Bezoekt den Uitzichttoren van het Paviljoen Larenberg. VoogdenerJ Eemnes Pracht Panorama over het geheele Gooi. Ti n x No. 62 DINSDAG 22 JULI 1924. VerschQnt Dinsdags en Vrijdags FLHHEIIEFT-QOUFfAMT. Bureau van Redactie en Administratie s ADVERTENTIEPRIJZEN: van 1—5 regels II.— elke regel meer 20 cent. Advertenties tusschen den tekst op pagina 2 en 3 dubbel tarleladvertenties op pagina 1 driemaal den regelprijs. Bij contract belangrijke reductie ABONNEMENTSPRIJS bij vooruitbetaling per drie maanden 70 cent, met geïllustreerd Zondagsblad fl.35; per post 85 cent. met geïllustreerd Zondagsblad 1 1.80. Per weeK 6 cent. met Zondagsblad 11 cent. Losse nummers 5 ct De brand. De oorzaak blijft onbekend. Wat getuigen zeggen. De begrafenis. De brand was deze laatste dagen het bijna eenige en voornaamste punt van de besprekingen orlzer inwoners. Wanneer wij afstupten bij groepjes mensehen, dan hoorden we, dat 7,e 't over den brand had den. Ook buiten de plaats bleek de be langstelling groot. Uit Huizen, XuarJpa, Bussum en vooral uit Hilversum kwamen nieuwsgierig-en per fiets of per motor samen. Zaterdagavond en ook Zondag was het stampvol op de Brink. Wanneer er geen enkel slachtoffer was ge\ allen, zou wellicht geen enkele vreemdeling Laren hebben opgezocht om een brand alleen. Men bevredigde zich bij den aanblik van wat puinhoopen en wat rookend en rie kend hooi. De achterzijde van het huis was niet te bereiken. De politie bewaukte den toeguug. Ook 's i^achts werd er ge surveilleerd met hot oog op mogelijken diefstal. Want zooals bij iedren brand, is ook onder deze puinhöopeu nog heel wat gevonden. Dc heer Eij vond nog twee pa pieren terug, elk ter waarde van f 1000. Verder was de kelder en de ijskast van den heor Calis nog vol hum on sp9k. Op last vuu den inspecteur dor keuringsdienst moest het echter vernietigd worden. Het vleesch was echter nog zeer goed en do mannen, die belast waren met het wegrui men, hebben met hun mes heel wat ge kerfd in de stukken ham en spek. Ze vervoerden het al etende en snijden de. Het is ook een hard gelag, om etens waren, die nog zoo goed smaken te vernietigen. Gelukkig werd Zaterdagmorgen begon- poq iftef hof opruimen van de cqdavers der paaiden. Het wtjs ook reeds Vrijdag avond een afschuwelijke stank daar, om dat de geborsten lijven snel tot ontbinding waren overgegaan. In den vroegen morgen werden ze opgeladen on weggereden. Een groot bruin zeil omspande de/o lugubere on walgelijke vracht. Het laat zich begrijpen, dat deze dieren eenige smartelijke oogonblikkon hebben doorgemaakt. Majoor, die do stal opende en ook enige andoren, zagen do beesten ontzettend steigerend te keer gaan tus schen de pijnigende vuurtongen. Twee er van lagen roeds dadelijk op de knieën ge zakt. De zesde liep los op den doel. Zoo vond Mujoor hem dunr dooiende. Hij stoot te de deur open en liet hem loopen. De situatie der bewouiug. Wij hebben getracht uit de puinhoopen en met medewerking van den hoofdagent Boog een teekening te maken. Eén van de onderverdieping en één van de boven verdieping. kan zich de ingewikkel de situatie der kamers niet best voorstel len als inon niet oonig houvast hoeft. Wij hebben bij de onderverdieping let ters geplaatst in de vertrekken. Zooals men ziet is dus het geheele gebouw ver deeld in twee stukken, welk© gescheiden zijn door een steeuen muur. Het woonhuis behoorde uun Bertus Majoor, het overige deel aan P. v. d. Brink. Men stelle zich voor, dut de pijl tjes (ie richting uuugeven van het vuur, dat uit stal op hooimijt kwam, dan ziet men, dat het woonhuis letterlijk in de gansche breedte is bestookt. Daar de trapdeur open was, was deze opgang dus de eenige luchtbuis. Ze diende als 't ware als schoorsteen. De rook eq de vlammen zogen ulleu samen pp#r (Je trap eii trok ken daarlangs op naur boven om zich 'n weg te banen. Men kan zich voorstellen, hoe outzettend de toestand moet geweest zijn en ook hoe verschrikkelijk de situatie was, n,l. zoo, dat men zich door dezen nauwen koker, dwars door rook en vlam men moest begeven om weg te komen. De laatstontkomenen, de heeren Damen en Piet v. d. Mortel, die in kamer 4 sliepen, vertellen dan ook, dat zjj met de handen voor het gezicht zich door het vuur moes ten spoeden. De trap brandde toen reeds tot do vijfde tl'ode, zij moesten zelfs sprin gen. Blijvende bij Teekening I verklaren we de letters alsvolgt: u. is het vertrek van het gezin Verlinden met vrouw en drie kinderen, b. zijn keuken, c. de keuken van den heer Bertus Majoor. Onder d. verstaat men de woonkamer van den heer Majoor en gezin, terwijl f. het opkamertje is waar Mujoor met vrouw kind en doch ter sliepen. In g. was de slagerij van Ga lis en Mierlo en in b. huisde zijn gozin. De W.C.'s waren geplaatst bij kamer c. Wjj vermelden dit, omdat men daar nog laat leven heeft vernomen, ofschoon geen der inwoners zegt, ervan gebruik gemaakt te hebben. Men stelle zich verder voor, dat de trap is het met e. genoemde lang werpige en geharceerde stuk. Op de plaats waar het kruisje is geteekend, bij de trap, vond de heer Jan ter WeijUen) s morgens 0 uur ongeveer hel lijk vun Clemens, Naar boven gaande, ziet inen op teekening II een lange gang, waarop in het midden (een vierkantje) het tiappor- taal uitkom!. Vermeldon we hierbij nog <>at de trap smal en stijl was. Weerszijden van deze gang waren tien pensionkamer tjes gebouwd. Drie ervan waren leeg, n.l. no. 9, wuaruit juist een Amsterdamschc André Damen, 19 jaar. timmerman, 6Üep met zijn vriend Adrianus van Dijk, op ka mer 5. Dit kamertje heeft uLs kamer 10 uitzich op don doel. (Het dak loopt schuin over al de kamers heen cn is van stroo, aan de voorzijde alleen zijn de ramen uit gebouwd). „Ik was," zoo vertelt Dameo, „om 1U>4 uur naar bed gegaan. Mijn maat was er nog niet. Die kwam om 11 uur thuis. Ik sliep toen in maar werd om kwart over 12 denk ik wakker gemankt door van Dijjk, die me met geweld door elkaar schudde. Ik sliep vast. Toen ik opsprong, zag ik door 't raam op den deel één vuur- I. Plattegrond Onderverdieping. i i i i i i' i i f 9 I I Stal. hooi =L. Voorzijde. II. Plattegrond Bovenverdieping. X X familie was vertrokken, no. '2 en no. In no. 1 sliep de gepensionneerde ser- goanl-majoor ter Veer, in no. 3, dus tus schen twee leegstaande npa itementen, sliep de ongelukkige Clemen9, in uo. 5 sliepen de heeren A. van Djjk en A. Da men. In no. 10 sliep de oude heer Bolhuis met zijn zoon, in no. 8 het gezin Galis niet 3 kinderen, in uo. 7 sliepen Damen en P. v. d. Mortel en in no. 0 de oude heer Eij. Nu bedenke men nog, dat de ranven aan de voorzijde uitgebouwd waren en die aan de achterzijde ronde dakraampjes waren, aangegeven in de teekening met kleine halve cirkeltjes. In kamer drio gaven wij vier kruisjes en tcekondon wij hot bed van don jongen Meina. Men ziet dus uit deze situatie, dat Clemens er, wat ligging betreft, lang niet bot slechts aan toe was, want hij lag vlak bij het trapgat. Maar dit. heeft misschien ook zijn dood verhaast, want hot is niet uitgesloten, dat Meins zijn dakraampje open had en dat de rook langs de trap is opgekropen en trek heeft gehad onder don drempel van zijn kamer naar het dakraampje, waardoor het ver trek waurschijnlijk stikkens vol rook kwam. Wat getuigen verklaren. Wij vermeldden reeds het een en ander wat de heer Verlinden ons verteld had. Uit het getuigenverhoor bij do politie ver namen wij uog eenige eigenaardig© bij zonderheden. Allen verklaren unaniem, dat de brand positief uitgebroken is ui den paurdeustul. Ook twee buiten het go- bouw wonenden vcrklareu dit. O.a. Anna vau den Berg, 27 jaar, dienstbode, Brink )14, alhier. Deze vertelde, dat zij uit het raam van haar kamer nadat zjj wakker was geworden door geroep, gezien heeft, dat er vuur was in den stal. „Ik zag on-f bewust op dc klok", vertelt zij verder, „en zag dat het 3 minuten voor hftlf ééu was. Verder zag zij het vuur sqel en vliegens vlug horizoutaul zich verspreiden Mej. van der Valk zag, ofschoon verder weg wo nende, hetzelfdo. Zij liet haur zoon, die knecht is bij Majoor en een vriend is vun den overle den Clemens, slapen, omdat zij. zooals zij ons vertelde, bung was, dat hij de paar den zou willen lossnijden. De jongen werd toen zelf wakker en hoorende dat er brand was, sprong hij zeggende: „dat had je me wel eerder kunnen zeggen", het bo venraam uit en ijlde ontkleed naar de boerderij. Even later kwam hij terug, het vuur was al te ver gevorderd. De bewonera zelf vertellen het volgende: zie, de tongen rékten tot aan ons raam toe. Wij hadden geen tijd om ons te kloe- flon, namen wat goed mee cn liepen de gang op, roepende „brand", ik wierp ka nier 10 en 4 nog open vóór ik de trap af sloeg. Buiten gekomen, heb ik nog een kind van Majoor gered, dat uit het raam moest worden getild. (Dit. sliep op de be nedenverdieping in kumer f Zie liet sterretje op teekening 1). De i hcole boerderij was toen al doov het vuur om armd. Ik zag maar twee h drie .menschen op straat. Adrianus vun Dijk. zijn vriend, vertelt, dat hij door ongewoon leven wak- Icer werd. Hij zag rook cn vlammen door het raam dringen, maakte Damen wak ker en vloog naar beneden. Alles wat ik heb, is verbrand, vertelde hij. De verkla ring van den bloemist Alexis Verlinden hebben wij reeds in ons eerste bericht ge publiceerd. Alleen was het toevallig, dat hij naar buiten ging. Zijn vrouw hooikle regen en zeide': „ga dc kussens die buiten liggen eens binnenhalen". Zijn vrouw. Ce cilia van Heusden, heeft Majoor gewekt door in©t een schoen op do deur te tim meren. Van ter Veer kreeg zij eveneens antwoord, die sliep boven haar op kamer 1. Hendrik Galis, 30 jaar, slagerspatroon, vertelt, dat hij door geroep is gewekt ©n toen haast geen tijd moer huil om zijn kinderen en vrouw to redden. Allen waren in nachtgewaad gevlucht. Toen ik huiten was, zeide hij ons, heb ik mijn kinderen omhelst, ik was zoo verschrikkelijk dankbaar, dat ze levend naa9t me liepen. Ik ben terug geloopen om in mijn zaak wat te redden. Eerst kon ik er niot in komen, maar door venijnig trommelen •beukte ik een ruit in. Ik greep een Ladk dertje en legde dat op de glasscherven omdat ik blootsvoets was, zoo kroop ik er in en redde mijn administratiebockcn uit do slagerij. IJliugs moest ik terug; toen ik mot in'u vrouw en kinderen verder liep bedacht ik, dat er nog f 400 aun papier in huis was on wildo weer torug. Mijn vrouw heeft me gesmeekt te blijven, ik had een kind 07) inijn rug cn ik moest eerst zor gen dat zij veilig ergens binnenkwamen. Mijn band heb ik bij mijn pols verwond. Dr. Holtman heeft mij direct verbonden. Hendrik Bolhuis, 59 jaar, wagenmaker to Vroomshoop, logeerde dien nacht in net pension en lag mot zijn'zoon op kamer no. 10. „Ik was", 200 vertelde hij, erg moe en was om tien uur naar bed geguau. O111 12 uur cirea trok mijn zoon, die mij niet wakker kon krijgen, mij radicaal uit mijn bed onder het schreeuwen: JD'r uit va der, brand!" Wij hadden geen minuut tijd. De vlammen kromden zich reeds door on ze gesprongen ruiten heen. Met wat klee- ren onder de armen vlogen we weg. De trap brandde ul, ik stikte haa6t van de» gloed en de rook. Zijn zoon, Geert Bolhuis, 30 jaar, even eens meubelmaker, vertelt wakker te zijn geworden door alarmgeroep, llij zag de vlammen tegen de zoldering lekken on zag door 't raam één vuurzee. „Ik wekte myn vader. Hij wou niet wakker worden, toen greep ik hom beet en rukte hem cr uit. Wij moesten door de gang vliegen. Toen ik buiten stond zag ik, dat onze ka mer al totaal in rianunen stond." Martin Eij, 59 junr .electricienspatroon, sliep achteraan, op kamer G, vertelt niet meer dan ter Veer, zijn overbuurman, die beiden tegelijk wakker geworden, in nachtgewaad met kloeren onder den nrin hevig ontsteld naar beneden moesten vluchten. Merkwaardig. Merkwaardig is zeker dc verklaring \an Piet van den Mortel, 21 jaar, chauffeur en wonende te Breda. Hij sliep met Cor nells Damen samen op kamer 7. llij werd plotseling wakker in den nacht door geraas, wekte zijn vriend en trok een broek uan. Zoo holde hij weg met wat klecren ouder dou arm. „Ik zag rook en vlammen de trap op stijgen, ik opende eenige kamers en riep „brand menschen redt je!" Ook heb ik de deur ingetrapt van het kamertje waar de verongelukte Clement* sliep met oen harden trap eu riep luid keels „Mijns! kom er uit, er is Brand!" Ik zag niets, liet vertrek leek leog, alles was stikvol met rook. Ik kreeg geen ant woord en meende, dat hü al weg was, daar ik verschillende personen had hooien xvégdraven. Daar de vlammen' dc gang al bereikt hadden beu ik wegge ij ld. Buiten heb ik mij aangekleed. Cornells Damen, zijn slaapgenoot, 54 jaar 011 chauffeur, werd gewekt door den jongeren Mortel, trok zijn broek aan en vlaag; door de deur zijn vriend ueh- ternu. Ik zag, verklaart ook hij, dat Piet van den Mortel eenige deuren openstootte vu de deur intrapte van Clemens en hoorde hem roepen (n.l. Mortel). Wij riepen beiden nog: „Mijns, kerel kom cr gauw uit!" üecu antwoord. Bovendien is er zoo luid geschreeuwd on gebruld en hot leven van do bewoners was #00 hevig, dat ieinanu als Mijns mot en normaal gehoor het moet gehoord hobbcu. Men zegt wol eens „een leven als een oordeel! Zoo was liet leven dat er op de gang was 011 door het geheele huis", 't. Ls onbegrijpelijk, dst Mijns niet wakker geworden is. Elisabeth Galis, vrouw van Majoor eu moeder van den urmen Clemen3, zeide in liaar verklaring ,dat zij om 12 uur door haar man ongeveer gewekt is. Dit strockt niet met de verklaring van vrouw Ver» linden, die beweert, haar antwoord to heb ben verstaan bij haur kloppen. Veider ver- teldo zij nog: „Bertus zei „vrouw stil op, ons huis brandt". Ik vluchtte in nachtge waad met mijn jongste kind weg, mijn oudste dochter \olgde mij. Later miste ik Clemens, doch enkele omstanders zeiden, dat ze Clemons gezien hadden. Ik sloeg daaraan geloof, doch later werd ik onge rust, toen ik hem niet zag. Ten slotte resteert nog 'n verklaring van Bertus Majoor. Deze zegt middernacht ge wekt te zijn. Hij kieedde zich gedeeltelijk en liep door het huis heen de deel op. Daar zag hij een vuurzee, de stul stond in lichte laaie. Hij ontmoette één zijner paarden dat angstig op den deel draafde. Ik 9tootte, verklaart hij. een deur open en liffft. het vrij. Toen liep ik terug, daar ei« niets meer te redden viel. In mijn slaap kamer gekomen, wekte ik mijn vrouw. Ik zag, dat dc kamer ul brand*dc. Myn kind moo3t ik door de ramen naar buiten in veiligheid brengen. Clemens iniste ik da delijk. Ik heb den geheelen nacht naar den jongen gezocht. (Dit komt overeen met on ze ervaringen. Majoor was voortdurend bij de puinhoopen aanwezig en zocht daar. Hij was in het huis van Flink toen Jan ter Weijden Flink aanstootte en hem zeide „ik heb Mijns gevonden". IIij is toen met een zoet lijntje uit het huis verwijderd om geen ooggetuige te zijn dezer afschu welijke ontdekking. Majoor wus den heo- len nacht radeloos ungstig). „Men heeft mij verteld, dat hij gezien was, daarop hoopte ik nog, toen ze 't mij vertelden dat hij gevonden was." Op de vraag van de politie, of hij gerookt had in den stal, zeide Majoor zelden te rooken en nooit onder zijn we/k. Majoor was verzekerd bij den agent Gla zenmaker te Hilversum op beurspolis voor f 13.000 en voor f 3000 voor den ganschen inboedel, paarden inclusief. Als men be denkt, dat hij juist voor f 13.000 had ver- Souwd, dan begrijpt men, dat de schade groot is. Tot zooverre de verklaringen. Vast staat, dat de arme Clemens g-stil t is door den rook, d e van :.-t begin af zijn kamer als met gas heeft doen vol- loopen. Hij zal er, voordat er gevaar ont stond op de gang al door gestikt zijn, want hij werd in de dekens gewikkeld gevonden op de benedenverdieping, precies op do plaats waar hij boven geslapen had. Wonderlijk en gelukkig is het, dat het huis van Flink gespaard is. Geen ruit is' daar gesprongen zelfs. Ook do lakfabriek bij dc paurdeustul werd geroosterd maar, Goddank, gespaard. Deze was n.l. vol met benzine en andere fol brandbare stoffen. Er is daar niet op g06potcu. De begrafenis. Gistermorgen tusschen 9 en 11 uur had de plechtige begrafenis van den veronge lukten Clemens Majoor plaats. Het lijk wrerd uit het huis van zijn grootmoeder aan den Zijtakweg gedragen. Om 9 uur werd in de katholieke kerk een plechtige mis gecelebreerd, die geleid wrerd door den kapelaan relgroin.' Er werd zeer mooi en indrukwekkend door het koor gezongen. De kerk wus stampvol. De kist was overdekt met witte bloemen. Niet minder dan 10 groote kransen en bloem stukken overdekten de kist, die bijzonder mooi was en met verschillende katholieke teekenen in zilver was belegd. Om half 11 uur kwam de begrafenisstoet voor den in gang der kerk, daarachter volgden zeven volgrijtuigen. Het publiek stond in dichte rijen geschaard, zwijgende en met ont bloot hoofd. Om half elf l»egon de klok te beieren. Onder de weeirioedige regelmatige slagen der klok werd de kist uit de kerk gedra gen en in den wagen geschoven. Aan het hoofd van den stoet gingen Clemens no-< gen vrienden vooraf. Ze droegen elk oen wit bouquet. De twee voorsten droegen ge zamenlijk twee groote witte bloemstukken Aan de achterzijde der koets hing de krans der familie Majoor. Het wus een groote krans. Twee witte linten vielen naur beneden af, waarop de woorden „rust in vrede, lieve zoon en broeder". Er heerschte volkomen stilzwijgen bij dit gebeuren. Alleen de klok sprak. Dc fa milie eu de kennissen namen, vanuit de pastorie komende, plaats in de volgrijtui gen, in de eerste drie namen de vrouwen plaats, in de laatste vier de mannen. De stoet reed stapvoets over de Brink tot aan hèt verbrande huis. Het was een indrukwekkend moment, toen dn koets de bocht daar omdraaide als een laatste groet aan het oude, droeve woonhui9, dat mi puin lag. Verschillende inwoners ston den daar stil on ontblootten eerbiedig het hoofd. Bij d Naarderstraat was de be- langstellng eveneens groot. Daarna verloor zij zich op de Hilversums©he straatweg jnnnr het Sint Janskerkhof, waar de be- aarding eveneens geleid werd door kape laan Pelgrom. En daarmede zonk alles weer weg in het gewone leven en elk gaat weer aan het oude werk en over oonigen tijd zijn puinhoopen opc© irnimrl en een nieuw gebouw verrijst nis T^hien op de fundamenten van het oude. Zoo gaat het in letterlijken cn in figuur lijken zin. Geslaagd. Zaterdag j.l. slaagde de heer. F. A. vun Duyne alhier voor het examen leeraar machineschrijven en Nederlandsche Han delscorrespondentie. Juckt op waterwild. De burgemeester deelt mede dat de jacht op waterwild geopend is als volgt: Op zwanen, ganzen .watersnippen, duik eenden en eenden, bchulve wilde eenden (anas boschusch E) van 28 Juli tot 16 April a.s. Op wilde eenden (anus boschas L.) van 28 Juli tot 1 Februari a.s. Op goudplevieren van 28 Juli tot 1 April a-s. Hot vangen van elk der genoemde wild soorten door middel vun eendenkooien is toegestuan gedurende den tijd, waarin de jacht op de waterwildsoorten is geopend. Het vangen door middel van netten is toegestaan vanaf 15 October gedurende den tijd, waarin de jacht op die water wildsoorten geopend is. Uitstapje. De hoogste klassen de R. K. Meisjes school maakten verleden weck een uitstap je naar 't Muidorslot. Op den terugweg werd druk gespeeld in den speeltuin vun de Gooische Boer, waarna de kinderen in zeer gcnoegelijke stemming terugkwamen.

Historische kranten - Archief Eemland

Eemnesser Courant | 1924 | | pagina 1