r Nieuws- en Advertentieblad Verschijnt Woensdag en Zaterdag JAARLIJKSCHE UITVOERING Het Jaarboekje 1938 WANDELINGEN D' Geestelijke vacantie. Uitgave N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ, v.h. G. v. d. Bovenkamp REDACTIE- EN ADM.-ADRESv. WEEDESTR. 7 - TEL. 2962 - GIRO 161165 Bekendmakingen Soester Harmonie „Patiëntia Vincit Omnia". Een genoeglijken avond. aio cent DOOR DE LEVENDE NATUUR No. 19 ZEVEN EN TWINTIGSTE JAARGANG. Woensdag 2 Maart 1936 Bureau voor Administratie: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK Advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagsmiddags 2 uur, aan het Bureau: Van Weedestraat 7 Telefoon 2962 Advertentiën: VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS. Groote letters naar plaatsruimte BIJ ABONNEMENT KORTING ABONNEMENTSPRIJS:0.80 PER DRIE MAANDEN HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRU KKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 STAATSBLAD No. 380 (Officieel) VERBETERING SPEELTERREIN. Burgemeester en Wethouders van Soest; Gelet op artikel 75 en vlg der Lager On derwijswet 1920; Besluiten: ter algemeene kennis te brengen, dat door den Raad dier gemeente in zyne ver gadering van 22 Februari 1938 is besloten de wettelijk voorgeschreven medewerking- te verleenen ten aanzien van het adres van het bestuur der Vereeniging ,,Een School met den Bijbel te Soest" inhoudende het verzoek om het speelterrein behoorende bij de onder dat bestuur staande Uloschool aan de Prins Bernhardlaan No. 21 te verbe teren. Soest, 25 Februari 1938. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, W. A. J. Visser. De Secretaris, Groot, l.s. activiteit van den Eeuwige, indien het ver richt wordt met gedachten van waarheid, en liefde en oprechtheid. Vacantie, ook de zeer materieele, die van het reizen en trekken, van bergen en bosch en zee, kan ook een verheffende in vloed hebben. De menschen zijn, al naar hun smaak, op reis gegaan en in aanra king gekomen met stroomen en meeren en besneeuwde blanke bergtoppen en met zee ën, met al de schoonheden van wat een schoone en wonderbaarlijke wereld is, wanneer het ons gegeven is de juiste waarden der dingen te zien. Soms, wan neer we de majestueuse bergen, de won- darschoone valleien, de kleurschakeerïn- gen van den nevel in een bergkloof, of de wondere tinten van den avondhemel als de zon in zee daalt, aanschouwen, maakt zich een vreemde, ontroering van ons mees ter over zooveel schoons. De bergen en de zee, de zonnige verten en de lieflijke bloe men in duizenderlei schakeeringen van kleur en geur, geven ons inspiratie, heb ben een zekeren invloed op ons, doen ons gevoelen, dat „het goed voor ons is hier te zijn". Dan komen we nader als het wa re tot den hemel, den toestand van vol maakte harmonieEn te midden van al die schoonheden en pracht kan het niet anders of we worden veranderd, krygen een nieuwe visie; in de stille ruimten en de eenzaamheid der natuur krijgen we een nadere kennis der Voorzienigheid. Zoo kun nen we van vacantie iets heel moois mee naar huis nemen, iets dat blijft, wanneer de herinnering aan dé „ontspanning" en het amusement reeds lang vervaagd is. Dr. Ch. v. d. Br. (Nadruk verboden). ter der Harmonie, de heer H. v. Sitter Jr. het slotwoord sprak en alle aanwezigen bedankte voor de prettige en spontane sa menwerking, die dezen avond zoo prachtig had doen slagen. Hij meende dan ook de Soester Harmonie in de belangstelling van de ingezetenen te mogen aanbevelen, bracht nog een extra pluimpje aan het ensemble Huygen voor hun correcte dansmuziek en zoo was deze goed geslaagde uitvoering weder ten einde. PLAATSELIJK NIEUWS Overal om ons heen is schoonheid, als wij haar maar weten te vinden te midden van gewone dingen en in hun nederig gewaad. M r s. H e m a n s. VELEN splitsen tegenwoordig hun va cantie in twee helften, gaan 's win ters naar de besneeuwde bergen en genieten de andere" helft van hun vacantie van de zomersche pracht. Hoe dan ook, het woord „vacantie" wekt altijd plezierige gedachten: aan „buiten", aan reizen, aan zee of bosch, aan besneeuwde bergen of zonnige verten, aan rust, ontspanning, aan verandering en verademing, aan vrijheid, en soms ook: aan geluk. Och, we kennen natuurlyk allen de min of meer afgezaag de uitdrukking van het verzamelen van nieuwe krachten voor de wachtende taak, nieuwe werklust, nieuwe energie opzame len enz. Zeker: zal dit ook wel bij een deel der vacantiegangers het geval zijn, die van hun korte vrijheid gebruik maken, op rus tige wijze van zon en buitenlucht, van ver andering door verblijf in een andere streek of ander land, in andere omgeving te genie ten. Hoewel weer bij vele anderen de va cantie in stede van ontspanning inspanning wordt, hetgeen het grapje deed geboren worden van den man, wien gevraagd werd, of hij ziek was geweest, omdat hij er zoo slecht uitzag. Waarop de man antwoordde: Neen, met vacantie geweest Wat is feitelijk de diepere beteekenis van vacantie? Ons voornaamste doel is dikwijls om bepaalde omgevingen of plichten of werkzaamheden of taken te ontvlieden, die door de eentonige herhaling wellicht wat zyn gaan tegenstaan. Maar er is toch ook nog een ander soort van vacantie, welke we feitelijk op elk tijdstip van het jaar zouden kunnen nemen, onafhankelijk van werkzaamheden of werkgevers, van bedrij ven of zaken. Het is: een geestelijke va cantie, waaraan de meesten van de men schen van onzen tijd veel behoefte hebben. Een „uitstapje" dat ons wegvoert uit den maalstroom der dingen, waaruit het mo derne leven voor zoo'n groot deel bestaat en dat ons toegang zou doen gewinnen tot gebieden van vrede en rust, waar het uit zicht op het leven wijder en minder ge jaagd is, waar men de hoogten kan be klimmen, welke wijder horizonten bieden clan die, welke ons gewoonlijk insluiten, en waar de wijde zeeën den reiziger nooden zich in te schepen voor onbekende bestem mingen Dat is: men maakt zich een wijle los van de beschouwing van alle materieele din gen, en genoegens en stelt zich een oogen- blik op de hoogten van den geest, en ver- frischt zich in de wereld van den geest. Er zijn menschen, die bij hun dagelijksch werk het gevoelen met zich om dragen, dat zij slechts onbeteekenende atomen van een stoffelijk heelal zijn, waarin zy geen vaste lijn noch doel kunnen ontdekken. Maar de mensch is meer dan dat, meer dan de stof felijke vorm die we met de stoffelijke zin tuigen ontwaren, de werkelijke mensch, af spiegeling van den Algeest die den kosmos regeert, gaat niet zonder vaste lijn of doel door de wereld. En het werk dat hij doet, hoe nederig het ook moge schijnen, wordt een afspiegeling van de nimmer rustende R.K. TOONEELVEREENIGING „ONDER ONS". Voor een stampvolle zaal, die voor deze uitvoering nog veel te klein bleek te zijn, hield de Soester Harmonie haar Jaarlijk- sche winteruitvoering in Hotel „Eemland", alhier. Om pl.m. 8 uur sprak de voorzitter der Soester Harmonie, de heer D. v. d. Broek, het openingswoord, waarin hy alle aanwe zigen hartelijk welkom heette en memo reerde, dat door het bedanken van den oud-directeur den heer H. Kok, die gedu rende 35 jaren de Soester Harmonie had gedirigeerd en het koor op zeer hoog peil had gebracht, de vereeniging in een moeilijk parket was gekomen. Echter meende spreker, dat er thans reden voor blijdschap was, omdat het koor weder goed geslaagd was met de keuze van een nieu wen directeur, den heer O. Drews. Hij twijfelde niet, dat, wanneer de leden de vereeniging dezelfde toewijding waren toe gedaan als thans de nieuwe directeur, de Soester Harmonie een goede toekomst zou tegemoet gaan, temeer daar er tevens weer zeer vele z.g, „oude leden" waren toegetreden, die de glanstrjd van de Soes ter Harmonie hadden mede gemaakt. Zeer grooten dank was spr. verschul digd aan de dames Lagemaat en Staal, die beiden weder heel veel werk voor de vereeniging hadden tot stand gebracht, getuige wel de vele cadeaux, die bijeen waren gebracht en bestemd waren om na afloop verloot te worden. Hij meende het op zijn plaats om de mil de gevers (sters) en ook de adverteerders in het programma, zijn oprechten dank te brengen, tevens aan alle donateurs (trices) en allen, die hun steun ook dit afgeloopen jaar weder aan de Soester Harmonie heb ben gegeven, waardoor de vereeniging het bestaan verder werd mogelijk gemaakt, aangezien zij thans geheel en al op den steun van onze- Soester ingezetenen was aangewezen, daar de subsidie der gemeen te, die eens 500.heeft bedragen, nu geheel was vervallen. Na nog den eere-voorzitter, notaris A. O. Dammers, in 't bijzonder hartelijk wel kom te hebben geheeten en ook de mede werking van de Tooneel-vereeniging „de Vermomden" te hebben gemomoreerd, gaf hij de Harmonie gelegenheid om het eerste muzieknummer in te zetten. De openingsmarsch, gemaakt door den nieuwen directeur, was een zeer vlot en mooi gespeelden marsch, die correct werd gespeeld en gedirigeerd. Hierna volgde de van deze jonge muzikanten, in den smaak een beetje scherp aan. Toch voelt men, dat in de verschillende gedeelten de oude geest van vroeger aanwezig is. Hierna volgde de „Czardusfürstin". Dit is een zwaar nummer en hierbij deden zich dan ook wel enkele ongerechtigheden voor, doch in aanmerking genomen den korten tyd van voorbereiding en het opnieuw wen nen aan een nieuwe x-ijze van opvatting, werd dit nummer tot een goed einde ge bracht. Het applaus was dan ook ten volle verdiend. Het volgende nummer, de Potpourri: ,Een vroolijke boel" van W. Ciere, viel in den smaak van het publiek, zoo zelfs, dat er meerdere oude bekende gedeelten spontaan wérden mede geneuriëd. De „Florentiner-marsch", die prachtig ge speeld werd, bracht het einde van dit mooie muzikale gedeelte. Wij gelooven niet te veel gezegd te hebben, dat onder goede aanvoering met dergelijke geroutineerde muzikanten, die hun sporen reeds lang ver diend hebben, de Soester Harmonie den toekomst met goed vertrouwen kan ingaan. Het applaus, wat na het einde losbarstte, noopte den directeur nog een marsch toe te geven. Hierna was de beurt aan het Jeugdkoor, onder directeurschap van den heer J. La gemaat. Zonder overdrijving kunnen wij zeggen, dat door de oprichting van dit jeugdkoor destyds, een zeer belangrijke stap is gedaan in de richting van vooruit gang der Soester Harmonie. Wat speelden die jonge baasjes keurig; het was werke lijk een lust om ze te hooren en te zien. Wij mochten natuurlijk niet verwachten, dat hier volmaakte muziek werd gegeven; toch werd er met volle elan gespeeld en was het aardig om te zien, dat er jongens bij waren, waarvan het instrument zelf haast nog grooter was als zij zelf; wij wij zen slechts op de 2e trombonist, een aardig kwiek kereltje. Wij kunnen dan ook de heer J. Lagemaat de volle lof brengen voor het werk, dat hij met de jeugdafdee- ling heeft tot stand gebracht. Het jeugd- corps zal toch het materiaal voor de toe komst geven. Wij willen er bij de ouderen op aandrin gen, laat uw kinderen muziek leeren. De Soester Harmonie ontvangt hen met open armen. De muziek veredelt den mensch en kweekt kameraadschap. Het applaus aan het einde van dit ge deelte, was wel een bewys, hoe de muziek Zondagavond 27 Februari j.I. gaf de Tooneelvereeniging „Onder Ons" een groo te uitvoering in het St. Ludgardisgebouw te Soestdijk. De zaól was zeer goed bezet en onder de vele belangstellenden, merkten wij op Pastoor Voss, Pastoor Lommertse en Kapelaan Veldmeijer. Opgevoerd werd voor de tweede keer in dit seizoen: „Een Zwerver Kwam", een tooneelspel in drie bedrijven van Jan Gros- veld. Wij zullen geen beschrijving van dit mooie stuk plaatsen, daar het nog niet zoo lang geleden is, dat een volledige uit eenzetting gepubliceerd werd. De regisseur van het gezelschap, de heer Th. H. Vis ser, sprak het openingswoord uit en wijdde eenige woorden aan de strekking van het tooneelstuk. Na afloop richtte Pastoor Lommerse dankwoorden tot de spelers, die het werk op zoo'n menschelijke wijze naar voren ge bracht hadden. H?ün spel was dan ook in één woord „af". De décors brachten ons dadelijk in de juiste sfeer van het boeren leven, terwijl van de grime, verzorgd door den heer A. van Weert, bijzonder veel en goed werk gemaakt was. „Onder Ons" kan op een zeer goed ge slaagde uitvoering terugzien, die nog lang bij de bezoekers in 't geheugen zal blijven. is bij ter p ,,Een vraagbaak voor voor plaatsgenoot en vreemdeling" alle boekhandelaren aatse verkrijgbaar Onmisbaar Bevat alle gegevens van de Gem. Soest. 80 bladzijden groot. WEGENS BELEEDIGING. Wegens beleediging van G. C. v. D. werd Mej. P. H. j.I. Vrijdag door den politie rechter te Utrecht veroordeeld tot 15. boete, subs. 10 dagen hechtenis. De eisch was 20.of 15 dagen hechtenis. De zaak werd met gesloten deuren behandeld. Nadruk verboden. Ouverture van Frans vi Suppé: „Een Morgen, een Middag, een Avond in Wee- nen." Een technisch hoogstaand nummer, met zeer gevaarlijke en lastige overgan gen. Het werd echter goed uitgevoerd; het was alleen jammer, dat het koper te veel overheerschte. Over het geheel was de mu ziek eenigszins te hard. Echter, de zaal leent zich hiervoor ook niet best en zullen de muzikanten zich ook voor zaalwerk eenigszins moeten beheerschen. De „Es- pana-wals" van E. Kalmann deed het heel goed; vooral de klarinetten waren mooi van toon. Ook kan men bemerken, dat de piston-party weder in goede handen is, wat ook gezegd kan worden van de andere hoofdpartflen. Alleen de begeleiding deed was gevallen. Na de .pauze, waarin door eenige dames een groot aantal loten werden verkocht, ving het tooneelstuk aan, getiteld: „Alles op afbetaling", opgevoerd door de Too neelvereeniging „De Vermomden". Dit ko misch stukje werd wel geapprecieerd. Toch hebben wij van de „Vermomden" wel iets beters gezien. De verschillende rollen waren niet zeer natuurlijk. Als lach-stuk was het overigens goed. Na de verloting volgde een gezellig sa menzijn, waarby de muziek van het ensem ble Gebr. Huygen, de heer Hoofd en Smit het geheel opluisterde. Het klokje van gehoorzaamheid sloeg EZER dagen kregen we de verslagen van enkele schoolwerktuintjes te le zen. Geen tuintje bleef zonder klei nen bewerker of bewerkster, zoodat hier en daar plannen werden beraamd om voor dit jaar het aantal tuintjes te vergrooten. Over belangstelling voor deze instellingen bij de jeugd mocht dus niet worden ge klaagd. Integendeel: er werd met groot animo gewerkt en de leiders konden niet anders dan hun groote tevredenheid over den gang van zaken uitspreken. Hoe de kinderen thuis werden ontvangen met hun bloemen en hun groente, vermelden de verslagen niet. Onwillekeurig gaan bij het lezen van zul ke mededeelingen de gedachten terug naar eigen jeugd en ziet men voor het geestes oog zichzelf de eerste radijsjes plukken voor de ontbijttafel, die men zelf schoon maakte en opdischte, of een boeketje viooltjes of vergeet-mij-nietjes onbeholpen samenstellen en aa'h Moeder geven, die er altijd zoo erg blij mee was. Flauwer herinnert men zich tenslotte ook, dat later de ijver om in het tuintje te werken geringer werd en de konynen meer in het centrum der belangstelling kwamen, totdat men eens getuige was van het slachten van zoo'n dier, dat altijd zoo lief was geweest, om daarna van konijnen ook maar iets meer te willen weten. Dui ven, die men niet ging slachten, namen hun plaats in. Totdat ook deze liefhebberij door ongelukkige voorvallen tot een einde kwam. Alleen één ding bleef over: een polletje huislook op het keukendak! Hoe vaak kreeg dat bezoek en hoe werd het vertroeteld! Deze mijmering hier te vervolgen, ligt niet in de bedoeling. Het doel was slechts de lezers te verleiden tot het oproepen van eigen jeugdherinneringen. Misschien heb ben ook zy een eigen tuintje gehad of er naar verlangd. In dien tijd bestonden geen schoolwerktuinen noch schooltuinen en ook geen volkstuintjes, maar was elk kind aangewezen op den tuin bij het ouderlyk huis, als dit zoo bevoorrecht was. En in dit laatste geval heerschte daarin niet zelden de tuinman, die geen ruimte overliet voor kindergedoe, of hij lag daar in min of meer tot tuinieren, maar slechts tot ravotten, waarby niets te bederven viel. Zoo iets komt nog wel voor, niet het minst in jon ge villadorpen, waar de grond niet te duur is om bij elk huis ruimte over te laten voor een „tuin"., We zien dus, dat er bij de jeugd over het algemeen een a.h.w. ingeboren liefde voor de natuur aanwezig is, die zich min of meer duidelijk wil uiten in het meest Voor de hand liggende: de verzorging van planten, in het bewerken van een stukje grond. Waar deze niet aanwezig is, bieden vereenigingen voor schoolwerktuinen dien grond aan en bovendien leiding. Dat deze noodzakelijk is, zal wel niemand ontken nen. Er zou echter nog veel ovér te zeg gen vallen. We doen dit evenwel niet, maar wijzen op de verschijning van een boekje, dat tot titel heeft: „Kryg ik ook een eigen tuintje?" Dit boekje heeft een aardig ge ïllustreerd kinderverhaaltje, dateerst moet worden gelezen door de ouders! Het boekje werd uitgegeven door de Pen- ka Handelsonderneming in den Haag, die het beschikbaar stelt voor 10 ct. of gratis bij een baaltje vhn 3 Kg. Penka-kunstmest voor den tuin. Het verhaaltje handelt in hoofdzaak over een meisje, dat graag een eigen tuintje heeft en dit ook krygt. Voor de ouders is bedoeld de strekking, die niet in de eerste plaats is, dat zij voor den tuin Penka zullen gebruiken, maar dat zij zul len luisteren naar het verlangen van de jeugd naar een eigen tuintje, naar de na tuur en de bevrediging der behoefte om zelf plantjes te kweeken, om bloemen te plukken en groente te oogsten voor moe der. Als de ouders daarnaar luisteren, dan komt het gebruik van Penka vanzelf en verlangt men deze samengestelde mest stof van zijn leverancier, die ze altijd kan leveren. Het is ons bekend, dat H.K.H. Prinses Juliana een exemplaar van het boekje gaarne heeft aanvaard. In het belang van de jeugd van heden hopen we, dat vele ouders het boekje eveneens willen lezen en naar de strekking willen handelen. Aan de Penka Handelsonderneming alle lof voor de uitgave. dan ook veel te vroeg, toen de oud-voorzit- verwaarloosden toestand, die niet aanlokte Bilthoven. P. J. Schenk.

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1938 | | pagina 1