbaan, bij tentoon
stellingen en wedstrijden, om in geval van
nood direct bij de hand te zijn. üok trad
de vereeniging, of liever gezegd haar leden,
in het krijt; zoo behaalde de afd. van de
•Vrijwillige Socser Brandweer bij den wed
strijd op het Natuurbad een zilveren be
ker en laatst bij de wedstrijden der Linker
Maasoever te R'dam, waar de beste clubs
aan den spits stonden, en van 3b deelne
mende clubs den 2den prijs behaalde, (zilv.
medaille), wat voorzeker een mooie presta
tie is van de ploeg die uittrok, n.1. Mej. v.
d. Plas, en de H.H. Kroon, Swiep, v. Kloos
ter en llilhorst in de afd. Seniores. Met
groot succes heeft die afd. de eer der club
hoog gehouden wat een felicitatie waard is.
De deelnemers ontvingen elk een klein
souvenir; de heer Swiep maakte zich tot
tolk der deelnemers om de docenten harte
lijk te danken voor hun moeitevollen arbeid,
om huil die kunde, die noodig is, bij te bren
gen. Moge het steeds gaan „Sempre Cres
cendoSprekende over het oefenmateriaal
dit is zeer uitgebreid en dankt spreker de
Gemeente voor de subsidie om steeds het
nieuwste te kunnen aanschaffen eq verder
de commissie voor dat materieel; verder
Mej. van Herw aarden voor haar goede zor
gen, voor de administratie, vooral wat be
treft de auto. Deze heeft reeds 19UUU
K.M. geloopeu en 572 ritten gemaakt. Hij
w ordt overal waar hij komt met belangstel
ling bezien, hij dekt zijn onkosten. De
chauffeur, het E.H.B.Ü.-lid, den heer
Hornsveld een woord van warmen dank,
daar hij elk uur van den dag en nacht klaar
staat om de ziekenauto te besturen en deel
te nemen aan het vervoer der patiënten.
Daarop werden de diploma's en de verband-
doosjes uitgereikt aan de geslaagde cur
sisten, waarmede dit officieele gedeelte
werd besloten. De penningmeesteresse der
club, sprak daarna een dankwoord tot de
docenten voor al de moeite en zorg die zij
steeds besteden om het onderwijs vrucht
baar te doen zijn, en biedt dr. Kupert een
fraai blauw wandbord, Ds. Vos een acte-
tasch en dr. Donker een zilv. couvert aan.
als een klein bewijs van dankbaarheid der
cursisten, waarover de heeren medici
hartelijk danken.
Daarna deelt dr. Rupert mede dat de Bur-
demeester, de Gem.-Secr. en dr. Stroband
door dringenden arbeid verhinderd zijn den
feestavond bij te wonen. Na 'n welgemeend
en hartelijk applaus werd door de leden der
E.H.B.O. opgevoerd het blijspel: „Jan On
geluk", van 'n oud paartje, dat echter nog
jeugdige kuren had. Jammer was, dat de
rolkennis niet prima was, het had een veel
vlotter verloop moeten hebben, waardoor
de „13 ongelukken", waarmede de hoofd
persoon Martin werd vervolgd, meer tot
zijn recht waren gekomen. Martin heeft zich
r echter moedig doorheen geslagen, daar
bij geholpen door zijn schoonpapa, die ook
nog graag een slippertje maakte, maar
doodsbang was voor zijn „liev^" ega. De
Rus was op z'n plaats, evenals de kracht
patser. De verschillende intieme tafreeltjes
gaven volop stof tot een gullen lach, zoodat
de fundamenten stonden te schudden. Er is
eel genoten, hartelijk gelachen en veel ge
klapt, zoodat meerdere malen moest wor
den gehaald. Van de regie en het kapwerk
door den heer A. van Weert uit Baarn was
zeer veêl werk gemaakt. Schoonpapa -had
een prachtkop, ook de Rus was heel goed.
Dat alles niet zoo vlot liep is de schuld
van te korte voorbereiding, anders had het
nog beter geweest, maar er is genoten, on
tegenzeggelijk en dat is per slot van reke
ning de hoofdzaak. Een tombola en een ge
zellig bal onder leiding van den regisseur-
grimmeur was een waardig slot.
Tabé, E.H.B.O., tot ziens.
No. 36
4444444 44444444444444
4 4
4 DE EERSTE SOESTER 4
4 ELECTR. DRUKKERIJ 4
4 is het meest betrouwbare adres
4 voor Uw drukwerk. Met onze mo-
derne machines zijn wij in staat U <0
4 het boste van bet beste te leveren «0
4 tegen zeer concurreerende prijzen <0
tie. Daar Adela blijkbaar niet had verteld,
hoe zij in betrekking was, wijdde zij hier
niet over uit. Die arme Adela kon er zich
nog nooit mee vereenigen, scheen er zich
altijd eenigszins over tc schamen en Joce
lyn wilde haar gevoelens sparen. Het was
wel eigenaardig, dat zij van een van de ka
meraden van dien armen Jack Vyvian had
gehoord, zoo juist, nadat zij zijn eigen droe
ve geschiedenis had vernomen. Maar er
gebeurden weer andere dingen op Huize
Merlin, die haar niet veel meer deden den
ken aan Roger en zijn schrijven.
Op een ochtend in Januari, toen Jocelyn
zich uit haar kamer naar beneden begaf,
om haar eenzaam ontbijt te gaan gebrui
ken, Launcelot was voor zaken naar
Cardiff. kwam een van de dienstmeisjes
met een ontsteld gezicht op haar toege-
loopen:
- O, Miss, Madam heeft het zo^ be
nauwd. Het is weer zoo'n aanval
hart. .aris op
Hoe kon het nu ellendiger treff 'spr. liever I
Jocelyn. terwijl Launcelot weg ...aris hem
Ze ijlde naar het vertrek van de pu^^an wïc"
vond daar de kamenier van Mrs: Vyvian
en Rachel.
Is er al iemand om den dokter ge
stuurd? vroeg zij de huishoudster. Maar
die schudde het hoofd met het cynische
antwoord:
Hier kan geen dokter iets beginnen.
Zonder fverder een woord te zeggen,
..poedde Jocelyn zich weer uit de zieken
kamer, gunde zich niet eens den tijd, om
hoed en mantel te halen, maar sloeg een
cape om van Launcelot, die in den hall
hing en liep, zoo vlug zij kon, naar de
Voorstraat in Caerleon, waar de dokter
woonde.
Wordt vervolgd.
TOT U1TER
UITGAVE: N.1
HET AUTEl
den
v. ^en
i door
kbouw
H]
Burgemeester
maken bekend,
N.V. Arnhemse
Utrecht om op,
kend in sec til
den Schoohveg
pompen van drir
door hen is ingi
Soest, 24 Apr
Burgemeester c
De B
De Se
BEK
De Voorzitter
reau voor de vc
den Raad der
kend, dat vanaf
meente voor eer
gelegd zijn bes!
lid van den Gem
worden door di
van den Raad,
Soest, 27 Apr
BEK
Het hoofd vai
Soest brengt op
4 der Woningwe
nis, dat bij beslv
dd. 30 April 192
paaló, dat de v
plan van uitbr
voor die gedeeld
een bijbehooren
roode omlijning
Soest, 30 Apri
Het hoofd
doo
(Nad
Alle rech
De voor onze
tijd wat onberek
heeft ons de vori
sensatie bezorgd
niet zoo onschu
scheen openlijke
in het spel te z
negen-m ogen dhei
eenig vuurwerk
de naieve uiteen:
sationeek Jajian
z.g. Monroe-lec-r
wijzing van buit
reet of indirect
„niet bestaat", c
Japansche proefb
danig kan men 1
opgegaan. Inmii
heftig en dringt
den. De verdere
voor het oogenl
deze heele geschi
nog eens op het
sche probleem tc
z 1 "estersche id
omen
omtrei
cijn 400
Vooral
neesche nationali
dikwijls geheel
Picb.
leiding
dorp
I
Terecht wordei
de laatste twintij
de afkeer van de
buitenlandsche k
aanvaarden, dat C
uiteenvalt in ver
die in taal en ook
verschillen, als v
Men kan dan o<
stuk pas gaan b
dachte van een t
laat varen, en v
verstaan, een cor
ken herbergt vat
echter (Noord-
zoovee] verschillc
