Van het inrichten van woningen en het
ophalen van ladders
FT
mm
h
490
Frans van Focnen
In onze middenstandsserie dit keer eens een
verhaal uit de "non-food sektor". Een onder
neming die in omvang gelijkevenredig toe
nam met de onstuimige groei van Leusden
vanaf de jaren '60. De I a. Lieshout speelde
namelijk een grote rol in het stofferen en
inrichten van de nieuwe huizen die rondom
de oude lintbebouwing van Hamersveld ver
rezen. Dhr. J.C.M. Lieshout opende in I960
zijn deuren aan de Hamersveldseweg 16.
Een pand waarin nu al sinds 1975 restau
rant "Chinatown" is gevestigd.
Lieshout was oorspronkelijk afkomstig uit
Montfoort en toentertijd werkzaam in
Bilthoven.
Hij kocht als eerste niet-autochtoon in 1959
een stukje grond voor 9 gulden per vierkan
te meter. Iets meer dan een oorspronkelijke
Leusdenaar diende neer te leggen; 7,5 gul
den voor 1 m1.
Die grondprijs lijkt een schijntje maar voor
een 20-jarige die zich nog per Kaptein
mobylette verplaatste toch een heel bedrag!
Hij was getipt over de koopmogelijkheden
door zijn zwager die al in Hamersveld
woonde.
Nog vóór de eerste spade de grond in ging,
werd hij uitgenodigd voor een "protestver
gadering" ten huize van wijnhandel v.d.
Tiengel iets verderop. De winkeliers van de
Hamersveldseweg hadden zich verontwaar
digd gekeerd tegen de plannen van B en W
om een heus "winkelcentrum" te ontwikke
len; "De Biezenkamp".
Dhr. Lieshout kende uiteraard nog niemand,
maar werd snel ingewijd in de Hamersveld-
se onderlinge verhoudingen. Het moet een
gedenkwaardige bijeenkomst zijn geweest
waarbij toenmalig burgemeester Buining en
wethouder v. Zandbrink van een niet nader
v a» .V*
1wmm
HISTORISCH! K#/_^
te noemen winkelier te verstaan kregen dat
hij desnoods het hele centrum zou opkopen
om niet gewenste concurrentie te voorko
men.
Deze uitlating dienen we toe te schrijven
aan de hitte van het debat, dus zóver is het
niet gekomen en uiteindelijk hebben oude
en nieuwe winkeliers eikaars marktpositie
alleen maar versterkt.
Voor dhr. Lieshout was dit gebeuren geen
reden zijn plannen te wijzigen en dus open
de burgemeester Buining vergezeld van zijn
gade de gloednieuwe winkel op 14 septem
ber 1960. Bij besteding van 5 gulden ont
ving men een "prachtig washandje" en over
schreed de aankoop het bedrag van 10 gul
den, dan werd daar een "royale theedoek"
bij cadeau gedaan! Kwalificaties die in die
"opbouwtijd" nog op waarde werden
geschat! Op de bovenverdieping bevond
zich de toonzaal van 20 m'(!) voor woning
en meubelinrichting. Verder woonde de
familie daar ook, zodat er met de beschikba
re ruimte nogal gewoekerd moest worden.
In 1964 vond dan ook al de le verbouwing
cq uitbreiding plaats.
Het is vermakelijk dhr. Lieshout te horen
vertellen over het "avontuur" dat hij begon;
Zouden de klanten komen? Iedere fase
vanaf het inhouden van de pas, dralen voor
de deur, de etalage bekijken en daadwerke
lijk de winkel betreden werd nauwlettend
vanachter de verkoopbalie gevolgd en aan
elkaar gerapporteerd. Ze kwamen gelukkig
wél. Er was geld te besteden en vertrouwen
in de toekomst. Toch was het pionieren die
eerste jaren. Van textielartikelen werden
nooit meer dan 6 stuks in voorraad gehou
den om de beschikbare ruimte zo doelmatig
mogelijk te gebruiken en de investering in
goederen te beteugelen,
ïndien de voorraad niet toereikend was wer
den de ontbrekende artikelen in Amersfoort
gehaald en 's avonds alsnog geleverd. Vaak
kostte deze maneuvre hem de winstmarge,
maar het is al vaak genoemd in deze serie;
de klant was nog koning in die tijd! De
kreet; "Wij zijn even lunchen" was nog nog
geen gemeengoed.
Lieshout kende zijn klanten zodanig dat hij
Nieuwsgierige klanten verdringen zieh voor de w inkel op de openingsdag.
ft
Na een eerste uitbreiding zag de zaak er zo uit.
foto 's archief dhr. Lieshuit)
