100 prima Visitekaartjes met 100 Enveloppen voor slechts f 1.00
Heeft U ook al geprofiteerd IflQITFIf 1 1DTCM 9
van onze Reclame aanbieding
Ni'
oC
o< Voor de Vrouw^O
Van Weedestraat 7 Soesterb.straat 8
Een gevaarlijk spelletje
Veeteelt.
Als ir
bedrukt met naam en adres in een moderne letter.
Een buitengewoon aardig St. Nicolaas-cadeautje.
Ingezonden
FBUILLETON
Uitgave
-
No. 94
Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie -
Mijnheer de Hoofdredacteur,
Hetgeen in het ingezonden _stuk van
Doornroosje gezegd is,, dat n.1. in de gele
deren der S.D.A.P. en -N.V.V. ook wel ex
cessen voorkomen-, deed mij onwillekeurig
denken aan de „studie"-reis, die een jaar
of drie geleden naar Indië werd gemaakt
door de 2e Kamerleden Kupers, Moltmaker
en nog een derde parlementariër, wiens
naam mij ontschoten is. De heeren moesten
noodzakelijk een rapport uitbrengen over
den toestand van het vakvereenigingswe-
zen in Ned. Indië. Destijds deden de plaat
selijke bladen van Batavia omtrent de ge
dragingen dezer „arbeiders"-afgevaardig-
den opzienbare mededeelingen, hoe of er
met de contributiecenten der arbeiders
werd omgesprongen.
Nu wil ik echter toch eens gaarne in
lichtingen vragen bij den plaatselijken raad
der S.D.A.P. en N.V.V. hoeveel dit snoep
reisje wel heeft gekost aan le klas zeereis
heen en terug en de reis- en verblijfkosten
van logies in le, rangshotels, als b.v. Ho
tel des Indes.
•De met bonze-mentaliteit behepten stij
gen door het verwerven van allerlei gesa
larieerde functies in de arbeidersbeweging,
in hun eigen waardigheid tot „heer" en
„heer" zijn wil zeggen er als een „heer"
uitzien, met andere heeren omgaan en dan
kan men moeilijk 2e of 3e klas reizen en
in arbeiderslogementen overnachten. En
wat dat „rapport" aangaat, wanneer ver
schijnt dat nu eens, de arbeiders, aange
sloten bij S.D.A.P. en N.V.V. zullen daar
in toch wel belang stellen,, doch het is ech
ter ook mogelijk, dat hun dit „dure rap
portje" niets interesseert. De meer ge
noemde heeren werden toen ook eens uit-
genoodigd om in Batavia de opening van
den Volksraad bij te wonen, doch toen bij
het binnentreden van den Landvoogd het
Wilhelmus gespeeld werd, vergaten zij hun
,,heer"-manieren en waren zij de eenigen
die bleven, zitten. Zelfs inlandsche revo-
lutionnairen als bijv. Mohamad Hoesni
Tamrin, volgens het 2e Kamerlid Ir. Cra-'
mer de „wakkere" „nationalist" hadden
nog zooveel fatsoen om op te staan, 't Is
voor de „doctor" honoris causa, bijge
naamd Oranje-Hein, ook om beroerd van
te worden.
0:ch, arbeiders, alles is slechts comedie
of schijn. Vandaag heet het, „geen man en
geen cent voor het leger", morgen- vinden
ze, dat er toch een grensleger noodig is,
zonder moderne moordwerktuigen natuur
lijk!
Vandaag is het parool: blijven zitten
voor het Wilhelmus, morgen is het consig
ne; sta maar op.
Alles is alleen gebaseerd hierop, of het
de nationale voordeelen der partijbonzen
schade of voordeel kan berokkenen.
De N.S.B. zal de met deze mentaliteit
behepten niet vernietigen, omdat in een
fascistischen staat de voosheid der volks
misleiders van zelf aan het licht zal ko
men en zij vanzelf tot den ondergang ge
doemd zijn.
U beleefd dankend voor de plaatsruimte,
Hoogachtend:
H. H. H. Portheine.
VOLKSONDERWIJS.
Het Bestuur van de Afd. Soest van
„V.O." heeft eenvoudig niet begrepen, waar
het mij om ging en dit is jammer genoeg,
niet voor mij, noch voor den penvoerder
van het Bestuur, maar ter dege voor het
niet te volprijzen streven der Vereen. Dit
misverstand is oorzaak, dat het Bestuur
in zijn betoog in de Soester van 12 dezer
het wezen mijner opmerking niet aanroert,
maar in plaats hiervan, twee niet ter za-
Naar het Engelsch.
(Nadruk verboden)
Wij hebben niet beiden evenveel
schuld; daarom gaat je redeneering niet
op, Ethel. Als Ned mij vraagt, of ik het
hem vergeven wil dan kan hij mij onder
houden over mijn tekortkomingen; maar
hij moet eerst over zichzelven richten, vóór
hij mij onderhanden neemt.
je bent nog erger dan Ned. Ik trek
mijn handen af van jullie beiden. Ik ben
hier gekomen, in de hoop om vrede te
stichten, maar ik zie, dat mij dit niet luk
ken zal. Het verwondert mij, dat jullie
geen gerechtelijke scheiding aafivraagt.
Nancy keek ontsteld en stapte van het
•onderwerp af.
Ethel deelde het verloop van haar on
derneming mee aan George en besloot met
te zeggen:
Het zal mij benieuwen, wie van beiden
ééns nog het eerste toegeeft.
Dat weet ik zeker: als het in orde
komt tusschen hen zullen wij nooit te hoo-
ren krijgen van wien het eerst de toena
dering uitging maar volgens mijn opvat-
rting zal het- niet van Nancy zijn.
ke doende beschouwingen levert: 1. een
verwijt inzake mijn anonimiteit en 2. het
succes van den avond.
Ad. 1.: het verwijt is in het algemeen
terecht te noemen. Evenwel, in elke alge
meenheid zijn gevallen aan te wijzen, waar
in afwijking te dulden is. Uit piëteit je
gens zoo'n enkel afwijkend geval, ware
het gepaster geweest en minder aanmati
gend, het „standje" niet in zoo'n over
vloed van woorden te kleeden. Er bestaat
nog eenig verschil tusschen een losse op
merking, 'n elementaire gedachte en een
artikel, waarin een reeks van denkbeelden
wordt ontwikkeld. Maar soit, dit is niet
ter zake. Ik ga in beginsel accoord met
het verwijt.
Ad. 2.; is geheel niet aan de orde.
Hoe kan het Bestuur nog vragen, of ik
den avond heb bijgewoond? Wat doet dit
er nu toe? Ge neemt wapens op, die ik
versmaad heb. Neen, ik had geen behoef
te, eerst even. te ondervinden, of de spre
ker zich „netjes" zou houden, dan wel
aanstoot zou geven. En nu het „goed af-
geloopen" is, blaast gij zoo hoog van den
toren! Maar dat was pure bof: van de
zen afloop waart gij tevoren allerminst
zekeren wat, zoo het onverhoopt
anders gegaan was, zoudt ge me dan ge
zegd moeten hebben, juist na mijn opmer
king tevoren???? Noemt U dit niet met
vuur spelen? Is dit niet riskeeren? Of vindt
gij het niet zoo erg, zoo er zelfs maar
eenigerf in de zaal zouden geweest zijn,
die aanstoot zouden hebben genomen aan
ook „maar 'n enkele passage"?
't Had U toch volslagen duidelijk moeten
geweest zijn, dat 't hier niet gaat om den
persoon van den spreker, om zijn product
'op dien avond of om eventueel succes op
dien avond, doch eenvoudig om het feit,
dat het m.i. getuigt van weinig visie in
de huidige geestesstroomingen, om als
propagandist voor een begrip, dat in zoo
breeden kring sympathie heeft, te kiezen
een voorman (nog wel) eener politieke
partij, die zich aan zooveel horizonten en
bij zoo groote massa's van ons volk, vrij
wel gediskwalificeerd heeft. Het is al te
simpel, steeds te bezweren, dat de Ver.
niet aan politiek doet: we weten dat allen
wel, maar toch zal 't het Bestuur niet on
bekend zijn, dat er zoovelen niet lid der
Ver. zijn, die wel met het streven sympa-
thiseeren, uitsluitend wegens de vermeen
de roode nuance, die èn in de actie V.O.
èn in vele uitingen van de O.L.S. heet te'
domineeren, neen, laat ik dat beter zeg
gen: niet beter heet te worden uit
gebannen. Daarom en daarom alleen vraag
ik hier, of het wel juist gezien is, zóó te
kaatsen, dat steeds weer die lastige bal
terug komt. Al te onnoozel doet dan ook
de opmerking aan: „en dan nog wel een
stukje, waarin wordt teruggekomen op..."
Juist gelet op dat „iets, dat vóór twee ja
ren is voorgevallen" en dit in verband met
deze reprise, maakte ik de opmerking. Wel
was toen 'n enkele passage van Ds. W. di
recte oorzaak, maar het Bestuur herinnert
zich ongetwijfeld, dat het om die passage
in den veroorzaakten pennestrijd volstrekt
niet ging: waartoe dan deze opmerking
tusschen haakjes?
tfet Bestuur van V.O. toont door het
volstrekte misverstand t.a.v. mijn opmer
king, niet in te zien, welk riskant spel het
met zoo'n „propaganda" speelt en hoe ver
het de Ver. V.O., niet slechts van Ds.
Kersten en Lingbeek, dóch ook van mas
sa's niet uitgesproken rechtschen verwij
derd houdt.
Soest, 19 November 1934.
De dankbare abonné.
Aan den WelEd. Geb. Heer Iburg s.s.t.t.
landgoed „Braamhage", Soest.
Soest, 14 Nov. 1934.
WelEd. Geb. Heer,
Hiermede neem ik de vrijheid U opna
me van bijgaand stukje te vragen in Uw
blad te Soest.
Het is geschreven naar aanleiding van
het feit dat men mij thans aanslaat in de
HOOFDSTUK XXX.
(Besluit).
Kapitein Madder en Ethel verlieten den
Hall op Dinsdag, om naar Exeter te gaan,
waar ze een tijd zouden blijven. Een twee
de zuster was aangenomen voor generaal
Kent en die werd den volgenden dag ver
wacht, maar haar diensten zouden niet
meer noodig zijn, want Woensdagochtend
was de zieke veel erger, en tegen den mid
dag, terwijl enkel Nancy, Mr. Milman en
een enkele van de bedienden er bij waren,
sliep hij kalm in.
lEdmund Kent was voor zaken uit en had
een boodschap achtergelaten, dat hij niet
met den lunch thuis zou wezen. Een bode
werd hem achterna gezonden, maar kon
hem niet vinden zoodat hij de tijding pas
hoorde, toen hij op zijn terugweg in de
pastorie aankwam.
Mts. Kent was zeer ontsteld, zei de
dominé nadat hij de laatste oogenblikken
van den generaal beschreven had. Zij had
nog nooit den 'dood gezien. Zou het u aan
genaam wezen, als mijn vrouw haar een
paar uren kwam gezelschap houden?
Neen, dank u, ik ga nu zelve naar
huis.
Intusschen begreep hij zeer goed, dat
mr. Milman die vraag eigenlijk meer als
een verwijt tot hem bedoelde, en hij voel
de, dat hij dit in zekeren zin verdiend had.
Toen hij bij den Haal kwam, zag hij, d..r
alle gordijnen gezakt waren. De butler
Straatbelasting voor de den Blieklaan,
waaraan mijn huis niet staat, terwijl ik
meende dat de zaak thans opgelost was.
Een verzoek aan den Raad heeft mij ook
thans niet mogen baten, reden waarom ik
mij tot U wend.
Beleefd verzoek ik U geen onderteeke-
ning onder het stukje te zetten of alleen
de initialen.
Vertrousvende dat L' mij hiermede van
dienst zult willen zijn, verblijf ik met de
meeste hoogachting.
steeds gaarne, O.
Wij bouwen.
Of de slagzin: „Truth in advertising"
ook in Soest geldt, zal menigeen zich af
vragen welke de groote reclameborden
langs de spoorwegen door Soest ziet en de
opschriften van deze borden toetst aan de
werkelijkheid.
Over Soest is zoo nu en dan het een en
ander te doen en als men de „Soester" zoo
eens doorziet, en het oog slaat op het emi
nent college van jaknikkers dat Soest be
zit, dan komt men tot de ontdekking dat
de alom in den lande bekendheid van Soest
niet behoeft te bevreemden.
In Soest bouwt men. En wanneer men
zich dan naar Soest heeft laten lokken en
dan, alléén fungeerende als belastingbeta
ler, een huis koopt volgens notarieele ac
te staande aan een bepaalde weg, dan komt
men tot de ontdekking dat dit huis niet
aan dien weg had mogen staan en dat liet
met medewerking van de gestadige ja
knikkers mogelijk was het tóch aan dien
weg te plaatsen.
Met verbazing zal menigeen zich af
vragen, hoe zóó een enormiteit mogelijk
is, want dit druischt toch tegen de ver
ordeningen in en we hebben toch allen
op school geleerd dat we in een land van
vrijheid en gerechtigheid leven.
Juist, zéér juist opgemerkt maar er wa
ren ook eenige manipulaties voor noodig,
want zelfs in Soest, het plaatsje der on
begrensde mogelijkheden, gaat het maar
zóó niet. Men wringt het lenige lichaam,
gewend aan grillige kronkelingen (en goed
getraind in het natuurbad), handig door de
mazen van het net en nummert het huis
eenvoudig aan .een geheel andere straat,
waarvan het honderden meters verwijderd
is en waaraan het niet staat en nooit ge
staan heeft.
„Wat is de reden hiervan" zal menige
argelooze vragen en het eenige antwoord
is: „men moet zijn fouten toch verbergen
en in rust en vrede kunnen jaknikken met
lodderoogen, bovendien is er weer wat
straatbelasting uit te melken".
Zóó ontstaat in Soest het onmogelijke,
men woont waar men niet woont en waar
niemand U kan vinden, men betaalt lasten
voor iets waar men geen profijt van ge
niet,, men betaalt voor iets wat men niet
heeft genoten, men weet dat het niet mag
en niet kan, men weet dat het niet strookt
met behoorlijke opvattingen van recht en
billijkheid en zelfs fatsoen, maar wat wilt
gij vermetele, gij wiens voorvaderen tach
tig jaar vochten voor hun rechten, daar-zijn
immers de jaknikkers, zij die aangewezen
zijn voor Uwe belangen te waken, blijven
in rustige rust tegen Uwe verzoeken in-
knikken en heffen het sloome hoofd in slij-
mige bewegingen op en neer, op en neer.
Er is natuurlijk nog geen reden tot pes
simisme, we worden, Gode zij dank, nog
niet van Soest uit geregeerd.
Deze quaestie kan nog voor weldenkende
regeerders geboekt worden evenals een
zaak over onrechtmatige grondafname,
waarover egn volgende maal meer.
4 4
4 DE EERSTE SOESTER 4
4 ELECTR. DRUKKER IT 4
4 is het meest betrouwbare adres 4
4 voor Uw drukwerk. Met onze mo- 4
4 derne machines zijn wij in staat U 4
4 tegen zeer concurreerende prijzen 4
4 het baste van het beste te leveren 4
4 4
trad hem al tegemoet en Edmund's eerste
vraag was:
Waar is mrs. Kent?
In de bibliotheek, sir. Zij schijnt ge
heel uitgeput. Ik bediende mrs. Kent bij
den lunch, maar zij kon niets gebruiken.
Nadat Beavis zijn heer geholpen had bij
het verwisselen van schoenen, begon hij
weer:
Er wordt onder ons, bedienden, groote
sympathie gevoeld voor mrs. Ként, sir. Zij
heeft den generaal opgepast met een toe
wijding, zooals hij dit van een dochter niet
beter had kunnen verwachten!
Dank je, Beavis.
Edmund voelde zeer goed, dat dit „sym-
pathiebetoón"niet alleen gold voor de
zorgen aan den generaal betoond.
Hij begaf zich nu rechtstreeks naar de
bibliotheek en zeker had de butler wel wat
gegeven, als hij tegenwoordig had kunnen
zijn bij die ontmoeting tusschen het jonge
paar.
Helaas, hing er echter zulk een zware
portière voor de bibliotheekdeur, dat die
nagenoeg geen geluid doorliet. Wel ver
beeldde de man zich, dat hij mrs. Kent
had hooren snikken; maar zeker was hij
er niet van.
Na ruim een half-uur traden mr. en mrs.
Kent de bibliotheek uit en gingen naar de
zitkamer van den generaal, waar ze de
thee zouden gebruiken.
Een blik was voldoende, om den butler
te toonen, dat ten slotte .alles in orde ge-
VLEESCHPRIJZEN EN BEPERKING
VAN DEN RUNDVEESTAPEL.
Moeten de vleeschprijzen nog verder
kunstmatig worden opgedreven
door afslachting van vee?
Onder dezen titel en bijtitel plaatst de
X. Rott. Ct. van Zondag 7 October een
artikel van deskundige hand, dat in zijn
strekking groote overeenkomst vertoont
met het artikel „Onheilspellende geruch
ten". Op ons hebben o.a. de gegevens be
treffende het aanzienlijk verminderd
vleeschverbruik indruk gemaakt. Geeft
ook het volgend citaat uit dat artikel niet
te denken?: „De situatie werd na de invoe
ring der crisisheffing op rundvleesch en de
omzetbelasting dan ook zoo, dat van
de drie vette koeien, die de
slager slacht, er één is voor
den f i s c u s." De oude accijns van 10
pet., de extraheffing van 20 pet. en de om
zetbelasting maken inderdaad deze ver
zuchting tamelijk aannemelijk. Welnu, zóó
mag het in dezen tijd van verminderde
koopkracht (niet slechts bij de allerarm
sten, maar schier bij alle lagen der bevol
king) niet blijven. Daaraan moet op 15 De
cember (als de extra-accijns van 20 pet.,
droevig restant van de afslachting van
rundvee, vervalt) een einde komen. Een
nieuwe afslachting, waarmede (zie N. Rott.
Ct. en Vaderland!) het doel niet eens be
reikt zou worden, dient te worden voorko
men. zelfs als men door camouflage, den
schijn mocht wekken, dat het ditmaal niet
op de verbruikers zou drukken.
Ofschoon wij alleen voor ons zelf schrij
ven, weten wij, dat tallooze landgenooten
onze opvatting deelen. De overheid, die na
het blikvleesch-drama opnieuw tot af
slachting zou medewerken, zou zichzelve
in opspraak brengen en scherpe critiek uit
lokken. Ter wille van het behoud van den
goeden geest onder het overige deel der
bevolking moeten zelfs die verlichte cri
sisdictatoren en landbouwers, naar wier
meening deze oplossing nog niet zoo
kwaad is, van ditpaardenmiddel
afzien.
Mogen wij in dit verband ook den heer
H. P. Gelderman. voorzitter van het Ver
bond van Ned. Werkgevers, citeeren? In
agrarische kringen had men tegen enkele
passages van zijn belangwekkende rede be
zwaar, maar wij zouden ons zeer vergissen,
als ook niet vele landbouwers de juistheid
beaamden van deze verzuchting: „Dit ge-
heele rundvee-experiment heeft aan de Ne-
derlandsche bevolking dus veel geld ge
kost, zonder dat er tastbare resultaten te
genover staan."
,Er is meer. In deze moeilijke tijden kun
nen tal van ingezetenen slechts met moei
te hun gas en water bekostigen. Teekenend
en schrijnend tevens is het bericht in het
ochtendblad van 6 October van de N. Rott.
Ct., dat te Haarlem reeds 1300 afsnijdingen
van het gas over den muntmeter zijn aan
gevraagd, omdat de belanghebbenden met
langer in staat zijn, gebruik te maken van
het dure gas. Of de bestuurdersbonden, die
daarover geadresseerd hebben, zelf geheel
vrij uitgaan, is een andere vraag. De „ver
keerde prijspolitiek", waaraan de N. Rott.
Ct. van Donderdagavond 4 October, een in
structief artikel wijdt, vindt wellicht mene
in den aandrang van ultra-democratische
zijde (aandrang, die natuurlijk niet alleen
de loonen in de gemeentebedrijven gold;
hare verklaring. Maar hoe dat zij het is
een feit, in verschillende steden is „thans
de petroleum als surrogaat voor het ga
hard op weg, haar plaats van jaren geleden
in de huishouding te heroveren." Uit weel
de geschiedt dit waarlijk niet. Integendeel.
Doch de harde nood dwingt tot bezuini
ging. Mag bij dien stand van zaken de
overheid tot verdere opdrijving van de kos
ten van levensonderhoud medewerken?
Moet de regeering, die aan de gemeenten
steeds strengere eischen gaat stellen, zich
zelve niet eveneéns met critischen blik den
spiegel voorhouden? Moet zij geen weer
stand bieden aan al wat indruischt tegen
haar eigen parool: „de prijzen omlaag!"?
komen was tusschen de jongelui.
Toen hij dit nieuws aan de huishoud
ster vertelde, sprak mrs. Tongue dichter
lijk:
Zie je, dat is de zilveren rand aan de
wolk. die over den Hall hing!
En Beavis scheen juist gezien te heb
ben, gedurende de dagen, die verliepen
tusschen den dood van den generaal en de
begrafenis, waren de Squire en zijn vrouw
onafscheidelijk en ondanks hun droefheid
over het verlies van den goeden, ouden
oom waren ze weergaloos gelukkig!
George en Ethel Madder kwamen over
voor de begrafenis, op den middag, voor
afgaande aan de plechtigheid en zagen al
dadelijk, hoe de zaken geschapen stonden.
Nancy kwam hen in den hall tegemoet,
leunende op den arm van haar echtgenoot
en, terwijl zij er wel heel bleek uitzag, was
haar gezichtje helder van een stralende
vreugde.
Toen ze allen in den salon waren, kon
digde de Squire het feit van hun verander
de houding aan, al was het dan ook in be
dekte termen:
Nancy en ik gaan onmiddellijk na de
begrafenis weg. We vertrekken morgen
avond naar Parijs, waar wij onze witte
broodsweken zullen doorbrengen; en eerst
tegen Kerstmis zullen we terug zijn.
Je weet niet, hoezeer het mij verheugt
dit te hooren. Ned, zei Ethel, ofschoon het
wel wat laat is, om nog van je witte
broodsweken te spreken.
EN NU: DE FEESTJURKEN.
Onze rundgang door het moderijk zou
niet compleet zijn, als we een voor vele
jonge en rijpere vrouwen zoo belangrijk
punt als de „feestjurken", de avondjapon
netjes voor danspartijtje of andere avond
lijke feestelijke uitgang, verwaarloosden.
En om dan maar met de deur in huis te
vallen: de bedoeling is. dat we er in uit
zullen zien als een slank dennetje, Wc
kunnen natuurlijk nog wel de avondjapon
niét glad lijfje en ruimte vanaf de taille
dragen, maar het nieuwste is toch, de hee-
le gladde, rechte avondjapon, recht tot bij
na den grond toe. Natuurlijk zijn er klei
ne variaties. Want we moeten ten slotte
toch vooral bij het dansen, onze voeten
kunnen bewegen. We zien dus dikwijls, dat
de ruimte onder de knie begint (klokken)
zooals links op de teekening, of wel, dat de
rok een stuk onder de knie door middel
van spitten in losse pandjes uiteenvalt. Zoo
als het figuurtje rechts op de teekening
aanduidt, is de rok langs den rand en langs
die pandjes dan afgezet met een ruche van
dezelfde stof. Dit plaatje laat tevens de
nieuwe hooge, vierkante hals van voren
zien, met een lage punt van achteren. Er
wordt ook een punthals van voren gedra
gen, doch bijna altijd boog, terwijl de rug
met een split of een V-vormig décolleté
is. In afwijking met de gewone japonne
tjes, zijn de schouders van de avondjurken
nog dikwijls min of meer „vierkant", met
pofmouwtjes, ruches, kapjes enz: Wat de
stoffen betreft, zien we fluweelige wollen
stoffen, crêpes en zelfs jersey voor avond
japonnen gebruiken. Zijden crêpe is na
tuurlijk favoriet, en verder satin, velvet,
taffetas. De metaal-achtige weefsels ko
men er goed in. Chiffon wordt ook nogal
gebruikt. Zwart overheerscht. Meer dan
de helft van de avondjaponnen is zwart,
zwart-met-wit of zwart-met-rose. De rest
zijn wit, grijs (leikleurig), mauve, rose en
een nieuw lichtbritin-rood.
M1ADELE1NE.
444444444444444444444
4
EEN GOED ZAKENMAN4
4
4 weet, dat net uitgevoerd Drukwerk 4
4 cachet aan zijn zaak geeft. Komt 4
4 daarvoor bij ons, wij geven U gaarne 4
4 advies engij zult tevreden zijn! 4
4 4
4 le Soester Electr. Drukkerij 4
4 4
444444444444444444444
Beter laat dan nooit! Ze mogen er
toch niet bij inschieten, niet waar? Bo
vendien heeft Nancy een langen tijd van
rust noodig, na wat zij zoo pas heeft door
gemaakt.
En het volgend jaar gaan wij naar
Chicago, om daar mijn één-pn-twintigsten
verjaardag te vieren pn Tante Ri Op te
zoeken. Maar jij en George zullen toch
hier de Kerstdagen doorbrengen, niet
waar, we komen dan allen terug op Kerst
avond. Is het niet, Ned? vroeg Nancy.
Toen kapitein Madder en Ethel zich aan
het kleeden waren, voor het diner, be
spraken ze de verzoening en vroegen zich
af, wanneer en hoe die eigenlijk zou heb
ben plaats gehad.
Zij aanbidt hem, merk je wel? besloot
Ethel hun onderhoud over het paar, dat
nu feitelijk op hun huwelijksreis ging,
Gelukkig maar, dat ik liever zelve
aanbid, dan dat ik aangebeden wordt,
merkte George op.
Ethel achtte het verstandiger dit gezeg
de te negeeren en voegde er enkel bij:
Niemand anders dan Nancy zou een
dergelijk gevaarlijk spelletje met zooveel
succes gespeeld hebben!
En ofschoon er zeker ooget^lilikken zijn,
dat zij gewenscht zal hebben het nooit be
gonnen te zijn. geloof ik vast, dat ze er
geen berouw van heeft. Wat jij. George?
EINDE.
Bur
Adv
2 ui
HET AT
Bürgem
brengen t
Novembei
verzoeksc
roep boUT
een verlo
teit(en):
localiteit
van bet p
en gelege
Binnen
dezer bek
verleen en
z waren b
inbrengen
Soest, 1
Burgeme
WERKI
Burgem
kend, dat
1934 word
contröle, 1
vrij nauw
wat -over
men is gei
stand, pla:
anderszins
Ten eind
doeld bchi
loozendag'
wordt de
werkloozei
Verplicht ij
werklooze:
meerite va
men voor
zoodanig i
Nadruk!
dacht geve
dedeeling,
keurig mo
waarop ve
dan niet u:
zinsleden
Waar in
blijken, dat
goede kon
lijk in aan
beider in
werkeloozi
maken pla;
Voorts wo
dat indien
een tijdsve
heeft gene
norm, doo
te bepalen
leend, zoo
gegeven hi
den. Nadei
den gegeve
op werkda
door den c
Soest, 15
Burgemee
1
1
ST1
Burgeme
brengen te
mijn van
voor het v
motorrijtuij
en rij- en ti
eene verni
straat worc
Soest, 21
Burgemee
1
I
De jongs
Fransche j
Frankrijk,
tegen man,
een Franse
de betreft
gaf toch h
groote beh<
beter begri
derling. Er
spreken als
kend voor
tere toepas
van nieuwe
propaganda
methoden d
gaan achtei
Ivy Lee, d
der persprc
den is, zeid<
ste publicat
ringen en ic
op uit is, zi
volk heeft
tuigingen, i
dert den o
