LEUSSIER COURANT
Kappie en het geheim van de schatkist
JAARLIJKSE
KAARTAVOND
ORANJE
VERENIGING
Eindles cursus „In en
om de woning", begin
nieuwe EHBO-cursus
Gevlochten doorlopèf
*r
Maar voor het PLAATSELIJK NIEUWS
hebt u een PLAATSELIJKE KRANT nodig
DE OWEG
n
EEN ROEIENDE KRANT
EEN GROEIENDE KRANT
OOK VOOR UU
HAMERSVELD Dat er voor een ge
zellig „kaartje leggen" ruime belangstel
ling bestaat bewees de jaarlijkse kaart
avond van de Oranje Vereniging Leusden.
Ruim 50 personen verschenen er vrijdag
avond 9 januari in „Het Ros Beyaard" om
te schutjassen en te klaverjassen.
De voorzatter van de Oranje vereniging
de heer G. van de Hengel heette alle aan
wezigen van harte welkom en sprak de
wens uit dat de avond spannend zou ver
lopen.
Na de loting zocht iedereen zijn plaats
op en tot twaalf uur werd er ingespannen
Opvallend was dat er veel meer gegadig
den waren voor het schutjassen dan voor
klaverjassen De heer D. Hols, bestuurslid
verzorgde de klaverjassers en de heer
G. van de Hengel zag er op toe dat het
schutjassen volgens de regels van het spel
verliep.
De fraaie prijzen die merendeels uit
vleeswaren bestonden werden uitgereikt
aan:
SCHUTJASSEN:
1. Ton Vrijhoef
2. J. Pouw
3. Mevrouw Hilhorst
4. P. Hilhorst
5. H. v. d. Tweel
6. W. Kraaikamp
7. H. Smal
8. H. Bosselaar
9. C. v. d. Weyden
10. Fred. Horst
11. Joh. Vrijhoef
12. H. Tolboom
KALVERJASSEN:
1. W. J. R. Snoek
2. D. Hols
3. P. M. Snoek
4. P. Wendel
5. W. Voskuilen
97 pimten
93 punten
90 punten
89 punten
87 punten
83 punten
81 punten
80 punten
79 punten
74 punten
71 punten
70 punten
8179 punten
7531 punten
7263 pimten
7043 punten
7010 punten
HAMERSVELD De cursus van de
EHBO afd. Hamersveld ter bestrijding
van ongevallen „In en om de woning", is
zo'n succes gebleken dat de deelnemers
en deelneemsters graag door willen gaan
om hun EHBO diploma te halen. Velen
zijn het bezit van een rijbewijs en willen
ook aan do weg eerste hulp verlenen als
dat nodig mocht zijn. De eindles van de
cursus „In en om de woning" vindt plaats
vrijdag 23 Januari, belangstellenden die
ook een EHBO diploma halen kunnen
zich die avond opgeven voor de nieuwe
cursus. De cursus bestaat uit 12 lessen
gegeven door de heer B. Windhouwer ver
bonden aan de GGD te Amersfoort en Dr.
H. J. Lantink.
De lessen vinden plaats op de donderdag
avonden, aanvang 20 uur. in het Wit-Gele
Kruisgebouw aan de Hamersveldseweg.
Ter afwisseling eens een originele gevlochten doorloper met koppel
letters. De laatste letter van het ene woord is het begin van het vol
gende woord en het derde woord begint weer met de laatste letter
van het tweede woord.
A
s
4 1
s'
r~
s-
<4
A
r
t
-
-
v.->
V
V
'v;
v
3
Hf
V
-
-
§jÜ
si
f
[»ji 'j"
S-
1 y'
»4»
ÉH
i
<5
Sb*
M
ijH
i
m
Horizontaal t
1. afgelegen - knaagdier - vat -
vochtig - kever - paard - dob
ber.
2. gewicht - schep - bergweide -
honingdrank - telwoord - duin
- smalle plank,
8. tijdrekening - vlaktemaat -
boom - kledingstuk vochtig
koud - ongebonden - baardje.
4. omroepvereniging - gewicht -
bevel - bloeiwyze - opstootje -
eer - hevig.
5. kluit planten - vernis - paard
je - drank (Duits) edel - pluk
haar - toiletartikel.
8. zoogdier - raar - lis - reken-
opgave tafelgerei sluis -
noot.
T. dijk - kerel - muurholte - zeep
water - kostuum - hen - kle
dingstuk.
8. deel v. d. mond - voor - zin
tuig - donker zwart - geslo
ten - roem - serie.
OPLOSSING
KRYPTOGBAM VI/6012
Horizontaal: 1 schepel; 4 galop; 7 Ame
rika; 8 latente; 11 ski; 14 pret; 15 olm;
16 eist; 17 tnt; 19 starter; 22 elegant; eland
24 lorgnon.
Verticaal
1. hert - loot - baan v. balspel -
woonschip - hoofd - amfibie
deel v. e. huis - einder.
2. Chin, volksleider - familielid -
vogel - verwisseling - zoog
dier - tred - fruitvocht -voor.
3. huisdier - boom - groente -
vervoersonderneming - grond
soort - Europeaan - sneu -
visje.
4. drinkkom - hoofddeksel - die
rengeluid - tarweafval - he
vig - soort onderwijs - nap -
kort geluid.
5. bedorven - ogenblik - deel v»
d. mond - schil - deel v. h.
oor - onderricht - plaag - gard.
6. zintuig kledingstuk - eten-
bereider - heks - zwaar
vluchtige stof - sneu - teer.
7. broodsoort - huisdier vogel-
verblijf - waterdoorlatend -
vat met tuit en oor - klooster
linge - pluisje - medicijn.
Verticaal: 1 staal; 2 hoest; 3 liane; gruis
5 lakei; lakei; 9 enten; 10 tros; 12 kleur;
13 smet; 14 praline; 17 tetra; 18 tweed;
19 steel; 20 traan; 21 reten.
Een DAGBLAD kunt u niet missen voor
het internationale nieuws.
Een plaatselijk nieuwsblad is een krant, waarin u bij wijze van spreken
kunt lezen, wat er bij uw buurman is gebeurd.
Een plaatselijk nieuwsblad is een krant, die meeleeft en meegroeit met
de dynamiek van de gemeente waarin zij verschijnt.
ER IS MAAR ééN ZO'N NIEUWSBLAD IN DE
GEMEENTE LEUSDEN EN DAT IS DE ONAFHANKELIJKE
Voor nog geen TWEE GULDEN per kwartaal (om precies te zijn
1,80) krijgt u de LEUSDER COURANT elke donderdag in uw
brievenbus. Voor de waarde van een pakje sigaretten ontvangt u een
PAKKET aan interessant streeknieuws.
AKKOORD,
voor 1,80 per kwartaal wil ik verzekerd zijn van een wekelijkse LEUSDER COURANT. Noteer mij
maar als abonnee.
Mijn naam isa t t L
Adres -
Plaats i
Telefoon i
Gironummer
Ik ontvang de nummers van deze maand nog gratis
Handtekening
FEUILLETON
DOOR MAARTJE ZElDENRIJK
3
Het was wel niet helemaal waar, maar
de overredingskracht van de oude vee
koper. die vergezeld ging van enkele bank
biljetten, gaf de doorslag. Evert werd ln
vrijheid gesteld, het proces verbaal werd
vernietigd- De gestokene genas gelukkig,
Na een poosje was ledereen het vergeten,
Dat kon nog ln die tijd. Met geld bereikte
je heel wat.
Nog een tweede keer kwam het mes
er aan te pas. Ditmaal eveneens om een
meisje. Het bleef by een vleeswond aan de
arm van de tegenstander, maar opnieuw
ging Evert het schuurtje ln en opnieuw
moest de portefeuille van zijn vader er
aan te pas Komen om de jongen vry te
kragen.
Toen had er een ernstig onderhoud
plaats tussen vader en zoon. Dat gedonder
met dat messteken moest nu maar eens
afgelopen zijn. Gebruik je poten, je hebt
ze ervoor gekregen. Geef hier dat mes en
wee Je gebeente, als ik hoor, dat je toch
weer aan het steken bent. Dan zal lk per
soonlijk eens een paar ribben van Je in
elkaar timmeren, begrepen?
Ja, Evort had begrepen, dat het ditmaal
bittere ernst was. Nog één keer dreigde
hij er mee. Dat was op de avond in Beets,
dat Willem Keesom hem tegen de vloer
sloeg toen hy met Griet Plas danste. Maar
men kon hem in bedwang houden en sinds
dien was hy z(jn mes kwijt. Iemand had
het doodleuk ln zijn zak gestoken in de
consternatie van het moment.
Nadat Evort Pereboom bemerkte dat
Grietje Plas voor him verloren was ge
gaan, Iets waarover hij niet al te veel
treurde, hoewel hij haar gTaag mocht ln
die tyd, zocht hij een ander. Tijdens do
fokveedng in Avenhorn ontmoette hij een
slank, ruslig meisje, wier vader een boer
derij bleek te bezitten ln do Schermer, zo
tegen Oostgruftdyk aan. Hy wandelde mot
haar het terrein rond, trakteorde haar op
limonade en zei aan het eind van de mid
dag, dat hij haar nog wel eens wilde ont
moeten, Ze spraken af elkander do ko
mende zondag ln De Rijp te ontmoeten,
dat was van belde steeën ongeveer even
ver
Evert was er, stapte mot haar in de
tram, die toen nog door do Bcomster reed
en ging met haar uit Ln Amsterdam. Te
rug in de Rijp bracht hij haar tot dicht
bij huls, nam haar ln zijn armen en zoen
de haar. Binnen een maand kwam Evert
b() boer Kieft over de vloer. Deze kende
zijn vader, maar ook de zoon. Toen het
menens bleek te zyn, bracht de oude Kleft
de jongen onder vier ogen aan het ver-
btind, dat hy geen bezwaar had tegen om
gang met zyn dochter. „Maar denk er om.
Evert, de eerste de beste keer, dat lk hoor
van nieuwe vechtpartijen, waar jy by be
trokken bent, schop ik je van de stee af
en dan moet je es proberen er opnieuw
op te komen. Is dat goed begrepen?"
Dat was het. Evert beterde zijn leven,
want hy was ln korte tijd stapelgek ge
worden op de slanke boerendochter, die
zich graag door hem liet liefkozen en
zoenen. Dus werd het een huweiyk, een
half jaar nadat Willem met Grietje Plas
naar het gemeentehuls was gegaan. Een
goed Jaar later werd er een zoon geboren
die naar de oude Kleft werd genoemd:
Barned. Maar zyn moeder noemde hem al
spoedig Bart en dat werd het voor de
rest van zyn leven
Hoewel Jannie Kleft een boerendochter
was en ze altijd alles had kunnen krijgen
wat haar hartje begeerde was ze niet
sterk. Ze bleef na de geboorte van haar
zoon sukkelen.
De dokter werd vaste klant op de boer
derij ln de Beemster en tenslotte stuurde
hij haar voor een half jaar naar een Sa
natorium, waar ze aardig opknapte. Terug
op de boerdery nad Evert een flinke meld
aangenomen, die met de dienstbode alle
werkjes ln en om de boerderij verrichtte.
In de hooityd trok ze mee naar het land en
als het nodig was. zat ze ook onder de
koe, Daardoor kreeg Jannie het erg ge-
makkeiyk. Het weinige werk, dat haar
toegestaan was, deed ze rustig. Voor de
rest zat ze bulten in de zon, als hot weer
aanlokkeiyk was en anders voor het grote
raam in de opkamer naar het schaarse
verkeer langs de weg te kyken.
In die jaren groeide Bart op tot een ste-
vige Jongen, die óp school ln de klas wei
nig presteerde, maar op het schoolplein
des te meer. In veel opzichten leek hy
op zyn vader, was gauw driftig en sloeg
er dan op los. In de derde klas kreeg hij
een keer straf voor iets, wat hy niet had
gedaan. Het was een kleinigheid. Iemand
had een prop papier gegooid en dat kwam
wonderwel op de lessenaar van meester
Vink terecht. Deze keek verstoord, zag
het lachende gezicht van Bart Pereboom,
dus achtte hy dlo de schuldige. Zonder
meer liep hy op de Jongen toe en gaf hem
een draal om de oren. „Dat is de belo
ning voor je propje papier," zei hij kwaad
Daarover ontstak de kleine Bart in een
dusdanige woede, dat hy zyn liniaal nam
cd deze stuksloeg op hot hoofd van de
meester. Deze stond geschrokken en ver
baasd te kyken, wat zyn ongeluk werd,
want Bart had zyn woede nog niet be
koeld. Hy nam zyn tekendoos en sloeg
die eveneens op het hoofd van de meester
aan brokken
Bovenmeester Van Glnkel bracht de
boosdoender zelf naar de boordery vertelde
wat do knaap had uitgespookt, waardoor
meester Vink momenteel met zware hoofd
pyn ln bed lag en deelde vader Pereboom
mede, dat zoon niet terug hoofde te ko
men. „Zoekt u voor hem maar een andere
school,"
Vader Pereboom's eerste reactie was
zyn zoon over de knie te leggen maar hy
hield zich in en vroeg, wat er precies was
voorgevallen.
Bart vertelde, wie het propje papier had
gegooid. „En m(J sloeg hy", besloot de
jor.gen, „terwyi Plet van der Star het
deed".
Evort knikte begrypend. Zelf had hy
eenzelfde rechtvaardigheidsgevoel, en als
dat geweld aangedaan werd, werd hy nog
altyd driftig, zyn zoon was ln dit opzicht
zyn evenbeeld.
Toch nam hy hem duchtig onder handen.
„De eerste de besto keer, dat je weer zo
Iets uitkuurt, zal lk je een pak slaag ge
ven, dat je de rest van je leven zal heu
gen begrepen?"
Bart knikte timide. „Ja vader."
Een week later reed Bart dageiyks met
de bus heen en weer naar de stad. In Pur-
merend gedroeg de Jongen zich tamoiyk
rustig, al had hy op z'n tijd wel een
knokpartytje met zyn medescholieren.
Bart was negen Jaar, toen zyn moeder
stierf. De oorlog ivoedde ln Europa. Dui
zenden soldaten en burgers lieten dage-
ïyks het leven, Maar op de boerdery van
Evert Pereboom rouwde men om één uit
geteerd vrouwtje, dat geen weerstand had
kunnen opbrengen tegen de slopende ziek
te waarvoor nog geen kruid gevonden
was..
De jongen had een week lang verdriet
want hy had altyd veel van zyn moeder
gehouden. Uit school vandaan was zyn
lste schrede toch altyd naar de opkamer
waar enige jeren zyn moeder nog zat te ky
kon of te borduren, maar van lieverlee
op de divan lag en de laatste maanden ln
het daar geplaatste bed. Dat ze langzaam
wegkwynde en In feite al stervende was,
toen ze permanent ln bed vertoefde, drong
niet tot hem door.
Na de begrafenis ging het leven op de
boerdery gewoon verder, want veel in
vloed had de kleine Jannie niet meer uit
geoefend op de gang van zaken. Nog bin
nen het Jaar hertrouwde Evert Pereboom
zoals de buurt al had verwacht, met
zyn hulshoudster Bets Roeper, die oor-
spronkeiyk van Texel afkomstig was. De
meesten gunden hem dit nieuwe geluk.
Want wat had die man de laatste Jaren
aan zyn vrouw gehad? Dat Evert al Ja
ren min of meer eon verhouding had met
de gezette hulshoudster werd wel eens bc-
woerd, maar wie kon dat bewyzen? Allo-
maal praatjes. Evert was ln zyn Jonge
Jaren dan een vechtersbaas geweest, voor
zoiets zag men hom niet aan.
Bart was elf Jaar, toen hy een zusje
kreeg, aan wie hy van do eerste dag af
een hekel had: „Ze is leiyk en ze
schreeuwt," was zijn definitie. Twee on
deugden, die hy zwaar veroordeelde.
Op zijn dertiende jaar had hy alle school
klassen doorlopon, maar van verder leren
wilde hy niet weten. Wat had je aan die
flauwekul? De hele dag in de schoolban
ken zitten, terwyi er bulten zoveel tc zien
was? Nee, hy wilde liever op de boerdery
aan het werk. Hoewel Evert zyn zoon nog
graag wat had laten leren, gaf hy tenslotte
toe. Temeer ook omdat Bots tegen hem
zei: „Laat hom maar, Evert je kunt hot
toch niet dwingen. En als je graag een
zoon hebt, die wat meer loert... hob dan
nog een poosje geduld. Misschien ls de vol
gende een jongen."
Evert keek eens naar haar gevulde ge-
stalto en begon te lachen. „Laten we het
wensen, meld."
Er kwam Inderdaad nog een zoon, waar
over Bart eenzelfde oordeel had, hoewel
hy zyn definitie over zyn zusje Inmiddels
had herzien. Nelleke was een Hef, aanha
lig ding dat dol was op haar grote broer
en Bart draalde helemaal by, stoelde met
zyn zusje en droeg haar hoog op zyn mas
sieve schouders rond het huls.
Met zyn negentiende Jaar ging hy in
dienst. Daar hing hy af en toe de beest
uit, had vele vrienden, omdat hy altijd
goed ln zyn geld zat en bracht heel wat
dagen en nachten door ln de petoet, want
als hy geen zin had ln exercitie, dan deed
hy het niet Kommando of geen komman-
do. Dienst of geen dienst. Aan de discipli
ne had hy maling, zijn superieuren placht
hy niet te zien, als hij ze passeerde,
maar met dit alles kwam hij er doorgaans
genadig af. Een ander had voor al deze
vergrypen togen de krygstucht al 10 keer
Nieuwersluls gekregen. In B. Pereboom's
ogen was echtor Iets, dat menige officier
en onderofficier weerhield de soldaat hard
aan te pakken. Tenslotte werd hij ordon
nans en dat was preclos het baantje, dat
hem leek.
Van die tyd af bleef hy ln het gareel.
Eind 1954 kwam hy uit dienst en her
vatte zyn werkzaamheden op de boerdery
temeer omdat Evert geleideiyk aan in de
voetsporen van zyn vader trad en de
veehandel ging bedryven. Daarom nam
Bart meer en meer de leiding op het be-
dryf, samen met zyn stiefmoeder, waar
mee hij tameiyk goed overweg kon.
Zo stonden de zaken er in de Beemster
voor, toen Griet Plas op een zonnige voor
jaarsmorgen van het Jaar 1965 de boerde
ry van Evert Pereboom opreed en zyn
zoon zag, die net met een tractor van het
veld kwam Ze monsterde hem enige ogen
blikken knikkend. Een flinke kerel, die
Bart Pereboom. Heeft veel weg van zijn
vader. Ze zeggen, dat hy een goeie boer
ls.
HOOFDSTUK 4
Jaap Witvliet had een prettig kosthuis
in de Voorstad, een klein eindje de Zui-
derweg op. Met de flets was hy binnen
enkele minuten in de stad. Bulten wonen
leek hem wel. zyn kostbaas was een ge
wezen tuinder, dlo zyn koetjes zo'n beetje
op het droge had en nu wat rommelde ln
een stukje grond achter zyn huls en voor
de rest genoot van het leven, zyn vrouw
was hem als een moeder, terwijl de beide
dochters, die dagelijks heen en weer re
den naar Amsterdam, op z'n tijd met hem
dolden en stoelden, want ze waren levens
lustig en Jaap was een knappe jongen. On-
tegenzeggeiyk.
Toch... vrouwen, meisjes deden hem nog
niet veel. Jaap Witvliet hield het nog
steeds by zyn eerst liefde, de radio-tech
niek. Vrijwel elk merk toestel kende hy.
Zodra er Iets nieuws op de markt kwam,
controleerde hy het op afwijkende byzon-
derheden en binnen een maand wist hy er
weer alles van.
Zelfs knutselde hy in zijn vrije tijd een
ultra-ontvanger ln elkaar en zat soms
tot ln de nacht te zoeken naar onbekende
zenders, amateurs uit verre landen, die
hij probeerde te verstaan en te begrijpen:
Natuurlijk was hij niet van steen. Op ge
zette tyden kon hij meedoen. Omdat hij
goed verdiende en doorgaans zuinig leefde
keek hy niet op een paar centen, als hy
met 'n meisje uit was. Maar hij verlangde
er ook voor terug. Met een enkele af
scheidszoen nam hij geen genoegen.
Sommige meisjes, boerendochters, dienst
bodes, kantoormeisjes en winkeljuffertjes
mochten hem, anderen niet. Op z'n tyd
was hij een rare snaak. Als hy het zo ln
zijn kop had en hy ging voor de tweede
of derde keer met een meisje uit, dan pro
beerde hij, hoe ver hy gaan kon, doch dat
was doorgaans niet erg ver. Meestal maak
te het meisje het daarom meteen uit, doch
dat kon Jaap Witvliet vast niet schelen.
(wordt vervoldg)
door Martin Toondei
26
De meester, die over de verschansing
van de Kraak hing, had zoeven tot zyn
niet geringe verbazing gezien, hoe Kapplo
do Maat en Professor Jodelahlti, uitge
dost op een allervreomdsto wyze, onder
het zeeoppervlak waren verdwenen.
„Krakende krukassen", mompelde de
brave borst verbaasd. „Het lijken wel
Marsmannen." Gedurende enige tyd staar
de hy naar het wateroppervlak, maar er
gebeurde niets. „Ze schijnen mij weer niet
nodig te hebben", bromde de Meester ge
laten. „Dan zal lk maar eens naar myn
machines gaan kyken..." Hy sjokte de
trap af naar de machinekamer.
Okkl die ln opdracht van Kappl op de
dlepzeegraafzulgdozor was achtergebleven
liep fluitend heen en weer over het dek.
„Waat en jofele pakjes", bedacht hy
met lets van Jalouzie. „Als we met dit kar
wei klaar zijn vraag ik de professor of
hy er niet een voor my heeft. Geheid spul
voor onderwaterzwemmen. Als..." De ge
dachten van de scheepsjongen werden on
derbroken door het geluid van een motor
boot.
Een jacht naderde snel van dc kust van
Lutjewieroog en stopte op enige afstand
van de Kraak en haar sleep. Even later
sprongen drie kikvorsmannen de zee in.
„Dit kon wel eens onraad betekenen,"
fluisterde Okkl. I-IiJ bedacht zich niet lang.
„Ome Slep," gilde hy in de richting van
de Kraak. „Ome Siep. Zag u dat?" Maar
de Meester diep ln de machinekamer, hoor
de nleta~."
(wordt vervolgd)
