Leusden in historisch perspectief.
120
Enige tientallen jaren later bleek weer dat deze wijze van tegemoetko
ming geen waarborg was voor het instandhouden van de bossen en natuur
gebieden. Doordat de houtkap in dergelijke complexen tot een minimum
moest worden terug gebracht, kwamen vele eigenaren weer in de rode cijf
ers terecht. Men kreeg toen in 1967 de openstelling op basis van een
subsidie-regeling. U kent deze regeling van de groene bordjes, die uit
nodigen tot een wandeling. Bepaalde gebieden van "De Boom" zijn niet
opengesteld. Niet omdat de subsidie niet welkom zou zijn, doch omdat
men deze gebieden zelf uit natuurkundig oogpunt te kwetsbaar en te
kostbaar vindt.
Op het gebied van de Ruimtelijke Ordening heeft "De Boom" ook haar
bijdrage geleverd, niet altijd met genoegen, maar daar is niet aan te 1
ontkomen. Begin 1960 werd het plantrecht van opgaand hout langs wegen
overgedaan aan de gemeente Leusden, o.a. Hamersveldseweg, Leusbroekerweg,
Beaufortweg, Heiligenbergerweg, Postweg, Moorsterweg enz. Omstreeks 1950
werd de Tabaksteeg verkocht en het fietspad aangelegd. Verdere aanzien
lijke verkopen zijn het industrie-terrein nabij de Coöperatie, het
sportcomplex in Leusden-Zuid, de Bavoortseweg, de Groene Zoom (ged.),
verbreding van de Heiligenbergerweg, doortrekking van de Noorderinslag,
nieuwe Maanwen mede ten behoeve van Pon, fietspad langs Lockhorsterweg.
Niet alleen bij bestemmingsplannen, ook bij de ruilverkaveling Heiligen
bergerbeek, die een paar jaar geleden werd afgerond is De Boom zeer
betrokken geweest. Nu is het woord ruilverkaveling niet zo'n gelukkige
kreet voor mensen die zich met het milieu bezig houden. Dat zijn er
nogal wat tegenwoordig. Bij deze verkaveling valt de aantasting van het
oorspronkelijke gebied mee Het is hoofdzakelijk de waterhuishouding
in het Valleigebied waaraan aandacht is besteed. Niet alleen de afvoer
van water, doch ook juist het op peil houden daarvan. Aan het land-
schapsplan werd veel zorg besteed. Een aantal houtwallen werd opnieuw
ingeplant en anderen hersteld,waar deze in de loop der jaren verloren
gingen. (wordt vervolgd)
G. Wanner.
Noten.
1. Akte van scheiding Leusderberg: d.d. 26 december 1889, notaris
A.H. Drijfhout van Hooff Amersfoort.
121
De ouderdom van Leusden is moeilijk na te gaan. De archeoloog Delfin
komt met een verhaal van Merovingers die optrokken naar Oud-Leusden.
De benaming "villa" moeten we niet in verband brengen met de luxieuze
verblijven van de Romeinen, die in Zuid-Limburg en ook in Brabant zijn
ontdekt, want het is zeer onwaarschijnlijk dat hier ooit Romeinen hebben
Reconstructie van een houten kerkje door G. van Leeuwen.
