°4Z Rechtzaken
Men geeft toch liever 'n
gulden dan 'n rijks
daalder uit I
Een gevaarlijk spelletje
FEUILLETON
Gemengd Nieuws^O
wanneer men hetzelfde kan
bereiken. Welnu, dan moet U
bij „DE SOESTER" zijn. Onze
advertentie-tarieven zijn zóó
laag gesteld, dat dit voor
niemand een bezwaar behoeft
te zijn.
DAAROM
ADVERTEERT IN DE SOESTER
enbreidt Uw zaken uit.
BUREAU
VAN WEEDESTRAAT 7
FILIAAL:
SOESTERBERGSCHESTR. 8
XLIII.
Aangezien mijn collega blijkbaar in het
geheel niet meer komt opdagen, om naar
het vervolg van mijn reisverhaal te luiste
ren, zal ik mijn expeditie voorloopig maar
onderbreken. Dat klopt ook beter met de
chronologische volgorde der feiten, want
alvorens met den inboorling te onderhan
delen, zond ik draadloos het bericht door
de wereld, dat wij vermoedelijk op de op
gebroken Steenhofstraat omgekomen wa
ren. Een beetje reclame voor je zelf, kan
nooit geen kwaad en de kranten tegenwoor
dig nou
Dus zal ik het dezen keer eens hebben
over een historisch- voorval, dat j.1. 21 Juli
nabij het Natuurbad plaats had.
In het autopark stond een buitengewoon
prachtige wagen te glanzen in de zon; nik
kelen monturen, chroomgeel met een
stroomlijn om te watertanden, in een woord
een „knallig" karretje, zooals het bakvisch-
je het gemeenlijk placht aan te duiden. Ik
rook de afkomst van een Hispano Suiza
Super de Luxe twaalf cyltnder.
Dat je trotsch op zoo'n juweel van een
auto bent, dat kunnen wij ons indenken,
maar dat je je er mee laat fotografeeren,
nee, dat getuigt niet van al te fijnen smaak,
vooral als je het in het openbaar laat doen.
Wij konden het ook bijna niet gelooven,
maar de dame, eveneens met stroomlijn,
liet zich met het magnifieke caros ver
eeuwigen door haar man. Van dergelijke
menschen hadden wij zooiets O.W.-erigs,
zooiets vets niet verwacht; het figuur, dat
de dame bij haar Spaansche „lijn"-genoot
sloeg, was trouwens al een aanwijzing in
die richting: zij behoorde er niet bij
M,aargeen van beiden bleek er
bij te behooren. Na de opname wandelden
zij rustig naar de fietsenstalling, om er hun
Velocipède met eigen gangmaking machtig
te worden, wat een heele toer is, want het
personeel der stalling acht het blijkbaar
haar taak niet, om de rijwielen keurig op
te bergen en later weer zonder vermissing
van riemen, of andere onderdeelen weer ter
hand te stellen.
Als men de 5 cent maar heeft
Dat dit anderzijds verplichtingen geeft
In elk gevaleven later suisde
de Hispano met zijn rechtmatige bezitters
voorbijen zij pasten er heel wat be
ter bij
KANTONGERECHT TE A'FOORT.
Dé hond en de kippen.
Soesterberg heeft ons dezen schotel al
meer opgediend. De vorige maal, een paar
jaar geleden, was deze spijs heef wat pi
kanter dan die van heden. Toen werden er
vele gewichtige woorden gesproken door
de verd. Thans bleef het in kalme samen-
spreking en raakt het in een enkele zitting
afgewerkt.
Verd. E. J. G. heeft een hond, beige-bruin
zooals we hoorden. Buurman A., een paar
huizen verder, heeft kippen en dus een
nachthok.
Op Goede-Vrijdag 's morgens half 7 zat
in genoemd kippenhok een hond en de
kleine WillemJan A. was wakker ge
worden door het lawaai en op zijn geroep
was moeder komen toeloopen en had in
genoemde hond absoluut Max van buur
man G. herkend, die al meer het de kippen
had lastig gemaakt. Dit laatste was door A.
zelf waargenomen. Twee eierleggers waren
doodgebeten.
Kleine. WillemJan getuigde ook flipk
en zelfstandig. Men kan direct opmerken
of het lesje is voorgezegd aan zoo'n kind.
De ouders hadden dit blijkbaar achterwege
gelaten. Dat was goed gezien.
De tegenpartij beweerde dat dit kippen
ruïneeren door Max nooit had kunnen
plaats vinden op dien Goede-Vrijdagmor-
gen half 7, want verd. met echtgenoote
waren daags te voren van Amsterdam laat
thuis gekomen en sliepen1 dus nog om half
7, terwijl de hond overnachte in de slaap
kamer en eerst tusschen kwart voor acht
en acht uur door den zoon was uitgelaten.
Dit laatste werd door dezen bevestigd; als
slaapplaats van het dier gaf hij echter de
bovengang op. Ook kon hij niej zeker zeg
gen of de Amsterdamsche reis op dien
Donderdag had plaats gevonden. Boven
stonden ramen opent
Naar het Engelsch.
(Nadruk verboden)
8)
Maar toch heb ik meelij met die arme
klei. Hoe weet u nu bij voorbeeld, of het
stuk, dat u daar tot een melkpan gaat vor
men, niet veel liever een vaas was gewor
den? Of dat het volgend niet liever een
kruik werd, of een vruchtenschaal, of wat
dan ook? Als ik die klei was, weet ik ze
ker, dat ik altijd precies iets anders zou
willen worden, dan wat de pottenbakker
van mij maken wilde.
Op dat oogenblik verscheen er een don
kere schaduw aan de deur van de schuur
en werd er een stem vernomen, die sprak:
Goeden dag, Mr. Madder, Aan uw
huis krijgen wij geen gehoor en mijn zuster
en ik wilden Mrs. Evelyn en Miss Smyth
eens een bezoek brengen.
Ik ben Mrs. Evelyn. Maar kijkt u eens
even hier binnen, eer ik u naar onze zit
kamer voorga. Heel vriendelijk van u, om
mij eens op te zoeken, ging ze voort en
reikte Ethcl de hand. Dit is kapitein Mad
der; u kent hem zeker al?
Miss Kent werd zeer bleek, maar wist
haar zelfbeheersching toch te bewaren en
zei kalm:
Kapitein Madder en ik hebben elkaar
al eens eerder ontmoet.
In waarheid was Ethel echter ten zeerste
verrast. Zij had in 't minst niet verwacht,
dat hij hier in de buurt zou wezen, en, of
schoon het heimelijk haar innigste verlan
gen was, hem weer te zien, had zij nooit
gedacht, dat Barrington het tooneel van
hun eerstvolgende ontmoeting zou zijn. Ze
Het O.M. en de Kantonrechter hielden
zich aan de absolute verklaring van mevr.
A., versterkt door die van haar kleine jon
gen en haar man. Zoo werd het 8.boe
te.
Een droeve geschiedenis.
Maar waar ligt de schuld?
22 Mei reed J. L. te Soesterberg van zijn
busgarage af, langs den rijksweg naar zijn
woning aan de Oude Tempellaan, dus reed
in de richting Utrecht. In den auto was
tevens zijn gehuwde zuster gezeten met
haar kind.
Ongeveer 150 M. voor de Oude Tempel-
laan wordt de richtingwijzer naar links uit
gestoken en blijft uitgestoken tot vlak voor
die laan. Toen wordt deze neergeslagen en
gaat de auto even stilstaan om te doen
passeeren de dorpsgenoot N. die van den
Utrechtschen kant komt. Men deed het uit
beleefdheid. Mogelijk ook uit voorzorg,
vwant die andere auto kwam van rechts. Vlak
voor den auto van N. gaat de wijzer weer
naar links en verd. slaat achter N. naar
links af, maar vergeet in dien spiegel te
zien.
Nauwelijks naar links gewend, vliegt met
groote vaart tegen den auto een motor uit
Utrecht op. Slechts de duorijder, een melk-
slijter uit Utrecht, kon heden komen ge
tuigen, den arm nog in een draagband rus
tende. De motorrijder Palings is als gevolg
der aanrijding in het ziekenhuis overleden.
Een ontzettend gevolg, wat echter geen in
vloed mag hebben op de beoordeeling van
de schuldinaat. Het O.M. vond schuld bij
den verdachte. Diens eerste seiner met den
wijzer was beëindigd. Het tweede uitste
ken stond dus op zich zelf tweemaal net
voornemen van afslaan. Het tweede uitste
ken was te laat geschied en verd. had na
gelaten in den spiegel te zien. Daarom werd
schuldig gesteld met eisch van 10.boe
te. Z.E.A. vond wel eenige verontschuldi
ging in de blijkbare groote snelheid" van
den motorrijder.
Als rechtskundige bijstand trad op Mr.
Volkerts, de bekende specialist in autoza
ken uit Amsterdam.
Het tegendeel was gebleken van de be
schuldiging. Lang genoeg had de wijzer uit_
gestaan.
Nergens wordt in de wet voorgeschreven,
dat dit signaleeren moet voortduren tot het
afslaan toe. Hoe zou anders het seinen met
de hand mogelijk zijn? Dat kan immers ook
niet voortduren; die hand is aan het stuur
noodig voor het afslaan. Het tweede sig
naal had desnoods achterwege kunnen blij
ven. De achterrijdend'e motorist heeft het
eerste signaal tijdig moeten zien. Hij zag
het gaan stilstaan; hij zag den tegemoetko-
menden auto. De motorrijder had niet mo
gen passeeren. Dat passeeren is roekeloos.
Spr. vindt geen schuld bij verd. Hij meent,
dat vrijspraak zal moeten volgen.
Uitspraak volgende week.
Op tijd afrijden
Van de B., chauffeur van een bus Soest-
dijk over Soesterberg naar Utrecht, had een
echtpaar vervoerd die van Soesterberg met
de tram verder gingen naar het ziekenhuis
de Lichtenberg op den Amersfoortschen
Berg. Dit echtpaar had den chauffeur ver
zocht om met de teruggaande bus in
Soestreberg even op hen te blijven wach
ten, anders kon men daar niet weg voor
2ys uur later.
En dat had onze chauffeur gedaan en
daarmee was hij later van. Soesterberg ver
trokken dan de dienstregeling aangaf.
Andere menschen staan onderweg ook
op U te wachten, bracht de Kantonrechter
in het midden, en rekenen op de gepubli
ceerde tijden. Toch bleef het bij slechts
2.boete.
UITSPRAKEN KANTONGERECHT.
Wet Openb. Middelen van Vervoer: Ch.
W., te Soest 4.of 2 dagen.
iSpek vervoeren zonder zindelijke om
slagdoek: A. B. te Soest 1.of 1 dag.
Wielrijden zonder licht: G. van N. te
'Soest 1.50 of 1 dag.
Gemis van rijbewijs en nuinmerbewijs:
A. M. S. te Soest 5.of 1 dag, plus 3.
of ldag.
V
DE EERSTE SOESTER 4
ELECTR. DRUKKER 17
4 is het meest betrouwbare adres ié
ié voor Uw drukwerk. Met onze mo- ié
ié derne machines zijn wij in staat U
ié tegen zeer concurreerende prijzen ig
ié h-et beste van het beste te leveren ^0
wist, dat hij van gewoon soldaat was opge
klommen, maar ze wist niet, wie zijn
ouders waren. Toen ze in Ierland was, had
ze gedacht, dat hij weggeloopen was van
huis en dat hij onder dienst gegaan was en
dit had hem niets minder doen zijn in haar
oog.
Dus, ondanks zijn opklimming van ge
woon soldaat iets wat in haar stand als
een soort misdaad werd beschouwd, had
Ethel liefde voor hem gevoeld, maar niet
zoodra was zij zich van haar gevoelen be
wust geworden, of z'n oplettendheden waren
ineens opgehouden en in plaats van haar
tegenwoordigheid te zoeken, had hij haar
ontloopen; waarom, dat wist zij niet, tot
ze nu ineens Nancy daar in de pottenbak
kerij zag en meende, dat zij de reden ge
vonden had.
Wbt doet u hier? vroeg zij zacht, toen
ze zich, voor het uiterlijk althans, weer ge
heel hersteld had.
Dit is mijn thuis, antwoordde kapitein
Madder, die niet minder verrast was door
deze ontmoeting.
Gedurende de eerste weken na hun ken
nismaking in Curragh had Madder niet ge
weten, wie Miss Kent eigenlijk was. Op een
goeden dag had'hij 't echter in den loop
van het gesprek gehoord en hij had toen
niet den moed gehad, om haar te vertellen,
dat hij de zoon was van een pottenbakker
op het goed van haar broer. Meer dan eens
had hij er -toe over willen gaan, maar tel
kens weer was de moed hem op het laatste
oogenblik ontzonken, en zoodoende had hij
't maar het beste geacht, haar uit den weg
te gaan, want nu wist hij toch wel ten
minste hij dacht, dat hij 't wist dat hij
haar nooit met een aanzoek zou hoeven
te voorschijn komen.
Uw thuis? Ik ken in het geheel geen
Madders hier in de streek.
Neen, er zijn er ook geen, waar u mee
INSPECTIE INVOERRECHTEN EN
ACCIJNZEN.
Naar wij vernemen is de inspectie der
invoerrechten en accijnzen te Amersfoort
(waar behandeld worden alle zaken betref
fende invoerrechten, accijnzen, rijwiel
belasting en omzetbelasting) verplaatst
van Plantsoen West No. 2 naar Prins
Hendriklaan No. 5 (bij bet station).
Het telefoonnummer is gewijzigd van
718 in 1910.
INTERNATIONALE BELASTING
CARNETS.
tDe B.B.N. (Bond van Bedrijfsautohou-
•ders in 'Nederland), deelt ons mede, dat
de Minister van Financiën dezen bont]
gemachtigd heeft tot afgifte van interna
tionale belastingcarnets.
DE ONLUSTEN.
In de hoofdstad heeft het krachtig in
grijpen gunstige gevolgen gehad. Het
smeult hier en daar nog wat na, doch de
Overheid is den toestand blijkbaar mees
ter.
De gevolgen zijn zeer ernstig geweest.
Verscheidene dooden zijn gevallen onder
wie helaas eenige onschuldigen in de
ziekenhuizen worstelen anderen met den
dood, weer anderen zullen verminkt blij
ven, om nog te zwijgen van de materiëele
schade, door de openbare kassen en parti
culieren geleden. En een aantal verzetple-
gers en plunderaars is reeds tot gevange
nisstraf veroordeeld. Anderen zullen nog
volgen.
Ziedaar in het kort het „resultaat" van
de ergelijke onlusten. Ergerlijk ook, wijl
de min of meer intellectueele Ieders der
opstandelingen niets deden om de ellende
tegen te gaan. Integendeel! Alles wat Com
munist, O. S. P.'er, R. S. P.'er of N. A. S.-
man is, gnuifde en' blies het vuurtje tot
kookhitte aan.
En de leiders? In „Het Volk" kon men
lezen, dat terwijl in de Jordaan de revol
verschoten knalden, een Amsterdamsch
communistisch raadslid veilig en genoeglijk
op het Rembrandtplein flaneerde. Niet de
Visser, Wijnkoop of Schalker, niet Snee
vliet, Schmidt of een van de andere lande
lijke of plaatselijke leiders liggen thans in
graf of ziekenhuis. Het zijn de door hen
misleiden, het zijn onschuldigen en onont
wikkelde volgelingen en meeloopers, die
het gelag betalen.
In de socaal-democratische pers is er
bezwaar 'tegen gemaakt, dat de onlusten
door de Communistische Partij voorbereid
en in gang gezet zouden zijn. Dat noemt
de s.d. Arbeiderspers een legende. De Com
munisten hebben h.i. slechts de wanhoop
der vverkloozen uitgebuit voor hun mis
dadig spel met menschenlevens. De „Tri
bune", die thans door justitieel ingrijpen
ook al door de s.d. pers afgekeurd
tot stilzwijgen is gedoemd, maakte zich
slechts van de onlusten meester en vuurde
ze aan. Ziedaar het standpunt van de rose
pers, die als de dood is voor maatregelen
als een verbod van de revolutionnaire par
tijen, uitsluiting van hun vertegenwoordi
gers uit de openbare lichamen, verbod van
hun persorganen en vergaderingen enz. Wij
willen den heeren de maat vol moten: ook
wij gelooven niet, dat dit oproer door de
C. H. P. geënsceneerd en in details uitge
werkt is. Ook de Regeering heeft in ant
woord op tot haar gerichte schriftelijke
vragen te kennen gegeven, dat niet met
zekerheid valt te zeggen, of een recht-
streeksch verband beslaat tusschen de actie
van C. P. H. en „Tribune" en de onlusten.
Wel is aannemelijk, zegt minister Colijn
terecht, dat de opruiende taal van dat blad
het ontstaan van onlusten bevordert. Ster
ker, deze dagelijksche verwoede actie be
vordert niet alleen het ontstaan van ver
zet; is dit eenmaal uitgebroken, dan wordt
in de evolutionaire bladen en pamfletten
opgezet tot volhouden en uitbreiding van
de actie.
Eén voorbeeld: in het communistisch
dagblad werd na vermelding van verschil
lende glorie-feiten („Urenlang waren de
arbeiders meester van de straten van de
Jordaan" en „In de Goudbloemstraat niet
minder dan zes barricades opgeworpen")
omgaat. Dat is mijn vader; mijn moeder is
naar de markt, om visch te halen voor het
avondeten van Mirs. Evelyn.
Waarom hebt u mij dit niet eerder ver_
teld?
Hij draalde even en sprak toen niet de
waarheid met zijn antwoord:
Ik dacht, dat het u niet interesseeren
zou.
Daar heeft u ook gelijk in, antwoordde
zij hooghartig,
Zullen wij nu naar Tante Ri gaan?
stelde Mrs. Evelyn ineens voor. Kapitein
Madder gaat u ook mee. Mr. Kent zou u
ook niet pottenbakker willen zijn?
Neen, dat kan ik niet zeggen.
Ik wel. De scheppingskracht van den
pottenbakker heeft een bijzondere bekoring
voor mij, ofschoon ik meelij heb met die
arme klei, die zich maar moet laten kne
den, in welken vorm dan ook. Ik ben blij,
dat Mr. Madder tenminste soms wel eens
een stuk tegenkomt, dat hij niet kneden kan
en dat hij dan moet weggooien.
Waardeloos, omdat het onbewerkbaar
is, Daar schuilt een heele preek in, maande
Edmund.
O, mijn broer zou over dien tekst een
preek kunnen maken, eindeloos lang, zei
Ethel. Zijn licvclingstheorie is, dat de
vrouw door den man in een vorm gegoten
moet worden, zooals dc klei door den pot
tenbakker.
Dan is u, vrees ik, een eeuw te laat ge.
boren, Mr. Kent! Maar laat ik u mogen
voorstellen aan mijn tante, Miss Smyth
Het gezelschapje trad nu de zitkamer
binnen, waar „Rust" zich ineens als door
een storm overvallen zag.
Mrs. Evelyn legde intusschen geheel be
slag op de aandacht van dc beide heeren,
terwijl Miss Smyth met Ethel sprak.
Hiet gezelschapje zal nog geen tien mi
nuten bijeen zijn geweest, of Mr. Madder
in kop-letters uitgebazuind: „Voert het ver
zet op! Weer de straat op!" In de felste
bewoordingen, met aansporing tot onwet
tige daden, met afschuwelijke leugens (o.a.
over muiterij onder politie en militairen)
werden arme werkloozen en tal van „'klas
sestrijders", die niets met de steunverla
ging te maken hebben, benevens de onver
mijdelijke opgeschoten jongens en relle
tjes-klanten in de vuurlinie gejaagd.
Het verzet schijnt nu gebroken. Hulde
aan allen, die in zware dagen en nachten
hun plicht op voorbeeldige wijze vervul
den! Afdoende is weer gebleken, dat de
Overheid het roer stevig in handen heeft.
Sterke reserves (wij denken aan B. V. L.
en Burgerwacht) stonden nog gereed om
zoo noodig toe te slaan Er is dus voor de
toekomst geen enkele reden voor vrees. Al
leen rijs-t de vraag, of er preventief niet
meer te doen is. Voorkomen is toch beter
dan scherpe repressie.
Of de justitie en politie, vooral in de
hoofdstad, vóór het uitbreken van de on
lusten en in het begin daarvan niet te lank
moedig waren? Het heeft er den schijn
van, al willen wij op een afstand geen de
finitief oordeel uitspreken.,
Geeft de bestaande wetgeving te weinig
houvast? Dit lijkt inderdaad het geval. Met
instemming lazen wij dan ook, 'dat het
vraagstuk, of het wenschelijk is de wet op
het recht van vereeniging en vergadering
aan te vullen, de aandacht der Regeering
heeft. Vermeden dient zeker te worden alle
onnoodige aantasting van onze groote vrij
heden, doch misschien is de omschrijving
dat - alleen dan - 'n vereen, met de openb.
orde strijdig wordt geacht (en verboden
is) wanneer zij tot doel heeft ongehoor
zaamheid aan of overtreding van de wet
of een wettelijke verordening, wel iets te
eng. Wij zouden het heelemaal niet erg
vinden, als een partij, die een uitgesproken
revolutionair karakter heeft, verboden werd,
al is het ons niet onbekend, dat hierdoor
het gevaar voor geheime juister: nóg
geheimer actie ontstaat. De moreele in
vloed van een dergelijken maatregel zou
kwam aan de deur de komst van een piano
aankondigen voor Mrs. Evelyn.
- Dat is een vergissing! riep het weeuw.
tje. Ik heb geen piano gekocht, of gehuurd,
of geleend, of gestolen!
Neen, het is geen vergissing, zei Geor_
ge Madder. Ik heb er een uit Barford be
steld. Moeder had dit al moeten doen, maar
zij heeft het vergeten. Het zou heel verkeerd
voor u zijn, als u uw muziek opgaf, terwijl
u hier was. Ik zelf zal er bij toezien, als de
mannen de piano afladen. Met het hier bin
nenbrengen kunnen zij dan nog wel even
wachten.
O, hoe alleraardigst van u! Laat ik u
eens even de hand mogen drukken-
Ja, beide handen, als 't u blieft, en nog
wel duizendmaali dank! Tante Ri, is hij
niet de oplettendheid in persoon, om daar
aan te denken? Waaraan heeft zoo'n arme
weduwe als ik dat toch allemaal verdiend?
De kapitein maakte, dat hij maar gauw
wegkwam, in zichzelven verwenschend het
noodlottig samentreffen, dat die piano nu
juist gebracht moest worden, terwijl Ethel
er was!
Nancy ging nu weer rustig zitten; pein
zende schoof zij haar trouwring heen en
weer en slaakte een diepen zucht.
't Is inderdaad bijzonder vriendelijk
van kapitein Madder! Weer juist iets voor
hem. Ik tvond het ook al zoo jammer, dat
je heelemaal niets meer aan je muziek
zoudt doen. Mijn nichtje speelt prachtig,
moet u weten, ging Miss Smyth tot Ethel
door, die op z'n zachtst gezegd, het nichtje
mijlen ver wenschte.
Juist toen de Squire zich bewust werd,
dat hij Nancy in droefheid haast nog be
koorlijker vond dan Nancy in vreugde,
•vloog zij weer op van haar stoel en riep:
O, dat idee van die piano doet mij
toch zoo goed! Ik word er weer een heel
ander mensch van! Wilt u wel gelooven,
echter zeker niet te onderschatten zijn. Men
vergist zich echter gelijk „De Telegraaf"
deed indien men meent, da-t door een
verbod van C. P. H., O. S. P. of R. S. P.
de vertegenwoordigers van die partijen uit
Kamer, Staten en Gemeenteraden zouden
verdwijnen. Het tegendeel is het geval: de
wet kent immers geen afgevaardgden van
partijen. De gekozenen zouden rustig hun
tijd uitzitten en bij een nieuwe verkiezing
zou men een quasi-nieuwe partij stichten,
de met een quasi schoone lei zou begin
nen.
Wil men in deze richting iets doen en
ook ons lijkt dit zeer noodig dan zal men
moeten gaan in de richting, als door onzen
geestverwant mr. Knottenbelt werd uitge
stippeld in de bekende nota, door hem toe
gevoegd aan het Voorloopig Verslag van
de Tweede Kamer over Hoofdstuk I van
de Rijksbegrooting voor het loopende jaar.
De regeering heeft daarna het vraagstuk
van de revolutionaire volksvertegenwoor
digers door de commissie-Kooien laten on
derzoeken en haar rapport is reeds gereed.
Binnenkort zullen wij weten wat de con
clusie van deze Commissie is en daarna
zal, naar wij vertrouwen, de Regeering
zoo spoedig mogelijk haar standpunt bepa
len. In afwachting daarvan willen wij n et
ingaan op de middelen, in de nota-Knot
tenbelt aanbevolen, welke zeker ook de
aandacht van de commissie-Kooien gehad
zal hebben.
Als er maar iets gebeurt!
Want het wordt onhoudbaar, dat deze hee
ren telkens weer scheinheilige trouw aan de
Grondwet en aan de wetten des Rijks zwe
ren (of beloven), terwijl zij de parlementaire
aanvoerders en aanvuurders zijn van de
groepen, die moreel aansprakelijk zijn voor
het verzet tegen de wettige Overheid en
haar machtsmiddelen.
Het is nu welletjes geweest.
Laat het uit zijn!
(de Vrijheid).
G. P. D.
dat ik zou kunnen dansen van vreugde?
Nancy, Nancy, riep miss Smith licht
verwijtend.
En Ethel, -die wel begreep, dat kapitein
Madder toch niet terugkwam, stond op.
Hè, wat had je weer een haast! zei de
Squire onder het naar huis gaan.
Maar, beste jongen, we zijn er wel
een half uur gebleven, dus bijna twintig
minuten te lang.
Hoe vind je ze?
Och, de tante vind ik wel aardig. Ze
beteekent niet veel, maar ze is zeker heel
zachtmoedig.
En wat denkt je van Mrs. Evelyn?
W51 je eerlijk zijn meening hooren'
Ja zeker.
1 'Nu, ik vind haar een ijdel, lichtzinnig
zelfzuchtig persoontje. Maar jij en kapitein
Madder en iedere andere man, die met haar
.kennis maakt, vindt haar natuurlijk een en
gel!
Ze is allerbekoorlijkst; daar gaat niets
van af!
Als je met dat „bekoorlijk" gevaarlijk
meent, ja, dan heb je gelijk!
Ik zal verplicht zijn, een bezoek te
brengen bij kapitein Madder; den eerstvol-
genden keer, dat ik in Barford ben, zal ik
in „De Kroon" aangaan.
Ja, dat is wel een goed idee, zei Ethel,
met geveinsde onverschilligheid, want in
waarheid was zij zeer blij van dit voorne
men van haar broer te hooren.
HOOFDSTUK VIL
Op een ochtend, een paar dagen later,
zat Mr. Madder in zijn werkplaats, bezig
met de vaas, die hij zou inzenden naar de
tentoonstelling te Manchester.
Wordt vervolgd.
