BLACKHAWK
I
En God
schiep
de mens
machinebediendes
ADVERTENTIES ZIJN 00K NIEUWS!
die
wordt
beter
gelezen
Smultip van de Week
TECHNISCH
PERSPECTIEF TEKENAAR
Gebr. van Heugten N.V.
vrouwelijke
administratieve kracht
Banketbakkerij TIEM v. d. HENGEL
VARKENSVLEES
IS NOG VOORDELIG
2.28
2.28
4.25
2.98
4.75
1.25
C. Ph. Spaans
C0ÖP. RAIFFEISENBANK LEUSDEN
!te koop
Automobielbedrijf Buitenhuis
Ióooooooooooooooooooooo
MAGERE
SPEKLAPJES
VERSE
WORST
MAGERE
VARKENSLAPJES
KARBONADE
I lAMLAPpfjy
SLAGERS HAM
Magere Speklapjes met gemengde vruchtjes
Kappie en het verlaten eilant
DONDERDAG 11 MAART 1971
NEDERLAND N V.
WOUDENBERG
een jong, dynamisch bedrijf, fabrikante van hoogwaardige hydraulische appa
ratuur.
Wij zoeken op korte termijn een:
die belast zal worden met het verzorgen
van alle technische tekeningen en docu
mentatie t b v. onze service-afdelingen.
Hiervoor zal hij een technische opleiding
dienen te hebben op UTS-niveau en enige
jaren ervaring in een gelijkwaardige baan,
zodat hem het maken van layouts en druk
techniek bekend zal zijn.
Verder is het voor het goed vervullen
van zijn taak noodzakelijk de Engelse taal
in woord en geschrift te beheersen.
Leeftijd 22-28 jaar.
Sollicitaties te richten aan de Directie van
bovengenoemde N.V. Nadere informaties
worden u gaarne verstrekt op ons bedrijf,
Laagerfseweg 29 (tel. 03498-1641).
's Avonds kunt u bellen 08813-478 of
03420-4539.
AN APPLIED POWER
HEUGA
te LEUSDEN
vraagt
voor de weverij
Ook zij de geen fabrlekservaring
hebben zijn welkom en kunnen in
de praktijk worden opgeleid.
Onze toekomstige medewerkers
dienen in principe bereid te zijn,
in ploegendienst te werken.
gratis bedrijfskleding
reiskosten vergoeding
faciliteiten bij aankoop van
Heugoprodukten
Kosten bedrijfspensioenfonds
voor rekening van het bedrijf.
De gefabriceerde weefsels maken een belangrijk deel uit van de in onze
andere bedrijven te maken Heugatapijttegels
Indien u geïnteresseerd bent wacht u prettig verantwoordelijk werk dat wij
goed honoreren
Volwassen loon bij 21 jaar.
U kunt zich op de volgende manieren met ons in verbinding stellen:
Schriftelijke aanmelding bij de afdeiing Personeelszaken. Postbus 16. Scherpen-
zeel (Gld
Mondelinge aanmelding na telefonische afspraak kan worden geregeld te
Amersfoort en te Scherpenzeel gedurende de werkdagen Tel. 03497-1814
GEVESTIGD TE LEUSDEN-Z.
ni. J. S. C. Tijmensen-van de Kamp
Dierenarts v B v Oosterhqutlaan 40
Tel. 03490-10761
Spreekuur kleine huisdieren
ma t.m. vr. van 13.3014.00 uur
di en vr van 19.0019.30 uur
vraagt voor spoedige indiensttreding
voor lichte kantoorwerkzaamheden
Leeftijd 16 jaar. Vereist Mulo of gelijkwaar
dige opleiding. Typediploma strekt tot aanbeve
ling.
Sollicitaties te richten aan de directie van de bank, Asschatter-
weg 3, Leusden-Centrum, Telefoon 03496-1301.
I GEVRAAGD:
voor 1 onzer medewerkers WONING
omgeving Ede-Utrecht, huur tot f 200,
If AANGEBODEN:
ruime ééngezinswoning met zolder, bad
kamer, 3 slaapkamers en grote tuin.
huur 98,p.mnd. te Rijsenhout Aals
meer. 15 km Amsterdam en Haarlem
30 km Den Haag, nabij Westeinderplas
sen.
I Schriftelijke of telefonische aanbiedingen: NOR
DEN - TEMPO N.V Stationsweg 281, WOUDEN
I BERG, Tel. 03498-2134
VW 1300, met schuifdak, 1968, 31.00 km.
MORRIS 1000. COMBI. 1969
FORD CORTINA. 1968-1969
FORD TAUNUS 17M. 1968
1 FORD TAUNUS 12MTS, 1967-1968
FORD TAUNUS 12M. 1968
FORD TAUNUS 12M, 1967
FORD TAUNUS 12M. 1966
Pr. Frederik Hendriklaan 28 LEUSDEN
'n Vrouwtje kwam van 'n soireetje
Ze had nog wat trek - 'n klein beetje
Voor haarzelf en voor Siem
in iets lekkers van Tiem
Want die immers - weet wel z'n weetje.
Zwarteweg 6 - Telefoon 1263
Leusden - Centrum
De zaak naar na smaak
Probeer het eens
met een nn^s>
grotere advertentie
H
X
w
2
u
O
(K
CC
2
z
2
2
X
H
v zonder zwoerd
Zie smultip
500 gram
van jong varkensvlees
fijn gekruid
500 gram
van de schouder
90 min. stoven
500 gram
50(( gram
500 Oram
150 gram
Bestrooi de lapjes met zout en flink wat kerrie. Zet ze nu samen met de
boter in de koekepan op 't vuur. Matig hoog.
•I
Als de lapjes bruin zijn uit de pan halen en op de vleesschaal leggen. In het
bakvet doet u nu de inhoud (ook het sap!) van uw blikje gem. vruchtjes.
Aan de kook laten komen en over de speklapjes gieten.
Heerlijk bij puree of rijst met doperwtjes!
LEUSDEN-CENTRUM
TELEFOON 03496-1455
(Parkeerruimte ook op
vrijdagavond) KEURSMGËR
O
FEUILLETON
door
mevrouw
T. van de
Weitgraven
-15-
Door een mist van woedende tranen
zag hij zijn vader ten prooi aan emo
tionele gedachten Het raakte hem niet.
Niets wat zijn vader betrof raakte
hem nog op het ogenblik, omdat het
hem tegen de borst stuitte, dat de oude
man hier maar zo bleef zitten, terwijl
Jan-Hendrik, zijn zoon, vandaag trouw
de. Hij zag ineens de feiten niet meer.
Jan-Hendrik was gelukkig Ondanks
deze ellendige situatie. En hij wou ge
lukkig zijn met hem en zijn Hennie. Wat
maakte het verschil van stand nog uit.
Als hij dan aan Sophia de Wilde dacht
De professorsdochter. Nou het was met
recht een wilde. Ze deed haar naam
eer aan. Die geraffineerde meid, hij
mocht God wel op zijn blote knieën
danken, dat hij zo van haar afgekor. -n
was. Zijn geld. Zijn wagen. En zij., af
komst, dat waren de drie belangrijkste
Factoren van haar omgang met htm.
"En sex, dat was wat bij haar. Ke
rel, wat dat betrof had hij volop kun
nen genieten Maar wat hppft dat met
liefde te maken? Sex en liefde, nee in
lit geval gingen ze niet samen. Hij
had volop genoten, waqt ze vroeg er
zelf om, en hij was op dat punt ge
voelig.
Dat was niet het leven. Dat was
vulgair. Hij begon Sophia te veraf
schuwen. In die tijd kwam hij er
achter dat hij niet de enige was
Dat was dan gelijk een mooie aanloop
om er een punt achter te zetten.
Ze had hem gesmeekt of hij blij
ven wou. Hij luisterde niet. Hij had
genomen en genoten, maar de ware
liefde vond hij niét.
Nóg een teleurstelling kreeg Hen-
,drik-Jan te verwerken toen kort na het
'vertrek van Eduard een zestal van zijn
arbeiders hem graag even wou spre
ken Jan-Dekker deed als oudste na
onderling overleg het woord.
,,Ja ziet u," zei hij schuchter, ,,wij
zouden graag vanmiddag samennaarde
kerk willen, om de inzegening van Jan-
Hendrik zijn huwelijk bij te wonen.
Kunnen we daarvoor een paar uur vrij
af krijgen?"
Een satanische lust brak er in Hen
drik-Jan los Een lust om alles bij
elkaar te schreeuwen en te vloeken
Maar hii wist, hij zou er geen stap
veraer mee komen. Het waren geen
kleine jongens meer, die hij kon tegen
houden Met uiterste krachtinspanning
probeerde hij te glimlachen. Het werd
een raar vertrokken grimas. „Ja,"
zei hij moeilijk, „dat is goed als
jullie maar voor het melken terug
zijn."
Dankbaar i-.nikkend gingen de mannen
Er restte de oude niets anders dan een
diep medelijden met zichzelf Ze moes-
ton hem toch wel hebben vandaag,
vooral dat mei tduard zat hem niet
lekker. Dat die hem nu ook al begon te
dwarsbomen. Met hem had hij nooit
moeilijkheden gehad, die drommelse
jongen Wat zei hij ook weer van die
Hennie? O ja, u moest eens zien
wat een schat van een kind het is.
Het mócht wat! Nou, als je zo'n vent
als Jan-Hendrik aan de haak sloeg,
dan wóu je wel schattig zijn. En die
familie maar lachen. Hij zag zichzelf
al met die arbeider van een Van 'tLand
op de bruiloft Bespottelijk! Nee, hij
had nog steeds geen behoefte aan zo'n
schoondochter, hoor. Die Jan-Hendrik,
die sufferd was voor een knap smoel
tje door de knieën gegaan. Liefde,
ha!
En die Eduard begon ook al op de
zelfde manier te kletsen Vorige week
had mijnheer zijn verkering verbro
ken. Mijnheer vond er niks meer aan,
zei hij. Hij hield met van haar. Jan-
Hendrik had hem al aardig beïnvloed
Straks kwam hij ook nog met een
arbeidersmeisje thuis.
Een mooi span, die zonen van hem.
Verwend waren ze. Door en door.
Hier, dit mooie erfgoed met al zijn
rijkdom en weelde, scheen hun niets
te doen. De heren waren er mee
opgegroeid en wisten niet beter. Maar
hun oude vader daar bekommerden ze
zich niet om. Die moest maar zien
'wat er van de „Linde-Hoeve" terecht
kwam. Jan-Hendrik had een behoor
lijke kans gehad, om dit jaar nog de
baas hier te zijn, want hij wou zich
terug trekken, zijn hart speelde de
laatste jaren herhaaldelijk op Hij wist,
er kwam een tijd van ophouden. Alle
hoop was op de oudste gevestigd. De
klap was hard
Opnieuw kwam het medelijden met
zichzelf, en met het medelijden het
verdriet, pijnlijk en scherp. Was de
liefde van die jongen dan zo stern,
voor dat meisje dat hij zó kon han
delen0 Met trillende vinger nam hij
de Bijbel van de boekenplank Onrus
tig bladerde hij[, tot hij vond wat hij
zocht: Connthiers 13:13, het gedeel
te over de liefde. Vooral de laatste
twee regels nam hij goed in zich op.
„Zo blijven dan: geloof, hoop en lief
de, deze drie, maar de mééste van
deze is de liefde
Hendrik-Jan liet de bijbel zakken.
Och-arme Hij had de liefde niet ge
kend. En niet ontvangen
HOOFDSTUK 11
De gescheiden zitplaatsen van de
Van Dalsems in de kleine dorpskerk
ergerden dominee Van Dalen. Hij ken
de de oorzaak Kort voor het huwe
lijk had hij een langdurig gesprek met
Jan-Hendrik gehad. Hij wist dat het de
jongen dwars zat, maar dat hij niet
anders kón en wóu. En hij als dominee
had veel begrip voor de situatie, waar
het de jongen betrof. Hennie was een
best en zacht meisje, ze was jaren
lang een catechisante van hem geweest
Daar was niets op aan te merken
Wat kwamen de afkomst en de stand
er dan op aan?
Ja, Jan-Hendrik had goed gehandeld,
en wat die oude Van Dalsem in zijn
hoofd had was niet goed te praten
En zo rijpte in dominee Van Dalen
het plan om eens met Jan-Hendrik
te gaan praten, want er was zo wel
het één en ander, waar hij als domi
nee het volste recht toe had om eens
onder vier ogen nader te bespreken
Het was eind november en het open
haardvuur brandde al volop op de
„Linde-Hoeve". Het was koud voor de
tijd van het jaar.
Dominee Van Ualen wreef zijn handen
warm boven het vuur en wachtte op
de komst van de oude Van Dalsem.
Het dienstmeisje zou mijnheer wel
even roepen, als dominee dan maar
vast naar binnen wou gaan.
Dominee keek rond in de grote rijk-
gemeubileerde kamer. Dit alles loog er
niet om. De meubels en alles spraken
van echt waardevol antiek waar menige
met bewondering naar zou kijken
Maar het straalde geen warmte uit,
geen huiselijke gezelligheid. En domi
nee kon zich de levenslustige Jan-
Hendrik hier onmogelijk voorstellen
Als hij dan dacht aandebedrijfleiders-
woning bij de Vreekamp", wat een
warmte daarvan uitstraalde! De knusse
kamer met zijn vrolijke moderne meu
beltjes. Dat beinvloede je gewoon, je
kon er bijna niet wegkomen Als ver
scheidene keren was hij binnengewipt
bij Jan-Hendrik en Hennie. Het was zo',
mooi loopje daar even naar toe. want de
.Vreekamp" lag net op de driesprong
waar zijn pad dikwijls langs liep, wan
neer hij op ziekenbezoek geweest was,
of andere visites afgelegd had En hij
wist dat hij altijd met open armen werd
ontvangen.
Het prille huwelijk bloeide op onder
de zon van de liefde. Je kon het van de
gezichten lezen Dat maakte dat ook de
buitenwereld mee leefde met het jonge
paar, en diegene die een gezond ver
stand had. wist maar al te goed wie hier
de hoofdschuldige was van de verwij
dering onder de Van Dalsems. Eens te
meer overtuigde de dominee zich dat
hij goed gedaan had door hier naar toe
te komen.
Hij keerde tot de werkelijkheid terug
toen de deur zacht open kierde. De oude
kwam binnen, en mét dat de dominee
hem zag, met dat strakke gezicht viel
het hem op hoe oud Hendrik-Jan van
Dalsem geworden was. Dominee ver
moedde, de oude leed, maar wilde door
zijn koppige trots niet toegeven De
oude dwarskop.
„Zo dominee, en waar heb ik uw
komst zomaar aan te danken?"
Hendrik-Jan drukte de warme hand
van de predikant, en liet zich vervolgens
neer in zijn rookstoel bij het vuur Do
minee nam tegenover hem plaats, en
zei „Wel broeder Van Dalsem, laat mij
maar gelijk met de deur in huis vallen,
die gescheiden plaatsen in de kerk van
u en Jan-Hendrik die brachten mij op
het idee om eens hier te komen Er zit
iets scheef tussen u en uw zoon en dat
moet weer recht, broeder Van Dalsem
En om zijn woorden kracht bij te zet
ten zei hij nog eens „Dat moet weer
recht van Dalsem." „Dat kan zoniet."
De oude verschoot van kleur. Natuur
lijk. Hij had het kunnen weten. Dat was
de reden van dominees onverwachte
komst hier. Misschein had Jan-Hendrik
hem gestuurd Misschien. Maar die ge
dachte verwierp hij weer gauw, want
hij wist, dat Jan-Hendrik nog wel mans
genoeg was om zelf te komen, als er
gepraat moest worden. Jan-Hendrik zou
nóóit een ander sturen Zélfs een do
minee niet.
Wat wilde die man eigenlijk bereiken
met zijn gepraat? Die dacht zeker dat
alles zomaar even ging, en dat het met
zijn mooie gepraat alles zoweer koek
en ei was. O nee dan was hij hier aan het
verkeerde adres. Wat begreep die man
nou van de hele zaak! Wat wist hij ei
genlijk van die.die. Hendrik-
Jan verzette zich tegen een woede -
aanval. Hij moest wel. Anders zou hij
zo dadelijk weer last met zijn hart heb
ben Hij beheerste zich uit alle macht
„Dus dominee ergerde zich aan ons
gedrag zo..zo."
Hij keek op, en zijn ogen peilden
recht de ogen van de ander: „Weet
dominee eigenlijk wel wat er aan de
hand is?" Zijn stem had heel onderda
nig gekloken maar zijn ogen waren
koud en berekend.
Het ontging daminee Van Dalen niet.
Hij begreep Het zou niet meevallen
hem in te laten zien hoe dwaas hij han
delde En het zou niet meevallen hem
te doen begrijpen, dat de wereld nog
meer waardevolle mensen bevatte a;
alleen rijke landheren.
„Ja" zei hij kalm, „ik weet he*
goed wat er aan de hand is VanDalsuc
wanteen paar dagen voor het huwelij
van Jan-Hendrik en Hennie.-Hij noem
de met opzet de naam Hennie, om d
oude te laten voelen dat Hennie er wa
en dat ze niet meer weg te denken viel
omdat ze bij Jan-Hendrik hoorde- „hd
ik een gesprek gehad met de jongen, e
ik moet u eerlijk zeggen: ik begrijp
niet. Ik begrijp u hélemaal niet. Jao
Hendrik had volgens mij nooit een ande
meisje kunnen vinden dat beter bij hei
past."
Hij glimlachte vertederd bij die
dachte. „Och" zei hij zacht, „U moe:
eens zien hoe fijn die twee samen zijl
U moest eens zien, hoe.
- 24 -
Zo spoedig als de orkaan was komen
opzetten, zo spoedig verdween hij ook
weer ineens. Het werd lichter. De zee
was nog ruw, maar het was niets ver
geleken bij wat het geweest was. „We
leven nog!" zei de maat verbaasd. „Ja,
wat dacbt je!" zei Kappie. „Dacht je,
dat ik me door zo'n orkaantje op m'n
kop laat zitten! Daar kunnen m'n oude
„Kraak" en ik wel tegen, en zo is het
maar net! Kijk eens jongens! We zijn
vlak bij land...net wat ik al dacht! Het
zal wel een eiland zijn. Er staat nog
een vuurtoren op ook! Waarom heeft
dat ding geen licht gegeven? Dat is
vreemd, jongens! Waarom werkte dat
ding niet? Dat zou ik wel eens willen
onderzoeken. Vier de sloep maat! We
zulleu eens gaan kijken!"
Even later roeide Kappie, de m
en signor Rivaldi naar het eiland f
Ze trokken de sloep op het zand en
gaven zich meteen naar de vuurtors
Ze konden zo naar binnen stappen, *s
de deur stond open. „Waarom moei
we hier nu weer heen?" dacht de mai
„Ik was veel liever rustig aan bod
gebleven! Altijd wat! Nooit eens rust
