4
op de
draaitafel
VOUTJE WACHT
IP HET WONDER
The Flock: Dinosaur Swamps
Tashmakkan:
tneuwe LP
Rock Buster: 2 verzamel LP's
voor één prijs Buster"
Buffy Sainte-Marie: „lts my way"
nieuwe platen
beluisterd en
NDERDAG 19 NOVEMBER 1^70
22
hi voor mij een hele opgave bleek,
mdat ik feitelijk een rusteloze natuur
ad. Dat bemerkte ik pas goed tijdens
'n verblijf in zaal negen
Toch viel het die eerste dagen wel
nee. Dokter van Sprenkelen bezocht me
og diezelfde dag, samen met een col-
ega-specialist Ze onderzochten me heel
aukeurig, terwijl er des middags foto's
erden gemaakt van m'n gezicht en borst,
e gaven me een paar injecties en ik
reeg nare tabletten te slikken, die eerst
•tuk gingen in m'n mond, want ik had
net hoofdpijntabletten ook altijd moeite
e snel naar binnen te werken. Voor het
iverige viel het wel mee. Mijn zaal
enoten waren een paar vlotte meisjes
an twee en vierentwintig jaar, die be
rokken waren geweest bij een auto-
ingeluk. Hoewel ik niet precies wist,
'at ze precies mankeerden, prees ik
nezelf gelukkig, onbeschadigd van lijf
n leden te zijn. Naar alle waarschijn-
ïjkheid zou het ene meisje voor de rest
an haar leven kreupel blijven En dat
ip twee en twintigjarige leeftijd al!
1 Na drie dagen werd het ernst. Ze be-
jonnen m'n puistjes te behandelen, meer-
nalen per dag en zelfs 's nachts maak-
e men mij wakker om ze te verzor-
;en Ik had Leni, die vaak even kwam
tanwippen om een spiegeltje gevraagd,
naar dit voorwerp bleek voor mij taboe
e zijn. Ik mocht ook niet meer uit bed.
"enslotte berustte ik maar, omdat dok-
er van Sprenkelen gezegd had. Alles
i 'at wij doen en nog gaan verrichten,
uffrouw Burgenaar, gebeurt met één
Tooropgezette bedoeling: u een gave
luid bezorgen. Uw medewerking zal be
staan in het stipt opvolgen van hetgeen
an u gevraagd wordt en vertrouwen
'ebben in alles, wat wij met u doen.
ileer niet. Doet u dat. dan kunnen onze
>ogingen slagen."
Ik beloofde alle mogelijke medewer-
ung, maar soms werd het wel eens moei-
ijk. Drie dagen en nachten lag ik met
en papmasker plat op mijn rug en moest
ls een kind gevoerd worden. In deze
agen was Lenie een steun voor mij,
.erwijl ook m'n zaalgenoten alles deden
11 im me op te vrolijken. Toch groeide
DOOR
TO DORSSEN-VAN LOON
met de dag m'n vertrouwen, want in
de stille, nachtelijke uren kon ik het
niet laten met mijn vingers over m'n
gezicht te voelen. Ik weet nog, dat ik
de eerste keer een schok kreeg, want
de meeste puistjes waren verdwenen.
Dat gaf me een flinke dosis nieuwe
moed en energie om rucksichtloss
voorschriften van dokters en zusters op
te volgen.
De vijfde week kwam dokter van Spren
kelen met een stel studenten het zaal
tje binnen, lachend en vriendelijk als al
tijd. ,.En hoe maakt onze geduldige
patiente het?"
Ik voelde me aangestoken door zijn
opgewektheid. ,,Ik lag net te dubben,
dokter, hoelang ik die geduldheid nog
op zou kunnen brengen."
Hij boog zich voorover en bekeek m'n
gezicht, voelde met z'n zachte vinger
toppen. en onwillekeurig ging er iets
in me om. Elke keer, als hij me zo
voorzichtig aanraakte, trilde er iets van
binnen. Z'n vingers voelden prettig Soms
had ik het verlangen, dat hij een poosje
door zou gaan
Zijn gezicht was dicht bij het mijne,
toen hij zacht zei ,,Ik heb een verras
sing voor u, juffrouw Burgenaar Met
een richtte hij zich op en keek de zus
ter knikkend aan. Van achter haar rug
kwam een spiegel tevoorschijn Piagend-
langzaam kwam hij er mee naar me toe
en hield hem voor m'n gezicht
Het effect moet voor hem wel heel
prettig geweest zijn Ik knipperde met
m'n ogen toen ik m'n evenbeeld zag
Want ik keek in het gezicht van een heel
andere vrouw: mijn pukkeltjes, die ge
hate dingen, waarmee ik sinds mijn heu
genis zat opgescheept en die een groot
deel van m'n leven hadden verzuurd,
waren praktisch verdwenen. Weliswaar
kon je nog wat lidtekens zien vandeerg
ste, de grootste, maar voor de rest
was mijn huis vrijwel glad.
Op dit ogenblik kon ik wel juichen
van blijdschap Hij zag het en genoot
van mijn verrassing.
,,Kan het uw tevredenheid wegdra
gen?" vroeg hij.
Ik was totaal verbluft ,,Het is com
pleet een wonder," kon ik met moeite
uitbrengen.
,,Kijk eens aan," reageerde hij gek-
scheerend, ,,ons patientje geeft ons een
pluimpje. Dat doet me genoegen. Maar
juffrouw Burgenaar heeft zelf een po
sitieve bijdrage geleverd door haar ge
duld en medewerking, nietwaar zuster?"
De hoofdzuster knikte. ,,Als alle pa
tiënten zo gemakkelijk en meegaand wa
ren..."
Die nacht kon ik nauwelijks een oog
dicht doen Ik moest af en toe aan m'n
gezicht voelen. Behalve de enkele on
effenheden van de lidtekens, voelde mijn
huid glad en gaaf aan. Ik had mezelf
gezien, een andere Woutje als ik tot
nog toe gekend had. Een vernieuwde
Wout' Als ik nu ook nog die ellendige
bril kon missen, was ik helemaal klaar.
Maar zonder bril was ik nergens en zag
ik alles in een waas.
Na vijf volle weken mocht ik naar
huis. Met een strenge dieetlijst en ik
moest voorlopig eens in de week terug
komen. Bij dokter van Sprenkelen thuis.
Voor de nabehandeling Hij maakte me
er opmerkzaam op, dat die nog maanden
kon duren ,,In uw geval mag ik geen
enkel risico nemen, juffrouw Burge
naar," zei hij op de morgen van mijn
vertrek. ..Zodra u iets verdachts ziet
in uw gezicht of op uw borst, komt u
terstond naar me to Ik zal orders
geven aan mijn huishoudster, dat ze u
ten alle tijden binnenlaat
Hij zette even een domper om m'n
geluk „Bestaat de mogelijkheid, dat
ze weer terug komen, dokter9"
De man dacht een poosje na .,Ik mag
geen valse hoop bij u wekken, dus
moet ik u eerlijk zeggen, dat die kans
theoretisch altijd blijft bestaan Maar
hij is niet groot Veel zal afhangen van
uw leefwijze, het voedsel, dat u gebruikt
en zelfs de dranken die u drinkt Houdt
u zich voorlopig aan uw dieetlijstje en
kom elke vrijdagmorgen bij me. Afge
sproken9"
Hij stak zijn hand uit. die ik drukte.
„Dokter, verschrikkelijk veel dank voor
wat u bij me gedaan hebt. U hebt me
gelukkig gemaakt.
Hij lachte en streek met zijn andere
hand over de mijne, die hij vasthield
„Kijk eens aan Gelukkige mensen zijn
blijde mensen, niet° Houd het zo, juf
frouw Burgenaar U bent jong. ga ge
nieten van het leven en maak u geen
zorgen over iets, dat waarschijnlijk nooit
meer zal gebeuren U hebt nu afscheid
genomen van uw pukkeltjes, samen zor
gen we ervoor, dat ze nooit meer te
rug komen."
Over de drempel van m'n flatje stap
pend, bleef ik van veroazing staan Lenie
had alles versierd en met een viltstift
op een stuk karton getekend „Welkom
Thuis!". Terwijl ze door de kamerslin-
gers had aangebracht en alle beschik
bare vazen vol bloemen stonden
Zelf stond ze glunderend in de kamer
te kijken „Ik dacht dit is een feest
dag voor Woutje, dus moeten we zorgen
voor een feestelijke thuiskomst
Ik kon me niet meer inhouden, viel
haar om de hals en begon te snikken,
maar van het teveel aan geluk. Ik kon
het niet allemaal tegelijk meer verwer
ken.
Lenie bleef rustig, haar armen om me
heen slaande „Welja, huil maar even
uit aan mijn zusterlijke boezem, dat is
helemaal niet erg. We zijn onder ons.
Ik kan het me voorstellen. Zo'n dag
Het is gewoon opvallend hoeveel nieu-
groepen het laatste jaar aan hetpop-
■mament zijn verschenenen. Meestal
gonnen zij hun platen-carrière di-
^-|fct met een *ikse LP, ook al kon
I en zich wel eens afvragen of dit al-
jd gerechtvaardigd was. Kortgeleden
irscheen in Nederland een door CBS
tgebracht LP van alweer een Neder-
tgebracht LP van alweer een voor
tgebracht LP van alweer een voor
•rscheen in Nederland een door
3S uitgebrachte LP van alweer
voor Nederland nieuwe groep,
tfashmakhan" is de naam en de groep
Candees van oorsprong. Ook zij be
nt in Nederland en dus met een lang-
ieelplaat en het is inderdaad muziek
in een groep, die een LP waard is.
st is lekker swingende muziek meteen
iheel eigen stijl. Fijne nummers, zoals
I know I've been wrong", en het bij-
inder fijne, pittige ,,As the years go
Ook „Shades of loneliness" is een
nummer, waar ik met plezier naar
isterde, met een uitstekende close-
ing. Dat is ook het geval met de meeste
idere nummers, zowel heftige, als rus-
ge. „Nashmakhan" heeft wat mij be
seft in Nederland met deze plaat een
tstekend debuut gemaakt. Hun plaat
in ik van harte aanbevelen! Luister
eens naar in de platenwinkel. Op
BS stero S 64159.
en thuiskomst is emotioneel. Kom...
we gaan er heerlijk bij zitten. En drin
ken we eerst een lekker kopje koffie.
Die mag je toch hebben, niet? Geef me
je dieetstaatje eens aan
Toen ik m'n gladde gezicht had af
geveegd, zenuwachtig lachend en me een
beetje schamend om m'n tranen, bekeken
we de bloemen. Er waren er van de bu
ren links en rechts en zelfs een plant
van Willie Stopezee. m'n kaartpartner.
En natuurlijk van Lenie. Ik was opnieuw
aangedaan door zoveel bewijzen van
medeleven en hartelijkheid Lenie haal
de de buurvrouwen erbij en gevieren
dronken we koffie. Maar aan het gebak
mocht ik niet komen, maar dat kon me
niet schelen, dus knabbelde ik op een
biscuitje.
s' Middags deed ik een dutje, op last
van Lenie, die me bemoederde. „Daar
moet je langzamerhand weer van afwen
nen. Enfin, je gaat toch niet eerder dan
maandag aan je werk Zul je ze daar
zien kijken Ik hoor het al: Wie is die
knappe jongedame? Werkt die bij ons?
Gek, dat ik haar noojt gezien heb, dat
moet vast een vergissing zijn...
Ik lachte maar wat, doch vond het toch
wel fijn En opnieuw voelde ik me rijk
met m'n genezen gezicht. Toen de buur
man 's avonds met Willie Stopezee
binnenstapte en beiden verbaast bleven
staan kijken. Met open mond Toen wend
den ze hun gezichten naar elkaar toe
en vroegen gelijktijdig: „Wie is die
mooie vrouw9 Ken je haar9 Hebben we
haar al eens eerder gezien? Die jurk
komt me bekend voor en die mooie
benen ook, maar dat gezicht is me vol
komen vreemd
M'n hart vloeide over van geluk. Ik
trok ze met beide handen verder de ka
mer in. „Jullie overdrijven natuurlijk,
maar daarom zijn jullie toch lief. Ga
zitten."
Het werd een heerlijke avond, met
Lenie. de beide echtparen-buren en
Willie, die zich ineens ontpopte als een
flirt Ik berispte hem. kwasi-boos maar
hij schudde zijn hoofd en zei: „Meid,
je zou in staat zijn een standbeeld in
leven te brengen. Het is dat ik zoveel
jaren ouder ben dan jij, maar anders
ging ik serieus werk van je maken
Terwijl de buurman nog een duit in het
zakje deed met te beweren, dat hij ei
genlijk veel te vroeg getrouwd was
Mij veelbetekenend aankijkend Maar het
waren allemaal grapjes, di me deson
danks goed deden.
Om tien uur brak Lenie op „Ik moet
in de nachtdinst mensen Fuiven jullie
nog maar een poosje door. Denk om je
dieet, Woutje
Niet lang daarna gingen de anderen
ook weg Ik keek naar de rommel, maar
het ontbrak me nog aan de moed en
wilskracht om alles op te ruimen en
af te wassen Doe ik morgen wel. dacht
ik Want nu voelde ik pas, hoe moe ik was.
Binnen een kwartier lag ik onder de wol
voor het eerst na vijf weken lag ik in
mijn eigen bed. Waarschijnlijk sliep ik
binnen een paar minuten.
Toen ik mijn ogen opendeed, zat Lenie
nog in uniform op de rand van mijn
bed „Zo slapie uit9 Nou, jij kunt het
hoor
„Hoe laat is het?" Ik tastte naar mijn
bril op het nachtkastje en zette hemop
Toen ik op de wekker keek, schrok ik:
bij tienen.
Lenie zag m'n ontredderd gezicht
„Hinderd niks, je bent je eigen baas."
zei ze op vrolijke too „Thee met een
beschuitje?"
Ik rekte me uit „Heerlijk Heb je dat
dan al?"
Ze knikte „Ik heb de kamer aan kant
en alles afgewassen. Foei, wat een rom
mel hebben jullie gemaakt
„Ik had er geen moed meer voor,
gisteravond. Lenie Ik schaam me
„Onzin het was zo gebeurd. Nog geen
uur. Zo, ik ga thee halen."
(Wordt vervolgd).
[diaj
Der-
khoj
roos
?ke-
de
iry-
?rk-
tars
Zij
hij
lOi
ige-
?val
een
dat
het
ijn
late
ijnd
Speelt men op de plaat van The Flock
met elektronische geluiden, op de
vat uwe LP van Santana „Abraxas" ge-
evr urt dit ook. Zij het dan misschien iets
iktioneler dan op de Flock-plaat.
H,n inging Winds, Crying Beasts" heet dat
mmer, waarin Santana gebruik maakt
m de Moog Synthesizer. Beter vind ik
Hack Magic Woman". Santana heeft
rschillende songs op deze plaat geent
de Zuid-Amerikaanse muziek, zoals
Come Va, Se a Cabo, Camba Pa
en El Nicoya. Daardoor is „Abra-
een plaat met gelukkige contras-
i geworden, waar men met plezier
luistert, ook al moet men wel
luden van de stijl van Santana. Maar
staan beslist goede nummers op!
hoes is ook een juweeltje. Tegen-
lorclig wordt er steeds meer aandacht
•steeds aan de verpakking van de plaat
het resultaat is dan steeds meer een
instwerk van typografisch en artis-
k kunnen. De voorkant van de nieuwe
mtana-LP is een kleurige, mysteri-
collage geworden van Indiaanse
rmbolen, bekende en onbekende. Prach-
Santana: „Abraxas", door CBS-Ne-
prland te Haarlem in Nederland op de
J arkt gebracht op nr. CBS S 64087.
De hoes op zich is al een kunstwerk:
een Jeroen Bosch-achtig geheel met
vreemde, macabere vogels in een on
herbergzame omgeving met aan de voet
van de rotsen, daar waar de oceaan op
het strand spoelt: de groep Flock. Ook de
binnenzijde van de uitklapbare hoes is
„niet van deze wereld": een collage van
doodskoppen, oude zeekaarten, scheeps-
instrumenten uit vervlogen tijden. De
nieuwe LP van The Flock is kortge
leden door de platenmaatschappij CBS
uitgebracht en ligt nu in de winkels te
wachten op de kopers. Voor hen dit
artikeltje, ook al blijft een recentie ui
teraard altijd de persoonlijke smaak
van de schrijver. Het is een plaat ge
worden, waarin naast geëxperimenteer
met de elektronische muziek, ook in
verschillende nummers klassieke sfeer
tjes zijn verpakt, waarbij vooral de
elektrische viool van Jerry Goodman
een belangrijke rol speelt. Experimenten
dus, afgewisseld met country-achtige
muziekjes en ook de jazz is op een
knappe manier verwerkt in de nummers.
Voor het overgrote deel zijn het num
mers die zwaar overbelast zijn met zang
van de leden, maar toch is dat niet di-
rekt storend. Het is als een moderne ver
sie van laten we zeggen Edwin Hawkins,
zonder de gospelsound dan.Eigenlijk zou
men het zelf moeten horen, want The
Flock heeft iets. Een bepaalde sfeer van
intense spanning, die uit het meren
deel van de tracks spreekt. Persoon
lijk vind in „Mermaid" op de B-kant
een uitschieter terwijl ook „Big Bird"
tot mijn favorieten behoort. Dit nummer
is grotendeels geënt op de tradities van
de kamermuziek en doet ook iets den
ken aan oude filmmuziek. U leest het,
de nieuwe plaat van The Flock heeft een
grote variëteit aan muziek-ideeën. Daar
om is het wellicht ook een album, dat
waard is om beluisterd te worden. Op
CBS S 64055, in uitstekende stereo.
Violist Jerry Goodman van „The Flock"
Black Widow, te beluisteren op „Rock
Skin Alley, een van de groepen op de
dubbel-LP „Rock Buster".
„Ik nu mijn koffertassen halen'" zei
Signor Rivaldi blij tegen Kappie, terwijl
hij hem op de schouder sloeg „Wij
zullen een prachtmooi reig samen maak!
Fortuna del destino nar exelcio, signor
Capatino!"
„Ja, ja, dat zal misschien ja wel!"
zei Kappie, die zich toch nog wat be
zwaard voelde. Toen Signor Rivaldi ver
dwenen was, ging hij op zoek naar de
maat en de meester. Hij vona ze, som
ber kijkend, in de machine-kamer „Het
is zeker mis9" vroeg de maat „Ja.
jongs, we krijgen een passagier!" zei
Kappie. „Dat zit zo
Hij vertelde hun het hele verhaal, maar
de gezichten van de maat en de meester
klaarden op „Dat zal een fijne reis
worden!" zei de maat, zeer tot verba
zing van Kappie „Ik dacht dat jullie
't niet prettig zouden vinden, dat Sig-
3r Rivaldi mee ging9" zei Kappie
Ach, wat geeft dat?" zei de maat luch
ig. „Hoe meer zielen, hoe meer vreug-
le'" „Tjong ik ben blij, dat jullie voor
?en keer eens niet sakkeren!" zei Kap-
pe „Nee hoor, we vinden het allemaal
even fijn en gezellig!" zei de meester.
„We dachten al, dat het niet door zou
gaan!"
Verzamel LP's zijn „in" tegenwoor
dig. Dat bewijst wel het succes van bij
voorbeeld „Filles your head with rock",
door CBS uitgebracht. Deze actieve pla
tenmaatschappij liet het niet daarbij.
Kortgeleden verschenen een nieuwe ver-
zamel-dubbel-LP onder de titel „Rock
Buster" op de markt en het ziet er naar
uit, dat ook dit album succesvol zal zijn.
Maar liefst 26 groepen presenteren zich
op deze voortreffelijke plaat. Groepen,
die alom bekendheid genieten, maar ook
formaties, die eigenlijk nog maar wei
nig hebben gedaan in Nederland. Voor de
in het grote bos van nieuwe groepen
aarzelende luisteraars een bijzonder
goede gelegenheid om eindelijk eens een
keus te maken. Een keus uit: It's a
beautiful day, met het uitstekende num
mer Don en Dewey van de LP „Mar
rying Maiden". Blood Sweet and Tears
(met Somethin' come on); Soft Machine
(met Excerpt from out bloody rageous)
Miles Davis (met „Miles runs the voodoo
down), The Flok (met „Uranian Circus);
Santana (met Black Magic Woman), Poco
(met You better think twice); Mick Sort-
ley (met Time Machine), The Birds
(met het nummer All Things van hun
nieuwe dubbel-LP Untitled) Bob Dylan
met Days of 49 van zijn Zelfportret-
dubbelalbum) Trees (met Polly on the
shore), Gary Farr (met Im The Mud),
Argent (met „Where are we going wrong)
Rock Workshop (Met Primrose Hill),
Spirit (met Mr. Skin), Skin Alley (met
The queen of bad intentions), Black
Widow (met Mary Clarke) Robert Wyatt
(met To mark everywhere), Redbone
(met „Crazy cajun cakewalk band), John
ny Winter (met Guess I'll go away),
Shuggie Otis (met Bootie Cooler), New
York Rock Ensemble (met Don't wait
too long), Skid Row (met An awful lot
of woman), Pacific Gas L Electric (met
het fijne Staggolee), Edgar Winter (met
Tobacco Road) en tenslotte Al Kooper
(met Country Road). Nou, wie lust er
nog meer peultjes? Keus genoeg zou
ik zo denken! Zes en twintig nummers
van zes en twintig CBS-groepen. Het is
de moeite waard en dat voor een spe
ciale prijs van f 15.90! Aanbevolen. Op
CBS-stereo-SPR 48/49.
Buffy aainte-Marie is een favoriet
van mij. Daarom schrijf ik ook met
heel veel plezier over haar nieuwe
LP „It 's my way", een album waarin
opnieuw de prachtige stem van Buffy
in al haar facetten volledig recht wordt
gedaan, en waarop ook de prachtige
sound van de mondboog, door haar zelf
bespeeld, is te beluisteren. Buffy Sainte-
Marie is een zangeres, waar we ei
genlijk maar weinig van horen, helaas.
Want zij staat op hetzelfde niveau als
bijvoorbeeld Julie Felix en Joan Baez
Sterker nog: Buffy Sainte-Marie weet
in haar songs nog méér expressie te
leggen. Dat is dankzij het feit, dat
zij de sterk-emotionele aspecten van een
zangeres als bijvoorbeeld Melanie heeft
weten te combineren met die van haar
zelf. Soms lijkt ze sterk op Melanie
in haar uitdrukkingswijze en dat geeft
haar songs een extra dimensie van ge
drevenheid. Haar LP „It's my way" is
een uitschieter. Een geweldig fijne plaat
met louter luisterliedjes, die voor een
groot deel door haar zelf zijn geschre
ven De begeleiding is bijzonder sim
pel gehouden, waardoor haar stem be
ter centraal blijft. Ze begeleidt haar
zelf op de gitaar, in sommige lied
jes versterkt met een tweede gitaar,
bespeeld door Art Davis. Voor de be
langstellenden noem ik nog even de
nummers: „Now that the Buffalo Gone,
The old man's Lement, Ananias, Mayoo
sto hoon, Cod'ine, Cripple Creek, The
Universal Soldier, Babe in arms, He
lived alone in town, You're gonna Need
somebody on your Bond, The incest
song, Eyes of amber en It's my way.
Sterk aanbevolen! Op Vanguard VSD-
79141-stereolab, uitgebracht door de
platenmaatschappij Inelco Holland te
Amsterdam.
Bert Vos.
