2e BLAD
8
WANDELINGEN
M. VISMAN
Zij had het volbracht
Ondertrouw- en
Geboortekaarten.
EERSTE HULPHOEKJE
Radio-Centrale.
Plaatselijk Nieuws
DOOR DE LEVENDE NATUUR
Geniet intens van
FEESTDAGEN
de komende
RAPIO-TOESTEL
Burgerlijke Stand
FEUILLETON
behoorende btf „D B S O B S T B R" v*11
ZATERDAG 17 DECEMBER 1938. No. 101
VERGADERING VAN DE TUINBOUW-
LIEFHEBBERSVEREENIGING.
De Tuinbouw liefhebbers Vereeniging
vergaderde in de Gouden Ploeg, onder
praesidium van den heer G. H. Fergason.
Deze bracht bij de mededeelingen naar vo
ren een gedachte over een eventueele sa
menwerking of verder doorgevoerd 'n fusie
met de Floralia-vereeniging ter plaatse.
Enkele voordeelen, maar ook bezwaren
werden naar voren gebracht. In een volgen
de vergadering zal men waarschijnlijk over
een en ander nog nader te beslissen krijgen.
Om de benoeming van een technisch ad
viseur mogelijk te maken, werd art. 4 dei-
statuten eenigszins gewijzigd.
Daarna weixl op voorstel van het be
stuur met algemeene stemmen benoemd
tot technisch adviseur de heer G. L. A. Nrj-
huis, Hoofd eener School alhier, (tevens
land- en tuinbouw onderwijzer.
In de plaats van den heer Tschur, die be
dankt heeft, werd als bestuurslid gekozen
de heer J. N. Flikweerd, die echter, omdat
hij hier nog pas kort woont, wel eenige be
zwaren opperde om deze benoeming te aan
vaarden, temeer daar de benoemde bestemd
is om het secretariaat waar te nemen.
In een volgende vergadering zal deze be
noeming nogmaals aan de orde komen.
Er werd gelegenheid gegeven bestellin
gen te doen van eenige tuinbouw-benoodigd-
heden als turfstrooisel, entwas, carboli-
neum voor bespuiting van vruchtboomen
enz., die coöperatief zullen worden inge
kocht.
Hierna volgde een causerie van den heer
G. L. A. Nijhuis over „Bemesting bij den
tuinbouw", waarbij spreker op zeer bevat
telijke en onderhoudende wijze achtereen
volgens behandelde wat noodig is voor
plantenvoeding.
Met een hartelijk dankwoord aan den
spieker en een tot weerziens sloot de voor
zitter te elf uur deze zeer leerrijke verga
dering.
uitgaande van de behoefte van het volk.
Thans regelt de gemeenschap wel de
landsverdediging. Waarom dan de grootere
belangen-regeling van arbeid en bezit, aan
particulieren overgelaten
Ieder heeft rechten en plichten in de
Bellamy-staat. In de bestaande staat ech
ter niet; dikwijls wordt men. uitgeschakeld
Natuurlij is geen verbetering te krij
gen door versobering en loonsverlaging;
hierdoor vermindert immers de koopkracht!
En verdubbeling van loon heeft ook ver
dubbeling der prijzen tengevolge, dus baat
evenmin. Ook worden door de verminderde
koopkracht de belastingen lager, dus de
staatsschulden steeds hooger!
In de Bellamy-staat heeft ieder de plicht
tot arbeid naar vermogen; daar zullen ook
de besten voor ieder beroep worden geko
zen. Spreker verwijst naar het boek van
Dr. Luning Prak: „Menschen en mogelijk
heden."
Ieder mensch heeft dan een gelijk aan
deel tot levens-onderhoud; de moeilijkheid
van den arbeid bepaalt den arbeidsduur;
dus voor zware beroepen geldt een korte
arbeids-tijd.
Over het aandeel in de voortbrengselen
der gemeenschap kan ieder in de Bellamy-
staat naar vrije keus beschikken door mid
del van een cheque-boek voor ieder per
soonlijk, waarin de verschillende waarden
zijn uitgedrukt. Dit is geldig voor een ge
heel jaar. Het onpersoonlijke geld is daarbij
niet meer noodig. Spr. herinnert nog aan
het Schriftwoord: Gij kunt niet God dienen
en den mammon, al staat ook op de Neder-
landsche Guldens: God zij met ons!
In den nieuwen staat zullen geen nood
lijdende arbeiders en noodlijdende fabrikan
ten meer zijn.
Eenmaal zoo besloot spreker moet
het met den ouden toestand buigen of bar
sten; lapmiddelen zullen niet baten. Propa
geer dan deze gedachte, dit eene middel,
dat de stoutste verwachtingen zal over
treffen!
Na het beantwoorden van eenige vragen
'werd deze welgeslaagde samenkomst om
streeks 10.15 uur gesloten.
Nadruk verboden.
Lustig und munter
Kopfüber, kopfunter,
Mit Manier!
Immer fort.
Von Ort zu Ort
Jetzo hier, jetzo dort! Hopp!
Ohne Ruh', ohne Rast
Vom Zweig auf den Ast,
Vom Ast auf den Wipfel. hoch in die Luft
lm Blattergesausel und Blütenduft.
Immerzu
Ohne Rast, ohne Ruh'!
(I-Ioffmann von Fallersleben).
INTERNATIONALE VEREENIGING
BELLAMY.
Op Dinsdag 13 dezer was een openbare
vergadering belegd in Gebouw Religie en
Kunst te Soestdijk. De spreker de heer Mr.
A. Manussen uit de Bilt had als onderwerp
gekozen: De logische structuur der Bella-
my-economie. De zaal was goed bezet.
Na een inleidend woord van de voorzit
ster der*i groep Soest-Baarn, begon spr. met
te wijzen op de logische structuur d.i. rede
lijke opbouw der volkshuishoudkunde van
Edw. Bellamy. Hij noemde 3 soorten van
ellende in onze tegenwoordige samenleving:
le. de stoffelijke, o.a. uitkomend in 400000
werklooze burgers in ons land.
2e. de geestelijke armoede, o.a. 17000
onderwijzers zonder werk bij klassen van
pl.m. 40 leerlingen; ook bij het hoogei' on
derwijs zullen binnen 5 jaar dubbel zooveel
candidaten zijn, als er geplaatst kunnen
worden. Dan komt er nog een groote wer-
kelooze: het kapitaal. Ook de kapitalisten
komen in het gedrang; de winst wordt min
der, dus ook de rente. Groote bedragen lig
gen renteloos.
3e. de zedelijke of moreele armoede, zich
uitend in roofmoord, verduistering, diefstal,
zelfmoord, alle voorkomend uit het heer-
schende winst-systeem. En dit alles ondanks
den overvloed! Daarbij een schromelijke
vernietiging van levensmiddelen zonder da^
gesproken kan worden van overproductie,
waar immers zoovelen gebrek, ja honger
lijden.
Het kwaad schuilt in het handhaven van
het winst-systeem. Allen willen winst ma
ken en daarom oppotten.
Om te kunnen leven is er slechts noodig:
natuurgave en arbeid. Bij aankoop moeit
echter behalve het loon ook winst worden
betaald. En dit leidt juist tot armoede, daar
alzoo de koopkracht vermindert terwijl de
winst waardeloos wordt in leegstaande fa
brieken en in het nutteloos bewaarde goud
bij de Ned. Bank. Daarom is dit systeem
door en door onlogisch.
De aarde is ontzettend rijk, maar die
rijkdommen zijn niet in handen der ge
meenschap. Bellamy leerde dat deze be
hoorde ite beschikken over de productie, de
distributie, den uitvoer en de consumptie,
ER zijn weinig dieren, die zoo rusteloos
zijn als eekhoorns op een voor hun
gevoel prettig weer, d.w.z. niet te
warm, niet buiig, niet te koud en niet
stormachtig. Springend, met alle vier
pootjes tegelijk zich afzettend, glijdt hel
lenige diertje als het ware tegen de boom
stammen op, mogen zij ruw van schors of
glad zijn, dit is hem om het even. In den
top van den boom gekomen, zweeft het
dra in sierlijken boog door de lucht en, in
minder tijd dan er noodig is om het te ver
tellen, schiet het in den volgenden boom
langs den stam naar beneden of vervolgt
zijn weg door de lucht door een nieuwen
sprong. .Wordt de eekhoorn gejaagd door
een marter, dan ziet hij er in het minst
tegen op om uit de hoogsten boom naar
KOOPT EEN WERKELIJK GOED
Laat U v r ij b 1 ij vend onze MENDE-APPARATEN
demonstreeren. Zij kunnen eiken toets der critiek doorstaan
Wij regelen, in overleg met U, de betaling
MT OOK ALLE ANDERE MERKEN
Burgem. Grothestr. 36
Telefoon 2595
maar ook zichzelf benadeelt. Want, wan
neer men de vogelwereld niet uitroeit, zal
de eekhoorn het aantal vogels niet zicht
baar verminderen en wanneer de mensch
de roofdieren en roofvogels in leven laat, is
ook een te sterk vermenigvuldigen der eek
hoorns uitgesloten."
Dit oordeel van iemand, die zijn leven
aan den boschbouw en de boschbescher
ming heeft gewijd, zal den lezer ongetwij
feld in de gedachten doen terug komen,
hetgeen ik schreef over de handhaving en
het herstel van den evenwichtstoestand in
de natuur.
De Koning is toch allerminst onbekend
met de levenswijze van het eekhoorntje,
waaraan hij niet minder dan ruim vier
bladzijden van zijn boek wijdt, in hoofd
zaak om te beschrijven en af te beelden
wat het diertje eet en hoe hij dennen- en
sparrenkegels afknaagt om de zaden te be
machtigen, hoe ringvormig ontschorste en
pleksgewijs beschadigde stammetjes er uit
zien en hoe de knoppen van fijnsparren
worden uitgegeten.
Hij zegt dan ook, dat de eekhoorns nut
tig werk verrichten door het eten van voor
den boschbouw schadelijke insecten en hun
larven, maar dat dit nut niet opweegt te
gen de schade, die hij aanricht door het
vernietigen van vogels. Maar dan laat de
schrijver woordelijk volgen: „Maar ook
hier mogen we weer niet overdrijven. Het
vernietigen van zaad is in de meeste
boschbedrijven van weinig beteekenis, om-
den grond te springen, waarbij hij de poo- dat aan zaadwinning weinig wordt gedaan;
van 815 Dec. 1938.
GEBOREN: Tonia Marijke, d. van J. H.
H. Kwak en M. v. d. Broek, Nieuweweg 11;
Johanna Teuntje, d. van N. J. v. Woerkom
en C. J. v. d. Heuvel, Nieuweweg 29b; Ste
ven Hendrik Comelis, z. van G. H. v. d.
Schagt en G. M. E. Klomp, Sinnemaplein
11.
ONDERTROUWD: C. A. Dijkman, 23 j„
expeditieknecht Baarn en E. Verwoerd, 18
jaar, Ringweg 10; B. Roelofs 25 j., verte
genwoordiger, Dalweg 6 en S. M. Buys, 27
jaar, A'dam; A, van Kwawegen, 26 jaar,
officier bij de Kon. Packetvaart, Batavia en
J. M. van Hal, 28 jaar, Julianalaan 75; A.
A. de Koning, 27 jaar, vertegenwoordiger,
Biiktstraat 80 en C. J. F. Hofstede, 25 jr.,
Vosseveldlaan 2.
GEHUWD: N. v. d. Veen, 25 jaar, losar-
beider en B. J. Wiss, 21 jaar, Gallenkamp
Pelsweg 18; H. v. d. Broek, 36 jaar, tim
merman en S. A. Steckhahn, 28 jaar, Zaan
dam, Accasiastraat 7.
OVERLEDEN: Hendrik Jan Dolfin, 59
jaar, geh. met G. Ligtmans, Vosseveldlaan
40; Lambertus Voskuilen, 79 jaar, ongeh.,
Postweg 5; Sjoerd Dijkstra, 76 jaar, geh.
met J. Streekstra, Hartweg 33.
ten horizontaal zijwaarts uitstrekt. Bij al
die sprongen is de tweerijïg behaarde, ko
lossale staart een zeer voornaam werktuig.
Die staart heeft den eekhoorn zijn we-
tenschappelijken naam Sciurus vulgaris
bezorgd. Deze werd aan de Grieken ont
leend, die den eekhoorn Sciurus noemden,
hetgeen beteekent: die zich met den staart
overschaduwt. Inderdaad is de staart bijna
nog wel zoo groot als het diertje, want hij
meet 20 c.M. en de eekhoorn zonder dit
nuttige sieraad slechts 25 c.M.
De fraaie vacht van den eekhoorn is niet
gelijk bij alle exemplaren en is ook in win
ter en zomer verschillend. In Siberië en
het schillen van stammen komt betrekke
lijk weinig voor en ook het afbijten van
twijgen en knoppen van fijnsparren is geen
daad, die groote nadeelen voo? den bosch
bouw met zich sleept. Het is vooral zijn
vernielzucht tegenover het broedsel der
vogels, die hem tot een ongewenschten gast
in onze bosschen maakt, tenminste wanneer
hij in te grooten getale voorkomt. Maar ook
hier mag men wel bedenken, dat de mensch
nog veel grooter verdelgér van vogels is en
veel meer vogelmoorden op zijn geweten
heeft dan de eekhoorn,
Zoo is dan dit artikel, dat ik reeds lang
van plan was te schrijven, omdat ik gerui-
Noord-Europa is de wintervacht nog be- «men tijd geleden zoo genoot van een zich
Naar het Engelsch.
14).
„Lijdt ze veel?"
„Het ademhalen kost haar moeite en de
keel doet haar veel pijn, maar voor het
grootste deel van den tijd is zij gelukkig
niet bij bewustzijn."
Ze keek naar hem, terwijl ze zijn vra
gen beantwoordde: maar hij gaf geen
enkel blijk van teederheid tegenover zijn
vrouw. Zich tot den dokter wendend, zei
hij:
„Ik zou hier al eerder zijn geweest, maar
het telegram werd naar mijn club doorge
zonden, zoodat ik den laatsten trein niet
meer halen kon. Wanneer werd uw hulp
ingeroepen, dokter Iredale?"
„Gisteren-middag. Zoodra de huishoud
ster uw vrouw zag, en begreep, wat haar
ziekte was, heeft ze om mij gezonden. Ik
heb toen op mijn beurt zuster Vilna getele
grafeerd en die is vanochtend om één uur
gekomen. Maar nu moet ik gaan," voegde
hg er bjj, op zjjn horloge kijkend. „Ik heb
nog een paar ernstige gevallen en hier
wordt mijn tegenwoordigheid voorloopig
toch niet vereischt. Uw vrouw kon niet in
langrijk lichter dan bij ons, n.1. vrijwel
witachtig grijs, het zoogenaamd petit gris,
onder welke benaming de eekhoornhuidjes
uit die streken in den bonthandel bekend
zijn. De aantallen eekhoorntjes, die in Rus
land en Siberië voor dezen handel worden
gevangen en geschoten, loopen jaarlijks in
de millioenen. De staarten worden tot
boa's verwerkt en de soepele haren tot
penseelen.
Ook in ons land worden de eekhoorntjes
veelvuldig vervolgd; door den een omdat
zij noten rooven en fruit beschadigen, door
den ander omdat zij vogelnestjes verstoren
en jonge vogels bedreigen, door een derde
omdat zij boompjes ringvormig ontschor
sen en op zaaibedden van beuken de zaad
lobben eten en aldus het zaaisel kunnen
doen mislukken.
Opmerkelijk is in dit verband hetgeen
M. de Koning schrijft in zijn boek over:
„Boschbescherming": „De eekhoorn is een
sieraad voor het bosch, hij maakt er een
onderdeel van uit. Waar men klaagt over
zijn schade, heeft men meestal te doen
met een der talrijke gevallen, waarin de
mensch in het leven der natuur tracht in
te grijpen, en nu niet alleen de natuur,
betere handen zijn, kolonel Castelnau! Bin
nen een paar uren ben ik terug, als u het
goed vindt."
„Natuurlijk, dokter. Ik kom dadelijk
weere zuster Vilna."
De heeren verlieten het vertrek tegelijk.
Ongeveer vijf minuten later kwam kolonel
Castelnau terug en trad zóó geruischloos
binnen, dat zelfs Vilna hem haast niet had
hooren komen. Waarschuwend hief ze den
vinger omhoog: Gertrude scheen in te slui
meren, toen hij dicht bij de deur bleef stil
staan. Ze trad naar hem toe en fluisterde:
„Wilde je mij spreken?"
„Als je een paar minuten voor mij
hebt."
„Wacht even in de zijkamer, dan zal ik
Lucy bellen."
Castelnau deed dit en de volgende mi
nuut stond het meisje in de ziekenkamer.
„Lucy", zeide Vilna, „kolonel Castelnau
wilde mij spreken. Heb je mij noodig, dan
ben ik in de kamer hiernaast. Mrs. Castel
nau slaapt nu. Wordt ze wakker, doe dan
de deur maar een reetje open en roep:
„Zuster!"
„Ja, Miss."
Lucy ging naast het bed zitten en Vil
na trad in het zijvertrek.
Castelnau strekte onwillekeurig de hand
naar haar uit, maar ze durfde zijn blik
niet ontmoeten en bleef op eenigen afstand
van hem staan.
„Vilna!" fluisterde hij heesch, „mag ik
je hand niet even aanraken? Wil je mtf
niet aankijken?"
achtervolgd eekhoorn-paartje, uitgegroeid
groeid tot een soort pleidooi ten gunste van
dezen sierlijken boschbewoner. Misschien
stemt het enkele lezers milder in hun wel
licht te harde oordeel en zien ook zij iets
door de vingers. Misschien ook vragen zij
zich af, wat zij zelf doen, dat aan de be
dreigde vogels ten goede komt. Zorgen zij
voor nestgelegenheid, voedsel, drinken en
bescherming tegen andere menschen? Het
is maar een vr
Bilthoven.
P. J. SCHENK.
N.V. Eerste Soester Electrische Drukkerij,
van Weedestraat 7 Soestdijk
Ze vouwde de handen ineen en vroeg
met witte lippen:
„Hiervoor heb je mij toch niet laten ko
men?"
„Neen, neen; maar één oogenblik moe
ten wij toch samen zgn, Vilna. Denk aan
die twee lange jaren van kwelling, die ik
doormaakte! Bovendien is het geen zonde
tegenover hd&r, kind."
Hij stak haar andermaal de handen toe,
maar deed geen poging, om dichterbij te
komen.
Vilna had niet langer den moed, om
weerstand te bieden; misschien dat zij-
zelve er de kracht niet toe bezat; misschien
ook voelde zjj zich niet gerechtigd, zich
langer tegen zjjn smeekbede te verzetten.
Het was haar plicht geweest, om van hem
weg te blijven en dien plicht was ze trouw
nagekomen; maar nu had het lot hen sa-
mengevoerd en mocht hij toch ook wel iets
meer van haar verlangen, dan een enkelen
groet als van een vreemde. Ze keek hem
dus in het gelaat en stak hem haar beide
handen toe. Moedig weerstond hg de ver
zoeking, om haar blanke vingers aan de
lippen te brengen en hij drukte haar slechts
innig beide handjes.
„Vergeef mjj, dat ik je alleen wilde spre
ken", zei hij, „maar ik kon er niets aan
doen: De Hemel weet, dat ik je verlangen
eerbiedigde. Ik heb je niet gezocht. Neen,
nog niet, Vilna. Maar laat mij tenminste je
handen even in de mgne houdenBen
je die beide jaren gezond geweest, kind?....
Ik zie een droeve uitdrukking in je oogen."
SLOT.
RADIOPROGRAMMA DER BUITEN-
LANDSCHE STATIONS.
ZONDAG 18 DECEMBER.
8.30 Brussel Ned.; 9.20 Brussel Fr.; 10.20
Brussel Ned.; 11.20 Keulen; 12.20 Brussel
Nederlandsch; 2.20 Brussel Fr.; 2.35 Brus
sel Ned.; 3.20 Keulen; 4.40 Déutschland-
sender; 5.20 Bondon Reg. of diversen; 6.20
National programma; 6.50 Keulen; 7.10 Na
tional programma; 8.10 Keulen; 9.20 Brus
sel Ned. of diversen; 10.30 Brussel Fr.;
11.20 Paris Radio.
MAANDAG 19 DECEMBER.
9.30 Diversen; 11.05 Londen Reg.; 11.50,
National programma; 12.20 Brussel Ned.;
2.20 National programma; 4.20 Londen
Reg.; 4.35 Diversen; 4.40 Keulen; 5.20 Na
tional programma; 6.20 Londen Reg.; 7.00
Radio Centrale Soestdijk; 8.00 Straats
burg; 8.20 Kfculen; 9.20 Brussel Ned. of di
versen; 10.30 Budapest of diversen; 11.20
Londen Reg.; 11.35 National programma.
DINSDAG 20 DECEMBER.
9.30 Diversen; 11.05 Londen Reg.; 12.05
National programma; 12.35 Brussel Ned.;
2.20 Londen Reg.; 3.20 Keulen; 4.20 Natio
nal programma; 6.20 Londen Reg.; 7.00
Radio Centrale Soestdijk; 8.00 National
programma; 9.20 Beromünster; 9.50 Keu
len; 11.20 Nat. programma.
WOENSDAG 21 DECEMBER.
9.30 Diversen; 11.05 Londen Reg.; 12.50
Brussel Ned.; 2.20 Nat. programma; 3.20
Keulen; 4.20 Londen Reg.; 5.20 Nat. pro
gramma; 6.20 Brussel Fr.; 6.35 Keulen;
7.00 Radio Centrale Soestdijk; 8.00 Londen
Reg.; 9.35 Keulen; 10.20 Brussel Ned.; 10.30
Nat. programma.
Wijzigingen voorbehouden.
Ongeveer anderhalf jaar geleden werd mij
door de directie van dit blad mededeeling
gedaan, dat zij gaarne plaatsioiimte zou af
staan voor stukjes over Eerste Hulp. Daar
ik juist leider was van een groote propa-
ganda-acie om leden en donateurs te win
nen, voor de plaatselijke E.H.B.O.-vereeni-
ging, nam ik deze aanbieding met beide
handen aan, in de veronderstelling, dat de
ze stukjes-schrijverij gelijk met b.g. ac
tie zou eindigen en ik na een 8 10-tal
hoekjes wel uitgepraat zou zijn. Dat er een
70-stuks uit mijn pen zouden vloeien, zou
toentertijd door mij met schouderophalen
zijn beantwoord. Als de directie mij had
gevraagd een 50 hoekjes te schrijven over
een onderwerp, n.1. E.H.B.O. zonder cur
susverband, tzou ik gezegd hebben: 10
stukjes is meer dan genoeg. Nu zijn 70 arti
keltjes een feit en voor mij reden om er
mee uit te scheiden. Zou ik door blijven
schrijven (per slot van rekening ben je
nooit uitgepraat, zoolang er nog menschen
rondloopen, die niets van Eerste Hulp we
ten) zou ik toch in herhalingen moeten
vervallen. Dit zou echter de actualiteit van
„de Soester" niet ten goede komen en uit
propagandistisch oogpunt zou ik het doel
voorbij loopen. Mochten zich in de toekomst
ongevallen voordoen, waaruit door me
dedeelingen hier op deze plaats iets te lee-
ren valt, ik zal dan niet aarzelen er over te
te schrijven en bij voorbaat al beschikken
over de gastvrijheid van „de Soester".
Wellich hebben door het lezen van deze
stukjes enkele onzer lezers en lezeressen
interesse gekregen voor Eerste Hulp-ver-
leening_ en is het aanleiding geweest om
zich te laten inschrijven als lid der ver
eeniging E.H.B.O. afdeeling Soest of Soes-
terberg. Wellicht hebben verscheidene
menschen door het regelmatig lezen iets
geleerd over Eerste Hulp. Het is dan ook,
mede namens hen, dat ik de directie van
„De Soester" hartelijk dank zeg voor het
afstaan der plaatsruimte, waardoor deze
propaganda mogelijk is gemaakt.
Tot slot wil ik nog zeggen, dat, al heeft
U alle 70 hoekjes „uit het hoofd" geleerd
en kunt U ze wel droomen, U nog géén
E.H.B.O.'er bent!! Dan moet U minstens
een twee-jarigen cursus gevolgd hebben
waar ook de practijk wordt toegepast.
En het geeft zoo'n groote genoegdoening,
als men eens werkelijk goede Eerste hulp
heeft verleend.
J. W. Quelle.
Niet dan met een gevoel van leegte zul
len wij voortaan de Soesters moeten op
slaan zonder het E.H.B.O.-hoekje, doch
voor de argumenten van den vlotten en
deskundigen schrijver dier hoekjes, den heer
J. W. Quelle, hebben wij moeten zwichten,
daar ze inderdaad steekhoudend waren. In
die 70 hoekjes hebben onze lezers veel kun
nen opsteken van de daarin tot uiting ge
brachte wijze lessen en goede raadgevingen
en wij zullen ons zeker niet vergissen, in
dien wij ons de tolk dezer lezers maken en
den heer Quelle hartelijk danken voor het
geen hij in die anderhalf jaar heeft geschre
ven. Dat de E.H.B.O. van die „hoekjes" ook
profijt moge hebben gehad, zoowel in het
algemeen, als de beide afdeelingen hier ter
plaatse en vele zich geroepen hebben ge
voeld of wellicht thans nog gevoelen tot die
afdeelingen toe ite treden!
REDACTIE.
„Ja, ik ben gezond geweest en heb 't
héél, héél druk gehad. Het vorige jaar was
ik in Parijs."
„Om te rusten, of om te werken?"
„Om te werken; ik heb geen vacantie
noodig!"
„Maar, Vilna, neem toch af en toe eens
rust, ter wille van mij!"
Hierop het antwoord schuldig blijvend,
ging ze voort:
„Ik wilde je toch wel even ophelderen,
dat, toen er om mij gestuurd werd, ik geen
idee had, dat ik naar Templemore zou
gaan. Het telegram was door dokter Ire
dale afgezonden en hij wachtte mij aan het
station."
„Ik begrgp, dat je niet zou zijn gekomen,
als je alles van den beginne af geweten
had, Vilna; maar ik ben er big om, dat dit
niet zoo wasVergeef het mij; het is
zelfzuchtig! Maar ik heb toch ook zoo
verlangd je weer te zien,Hier
viel hij zichzelven in de rede en zei: „Maar
als je liever wilt gaan, Vilna, dan kan er
wel iets op gevonden worden."
„Neen. Nu zou ik mijn post niet meer
willen verlaten. Dus spreek daar maar
niet meer van. En vertel mij nu eens, hoe
je het zelf hebt gemaakt gedurende die
twee jaar?"
„Och, het is de oude geschiedenis ge
weest: ik was zelden in hetzelfde huis met
Gertrude. Nu drie dagen geleden heb ik
haar gezegd, dat wij wettelijk scheiden
moesten, of dat ik haar weer verlaten zou.
Een wettelijke scheiding weigerde zij; toen
heb ik haar gezegd, dat ik haar nooit wilde
weerzien, zoolang zij gezond was. Nu heb
ik natuurlijk spijt van die woorden!"
Vilna bukte zich en drukte de lipppen op
de hand, die de hare omsloten hield.
„Vergeef je haar nu alles?" fluisterde
zij.
„Vergeven? Ja. Maar verg niet te
veel van mij, Vilna: het vergeten khn ik
niet!"
„Dat begrijp ik. Dat hebben wij ook niet
altijd in onze macht. Haar toestand is
zeer critiek, maar ik geloof, dat je dokter
Iredale kunt vertrouwen. Niemand kon
meer voor haar hebben gedaan!"
„Ben je daar zeker van, Vilna? Stel je
vertrouwen in hem? Ik had juist naar hem
willen vragen."
„Ik stel vertrouwen in hem en hij in
mij. Je vrouw is een moeilijke patiënte;
niet ieder zou met haar kunnen omgaan.
Maar ik heb haar getroffen en daar hangt
alles van af!"
„Dan zal ik haar in handen laten van
dokter Iredale en van jou. Hoe is de ver
pleging ingericht, Vilna?"
„Dat is mijn departement", antwoordde
zij, naar hem opkijkend met een glimlach
in de oogen.
„Maar je mag je niet overwerken.'.'
(Wordt vervolgd).
