En toch is het waar 1
RESTAURANT DENNENHOF
f
„BOSCH DUIN"
Nieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
ZONDAG'8
HORS D'OEUVRE.
W BRANDSTOFFEN
WONINGBUREAU P. MAN - SOESTDIJK
Bekendmakingen
Officieel
In anderer plaats
Het gereformeerde incident
op het terras van
een KOUD GLAS HEINEKEN's
een Alex Meijer
Uw beste en voordeeligste adres voor alle soorten prima
«JOH, TAK, voorheen Kleman én Berghuis
EERSTE SOESTER BEGRAFENIS-ONDERNEMING
Begrafenissen - Transporten - Crematie's
No. 58 (Gegarandeerde oplaag 8000 exemplaren)
Twéé en Twintigste Jaargöng
Zaterdag 21 Juli 1034
Bureau voor Administratie: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK
Advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Dinsdags- en Vrijdagsmiddags
2 uur aan het Bureau v. Weedestraat 7 en aan het filiaal Soesterb.straat 8
Uitgave: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ, v.h. G. v. d. Bovenkamp
Advertentiën: VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS,
Groote letters naar plaatsruimte BIJ ABONNEMENT KORTING
ABONNEMENTSPRIJS1.— PER DRIE MAANDEN, Franco p. post
REDACTIE- EN ADM.-ADRESv. WEEDESTR. 7 - TEL. 962 - GIRO 161165
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 - STAATSBLAD No
380
DIT NUMMER BESTAAT UIT
2 BLADEN.
HINDERWET.
ge'
Burgemeester en Wethouders d
meen te Soest;
Gelet op het bepaalde bij de artt. 6 en 7
der Hinderwet;
Brengen ter algemeene kennis:
dat op de secretarie der gemeente ter vi
sie is gelegd een verzoek met bijlagen van
K. van Slooten, Beetzlaan 12, te Soest om
vergunning tot uitbreiding en wijziging
der bestaande broodbakkerij, door bijplaat,
sing van een oliestookinrichting, 1 deeg-
kneedmachine, gedreven door een electro-
motor van 2 P.K. en 1 ventilator ten behoe
ve der oliestookinrichting, in werking ge
bracht door 1 electromotor van 3/4 P.K. en
het aanbrengen van een lichtraam in het
perceel Beetzlaan No. 12 kad. gemeente
Soest, sectie H. No. 3245;
dat op den 31sten Juli 1934 des vóórnud-
dags te 11 uren gelegenheid is om ten ge
meentehuize bezwaren tegen het uitbreiden
en wijzigen dier inrichting in te brengen;
en dat gedurende drie dagen vóór dien
dag op de secretarie der gemeente van de
ter zake ingekomen schrifturen kan worden
kennisgenomen.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat niet tot eventueel be
roep van de later op het verzoek te nemen
beslissing gerechtigd zijn zij, die niet op
de aangewezen plaats en het aangegeven
uur in de vorengenoemde -ingevolge art.
7 der Hinderwet te houden zitting zijn
verschenen, ten einde" hunne bëzwaren
mondeling toe te lichten.
Soest, 17 Juli 1934.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester, G. Deketh.
De Secretaris, J. Batenburg.
op het TERRAS van
Bosstraat 80
Ach, zie eens hier: het is niet altijd dat
we bewust en met opzet onze medemen-
schen kwetsen of ze onaangenaam zijn, het
is meestal alleen maar een gebrek aan fan
tasie, aan verbeeldingskracht We hebben
eenvoudig niet voldoende fantasie om ons
heel even geheel in de plaats van den an
der in te denken, en dan te voelen, hoe wij
zouden reageeren als wij werden bejegend,
zooals wij«hen deden. Met andere woorden:
veel, zoo niet alle geharrewar, oneenigheid,
moeiten, onrecht, wrijving, enz. zijn ten
slotte terug te brengen tot verkeerd begrij
pen, wanbegrip, misduiding van elkanders
gedachten, oogmerken en bedoelingen. ,En
al dat misverstand en dat verkeerde oor
deel zou dikwijls voorkomen kunnen wor
den, als we 1 zooals iemand eens huiselijk
opmerkte maar eens de straat zouden
willen oversteken en op z ij n stoepje wil
den gaan zitten, en probeeren zijn gezichts
punt te krijgen. Een schrijver heeft het nog
eens anders gezegd: veel van alle dwaas
heid en slechtheid van de wereld zou ver
meden worden, als de menschen zich slechts
in hun gedachten even konden verplaatsen
in „het oogenblik erna". En het is even
zeer waar dat veel van de dingen die we
doen en die kwetsen, en veel van wat we
zeggen en dat bijt en steekt, niet gedaan of
gezegd zou worden, als we „het oogenblik
te voren ons in onze gedachten konden
verplaatsen in de plaats van den ander.
En wat voor het contact van individu
tot individu geldt, geldt evenzeer voor de
verhoudingen tusschen de verschillende
groepen in de samenleving. Er zouden heel
wat maatschappelijke euvelen uit den weg
geruimd kunnen worden door dit eenvou
dige middel van een oogenblikje op elkan
ders plaats te gaan zitten. Als werkgever
en werknemer, leermeester en leerling,
lceraar en gemeente,man en vrouw
slechts af en toe eens even van plaats kon
den verwisselen, wat zou men een geheel
andere kijk op het leven krijgen, wat zou
onze waardeering stijgen voor hetgeen an
deren doen, hoe volslagen onmogelijk zou
den vele van onze tactlooze fouten worden,
die zoo dikwijls tot zonden worden. Zeker,
het van plaats verwisselen met den naaste
mag op zichzelf alleen niet voldoende zijn
om de maatschappij te redden, het valt
echter sterk te betwijfelen of de maat
schappij gered kan worden zonder dit ver
mogen om zich voor te stellen, wat anderen
voelen en ondervinden.
En wat is dit nu feitelijk anders, dan
een ander aspect, een andere vorm als 't
ware van de oude waarheid, dat goede ge
dachten en daden nimmer slechte gevolgen
kunnen voortbrengen, en dat slechte daden
en gedachten nimmer goede resultaten kun
nen hebben? Dit is een heel eenvoudige
waarheid ten slotte. Het is feitelijk niets
anders, zooals een schrijver het onlangs
stelde, dan verklaren dat er uit graan niets
anders dan graan kan voortkomen, en uit
onkruid niets anders dan onkruid
En is het niet merkwaardig, dat de men
schen deze wet in de natuur zoo uitmun
tend verstaan en ermee werken, terwijl
slechts weinigen deze wet verstaan in de
wereld der gedachten en der moraal? En
er daarom maar geen rekening mee houden
en er niet mee werken? Wat is het gevolg?
Moeiten, narigheid, lijden, gevolg van ver
keerd denken in de een of andere richting.
Het eenige nut van lijden is dat het reinigt,
dat het vernietigt alles wat onrein is
nutteloos.
De kweg-tie van het zich verplaatsen in
„anderer plaats" heeft nog een andere zij
de. We hebben gezien, dat een juiste hou
ding in dit vraagstuk van levenskunst fei
telijk neerkomt op een milde ruimheid van
opvatting. Dit laatste is al reeds lang als
een groote deugd beschouwd, terwijl de te
genovergestelde kleingeestigheid zeer werd
geminacht. Is het nu kleingeestig, als we,
hoe eerlijk we ook trachten, eens anders
standpunt toch niet kunnen deelen? En hoe
moet onze houding dan zijn? Laat ons
vooraf vaststellen, dat ieder mensch recht
heeft op zijn eigen meening. En onze hou
ding dient dus in ieder geval verdraag,
zaam te zijn. Het wel zoo zijn, dat vele
menschen verdraagzaamheid bedoelen, als
zij het over die befaamde ruimheid van op
vatting hebben. Inderdaad, onverdraag.
zaamheid behoort nimmer aangemoedigd
te worden. Zelfs al weet men dat een an.
der ongelijk heeft, zelfs al is dat fout. Maar
dat behoeft dengeen die weet dat hij gelijk
heeft, niet ,te beïnvloeden, aan het twijfelen
te brengen of besluiteloos te maken. Hij
heeft alleen maar verdraagzaam (te zijn.
FLORIS C.
(Nadruk verboden).
Men kan van meening zijn, dat ten aan
zien van de actuee'le beteekenis van dit
incident, inderdaad kan worden overge
gaan tot de orde van den dag; en het toch
van belang achten, dat niet worde heenge.
loopen over de diepere beteekenis ervan.
Want die is inderdaad zeer groot, en van
overwegend belang voor de gansche poli
tiek van ons vaderland. Om het met één
woord te zeggen, de grondslag van onze
politieke partijverdeeling is rot, ja verfoei
lijk, en bederft het politieke leven van ons
vaderland; en oorzaak daarvan zijn dege.
nen, die door zich het speciale etiket
„christelijk" toe te eigenen, zich geroepen
moesten achten in de eerste plaats mede te
werken om dat politieke leven aan de
hoogste eischen van moraliteit en zuiver
heid te doen beantwoorden.
De Rechterzijde beschouwt als criterium
voor politieke scheiding: de uitlegging van
den Bijbel. Het behoeft geen enkel nader
betoog, dat die uitlegging beslis end zal
zijn voor de scheiding van het Christendom
in geloofsgenootschappen. Hoe kan zij
echter grondslag zijn voor politieke schei
ding in een Christelijk land, waar Christe-
Na een wandeling even rusten op het
lijke zedeleer het door allen, Joden en
Christenen aangenomen richtsnoer is voor
de politiek; dat zoo geleid heeft tot Chris
telijke verdraagzaamheid en Liberalisme?
Die verschillen worden immers uitgeput
binnen de verschillende kerkgenootschap
pen? Het is immers het karakter van den
modernen Nederlandschen ;.staat |dat |hij
gebouwd is op de zedelijke grondslagen
die eeuwen van religieus leven gelegd heb
ben; dat hij dus wel degelijk met gods
dienst te maken heeft in den zin van gods
dienstige bezinning, maar daarom juist niet
met de godsdienstige verschillen; dat hij
zich niet inlaat met de verschillende gods
dienstige sekten. M*en kan het kort wel
zóó zeggen: de tegenwoordige staat der
Nederlanden is in zijn ethische doelstelling
gebouwd op godsdienstige gezindheid, maar
heeft niet van doen met godsdienstige ge
zindten.
Iedere poliiteke scheidslijn, die zich juist
daarop baseert, is in fundamenteelen strijd
met de grondgedachte der verdraagzaam
heid van ons staatsleven.
De Rechsche partijen in den Nederland
schen staat zijn niet anders dan vertegen
woordigers der onverdraagzaamheid, die
een rol wenschen te spelen in een staat der
verdraagzaamheid. Dat zij als vertegen
woordigers eener politieke gedachte on
vruchtbaar zijn moeten, behoeft nauwelijks
te worden gezegd.
Maar hoe dan zulk een houding vol van
innerlijke tegenspraak, te verklaren? Waar
wij met innerlijke tegenspraak te doen heb
ben, hebben wij uitteraard het terrein der
logica verlaten en dat der psychologie be
treden. Het bestaan van elk dier partijen
kan nooit anders verklaard worden dan uit
onverdraagzaamheid. Er zou geen zin zijn
in de A.R. partij, wanneer zij niet bedoelde
alleen een gereformeerd 'Nederland te dul
den, wanneer zij in de meerderheid was.
Vandaar de „horzels" der rechterzijde: D:
Kersten c.s.: zij zijn consequent! Immers
geen enkele andere beteekenis kan hare af.
scheiding hebben, dan politieke afscheiding
Geen der drie partijen van rechts kan ech
ter hare speciale onverdraagzaamheid bot
vieren. Ja zelfs, geen van hen zou kunnen
bestaan, ware het niet, dat de Nederland-
sche politiek een politiek der verdraag
zaamheid is. Nu vereenigen deze drie par
tijen zich, natuurlijk onder die politiek der
verdraagzaamheid als onder een schutdak,
maar één in het gevoel voor de onver
draagzaamheid! En in dat gevoel der on
verdraagzaamheid wenden zij zich nu ge
zamenlijk tegen de liberale partij, welker
grondgedachte hen ook tegen haar!
beschut!
Onder welk motto, onder welke leuze ter
wereld kan die politieke oriënteering plaats
vinden? Wiel, natuurlijk onder een gevoels.
leuze. En die leuze kan geen andere zijn
dan deze: wij hervormden, gereformeerden,
katholieken zijn, omdat wij een bepaalde
Bijbeluitlegging aan hangen,.... beter als
menschen, dan gij, liberalen, die misschien
ook diezelfde Bijbelverklaring aanhangt,
maar die dat thans niet als politieke
scheidslijn beschouwt. (Immers, vele „posi
tieve" christenen zijn liberaal!)
Deze opvatting komt schril naar voren
in de „gemoedelijke" toespraak van Mï. de
Wilde tot de Gereformeerde Jongelingen.
Zooals ook niet te verwonderen valt. Ook
de op dit punt meest verblinde mensch
voelt tegenover andersdenkenden toch zon
der twijfel zekeren schroom om zichzelf
zulk een brevet van grooter braafheid uit
te reikenop grond van het Schrift-
geloof; een geloof. -d^< men toch nooit ver
der dan met den mond bewijzen kan. Ook
de op dit punt meest verblinde denkt mis
schien op zulk een oogenblik even aan een
zeker Bijbelwoord, dat niet vóór hem ge
tuigt. Maar onder elkaar komt men natuur
lijk onder den invloed van de psychologie
der massa: een zekere overmoed maakt zich
dan meester van degenen, die zich te zamen
als de uitverkorenen gevoelen; een zekere
vreugdevolle trots, en waar het hart vol
van is, loopt dan de mond van over.
Een merkwaardig bewijs, dat het zoo is,
is dezer dagen gegeven in een boekwerk,
getiteld: „Op weg naar een nieuwe Maat
schappij", waarin drie verschillende „Chris
telijke" schrijvers aan het woord zijn, en
Dr. S. Rosemond, de secretaris van de A.
M. J. M. verschillende politieke partijen on
der de loupe neemt, waaronder ook de Li
berale. Wat er nu volgt is in de hoogste
■mate belangwekkend: hij kan eigenlijk op
de lib. politiek niets aann^erken; hij moet
toegeven, dat hare doelstelling voortreffe
lijk is, dat er eigenlijk niets op aan te mer
ken is. Toch is het volgens hem niet het
ware. Wlaarom niet? De schrijver weet er
eigenlijk niets anders op dan, in enkele
woorden maar, -den liberalen mensch af te
maken. Hij is toch de ware niet. Hij is niet
zoo goed als de mensch van de rechter
zijde. Hij is individualist'. Daarmede is alles
gezegd.
Wat voor zondaar in Dr. Rozemond's
oogen een individualist eigenlijk is, wordt
niet heel duidelijk.
Als de Liberaal met recht „individualist"
geheeten kan worden (het is een gevaarlijk
woord, want het heeft vele beteekenissen),
dan beteekent dat, dat hij het volk niet als
object v.an een absoluut vorst wenscht, of
van een Mussert, maar als subject: dat een
ware gemeenschap alleen uit hoogstaande
individuen bestaan kan.
Dr. Rozemond schijnt er echter een gods
dienstloos mensch mede te bedoelen; een
beteekenis, die het woord totnutoe, voor
zoover mij bekend, niet had: en een bena
ming voor een liberaal, die dan niet min
der dan lasterlijk is. Daarom kan de libe
raal volgens Dr. R. ook nooit de gunst van
den arbeider winnen. Er zijn natuurlijk ge
heel andere redenen, waarom het liberalis
me moeite heeft den arbeider te winnen, en
dezen aan het socialisme verliest, al heet
dat socialisme ook dikwijls A.R. of Chr.
Hist.
De Liberaal is dus als mensch, mindere,
ziedaar de .quintessence van de rechtsche
politiek, omdat hij niet een dergelijk pre
rogatief voor zich opeischt; omdat hij over
tuigd is, dat de grondslag van de politiek
van alle partijen1 een eru dezelfde christe
lijke ethiek is; en afwijkende meeningen
uitsluitend hun oorsprong op verstandelijk
gebied vfindeit. Ziedaar de bron, waaruit
de zoozeer misverstane uitingen van Cort
langs gelegenheid aan te toonen, hoe Cort
van der Linden en Dresselhuys zijn voort
gevloeid omtrent de rol van het verstand,
wordt U een geurige kop koffie met een groot gebakje ge
serveerd voor slechts f 0.25 - Ook de andere consump
ties zijn uitstekend en goedkoop. Het terras is erg gezellig
de rede in de liberale politiek. Ik had on-
in de bekende uitlating de rede als bevrij
dende macht stelde tegenover de onderdruk,
king aan het volk door middel van een fos
siel kerkgeloof; Dresselhuys heeft, met zijn
uitlating, dat de liberale politiek de politiek
van het nuchtere gezonde verstand was,
eveneens niet anders gemeend, dan dat zij
zich niet boven anderen wenschte te ver
heffen als van anderen oorsprong, maar zich
alleen op grond van het verstand tegenover
anderen stellen kon. Niemand wist beter
dan Dresselhuys, dat men geen politiek
maakt met het nuchtere gezonde verstand
alleen. Maar zij kondigt ?ich niet als beter
aan, omdat hare aanhangers een bepaald
kerkgeloof toegedaan zijn.
Op dezen voozen grond worden nu se
dert vele jaren de verkondigers van de ge
zonde politieke gedachte uit de Nederland-
sche politiek verbannen gehouden. Geen
wonder, dat het even hard bergaf gaat als
het onder de heerschappij van de liberale
gedachte bergopwaarts gegaan is. Wjant,
daar deze partijen er prat op moeten gaan
geen liberale politiek te voeren, kunnen
zij in het geheel geen politiek voeren, dan
de meest opportunistische.
iGoed' kan het in Nederland eerst weer
worden, niet, als men é'n van die slechte
liberalen in het kabinet duldt, om wat ster
ker te staan, maar als men eindelijk erkent
dat het beginsel der liberale partij het eeni
ge is, dat in 'Nederland gelden kan, dat zal
komen, als men wat meer in Savornin Lon-
man's De Scheidslijn gelezen heeft, waar
men de oude waarheid aantreft, dat dege
nen, -die de vroomheid het meest in- den
mond hebben nog niet altijd de vroomsten
in!
Geen politiek van godsdienstige gezind
ten maar van godsdienstige gezindheid!
sing te nemen, zooals wijlen Prins Mau-
rits met Breda deed. Dan hadden wij ook
geen gezanik met douane en kaarten om
vrij los te loopen.
Toen wij bij den aanlegsteiger eens naar
buiten gluurden, zagen wij een muur van
steen.
„Die hebben net als de Chineezen hun
oeroude cultuur tegen moderne invloeden
willen beveiligen" veronderstelde mijn lot
genoot.
Toen wij echter de eerste schreden op
den weg naar de kom der gemeente hadden
gezet, achtte ik het waarschijnlijker, dat het
de steenen waren, waarmee de haast on
begaanbare weg had bestraat •dienen te
worden.
Bij een hooge poort, die wij bij het einde
van den weg aantroffen, stond tot onze
verbazing geen enkele schildwacht. Aan
vankelijk vermoedden wij, dat het een
krijgslist was, maar het" bleek dat wij on
gehinderd verder konden trekken. Toen
had de eerste ontmoeting met een der in
boorlingen plaats.
(De Uitkijk).
E. C. VAN DORP.
mmm KOP KOFFIE mm
in Pension Café
Ik schreeuwde mijn vluchtende onder
vrager nog na, dat ik achteraf de vermin
dering op mijn aanslagbiljet de ongeloof
lijkste gebeurtenis van mijn leven vond,
stapte toen in een auto'tje met stroomlijn
en een verkouden claxon om door de bur
gerij toegejuicht naar het station te rijden.
Ook daar groote drukte in verband met de
veetentoonstelling en de aankomst van de
Europeesche (schoonheidskoningin „Miss
Elijk".
Geassisteerd door tien persfotografen
nam ik hartroerend afscheid van mijn
vrouw, ik drukte verschillende autoriteiten
de hand en voelde op een gegeven oogen
blik, dat ik nu een gevleugeld woord moest
zeggen, maar ik wist niet beters te beden
ken, dan: „Uil", omdat Miss Elijk op dat
moment tegen mij opboste, dat de kalk-
schilfers rondvlogen. In elk geval is een
uil ook gevleugeld.
In den trein hielden wij krijgsraad en
raadpleegden wij de kaart. Eerst toen be
merkten wij hoe dicht Soest en den Dolder
eigenlijk bij elkaar liggen.
„Dat is een belangrijke aanwijzing bij
onze onderzoekingen!" aldus mijn metge
zel. Na eenig overleg vonden wij het veili
ger ons in een turfschip via den Eem bin
nen te laten smokkelen en Soest bij verras-
Kom, Djxi, dan gaan we 'n partijtje rol
len in De Gouden Ploeg. Ik heb er 'ns echt
zin in en 't kan vandaag lijen.
Ik kan m'n geld, dat ik eigenlijk niet
eens heb, beter gebruiken dan voor biertjes
en biljarten. Ga jij je goddelijke gang maar,
doch laat mij er buiten.
Zeur nou niet, Dixi; vooruit, ga mee, het
kost je geen cent. Ik heb vanmiddag 'n
reuze-bof gehad. Vijf spie op één Zaterdag-
achtermiddag, behalve nog, wat aan de
srtijkstok bleef hangen. Je snapt er niks
van, hé; ik zelf eigenlijk ook niet. Laat ik
je even vertellen, hoe de vork aan de steel
zit. Je weet, Dixi, na die beroerde geschie
denis van de strafkolonie, heb ik me dade
lijk laten inschrijven bij de Arbeidsbeurs en
wel als werkzoekend-controleur. En laat ik
me nou, 'n paar dagen geleden, bezoek ont
vangen van 'n Pelikaandag-commissielid,
met het vriendelijk verzoek, of ik geneigd
zou zijn, m'n vrijen Zaterdagmiddag ten
offer te brengen aan de oorlogsmanoeuvre
te Soesterberg. M'n eenige bezigheid zou
zijn, het controleeren van de entrée's tegen
'n vergoeding van vijf gulden, ongerekend
de fooien van de ministers, hooge militairen
en andere waardigheidsbekleders. Gezien
het mooie doel, dacht men wel op mijn be
reidvaardigheid in dezen te kunnen reke
nen. Natuurlijk heb ik als belangstellend
lid van 'de Vredesconferentie, eerst m'n be
zwaren ten berde gebracht, maar toen men
mij overtuigde, dat het 'n demonstratie was
voor den gewapenden Vrede, de beste
schutsengel van 't „Vrede op Aarde", heb ik
de mij geoffreerde werkkring met beide han
den aanvaard. Ik wil niet ontkennen, dat de
geldkwestie m'n principiëel standpunt wel
eenigszins verdoezeld heeft. En nou, Dixi,
ik geef het jou te doen, om voor 'n ydilli-
sche vredesactie zoo'n enhousiaste men-
schenmenigte van circa 50.000 zielen, bijeen
te trommelen als bij dit vroolijk oorlogspel,
want spelen is 'it geweest, al was 't mis-
schien spelen met vuur. En nou zal ik je
nog 'ft verschil noemen tusschen het „Vrede
op aarde" en de Gewapende Vrede: Dat is
n.1. het ééne woord: Kapitaal!
DIXI.
is en blijft
KANTOOR. KERKPAD 1A - SOEST - TELEF. 676, HUIS 636
GEDIPLOMEERD BEëEDIGD MAKELAAR
STEENHOFSTRAAT 5 TELEFOON 300
Aan- en verkoop van Villa's, Landhuizen, bouwterreinen, onroe
rende goederen, etc. Gratis advies en inschrijving
Assurantiën en Hypotheken. Sluit verzekeringen op leven, brand,
inbraak, storm. glas. etc, etc, tegen billijke tarieven
Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS. Opgericht 1899
TELEFOON 731, 692, 982
D. HOOLWERF, Dir., Heuvelweg 18