Herinneringen uit 't
Ros Beyaart
Kalveen staat, zou een vervalsing zijn: "De
oorkondenleer leert ons, dat deze 'kopie'
veeleer een vervalsing is en dat ze inzake
vormgeving heslist niet stoelt op een origi
neel. Als bijlage laten wij zo'n kopie vol
gen." (zie Thorn, p.4-6)
11Abdij. p. 6
12. GU, p. 115 en 116
13. Abdij, p. 6
14. Thorn, p. 4
15. Abdij, p. 6
16. Thorn, p. 7
voetnoten 17 t/m 23 uit Rij: 17: p.17, 18:
p. 19-20, 19: p.43-79, 20: p.79, 21: p.81,22:
p.89-105 en 23: p. 109-121
24. Rij, p. 27, op 10 mei 995
25. Otto III (regeringsperiode 983-1 (K)2,
vanaf 996 als keizer); hij was de kleinzoon
van Otto I; Ansfridus diende deze keizer al
in 961
26. Ansfridus kan ca. 936 geboren zijn (zie
voetnoot 8); dan was hij in 995 ongeveer 60
I jaar.
27. Rij, p.27, de bisschopsbenoeming vond
plaats in Aken, nog in 995
In april 1998 liet mevrouw M. van
Zandbrink-Hilhorst zich interviewen op een
bijeenkomst van de Algemene Nederlandse
Ouderen Bond (ANBO) door mevrouw S.
van Leen.
Zij vertelde daarin van haar jeugdherinne
ringen uil het vroegere Hamersveld. Zij is
geboren in 't Ros Beyaart en stamt van de
bekende Hamersveldse familie Hilhorst.
Het onderstaande is een verslag, dat
mevrouw Van Zandbrink direct na de bijeen
komst op ons verzoek op schrift stelde. Met
haar toestemming wordt het hier geplaatst.
Wij willen haar hiervoor hartelijk dank zeg
gen!
W.Bos
28. Was Lampertus van Metz aanwezig bij
de bisschopsbenoeming?
29. de Hohorst
30. Rij, p.31. Van Rij veronderstelt de Eem;
commentaar: vanuit Utrecht komend hoeft
niemand de Eem over te steken om bij de
Hohorst te komen; wordt de voorloper van
de Luntersebeek bedoeld?
31. Rij, p.31, mogelijk in 1006
32. Rij, p.31, de door de bisschop op zijn
jaarlijkse visitatiereis door zijn diocees
gehouden synodale rechtbank
33. lees: de Noormannen in 1007
34. Rij, p.35, op 3 mei 1010; mijn aanvul
ling: hij zal toen ongeveer 75 jaar geweest
zijn (zie de voetnoten 8 en 26)
35. Rij. p.37, de Kromme Rijn
36. Thorn, p. 7
37. Abdij, p. 21
38. GU, p. 326 en 327
39. Rij, p. XVII
40. Rij, p. XX
41Thorn, p. 7
42. GU, p. 326
'n Klein stukje geschiedenis uit de jaren
van mijn jeugd. Ik werd geboren 15 februari
1921 in "'t Ros Beyaart" in Hamersveld
gemeente Leusden. Ons gezin bestond uit
vader, moeder, drie dochters en één zoon. Ik
was de jongste. Wij hadden een kruideniers
winkel en een café. Wij woonden tussen de
kerk en de katholieke school (het vroegere
St.Ansfridusklooster, W.B.)
Het dorp Hamersveld bestond toen uit:
De Hamersveldseweg richting Leusbroek,
de Asschatterweg richting Achterveld, de
Zwarteweg richting Stoutenburg en de
Heiligenbergerweg. die liep naar
Amersfoort.
Een deel van de Heiligenbergerweg heeft
een andere naam gekregen en wel
Burgemeester De Beaufortweg.
Wij hadden in onze gemeente toen ongeveer
zo'n 7000 inwoners, terwijl het er nu zo'n
28000 zijn.
Vroeger was 't zo, dat er veel boeren die
hier woonden, 's zondags altijd ter kerke
kwamen. Zij kwamen dan met tentwagentjes
naar de Ros Beyaart met vrouw en kinderen,
want bij ons katholieken was het zo: als je 7
jaar werd, dan deed je je eerste communie
en dan waren wij ook verplicht om 's zon
dags naar de kerk te gaan.
Wij hadden 's zondagsmorgens een man, die
er om 7 uur al was, om als de kerkgangers
kwamen, de paarden uit te spannen en ze
bij ons in de paardenstal te plaatsen.
Naast de Ros Beyaart stond een grote
schuur en daar werden dan de paarden inge
zet. Die schuur staat er nog, maar dat is nu
intussen "'t Zustertje" geworden. De wagen
tjes werden allemaal vóór de Ros Beyaart
geplaatst.
Mijn moeder en m'n oudste zus gingen dan
ook altijd om half acht naar de eerste
(kerk)dienst en dan moest mijn andere zus
en ik al de boodschappen klaar maken, want
de mensen, die met de wagentjes kwamen,
hadden dan ook hun boodschappentassen bij
zich met de winkelboekjes erbij en dan
moesten onder de dienst al die boodschap
pen klaar gemaakt worden.
In de winkel stonden allemaal bakken op
een rij: met havermout, gort, rijst, suiker,
bruine suiker, vermicelli, van alles wat men
zo nodig heeft. Op de toonbank hadden wij
ook een koffiemolen, staan, zodat als de
mensen dat wilden, je ook de koffie moest
malen: grof of fijn. Er stond ook een weeg
schaal met gewichtjes. Alles ging per pond
of ons, of meer of minder. Alles werd dus
geschept in zakjes en werd zo afgewogen.
Onder de toonbank stond de grote stroop
bus. De klanten brachten dan een kan of
potje mee, die moest eerst gewogen worden
en dan moest hij vol gegoten worden, 't Is
best wel eens gebeurd, dat door dat wij zo
druk waren de pot overstroomde en dat was
heel, heel erg!
Dan moesten mijn zus en ik ook nog zorgen,
dat als de mensen uit de kerk kwamen de
koffie klaar was. Wij hadden namelijk een
grote huiskamer, die de koffiekamer werd
genoemd, 's Zaterdagsavonds werden er dan
al zo'n vijfentwintig tot dertig kopjes neer
gezet, stoelen allemaal op een rij, zodat de
vrouwen daar konden zitten en dan kregen
zij de koffie gratis, en dan kwamen de vrou
wen hun nieuwtjes uitwisselen.
Mijn moeder en oudste zus stonden dan
intussen achter de toonbank de boekjes op te
tellen; de boodschappen hadden wij intussen
al in de tentwagens geplaatst.
Half acht was de eerste dienst, uit om half
negen, dan naar de Ros Beyaaart koffie drin
ken en om kwart over negen, half tien reden
ze naar huis. Maar nou wil ik het ook nog
over de mannen hebben. Als die uit de kerk
kwamen gingen ze naar het café, toen nog
herberg genoemd. Daar kochten ze 1 of 2
koppen koffie, staken ze een goeie sigaar
op, die zij daar ook kochten en dan ook nog
wel een borreltje. En dat verzorgde dan mijn
vader en mijn broer weer.
De man, die de paarden uitspande moest die
dan ook weer inspannen. Dat gebeurde alle
maal op zondag. De winkel bleef dan wel de
hele dag open, maar dan was het 's middags
veel rustiger. Soms kwamen er kinderen, die
voor een paar centen drop kwamen kopen of
zoethout.
Ook hadden wij klanten, waar de bood
schappen thuis werden gebracht. Tassen aan
de fiets. Toen werden er ook tonnetjes gele
zeep verkocht. Die werden dan op de baga
gedrager gezet en zo thuis gebracht.
In het café hadden wij regelmatig bruiloften.
Dan hadden we een mevrouw, die altijd
kwam koken; wij moesten bedienen en er
werden ook vaak nichtjes van het bruidspaar
uitgenodigd, die dan ook meehielpen.
Ook begrafenisssen waren bij ons in het
café. Dan kwamen de mensen na de uitvaart
naar ons toe; dan stonden er allemaal dissen
netjes gedekt en werd er koffie gedronken
