i)
Voedseldroppings
7)1
Verzoek
Met brief van 17 februari 1993 hebben wij
het gemeentebestuur verzocht de Asschat-
terkeerkade bescherming te bieden door mid
del van het komende nieuwe bestemmings
plan Buitengebied Oost. In dit verband heb
ben wij er met genoegen kennis van geno
men, dat in het ontwerp-bestemmingsplan de
kade wordt aangeduid als "cultuurhistorisch
monument".
(dagboeknotities)
G. Lievaart
29 april 1945
Een dag om nooit te vergeten. Het is zondag.
Deze week heeft Engeland bekend gemaakt,
dat er pakketten met voedsel uitgeworpen
zullen worden. Daar is druk over gepraat.
Zouden de Duitsers dat goed vinden? Maar
de geruchten werden sterker. Uit de kerk
hebben we al vliegtuigen gehoord en daar
horen we zei alweer. Wij naar buiten. Jawel
hoor, laag over de huizen scheert een vier
motorig vliegtuig. Daar komt er nog een en
nog een. Ik tel tot 13. Dan tel ik niet meer.
Wij zijn een en al opwinding. Sommigen
staat het huilen nader dan het lachen. Het is
een geroep, geschreeuw, gejuich. Maar we
kunnen niet genoeg zien! Mijn broer klimt
op het schuurtje, vader brengt mij een stoel.
Later staan we met zijn drieen op het schuur
tje. Laat het neit doorzakken! We horen
steeds nieuwe vliegtuigen. Ze gooien pakket
ten uit boven Ypenburg. De bovenburen kun
nen het zien. Vader hijsen hun kinderen op
het dak. Benedenburen rennen naar boven.
Wij ook. Daar kunnen we het prachtig zien.
Statig komen de vliegtuigen aan en laten hun
last vallen. Dan gaat er een gejuich op. De
pakjes verspreiden zich. Het lijkt wel een
zwerm vogels. Overal wordt gezwaaid. Ook
met vlaggen. Onze maag gaat tenslotte spre
ken. Even later zitten we aan tafel; soep uit
de gaarkeuken, Zweeds brood en Zweedse
boter. En de Engelse pakjes liggen te wach
ten....
30 april
Over de schuttingen van de tuinen werd
zojuist doorgegeven dat er mannen nodig
zijn voor het oprapen van het voedsel. Er
moet 60 ton(!) uitgegooid zijn. Vader en de
buren zijn zich direct gaan melden op het
politieburo. Wat een belevenissen. Nu is het
een paar uur later. Ze zijn weer geweest om
voedsel uit te gooien. We hebben een paar
uur staan kijken en zagen de pakketten val
len. We zagen een piloot zwaaien, zo laag
vlogen ze. Vader heeft chocolade meege
bracht. Ze hadden op het vliegveld gezegd:
"als jullie een beschadigde bus vinden, moet
je maar zien wat je doet." We hebben dus al
Engelse chocolade geproefd, maar de capitu
latie is nog niet waar, al wordt er druk over
gepraat. De vrede wordt nu elke dag ver
wacht.
1 mei.
Overal worden de vlaggen klaargemaakt.
Hier en daar zie je er al een, maar dat is nog
erg gevaarlijk. Wij blijven nog voorzichtig.
4 mei.
De mensen zeggen dat het vrede is. Zou het
waar zijn Het gerucht is onweerstaanbaar en
even later weten we het zeker:
we zijn vrij! De volgende dag om 8.00 uur
mag de vlag uit, maar dat gebod wordt met
de voeten getreden. Iedereen stroomt naar
buiten, er wordt gehost en gezongen. Maar
dan komt er een overvalwagen de straat in.
Iedereen rent weg. Er kan nog van alles
gebeuren.
5 mei 1945
Gisteren laat naar bed en nu weer vroeg uit
bed.
Ik ben getooid met oranje-rood-wit-blauw.
De vlaggen hangen.
Nu mag het!
6 mei
Om 10.00 uur is er dankdienst. Er zijn plaat
sen te kort. De dominee preekt over psalm
124. "De strik is gebroken en wij zijn ontko
men. Onze hulp is in de naam des Heren die
hemel en aarde gemaakt heeft." Na afloop
zingen we het Wilhelmus. Maar het wil niet
erg, er zit een brok in mijn keel.
De geschiedenis van
het herinneringskruis van
Pierre Brisdoux
Rie Vroon - Roubos
Reeds eerder heb ik over dit oorlogsmonu
ment gepubliceerd:
namelijk in mei 1989 in het blad van de
Historische Kring Leusden en in 1990 in
"Zichtbaar Verleden" (een uitgave van de
gemeente Leusden over oorlogsmonumen
ten). In dit artikel wil ik op grond van nader
onderzoek alle tot nu toe bekende gegevens,
over het neerstorten van het jachtvliegtuig
van Pierre Brisdoux en het oprichten van het
herinneringskruis voor hem, op een rijtje zet
ten. De gegevens voor dit artikel komen uit
het archief van de gemeente Leusden, inv.
nr. 1.776, I-56-2(Correspondentie omtrent
militaire graven 1941-1950), krantenknipsels
van de afdeling Voorlichting van de gemeen
te Leusden, documenten van Service
Historique de l'armée de Pair te Vincen-
nes(Frankrijk) en gesprekken met de toen
malige bewoners van de boerderij 'Gasthuis
Daatselaar'.
In de herfst en winter van 1944-1945 vonden
geallieerde bombardementen plaats op de
spoorlijn Amersfoort - Apeldoorn. Die
spoorlijn vormde een belangrijke verbin
dingsweg met Duitsland. Ook het hoofd
kwartier van de Duitse legerleiding in kasteel
Hoevelaken was een geliefd doelwit van de
geallieerde vliegtuigen. Door Duits afweer
geschut zijn in de gemeente Stoutenburg
twee geallieerde vliegtuigen neergestort. De
burgemeester van Stoutenburg liet op 6
november 1945 aan de militaire commissaris
in Utrecht, die hier om gevraagd had, weten:
"In 1944 is in mijne gemeente een Engelsch
vliegtuig neergegestort, dat volkomen ver
nield bleek te zijn. Als inzittende kon wor
den geïdentificeerd het lijk van den Austra
liër Colgan, Lin. James, erkenningsnr.
413075. Het lijk is op 27 Nov. 1944 op de
begraafplaats 'Rusthof' der gemeente
Amersfoort ter aarde besteld.
Voorts stortte op 8 december 1944, blijkbaar
getroffen door afweervuur neer een Engelsch
jagervliegtuig dat door een ontploffing
geheel vernield werd. In de nabijheid van het
vliegtuig werd het lijk gevonden van den
vliegenier. De identificatie leverde slechts de
naam op van Bresdoux geboren 20 Oct. 1914
te Algiers".
Van het eerstgenoemde vliegtuig is het vol
gende bekend door de gegevens van de heer
C.J. Blankenstijn te Leusden. De Australiër
HISTORISCHE KR/A/
HISTORISCHE KR/».
s*o(?
