TM
Km1
Verdien 2.-
SCHAKEL
SLAGER
ABONNEERT U
OP DIT BLAD
Kappie en lie! geheim van de schatkist
BOXEN
LIESHOUT
K. v. d. BEEK
FIRMA J. W. v. d. BERG
KOOP NU EEN
HAARDROOGKAP
NU 57.50
FIRMA C. VERMEULEN
GRATIS ANIMO-ZEGELS
VAN HUPPELSCHOTEN
Adverteren doet verkopen
Huurdeman
uw schilder
DE GMEG
Textiel- en Woninginrichting
Enige warme bakker
in Leusbroek
Zaterdags extra
gesorteerd in verse
Alles overigens uit
eigen bakkerij
BONNEERT U NU OP DIT BLAD!
spaar bij de N.M.S.
H. ME IJ
a
888EKBB88B8B8BB8BBBB8B
UW
voor vers kwaliteitsvlees en viugklaarartikeien
Kwaliteits - Slagerij SCHAKEL
Elke dag vers
brood en gebak
uw warme bakker
DONDERDAG 26 FEBRUARI 197'
ten
10-
met de sluiting in de hoeken zodat er
geen vingers meer tussen kunnen komen,
in rood, groen en oud-Hollands.
80x100 65,—
Hamersveldseweg 16, HAMERS VELD
Telefoon (03496) 331.
VLOERBROODJES
KRENTENMIKJES
HARDE BROODJES
STOKBRODEN
MAANZAADBROODJES enz.
DUITSE BOLLEN
BOLISSEN EN KRAKELINGEN
Trekerweg 3 (Bavoort) LEUSDEN
Eigen parkeerterrein aanwezig!
informeer bij uw N.M.S.-agent te
LEUSBROEK
KWINTLAAN 41 TFI 03490-10568
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDS SPAARBANK
lUUIJj
Begin zó: koop een 500 grs
kennismakingspak Gaines Meal,
de volledig verantwoorde voeding
die uw hond in top-conditie houdt.
U hebt uw f2,- snel verdiend,
want dit goede begin is het halve
werk...
Gaines:
aanbevolen
door
hondenkenners.
Verkrijgbaar bij uw leverancier:
Hamersveldsew. 58 (achter slijterij v. d. Hengel)
HAMERSVELD
VOOR TUIN EN DIER
Zolang de voorraad strekt!
KALORIK HAARDROOGKAP
met vloerstatief cn regelbare thermostaat!
1 jaar garantie, van 67,50
Zwarteweg 8 HAMERSVELD Telefoon 346
's Maandags gesloten!
VET ROOKSPEK (steentje dik)
Botermalse RIBLAPPEN van 4,65
RUNDERROLLETJES in 10 minuten klaar, van 0,80
Heerlijke SLAGERS BOTERHAMWORST per 100 gram
1,49
NU
4,25
NU
0,70
NU
0,49
NU
0,89
NU
0,98
NU
1,49
1 pak SLAGERS KOFFIE van 1,74
UIT DE DIEPVRIES
3 LEKKERBEKJES van 1,98NU 1,79
300 gram ERWTEN met WORTELTJES van 1,14 NU 0,89
PROFITEER VAN DEZE SPECIALE AANBIEDINGEN!
Wij geven op alle artikelen
Voor 9 uur gebeld, is voor 12 uur besteld!
Ruime parkeergelegenheid.
Arnhemseweg 64 LEUSDEN
Telefoon 1 77 53
Asschatterweg 17-19, Hamersveld, Tel. 03496-391
UIILETON
DOOR MAARTJE ZElDENRIJK
HOOFDSTUK 9
Griet Keesom zette haar wagen stil, de
ngen onderzoekend aank'jkond, die met
n tractor van het land kwam. Hij neeft
dezelfde stugge, wantrouwende blik als
in vader, dacht Griet. Maar wie zijn
slg ider kent, weet, dat het een soort pant-
r is. Evert was in menig opzicht voor-
chtig zijn zoon zal wel niet anders zijn."
Ze stapte uit, nog altyd naar de j >ngen
jkend, die zijn tractor stilzette. Met de
•men over 't stuur bleef ze zitten en
ek terug.
„Hallo," groette ze. „Jij bent zeker Bart
ereboom?"
„Die ben ik," klonk het rustig.
„Is je vader bij de hand?"
Hij knikte. „Dat zal wel. Z'n wagen
;aat er tenminste. Misschien in de boet."
'e persoon ln kwestie kwam dat moment
et naar buiten Evert Pereboom herkende
rstond de vrouw, met wie hij in zijn
onge jaren omgang had gehad. Een glim
ch kwam op zijn gezicht
„Daar is waarachtig Grietje Plas." Met
itgestoken hand liep hij op haar toe. „Dat
jaren geleden, Griet."
Ze drukte zijn hand. „Dat is het, Evert
dies goed?"
„Wat denk je?" Hij wees naar de Jongen
ie nog immer op de tractor zat. „M'n
ludste zoon, Bart." Hy wees naar de
rouw. „Bart, dit is mevrouw Keesom.
fan de Jlsperweg."
De jongen knikte. „We hebben elkaar al
;esproken."
Evert nam de vrouw bij de arm. „Kom
iee, Griet. Het is nog wel geen koffietijd
naar dat hinc.ert niet."
ln de grote keuken stond een vrouw
oor het fornuis. Ze keek naar de bin-
enkomenden, Evert zei: „Maak es koffie
iets En breng het ln de opkamer, Griet,
3it is mijn vrouw. En dit is mevrouw
Ceesom van de Jisperweg."
De vrouwen knikten elkander alleen
naar toe, beide taxerend. Meteen volgde
Srlet de lange man naar de mooie kamer."
,Ga zitten. Griet. Je bracht goed weer
nee. We zijn al aan 't aardappels poten,
la, ik tuin tegenwoordig ook zo'n beetje,
iet boeren ligt me niet erg meer. Ik zit
iet als mijn vader vroeger, zo'n beetje
ln de handel."
Griet knikte en ging zitten. „Ik weet 't
Willem heeft wel eens zaken met je ge
daan ln Purmerend."
Evort glimlachte. „Die Willem. Eigen
lek heeft-ie nog wat van me te goed."
,Ik weet het, Je wilde hem indertijd
aan riemen snijden."
„Dat bedoel ik niet eens. Dat hy jou
van me afgepakt heeft."
„Arme Jongen. Nu je hot zegt, je ziet er
nog beroerd uit, heb je 't zo slecht ge-
troffenl"
Hy schudde zijn hoofd. „Geen klagen,
Griet. Ik heb aan Jannie een reuze vrouw
gehad en Bets doet niet veel voor haar
onder. En lieve kinderen."
„Hoeveel heb je er eigenlek?"
„Drie. Bart is twintig Van Jannie. Dan
Nellekc, die is negen. En Maarten, pas
zeven geworden. En Jij?"
„Vier. M'n oudste is een dochter, een
en twintig. Verder drie jongens, negen
tien, veertien en tien."
„Hoe is 't met Willem? Ik heb hem
de laatste tijd niet meer gezien."
„Best. Maar wordt ouder. We gaan het
wat kalmer aan doen. Sinds kort hebben
we een flinke meesterknecht, een boeren
zoon. Willem is niet zo sterk meer als
vroeger."
„Ja, toen kon hij best meedoen." Evert
glimlachte b(j de herinnering. Bets kwam
binnen met de koffie Griet kreeg plotse
ling een ingeving: „Heb je even tijd, Bets?
Wat ik met Evert bepraten wil, is ook
voor jou bestemd."
De vrouw keek naar haar man. Ze
vroeg: „Is het zo belangrijk?"
„Het kan belangrijk worden, voor ons
allen," antwoordde ze.
„Even m'n pap afzetten."
„Toch geen moeilijkheden?" vroeg Evert
toen z\jn vrouw naar de keuken was ge
gaan.
„Niet bepaald."
„Laten we dan eerst maar de koffie
drinken."
Een paar minuten later, toen Bert Pe
reboom er ook bij zat, vertelde Griet
van haar dochter's verkering met een ra
dio-monteur. „Het is al enige maanden uit
en ik neem aan, dat ze er overheen Is,"
vervolgde ze. „Willem en ik hebben liever,
dat Lena met een boerenzoon trouwt. Nu
is ze op haar manier nogal koppig. Sinds
het uit is met die jongen, kan het haar
weinig schelen, Voor ze weer kennis krijgt
aan iemand, die ons niet aanstaat willen
we proberen maatregelen te nemen. We
moeten haar op de een of andere manier
m kennis brengen met een jongen uit
haar eigen stand. We hebben toen gedacht
aan Bart."
Evert begon te lachen. „Jij denkt ook;
de vader en de moeder konden elkaar niet
krijgen, laten we het proberen met de zoon
en de dochter."
Griet was diplomatiek genoeg om zich
tot de andere vrouw te wenden „Wat denk
jij er van, Bets?"
Ze haalde haar schouders op. „Moet je
mij niet vragen. Ik ken jouw dochter niet
En wat Bart betreft... hij gaat zijn eigen
gang."
„Dat deed ik ook," voegde Evert er aan
toe. „Maar dat sluit niet uit. dat wij geen
handje kunnen helpen. Kom eons zondags'
middags theedrinken."
Griet schudde haar hoofd „We krijgen
haar vast niet mee. Wacht... Willem is
volgende week dinsdag jarig. Komen jullie
met z'n drieën. Zou Bart willen?"
„Dat plooi ik wel," antwoordde Evert.
„Goed, daar zit wat in."
Tegen etenstijd zei Griet tegen haar
man: Op je verjaardag komen Evert Pere.
boom en zijn vrouw op visite. En hun zoon
Bart. Denk er om. haal geen omva koelen
uit de sloot. Het moet een leuke avond
worden."
Hij keek haar verwonderd aan. „Waar
om deed je dat? We hebben helemaal
geen omgang met Evert."
,,Bart is een flinke jongen en hun boer
derij is niet veel minder dan de onze. Mis
schien ziet Lena wat in hem."
„Ach, jij met je koppelziekte. Dat heeft
Lena zo door."
..Ik zou met weten waarom. We zorgen
voor een muziekje, zodat er gedanst kan
worden, zeun. Baat het niet, het schaadt
evenmin."
„Ik ben nieuwglerig, hoe Lena het op
neemt."
„Als jij je mond rnaar houdt..."
..O ze hoort van niks. Je doene maar,
hoor."
Lena keek vreemd op, toen haar moeder
die middag zei: „Vraag Trien van Eijck
op vaders verjaardag. Er is muziek zodat
er gedanst kan worden. We krijgen nogal
wat visite."
..Wie dan allemaal?"
„O, de familie uit de omgeving. En een
zakenkennis van vflder. Met zijn vrouw
en zoon."
Lena keek haar moeder onderzoekend
aan, maar Griet verraadde zich niet."
„Een zakenkennis?" herhaalde het
meisjes. „Ken ik hem?"
„Misschien. Het is Evert Pereboom uit
de Noordbeemster. Ze komen met z'n drie-
en Of ken je Bart Pereboom -soms
Ze haalde haar schouders op. „Nooit
van gehoord. „Als ik hem zie, misschien."
„Het kon toch? Je gaat vaak dansen in
de omgeving,"
Die avond zat ze met Glep Nuve'der
aan de ringdijk tussen de stad en de kwa-
dijkerweg. En vertelde van het komende
bezoek op vadcr's verjaardag. „Moeder
heeft een boerenzoon uitgenodigd, Bart
Pereboom. Ik ken hem wel, maar dat heb
ik niet gezegd, is natuurlijk een doorge
stoken kaart, mijn moeder kennende, wat
moet ik doen?"
Hij legde zijn arm om haar schouder.
„Op je vaders verjaardag ben je natuur
lijk thuis. Is 't wat?"
„Ik herinner me hem niet zo goed meer.
Ik meen een nogal zuur kijkende knul. En
een drinker."
Daar had ze een hekel aan wist hij.
Hoewel hij zelf vast niet vlos was van een
biertje en een borrel, beperkte hy zich tot
een enkel glas als hy met haar uit was.
M'n deugden moet ik etaleren, was zijn
scelregel. M'n ondeugden merkt ze zelf
wel op
Ze ging tegén hem aan liggen. „O, Giep
akelig jong, waarom heb jy geen centen?
„Jo wist het, Llebchen, voor Je die zon
dagmiddag met me uit ging."
Lena zoende zyn kin, hem over hot ge
zicht strelend. „Ik ben vreseiyk koppig
en in alles kryg Ik ulteindeiyk myn zin.
Maar op dit punt leg ik het tegen moeder
af. Die Is bezeten van een ryke schoon
zoon."
„Zullen wy er samen vandoor gaan?"
„Je had een jaar geleden moeten ko
men, toen had Ik er de moed nog toe. Nu
niet meer."
„Een Jaar geleden had je alleen maar
oog voor Jaap Witvliet. Je zou nauwelijks
erg in me gehad hebben."
Hy heeft geiyk. dacht ze. Ik was dol
verliefd op Jaap. Hy had met me kunner.
doen, wat hij wilde. Alles. Ik zou het goed
gevonden hebben, wat ook de gevolgen
zouden zijn. Maar sinds ik Giep ken, is
Jaap helemaal uit m'n gedachten verdwe
nen. Giep is ontzettend lief voor me en
vraagt zo weinig. Wat heeft hy toch, dat
ik ineens van hem ging houden
Hij boog zich over haar gezicht en kuste
haar, rustig en beheerst als altijd. „Waar
denk je aan, Lena?"
„Aan jou natuurlijk. Aan wie anders?
Waarom je zo bent, tegen mij. Terwyi je
kunt weten dat het zonder enig reëel uit
zicht is."
„Ik heb geleerd alleen maar te profite
ren van het ogenblik. Niet te ver voor
uit te kijken, omdat zulks weinig zin heeft
Zolang je nog niet getrouwd bent, wil lk
van je houden."
„En daarna?"
„Teren op het geluk, dat ik kende. Met
jou. Mooi herinneringen kunne het leven
ook veraangenamen."
„Het is anders maar armzalig, Giep
Het is allemaal even ellendig. Als moeder
wist dat ik hier met iemand aan de
dyk lig te scharrelen, om 't even wie het
is, zou ze van afgrijzen haar hoofd schud
den. Dat heeft moeder nooit gedaan. Zc
was in haar jonge jaren een trotse boe
rendochter. Als ze een vryer had. kwam
hij overhuis en nadat de ouwelui naar bed
waren, bleef ze de halve nacht met hem
opzitten op 't stalt je Dat vond niemand
erg. Het is allemaal zo idioot
„Wordt wat nuchterder, Liebchen. Pro
fiteer van het ogenblik en neem, wat je
krygen kunt.
„Dat is fatalisme. Er zit wel wat in,
gaf ze toe. „Je had het zoëven over sa
men er vandoor gaan. Waarheen? En met
wel doel? Zou je met me willen trouwen?
Hij knikte. „Beslist. Ik zou m'n leven
lang gelukkig kunnen zyn met jou. Maar
jij niet met mij."
Ze kwam half overeind, hem verwon
derd aankykend. „Praat geen onzin. Waar
om niet?"
„Vroeg of laaf zou je jezelf verwyten,
dat je met een i me boer getrouwd hebt.
Iemand zonder centen en zonder toekomst
mogelijkheden."
„Ik heb geld."
„Natuurlijk heb je geld. En je zult nog
wel meer krijgen. Daar zit 'm de kneep.
In elk huwelijk ontstaat meningsverschil.
Soms over kleinigheden. De iieve Leentje
is driftig en op een bepaald moment gooit
ze het er uit: Wat had jy, armoedzaaier?
Wat zou er van ons terechtgekomen zijn
zonder mijn centen, nou? Reuze prettig
voor de armoedzaaier, hè?"
Hy heeft geiyk, wist ze. Zo kort als
we met elkaar gaan, kent hy' me door en
door. Ik ben Immers driftig. En ik zou
niet eens tegen armoe kunnen. Het ïykt
me verschrikkelijk om niet te kunnen ko
pen. wat je graag wilt hebben.
„En als je niet driftig werd, je voornam
je in te houden en dat lukt je, zou diep
ln je binnenste toch jezelf venvyten dat
je deze onberaden stap hebt gedaan. Je
hebt een verstandige moeder, Lena. Ik heb
heel veel respect voor haar. Ze zal alleen
jouw bestwil voor ogen hebben
„Moeder?" stoof ze op, „moeder wil al
leen een standhuwelijk zien. Het is enkel
haar boerentrots, die spreekt. Als ze zo
veel van me hield, zou ze verleden jaar
toestemming gegeven hebben aan Jaap en
my om ons te verloven. Weet je, wat
Jaaps vader is? Boerenarbeider op Texel
Dat vond moeder verschrikkelijk. Alleen
het idee, samen met een boerenarbeider
en zijn vrouw naar het gemeentehuis te
moeten gaan, omdat haar dochter met
hun zoon trouwt. Voor haar een denkbeeld
om ziek van te worden."
Hy trok haar naar zich toe. Ze voelde
zijn armen om haar hals en zyn mond op
haar lippen. Heftig kuste ze hem terug
waarna ze met haar gezicht tegen het
zyne ging liggen. „Alleen bij jou vind ik
het prettig. Blijf alsjeblieft van me houden
Giep, zolang het mogelijk is. Je hebt ge-
ïyk met die herinneringen. Later zal ik
ook aan deze uurtjes terugdenken. Dat jij
en lk by elkaar waren. Jouw mond op de
myne. O jongen, myn jongen toch..."
HOOFDSTUK 10
Reeds ln de vooravond had Lena een korte
woordenwisseling met haar moeder. Ze be
keek de jurk van haar dochter mot een
mispryzende blik. „Trek wat anders aan.
Die jurk staat je helemaal niet."
ovordt vervolgd)
dom Toondlef
32
Nadat Kappie en professor Jodelahiti
de maat hadden verzekerd dat zijn zenu
wen hem parten speelden, was het drie
tal op verkenning uitgegaan, Gedurende
enige tijd dwaalden zij over DE GROENE
DRAECK, speurend naar de kostbare la
ding.
Op Kappie's kreet, dat hij de schatkist
had gevonden, haastte de kleine geleerde
zich naar de gezagvoerder; de maat, die
niet alleen durfde blijven, slofte achter
hem aan Gezamenlijk staarden zij gedu
rende enkele ogenblikken naar de koffer
„Twijfeloos, heer kapitain," stemde de
professor in. „Der schatkistl is gevon
den!"
Verheugd stapte hij naar de kist en
betastte haar aan alle zijden. „Zullen wij
haar wellicht hier openmaken?" vroeg hij
schalks.
„Niet doen," kwam nu de maat tussen
beiden. „Niet openmaken dat ding. Wie
weet wat er in zit. De b^in^nning van dit
schip is destijds vast niet voor niets
overboord gesprongen. Daar zat narigheid
achter. Let op mijn woorden!"
„Als wij op jouw woorden letten, zou
het erovergehaald bekaaid uitzien, ze
nuwklont," sprak Kappie nu. „Maar, pro
fessor, het lijkt me beter dat we die kist
openen aan de oppervlakte. Ik stel voor,
dat we eerst de rest van dit schip nog
eens goed onderzoeken. Wie weet wat
we nog vinden. Die kist loopt niet weg."
wordt vervolgd)
