Op de
draaitafel
Het woord is aan u
FOUTIEF
OPROEP VAN
DOLLE MINA
AKTIE BIAFRA
Aan de bejaarden
in Leusbroek
Inspraak wel
nuttig, maar...
Kerkdiensten
JEUGDDIENST
IN DORPSKERK
LEUSBROEK
Caravelli
Aue je t'aime
The best of the
marmalade
Elephants
Memory
Taste:
On the boards
Cabaredaria
Family
A song for me
The
Underground
All Stars
-Johnny Wintel*
drie kanten
Op de korte
toer...
DONDERDAG 12 FEBRUARI 1970
Open brief aan de redactie
Geachte redactie,
Omdat ik mij pas enkele weken in de
gemeente Leusden bevind, heb ik my ge
haast kennis te nemen van de plaatse
lijke gebeurtenissen en aangelegenheden,
waarby ik veel steun heb ondervonden
van uw wekelykse uitgaven.
Uw nieuws is voor een weekblad re
cent. afgestemd op de plaats van ver
schijnen en bepaald goed geredigeerd.
Echter moet mij thans van het hart - ik
ben geen beroeps ingezonden-stukken-
schrijver dat er door u een niet te on
derschatten, misschien wel te begrijpen
vergissing is begaan in uw editie van don
derdag 5 februari j.l. Ik bedoel de en
quête en met name het ln genoemde edi
tie afgedrukte formulier. Het gaat hier
om een politieke zaak en ik heb met be
langstelling uw gedetailleerde verslag ge
lezen van de discussies over het politiek
café. waarbij menigeen voorstander bleek
te zijn van direct contact van de burgerij
met bestuurders en raadsleden, maar
waarbij de vorm waarin veel stof deed op
waaien. Een zeer nuttige, maar politiek
gesteunde discussie.
Nu kan ik, zonder dat van mijn bewe
ring maar het minste onwaar Is, tot mijn
grote genoegen overigens, mededelen,
dat ik geen enkele voorkeur voor politiek
of partijen heb.
Ik ben zo kleurloos als Ijs en de politiek
laat my dan ook Siberisch.
Maar met de goede bedoelingen die u
heeft om van de burgerij te kunnen ver
nemen hoe zy over een tiental door u op
gestelde vragen denken begaat u een ka
pitale misser.
Immers een enquête moet in de eerste
plaats objectief z(jn en deze objectiviteit
wordt verkregen door willekeurig geko
zen personen een aantal van te voren on
bekende wagen ter beantwoording voor
te leggen.
De betrouwbaarheid vereist tevens dat
ieder éénmaal een vragenlijst invult en
dat die ingevulde vragenlijst onder de
hoede van de enquêteur terug gaat naar
de organisatoren.
Maar als men een enquêteformulier
gaat afdrukken in een krant, dan is de
weg open voor niet zo heel slimme door-
NIEUWE PLATEN,
BELUISTERD EN
BESPROKEN
Voor de bezitters van een Hifl-stereo-
pickupinstallatie of van een gewone
mono-pickup, die "knettergek" zijn op
alles wat populair instrumentaal be
treft. heb ik weer goed nieuws. Het be
treft een nieuwe stereo-langspeelplaat
van het orkest van Caravelli. u weet wel
die Italiaanse Fransman, die al zoveel
platen heeft volgespeeld met schitteren
de (orkestrale) populaire muziek. De
nieuwe LP, onder de titel Que Je t'aime
in de Apollo-serle door CBS In Neder
land in de handel gebracht, biedt weer
een keur van geselecteerde songs, die
stuk voor stuk uitblinken door een per-
fekt arrangement en vrijwel allemaal in
melodie worden gesteund door achter
grond-koren. Wat dat laatste betreft:
niet altijd is het gebruik van een derge
lijk koor een treffer. Immers, instru
mentale platen hebben juist wat het
populaire genre betreft als voordeel
dat er niet bij gezongen wordt. De mu
ziek moet het doen. Liefhebbers van dit
genre zullen daarom een beetje met die
koorzang in him maag zitten. Maar dit
bezwaar weegt toch niet op tegen de
totale indruk van de plaat, die zonder
meer uitstekend is. Enkele nummers
Je'taime mol non plus (van Serge
Gainsbourg en Jane Birkin), L'An 2005
(naar In the Year 2525), Les Champs-
Elysees (om met Johnny en Rijk te
spreken: Waterloo-plein), Alors Je chan-
te (Rika Zaral maakte er een hit van),
Aquarius (Hair) en de titelsong Que je
t'aime. Warm aanbevolen!
(CBS stereo S 7-63832).
"Lovin' Things" was de eerste song
van de Britse groep "The Marmalade",
die hen in de hogere topregionen bracht,
dankzij producer Mike Smith, die het
zijne bijdroeg tot de sound, die zij na
dien nog zo vaak met succes brachten.
Hun laatste plaat, voordat hun kontrakt
met CBS afliep, was "Butterfly". Na
dien, bij Decca, gooiden ze opnieuw
hoge ogen met hun "Reflections of my
life", waarmee ze momenteel hoog op
de vaderlandse hitlijsten prijken. De
platenmaatschappij CBS heeft nu te
recht een verzamel-LP van de Mar
malade uitgebracht onder de traditio
nele titel: The best of the Marmalade.
(CBS stereo SPR-36).
Op deze plaat een verzameling van
de beste liedjes, hoewel het misschien
nog aanvechtbaar is wat onder de beste
liedjes wordt verstaan, want hierover
kan men uiteraard van mening verschil
len. Voor de talrijke fans van the Mar
malade behoeft het echter geen lang be
toog: He$ 1$ eog su^er-plaat.
denkertjes, die veel kranten verzamelen
de vragen beantwoorden en aan u terug
sturen.
Dit zou geen ramp zyn als het om ba
bykleertjes ging, maar wel nu het om
politieke zaken gaat, althans nu de mo
gelijkheid open ligt om hiermede politieke
stunts uit te halen, die misleidend kunnen
zijn.
Gesteld dat b.v. de V.V.D. veel formu
lieren te pakken weet te krijgen en de
vragen zo beantwoordt dat het in haar
politieke straatje te pas komt! Dan zeg
gen de politiekellngen van de V.V.D.
„Kijk, hoeveel mensen erover denken zo
als wij."
En gesteld eens, dat D '66 ook zoveel
formulieren weet te verzamelen, alles
naar eigen politiek inzicht Invult, maar -
bewust - verzuimt kleur te bekennen in
het alleronderste vakje van het formulier!
Wat zeggen dan de politiekellngen van
D '66: „Kijk eens, zelfs de kleurlozen den
ken zoals wy."
En tenslotte, redactie, neem het gekke
geval dat u of een der uwen het restant
van uw oplaag van donderdag 5 februari
gebruikt om ztfn mening te etaleren.
Ik zou er niet aan moeten denken.
Tot mijn spijt, geachte redactie, moet
ik tot de conclusie komen, dat, wat ook
de uitslag zal zijn te zljnertijd, deze onbe
trouwbaar en niet objectie* zal kunnen
zijn.
U heeft het goed bedoeld, maar u heeft
de foutieve manier gekozen. Een manier
die de politici tot oneeriyke concurrentie
uitnodigt.
En op dit punt hoef je maar één vin
gertje uit te steken.
Tevreden, als Immer, met myn onge
bondenheid.
Mr P. F. J. Af. VAN VONDEREN.
Advocaat en procureur.
COMMENTAAR REDAKTIE
Wy zyn het gedeeltelik met de geachte
briefschryver eens. Er zit inderdaad het
gevaar in. Voor ons betekende het echter
een steekproef. Het ging ons in eerste
instantie om de reakties, die onmiddellijk
na verschijnen van het desbetreffende
nummer, by ons binnenkwamen. Dit zyn
spontane inzendingen, omdat de tyd voor
overleg gewoon te kort was om georga
niseerd te kunnen zyn.
Naast het blijkbaar onverslijtbare
succesnummer (van Lennon en McCar-
ney) "Ob Ia dl ob la da" bevat deze
langspeler nog elf andere songs. WIJ
noemen er enkele: Lovin' Things, I see
the rain, Man in a shop, Walt for me
Mary-Anne, Butterfly en Bob Dylan's
"Mr Tambourine Man". Alle9 bij elkaar
een fleurige verzameling van fijne me
lodieën, gesteund door bet orkest van
Keith Mansfield. Aanbevolen!
Stan Bronsteln, Rick Frank, Myron
Yules, Richard Sussman, Richard Wil
liam "Chester" Ayers, John Ward en
Mlchal Shapiro. Dat zijn ze, samen de
Amerikaanse groep Elephants Memory.
Deze zeven-mans groep (eigenlijk zes
man en een vrouw) maakt bijzondere
muziek. Zij representeren, lezen wij er
gens, twee generaties: Jazz en rock. ZIJ
vertegenwoordigen twee Ideologieën,
dat van de rebel, en dat van de lieve
wereld. Hun muziek is bard, dan weer
zacht, ingewikkeld en simpel, krachtig
en teer, hun muziek Is modern.
Bij het beluisteren van hun langspe
ler. die eenvoudig de naam draagt van
de groep zelf, is het inderdaad een vrij
exacte omschrijving van wat Elephants
Memory brengt. Er gaat een aparte be
koring van uit. De muziek Is sterk af
wisselend met enkele besliste uitschie
ters. Uitschieters zijn dan "Band of
Love", "Crossroads of the Stepping Sto
nes", "Super Heep" en in mindere mate
"Hot Dog Man" en "Jungle Gym at the
Zoo".
Ik kan u alleen maar aanraden bij de
platenhandelaar eens te gaan luisteren.
En let dan te\ens eens op de uitstekend
verzorgde, misschien ietwat mysterieus-
sexy hoes van de naakte (beschilderde
groep) verwerkt ln de afbeelding van
een olifant.
In uitstekend stereo op Buddah Re
cords, 203 022.
Uitstekende blusey-muzlek van de En
gelse groep Taste op hun nieuwe lang
speelplaat "On the boards". (Polydor
stereo 583083).
Taste, bestaande uit het driemanschap
Rory Gallagher (zang, gitaar, harmonl-
ka en alt-sax), John Wilson (drums) en
Richard McCracken (bas-gitaar), maakt
met "On the boards" een plaat, die ln
het momenteel vrU uitgebreide arsenaal
van zwarte en witte bluesplaten zeker
een plaats verdient. Ook al zeggen som
migen, dat het blues-tijdperk voorgoed
is afgesloten, de steeds aanhoudende
stroom nieuwe blues-muzlek bewijst
eigenlijk wel het tegendeel zolang het
publiek dit genre muziek blijft kopen
en waarderen.
Taste draagt daartoe bij met hun ge
ïnspireerde muziek, waarin ln enkele
nummers de alt-sax van Rory Gallagher
op schitterende wijze domineert, zoals
in het lange "It's happened before, itH
happen again", met daarbij niet te ver
geten het ondersteunende drumwerk
vail John Wilson.
Wat langzamer, minder hard werk Is
te beluisteren ln het overigens fijne "If
the day wa9 any longer". Ook heel fijn
om naar te luisteren is de titelsong van
de plaat "On the boards", een rustige
melodie. Kortom: On the Boards, van
Taste, ls een plaat, die het kopen waard
Is. Blues-liefhebbers: op naar de platen
winkel.
Geachte redaktie.
Naar aanleiding van uw aanmoedigin
gen in de Leusder Courant voor het ver
krijgen van reakties, hoop ik, dat u het
onderstaande artikeltje zult willen plaat
sen.
„De vrouwenemancipatie en de aktie-
groep „Dolle Mina"."
In de geschiedenis der Grieken kennen
we de Gouden Eeuw van koning Hammu
rabi. HIJ tekende een wet, waardoor de
vrouw handelskontrakten moch* sluiten.
Iets wat in Nederland pas kan sinds
enkele jaren. De strijd voor vrouwen
emancipatie begint in Nederland om
streeks 1800. Florence Nightingale stichtte
in haar tijd reeds een vcrpleegstersklasse.
In 1878 werd Aletta Jacobs de eerste
vrouw, die een doctoraal examen haalde.
Sinds 1880 kennen we twee groepen. De
groep van Aletta Jakobs tracht binnen
de bestaande maatschappij de vrouw
vrijer te maken. Als in 1919 de vrouw het
aktieve kiesrecht krijgt zakt deze groep
als een pudding in elkaar. Als blijkt dat
op de formule „gelijkheid" geen prakti
sche gelijkheid volgt, ontstaat de groep
der socialistische vrouwen onder leiding
van Wilhelmina Drucker. Aan deze naam
is de huidige beweging voor vrouwen
emancipatie „Dolle Mina" dan ook ont
leend. In 1945 hadden we de eerste vrou
welijke minister, mej. dr. M. A. M. Klom-
pé. Op 1 januari 1957 trad de wet in wer
king, die een opheffing betekende van de
handelingsonbekwaamheid.
Nu zegt u „de vrouw ls geëmancipeerd,
ze wordt niet meer uitgehuwelijkt, ze kan
dokter worden en tandarts. „Dat is waar,
maar: waarom kan je dan de vrouwelijke
dokters op je vingers aftellen? Waarom
vragen meisjes alleen op schrikkeldag een
jongen? Waarom zijn maar tien van de
150 kamerleden vrouwen? Een werkelijk
geemancipeerde vrouw is nog steeds geen
regel, doch uitzondering. Ook wat de op
leidingsmogelijkheden betreft is het meis
je ten achter gesteld.
Alleen op de verkiezingsdag zijn man
en vrouw gelijk. Maar in de vier tussen
liggende jaren zit ze in haar gevangenis.
De kinderen, haar echtgenoot, haar huis
en de sleur. Een vrouw moet van alles
zijn. Doch zij betaalt méér belasting, ze
verdient ook minder als ze werkt. De
vrouw wordt dus gediskrimineerd. Dit
alles ls niet alleen een vrouwenprobleem.
Het gaat ok de mannen aan. Sinds de
vergadering van „Dolle Mina" op 5 fe
bruari 1970 zijn diverse werkgroepen op
gericht, die akties moeten gaan voeren.
Enkele akties die worden besproken zijn:
wasserijen tegen kostprijs, gelijke lonen,
verplicht basisonderwijs tot 16e jaar, de
opheffing van culturele achterstand ont
staan door sociale omstandigheden van
bepaalde bevolkingsgroepen, aantrekkelijk
maken van sociaal werk, vanaf de crèches
een gelijke opvoeding.
Ondergetekende zit in de werkgroep
van de crèches. We willen creches ook en
kele dagen in de week. Zoals u leest is er
nog veel, heel veel te doen. .Als u nog
meer weet en u aan wilt sluiten, neem
dan kontakt op met de schrijver van dit
artikel of met het hoofdadres: Nieuwe
Keizersgracht 19 Amsterdam, telefoon
020-239196.
Hoogachtend,
Bert van Middelaan
p/a Liendcrtsed**eef 66
AMERSFOORT
Noot van de redaktie:
Zonder nil op de standpunten van Dolle
Mina in te willen gaan( hier komen we
later misschien nog eens op terug), wil
de redaktie de geachte briefschrijver toch
nog op een geschiedkundige onjuistheid
wijzen. Koning Hammocrabi was geen
Griekse, maar een Babylonische koning,
die leefde 1700 jaar vóór Christus. Hij
heeft inderdaad veel gedaan om de sociale
en economische toestanden in zijn land te
verbeteren en is daar aardig in geslaagd.
Hij werd vooral befaamd door zijn zoge
naamde .wettencodex". Opvallend is de
gelijkberechting van de rouw.
Verder heeft de geachte briefschrijver
het over de opheffing van de culturele
achterstand van bepaalde bevolkingsgroe
pen. Het komt ons voor, dat dit niets te
maken heeft met het „Dolle Mina"-pro-
bleem. Dolle Mina begeeft zich hiermee
op het terrein van de aktie Tomaat.
Geachte redactie
Betreft uitslag Puzzel Biafra.
Onder „En tenslotte" wordt vermeld „de
uitslag vindt u in de krant van vandaag"
Helaas kan ik de uitslag niet vinden, wel
de opbrengst en de prijswinnaar
Volgens de A'foortse Coarent zou de
oplossing zijn .Leusden geeft voor Biafra'.
Ber ik nu zo dom of zit er iets scheef. De
letter t van „geeft" komt volgens mij
niet voor in de Puzzel. U kunt mij ant
woorden via de courant, maar zonder
naam.
Een lezer
Noot van de redaktie:
U heeft gelijk. De oplossing werd niet
in ons vorige nummer genoemd, wel de
prijswinnaars. Toch is de oplossing wel
degelijk: „Leusden geeft voor Biafra". De
t vindt u, wanneer u een ander woord
van negen letters bedenkt voor: vervoer.
Da* is: transport.
Mijne Heren,
Vriendelija verzoek 'k U het volgende
te willen opnemen in de Leusder Courant
van 12 februari a.s.
AAN DE BEJAARDEN VAN LEUSBROEK
In tegenstelling tot Hamersveld en Ach
terveld wordt er in Leusbroek tot dus
verre weinig gedaan voor of met de be
jaarden.
Wellicht is het mogelijk te komen tot
enige vorm van liejaardenwerk indien
daarvoor belangstelling zou bestaan.
Gaarne zouden wij van U hore: of U het
prettig zou vinden als er in Leusbioek
wat aktiviteit op dit gebied zou komen.
Wilt U dan schrijven of bellen naar:
Mevr. L: Schnciders-Schönau
van Diepcnheim Scheltuslaan 5
Leusbroek, telefoon 19561
Mevr. M. J. B. Noordenbos
van de Wiel
Willem de Zwijgerlaan 6
Leusbroek, Telefoon 16516
Geachte redaktie.
Met belangstelling heb ik uw uitvoerig
en helder verslag gelezen in de
Lrusder Courant van 5 februari jJ.
over de diskussie die gehouden is in het
Ros Beyaart op 28 januari j.l. over een
politiek trefcentrum in onze gemeente. In
dit verslag is, waarschijnlijk door de snel
heid, waarmee de diskussie is gevoerd, een
kleine oneffenheid geslopen, die ik toch
belangrijk genoeg vind om op terug te
komen.
Ik citeer de betreffende passage:
„Overigens vond de heer Bljleveld het
woord „inspraak een zwaar modewoord".
„Ik geloof daar niet zo erg in. Volgens mij
is het meer een kwestie van de „de zaken
niet begrijpen", dan van .inspraak willen'
Daarom is een diskussie na de raadsver
gadering ook zo bijzonder nuttig. Men kan
dan nader geïnformeerd worden over de
behandelde materie. Bovendien is een
raadsbesluit nooit onherroepelijk, zoals
de heer Van Spaendonck suggereert."
Zo heb ik het op deze diskussie-avond
niet gezegd. Mijn mening is deze, dat ik
niet geloof dat werkelijke inspraak moge
lijk is, als men niet precies begrijpt, hoe
de gemeentelijke problemen in elkaar zit
ten. En dit begrip kan men, geloof ik, het
beste krijgen, wanneer men de raadsver-
i gaderingen bijwoont en daarna hierover
kan discussiëren met de raadsleden. Maar
hoe moet het dan met die inspraak, als
het raadsbesluit tl genomen is, zou men
zich kunnen afvragen. Dat 'n raadsbesluit
nooit onherroepelijk zou zijn. heb ik be
slist niet gezegd. Ik heb wel gesteld dat de
raadsleden door diskussie na afloop van
de vergadering, na verloop van tijd steeds
beter gaan weten wat de kiezers willen, en
daar ongetwijfeld bij volgende raadsbe
sluiten rekening mee zullen houden. Dat
leek mij de meest zinvolle wijze van in
spraak, inspraak die ook ik graag zie
verwezenlijkt.
Met gevoelens van de meeste hoogach
ting,
mr. W. H. Bijleveld, Leusden.
ZONDAG 15 FEBRUARI 1970
ACHTERVELD:
R.K. Kerk maandag t/m zaterdag 8 u.t
zaterdag. 19 u.: Avondmis,
zondag 8 u.: Hoogmis; 10 u.: (Neder-
landse tekst); 18 u.: Lof.
HAMERSVELD:
N.H.K. 10 u.: ds Overduln uit Utrecht;
19 u.: ds van Dop uit Amersfoort.
R.K Kerk za 7 u.:; u> 1 3U en t) u.:
Hoogmis; 11 en 6.30 u.: H. Lof.
LEÏTSBROEK
N.H.K 10 u.: os Kuiper; 18.30 u.: ds
Visser uit Amsterdam, jeugddienst.
R.K Kerk: Huize Don Bosco: 8.30 en 10
u.: Hoc»gmls; 11.30 u.:
AMERSFOORT:
G K Nieuwe Leusderkerk* 10 u.: ds
Dikema uit Wolfheze; 17 u.: ds Zeijl
uit Baarn.
Opstandingskerk: 9.15 u ds Schoten;
17 u.: ds Bavlnk uit Baam.
VERANDERDE KERKDIENSTEN
HAMERSVELD De \erkdienstcn van
de Rooms Katholieke Kerk te Hamers
veld zijn gewijzigd. De juiste tijden zijn
nu: Heilige missen op zaterdag 7 uur, zon
dag 7.30 en 9 uur (H. Mis) 11 uur, 5.30
uur n.m. en 6.30 uur n.m. (Lof).
LEUSBROEK Zondagavond 15 fe
bruari aanstaande zal voor de eerste maal
een jeugddienst gehouden woiden in de
Nederlands Hervormde Kerk aan de Arn-
hemseweg te Leusbroek.
Dominee H. A. Visser van de Wcsterkerk
te Amsterdam za! in deze eerste jeugd
dienst voorgaan. Het Ambonnezenkoor uit
Culemborg. dat onder leiding staat van
mevr. Peilouw, zal muzikale medewerking
aan deze dienst verlenen, alsmede dc heren
Van Surksum en G. Vaarkamp, die het
orgel respectievelijk de trompet bespelen.
Het thema van deze dienst, waarvoor veel
belangstelling verwacht wordt van zowel
jongeren als ouderen, luidt: „De nood der
wereld. Wat God doet, W'at doen wij?"
MTEDISCHE DIENST
WEEKEND 14-15 FEBRUARI 1970
LEUSDEN:
Voor de praktijken vun dr Boersema,
LanUnk en Den Tomrr
Arts: dr Lantlnk, B de Beaufortweg
61. Hamersveld. tel 03496-210.
De grammofoonplatenmaatschappij
Phonogram heeft de laatste maanden
ontzettend veel gedokterd aan de image-
verbetering van het Nederlandse caba
ret, waarvan werd verondersteld, dat
het op sterven lag. Niets is minder
waar, wat in de afgelopen maanden
weer overduidelijk is bewezen. Een
grote stroom van sprankelende cabaret
platen vertelde gelukkig andere taal.
Het Nederlandse cabaret is allesbehalve
dood. Wie na deze reeks platen nog
steeds niet overtuigd Is, kan het beste
de nieuwe LP "Cabaretaria" kopen, wel
ke door Phonogram is uitgebracht met
een selectie van liedjes uit het Neder
landse cabaretleven, zoals van Jaspcrina
de Jong, Gerard Cox, Adèle Bloemen-
daal. Henk Elsink, Mimi Kok, Willy
Albertl, Carry Tefsen, Paul van Vliet,
Lisclore Gerritsen, Ramses Sliaffy, Len
ny Kuhr, Herman Tholen en Elsje dc
Wijn.
Men kan zich bij het beluisteren van
deze plaat wel afvragen en terecht dacht
ik, wat een Willy Albert! en Carry Tef
sen (De man van la Mancha) met caba-
et hebben te maken en dan kan men
ook nog twijfelen aan Le troubadour
met groot orkest als cabaretliedje, maar
alia, voor dc rest is het fijn entertain
ment van Nederlands neusje van de
cabaret-zalm. Compleet met "Mens durf
te leven" het onverslijtbare succes van
Dirk Witte in een vertolking van Karei
Tholen en het carnavaleske "Karei" ge
zongen door Elsje de Wijn. En niet te
vergeten Henk Elsink, die op de sextour
gaat met "Nudlstenkamp"
Toch geeft deze plaat geen volledig
beeld van het Nederlandse cabaret. Wim
lbo heeft, dacht ik, nog teveel gekeken
naar het verleden en te weinig naar de
toekomst, want het nieuwe cabaret-ta
lent (zoals "Hollands hoop in bange da
gen" (Bram A Freek), Seth Gaaikcma,
Rlents Gralcma en anderen) ontbreekt.
Misschien dat een dergelijke plaat (des
noods een serie) waarop alle Nederland
se cabaretiers en cabaretières Iets doen,
door de gezamenlijke platenmaatschap
pijen eens gerealiseerd kan worden. Ook
kan er. mj„ wat meer gedaan worden
aan nieuw, nog vrijwel onontdekt talent.
Voor zover dat nog niet is gebeurd
houden we het voorl pig maar op Ca
baretaria, op Philips-stereo-861 811 LCY.
Bert Vos.
Met een uitstekend Drowned in wlne
begint de Engelse groep "Family" de
formidabele langspeler "A Song for me"
en de plaat eindigt aan de achterzijde
met een lang, niaar al even steengoed
nummer, namelijk de titelsong "A song
for me". Daartussen zitten dan nog ne
gen andere Family-songs, dio op een
schitterende wijze, met goede improvi
saties, de luidsprekers uitkomen.
Family: Roger Chapman (zang en
slagwerk), John Whitney (gitaar, banjo,
orgel). Robert Townsend (drums, slag
werk. harp), John Weider (gitaar, viool
en dobro) en John Palmer (plano, fluit)
heeft met "A song for me" een lang
speelplaat gemaakt, waarvan zowel pop
als blucsliefhebbers kunnen watertan
den. Sfeervolle, geïnspireerde muziek
met hoofdzakelijk nummers, geschreven
door het duo Whitney en Chapman.
"I was waiting, I was singing; I was
smiling, I was walking; I was crying,
I was stumbling; I was talking, I was
shouting", (ik wachtte, ik zong; ik lach
te en ik liep, ik huilde en ik struikelde;
lk praatte en ik schoot). De beginregels
van de vier coupletten uit "A song for
me", ditmaal gemakkelijk na te lezen,
want de platenmaatschappij ls zo attent
geweest om de volledige teksten bl1 te
sluiten. Iets. wat beslist eindelijk eens
een gewoonte dient te worden voor alle
buitenlandse platen.
"A song for me". Ik geloof dat het
ook "a song for you" is. En méér dan
één.
(Reprise RSLP 9001 stereo).
"Extremely Heavy" ls de titel van een
LP, gemaakt door de west-coast-forma-
tie met de alleszeggende naam 'The
Underground All Stars". Volgens de
tekst op de achterkant van de hoes
(voor wie Engels kan lezen) vertelt, dat
de "Underground All Stars" een verza
meling musici is uit allerlei vooraan
staande groepen. Zij kwamen en verlie
ten de opname-studio's ln Hollywood
onherkenbaar gemaakt door zwarte
maskers. Wel is bekend, dat de drum
mer uit Memphis komt, twee gitaristen
uit Engeland en Greenwich Village.
Maar verder? De hoes zelf is gehuld ln
een mysterieuze waas van zwart met
grijze doodskoppen.
Een letterlijke underground-groep
dus, die echter wel weet wat muziek
maken is. Dat bewijzen ze overduidelijk
in nummers als The Hunter, van B. T.
Jones, Norwegian Wood (van Lennon
en McCartney), Louie, Louie (van Bar
ry). Don't Fight it (van Wilson Pickett
en Steve Cropper). Get Back (ven Len
non en McCartney), I'll be your baby
tonight (van Bob Dylan), Crab this
thing (van Steve Cropper) cn Happy
Meadow Trail Dance, van Kim Fowley,
die tevens deze plaat produceerde.
Extremely Heavy", van de Under
ground All Stars is een pla3t om toch
even naar te luisteren. Goed te luiste
ren. Wellicht betekent dat kopen.
(DOT-records DLP 25964).
Jimi Hendrlx vindt ze fantastisch, ln
Amerika is bet een sensatie. Kranten
spreken van een superstar. Wie of wat?
Het is de groep van Johnny Winter en
ook in Nederland zijn platen van hen
verkrijgbaar. In ieder geval liet dubbel
album "Second Winter" met twee lang-
spelers, waarvan de tweede slechts één
kant heeft, de andere ls blanko. Ook al
een ongewoon verschijnsel, evenals
Johnny Winter misschien een ietwat on
gewoon, maar toch fascinerend ver
schijnsel ls ln de wereld van de pop.
De reden, waarom er slechts drie kan
ten zijn volgespeeld en niet vier Is heel
simpel. Toen men begon met het maken
van opnames en men ging selecteren
om tot één langspeelplaat te komen,
bleek de voorraad goede songs zo groot
te zijn, dat één plaat niet voldoende zou
zijn. Dus: een derde kant erbij! En dat
voor de prijs van één LP (ƒ19,90). De
muziek van Johnny Winter is in Neder
land nog niet zo erg bekend, misschien
alleen onder de super-fanatieke blues
enthousiasten, die ALLES op het gebied
van blues ln hun bezit hebben.
Toch zal Winter het waarschijnlijk
ook in Nederland wel gaan doen. Zijn
muziek en zang heeft er alle kwaliteiten
voor. Opwindende, opzwepende blues
muziek. Met onder meer "verblueste"
oude nummers, zoals de rocker "S'
pin' and Slidin", Johnny B. Goodie, Miss
Ann cn niet te vergeten een uitstekende
versie van Bob Dylan's "Highway 61
Revisited". Voeg daarbij zeven nieuwe
Johnny W'lntcr-composlties cn men
heeft het album "Second Winter" in
banden. Muziek en zang van Johnny
Winter (zanfe gitaar en mandoline),
Edgar Winter (piano, orgel, al. ax en
harpsichord), "Uncle" John Turner
(slagwerk) en Tommy Shannon (bas).
(CBS stereo dubbelalbura (drie
kanten) S-66231).
O In bet televisieprogramma "Kort
en klein" zong Martin Brozius het lied
je "Vandaag of morgen". Polydor zette
het op een single, met op de achterkant
"Auw!" In deze tijd van carnaval mis
schien een liedje, dat eventjes Iets méér
Inhoud heeft dan al die andere mee
zingers en knallers. Ook al moet u er
ook weer niet té zwaar aan tillen.
(Polydor 2050011).
6 De groep Amsterdam maakt aar
dige muziek en dat is te horen op de
single Blue Steel 44, met op de achter
kant "Indian Pipe". Als ik me niet ver
gis, zijn ze al eens te zien geweest In
een TV-programma. Wellicht krijgen we
In dc toekomst nog meer van deze Ne
derlandse groep te horen en te zien. De
twee nummers zijn in Ieder geval van
D. van Os, waarmee lk alleen maar wil
zeggen, dat de groep het zoekt In origi
nele nummers, niet in cover-versies. En
dat is een goed teken.
(Polydor 2030U05).
Charles Aznavour is favoriet bij tal
van mensen. Voor hem een grandioos
goed Epeetje met "Non Identifié, Les
Faux, Alors je derive cn y'Avait done
pas de quoi". Vier eigen nummers. Az
navour wordt begeleid door het orkest
van C. Denjean. Kopen dat plaatje! Het
is de moeite waard! (Barclay 71389).
Q Gene Pitney maakte een aardig
plaatje. Op de A-kant: She lets her hair
down, met op de achterkant I remem
ber. Voor de liefhebbers. (CBS 4676).
O "A woman's way" zingt Andy Wil
liams en daarmee verovert hij waar
schijn'Ijk opnieuw de harten van tal
van fans, die zweren bij zijn stem. Nou,
niets op tegen Op de achterkant: What
ain living for. (Op CBS 4622).
9 Georgle Fame, wie kent hem niet
na zijn Bonny and Clyde? Zijn nieuwste
single: Seventh Son, met op de achter
kant: Fully Bocked. Of dit plaatje iets
zal bereiken ln de vaderlandse hitpa
rade, durf ik niet te zeggen. Een klein
kansje zit er misschien wel In. (CBS
4695).
9 Christine Perfect. Of ze ook per
fect zingt kunt u zelf beoordelen op
haar single "When you say, met op de
achterkant No road is the right road.
Persoonlijk vind ik het een aardig plaat
je, waarbij opvalt, dat dc melodieuze
voorkant sterk kontrastreert met de
forsere aanpak van de flipsldc. Welk
nummer ik het beste vind is nog de
vraag. Het ligt geloof lk meer aan de
stemming waarin je verkeert op liet mo
ment dat Je luistert. (Blue Horizon 57
3165).
9 Clivc Sands: "Avery lonely Man",
met op de achterkant "You n: :!e me
what I am". En zo is dat nu mr.ar net,
Clive! Een uitstekende plaat. Een poten
tiële hit. (CBS 4672).
r irk Lindsay, van Paul Révère A
ders, maakte met "A jna" een
Ui ter cn dingt eveneens mee naar
'n i _ats op de hitlijsten. On r'e achter
kant: Man from Houston. O n fijn
nummer! (CBS 4699).
Q Tenslotte een nieuwe single van
Johnny Cash en zijn vrouw June Carter.
Twee nummers van de langspeelplaat:
"Kello. Tam Johnny Cash": If I were a
carpenter van Tim Hardin, met op de
achterkant "Cause 1 love you", een num
mer van Cash zelf Wie weet, wellicht
is er binnenkort nog een plaatsje vrij
ln dc toptwintlg? (CBS 4754).
SINGELIER
