En toch is het waar 1 RESTAURANT DENNENHOF f „BOSCH DUIN" Nieuws- en Advertentieblad Verschijnt Woensdag en Zaterdag ZONDAG'8 HORS D'OEUVRE. W BRANDSTOFFEN WONINGBUREAU P. MAN - SOESTDIJK Bekendmakingen Officieel In anderer plaats Het gereformeerde incident op het terras van een KOUD GLAS HEINEKEN's een Alex Meijer Uw beste en voordeeligste adres voor alle soorten prima «JOH, TAK, voorheen Kleman én Berghuis EERSTE SOESTER BEGRAFENIS-ONDERNEMING Begrafenissen - Transporten - Crematie's No. 58 (Gegarandeerde oplaag 8000 exemplaren) Twéé en Twintigste Jaargöng Zaterdag 21 Juli 1034 Bureau voor Administratie: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK Advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Dinsdags- en Vrijdagsmiddags 2 uur aan het Bureau v. Weedestraat 7 en aan het filiaal Soesterb.straat 8 Uitgave: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ, v.h. G. v. d. Bovenkamp Advertentiën: VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS, Groote letters naar plaatsruimte BIJ ABONNEMENT KORTING ABONNEMENTSPRIJS1.— PER DRIE MAANDEN, Franco p. post REDACTIE- EN ADM.-ADRESv. WEEDESTR. 7 - TEL. 962 - GIRO 161165 HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 - STAATSBLAD No 380 DIT NUMMER BESTAAT UIT 2 BLADEN. HINDERWET. ge' Burgemeester en Wethouders d meen te Soest; Gelet op het bepaalde bij de artt. 6 en 7 der Hinderwet; Brengen ter algemeene kennis: dat op de secretarie der gemeente ter vi sie is gelegd een verzoek met bijlagen van K. van Slooten, Beetzlaan 12, te Soest om vergunning tot uitbreiding en wijziging der bestaande broodbakkerij, door bijplaat, sing van een oliestookinrichting, 1 deeg- kneedmachine, gedreven door een electro- motor van 2 P.K. en 1 ventilator ten behoe ve der oliestookinrichting, in werking ge bracht door 1 electromotor van 3/4 P.K. en het aanbrengen van een lichtraam in het perceel Beetzlaan No. 12 kad. gemeente Soest, sectie H. No. 3245; dat op den 31sten Juli 1934 des vóórnud- dags te 11 uren gelegenheid is om ten ge meentehuize bezwaren tegen het uitbreiden en wijzigen dier inrichting in te brengen; en dat gedurende drie dagen vóór dien dag op de secretarie der gemeente van de ter zake ingekomen schrifturen kan worden kennisgenomen. De aandacht van belanghebbenden wordt er op gevestigd, dat niet tot eventueel be roep van de later op het verzoek te nemen beslissing gerechtigd zijn zij, die niet op de aangewezen plaats en het aangegeven uur in de vorengenoemde -ingevolge art. 7 der Hinderwet te houden zitting zijn verschenen, ten einde" hunne bëzwaren mondeling toe te lichten. Soest, 17 Juli 1934. Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Burgemeester, G. Deketh. De Secretaris, J. Batenburg. op het TERRAS van Bosstraat 80 Ach, zie eens hier: het is niet altijd dat we bewust en met opzet onze medemen- schen kwetsen of ze onaangenaam zijn, het is meestal alleen maar een gebrek aan fan tasie, aan verbeeldingskracht We hebben eenvoudig niet voldoende fantasie om ons heel even geheel in de plaats van den an der in te denken, en dan te voelen, hoe wij zouden reageeren als wij werden bejegend, zooals wij«hen deden. Met andere woorden: veel, zoo niet alle geharrewar, oneenigheid, moeiten, onrecht, wrijving, enz. zijn ten slotte terug te brengen tot verkeerd begrij pen, wanbegrip, misduiding van elkanders gedachten, oogmerken en bedoelingen. ,En al dat misverstand en dat verkeerde oor deel zou dikwijls voorkomen kunnen wor den, als we 1 zooals iemand eens huiselijk opmerkte maar eens de straat zouden willen oversteken en op z ij n stoepje wil den gaan zitten, en probeeren zijn gezichts punt te krijgen. Een schrijver heeft het nog eens anders gezegd: veel van alle dwaas heid en slechtheid van de wereld zou ver meden worden, als de menschen zich slechts in hun gedachten even konden verplaatsen in „het oogenblik erna". En het is even zeer waar dat veel van de dingen die we doen en die kwetsen, en veel van wat we zeggen en dat bijt en steekt, niet gedaan of gezegd zou worden, als we „het oogenblik te voren ons in onze gedachten konden verplaatsen in de plaats van den ander. En wat voor het contact van individu tot individu geldt, geldt evenzeer voor de verhoudingen tusschen de verschillende groepen in de samenleving. Er zouden heel wat maatschappelijke euvelen uit den weg geruimd kunnen worden door dit eenvou dige middel van een oogenblikje op elkan ders plaats te gaan zitten. Als werkgever en werknemer, leermeester en leerling, lceraar en gemeente,man en vrouw slechts af en toe eens even van plaats kon den verwisselen, wat zou men een geheel andere kijk op het leven krijgen, wat zou onze waardeering stijgen voor hetgeen an deren doen, hoe volslagen onmogelijk zou den vele van onze tactlooze fouten worden, die zoo dikwijls tot zonden worden. Zeker, het van plaats verwisselen met den naaste mag op zichzelf alleen niet voldoende zijn om de maatschappij te redden, het valt echter sterk te betwijfelen of de maat schappij gered kan worden zonder dit ver mogen om zich voor te stellen, wat anderen voelen en ondervinden. En wat is dit nu feitelijk anders, dan een ander aspect, een andere vorm als 't ware van de oude waarheid, dat goede ge dachten en daden nimmer slechte gevolgen kunnen voortbrengen, en dat slechte daden en gedachten nimmer goede resultaten kun nen hebben? Dit is een heel eenvoudige waarheid ten slotte. Het is feitelijk niets anders, zooals een schrijver het onlangs stelde, dan verklaren dat er uit graan niets anders dan graan kan voortkomen, en uit onkruid niets anders dan onkruid En is het niet merkwaardig, dat de men schen deze wet in de natuur zoo uitmun tend verstaan en ermee werken, terwijl slechts weinigen deze wet verstaan in de wereld der gedachten en der moraal? En er daarom maar geen rekening mee houden en er niet mee werken? Wat is het gevolg? Moeiten, narigheid, lijden, gevolg van ver keerd denken in de een of andere richting. Het eenige nut van lijden is dat het reinigt, dat het vernietigt alles wat onrein is nutteloos. De kweg-tie van het zich verplaatsen in „anderer plaats" heeft nog een andere zij de. We hebben gezien, dat een juiste hou ding in dit vraagstuk van levenskunst fei telijk neerkomt op een milde ruimheid van opvatting. Dit laatste is al reeds lang als een groote deugd beschouwd, terwijl de te genovergestelde kleingeestigheid zeer werd geminacht. Is het nu kleingeestig, als we, hoe eerlijk we ook trachten, eens anders standpunt toch niet kunnen deelen? En hoe moet onze houding dan zijn? Laat ons vooraf vaststellen, dat ieder mensch recht heeft op zijn eigen meening. En onze hou ding dient dus in ieder geval verdraag, zaam te zijn. Het wel zoo zijn, dat vele menschen verdraagzaamheid bedoelen, als zij het over die befaamde ruimheid van op vatting hebben. Inderdaad, onverdraag. zaamheid behoort nimmer aangemoedigd te worden. Zelfs al weet men dat een an. der ongelijk heeft, zelfs al is dat fout. Maar dat behoeft dengeen die weet dat hij gelijk heeft, niet ,te beïnvloeden, aan het twijfelen te brengen of besluiteloos te maken. Hij heeft alleen maar verdraagzaam (te zijn. FLORIS C. (Nadruk verboden). Men kan van meening zijn, dat ten aan zien van de actuee'le beteekenis van dit incident, inderdaad kan worden overge gaan tot de orde van den dag; en het toch van belang achten, dat niet worde heenge. loopen over de diepere beteekenis ervan. Want die is inderdaad zeer groot, en van overwegend belang voor de gansche poli tiek van ons vaderland. Om het met één woord te zeggen, de grondslag van onze politieke partijverdeeling is rot, ja verfoei lijk, en bederft het politieke leven van ons vaderland; en oorzaak daarvan zijn dege. nen, die door zich het speciale etiket „christelijk" toe te eigenen, zich geroepen moesten achten in de eerste plaats mede te werken om dat politieke leven aan de hoogste eischen van moraliteit en zuiver heid te doen beantwoorden. De Rechterzijde beschouwt als criterium voor politieke scheiding: de uitlegging van den Bijbel. Het behoeft geen enkel nader betoog, dat die uitlegging beslis end zal zijn voor de scheiding van het Christendom in geloofsgenootschappen. Hoe kan zij echter grondslag zijn voor politieke schei ding in een Christelijk land, waar Christe- Na een wandeling even rusten op het lijke zedeleer het door allen, Joden en Christenen aangenomen richtsnoer is voor de politiek; dat zoo geleid heeft tot Chris telijke verdraagzaamheid en Liberalisme? Die verschillen worden immers uitgeput binnen de verschillende kerkgenootschap pen? Het is immers het karakter van den modernen Nederlandschen ;.staat |dat |hij gebouwd is op de zedelijke grondslagen die eeuwen van religieus leven gelegd heb ben; dat hij dus wel degelijk met gods dienst te maken heeft in den zin van gods dienstige bezinning, maar daarom juist niet met de godsdienstige verschillen; dat hij zich niet inlaat met de verschillende gods dienstige sekten. M*en kan het kort wel zóó zeggen: de tegenwoordige staat der Nederlanden is in zijn ethische doelstelling gebouwd op godsdienstige gezindheid, maar heeft niet van doen met godsdienstige ge zindten. Iedere poliiteke scheidslijn, die zich juist daarop baseert, is in fundamenteelen strijd met de grondgedachte der verdraagzaam heid van ons staatsleven. De Rechsche partijen in den Nederland schen staat zijn niet anders dan vertegen woordigers der onverdraagzaamheid, die een rol wenschen te spelen in een staat der verdraagzaamheid. Dat zij als vertegen woordigers eener politieke gedachte on vruchtbaar zijn moeten, behoeft nauwelijks te worden gezegd. Maar hoe dan zulk een houding vol van innerlijke tegenspraak, te verklaren? Waar wij met innerlijke tegenspraak te doen heb ben, hebben wij uitteraard het terrein der logica verlaten en dat der psychologie be treden. Het bestaan van elk dier partijen kan nooit anders verklaard worden dan uit onverdraagzaamheid. Er zou geen zin zijn in de A.R. partij, wanneer zij niet bedoelde alleen een gereformeerd 'Nederland te dul den, wanneer zij in de meerderheid was. Vandaar de „horzels" der rechterzijde: D: Kersten c.s.: zij zijn consequent! Immers geen enkele andere beteekenis kan hare af. scheiding hebben, dan politieke afscheiding Geen der drie partijen van rechts kan ech ter hare speciale onverdraagzaamheid bot vieren. Ja zelfs, geen van hen zou kunnen bestaan, ware het niet, dat de Nederland- sche politiek een politiek der verdraag zaamheid is. Nu vereenigen deze drie par tijen zich, natuurlijk onder die politiek der verdraagzaamheid als onder een schutdak, maar één in het gevoel voor de onver draagzaamheid! En in dat gevoel der on verdraagzaamheid wenden zij zich nu ge zamenlijk tegen de liberale partij, welker grondgedachte hen ook tegen haar! beschut! Onder welk motto, onder welke leuze ter wereld kan die politieke oriënteering plaats vinden? Wiel, natuurlijk onder een gevoels. leuze. En die leuze kan geen andere zijn dan deze: wij hervormden, gereformeerden, katholieken zijn, omdat wij een bepaalde Bijbeluitlegging aan hangen,.... beter als menschen, dan gij, liberalen, die misschien ook diezelfde Bijbelverklaring aanhangt, maar die dat thans niet als politieke scheidslijn beschouwt. (Immers, vele „posi tieve" christenen zijn liberaal!) Deze opvatting komt schril naar voren in de „gemoedelijke" toespraak van Mï. de Wilde tot de Gereformeerde Jongelingen. Zooals ook niet te verwonderen valt. Ook de op dit punt meest verblinde mensch voelt tegenover andersdenkenden toch zon der twijfel zekeren schroom om zichzelf zulk een brevet van grooter braafheid uit te reikenop grond van het Schrift- geloof; een geloof. -d^< men toch nooit ver der dan met den mond bewijzen kan. Ook de op dit punt meest verblinde denkt mis schien op zulk een oogenblik even aan een zeker Bijbelwoord, dat niet vóór hem ge tuigt. Maar onder elkaar komt men natuur lijk onder den invloed van de psychologie der massa: een zekere overmoed maakt zich dan meester van degenen, die zich te zamen als de uitverkorenen gevoelen; een zekere vreugdevolle trots, en waar het hart vol van is, loopt dan de mond van over. Een merkwaardig bewijs, dat het zoo is, is dezer dagen gegeven in een boekwerk, getiteld: „Op weg naar een nieuwe Maat schappij", waarin drie verschillende „Chris telijke" schrijvers aan het woord zijn, en Dr. S. Rosemond, de secretaris van de A. M. J. M. verschillende politieke partijen on der de loupe neemt, waaronder ook de Li berale. Wat er nu volgt is in de hoogste ■mate belangwekkend: hij kan eigenlijk op de lib. politiek niets aann^erken; hij moet toegeven, dat hare doelstelling voortreffe lijk is, dat er eigenlijk niets op aan te mer ken is. Toch is het volgens hem niet het ware. Wlaarom niet? De schrijver weet er eigenlijk niets anders op dan, in enkele woorden maar, -den liberalen mensch af te maken. Hij is toch de ware niet. Hij is niet zoo goed als de mensch van de rechter zijde. Hij is individualist'. Daarmede is alles gezegd. Wat voor zondaar in Dr. Rozemond's oogen een individualist eigenlijk is, wordt niet heel duidelijk. Als de Liberaal met recht „individualist" geheeten kan worden (het is een gevaarlijk woord, want het heeft vele beteekenissen), dan beteekent dat, dat hij het volk niet als object v.an een absoluut vorst wenscht, of van een Mussert, maar als subject: dat een ware gemeenschap alleen uit hoogstaande individuen bestaan kan. Dr. Rozemond schijnt er echter een gods dienstloos mensch mede te bedoelen; een beteekenis, die het woord totnutoe, voor zoover mij bekend, niet had: en een bena ming voor een liberaal, die dan niet min der dan lasterlijk is. Daarom kan de libe raal volgens Dr. R. ook nooit de gunst van den arbeider winnen. Er zijn natuurlijk ge heel andere redenen, waarom het liberalis me moeite heeft den arbeider te winnen, en dezen aan het socialisme verliest, al heet dat socialisme ook dikwijls A.R. of Chr. Hist. De Liberaal is dus als mensch, mindere, ziedaar de .quintessence van de rechtsche politiek, omdat hij niet een dergelijk pre rogatief voor zich opeischt; omdat hij over tuigd is, dat de grondslag van de politiek van alle partijen1 een eru dezelfde christe lijke ethiek is; en afwijkende meeningen uitsluitend hun oorsprong op verstandelijk gebied vfindeit. Ziedaar de bron, waaruit de zoozeer misverstane uitingen van Cort langs gelegenheid aan te toonen, hoe Cort van der Linden en Dresselhuys zijn voort gevloeid omtrent de rol van het verstand, wordt U een geurige kop koffie met een groot gebakje ge serveerd voor slechts f 0.25 - Ook de andere consump ties zijn uitstekend en goedkoop. Het terras is erg gezellig de rede in de liberale politiek. Ik had on- in de bekende uitlating de rede als bevrij dende macht stelde tegenover de onderdruk, king aan het volk door middel van een fos siel kerkgeloof; Dresselhuys heeft, met zijn uitlating, dat de liberale politiek de politiek van het nuchtere gezonde verstand was, eveneens niet anders gemeend, dan dat zij zich niet boven anderen wenschte te ver heffen als van anderen oorsprong, maar zich alleen op grond van het verstand tegenover anderen stellen kon. Niemand wist beter dan Dresselhuys, dat men geen politiek maakt met het nuchtere gezonde verstand alleen. Maar zij kondigt ?ich niet als beter aan, omdat hare aanhangers een bepaald kerkgeloof toegedaan zijn. Op dezen voozen grond worden nu se dert vele jaren de verkondigers van de ge zonde politieke gedachte uit de Nederland- sche politiek verbannen gehouden. Geen wonder, dat het even hard bergaf gaat als het onder de heerschappij van de liberale gedachte bergopwaarts gegaan is. Wjant, daar deze partijen er prat op moeten gaan geen liberale politiek te voeren, kunnen zij in het geheel geen politiek voeren, dan de meest opportunistische. iGoed' kan het in Nederland eerst weer worden, niet, als men é'n van die slechte liberalen in het kabinet duldt, om wat ster ker te staan, maar als men eindelijk erkent dat het beginsel der liberale partij het eeni ge is, dat in 'Nederland gelden kan, dat zal komen, als men wat meer in Savornin Lon- man's De Scheidslijn gelezen heeft, waar men de oude waarheid aantreft, dat dege nen, -die de vroomheid het meest in- den mond hebben nog niet altijd de vroomsten in! Geen politiek van godsdienstige gezind ten maar van godsdienstige gezindheid! sing te nemen, zooals wijlen Prins Mau- rits met Breda deed. Dan hadden wij ook geen gezanik met douane en kaarten om vrij los te loopen. Toen wij bij den aanlegsteiger eens naar buiten gluurden, zagen wij een muur van steen. „Die hebben net als de Chineezen hun oeroude cultuur tegen moderne invloeden willen beveiligen" veronderstelde mijn lot genoot. Toen wij echter de eerste schreden op den weg naar de kom der gemeente hadden gezet, achtte ik het waarschijnlijker, dat het de steenen waren, waarmee de haast on begaanbare weg had bestraat •dienen te worden. Bij een hooge poort, die wij bij het einde van den weg aantroffen, stond tot onze verbazing geen enkele schildwacht. Aan vankelijk vermoedden wij, dat het een krijgslist was, maar het" bleek dat wij on gehinderd verder konden trekken. Toen had de eerste ontmoeting met een der in boorlingen plaats. (De Uitkijk). E. C. VAN DORP. mmm KOP KOFFIE mm in Pension Café Ik schreeuwde mijn vluchtende onder vrager nog na, dat ik achteraf de vermin dering op mijn aanslagbiljet de ongeloof lijkste gebeurtenis van mijn leven vond, stapte toen in een auto'tje met stroomlijn en een verkouden claxon om door de bur gerij toegejuicht naar het station te rijden. Ook daar groote drukte in verband met de veetentoonstelling en de aankomst van de Europeesche (schoonheidskoningin „Miss Elijk". Geassisteerd door tien persfotografen nam ik hartroerend afscheid van mijn vrouw, ik drukte verschillende autoriteiten de hand en voelde op een gegeven oogen blik, dat ik nu een gevleugeld woord moest zeggen, maar ik wist niet beters te beden ken, dan: „Uil", omdat Miss Elijk op dat moment tegen mij opboste, dat de kalk- schilfers rondvlogen. In elk geval is een uil ook gevleugeld. In den trein hielden wij krijgsraad en raadpleegden wij de kaart. Eerst toen be merkten wij hoe dicht Soest en den Dolder eigenlijk bij elkaar liggen. „Dat is een belangrijke aanwijzing bij onze onderzoekingen!" aldus mijn metge zel. Na eenig overleg vonden wij het veili ger ons in een turfschip via den Eem bin nen te laten smokkelen en Soest bij verras- Kom, Djxi, dan gaan we 'n partijtje rol len in De Gouden Ploeg. Ik heb er 'ns echt zin in en 't kan vandaag lijen. Ik kan m'n geld, dat ik eigenlijk niet eens heb, beter gebruiken dan voor biertjes en biljarten. Ga jij je goddelijke gang maar, doch laat mij er buiten. Zeur nou niet, Dixi; vooruit, ga mee, het kost je geen cent. Ik heb vanmiddag 'n reuze-bof gehad. Vijf spie op één Zaterdag- achtermiddag, behalve nog, wat aan de srtijkstok bleef hangen. Je snapt er niks van, hé; ik zelf eigenlijk ook niet. Laat ik je even vertellen, hoe de vork aan de steel zit. Je weet, Dixi, na die beroerde geschie denis van de strafkolonie, heb ik me dade lijk laten inschrijven bij de Arbeidsbeurs en wel als werkzoekend-controleur. En laat ik me nou, 'n paar dagen geleden, bezoek ont vangen van 'n Pelikaandag-commissielid, met het vriendelijk verzoek, of ik geneigd zou zijn, m'n vrijen Zaterdagmiddag ten offer te brengen aan de oorlogsmanoeuvre te Soesterberg. M'n eenige bezigheid zou zijn, het controleeren van de entrée's tegen 'n vergoeding van vijf gulden, ongerekend de fooien van de ministers, hooge militairen en andere waardigheidsbekleders. Gezien het mooie doel, dacht men wel op mijn be reidvaardigheid in dezen te kunnen reke nen. Natuurlijk heb ik als belangstellend lid van 'de Vredesconferentie, eerst m'n be zwaren ten berde gebracht, maar toen men mij overtuigde, dat het 'n demonstratie was voor den gewapenden Vrede, de beste schutsengel van 't „Vrede op Aarde", heb ik de mij geoffreerde werkkring met beide han den aanvaard. Ik wil niet ontkennen, dat de geldkwestie m'n principiëel standpunt wel eenigszins verdoezeld heeft. En nou, Dixi, ik geef het jou te doen, om voor 'n ydilli- sche vredesactie zoo'n enhousiaste men- schenmenigte van circa 50.000 zielen, bijeen te trommelen als bij dit vroolijk oorlogspel, want spelen is 'it geweest, al was 't mis- schien spelen met vuur. En nou zal ik je nog 'ft verschil noemen tusschen het „Vrede op aarde" en de Gewapende Vrede: Dat is n.1. het ééne woord: Kapitaal! DIXI. is en blijft KANTOOR. KERKPAD 1A - SOEST - TELEF. 676, HUIS 636 GEDIPLOMEERD BEëEDIGD MAKELAAR STEENHOFSTRAAT 5 TELEFOON 300 Aan- en verkoop van Villa's, Landhuizen, bouwterreinen, onroe rende goederen, etc. Gratis advies en inschrijving Assurantiën en Hypotheken. Sluit verzekeringen op leven, brand, inbraak, storm. glas. etc, etc, tegen billijke tarieven Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS. Opgericht 1899 TELEFOON 731, 692, 982 D. HOOLWERF, Dir., Heuvelweg 18

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1934 | | pagina 1