Boekbespreking. 337 een ingrijpende verbouwing plaats, waar door het bedrijf van Wolswinkel het uiterlijk kreeg dat het nu nog heeft. In 1984 kon alle produktie in eigen huis gehaald worden. Afvalverwerking In 1989 heeft zoon Maarten Wolswinkel de fabriek overgenomen van vader Cornelis en oom Jan. Anno 1999 werken er 1 1 mensen. De produktie (tonnage) is vergeleken met 1958 verdrie- tot viervoudigd. De machines zijn groter geworden. Het produktieproces is computergestuurd. De inkoop wordt niet meer gedaan bij boeren in de omgeving, zoals vroeger het geval was, maar bij impor teurs en handelaren. In 1924 waren het alleen maar granen die verwerkt werden, in 1999 gaat het voor 65 a 70 procent om afval van de pro duktie van voedsel voor de mens. Maarten: "Een voorbeeld: de sojaboon, daar wordt de olie uitgehaald voor menselijke consumptie. Schroten en schilvers blijven over en die verwerken wij tot veevoer. In onze industrie wordt een gigantische berg afval verwerkt tot een hoogwaardig produkt. Dat mag ook wel eens gezegd worden!" Ook is het een schone industrie, omdat er op electriciteit wordt gedraaid. Wolswinkel produceert 50% varkensvoer, 35% rundveevoer, 10% pluimveevoer en 5% voer voor paarden, konijnen en schapen. Op het dak... Waar vindt Wolswinkel zijn afzetgebied? "Dat is tot 20 of 30 kilometer van hier. Maar dan vooral in zuidelijke en oostelijke rich ting: Scherpenzeel, Woudenberg, Barneveld. Terschuur. Ik heb me wel eens tegen een journalist laten ontvallen: als ik op het dak ga staan, kan ik al mijn klanten zien. De journalist liet prompt een fotograaf komen en ik moest met al het personeel het dak E. Pelzers: Natuurbeschermer-jager-bos bouwer W.H. de Beaufort 1881-1976) Uitgave: Stichting Treeker Eik, 1996. Het boekje is niet in de boekhandel te ver krijgen. maar bij het Schoutenhuis te Woudenberg door overmaking van f. 27.50 op bankrekeningnummer 372400221 of gironummer 95855 t.n.v. Het Schoutenhuis onder vermelding van bestelling boek W.H. de Beaufort. Willem Hendrik de Beaufort werd op Laanzicht in Woudenberg geboren als zoon van burgemeester Johannes Bernardus de Beaufort en jkvr. Cornelia Maria van Asch van Wijck.. Na de middelbare school volgde hij een houtvestersopleiding aan de Königliche Sachsische Forstakademie in Tharandt vlakbij Dresden. In 1905 voltooi de hij deze opleiding Op verzoek van zijn vader ging de jonge bosbouwer in 1908 het van zijn moeder afkomstige familielandgoed Henschoten beheren. Na verloop van tijd kwamen er meer landgoederen van anderen bij. In 1931 richtte hij daarvoor het rentmeesterskantoor NV 't Schoutenhuis op. Hij nam zelfde functie van directeur op zich.. Op 15 juli 1909 huwde hi j met Ada Wilhelmina van Eeghen( 1886-1972), doch ter van de Amsterdamse bankier en koop man S P. van Eeghen en jkvr. O.C A. van Loon. Het echtpaar betrok de Villa 't Stort te Maarn. Vrienden en bekenden noemden hem daarom Willem Stort. Willem Hendrik de Beaufort nam actief deel aan het maatschappelijk leven. Hij was bestuurlijk betrokken bij meer dan 50 orga nisaties. Deze lagen niet alleen op het gebied van de land-en bosbouw, het jacht wezen of de natuurbescherming maar ook op kerkelijk en politiek terrein. Voor wie in kort bestek wat wil weten over het landgoed den Treek-Henschoten en over een van de familieleden de Beaufort is dit een aantrekkelijk boekje 11 I blz.Jammer dat de schrijver soms niet ontkomt aan een droge opsomming van allerlei feiten. Dit boek is opgenomen in de bibliotheek van de Historische Kring Leusden. Rie Vroon-Roubos De Zandbrinkermolen zoals die tot 13 mei 1940 te vinden was op de grens van Snorrenhoef en Asschat. HISTORISCHE k#/A

Historische kranten - Archief Eemland

Historische Kring Leusden | 1999 | | pagina 11