Leusden toen en nu.
In de wijk '"t Ruige Veld" ligt oud en nieuw wel heel letterlijk naast elkaar. Boerderij
"Nieuw-Krakhorst" wordt immers geheel door de nieuwe w ijk omsloten. Helaas is de
ooit zo trotse hoeve in verval en zal ze binnen afzienbare tijd worden gesloopt. Op de
foto (op pagina XXX) uit de jaren '70 ligt de boerderij nog door weiland omgeven te
soezen in de stilte. De foto uit 19X9 op pagina X90) laat de oprukkende nieuwbouw al
zien maar het weiland ervóór mag nog écn lente een geel blocmentapijt leveren. Wie
heeft daar eigenlijk geboerd?
Wel, allereerst Bartolomeus van Daatselaar. geboren in 1X65. Hij kocht dit "Ruige
Veld" als bosgrond en ontgon het vervolgens om er op te gaan boeren. Hij liet de
boerderij in 1929 bouwen. In 1936 werd het voorhuis door brand verwoest. Wellicht is
na de herbouw het woord "Nicuw"aan de naam toegevoegd? Uiteindelijk verdeelde hij
het land in drie parten en bouw de voor twee van zijn zoons nog een boerderij; Zoon
Manus op "Midden-Krakhorst" dat niet meer bestaat maar gesitueerd dient te worden op
de plek waar de tennisbanen zijn aangelegd. Zoon Toon kreeg zijn eigen stek op "Groot-
Krakhorst" dat in de w ijk "De Wetering" als sociaal-cultureel centrum een nieuwe
bestemming kreeg.
Onze leden vinden jaarlijks de weg naar de naastgelegen schaapskooi voor de
jaarvergadering van onze kring. Bartolomeus kreeg met Martina v.d. Hengel X kinderen
en stierfin 1932 Hun jongste zoon Evert was toen 21 jaar oud en bleef met moeder op
de boerderij w onen en werken tot ook zij stierf op zijn verjaardag in 1956. 24 jaar
hadden zij er samen
een markant man en ook
wel wat apart. Van volk
over de vloer moest hij
niet veel hebben. Meestal
kwam men niet verder
dan de keuken waar hij
eieren verkocht van zijn
kippen. Koeien of ander
vee had hij de laatste 20
jaar niet meer. Van de
bescheiden eierhandel aan
huis leefde hij. Heel
sober. Een touw van een
meelzak diende als
broekriem waarmee zijn
889
zuinigheid voldoende lijkt geïllustreerd. Zich verzekeren achtte hij niet nodig. Van de
AOW die hij vanaf zijn 65c tot zijn overlijden op 84jarige leeftijd kreeg overgemaakt
heeft hij nimmer een cent uitgegeven omdat hij deze voorziening maar onzin vond. "Je
eigen broek ophouden"(met een touw) nam hij aldus heel letterlijk!
In 1995 overleed hij na een verblijf van één jaar in St. Joseph in Achterveld. De AOW
gelden vloeiden terug naar de gemeenschap toen bleek dat de R.K. kerk en
zendingsorganisatie "De Wilde Ganzen" de belangrijkste begunstigden waren van de
nalatenschap. De laatste bestemming stuitte op enige verbazing bij de vermeende
erfgenamen; Waren er dan zoveel van die beesten? Nadat dit misverstand was
opgehelderd restte slechts het respekteren van zijn beslissing. Op bijgaande foto zit
Evert voor zijn boerderij met de spade tussen de benen. Even uitblazend van de
werkzaamheden. Nu is het doek bijna gevallen voor de boerderij van Evert van
Daatselaar.
Op de volgende pagina is te zien hoe "Nieuw-Krakhorst" er tegenwoordig bijstaat. Naar
verluidt zijn de omwonenden toch gehecht geraakt aan dit baken uit de agrarische
periode van hun woonplek. De bungalows die ervoor in de plaats komen zullen deze
emotie voorlopig niet oproepen!
890
Frans van Loenen.
Foto: archief G. van Daatselaar
Historische Kring LcusJcn 2006
Foto: Frans van Loenen
Historische Kring Leus Jen 2006
