114
A s B S S T O I H G V 0 0 8 H BOO
BSI SCHOOL 18 SfOïflïiïIS.
School f«
8 ftei ?&SS
ifim, W Atuut* tyzm.
TAJcgmoJLOJ^
*9 mi i %s op c&*«
KUAO 4Mtni>eéJeiÉ«,
houur nr&K <>>c&a*t
Ac^o*€»ntolse6».
ftd/nU/jpUAi^ op
gUnteuv ieK^aoW-
'Potitoooit -of» Moom -
<Lh£ 27 ttui. >8gs
üar v. t«
(>895)
f. 1225,—
F,T,2»W»rt i
Leuadon,
*vv
S&mtss&tESir By d» Wos&sdsg vso? Bur£.
e& W?ih- dss«r pseuifg gglisuldaMi&kgta&mg
VS35'het' '&oa«M« va» sëhöolgshósw
s?etü fejigegehrevc-s «oord» lïaaraac B, Wgatjss,
U Stoa&ö&srg, R&&K&etg> j
ta Aï&ö^foort, w? f iBBüB. Wi^saak, is
Atïï§?sR>ort» wsr i BOBBj CB Ras B?3$k, tss
SaherpeaseéL vmv fSRXR F, fk: Bras», R
Hte$g£&si4» voo? t pö}: B. 4. §dm?»dêr, to
BsassBsa, vsso? f i 7(H>> - "2
m 'k voo?. kot Issvetoo sa gc&K&aöqSwfeö
fc? sk Bssssro» c F. do Brslo» is Hoogland, kso?
ÏSöBCB Wsj&ijo?, to Stöatsshojf, voor i
(L Wosssssak) 13 As»s?3ko?B f oor S3S$ s t»
Rs»tè»Borg; to Aasorofoovt, voor fU-57; ïh 4,
1 Tsjs sssskssg', to Barosivoli, voor 'IS 373} R* 4<
s&krgo&ïr, to Löosdo», voor 113C:Bt Kggss*
s;aj»»? le t assssdssó, voor IM% m B< voo
Bol^orS, to BoisssskO; voor i t§B5< HBi <<§95
IWVVMV^wvVVVVVWVVWVVVV^A^VM^VVW^W
grert Ja» Seteesé*r mit
l-etisslen bouwde voor f
8?00 ds school te
Schrcader is »j! löl jarigs
leeftijd overleden. JKSch.
Foto II: Evert Jan Schreuder uit
Leusden bouwde de school te
Stoutenburg, Archief J.M. Schouten
115
plus enige fruitbomen. Ofschoon hem dat in het voorjaar bekend was,
had hij op dat gedeelte in april aardappelen gepoot. Van oogsten
was geen sprake want in juni werd met de bouw van de school begonnen.
Hiervoor diende hij nu een verzoek voor schadevergoeding in bij de
gemeente en nog niet eens voor de gemaakte onkosten, maar voor de
te verwachten oogst. Hij meende, zonder ruim te schatten, dat de
grond hem 10 HL aardappelen op had kunnen leveren. Hij achtte zich:
"mitsdien gerechtigd mij tot uw vergadering te wenden met het ver
zoek mij die schade te vergoeden." Een maand later kreeg hij antwoord
van de gemeente: "dat de raad met algemene stemmen besloten heeft u
daarvoor geen schadevergoeding te verlenen."
Niettegenstaande de dag dat de nieuwe school betrokken kon worden
steeds dichterbij kwam, was het schoolverslag van de hoofdonderwijzer
over 1895 even somber als altijd: "...Over de tot nu toe gebruikte
school is weinig te zeggen. Dat ik met genoegen de nieuwe zal betrek
ken behoeft geen betoog. De oude heeft mij nog deze winter veel hoofd
pijn bezorgd en in de 27 winters die ik er heb doorgebracht mijn ge
zichtsvermogen zeer benadeeld. Zonder weemoed hoop ik binnenkort van
die muffe, vochtige werkplaats afscheid te nemen. De meubelen in
het oude gebouw passen er goed en vormen met het hele gebouw een echt
harmonisch tafereel van afschrikking, zeer geschikt om iemand alle
lust en opgewektheid te ontnemen..." Hij vervolgde zijn verslag met
de periodieke klachten over het schoolverzuim. Begon het jaar met
een verzuim van 10%, in October was het al gestegen tot 30%. De moge
lijkheid om te komen tot een leerplichtwet hing echter al in de lucht.
"Hoe kunnen zulke kinderen nu van betekenis leren? Hoop op beterschap
is gering, tenzij wettelijke leerplicht de onverschilligen en tragen
huns ondanks tot andere gedachten brengt..."
Van het onderwijs in de nuttige handwerken werd ook steeds minder
gebruik gemaakt. Dit onderwijs werd aan de meisjes gegeven op de
overigens vrije Zaterdagochtend. Om hierin verbetering te brengen
was de heer Nijsen op het idee gekomen dit onderwijs in het gewone
lesrooster in te passen. Hij diende op 4 maart 1896 bij de raad een
voorstel daartoe in. Als motivering voerde hij aan: "...Algemeen
wordt door de wegblijfsters als reden voor dat verzuim opgegeven
dat het op Zaterdag, van oudsher de schrobdag, voor de moeders te
lastig is dan de meisjes te moeten missen. Zij kunnen dan door op de
kleine kinderen te passen of bij de wekelijkse reiniging de behulpzame
hand te bieden, goede diensten bewijzen. Dok het oude, ongelukkige