Voor 's morgens en s avonds
ECHTE EN SIMILI SIERADEN
NAMIDDAG-
JAPONNEN
STRASS,
PAARLEN,
KORAAL EN
BARNSTEEN
KNIPPATROON
Sieraden uit de zee
Leert Uw kinderen
goed spreken
SIMIL1 EN SYNTHETISCHE STEENEN.
Terwijl bij Strass de glans van diaman
ten benaderd wordt is simili altijd als na
maak brillant te beschouwen en onder-
SCHOONMOEDERS GEZOCHT!
Als u een levende personificatie bent
van de voorstelling die komieken en zij
die de komische sketches schrijven op het
tooneel en in de film zich graag maken
van de typische schoonmoeder, dan hebt u
een kans in Hollywood.
In een stad waar mooie meisjes dertien
in het dozijn gaan, en waar men Adonis
tegen eiken lantaarnpaal geleund kan vin
den, is de scherp-tongige, vittende, kij
vende en ruziënde schoonmoeder nog de
eenige die in staat is de „casting-director",
die de spelers voor een film moet uitzoe
ken tot enthousiasme te bewegen.
Dit type vrouwen is af en toe haar ge
wicht in goud waard als door toevallige
omstandigheden verschillende studios tege
lijkertijd de populaire films aan het maken
zyn met de pantoffelheld en zijn heersch-
zuchtige gade. En tegenwoordig is meer
dan ooit de karakter-speelster met de
scherpe tong en de scherpe kin in trek,
zooals onlangs bewezen werd toen twee
studios trachtten Ëlizabeth Patterson van
Paramount te „leenen". Geen van beide
kreeg haar, omdat Paramount haar zelf
veel te hard noodig had.
GEKLEEDE JAPON.
Succespatroon 1900.
Prijs f 0.30 -}- f 0.05 voor adm. en verzend
kosten.
Tulle robe, met garneering van paillettes
op den rok, over satijnen onderkleed ge
dragen.
Photo Jennie Parijs.)
ganschen dag met het kind bezig is, de
hoofdschuldige, dat het laat en met moeite
leert spreken. Ondanks haar liefde en zor
gen waarmede zij haar kind omringt, reali
seert zij zich niet, dat zij zijn geestelijke
ontwikkeling tegenhoudt. Het kind blijft
zich van dezelfde gebroken woorden be
dienen en de moeder heeft deze kinderlijke
gewoonte overgenomen, spreekt nog tegen
de ongeveer drie of vier-jarige over do
,toute wau-wau" en het „toete kind" en
gebruikt nog een menigte andere gebrab
belde woorden.
Zeker, in den aanvang heeft het al der
gelijke woorden gebezigd, doch thans wor
den de rollen omgekeerd. In plaats dat het
zich de correcte wijze van spreken der moe
der .eigen maakt, neemt deze het kinder
taaltje over. Op deze wijze is het niet mo
gelijk, dat het kind zich van zijn gebrabbel
losmaakt en leert pas duidelijk en goed
spreken, wanneer hij naar school gaat.
Zulks kan nimmer de bedoeling van de
moeder zijn en daarom zal het noodig zijn,
dat deze het kind, zoodra het begint met
spreken, geen gebroken woordjes nazegt,
en er tevens geen bijzondere aandacht op
vestigt. Ongemerkt zal zij zijn uitspraak
beïnvloeden door zelf goed en duidelijk
te spreken. Het kind beheerscht zijn taal
op deze wijze wanneer hij naar de voorbe
reidende school gaat en hiermede is de
beste grondslag gelegd, die de moeder voor
de komende schooljaren kan geven.
EEN GOOTSTEEN-PROBLEEM IN DE
STUDIO.
Schrijver dezer regelen kwam tijdens de
opnamen van de Warner Bros. super-film
„Tovarich", toevallig in de studio.
Charles Boyer, met een keukenschort
voor, stond in een ernstig gesprek gewik
keld met regisseur Anatole Litvak, terwijl
Claudette Colbert, geïnteresseerd in één
of andere magazine zat te bladeren.
De overige artisten, stonden dicht opéén-
gepakt rondom een GOOTSTEEN en be
keken die met een aandacht alsof deze nog
uit het steenen tijdperk stamde.
Het was een normale gootsteen van het
soort, dat men in iedere zich zelf respec-
teerende keuken kan aantreffen, een wei
nig opvallend misschien door het helder
wit emaille, dat er op scheen te wijzen,
dat het voorwerp van zóóveel belangstel
ling kort geleden nog met een verfkwast in
aanraking moest zijn geweest
Een ieder van de omstanders was in het
bezit van een potlood en bestudeerde
nauwgezet het emaille-oppervlak. Plotse
ling leunde één der omstanders een weinig
voorover, en slaakte den uitroep: „Hier
heb je er één!!", kraste iets op het emaille
en wijdde weer zijn aandacht aan de goot
steen.
Een requisiteur, die ondanks zijn droef
geestig uiterlijk toch een werkzaam aan
deel in het „research-work" had, verwaar
digde zich eindelijk een uitlegging van het
vreemde geval te geven.
„Luister", zei hij, en de manier waarop
hij met het verhaal aanving toonde duide
lijk zijn misnoegen over het gebeurde „In
de afgeloopen week namen we de keuken
scènes op, waarin Miss Claudette borden
wascht en Mr. Boyer ze afdroogt".
„Gedurende de werkzaamheden was het
Zaterdagmiddag geworden, de gootsteen
en de aanrecht stonden vol borden etc., de
schoone aan den eenen, de vuile aan den
anderen kant. Daar ik wist, dat we aan
staanden Maandag verder zouden gaan met
de opnamen, was het noodzakelijk, dat
ieder bord en ieder glas op het zelfde
plaatsje zou staan, waarop het Zaterdag
stond, anders waren de opnamen voor
niets geweest, daar dit dan duidelijk in de
film te zien zou zijn."
„Om dit te voorkomen, deed ik wat ik al
jaren pleeg te doen. Ik merkte met een
potlood-krabbeltje de plaats van ieder
bord en glas om alles precies tè kunnen
zetten zooals het had gestaan. Ik kwam
vanmorgen extra vroeg. nl. om zes uur en
hoe denkt u dat ik het hier aantrof?"
„De gootsteen was opnieuw geschilderd."
„Juist! En de merkteekens waren ver
dwenen!! Nu zal ik u maar besparen wat
ik zei, toen ik scherp keek kon ik met
de grootste moeite iets van een potlood
streepje ontdekken, zoo tegen een uur of
negen had ik er twe^en-veertig ontdekt.
We zijn nu zoover, dat Mr. Litvak ten
minste verder kan gaan met de opnamen.
Zulke gebeurtenissen maken het leven van
een requisiteur tot een hel."
samenstelling heeft me.i heel nauwkeurig
het natuurproduct gevolgd, zoodat men ze
maar niet kortweg onder de groep: „val-
sche steenen" kan rekenen. De verkooper
zal zijn cliënt steeds opmerkzaam maken
op het feit, dat de steen synthetisch is, wat
ook trouwens een groot prijsverschil geeft
met de natuursteen en, die aanmerkelijk
duurder zijn.
Dit zelfde doet zich voor bij kunst- of
z.g. Japansche paarlen, die door het in
brengen van een stukje steen, een schil
fertje kalk of zand in de oesterschelp ge
wonnen worden. Men verwekt op deze
wijze een ziekelijke huiduitscheiding, die
na drie of vier jaar een volkomen echte
paarl doet ontstaan.
Zwart wordt nog
steeds bij voorkeur ge
dragen voor middagja
ponnen. Vooral de
vrouw, die over een be
perkt kleedgeld be
schikt zal haar keus op
zwart bepalen, dat vele
mogelijkheden biedt om
op weinig opvallende
wijze door détails ver
anderd te worden.
Beide modellen zijn
van dof zwart zijden
crêpe en zijn zeer ge
slaagd, zoowel wat de
hoofdlijnen als de gar
neering betreft. Links
een japon met eenige
ruimte aan voorpand
boven de taille en aan
de halslijn. Midden
voorbaan vier zeer
smalle baantjes, die zich
eenigszins verbreeden
naar den zoom. Het mo
del wordt aanmerkelijk
gekleeder, indien men
er de kleine cape op
draagt, die gemaakt is
van reepen zwarte tulle
en zwart crêpe en met
twee haakjes in kleine
trensjes bevestigd
wordt, die onder de
clips zijn gemaakt.
Rechts een zeer af-
kleedend model, dat
streng getailleerd is en
een garneering aan rok,
onder de buste en aan
boven mouwen heeft
van smalle nervures.
Halsafwerking van ge
kleurd satijn in ietwat
sprekende kleur.
Kleine kinderen hebben hun eigen taal
tje en weten de moeilijke consonanten in
de eerste jaren niet te beheerschen. Vol
wassenen vinden het gewoonlijk alleraar
digst om dit brabbeltaaltje te hooren en de
verrukte ouders, grootmoeders en tantes
stralen van genoegen over baby's rede
naarstalent.
Het merkwaardigste is echter, dat som
mige kinderen op drie, vier-jarigen leef
tijd en soms nog ouder zich meermalen
op dezelfde gebrekkige wijze blijven uit
drukken. Althans vele woorden worden
verminkt uitgesproken en niet veel beter,
dan toen het kind zijn eerste pogingen
deed zich verstaanbaar te maken. Meerma
len komt het zelfs voor, dat kinderen, die
naar school gaan, nog niet correct spreken.
Hoewel onbewust, is de moeder, die den
„Het is niet alles goud wat er blinkt" is
een bekend spreekwoord, doch nog minder
vaak zijn de vele steenen en paarlen, die
men ziet dragen, echt. Het vermeende ge
schitter van edelsteenen is grootendeels
van Strass, waarvoor men echter geen ge
woon glas verwerkt, daar dit bij het meest
kunstige slijpen dood en levenloos zou blij
ven. De mooie schittering van strass komt
echter de glans van edelsteenen zeer nabij.
Gekleurd glas werd reeds bij het begin
van het glasblazen voor sieraden gebruikt;
trouwens het oudste glas was volstrekt
niet kleurloos, maar rood- of groenachtig,
aangezien men in den aanvang het yzer-
gehalte niet wist te verwijderen. Dergelijk
glas gebruikt men thans nog voor flesschen
en glazen. Nadat men deze kleuren aan
het glas wist te ontnemen, zocht men te
vens naar andere kleurmiddelen, die het
meer met edelsteenen overeen deden ko
men.
Eerst tegen het einde der achttiende
eeuw bereikte men het gewenschte resul
taat en wel toen Joseph Strasser in Wee-
nen op de gedachte kwam, dat slijpen al
leen niet voldoende was, doch dat tevens
een menging van kleuren vereischt werd.
Na veel zoeken vond hij tenslotte het
mengsel, waardoor een sieraad gemaakt
kon worden, waarvan een buitengewone
schittering uitging. Hij richtte in Bohemen
een groote fabriek op en bracht zijn uitvin
ding in den handel onder den naam van:
„Strasser's Boheemsch glas".
In Parijs vond men dezen naam veel te
lang en sprak men al spoedig over „strass"
een benaming, die ook in verschillende
andere landen weerklank vond.
Dankbaar maakten de groote modehuizen
gebruik van dit mooie materiaal, om het
toe te passen als garneering op hun ont
werpen, in het bijzonder op avondjapon
nen.
Naast de paarl verschaft de zee ons nog
ander materiaal, dat bijzonder geschikt is
voor sieraden, n.1. koraal en barnsteen. Als
sieraad is bloedkoraal min of meer op den
achtergrond geraakt in de laatste jaren
om wellicht op een gegeven oogenblik
weer upper modern te worden.
Het vervalschen van koraal loont de
moeite niet, aangezien de ijverige koraal-
dieren onvermoeid hun werk voortzetten
en van gebrek aan materiaal geen sprake
is. In de Roode en in de Zuidzee wemelt
het van koraal-polypen, waarbij iedere ge
neratie het hoornachtige skelet der voor
vaderen door eigen koolzure kalkuitschei-
ding opbouwt tot riffen, klippen en ring
vormige wallen om eilanden.
Het mooiste koraal, dat dieprood is, vindt
men in Europa in de Adriatische Zee en
dit edele-koraal met zijn prachtig diep rood
heeft de beroemde Venetiaansche indus
trie van bloedkoralen sieraden doen ont
staan.
Soepel fluweel satijn, wollen crêpe b.v.
met ingeweven metaal- of cellophaan ge
ven een gekleurd effect. Men kiest voor dit
model ietwat gekleede stoffen, omdat er
geen garneering op wordt toegepast, hoog
stens draagt men een mooie clips of bloem
op de corsage. Op geknipte rok, die uit
ééndeelige voorbaan bestaat, terwijl de
rug een klokkend tusschenstuk heeft, dat
naar de taille toe in een punt eindigt.
Patronen in de maten 46, 48, 50 en 52.
Besteladres „Het Practisch Modeblad",
Postbus 36, Den Haag, giro 203203. Bij be
stelling het verschuldigde bedrag in post
zegels bijsluiten of opzenden per postwissel
of per giro.
Patronen naar maat van elk gewenscht
model f 0.90.
Barnsteen is een fossiele harssoort, waar
in men vaak resten van insecten of varens
aantreft. Woelige zeeën werken het barn
steen los van den bodem en door het ge
ringe gewicht blijft het aan de oppervlakte
drijven, waarna de golven het medevoeren
en op het strand achterlaten. Aan de kus
ten der Oostzee, vooral in Samland vindt
men zeer veel barnsteen, doch minder be
kend is, dat men ook hier en daar op liet
vasteland barnsteen heeft aangetroffen, die
zich in het tertitaire tijdperk gevormd
heeft in bepaalde aardlagen. De z.g. zwarte
barnsteen is niet echt, doch een soort
bruinkool, die door bijvoeging van basalt
gepolitoerd kan worden en waarvan men
o.a. fiches maakt, die bij versohillende
spelen gebruikt worden.
De kleine spor
tieve mutsjes, die
weinig meer dan
het achterhoofd
bedekken, wor
den bij voorkeur
door zeer jonge
meisjes gedragen.
Zij leenen zich
uitetekend voor
sportieve doelein
den en voor de
morgenuren.
Trouwens jonge
meisjes stellen
deze dingskes
klaarblijkelijk
ook zeer op prijs.
J3een wonder,
want ze zijn licht
in het dragen,
waaien niet gauw
af, omdat ze het
hoofd omsluiten
en kunnen ues-
noods in den
mantelzak ge
stopt worden, als
ze den mind eens
heerlijk door de
haren willen la
ten spelen.
Het model bo
venaan links is
een nieuw type,
dat gehaakt is,
doch waarvan al
leen het onderge
deelte doorgaande
toeren heeft, de
bol is in deeltjes
gehaakt, die in
het midden aan elkander gehecht worden,
zoodat kleine langwerpige openingen ont
staan. Afwerking met pompoen.
Onderaan een meer gekleede baret, die
uit verschillende deelen bestaat, welke
naar het midden toe in een scherpe punt
eindigen. Tegen den buitenkant wordt een
naar het model geknipte rand gestikt, ter
wijl op den bol een overtrokken knoop
wordt gehecht of wel een lange, rechte
veer. Als materiaal voor deze baret is effen
of bedrukt fluweel gedacht terwijl men
hem bij een geruit manteltje van hetzelfde
materiaal kan maken.
Geheel anders is het type hoofdbedek
king bovenaan rechts, dat gedragen wordt
bij een avondjapon en uit een rand van
zijden bloemen bestaat, die in overeen
stemming met de kleur of de bloemen van
het geheel. Desgewenscht kan men aan
deze bandeau een tullen bol maken, doch
vlotter kleedt de enkele rand van bloemen,
welke smaller ook om een der polsen
wordt gedragen. Mooi zijn b.v. zijden bloe
men in koningsblauw met sprekend groene
harten of groene of paarse bloemen met
oranje hart.
C. C. M—S.
(Nadruk verboden.)
scheidt zich van strass, dat geen lood doch
thallium bevat, waardoor het glas een bui
tengewoon sterken glans verkrijgt. Men
gebruikt thalliumglas niet alleen voor si-
mili-brillanten, doch ook in het bijzon
der voor fijne optische instrumenten.
Deze namaak is echter door bepaalde
natuurkundige proeven van echte steenen
te onderscheiden, daar de glasmassa zach
ter, doch tevens zwaarder in gewicht is
dan een echte edelsteen van gelijke grootte.
Geen enkele vakman zal zich dan ook
laten beetnemen met simili of strass, doch
bij de minste twijfel de proef op de som
nemen.
Moeilijker is het geval bij synthetische
edelsteenen, die de naam zegt het reeds
op kunstmatige wijze met een gelijke
samenstelling als de echte steenen gemaakt
zijn. Men heeft synthetische robijnen, sma
ragden, saphieren en andere steenen, die
slechts door zeer ingewikkelde weten
schappelijke onderzoekingen van de echte
te onderscheiden zijn. In de chemische
