Voortreffelijk spel
van „Culdoto" in
De kruik te water
Op de
draaitafel
IK ZOEK
DE
VROUW
Gar ij Wright:
Extraction
T>T>
DBMT:
iRESHAIR
Steve Benbow
Sings Irish
Songs
Rod Herbie
Singing
Revolution
Les Humphries
Singers
Feuilleton
door
Henk van Heeswijk
Kappie en het verlaten eiland
VRIJDAG 16 APRIL 1971
5
ACHTERVELD - De toneelvereniging
„Culdoto" hield in ,,Ons Gebouw"
haar jaarlijkse toneeluitvoering. Op
gevoerd werd het blijspel ,,De kruik
te water" van Arnold Helsbey. On
danks het vergevorderd seizoen was
belangstelling groot. De grote zaal
- bijna geheel bezet. Opvallend groot
het aantal jeugdige bezoekers. Een
voorkomend euvel op dergelijke
avonden - een rumoerig jeugdig publiek
achter in de zaal - bleef geheel ach
terwege. Dat was ongetwijfeld mede
i gevolg van de vlotte en goede ma-
r waarop de spelers van Culdoto"
spel presenteerden.
Het spel, dat zich afspeelde opeen
boerderij in Engeland bevatte alle stof
om het publiek te amuseren. Het tes
tament van de overleden eigenaar van
de boerderij bevatte dusdanige zon
derlinge voorwaarden, dat onvoorziene
verwikkelingen daarvan het gevolg wa-
"i De erfgenamen trachtten op aller-
manieren de vreemde voorwaarden
ontduiken Alle listen liepen echter
een mislukking uit. De tiran van de
de
was
was
veel
Voor de rest: ach, het is een echte
plaat van DBMT- In uitstekend stereo
uitgebracht door de platenmaatschap
pij Phonogram te Amsterdam op Phi
lips 6308 029.
familie, Pudence Hannacott, wist ie
dere poging te verijdelen Alles werd
daarna in het werk gesteld om deze
sta-in-de-weg uit het huis te krijgen.
Zonder resultaat overigens Tenslotte
werd de instudering van een toneel
stukje dat de diverse leden van de fa
milie, tesamen met huispersoneel en
vrienden, zouden gaan spelen, de op
lossing. Samuel Meacock, de plaat
selijke caféhouder, die nog niet eer
der op de repetities was verschenen,
trachtte dit verzuim goed te maken
door maar meteen met de deur in
huis te vallen Het liefdesaanzoek -
een onderdeel van zijn rol - bracht
hij dusdanig dat Prudence Hannacott,
die op dat moment als enige van de
deelnemers nog maar aanwezig was,
de zaak ernstig opnam. Zij was hier
door zo geschrokken dat zij overhaast
de vlucht nam om aan het gevaar
Meacock" te ontkomen, een verheug
de familie achterlatend
Het spel werd onder regie van Jos
Rijpert voortreffelijk gebracht. De
traditie, dat Culdoto zeer veel zorg
aan haar uitvoeringen besteedt, werd
ook nu weer door alle spelers, zonder
uitzondering, waargemaakt. Zonder de
overige spelers te kort te doen ver
dient Henk Smit voor zijn voortreffe
lijk spel als Ned Ruddle, de knecht,
een extra vermelding.
De rolverdeling was als volgt.
Tilda Hannacott Hennie van de
Hengel-van Nimwe-
gen
Prudence - Mien van Dalen-
Voskuilen
Faith (dochter) - Hetty van Hamers-
veld
Bob Sladen (vriend)- Wim Vos
Nedd Ruddle (knecht) - Henk Smit
Miss Loveday - Greet Wessels-
Freesen
Mrs. Middleton-
Jones - Maria van Ha-
mersveld
Samual Meacock
(caféhouder) - Bert van Wegen
Cicely (dienstmeisje) - Joke Smit- van
Dalen
NIEUWE PLATEN,
BELUISTERD EN
BESPROKEN
Sinds het vertrek van Dave Dee
hebben de overgebleven Dozy, Beaky,
Mick en Tich, oftewel Trevor Davies,
John Diamond, Michael Wilson en Ian
Amey, zich intensief bezig houden met
toernees, televisie- en radio-optre
dens en het maken van grammofoon
platen. Vooral het laatste was bij
zonder belangrijk, aangezien de groep
nog moeilijk kon teren op het succes
van ,,Bend it", de hit die de groep
(met Dave Dee) bekendheid gaf.
In 1969 kwam „mr President" van
de persen en het leek erop, dat DBMT
moeiteloos terug waren op de inter
nationale hitlijsten Het bleef echter
angstig stil en juist op het moment,
dat de talloze vertwijfelde fans zich
beginnen af te vragen of het viertal
wellicht voor goed verdwenen is, is
er de nieuwe LP Fresh Air" met
negen rasechte DBMT-composities.
Het opvallende van de songs van
deze groep vind ik het bijzonder goede
drumwerk van Michael Wilson Het
is overheersend, maar niet storend.
Als liefhebber van een fikse muzikale
slag-partij kan ik Fresh Air" dan ook
van harte aanbevelen bij alle gelijk
gestemden. Luister maar eens naar
..Soukie", waarin Michael Wilson be
halve zijn drumstel, ook de torn toms
op een meer dan voortreffelijke wijze
bewerkt, in de stijl van het vroegere
knalgoede werkje ..Zabadak" Der
gelijk steengoed drumwerk is ook te
beluisteren in bijvoorbeéld ,,She was
a raver"
Gary Wright, de oprichter van, en drij
vende kracht achter de welhaast legen-
dariese formatie Spooky Tooth, is niet
op de met ,,That Was Only Yesterday",
,,Son Of Your Father" en ,,I Am The
Walrus" verdiende lauweren gaan rus
ten. Integendeel, hij is als organist,
zanger en producer aan een zeer veel
belovende solo-carrière begonnen.
Toen in de loop van 1970 Spooky Tooth
uiteenviel, heeft Gary eerst gepoogd
de groep nieuw leven in te blazen.
Dat bleek echter op teveel moeilijkhe
den te stuiten, waarna Gary maar be
sloot om een totaal andere groep bij
een te brengen. De eerste musicus, die
hij voor zijn bandop het oog had, was
gitarist Hugh McCracken. Met zijn
tweeën begonnen ze aan Gary's eerste
elpee, waarvoor verder als session-
musici de basis van de Plastic Ono
Band (bassist Klaus Voormann en
drummer Alan White), pianist Jim
Price en slaggitarist Bob Uribi werden
aangetrokken. Gary zelf nam uiteraard
het orgel en de zang voor zijn reke
ning. En komponeerde alle songs.
Begin januari kon technicus Andrew
Johns handenwrijvend de definitieve
master-tape afleveringen op de A&M-
burelen te Londen, waar iedereen ra
zend enthousiast was en onmiddellijk
een rush-release georganiseerd werd.
Vrijwel tegelijkertijd kon Gary zijn
nieuwe groep aan het Britse publiek
voorstellen. Behalve Gary en Hugh
maken er drie ex-leden van Fothe-
ringay deel van uit.' Drummer Gary
Conway, bassist Pat Donaldson en gi
tarist Jerry Donahue Gary Wright's
eerste album Extraction" (AMLS
2004) en de single ,,Get On The Right
Road" (14864 AT) zijn inmiddels ook
in ons land uit
.Extraction" is de moeite van het
beluisteren ten volle waard. Het is een
plaat, waarop de muzikale talenten van
Gary Wright goed naar voren komen.
Een gevarieerde plaat ook, met voor
treffelijke nummers als „We try hard"
„Over you now" en I've got a story".
Pittige nummers: „Get on the right
road" (ook op single verschenen) en
„The wrong time". „Extraction" is
voor mij één van de betere pop-LP's
van de laatste tijd. Voor de rest kan ik
u alleen maar aanraden zelf te gaan
luisteren. De plaat werd uitgebracht
door Anola Eurodisc Benelux NV te
Haarlem in een werkelijk schitterend
getekende, volledig uitklapbare hoes.
Het is een hoss, anders dan andere.
Men kan hem helemaal uitklappen, niet
zoals de gebruikelijke hoezen, maar
zodanig, dat er geen apart vak voor
de plaat zelf overblijft. De binnenzijde
toont dan een bijna levensgroot, gete
kend portret van Gary Wright.
Ierland staat tegenwoordig voorna
melijk bekend door de onrust die in
het land heerst, met name in Noord-
Ierland, en dan vergeet men vaak,
dat er ook nog andere dingen zijn,
zoals muziek en zang. Er zijn niet zo
veel platen in Nederland, waarop men
deze „folklore" kan beluisteren. En
dat is bijzonder jammer, want de Ierse
zang en muziek is best het beluisteren
waard Het zijn meestal prettige, pit
tige melodieën, die goed in het gehoor
liggen of melancholieke songs, een
beetje dromerig De platenmaatschap
pij Basart heeft in Nederland een LP
uitgebracht, waarop Steve Benbow tien
prachtige Ierse songs ten gehore brengt
- begeleid door het orkest van Denny
Wright Liefhebbers van folklore- een
pracht van een plaat' Luister er eens
naar bij uw platenhandelaar Steve
Benbow zingt op deze LP, die voor
nog geen negen gulden in de winkel
ligt Irish Rover, Fine girl ye are.
Mountain Dew, Softly flows the Clare,
O' Rafferty 's Pig. Salltery's Mounted
Fut, Spanish lady. Spinning Wheel,
Football Crazy en Eileen Oge. Prach
tige arrangementen Het geheel maakt
een ontspannen, plezierige indruk
Aanbevolen! Uitgebracht op het Redif-
fusion-label nr ZS 53
Het vreemde van de eerste LP op
het MAM-label (het merk, dat tot voor
kort zoveel Jones en Humperdinck in
zijn platen deed, maar sinds enkele
maanden een snufje Sullivan toevoegd)
is dat er van de beide makers Rod
Demick en Herbie Armstrong eigenlijk
weinig bekend is. Vast staat echter,
dat hun eerste LP „Little Willie Ram
ble" een uitstekend debuut is. Hun
eerste plaatprogramma vond enige tijd
geleden op het Decca-label plaats en
hoewel de single nauwelijks of niets
deed, had het nummer eeh welhaast
profetische titel: „We're on the right
track"!
Rod Demick en Herbie Armstrong
komen beide uit Ierland, waar ze ge
ruime tijd optraden met minderbeken
de folk-groepen. Sinds ze hun eerste
single opnamen wonen ze in de Engel
se hoofdstad. Alle composities op
„Little Willie Ramble" zijn door het
tweetal zelf geschreven, terwijl zij
bovendien ook een groot gedeelte van
de muziek voor hun rekening nemen
„We're on the right track" staat wel
licht uit bepaalde sentimentele over
wegingen op deze LP, maar misstaat
belsist niet tussen de wat recentere
nummers. Integendeel!
Dat Rod en Herbie niet beschouwd
worden als LP-artiesten moge blijken
uit het feit, dat binnenkort een single
afkomstig van de LP wordt uitge
bracht met de hittip „Over the Val
ley" en de al eerder genoemde com
positie „We're on the right track"
Demick en Armstrong horen duidelijk
thuis in het rijtjeWaarvan-Wij-Veel-
Verwachten" artiesten
„Little Willie Ramble" is een LP,
waarop veel fijns valt te beluisteren.
Lekkere, ontspannen nummers meteen
fikse tik folk, zoals „Waiting for the
train" en het eerder genoemde „Over
The Valley". Rod Demick en Herbie
Armstrong hebben beiden een goede
stem, die ze dan ook ten volle benut
ten. Wat mij betreft: warm aanbevo
len. Uitgebracht door Phonogram te
Amsterdam op het MAM-label nr. AS
1001. De stereo-kwaliteit is eveneens
uitstekend
Voor de liefhebbers van het moderne
pop-koorwerk ligt er een nieuwe LP
op mijn draaitafel, namelijk „Singing
Revolution" van Les Humphries Sin
gers. Een in een artistieke hoes gesto
ken LP waarop maar liefst 28 nummers
staan geperst. De LHS-sound is het
voornaamste element en laten we eer
lijk zijn: die sound betekent succes!
Bovendien is het een aantrekkelijk ge
luid voor alle fans en ook de niet fans
moeten toegeven, dat het vakmanschap
van hun songs afstraalt. De LP „Singing
Revolution" bevat vrijwel alle recente
hits, voorzien van de LHS-zang Fijne
arrangementen en dat allemaal in uit
stekend stereo. Een aanradertje van de
eerste orde, hoewel ik persoonlijk de
voorkeur geef aan volledige nummers
boven de verkorte versies, zoals ze op
deze plaat zijn te horen.
Een selectie heeft altijd het nadeel,
dat men juist de beste nummers maar
eventjes hoort, net als men de smaak
ervan te pakken krijgt. Het komt op
hetzelfde neer als men een volledig
diner bij u weghaalt, terwijl u nog
maar twee kleine hapjes hebt genomen.
Maar ik geloof niet, dat dit voor velen
een bezwaar zal zijn, zodat deze ove
rigens voortreffelijke langspeler zijn
weg zal vinden in Nederland
Nog eventjes de nummers- Me and
my life; Lola, Rainbow; Neanderthaler
Man, Feeling my way; Lookin' out my
back door; Ball of Confusion, Jean be
bad; Future Blues; Black Night; Woman
I'm gonna make you mine, Black Pearl,
Ra-ta-ta; Goodbye Sam, Hallo Saman-
tha; War; Niagara, Paranoid; Natural
Sinner, The Witch; Michael; Soolaimón;
Cracklin' Rose; A Song of Joy; Some
thing; Close to you; Carry That Weight;
Travellin' Man en Keep Knockin'
Les Humphries zelf is momenteel
arrangeur van het orkest van Robert
Last (een broer van James) en wordt
beschouwd als een van de beste. Dat hij
goed thuis is in het maken van goede
koor-arrangementen, bewijst deze
nieuwe plaat van hem en zijn singers!
Aanbevolen Uitgebracht door Phono
gram te Amsterdam op het Decca-
label SLK 16 692-P. Stereo-kwaliteit:
uitstekend
Van Santana verscheen een nieuwe
single, „Oye Como va" met op de
keerzijde „Samba Pa ti". Twee num
mers in de stijl als op de plaat „Abra
xas", ritmisch sterk Latijns-Ameri
kaans getint popwerk. In uitstekende
stereo. De groep Santana is op 18 april
a.s. in Rotterdam voor een optreden.
CBS-7046.
LES HUMPHRIES
•1-
INLEIDING
In het begin van dit verhaal komt een
advertentie voor, waaraan de titel van dit
verhaal is ontleend
Bedoelde advertentie heeft een paar
(aar geleden letterlijk gestaan in de
irant, die eveneens in dit feuilleton
wordt genoemd.
Dit is evenwel het enige „historische"
dat in „Ik zoek de vrouw" werd ver
werkt. Maar deze advertentie frappeer
de mij dusdanig, dat er een ideetje be-
in te groeien omtrent een romance.
Welk ideetje u thans uitgewerkt krijgt
als een compleet verhaal rond vier sym
pathieke jonge mensen
Om elk misverstand bij voorbaat te
voorkomen: ik ken de werkelijke steller
van de advertentie niet. Ik weet evenmin
of hij er sukses mee heeft bereikt Net
zo min als ik weet, of de opgeroepen
jongedame al of niet in Winterswijk
woont en al of niet op de annonée heeft
1Kj gereageerd.
Zo hij en/of zij dit verhaal gaat le-
:n, en alle anderen, die eventueel bij
deze publikatie betrokken waren, of er
daarna mee te maken gehad hebben het
iele verhaal is pure fantasie Maakt u
>eslist geen gevolgtrekkingen, want zo
in zitten, is het enkel toeval.
Waarom dan dit „verhaal-rond-een-
Edvertentie" werd geschreven? Omdat ik
de idee van de advertentie-opsteller op
(jj: deze wijze origineel vond. Voor het ge
bruikmaken ervan en het uitwerken
meneer X, juffrouw Y, of misschien
reeds echtpaar X-Y: mijn excuses!
Wat allemaal niet wegneemt, dat ik
Wnterswijk een boeiend stadje vond
met prettige mensen En dat ik per
soonlijk een keer heerlijk gegeten heb
het Stationsrestaurant, zodat wat ik
hierover beweer in de loop van het ver
baal, waarheid is.
Voorts is het best mogelijk, dat er wer
kelijk een meubelzaak is aan deBeuken-
borstweg. De andere woninginrichtingen
m Winterswijk moeten me maar niet
kwalijk nemen, dat ik die éne zaak heb
genoemd.
Als menige krantenlezeressen en -le
zers, in of rond Winterswijk in het bij
zonder en de rest van het land in het al
gemeen, welwillende belangstelling zal
hebben voor „Ik zoek de vrouw", dan
ben ik ervan overtuigd, dat niemand me
bet lenen en gebruiken van enkelenamen
en toestanden zal kwalijk nemen
HENK VAN HEESWIJK
dl-
HOOFDSTUK 1
De elf dames en heren, die tezamen met
de beide wethouders de raad vormden
van de gemeente Wiebscha op de Gel
ders-Overijsselse grens, zorgden die
avond voor de dorpssensatie van het
jaar, toen ze tegen de voordracht van b.
en w. in met acht van de dertien stemmen
nummer 2 benoemden als de nieuwe ge
meente-opzichter. met passering van
nummer 1, die maar vier stemmen kreeg
en één blanco
De gemeente-secretaris, die met de
beide wethouders aan de brede tafel zat,
keek voor alle zekerheid de stembriefjes
één voor één nog eens na. maar het leed
geen twijfel: Jan Jongerts, voorman eer
ste klas, met twaalf dienstjaren in Wieb
scha en een onberispelijke staat van
dienst, was gepasseerd. Inplaatsdaarvan
was één van de sollicitanten buiten het
dorp, de heer W. Doggenaar, een Zaan-
kanter, die ze helemaal niet kenden, met
ruime meerderheid benoemd.
Burgemeester Breekpot, van afkomst
een Drent, zat wel even beduusd te kij
ken De beide wethouders lieten duide
lijk bemerken, dat ze behoorlijk gepi
keerd wa,ren. Had de raad hen daar even
een poets gebakken Afgezien nog van
het feit, dat dit een grote teleurstelling
moest zijn voor Jan Jongerts, die er
uiteraard op had gerekend bevorderd te
worden. Dat was immers zo de gewoon
te? Hij stond nummer één op de voor
dracht en in negen en negentig van de
honderd gevallen koos men nummer één
Jammer voor Jan, maar hij was nu
precies het honderdste geval, als men
dat zo mag heten Maar op het ogenblik,
dat de uitslag van de stemming bekend
werd, zat hij rustig naar de televisie
te kijken, geen moment vermoedende,
dat zo juist middels de stembriefjes
een motie van wantrouwen tegen hem
was uitgebracht.
Burgemeester Breekpot herstelde zich
onmiddellijk Met vaste stem herhaalde
hij nog eens de uitslag: „4 stemmen
voor de heer Jongerts, 8 voor de heer
Doggenaar en 1 van onwaarde. Zodat de
heer Doggenaar is benoemd," voeg
de hij er aan toe, als het ware zodoende
openlijk zijn handen in onschuld was
sende. Als er narigheid van komt is
dat voor jullie verantwoording. Dit laat
ste zei hij natuurlijk niet, maar dacht het
gelijktijdig
Een hamerklap viel. De benoeming
was een feit.
Burgemeester Breekpot tuurde op het
vel papier voor zich. „We zijn nu aan
het laatste punt van onze agenda toe. De
rondvraag Wie van de dames of heren9"
„Ja, meneer de voorzitter, ik wou
een verklaring afleggen over de benoe
ming, die zojuist is geschied Een der
raadsleden stond op.
Minne Breekpot frontste zijn wenk
brauwen. „Acht u dat noodzakelijk9"
„Inderdaad, meneer de voorzitter."
Hij kuchte even en begon
„Meneer de voorzitter, dames en
heren. Voor wij hier, als raad het ge
meentehuis verlaten, achten wij ons
gedwongen onze keus - het benoemen
van de heer Doggenaar als tweede van
de voordracht van B en W. - te moti
veren. Voorop gesteld zij, dat dit geen
discriminatie inhoud van de heer Jon
gerts persoonlijk. Integendeel Wij ken
nen hem allen als een uitstekende amb
tenaar en zijn twaalf jaren in dienst van
onze gemeente waren voldoende aanbeve
ling om hem als opvolger van de vorige
maand gepensioneerde opzichter Dalsma
te benoemen
Waarom dit niet is geschied zal ik
u trachten duidelijk te maken De gang
van zaken in onze gemeente, voor wat
betreft onderhoud en vernieuwing der
wegen, bermen, plantsoenen en wat daar
verder bij behoort, laat al vele jaren
te wensen over In de winter, na sneeuw-
•val, mag verwacht worden, dat de ploeg
werklieden onder leiding van de ge
meente-opzichter, zo vroeg en zo snel
mogelijk aan het werk gaat om de
straten in het dorp en de wegen in de
onmiddellijke omgeving enigszins be
gaanbaar te maken. Wij weten allen,
dat daar nooit iets van terecht komt.
Op z'n vroegst om negen uur, half tien,
verschijnt de zandstrooier. De sneeuw
ploeg, die enige jaren geleden werd aan
getrokken, verkeert in deplorabele toe
stand en is niet bruikbaar voor het doel,
waarvoor hij werd aangeschaft. In de
zittingen van de raad is daar meerdere
malen op geattendeerd, maar zonder re
sultaat. De hoofdstraten in het dorp zien
er miserabel uit. Sinds twee jaar gele
den riolering werd aangelegd, zijn de
wegdekken provisorisch hersteld, tel
kens vielen er gaten, die ook weer
haastig werden opgevuld en bestraat.
Maar een geheel nieuwe bestrating, zo
als toegezegd is, moet nog plaatsvin
den en het ziet er niet naar uit, dat
dit binnen afzienbare tijd zal geschie
den. Het Marktplein, dat door de ri
oleringswerken omgewoeld werd, zou in
de oorspronkelijke toestand worden te
rug gebracht Dat stond in het bestek
Maar er is nooit iets van terecht geko
men De kooplieden, die hier wekelijks
met een kraam komen, klagen steen en
been en staan bij regenval soms tot over
de enkels in het water. Het grote plant
soen bij de kerk is nooit meer her
steld Nog immer groeit het onkruid
op de drie meter brede strook, waar
de hoofdleiding werd gelegd De ber
men overwoekeren het fietspad naar de
stad. Gras groeit er in de zijstraten
tussen de stenen Alleen het plantsoen
en het gazon voor het gemeentehuis
is goed onderhouden, maar de inge
zetenen van onze gemeente hebben er
recht op, dat hun straten en wegen,
pleinen en plantsoenen in goede staat
worden onderhouden. Onze gemeente is
een aanfluiting voor de omgeving En
met alle respect voor onze plaatsge
noot, de heer Jongerts. achten wij hem
niet de geschikte persoon om daar ver
andering in te brengen. Wat wij no
dig hebben in onze gemeente is fris
bloed, een vreemdeling, een man met
ruggegraat en durf Meneer de voor
zitter, dames en heren, wij zijn op
informatie uitgegaan naar Koog aan de
Zaan, de gemeente, waar de heer Dog
genaar werkt. Wij hebben ons oor te
luisteren gelegd en wij zijn er van over
tuigt, dat dit de rechte man op de
rechte plaats is Vandaar onze keus
Dank u wel, meneer de voorzitter
Ja, zo begon het in Wiebscha, na
die gedenkwaardige woensdagavond, toen
de gemeenteraad Jan Jongerts passeerde
en een vreemdeling benoemde tot opvol
ger van de oude Dalsma, dié zich ner
gens meer wat van aantrok en van plan
was zo lang mogelijk en zo rustig mo
gelijk van zijn pensioen te genieten
Een aantal uren later was dit raads
besluit in Wiebscha en omgeving het
gesprek van de dag Om half acht ver
scheen een boze Jan Jongerts bij de
elf werklieden, die Wiebscha rijk was
in zijn kwaliteit als waarnemend op
zichter Geen moment was bij hem
de gedachte opgekomen, dat hij niet
benoemd zou worden. Hij was nummer
eën op de voordracht, dat was immers
formeel al een benoeming? Hij had niet
eens de moeite genomen om vóór de
raadsvergadering enkele leden langs te
gaan Vroeger was dat zo de gewoonte
in deze streek, maar zoiets paste toch
niet meer in deze moderne tijd? Je
ging jezelf toch niet belachelijk maken
met een. meneer, mag ik een be
roep doen op uw medewerking voor
wat betreft mijn benoeming? Ik heb twaalf
jaar ervaring en
Ben je mal, dat weten alle dertien
raadsleden, In een dorp als Wiebscha
weet iedere ingezetene zulks. Hij was
na Dalsma het hoogst in rang: voor
man eerste klas Bij zijn afwezigheid
waarnemend opzichter Al jaren van te
voren wist hij Straks, als Dalsma met
pensioen gaat, volg ik hem op Dat is
zo traditie. Dalsma was toch ook be
gonnen als gewoon werkman? Nou dan?
Jan Jongerts had het eerst niet wil
len geloven, toen Banneler, een der
drie CH-leden het hem o'm kwart voor
tien persoonlijk kwam vertellen „Je
bent afgestemd, die Doggenaar, num
mer 2. is met 8 stemmen gekozen
Jij had er maar vier Hoef je niet te
vragen uit welke hoek de wind waai
de Koleman, die Gemeentebelangen-
snuiter, las na afloop een verklaring
voor, waarin hij meedeelde, dat het
niet tegen jou ging, maar tegen de
gang van zaken in de gemeente Er
wordt niet genoeg gedaan aan de we
gen en zo.
De eerste reactie van Jan Jongerts
was geweest „Dan neem ik m'n ont
slag! Subiet! Op staande voet. Dit is
een persoonlijke belediging! Heb ik daar
twaalf jaar mijn beste krachten voor
gegeven?"
En mevrouw Jongerts kreeg een ze
nuwachtige huilbui, maar adviseerde
daarna haar man te blijven. „Je laat
je niet kennen, begrepen9 Ga maar naar
een advokaat, misschien kan die er wat
aan doen
Dit was natuurlijk onzin en dat be
greep Jan Jongerts de volgende mor
gen heel best, toen hij alles wat nuch
terder bekeek Dus ging hij als al
tijd naar de Achterweg, waar de ge-
meenteschuur stond, waarin de arbei
ders schuilden als het regende en waarin
de materialen lagen opgeslagen. Rustig,
alsof er niets aan de hand was, gaf
hij zijn orders: het gewone routinewerk.
Een der arbeiders waagde het op te
merken: „Ze hebben gisteravond ge
klaagd over het gras op het fietspad.
Jongerts." Waarop de waarnemend op
zichter reageerde: „Dat weet ik En
als menner Koleman zich er aan ergert,
mag hij zelf een schoffel in de hand
nemen Voorlopig maakt hij hier nog
niet de dienst uit
Nadat de mensen vertrokken waren,
zocht hij het kleine kantoortje op om
na te denken, nerveus rokend en naar
buiten turend
Burgemeester Breekpot was, tegen
zijn gewoonte in, die morgen al vroeg
in het gemeentehuis Om met zijn bei
de wethouders en de sekretaris te over
leggen, of er nog iets aan gedaan kon
worden Als burgemeester kon hij te
gen deze raadsbeslissing in beroep gaan
Hij kon het ter vernietiging aanbieden
bij de Raad van State. Of moest het
meteen naar de Kroon9 „Prins, kijk
dat eens na in de Gemeentewet! Ik heb
nog nimmer zo iets aan de hand gehad
Er werd twee uur over gedelibereerd,
maar tenslotte zag iedereen in, dat
men de wijste partij koos, als men
zich bij het raadsbesluit neerlegde „Al
is het akelig sneu voor die Jongerts,"
vond mevrouw wethouder Wipsels-Van
der Slaa, niet geheel naar waarheid,
want in de grond van haar hart mocht
ze die pedante voorman niet Had hij
er zich in der tijd niet vrolijk over
gemaakt, toen bekend werd, dat de vrouw
van Gert Wipsels, die slome metselaar
gekozen was als wethoudster' Dat was
Lien Wipsels te weten gekomen Vandaar,
dat ze in haar hart voldoening had over
de nederlaag van dat mannetje. Natuur
lijk had ze haar stem op hem uitge
bracht Persoonlijke sympathieën of an
tipathieën mochten geen rol spelen. Maar
dat ze het nu erg vond deze uitslag...
nee, echt niet.
In het dorp zelf waren er pro's en
anti's Er waren er heel wat, die schik
hadden over de stemmingsuitslag. Jonge,
wat hebben ze B en W gisteravond
even in de boot genomen! Nou ja, niet
lollig voor Jan Jongerts, toegegeven,
maar tochdie Koleman heeft wel
een beetje gelijk Kijk zelf maar eens
rond, niet9
In een dorp als Wiebscha moest je
toch altijd een tikkie voorzichtig blij
ven Daarvoor had je elkaar te hard
nodig Kruidenier Dongemars, die juist
de vorige maand zijn kruidenierswinkel
had doen omtoveren in een moderne
zelfbedieningszaak, was voorzichtig Ik
moet nog twintigduizend gulden betalen
aan de verbouwing en als m'n klanten
wegblijven, waar moet ik dan het geld
vandaan halen9 „Tja, wat moet je daar
nu van zeggen, hè? Beroerd voor die
Jongerts, ik heb 'm altijd een flinke
kerel gevonden. Maar aan de andere
kant. Wat er aan de andere kant
van de zaak zat, daarover liet Donge
mars zich niet uit Hij spreidde al
leen maar zijn handen en daar kon
iedereen dan het zijne van denken.
Flipse, de schoenmaker, zei, dat hij
het een goeie mop vond Hij was het
volkomen met Koleman eens, maar hij
bezat wel zoveel verstand als zaken
man, dat hij dit niet ging rondbazuinen
,,Ik zie er alleen maar de humoris
tische kant van Al is het niet leuk
voor die Jongerts. als ze zo'n mooie
promotie door je neus boren
En zo dacht iedereen in het dorp er
het zijne van Die avond bracht het
streekblad het nieuws in tamelijk gro
te opmaak en de plaatselijke redakteur
zond een exemplaar naar de heer W
Doggenaar te Koog aan de Zaan, die
wel interesse zou hebben voor de be
noeming in het algemeen en de wijze,
waarop deze tot stand was gekomen
in het bizonder
Inderdaad moest Wim Doggenaar de
daarop volgende morgen uit het Streek
blad voor Wiebscha en Omgeving ver
nemen, dat hij, als nummer 2 op de
voordracht van B. en W met acht
van de dertien stemmen benoemd was
tot gemeente-opzichter Want officieel
wist hij nog niets
HOOFDSTUK 2
Dezelfde morgen, waarop Willem Dog
genaar in Koog aan de Zaan middels
een plaatselijk nieuwsblad te weten
kwam, dat hij weldra gemeente-opzich
ter zou zijn in het dorp Wieb
scha. bracht de post en vijftiental
kilometers verder een brief, die even
eens een benoeming inhield Jannie
Emussen, die juist op het punt stond
de deur uit te gaan, hoorde de stem
van haar moeder „Jannie, een brief
voor jou; als ik het goed zie, is het
poststempel Winterswijk
Het meisje keek op haar horloge
drie minuten konden er nog af, mits
ze straks geluk zou hebben met de
stoplichten Vooruit, ik kan het er op
wagen.
Ze scheurde de envelop los Het kan
ja of nee worden, en als het nee is,
zal ik vast niet teleurgesteld zijn Doch
ze had maar enkele seconden nodig
om met haar ogen over de regels te
vliegen om te weten Ik ben benoemd!
,Hoi, mam! Ik ga naar Winterswijk!
Ik ben benoemd'"
De drie minuten werden er zes, want
nu moest iedereen in het huis, die al
op was de dochter en zus feliciteren.
„Wanneer ga je? Is het al gauw?"
Jannie las nog eens vluchtig de en
kele regels „Dinsdag 24 augustus be
gint de school daar Dan moet ik er
zijn. Voor een kosthuis wordt gezorgd.
Het verdient wel aanbeveling één of
twee dagen eerder te komen, zodat ik
u bepaalde facetten kan toelichten.
Robbie, het jongste broertje, keek
zijn zuster aan „Wat zijn dat? Fa
cetten? Doen ze je dan wat?"
Jannie, overgelukkig door deze be
noeming, boog zich over de zesjarige
Rob en kuste hem. „Welnee, knulletje,
daarmee bedoelt die meneer, dat hij
me eerst een heleboel gaat vertellen
over de school en de kindertjes, waar
ik heen ga
„En kom je dan nooit meer terug?"
Hij keek haar ernstig aan.
„Nou, en of! Minstens een weekeind
in de twee, drie weken, reken maar.
Jeetje, jongens, wat een bof!"
„Jannie, denk om je tijd," waarschuw
de mevrouw Emussen
Joe! Dag! Dag! Ik neem vandaag met
een m'n ontslag tegen begin juli Heb
ik een heerlijke lange vakantie!"
- 29 -
Signor Rivaldi keek met verdraaide
ogen naar het horloge van Kappie, dat
aan het hekwerk gekleefd zat.
„Man van vuurlichttoren een spookgeest
geworden!" zei Signor Rivaldi. „Hij
dat klokhorloge wil steeldieven!"
De maat had van alle sensaties, die hij
had beleefd, een vreselijke honger ge
kregen. Zijn maag rammelde Hij was
dan ook over-gelukkig, toen zijn blik
op een worst viel. Meteen pakte hij
zijn mes om er een stuk van af te
snijden Maar hij had het mes nog
niet in zijn hand, of hij voelde een ruk
aan die hand en het leek of een onzicht
baar iemand hem het mes afrukte. Even
later zweefde het mes rakelings langs
het hoofd van Signor Rivaldi, die ver
wilderd om zich heen keek
„Spookgeesten!" riep Rivaldi.
„Spookgeesten'" herhaalde de maat
flauw, terwijl zijn gelaat een groenige
tint aannam en zijn ogen gingen draaien.
Hij sidderde op zijn benen, alsof hij
door de bliksem getroffen was.
