LEOS 25 jarig bestaan
548 )1
Begin van volleybal in Leusden:
veertig man met één bal
De Leusdense volleybalvereniging LEOS
bestaat 25 jaar. Althans: dat is de mening
van het bestuur. Om precies te zijn bestaat
LEOS 24 jaar, want het eerste jaar dat door
het bestuur wordt meegeteld, ging de ver
eniging niet als LEOS door het leven, maar
als Impala '77. En de zeven jaar daaraan
voorafgaande was de vereniging een onder
deel van de omni-sportvereniging Impala,
die op het hoogtepunt duizend!leden
telde.
Volleybal wordt dus in Leusden al 32 jaar in
competitieverband beoefend. Hoe dat tot
stand kwam vertelt Piet van Roosendaal
(62), die bestuurslid geweest is van LEOS,
die nu de jeugd nog traint en die in 1970 tot
de initiatiefnemers behoorde. Overigens
betekent LEOS niets anders dan "Leusden
en omstreken".
Kén bal voor veertig man
"Ruim 30 jaar geleden werd in Leusden met
enige nieuwbouw gestart, waarbij ook aan
de Lijsterbeslaan een echte gymzaal werd
gebouwd. Dit opende de mogelijkheid om
enthousiast wat sportactiviteiten te starten.
Zo kregen de toenmalige Haniersvelders een
foldertje in de brievenbus, met de medede
ling dat de gymnastiekafdeling van Impala
met een volley balgroepje w ilde beginnen. Ik
herinner me nog heel goed dat ik behoorlijk
schrok toen ik na mijn aanmelding de eerste
keer de zaal betrad. Een veertigtal, bijna
allemaal mannelijke, sportievelingen gehuld
in de meest vreemdsoortige sportkleding (al
dan niet door thuis gestuurd) bevolkten de
kleine gymzaal. Er was één bal voorhanden.
Verder dan wat gym-oefeningen en veel
rondjes lopen kwam je niet. Dit gaf al snel
een natuurlijke selectie. De groep dunde na
enkele weken uit tot een acceptabele groep
van ongeveer veertien personen."
Toen het een beetje ging werd er contact
opgenomen met de NeVoBo (de volleybal-
bond) en kon in de 4e klasse gespeeld wor
den. Uit- en thuiswedstrijden werden alle in
Amersfoort gespeeld. Na het eerste jaar
werd al gepromoveerd naar de 3e klasse.
Vrouwen en jeugd
Was dit dus nog een mannenzaak, de vrou
wen toonden ook belangstelling. Er waren
echter niet genoeg vrouwen voor een team
en een gemengde ploeg was tegen de regels
van de Bond. Toen schoot een aantal KPJ-
dames met enige ervaring te hulp. Het eerste
conflict in de jonge vereniging ging over
"mode". De dames wilden namelijk niet met
de horizontale band op het shirt spelen. Dat
staat niet, zeiden ze. Het bestuur besloot tot
verschillende shirts. Horizontale band voor
de mannen, verticale voor de vrouwen.
De vrouwen speelden al snel hoger dan de
mannen: le klasse tegenover 2e klasse.
In 1974 had Impala/volleybal een thuis-hal:
sporthal "De Meent".
Nu moest de jeugd nog veroverd worden.
Veel jongeren leerden op de middelbare
school in Amersfoort volleybal spelen.
De leraren - dikwijls betrokken bij de
Amersfoortse volleybalverenigingen - lok
ten de talentvolle Leusdenaren naar hun
club. Piet van Roosendaal: "In de herfstva
kantie van 1975 vond het eerste schoolvol-
leybaltoemooi plaats. In sporthal De Meent
kwamen 41 teams opdraven; na afloop kon
een verrassend hoog aantal nieuwe mini's
worden ingeschreven. De jeugdafdeling
groeide explosief en zowel in het district als
in het land was Impala een gevreesde tegen
stander. Een jongens A-team, dat vanaf de
mini's al samenspeelde, werd Nederlands
kampioen. Een mini-meisjesteam mocht
door hun prestatie op de nationale kam
pioenschappen Nederland vertegenwoordi
gen in een internationaal toernooi in Namen
(België) tegen Vlaanderen en Wallonië.
Dropkoningin
Sponsors waren ook in de jaren zeventig
van de vorige eeuw welkom bij de sportver
enigingen.
Piet van Roosendaal: "Zo was Impala er
zelfs in geslaagd een echte sponsor te vin
den in de persoon van de "Dropkoningin".
Deze had op de wekelijkse Leusdense markt
een marktkraam met allerlei soorten drop.
Op de outfit van de teams kwam op de rug
zijde te staan: Dropkoningin Leusden. Toen
het plan geopperd werd een gezellig buiten-
toernooi te houden stelde de Dropkoningin
diverse prijzen beschikbaar. Het toernooi,
dat op de velden van Don Bosco gespeeld
werd, had behalve het sportieve karakter
ook tot doel de kas te spekken. De drop-
stand van de Dropkoningin was ook hier
aanwezig, zodat de naam van het toernooi
snel gekozen was: "het Droptoernooi".
Tot zo ver hebben we het over de jaren
onder de vlag van Impala. In 1977 kwam er
nieuw verenigingsrecht. Volleybalzaken
dreigden geregeld te moeten worden door
gymnastiek-bestuurders. Dit was uiteraard
ondenkbaar. De volleybalafdeling van
Impala splitste zich af en ging als Impala
'77 door. Er waren toen 330 leden. Het
ledental van LEOS is anno 2002 154 (zon
der recreanten). Het verschil zit 'm voorna
melijk in de jeugdleden. Net als de scholen
merken de sportverenigingen dat de jonste
generatie is ondervertegenwoordigd. In de
bloeitijd van de vereniging waren er alleen
al 7 meisjesteams van 10 tot 12 jaar. "Je kon
toen selecteren" zegt Van Roosendaal met
weemoed in z'n stem.
Tegenwoordig is het moeilijk jongens- en
meisjesteams vol te krijgen. In de jongens
klassen mogen daarom ook zogenaamde
mix-teams meedoen. LEOS heeft zo'n
gemengd team in de leeftijdklasse 12 tot 14
jaar. Maar er zijn ook streken in het land
waar uitsluitend mix-teams optreden.
Momenteel zijn alle trainers van senioren
teams lid van LEOS. Niet één trainer van de
jeugd wordt betaald. De beide eerste teams
spelen Promotieklasse. De mannen hebben
nooit hoger gespeeld. De vrouwen wel, die
speelden als eens 2e Divisie, dat is het derde
niveau (landelijk). De volleybalverenigingen
hebben altijd meer vrouwen dan mannen in
de gelederen. Dat komt door de aantrek
kingskracht van voetbal op de mannen.
Sportieve hoogtepunten waren, volgens Van
Roosendaal, dat Dames I 2e Divisie speelde
en de organisatie van een 3-daags internatio
naal Jeugdtoernooi. De Bond wees daarvoor
de teams aan en behalve de Nederlandse
Henk Ver burg
HISTORISCHE KR/\
