Bezoekt den Uitzichttoren
van het Paviljoen Larenberg.
VoogdenerJ
Eemnes
Pracht Panorama over het geheele Gooi.
Ti n
x
No. 62
DINSDAG 22 JULI 1924.
VerschQnt Dinsdags en Vrijdags
FLHHEIIEFT-QOUFfAMT.
Bureau van Redactie en Administratie s
ADVERTENTIEPRIJZEN: van 1—5 regels II.— elke regel meer
20 cent. Advertenties tusschen den tekst op pagina 2 en 3 dubbel
tarleladvertenties op pagina 1 driemaal den regelprijs.
Bij contract belangrijke reductie
ABONNEMENTSPRIJS bij vooruitbetaling per drie maanden
70 cent, met geïllustreerd Zondagsblad fl.35; per post 85 cent.
met geïllustreerd Zondagsblad 1 1.80.
Per weeK 6 cent. met Zondagsblad 11 cent. Losse nummers 5 ct
De brand. De oorzaak blijft onbekend.
Wat getuigen zeggen. De begrafenis.
De brand was deze laatste dagen het
bijna eenige en voornaamste punt van de
besprekingen orlzer inwoners. Wanneer
wij afstupten bij groepjes mensehen, dan
hoorden we, dat 7,e 't over den brand had
den. Ook buiten de plaats bleek de be
langstelling groot. Uit Huizen, XuarJpa,
Bussum en vooral uit Hilversum kwamen
nieuwsgierig-en per fiets of per motor
samen. Zaterdagavond en ook Zondag was
het stampvol op de Brink. Wanneer er
geen enkel slachtoffer was ge\ allen, zou
wellicht geen enkele vreemdeling Laren
hebben opgezocht om een brand alleen.
Men bevredigde zich bij den aanblik van
wat puinhoopen en wat rookend en rie
kend hooi. De achterzijde van het huis
was niet te bereiken. De politie bewaukte
den toeguug. Ook 's i^achts werd er ge
surveilleerd met hot oog op mogelijken
diefstal. Want zooals bij iedren brand, is
ook onder deze puinhöopeu nog heel wat
gevonden. Dc heer Eij vond nog twee pa
pieren terug, elk ter waarde van f 1000.
Verder was de kelder en de ijskast van
den heor Calis nog vol hum on sp9k. Op
last vuu den inspecteur dor keuringsdienst
moest het echter vernietigd worden. Het
vleesch was echter nog zeer goed en do
mannen, die belast waren met het wegrui
men, hebben met hun mes heel wat ge
kerfd in de stukken ham en spek.
Ze vervoerden het al etende en snijden
de. Het is ook een hard gelag, om etens
waren, die nog zoo goed smaken te
vernietigen.
Gelukkig werd Zaterdagmorgen begon-
poq iftef hof opruimen van de cqdavers
der paaiden. Het wtjs ook reeds Vrijdag
avond een afschuwelijke stank daar, om
dat de geborsten lijven snel tot ontbinding
waren overgegaan. In den vroegen morgen
werden ze opgeladen on weggereden. Een
groot bruin zeil omspande de/o lugubere
on walgelijke vracht.
Het laat zich begrijpen, dat deze dieren
eenige smartelijke oogonblikkon hebben
doorgemaakt. Majoor, die do stal opende
en ook enige andoren, zagen do beesten
ontzettend steigerend te keer gaan tus
schen de pijnigende vuurtongen. Twee er
van lagen roeds dadelijk op de knieën ge
zakt. De zesde liep los op den doel. Zoo
vond Mujoor hem dunr dooiende. Hij stoot
te de deur open en liet hem loopen.
De situatie der bewouiug.
Wij hebben getracht uit de puinhoopen
en met medewerking van den hoofdagent
Boog een teekening te maken. Eén van
de onderverdieping en één van de boven
verdieping. kan zich de ingewikkel
de situatie der kamers niet best voorstel
len als inon niet oonig houvast hoeft.
Wij hebben bij de onderverdieping let
ters geplaatst in de vertrekken. Zooals
men ziet is dus het geheele gebouw ver
deeld in twee stukken, welk© gescheiden
zijn door een steeuen muur. Het woonhuis
behoorde uun Bertus Majoor, het overige
deel aan P. v. d. Brink.
Men stelle zich voor, dut de pijl
tjes (ie richting uuugeven van het
vuur, dat uit stal op hooimijt kwam, dan
ziet men, dat het woonhuis letterlijk in
de gansche breedte is bestookt. Daar de
trapdeur open was, was deze opgang dus
de eenige luchtbuis. Ze diende als 't ware
als schoorsteen. De rook eq de vlammen
zogen ulleu samen pp#r (Je trap eii trok
ken daarlangs op naur boven om zich 'n
weg te banen. Men kan zich voorstellen,
hoe outzettend de toestand moet geweest
zijn en ook hoe verschrikkelijk de situatie
was, n,l. zoo, dat men zich door dezen
nauwen koker, dwars door rook en vlam
men moest begeven om weg te komen.
De laatstontkomenen, de heeren Damen en
Piet v. d. Mortel, die in kamer 4 sliepen,
vertellen dan ook, dat zjj met de handen
voor het gezicht zich door het vuur moes
ten spoeden. De trap brandde toen reeds
tot do vijfde tl'ode, zij moesten zelfs sprin
gen.
Blijvende bij Teekening I verklaren we
de letters alsvolgt: u. is het vertrek van
het gezin Verlinden met vrouw en drie
kinderen, b. zijn keuken, c. de keuken
van den heer Bertus Majoor. Onder d.
verstaat men de woonkamer van den heer
Majoor en gezin, terwijl f. het opkamertje
is waar Mujoor met vrouw kind en doch
ter sliepen. In g. was de slagerij van Ga
lis en Mierlo en in b. huisde zijn gozin.
De W.C.'s waren geplaatst bij kamer c.
Wjj vermelden dit, omdat men daar nog
laat leven heeft vernomen, ofschoon geen
der inwoners zegt, ervan gebruik gemaakt
te hebben. Men stelle zich verder voor,
dat de trap is het met e. genoemde lang
werpige en geharceerde stuk. Op de
plaats waar het kruisje is geteekend, bij
de trap, vond de heer Jan ter WeijUen)
s morgens 0 uur ongeveer hel lijk vun
Clemens, Naar boven gaande, ziet inen op
teekening II een lange gang, waarop in
het midden (een vierkantje) het tiappor-
taal uitkom!. Vermeldon we hierbij nog
<>at de trap smal en stijl was. Weerszijden
van deze gang waren tien pensionkamer
tjes gebouwd. Drie ervan waren leeg, n.l.
no. 9, wuaruit juist een Amsterdamschc
André Damen, 19 jaar. timmerman, 6Üep
met zijn vriend Adrianus van Dijk, op ka
mer 5. Dit kamertje heeft uLs kamer 10
uitzich op don doel. (Het dak loopt schuin
over al de kamers heen cn is van stroo,
aan de voorzijde alleen zijn de ramen uit
gebouwd).
„Ik was," zoo vertelt Dameo, „om 1U>4
uur naar bed gegaan. Mijn maat was er
nog niet. Die kwam om 11 uur thuis. Ik
sliep toen in maar werd om kwart over
12 denk ik wakker gemankt door van
Dijjk, die me met geweld door elkaar
schudde. Ik sliep vast. Toen ik opsprong,
zag ik door 't raam op den deel één vuur-
I. Plattegrond Onderverdieping.
i i i i i i' i i
f
9
I I
Stal.
hooi
=L.
Voorzijde.
II. Plattegrond Bovenverdieping.
X
X
familie was vertrokken, no. '2 en no.
In no. 1 sliep de gepensionneerde ser-
goanl-majoor ter Veer, in no. 3, dus tus
schen twee leegstaande npa itementen,
sliep de ongelukkige Clemen9, in uo. 5
sliepen de heeren A. van Djjk en A. Da
men. In no. 10 sliep de oude heer Bolhuis
met zijn zoon, in no. 8 het gezin Galis niet
3 kinderen, in uo. 7 sliepen Damen en P.
v. d. Mortel en in no. 0 de oude heer Eij.
Nu bedenke men nog, dat de ranven aan
de voorzijde uitgebouwd waren en die aan
de achterzijde ronde dakraampjes waren,
aangegeven in de teekening met kleine
halve cirkeltjes. In kamer drio gaven wij
vier kruisjes en tcekondon wij hot bed
van don jongen Meina. Men ziet dus uit
deze situatie, dat Clemens er, wat ligging
betreft, lang niet bot slechts aan toe was,
want hij lag vlak bij het trapgat. Maar
dit. heeft misschien ook zijn dood verhaast,
want hot is niet uitgesloten, dat Meins
zijn dakraampje open had en dat de rook
langs de trap is opgekropen en trek heeft
gehad onder don drempel van zijn kamer
naar het dakraampje, waardoor het ver
trek waurschijnlijk stikkens vol rook
kwam.
Wat getuigen verklaren.
Wij vermeldden reeds het een en ander
wat de heer Verlinden ons verteld had.
Uit het getuigenverhoor bij do politie ver
namen wij uog eenige eigenaardig© bij
zonderheden. Allen verklaren unaniem,
dat de brand positief uitgebroken is ui
den paurdeustul. Ook twee buiten het go-
bouw wonenden vcrklareu dit. O.a. Anna
vau den Berg, 27 jaar, dienstbode, Brink
)14, alhier. Deze vertelde, dat zij uit het
raam van haar kamer nadat zjj wakker
was geworden door geroep, gezien heeft,
dat er vuur was in den stal. „Ik zag on-f
bewust op dc klok", vertelt zij verder, „en
zag dat het 3 minuten voor hftlf ééu was.
Verder zag zij het vuur sqel en vliegens
vlug horizoutaul zich verspreiden Mej. van
der Valk zag, ofschoon verder weg wo
nende, hetzelfdo.
Zij liet haur zoon, die knecht is bij
Majoor en een vriend is vun den overle
den Clemens, slapen, omdat zij. zooals zij
ons vertelde, bung was, dat hij de paar
den zou willen lossnijden. De jongen werd
toen zelf wakker en hoorende dat er
brand was, sprong hij zeggende: „dat had
je me wel eerder kunnen zeggen", het bo
venraam uit en ijlde ontkleed naar de
boerderij. Even later kwam hij terug, het
vuur was al te ver gevorderd.
De bewonera zelf vertellen het volgende:
zie, de tongen rékten tot aan ons raam
toe. Wij hadden geen tijd om ons te kloe-
flon, namen wat goed mee cn liepen de
gang op, roepende „brand", ik wierp ka
nier 10 en 4 nog open vóór ik de trap af
sloeg. Buiten gekomen, heb ik nog een
kind van Majoor gered, dat uit het raam
moest worden getild. (Dit. sliep op de be
nedenverdieping in kumer f Zie liet
sterretje op teekening 1). De i hcole
boerderij was toen al doov het vuur om
armd. Ik zag maar twee h drie .menschen
op straat. Adrianus vun Dijk. zijn vriend,
vertelt, dat hij door ongewoon leven wak-
Icer werd. Hij zag rook cn vlammen door
het raam dringen, maakte Damen wak
ker en vloog naar beneden. Alles wat ik
heb, is verbrand, vertelde hij. De verkla
ring van den bloemist Alexis Verlinden
hebben wij reeds in ons eerste bericht ge
publiceerd. Alleen was het toevallig, dat
hij naar buiten ging. Zijn vrouw hooikle
regen en zeide': „ga dc kussens die buiten
liggen eens binnenhalen". Zijn vrouw. Ce
cilia van Heusden, heeft Majoor gewekt
door in©t een schoen op do deur te tim
meren. Van ter Veer kreeg zij eveneens
antwoord, die sliep boven haar op kamer
1. Hendrik Galis, 30 jaar, slagerspatroon,
vertelt, dat hij door geroep is gewekt ©n
toen haast geen tijd moer huil om zijn
kinderen en vrouw to redden. Allen waren
in nachtgewaad gevlucht.
Toen ik huiten was, zeide hij ons,
heb ik mijn kinderen omhelst, ik was
zoo verschrikkelijk dankbaar, dat ze
levend naa9t me liepen.
Ik ben terug geloopen om in mijn zaak
wat te redden. Eerst kon ik er niot in
komen, maar door venijnig trommelen
•beukte ik een ruit in. Ik greep een Ladk
dertje en legde dat op de glasscherven
omdat ik blootsvoets was, zoo kroop ik er
in en redde mijn administratiebockcn uit
do slagerij. IJliugs moest ik terug; toen
ik mot in'u vrouw en kinderen verder liep
bedacht ik, dat er nog f 400 aun papier in
huis was on wildo weer torug. Mijn vrouw
heeft me gesmeekt te blijven, ik had een
kind 07) inijn rug cn ik moest eerst zor
gen dat zij veilig ergens binnenkwamen.
Mijn band heb ik bij mijn pols verwond.
Dr. Holtman heeft mij direct verbonden.
Hendrik Bolhuis, 59 jaar, wagenmaker
to Vroomshoop, logeerde dien nacht in net
pension en lag mot zijn'zoon op kamer no.
10. „Ik was", 200 vertelde hij, erg moe en
was om tien uur naar bed geguau. O111 12
uur cirea trok mijn zoon, die mij niet
wakker kon krijgen, mij radicaal uit mijn
bed onder het schreeuwen: JD'r uit va
der, brand!" Wij hadden geen minuut tijd.
De vlammen kromden zich reeds door on
ze gesprongen ruiten heen. Met wat klee-
ren onder de armen vlogen we weg. De
trap brandde ul, ik stikte haa6t van de»
gloed en de rook.
Zijn zoon, Geert Bolhuis, 30 jaar, even
eens meubelmaker, vertelt wakker te zijn
geworden door alarmgeroep, llij zag de
vlammen tegen de zoldering lekken on
zag door 't raam één vuurzee. „Ik wekte
myn vader. Hij wou niet wakker worden,
toen greep ik hom beet en rukte hem cr
uit. Wij moesten door de gang vliegen.
Toen ik buiten stond zag ik, dat onze ka
mer al totaal in rianunen stond."
Martin Eij, 59 junr .electricienspatroon,
sliep achteraan, op kamer G, vertelt niet
meer dan ter Veer, zijn overbuurman, die
beiden tegelijk wakker geworden, in
nachtgewaad met kloeren onder den nrin
hevig ontsteld naar beneden moesten
vluchten.
Merkwaardig.
Merkwaardig is zeker dc verklaring \an
Piet van den Mortel, 21 jaar, chauffeur
en wonende te Breda. Hij sliep met Cor
nells Damen samen op kamer 7.
llij werd plotseling wakker in den nacht
door geraas, wekte zijn vriend en trok
een broek uan. Zoo holde hij weg met wat
klecren ouder dou arm.
„Ik zag rook en vlammen de trap op
stijgen, ik opende eenige kamers en riep
„brand menschen redt je!"
Ook heb ik de deur ingetrapt van het
kamertje waar de verongelukte Clement*
sliep met oen harden trap eu riep luid
keels „Mijns! kom er uit, er is Brand!"
Ik zag niets, liet vertrek leek leog, alles
was stikvol met rook. Ik kreeg geen ant
woord en meende, dat hü al weg was,
daar ik verschillende personen had hooien
xvégdraven. Daar de vlammen' dc gang al
bereikt hadden beu ik wegge ij ld. Buiten
heb ik mij aangekleed.
Cornells Damen, zijn slaapgenoot,
54 jaar 011 chauffeur, werd gewekt door
den jongeren Mortel, trok zijn broek aan
en vlaag; door de deur zijn vriend ueh-
ternu. Ik zag, verklaart ook hij, dat Piet
van den Mortel eenige deuren openstootte
vu de deur intrapte van Clemens
en hoorde hem roepen (n.l. Mortel). Wij
riepen beiden nog: „Mijns, kerel kom cr
gauw uit!" üecu antwoord. Bovendien is
er zoo luid geschreeuwd on gebruld en hot
leven van do bewoners was #00 hevig, dat
ieinanu als Mijns mot en normaal gehoor
het moet gehoord hobbcu.
Men zegt wol eens „een leven als een
oordeel! Zoo was liet leven dat er op de
gang was 011 door het geheele huis", 't.
Ls onbegrijpelijk, dst Mijns niet wakker
geworden is.
Elisabeth Galis, vrouw van Majoor eu
moeder van den urmen Clemen3, zeide in
liaar verklaring ,dat zij om 12 uur door
haar man ongeveer gewekt is. Dit strockt
niet met de verklaring van vrouw Ver»
linden, die beweert, haar antwoord to heb
ben verstaan bij haur kloppen. Veider ver-
teldo zij nog: „Bertus zei „vrouw stil op,
ons huis brandt". Ik vluchtte in nachtge
waad met mijn jongste kind weg, mijn
oudste dochter \olgde mij. Later miste ik
Clemens, doch enkele omstanders zeiden,
dat ze Clemons gezien hadden. Ik sloeg
daaraan geloof, doch later werd ik onge
rust, toen ik hem niet zag.
Ten slotte resteert nog 'n verklaring van
Bertus Majoor. Deze zegt middernacht ge
wekt te zijn. Hij kieedde zich gedeeltelijk
en liep door het huis heen de deel op.
Daar zag hij een vuurzee, de stul stond
in lichte laaie. Hij ontmoette één zijner
paarden dat angstig op den deel draafde.
Ik 9tootte, verklaart hij. een deur open en
liffft. het vrij. Toen liep ik terug, daar ei«
niets meer te redden viel. In mijn slaap
kamer gekomen, wekte ik mijn vrouw. Ik
zag, dat dc kamer ul brand*dc. Myn kind
moo3t ik door de ramen naar buiten in
veiligheid brengen. Clemens iniste ik da
delijk. Ik heb den geheelen nacht naar den
jongen gezocht. (Dit komt overeen met on
ze ervaringen. Majoor was voortdurend bij
de puinhoopen aanwezig en zocht daar.
Hij was in het huis van Flink toen Jan
ter Weijden Flink aanstootte en hem zeide
„ik heb Mijns gevonden". IIij is toen met
een zoet lijntje uit het huis verwijderd
om geen ooggetuige te zijn dezer afschu
welijke ontdekking. Majoor wus den heo-
len nacht radeloos ungstig). „Men heeft
mij verteld, dat hij gezien was, daarop
hoopte ik nog, toen ze 't mij vertelden dat
hij gevonden was." Op de vraag van de
politie, of hij gerookt had in den stal,
zeide Majoor zelden te rooken en nooit
onder zijn we/k.
Majoor was verzekerd bij den agent Gla
zenmaker te Hilversum op beurspolis voor
f 13.000 en voor f 3000 voor den ganschen
inboedel, paarden inclusief. Als men be
denkt, dat hij juist voor f 13.000 had ver-
Souwd, dan begrijpt men, dat de schade
groot is. Tot zooverre de verklaringen.
Vast staat, dat de arme Clemens g-stil t
is door den rook, d e van :.-t begin af
zijn kamer als met gas heeft doen vol-
loopen. Hij zal er, voordat er gevaar ont
stond op de gang al door gestikt zijn,
want hij werd in de dekens gewikkeld
gevonden op de benedenverdieping, precies
op do plaats waar hij boven geslapen had.
Wonderlijk en gelukkig is het, dat het
huis van Flink gespaard is. Geen ruit is'
daar gesprongen zelfs. Ook do lakfabriek
bij dc paurdeustul werd geroosterd maar,
Goddank, gespaard. Deze was n.l. vol met
benzine en andere fol brandbare stoffen.
Er is daar niet op g06potcu.
De begrafenis.
Gistermorgen tusschen 9 en 11 uur had
de plechtige begrafenis van den veronge
lukten Clemens Majoor plaats.
Het lijk wrerd uit het huis van zijn
grootmoeder aan den Zijtakweg gedragen.
Om 9 uur werd in de katholieke kerk
een plechtige mis gecelebreerd, die geleid
wrerd door den kapelaan relgroin.' Er werd
zeer mooi en indrukwekkend door het
koor gezongen. De kerk wus stampvol. De
kist was overdekt met witte bloemen. Niet
minder dan 10 groote kransen en bloem
stukken overdekten de kist, die bijzonder
mooi was en met verschillende katholieke
teekenen in zilver was belegd. Om half 11
uur kwam de begrafenisstoet voor den in
gang der kerk, daarachter volgden zeven
volgrijtuigen. Het publiek stond in dichte
rijen geschaard, zwijgende en met ont
bloot hoofd.
Om half elf l»egon de klok te beieren.
Onder de weeirioedige regelmatige slagen
der klok werd de kist uit de kerk gedra
gen en in den wagen geschoven. Aan het
hoofd van den stoet gingen Clemens no-<
gen vrienden vooraf. Ze droegen elk oen
wit bouquet. De twee voorsten droegen ge
zamenlijk twee groote witte bloemstukken
Aan de achterzijde der koets hing de
krans der familie Majoor. Het wus een
groote krans. Twee witte linten vielen
naur beneden af, waarop de woorden
„rust in vrede, lieve zoon en broeder".
Er heerschte volkomen stilzwijgen bij
dit gebeuren. Alleen de klok sprak. Dc fa
milie eu de kennissen namen, vanuit de
pastorie komende, plaats in de volgrijtui
gen, in de eerste drie namen de vrouwen
plaats, in de laatste vier de mannen.
De stoet reed stapvoets over de Brink
tot aan hèt verbrande huis. Het was een
indrukwekkend moment, toen dn koets de
bocht daar omdraaide als een laatste
groet aan het oude, droeve woonhui9, dat
mi puin lag. Verschillende inwoners ston
den daar stil on ontblootten eerbiedig het
hoofd. Bij d Naarderstraat was de be-
langstellng eveneens groot. Daarna verloor
zij zich op de Hilversums©he straatweg
jnnnr het Sint Janskerkhof, waar de be-
aarding eveneens geleid werd door kape
laan Pelgrom. En daarmede zonk alles
weer weg in het gewone leven en elk
gaat weer aan het oude werk en over
oonigen tijd zijn puinhoopen opc©
irnimrl en een nieuw gebouw verrijst nis
T^hien op de fundamenten van het oude.
Zoo gaat het in letterlijken cn in figuur
lijken zin.
Geslaagd.
Zaterdag j.l. slaagde de heer. F. A. vun
Duyne alhier voor het examen leeraar
machineschrijven en Nederlandsche Han
delscorrespondentie.
Juckt op waterwild.
De burgemeester deelt mede dat de
jacht op waterwild geopend is als volgt:
Op zwanen, ganzen .watersnippen, duik
eenden en eenden, bchulve wilde eenden
(anas boschusch E) van 28 Juli tot 16
April a.s. Op wilde eenden (anus boschas
L.) van 28 Juli tot 1 Februari a.s. Op
goudplevieren van 28 Juli tot 1 April a-s.
Hot vangen van elk der genoemde wild
soorten door middel vun eendenkooien is
toegestuan gedurende den tijd, waarin de
jacht op de waterwildsoorten is geopend.
Het vangen door middel van netten is
toegestaan vanaf 15 October gedurende
den tijd, waarin de jacht op die water
wildsoorten geopend is.
Uitstapje.
De hoogste klassen de R. K. Meisjes
school maakten verleden weck een uitstap
je naar 't Muidorslot. Op den terugweg
werd druk gespeeld in den speeltuin vun
de Gooische Boer, waarna de kinderen in
zeer gcnoegelijke stemming terugkwamen.