EEN VERDWENEN WEGKRUIS
520
Het Ouwe Renswou 1997jrg. 14 no. 1,2.
1998 jrg. 15 no 1.2.
Oud-Scherpenzeel
1997 jrg. 09 no. 1, 2, 3, 4.
1998 jrg. 10 no. 1,2, 3, 4.
register jrg. 1 t/m 10.
Oud Utrecht
1997 jrg. 70 no. 1, 2, 3, 5, 6.
1998 jrg. 71 no. 1, 2, 3, 4, 5, 6.
Stichtse Heraut 1998 jrg. 10 nr. 1, 2, 3, 4
Stichts Hist. Contact
1996 no. 18.
1997 no. 19, 20, 21, 22
1998 no. 1, 2, 3, 4.
I let Utrechts Archief
1997 no. 1, 2, 3, extra. 4.
1998 jrg. 1 no. 1
Utrecht Impuls 1997/'98 no. 2, 3, 4, 5, 6.
Utrechts Mon. fonds 1988/'96 no. 1 t/m
23 (Steengoed)
Stichts Cult. Erfgoed 1998 en 1999
Oorlogsgravenstichting 1988, 1989, 1990,
1991, 1992, 1993.
St."Oktober '44 Putten" 1987, 1988, 1989,
1990, 1991, 1992, 1993.
Menno van Coehoom 1992 no. 1, 2, 3/4.
1993 no. 1, 2, 3, 4.
1994 no. 1, 2, 3, 4.
Nogmaals "Ooievaarshorst."
Naar aanleiding van het artikel in ons
vorige nummer over de uitverkiezing van
boerderij "Ooievaarshorst" tot boerderij van
het jaar 2001, ontving de redactie een brief
van Mw. C. v.d. Lagemaat uit Wilp.
Zij was met haar gezin de laatste
"Lagemaattelg" die op "Ooievaarshorst"
heeft gewoond en gewerkt. Honderd jaar
heeft dit geslacht "geboerd" op deze plek!
Het stak haar dan ook dat in voornoemd
artikel de suggestie werd gewekt dat de
boerderij de afgelopen 20 jaar in een
deplorabele staat zou hebben verkeerd en nu
dankzij de nieuwe bewoners opgeknapt is.
Graag zou zij benadrukken dat de verantwo
ording voor groot onderhoud geheel bij
"Den Treek" lag. Feit is dat deze eigenaar
wat onderhoud betreft, ondanks herhaald
aandringen van de familie v.d. Lagemaat
destijds, verzuimde "Ooievaarshorst"
deugdelijk te onderhouden.
Dat zij nu wél hun verantwoordelijkheid
hebben genomen samen met het Utrechts
landschap is uiteraard te prijzen maar het
zou de organisatie gesierd hebben wanneer
zij hadden toegegeven dat dit al eerder had
moeten gebeuren en dat de bewoners van de
afgelopen jaren geen blaam treft.
Integendeel, zij hebben naar hun beste kun
nen geprobeerd de vriendelijke uitstraling
van de boerderij in stand te houden met
beperkte middelen.
De redactie hoopt met deze nuancering een
en ander rechtgezet te hebben.
Vanzelfsprekend zijn reakties/kritiek op de
inhoud van "Leusden Toen" altijd welkom!
l
HISTORISCHI
In de projectgroep 'Historische Voetpaden1
van het Landschapsbeheer Utrecht werd
door mij de Appelweg in Oud-Leusden
aangestipt. Ik dacht daarbij niet zozeer aan
de historische gebeurtenissen uit de Tweede
Wereldoorlog, die de weg zo'n kwade naam
hebben bezorgd, dan wel aan de vredige
landweg die in vroeger eeuwen vanaf
Amersfoort naar het zuiden voerde en daar
nog voortleeft onder de naam van
Kapelweg. Vooral die naam gaf te denken.
Hadden we met een voormalig kerkepad van
doen, waarvan onze huidige Appelweg
slechts een schamel restant vormt? Enig
onderzoek leek geboden.
Uit de periode dat ik druk was met de zoge
heten 'Kadastrale Atlas van 1832' herin
nerde ik me dat de Appelweg destijds de
Leusderhei dwars had overgestoken en op
de kaart van Leusden niet verder was
ingetekend dan tot de grens met
Woudenberg. Een moderne stafkaart leerde
me dat de weg op de Leusderhei voor een
flink deel was verdwenen, onder meer door
de aanleg van schietbanen, maar dat de weg
in Woudenberg nog steeds aanwezig is. Hij
heet daar de Oude Driebergseweg. Deze
gaat op zijn beurt nabij Austerlitz over in de
Traayweg die onder Driebergen eindigt.
Kennelijk één van de vele routes die vanaf
Jaarverslagen
Kwartaalberichten
De redactie
Jan Verduin
Foto vanaf paddestoel 21999. Rechts het hrandnetelveld waar vermoedelijk het kruis heeft ges
taan. Links de Oude Driebergseweg. Foto; F. v. Loenen.)
