Damestasschen
Ingezonden
Het huis van den Graaf
DAGBLAD GOOI- EN
EEMLAN DER
Radio-Centrale.
FEUILLETON
AGENTSCHAP
voor Abonnementen
en Advertenties
N.V. Eerste Soester El. Drukkerij
Voor Telefoonabonné's
ZIE DE ETALAGE
3f Bulten verantwoordelijkheid der Redactie
WAAROM, WAARDOOR 50.000.- VOOR
NIETS DAN 3 HECTARE VRIJ
AFGELEGEN ZANDGROND?
M. de R.,
B. en W. en Raad meenen Soest een
dienst te bewijzen door vestiging van een
kazerne. Of die meening voldoende gefun
deerd mag heeten, kan betwijfeld worden.
Sinds de Overheid zich met zaken-doen be
moeit, blijkt b|jna steeds het verkeerde
daarvan. O.m. in Soest b.v. uit het verlies
op den, zei er weer zwaar gesubsidieerden,
woningbouv in Soesterberg zelf.
Doch deze meening is in ieder geval aan
nemelijk en begrijpelijk. Volkomen onbe
grijpelijk is echter, waarom of waardoor
dit vermeende kazerne-nut niet verkregen
kan worden, buiten een aderlating van
60.000.d.i. bij leening in 25 jaar
100.000.voor een stuk zandgrond, dat
vroeger zeker niet veel meer dan evenveel
centen kostte. Tenzij dan als Christelijke
daad, indien de grond b.v. het eigendom
ware van een tiental doodarme keuterboer
tjes, wien men eens eenmaal in hun armoe-
leven „ein Stück von Himimel" per loterij-
bedeeling wil schenken! Doch ook hier zal
wel weer het ergste tegendeel het geval
zijn, n.1. dat door belastingen en retributies
(o.m. 55 ct. per Ma water) de 100.000.
worden ontnomen aan de keuterboertjes en
overige overbelaste en van levensruimte
beroofde belastingbetalers, om 50.000.
voor 90 bloot als geschenk, te mogen
offreeren aan een ton-en-meer-bezitter.
Vanzelf sprekend was die 50.000.
hoewel naar intrinsieke waarde grooten-
deels een cadeau, voor B. en W. en Raad,
een moeten. Net als verleden jaar nog voor
Amsterdam, dat 200.000.moest beta
len, ook bij onteigeningsprocedure zeker,
voor een stuk veengrond, door een „voor-
uitziendén belegger" te voren en dat
reeds veel te duur gekocht voor
35.000.Net als, zelfde raadszitting
hier, Soest nog 10.per jaar toe moet
betalen, als het een leelijk stuk spoor-
grond met bloemen wil versieren. Bij aan
koop van elk ander goed, b.v. een gemeen
te-auto, watertoren etc., heeft men het
voor het zelf kiezen van goedkoopst en
best. Doch bij grondeigendom, en daar
alleen blijkt ook de Overheid, tot de hoog
ste toe, geen keuze of wil meer te bezitten,
en slechts moeten te kennen en te erken
nen, ondanks alle handhaving van gezags-
hoogheid
Een gezagszwakheid, die zich o.m. zeer
opvallend hierin uit: De laatste twintig
jaar zijn de belastingen, vooral de indirec
te, op alles letterlijk vervijf- tot vertien
voudigd, de schulden tot astronomische
cijfers opgedreven, doch het oversnel ge
stegen milliardenkapitaal in grond belegd,
betaalt thans nog Iets minder grondbelas
ting en dat dan nog zoo averechts mo
gelijk, n.1. naar de opbrengst inplaats van
naar de kapitaalwaarde van den grond
dan de onnoozele 10.000.000.van vroe
ger, hoewel men terzelfder tijd de in dezelf
de wet omschreven zgn. „grondbelasting
op het gebouwd", die niet den grond, maar
het bouwen, dus steeds den arbeid weer,
belast en beboet, tot het viervoudige, n.1.
thans tot 40.000.000 opdreef!
De vraag is dus niet Waarom?, maat
Waardoor? is er dit moeten voor ieder, ook
voor de Overheid zelve en zelfs, alleen,
volstrekt alleen, tegenover het grondeigen
dom
Een vraag van even albeheerschend be
lang als het huidig grondeigendom zelf
blijkt te zijn voor ieder, die even zijn ver
schrikkelijke gevolgen nagaat: Hooge
grond-pachten, -huren en -prijzen, waar
door boerenzoons en landarbeiders zich
niet kunnen vestigen, arbeidsaanbod en
werkloosheid in de steden vermeerderen
met het pauperisme c.a., de loonen nog
lager drukken, Staatsbemoeiing en -be
deeling met belastingen en schulden daar
door opdrijven, waardoor de koopkracht
nog meer wordt aangetast en malaise,
Werkloosheid etc. opnieuw worden verer
gerd, terwijl zonder die Staatsleeningen de
Naar het Engelsch.
3).
„Kijk, daar hebben we nog meer familie
leden. Hebt u die gisteren ook gezien?"
„Mrs. John Huish wel: dat blonde vrouw
tje met die twee kleine kinderen, meent u?"
„JuistGoeden morgen, dames!
Wat heeft Meta nu weer uitgehaald?"
„Neen, vandaag is het nu eens Edith!
Ze heeft mijn mooiste John Hopper ge
plukt voor die aardige misso, par
don!" viel zij zichzelve in de rede, toen ze
zag, dat Hugh niet alleen was.
„Mag ik u voorstellen", begon hij. „Ja,
maar het eigenaardige van het geval is,
dat ik uw naam niet weet."
„Wacht, als we het dan eens omkeerden,
en ik zei: „Mr. Hugh Llewelly, mag ik u
voorstellen: miss Mary Williams." Want
ik heb haar al eerder ontmoet dan jtf, bes
te jongen en voor haar was het, dat Edie
mijn mooiste John Hopper plukte!"
De schuldige, een klein blond ding, van
nog geen drie zomers, stak schuchter het
voorwerp van haar vereering de roos toe.
„Maar, als zij ze niet had mogen pluk
ken, mag ik ze dan wel aannemen?" vroeg
Mary. „Wat zal de tuinman wel zeggen?"
„Die heeft 't al gezegd", kwam het ant
woord.
„Ik ben de tuinman, ziet u", zei mrs.
Huish, „en van mij heeft ze haar standje
al beet. Maar nu moeten wij naar binnen
kapltaallnterest steeds lager zouden kun
nen zijn, evenals de hypotheken zelf en
haar rente. Zooala elke boer weet, en elk
officieel Staatsrapport frermeldt, hebben
alle, nog wel grond bewerkende hypotheek
of pacht-boeren:
een vrij laag bestaansminimum,
doordat elke eenlgszins duurzame ver
hooging der geldelijke opbrengst van het
bedrijf spoedig verschijnt als een stijging
der pachtwaarde" (Rapport van 20 Juni,
1000, K.B. No. 72, en idem dat van 18
Mei 1933, K.B. No. 34, 1927).
En precies hetzelfde geldt voor alle on
dernemers, arbeiders en middenstanders:
Al, wat zij door betere techniek, ontwik
keling, vlijt, enz. meer zouden kunnen ver
dienen, moeten zij afstaan in nog sneller
dan stijgende grondprijzen-huur en -pach
ten, en de daardoor rijzende hypotheek
schulden en kapitaal-interesten. Zoo, dat
thans op werkend Nederland een doode-
lijke last ligt van 6.500.000.000 alleen
aan hypotheek, met dus ruim 250.000.000
elk jaar te betalen rente, wat met
200.000.000 pacht, 350.000.000 grond-
huur ln woninghuur, en nog ongerekend de
enorme sommen aan kapitaal-interest en
-dividenden, en de alles bezwarende belas
tingen, werken, wonen en leven voor steeds
meer honderdduizenden onmogelijk, voor
de rest steeds wanhopiger doet zijn.
En nu de vraag nog eens; WAARDOOR
dit alles?
Allerminst door grond-tekort! Integen
deel ook in zgn. „overbevolkt" Nederland
is er, ook zonder eenige landaanwinning,
grond in overvloed voor elke gebruiks-
vraag. Doch wel en uitsluitend door grond-
afsluiting vanwege kapitaalbeleggers, niet-
gebruikers. Deze menschen zijn als zooda
nig zeker niet slechter dan alle overige in
doorsnee. Doch het is de verkeerde wet en
de volksonwetendheid, welke deze „beleg
ging" nog steeds duldt! Hoewel er geen
partij, bond of beweging is, wier beginse
len en beste leiders nu als steeds deze
„belegging" en haar alomvattende schrik
kelijke gevolgen niet onvoorwaardelijk
ver-werpen en verfoeien, en zelfs de wet
dit doet, hélaas in het kleine alleen! Im
mers, wanneer kleine „broodvechters" even
„tijdig" voetbalkaarten opkoopen, ter ver
krijging, met zeer veel risico dan nog, van
een stadion-plaatsen-monopolietje, briescht
niet slechts de heele pers etc., maar wor
den z\J gestraft door den rechter. Doch, in
dien zij den stadion-grond „tijdig" hadden
kunnen opkoopen, vindt ieder dat nor-maal
en knap, en betaalt Soest hun 50.000.
Wat te doen?
Natuurlijk dat, waar-mee in Denemarken,
Australië, Amerika en elders reeds een
nog allergeringst begin is gemaakt, en
waarvoor in Engeland alle knappe en eer
lijke menschen, ook onder de Conservatie
ven, de grondeigenaren, zelf, ook thans
weer strijden: Invoering van een hooge
GRONDWAARDEBELASTING op den
koopprijs desgewenscht door den eigenaar
zelf te bepalen: Geeft hij "te laag aan, dan
heeft de Staat, of de gemeente als i.c., het
recht van voorkoop naar dien prijs; geeft
hij te hoog aan, dan mag hij daarnaar be
lasting betalen. Hoezeer onze boeren veelal
niet beter weten, - of M beetje nog bestaan
de zgn. „grondbelasting" is een „last",
feit is, dat alleen door een hooge werke
lijke grondprijsbelasting de grond vrij zal
komen en hun als ieder ander werker, bou
wer, ondernemer, consument of producent,
een nooit zoo gekende welvaart zonder
eenige werkloosheid etc. verzekerd [kan
worden. En verheugend is bet,, dat tenmin
ste reeds één gemeente het naburige
Naarden, den eersten beperkten stap
slechts y2 op bouwterrein op eigen
v. Weedestr. 7 - Soestdijk
Jack en Fred zijn zoo juist van de jacht
terug."
„En ik moet ook gaan", zei Mary. „Ik
vrees, dat mrs. Tweedie al lang naar mi)
heeft uitgekeken. Kunt u mij ook zeggen,
hoe ik nu verder moet loopen? Mr. Llewel
lyn zei, dat dit de kortste weg was; toch
lijkt hij me nogal lang."
„Als u Hugh een beetje beter kent, zult
u niet zoo onvoorwaardelijk geloof slaan
aan hetgeen hij zegt, miss Williams! Maar
nu u toch langs ons huis gaat, komt u ze
ker wel even binnen?"
„O, met genoegen! Alles hier in Rusland
lijkt me zoo belangwekkend. Het grootste
deel van mijn leven heb ik doorgebracht in
een heel conventioneel Engelsch huis, en
Alatyr vind ik net een wonderland, daarbij
vergeleken."
„Uw grootvader was secretaris van lord
Modbury, nietwaar? Heeft u met hem op
Modbury, Towers gewoond?"
Ter opheldering diene gezegd, dat men
in Alatyr geen gepraat kende in ongunsti-
gen zin; maar een ieder stelde hét levendig
ste belang in de aangelegenheden van den
ander. Toen dus nicht Harriet aankondigde,
dat z\j een jong meisje uit Engeland enga
geerde, om op te teekenen, hetgeen zij zel
ve had nagezocht van den stamboom van
de Llewellyns, hadden alle familieleden ge
vraagd naar nadere bijzonderheden van ge
noemde jonge dames; zoodat dan ook ieder
een, al vóór miss Mary Williams er was,
wist, dat zij een weeze moest zijn, al jaren
lang oefening had gekregen in de bezig
heid van secretaresse, doordat haar groot
vader, emeritus dominee, secretaris was
geweest van wijlen den graaf van Mod
bury.
initiatief heeft gezet. Bezat Soest deze
Naardensche verordening reeds, dan zou
het nu geen 100.000.uit de nooddruft
van haar inwoners behoeven af te staan
voor 3 Hectare, vr\j afgelegen zandgrond.
Met beleefden dank voor de plaatsing,
A. Feberwee.
Mendelssohnlaan 8,
Soestdijk-St.
L.S.,
Wereldvrede roepen alle weldenkende
menschen, doch worden in hun hoop dage
lijks geschokt als Radio en Dagbladen mee-
deelén, hoeveel duizenden menschen gedood,
woningen verbrand, kunstschatten vernield,
kapitalen gestolen zijn, enz.
Thans ls een Vredeskalender verschenen,
een mooie wandversiering met prachtige
afbeeldingen in toepasselijke citaten van
filosofen en dichters.
Deze Kalender is uitgegeven door de
Lantaarn-Uitgeverij te Amsterdam door
het Centraal Vredes-Bureau Vredeshuis",
Laan van Meerdervoort 19a te Den Haag.
Prijs slechts 50 cent, Giro 174536.
Men kan er elke 14 dagen een vel afnemen
en uitreiken of opzenden aan lieden die
weinig nadenken en vóórlichting behoeven.
Velen zoeken afleiding door alcohol, ta
bak, in bioscopen zitten Luisteren naar mo
derne muziek, kijken naar onzinnige sport,
enz., om de Innerlijke Stem, het Geweten,
wanneer dat lastig wordt, het zwijgen op
te leggen.
Dankend voor de opname,
Uw dw.
J. J. DE KOEIJER.
Bussum. Febr. 1938.
VUILNISBELT SOEST-CENTRUM.
Mijnheer de Redacteur,
In den afgeioopen nacht had ik een
droom, waarvan ik U den inhoud in het
kort zou willen mededeelen, voornamelijk
ter overname in Uw blad, omdat er een
nieuwe attractie voor Soest's inwoners in
voorkomt.
Eerst wazig, langzamerhand duidelijker,
zag ik een stier staan voor mijn woning
in de Paulus Potteriaan 3; hij stond mid
den op de straat en snoof hard, blijkbaar
om een minder aangename geur uit zijn
reukorgaan te verwijderen. Ik was binnen
het hek, en de stier zag er nog al goedig
uit, terwijl hij mij blijkbaar iets te zeggen
had. Ik noodigde hem dus uit binnen te
komen op het erf; maar hij maakte be
zwaar, omdat hij bang was uit te glijden
op het trottoir, dat in deze streek bedekt
is met een laag zwarte glibberige modder.
Ik waagde mij dus naar buiten en gleed
naar den stier toe, die mij als volgt toe
sprak
„Ik kom zoo regelrecht uit het Maurits-
huis Ln den Haag van het doek, dat U mis
schien wel kent als De Stier van Potter?
Ik had gehoord, dat er hier een laan is, die
naar mijn baas, Paulus Potter, genoemd is
en nu wilde ik wel eens zien of die laan in
overeenstemming is met diens kunstopvat
tingen. Maar ik heb hier inderdaad niets
kunnen ontdekken, dat naar Kunst zweemt;
misschien moet het aanbrengen der heu
veltjes op het veld langs deze laan een po
ging genoemd worden tot verfraaiing van
het geheel, maar ook deze poging schijnt
mij niet geslaagd." Ik antwoordde, dat de
ze heuveltjes door de goede zorgen van de
Overheid waren aangebracht, om dit Ge
meente-terrein te bemesten. „Noemt U dat
bemesten? Ik zal, als stier toch wel we
ten, wat mest is, en deze verzameling van
scherven, émaille-potten, papieren, botten,
vermengd met allerlei ontzettend stinken
de zelfstandigheden, kan in mijn oogen
geen mest zijn. Hoe houdt U het hier uit in
deze stank? Ik had gedacht, dat er in de
drie eeuwen sedert mijn geboorte iets was
ontstaan, wat zorg voor hygiëne wordt ge-
Ze wisten ook, dat het jonge meisje haar
tehuis kwijt was geraakt; daar de dood
van haar grootvader al heel snel gevolgd
was op dien van zijn vriend en werkgever;
en dat zij toen eenigen tijd gelogeerd had
bij mrs. Llewellyn in Salisbury. Zoo had
den zij ook gehoord van de schoonheid en
de talenten van miss Mary Williams, want
mrs. Llewellyn had geschreven, hoezeer
het héér en haar dochter Sofie aan het
hart ging, dat Mary niet voor goed bij haar
had willen blijven. Het was ook niet zoo
noodig voor het jonge meisje, dat zij een
betrekking bekleedde, daar lord Modbury
haar grootvader duizend pond had nage
laten, die nu haar eigendom waren. Maar
het jonge meisje wilde geheel onafhankelijk
zijn en, toen mrs. Tweedie een amanuen
sis verlangde, had zij daarvan onmiddel
lijk werk gemaakt. Daar archeologie haar
van kind af al niet vreemd was, mocht zij
dus juist de aangewezen persoon heeten
voor deze betrekking.
Waarom mrs. Tweedie, die slechts aan
getrouwde familie was van de Llewellyns,
zooveel werk en zooveel geld had besteed
aan het opstellen van den stamboom van
dit geslacht, wist niemand; en zljzelve mis
schien ook niet. Zij was er mee begonnen,
op een tijdstip, dat zij iederen arbeid gre
tig aanvatte en zoo was dit werk haar tot
levensdoel geworden. Enkel degenen, die
zich weieens in dergelijke nasporingen heb
ben verdiept, kunnen zich voorstellen, hoe
animeerend dit werk is.
Mrs. Tweedie was een teer vrouwtje, al
tijd eenigszins sukkelend, die al vroeg we
duwe was geworden en dus niets of nie
mand had, voor wie zij leefde, dan voor het
werk, waar zij zich nu op geworpen had
noemd, en wat ik hier zie en ruik maakt
op mij den indruk, dat die zorg hier een tik
je verwaarloosd wordt. Ik wild dan geloo-
ven, dat de grond een beetje verbeterd kan
worden door deze smeerboel daarin te men
gen, maar voor de omwonenden kan het
aanbrengen van deze vuilnisbelt midden in
het dorp niet anders dan weerzinwekkend
en nadeelig zijn. En stel U voor, dat H.M.
de Koningin, die, naar ik verneem, wel eens
rijtoeren maakt in deze gemeente, hier
langs zou rijden!
Het is zelfs voor een stier niet om in te
denken! Nu, ik ga maar terug naar den
Haag, en kan helaas geen al te prettige
herinneringen meenemen van de Paulus
Potteriaan in Soest. Gaat U een eindje
mee, want ik voel, dat ik bijna flauw val,
zoo'n lucht! En betaalt U daar nu belas
ting voor ter afhaling van het huisvuil?
U kon de vuilnisemmer even goed over Uw
hek leeggooien!"
Hier werd ik wakker, met hoofdpijn en
wat draaierig; zeker van „die lucht."
Hoogachtend,
A. SALVERDA.
RADIO PROGRAMMA DER
BUITENLANDSCHE STATIONS.
WOENSDAG 23 FEBRUARI.
11.05
London Reg.
12.35
Keulen
1.20
Brussel VI.
2.20
London Reg.
3.20
Droitwich
3.50
Keulen
5.20
Droitwich
6.20
London Reg.
7.00
Radio Centrale
Soestdijk
8:00
Droitwich
DONDERDAG 23 FEBRUARI.
11.05
London Reg.
1.05
Brussel VI.
2.20
London Reg.
4.35
Keulen
5.20
Droitwich
6.20
Keulen
7.00
Radio Centrale
Soestdijk
8.00
Keulen
11.20 Droitwich
VRIJDAG 25 FEBRUARI.
11.05
London Reg.
11.50
Keulen
12.20
Parijs Radio
1.20
Brussel VI.
1.35
London Reg.
3.20
Keulen
4.20
Droitwich
4.50
Keulen
5.20
Droitwich
6.20
Brussel VI.
7.00
Radio Centrale Soestdijk
8.00
Weenen
9.35
Brussel VI.
10.20
Keulen
11.20
Droitwich
ZATERDAG 26 FEBRUARI.
11.20
Droitwich
1.20
Brussel VI.
2.20
London Reg.
4.20
Keulen
5.20
Droitwich
6.20
London Reg.
7.00
Radio Centrale Soestdijk
8.00
Diversen
8.20
Droitwich
9.20
Brussel VI.
10.30
Keulen
Wijzigingen voorbehouden.
met een wilskracht, die men van iemand
van haar zwak gestel zeker niet verwacht
zou hebben. Intusschen schonk zij de
grootste genegenheid aan allen, met wie zij
In haar wereldje in aanraking kwam.
Hugh was zeker de eenige van haar
kringetje, die niet alles wist van de nieu
we gezelschapsdame, omdat hij een uit
stapje naar Finland had gemaakt en eeni
ge dagen op het kantoor in St. Petersburg
had gewerkt.
De zoon van Andrew Llewellyn was al
gemeen zeer bemind; maar Andrew zelf
werd verfoeid. Zoodra Hugh gepromoveerd
was, zou h\j ook een jaar op het kantoor
moeten zitten, evenals zijn voorvaderen dit
altijddeden.
„Ja, ik heb op de Towers gewoond", ant
woordde Mary Williams op de belangstel
lende vraag van mrs. Huish. „Grootvader
en ik hadden daar heerlijke kamers en al
wat een mensch aan geriefelijkheid verlan
gen kan; maar wel was het er verschrik
kelijk saai. Gelukkig hield ik heel veel van
mijn werk; maar die arme lord Modbury
voelde zich op het laatst van zijn leven
zóó zwak, dat hij mijn diensten niet meer
gebruiken kon en ik dus niet anders had te
doen, dan m\j in staathuishoudkunde te ver
diepen, waarvan ik de prachtigste werken
voor het grijpen had. Het was alles nog
heel anders, zoolang mijn pete leefde. Toen
was het juist heel druk en levendig op de
Towers; ofschoon ik nog te jong was, om
dit te waardeeren."
„Wie was uw pete?"
„Oude lady Madbury. O, die was toch
zoo lief en goed voor mij! Was ik toen maar
oud genoeg geweest, om te genieten van de
onttnoetlngen met de grootste intellecten
Vanuit Soest kan men rechtstreeks
en vol-automatisch, dus zonder tus-
schenkomat van een telefoniste, tele-
foneeren met de aangeslotenen op de
navolgende netten:
District Amsterdam: kengetal
met Aalsmeer K 077
met Abbenes K 534
met Amsterdam K 900
met Amstelveen K 970
met Baarn K 054
met Bennebroek K 502
met Beverwijk K 510
met Bussum K 959
met Castricum K 518
met Haarlem K 500
met Heemskerk K 512
met Hillegom K 520
met Hilversum K 950
met Hollandsche Rading K 957
met Hoofddorp K 540
met Huizen K 952
met Lage Vuursche K 956
met Landsmeer K 908
met Laren (N.H.) K 953
(voorloopig half-automatisch)
met Lisse K 530
met Loosdrecht K 958
met Lynden K 541
met Muiden K 942
met Nederhorst den Berg K 945
met Nes a.d. Amstel K 974
met Nieuw Vennep K 546
met Noordwijkerhout K 533
met Ouderkerk K 973
met Rijk K 543
met Santpoort K 560
met Sassenheim K 532
met Sloten (N.H.) K 978
met Uitgeest K 513
met Uithoorn K 975
met Vijfhuizen K 548
met Weesp K 940
met Wijk aan Zee K 517
met IJmuiden K 550
met Zaandam K 980
District Alkmaar:
met Alkmaar K 400
met Bergen (N.H.) K 408
met Egmond K 406
met Koedijk K 401
met Limmen K 405
met Schoorl K 409
met Ursem K 402
met Zuidschermer K 404
District Utrecht:
met Achttienhoven K 709
met Amerongen K 734
met Austerlitz K 739
met Bilthoven K 702
met Bunnik K 705
met Cothen K 736
met Doorn K 730
met Driebergen K 738
met Huis ter Heide (waaron
der Soesterberg K 703
met Maarn K 732
met Maarsbergen K 733
met de Meern K 706
met Utrecht K 700
met Maartensdijk K 701
met Vleuten K 707
met Vreeswijk K 770
met Zeist K 704
met Werkhoven K 737
met Wijk bij Duurstede K 735
Aansluiting met andere dan de bo
venvermelde netten, ook al zijn die
reeds geautomatiseerd, kan alléén
plaats vinden via de telefoniste, die
men krijgt, als men K 00 draait.
SOEST heeft als kengetal K 955,
wat van belang ia te weten, als men
vanuit een der bovenvermelde plaat
sen naar Soest wil opbellen.
Wij ontvingen een groote keuze
Pf tegen ongelooflijk lage prijzen
N.V. Eerste Soester Electrlsche Drukkerij,
van Weedestraat 7, Soestdijk, Tel. 2962.
van den dag! Zij zelve was zeer ontwik
keld op velerlei gebied en haar salons wa
ren altijd druk ibezocht door schrijvers,
dichters, schilders, musici en mannen van
de wetenschap tot aan haar dood. Toen
hield alles in eens op."
„U maakt mij haast verlegen", zei mrs.
Huish. „Wij zijn hier in het geheel niet in
tellectueel ontwikkeld. Mrs. Tweedie is
knap voor ons allen!"
Mary haastte zich te antwoorden:
„Er schijnt anders intellect genoeg hier
te schuilen, te oordeelen naar het gesprek,
dat ik gisteren hoorde. Maar, ja: mrs.
Tweedie is knap, hè? En zoo sympathiek
ook! Ik kan er mrs. Llewellyn nooit dank
baar genoeg voor zijn, dat ze mij die betrek
king bezorgd heeft!"
„Ik ben blij, dat u er zoo mee ingenomen
is. Natuurlijk zult u ook wel uw moeilijkhe-
hen hebben in uw werkkring; maar, als
u zoo gelukkig is, om bij mrs. Tweedie in
den smaak te vallen, dan zal zij alles doen
om het u aangenaam te maken. Tegelijk
zullen wij u dankbaar zijn, als u haar taak
verlicht. Zij heeft veel verdriet gehad in
haar leven."
De dames waren wat vooruit geloopen,
zoodat zij ook het eerst voor de veranda
van den „Rozentuin" stonden de villa
van de Huishes vanwaar Jack met zijn
jongeren broer Fred haar verwelkomden.
De heeren waren op de jacht geweest en
Jack beloofde, na den lunch nicht Hjarriet
een proefje te komen brengen, waarop
Hugh Mary Williams zoo gauw mogelijk
verder geleidde.
(Wordt vervolgd).