ACHTER VELDS KINDERKOOR
BRACHT ZANG EN SPEL IN
ST. ELIZABETH-ZIEKENHUIS
WETENSWAARD
KERKDIENSTEN
VISITEKAARTJES
MEDISCHE DIENSTEN
Feuilleton
IK ZOEK
DE
VROUW
door
Henk van Heeswijk
IDEEEN
BUS IN
LEUSDEN/C
WINKELIERS
VERENIGING
BURGERLIJKE STAND
Politiek
orum
Kappie en het verlat
DONDERDAG 22 APRIL 1971
ACHTERVELD - Het Achterveldse
kinderkoor onder leiding van mevr.
J. A. A Snel-Grimbergen en Simon
Snel heeft zondag j.l. in het St. Elisa
beth Ziekenhuis te Amersfoort met hun
zang en spel de Eucharistieviering op
geluisterd. De dienst welke geheel in
het teken stond van het thema „wa
ter" - het water als bron van alle
leven - werd voor de patiënten en ver
dere belangstellenden van het zieken
huis gehou'den. De voor een groot ge
deelte door het koor zelf gemaakte
gebeden en gezangen gaven de dienst
een heel apart cachet. Diverse tekenin
gen en collage's, door de kinderen
zelf vervaardigd, sierden de wanden.
Hierop hadden de kinderen hun visie
op het thema „water" weergegeven.
Na de dienst werden de tekeningen
aan de patiënten gegeven.
Behalve gebeden en gezangen werd
ook een door de kinderen zelfgeschre
ven toneelstukje opgevoerd. Ook een
Israëlisch dansje „mayem" - d.i. wa
ter - werd leuk gebracht Deze dans
vergezelde vroeger het gebed van de
bewoners van de Negev-woestijn in
Israel, om water. Sinds de Negev-
woestijn geirrigeerd is, is deze „ge-
bedsdans" in het huidige Israël een
volkdans geworden. Binnenkort zal het
kinderkoor ook een dienst verzorgen
in de r.k. parochiekerk van Achterveld.
Het Achterveldse kinderkoor o.l.v.
Mevr. Snel verzorgde zondag jl. de
kerkdienst in het Sint Elisabeth-zie-
kenhuis met eigen gezangen en de
clamaties.
Foto Janus Visser.
Barneveldse Drukkerij en Uitgeverij N.V.
Nieuwstraat 15 Telefoon 3141 Barneveld
ACHTERVELD
Ned Herv Kerk, Jan van Arkelweg:
zo 9.30 u Eerw. heer v. Beuse-
kom, Stoutenburg.
Geref Kerk. Postweg- zo.: 10 en 19
u ds G. Aalbersberg.
R.K Kerk. maandag t/m zaterdag
8 u. (uitgez woensdag), woensdag.
19.30 u.: avondmis; zaterdag 19 u.
avondmis; zondag 8 Om 10 u
Hoogmis (Latijn); 18 u.. Lof
LEUSDEN/CENTRUM
Ned Herv. Kerk. 9 en 10.30 u.
Open-deurdienst ds Maarsingh,
m.m.v Spiritual Singers; 19 u..
ds V. d Brug, Woudenberg.
R.K. Kerk za 7 u m.m v dames
koor. zo.. 7.30. 9 u.: Lat. Hoog
mis, 11 u. dienst met samenzang;
16.30 u.
LEUSDEN/ZUID
Ned. Herv Kerk: 10 u.: ds Loran;
18.30 u.. ds Vermaat, Baarn.
R.K. Kerk, Huize Don Bosco: za.:
19.15 u.. zo.. 10 u.: Hoogmis;
11.30 u.
Week-end 24-25 april 1971.
(Alleen voor spoedgevallen)
LEUSDEN - Voor de praktijken van
de artsen Boersema, Lantink en Den
Toom zal komend weekend waarnemen:
dr Den Toom, Maria Stuartlaan 5,
tel 03490-18881. (Dienst van vrijdag
avond 18.00 uur tot maandagmorgen
8.00 uur).
- 2 -
Joost de Greeve, hoofd van de zes
mans-school in Haarlem-Noord, zag on
middellijk aan het opgetogen gezicht
van zijn eersteklas-onderwijzeres E-
mussen, dat er iets aan de hand was.
Hij wist, dat ze naar een paar scho
len had gesolliciteerd. Waarom ze dat
gedaan had, was hem nog steeds niet
duidelijk Wat hadden onderwijzeressen
eraan, om de enkele Jaren, dat ze dit
ambt - Greeve sprak over het onder
wijzersvak altijd over een ambt - uit
oefende, vóór ze gingen trouwen, van
de ene school naar de andere te vlie
gen? Onnodige energie, verspilling voor
alle partijen. Als Emussen vertrok,
moest hij maar weer zien een ander te
vinden. En al had die slanke brunette
haar fouten, je wist wel wat je had,
maar wat kreeg je voor haar in de
plaats?
Natuurlijk had hij het meisje voor
zichtig het solliciteren afgeraden. Dat
achtte hij als hoofd verplicht. Vooral
voor de onderwijzeressen moet ik een
soort vader zijn, was een van zijn stel
regels. Doch Jannie Emussen, hartelijk
en goedlachs voor haar collega's, voor
zien van heel wat pedagogische kwali
teiten ondanks haar jeugdige leeftijd,
lief en geduldig voor de aan haar hoe
de toevertrouwde kinderen, had een
kopje. En als ze daarin eenmaal iets
had geplaatst, kreeg niemand het er
meer uit
De Greeve had in zijn kamertje rus
tig gesproken met de 21-jarige Jannie
Diplomatiek was hij begonnen met vast
te stellen, dat er iets aantrekkelijks
zat in solliciteren en daarin bewees
juffrouw Emussen haar zin voor het
avontuurlijke, hetgeen geen kwaad kon
voor een onderwijzeres. Om vervolgens
een reeks pluspunten uiteen te zetten
omtrent haar positie bij hem, Joost
de Greeve, achttien jaar bij het on
derwijs, tien jaar hoofd, een moderne
school met veel comfort voor het on
derwijzend personeel, prettige collega's
met wie in een uitstekende verstand
houding werd samengewerkt, keurige
kinderen van voornamelijk middenstan
ders en op het gebied van het onder
wijs steeds de nieuwste hulpmiddelen.
En wat dacht ze te vinden buiten deze,
in Joost de Greeve's ogen meest voor
treffelijke school? Wat had een stad als
Haarlem niet veel voordelen? Prima
communicatiemiddelen met een omge
ving, die uniek was in Nederland: Bos,
LEUSDEN/CENTRUM - Sinds kort
staat hij te pronken in de hal van de
Coöp. Raiffeisenbank te Leusden-Cen
trum, de LEUSDEN-CENTRUM Idee
enbus. U vraagt, misschien af wat hier
van dan wel de bedoeling is. Welnu er
moet in Leusden/Centrum volgens de
plaatselijke ondernemers 'n gemis zijn
aan een dergelijke uitlaatklep, ook in
het gemeentehuis zijn al meerdere ke
ren pogingen ondernomen een ideeën
bus te plaatsen. De Leusden/Centrum
Winkeliersvereniging nu dacht dat het
meer geslaagd zou zijn een gemakke
lijker toegankelijke plaats te hebben
en heeft desgevraagd bij de Coöp.
Raiffeisenbank een gewillig oor en een
uitstekend plaatsje gevonden.
De opzet is dat u al uw wensen, grie
ven, opmerkingen, verbeteringen, te
kortkomingen en vult u verder maar in
van algemene aard, dus zowel op b.v.
bestuurlijk als op sociaal, cultureel,
economisch, verkeers, winkel en alle
ander gebied, in deze bus deponeert.
Het bestuur van de Winkeliersver
eniging Leusden/Centrum draagt er dan
zorg voor dat alle wensen en ideeën ge
rubriceerd en geselecteerd worden en
doorgenomen met of doorgestuurd wor
den naar de betreffende instanties, ver
enigingen enz. De winkeliersvereni
ging hoopt op deze wijze weer een
steentje te hebben bijgedragen tot de
leefbaarheid van ons dorp, en zien met
belangstelling uw reakties tegemoet.
Uiteraard behoeft het geen betoog dat
zij alle suggesties de eigen branches
betreffende zelf zeer serieus zullen
behandelen, en u desgevraagd recht hebt
op antwoord
LEUSDEN - Geboren: 28 maart:
Sophia Johanna, d v. G. L. Reijerse
en R. van den Brink, Schutterhoeflaan
21; 29 maart. Franciscus Wilhelmus
Hendrikus, z. v. H. C. Smel en H. V.
Voskuilen, Kon. Julianalaan 51;3april:
Hendrik, z. v. D. van Garderen en E
van Plateringen, Ansfriduslaan 52; 5
april: Sandy Aleida Johanna, d. v. J.
A Houtveen en J. C. van 't Klooster,
Schutterhoeflaan 14.
Ondertrouwd: Geen.
Getrouwd: C. van Ruler en C. E.
Hofland; J. H. Burgers en M H. M
van Dijk, W. Methorst en R. G. van de
Lee; A G. Dijkhuis en.E. Broekema;
W, A. F. Wilmont en A. H. A. Esvelt;
W. M. van den Hoofdakker en D. B.
Lips.
Overleden: Heederik, Jan Pieter, oud
67 jaar, echtgenoot van A. E. Dros;
de Kruif, Jan Willem, oud 55 jaar, echt
genoot van R Kas; Sexton. Michael
John, oud 24 jaar, gehuwd geweest met
C. L. Dillen
heden asparaginase omdat de „bron-
de bacterie Escherichia coli niet vee
van dit enzym bezit Daarenboven be
vat het ruwe produkt veel giftige stol
fen die eerst verwijderd moeten wor
den, hetgeen een moeizaam en tijd
rovend proces is. Toch heeft men hoe.
de produktie op te voeren sinds me
kort geleden heeft ontdekt dat een at
der micro-organisme: Erwinia aroi
deae, twee maal zoveel asparaginas
bezit. Men houdt zich nu bezig me
het isoleren en zuiveren van bedoel
enzym uit Erwinia. Zullen de dage
van leucemie weldra geteld zijn?
GOLFSTROOM
DE UIT de Golf van Mexico stan
mende Golfstroom, bekend om zi
milde invloed op het klimaat van t*
zuidoostelijk deel der Ver. Staten t
van West-Europa schijnt bijzonder g
gewikkeld te zijn samengesteld. Zij
„innerlijke" bewegingen resp. strc
mingen blijken naar recente onderzo;
kingen van complexe aard te ziji
hetgeen tot uitdrukking komt in de ver
schillende snelheden die dewaterlage
t.o.v. elkaar vertonen. Het is net als
of de Golfstroom uit talrijke „nvie
ren" bestaat, die dan ook in dichthei
van elkaar verschillen. Een goed bs
grip van de Golfstroom is nu van h;
allergrootste belang met alleen voo
oceanografen, maar eveneens voor
weerkundigen en zeevarenden.
Met behulp van daarvoor ontworpe
„stroommeters" op verschillende
plaatsen en diepten in de Golfstrooi
aangebracht, wisten Schmitz en Fu?
lister van Woods Hole Oceanographi
Institution een aardig beeld te krijgt
van de diverse stroomsnelheden t
richtingen in die enorme Mexicaans
watermassaDe gegevens tonen nu gro
te variaties in de snelheid van de ot
derstroom. Soms bedroeg deze 44 ct
per seconde voor een stroming c«
lingen in dieptestromen schijnen voort;
samen te gaan met verschuivingen l
de richting vandeoppervlakte-stroori
HET LOO - Deze leuke foto van prins
Maurits werd ter gelegenheid van zijn
3e veraardag op 17 april j.l. gemaakt
door zijn vader Mr. Pieter van Vol
lenhoven.
BLOEDKANKER
EEN KANKERSOORT die na de twee
de wereldoorlog in aantal is toegeno
men, is leucemie of bloedkanker. Vroe
ger dacht men dat dit kankertype uit
sluitend bij jonge kinderen voorkwam,
maar nu worden hoe langer hoe meer
oudere personen er door aangetast.
Eerst was het een hopeloze zaak; nu
is er meer hoop voor de slachtoffers.
Het schijnt dat het enzym asparaginase
een niet te onderschatten wapen is bij
de bestrijding van genoemde kwaal.
Enzymen zijn eiwitachtige verbindin
gen die scheikundige reakties in het or
ganisme aan de gang brengen, versnel
len, stimuleren, verhevigen maar ook
kundig te veranderen. Asparaginase
is nu het aangewezen enzym om het
aminozuur (bouwsteen van het eiwit)
asparagine scheikundig af te breken.
Dit is jn ons geval heel belangrijk
omdat kankercellen voor hun groei
asparagine nodig hebben. Hoe min
der asparagine hoe slechter het de
kankercel gaat' Normale cellen heb
ben asparagine in die mate nodig als
kankercellen. Nu denken geleerden van
het Sloan-Kettering-Center te New
York dat door het toedienen van as-
asparaginase aan leucemie patiënten
zo veel asparagine in hun organisme
wordt afgebroken dat de bloedkanker-
cellen of te gronde zullen gaan of een
minimum bestaan zullen leiden. Nu be
schikt men niet over grote hoeveel-
(Van de redaktie)
LEUSDEN/CENTRUM - Op mai
dag 26 april wordt in het Bos Be
aart te Leusden/Centrum een ve
kiezingsbijeenkomst gehouden, waa
aan verschillende partijen deelnerae
Er is een diskussieforum onder Ie
ding van ds. Th. M. Loran met
v.d. Doef (PvdA), J. Terlouw (D'(
en B. Griffioen (PPR). De spreke;
voor de AR en CHU zijn op dit ro
ment nog niet bekend. Aanvang
uur.
zee, duin en strand als het ware naast
de deur Zo'n veelzijdig centrum vond
je nergens in Nederland
Rustige gesprekken met onderwijze
ressen was zijn specialiteit Ook met
moeders van zijn leerlingen, vooral
als ze niet te oud waren en charmant
Want Joost de Greeve had maar één
zwak punt: vrouwelijk schoon. Zelf op
twintigjarige leeftijd getrouwd met een
aanvankelijk nog enigszins aantrekke
lijke blondiene, wier vader inspecteur
bij het L.O. was, zodat de eerzuchtige
Joost de Greeve bij voorbaat verze
kerd was van een flinke dosis protec
tie, als er ergens een plaats als hoofd
beschikbaar zou zijn
Begonnen als onderwijzer in een der
de klas op een vrij onbetekenende school
in een Noordhollands dorp Waar hij
al gauw wist: Hier moet ik uitkijken,
want in een dorp houdt je niets ge
heim. Dus speelde hij twee jaar de
voorbeeldige, jong gehuwde onderwijzer,
had een onstuimig leven met zijn drie
jaar oudere vrouw en liet toen zijn va
der heel voorzichtié doorschemeren,
dat hij nu wel eens wat anders wilde.
En met dat „anders", bedoelde hij:
„Iets beters"
Schoonpapa, blij en dankbaar, dat een
van zijn dochters althans een goede
bestemming had gevonden, en wetende,
dat schoonzoon Joost op onderwijsge
bied capaciteiten bezat, gaf hem enke
le tips, waarvan Joost er één benut
te: een school in een klein stadje
Waar hij de vijfde klas kreeg en dik
wijls de ziekelijke „bovenmeester" ver
ving.
In dit stadje ging hij al gauw domi
neren Inderdaad bezat hij de nodige
kwaliteiten om van tijd tot tijd als
plaatsvervangend hoofd op te treden.
Hier had hij ook zijn eerste amou
rette met een knappe, goed gepropor
tioneerde zeemansvrouw, wier oudste
zoon zijn school bezocht, en die hij op
aangename wijze wist te troosten gedu
rende de vele weken, dat haar echtge
noot zich op de woelige baren der
zeven wereldzeeen bevond. Joost de
Greeve had evenwel zoveel verstand,
dat hij deze affaire tijdig stopzette.
Tot groot verdriet van het eenzame
vrouwtje, tot opluchting van schoon
papa, die bij geruchte het een en ander
vernam over het dubbelleven, maar geen
enkel bewijs had om Joost daarover de
huid uit te vegen.
Nummer twee was een sloom onderwij
zeresje, die in een oogwenk dol ver
liefd was op haar collega en al visi
oenen zag van scheiding en huwelijk.
Maar Joost de Greeve was niet achter
lijk, veranderde na enige tijd als een
blad aan de boom en gaf haar rustig
te verstaan, dat ze er verstandig aan
zou doen naar een andere school te
olliciteren Hetgeen het lieve kind dan
ook deed, na veel vruchteloos geschrei
de hete tranen
Na zes jaar ging het hoofd met ver
vroegd pensioen en wie zou hem beter
kunnen opvolgen dan de toen achtentwin
tigjarige De Greeve? Schoonvader in
specteur gaf het schoolbestuur een zeer
bedekt advies, dat natuurlijk niet in de
wind geslagen kon worden.
Het ging weer een paar jaar goed,
doch een nieuwe affaire, ditmaal met
de dochter van een der bestuursleden,
lekte ietwat uit, waardoor zijn positie
min of meer onmogelijk was gewor
den. Weer verleende schoonvader zijn
medewerking en toen er een hoofd ge
vraagd werd op een zesmans-school
in Haarlem-Noord, solliciteerde De
Greeve en werd natuurlijk benoemd
Schoonzoon van de L O.-inspecteur
jongens, dat zat altijd goed Daar had
je nooit nadeel van
Toen de benoeming een feit was,
had schoonpapa een zeer ernstig gesprek
met Joost, die beterschap beloofde,
waarmee hij in feite bedoelde: volgende
keren zal ik nog omzichtiger te werk
gaan, waarna men overging tot de or
de van de dag.
In de acht jaren, dat Joost de Greeve
nu schoolhoofd was in Haarlem-Noord,
een heerlijke grote stad, waar niemand
je op de vingers keek, was Nora een
magere, zuur kijkende en verlepte echt
genote geworden, tegen wie men be
leefd en voorkomend was, die aangezocht
werd voor comité's en bazaars en die
zodoende haar lege leven enigszins kon
vullen met tamelijk nutteloze be
sprekingen, vergaderingen, het treffen
van voorbereidingen voor ouderavonden,
feestavonden en nog tal van andere
avonden, de een al vervelender dan de
ander En waarop heel wat vrouwen
niet konden begrijpen, dat zo,n knappe,
gedistingeerde Joost de Greeve, zo'n
uitstekende hoofdonderwijzer, zo'n char
mante gastheer en causeur was blij
ven hangen aan zoiets als Nora de Gree
ve.
En de behoorlijk ontwikkelde, uitste
kend geklede en uiterlijk bijna volmaakt
verzorgde Joost de Greeve, wist zo af
en toe bij een of meer zijner bewon
deraarsters de zwakke plek te vinden
en uit te buiten.
Soms was dat weer een onderwijze
res Ook wel een ongetrouwde zuster
van een der vele ouders, met wie hij
kontakt onderhield. Maandenlang hield
hij een goed gefortuneerde weduwe aan
het lijntje.
Tot de bruine, slanke en tamelijk
knappe Jannie Emussen naar zijn school
solliciteerde als onderwijzeres eerste
klas. Met acht andere candidaten. Maar
Joost was meteen nadat hij haar gezien
had weg van de brunette Als school
hoofd kostte het hem weinig moeite
het schoolbestuur te doen beslissen juf
frouw Emussen te benoemen. En toen
de benoeming een feit was, sloot hij met
zichzelf een weddenschap af- Die heb
ik binnen een half jaar op m'n schoot
Bij al zijn nuchterheid en werkelijk
heidszin, zijn diplomatieke gaven en
welsprekendheid zag Joost de Greeve
één ding over het hoofd Hij werd steeds
ouder En ouder worden houdt gelijk
tijdig in: je wordt steeds minder aan
trekkelijk voor vrouwen. Eén van zijn
fouten was ijdelheid Hoofdonderwijzer
De Greeve wilde niet inzien, dat de
acht en dertig jaren, die hij nu door
bracht op deze aarde, hem ondanks al
les wel aan te zien was. Mede ook door
zijn vele avonturen en avontuurtjes,
die hij al achter de Tug had. Hij was
zich alleen maar bewust van de in
vloed, die hij met goed sukses bij
heel wat vrouwen had kunnen aanwen
den om hen zover te krijgen, als hij
wilde. Daarom was hij er dan ook rots
vast van overtuigt, dat de twintigjarige,
in zijn ogen volkomen onervaren Jan
nie Emussen op de duur geen weer
stand zou kunnen bieden.
Maar Jannie was de oud-ste in een
groot gezin Bovendien bezat ze een
aangeboren voorzichtigheid Na een week
bij de Greeve voor de eerste klas ge
staan te hebben, hees ze instinkmatig
het stormsein: Wees op je hoede voor
die man Hij heeft iets in zijn ogen wat
me niet bevalt. Reeds tijdens het eer
ste orie'nteringsgesprek, nog voor ze
haar klas had gezien, voelde ze zich bij
hem onrustig De man had tijdens dit
onderzoek twee keer zijn hand met worst-
vingers op haar knie gelegd en zoiets
was ze niet gewend.
Natuurlijk liet ze niets merken De
Greeve was tenslotte haar baas en te
gen een baas ben je beleefd Onder
bijna alle omstandigheden. Met haar
weinige levenservaring wist ze toch wel:
die man kan me maken en breken. Dus:
Kijk uit, Jannie, in ieder opzicht.
Toch was ze beslist geen kruidje-roer-
me-niet. Integendeel. Onder de vier on
derwijzers waren twee vrijgezellen, met
wie ze al gauw op uitstekende voet
stond Met wie ze grapte na en tussen
schooltijd En met een van hen een
zaterdag uit ging naar het Bloemendaal-
se strand zwemmen, zonnebaden, lui
eren en flirten En toeren in zijn klei
ne auto Doch daar bleef het bij. Ze
wilde zich beslist niet binden
Gedurende de vijftien maanden, dat ze
dagelijks een kleine veertig kleuters
de eerste beginselen van de nederlandse
taal, de moeilijke schrijfkunst en het
mysterie der getallen trachtte in te pren
ten, kundig te maken en op te lossen,
had ze gesprekken met haar hoofd
In zijn kamertje, door hem „kantoor
van het hoofd" bestempeld. Voor-, tij
dens- en na schooltijd. Over allerhande
zaken, kwesties, bemerkingen en aan
merkingen, goede raad en alles, wat
maar in Joost de Greeve 's kraam
te pas kwam. Met voor hem als uit
eindelijk doel: de kleine brunette in
zijn armen te krijgen.
Maar Jannie Emussen had haar hoofd
op de duur volkomen door. Begon het
bij haar met angst - hij lijkt me een
grote griezel met zijn nare, dikke ving
ers -, de tweede fase werd- oppassen,
dat mannetje kan vervelend worden.
Hier rolde ze ook ongedeerd doorheen
en de derde fase was: Het is toch wel
interessant te proberen hein uit zijn
tent te lokken. Ze werd iets toegeef
lijker, al rilde ze nog immer, als ze
zijn kleffe hand op haar gen londe knie
voelde. De vierde fase was ik ben niet
meer bang voor hem; als hij zou wa
gen ook maar iets onbehoorlijks te doen,
dan dan Maar wat ze dan zou doen,
wist ze nog niet precies Tenslotte
was én bleef hij haar hoofd.
Doch na een half jaar bespeelde Jan
nie haar hoofd zoals ze wilde. Tij
dens dergelijke gesprekken liet ze hem
gaan, tot ze er genoeg van kreeg. Dar
stond ze op en zei op rustige toon-
„Het wordt m'n tijd meneer. We pra
ten er later wel eens verder over
Tot morgen." En voor de verblufte
De Greeve nog wat had kunnen zeggen,
had ze al het vertrek verlaten
Die zonnige meimorgen vertelde ze
haar baas, dat ze benoemd was in
Winterswijk en dus per 15 augustus
ontslag nam. Dat was precies drie maan
den, dus had hij niets te klagen.
Joost de Greeve had dit al verwacht,
dus verwonderde hij zich nergens over.
Hij feleciteerde haar, de hand van de
juf veel langer vasthoudend als nood
zakelijk was, waarna hij zijn oratie ging
afsteken. Met als slot van zijn betoog-
„Denk er nog maar eens over na,
juffrouw Emussen. Ik ben ervan over
tuigt, dat u niet ten volle beseft, wat
u hier prijs geeft. Volgens mij is er
geen enkele reden hier weg te gaan,
en.
Op dit ogenblik was Jannie fijntjes
glimlachend opgestaan „Die reden is
er nu juist wel, meneer Anders was
ik hier graag gebleven Maar om die
reden juist ga ik weg begrijpt u?"
'Joost de Greeve begreep haar onmid
dellijk. Had de laatste maanden heel
wat begrepen. Onder andere, dat juf
frouw Emussen niet van plan was zich
door zijn veelzijdige charmes te laten
Inpalmen Stom natuurlijk, want ik zou
haar heel wat kunnen leren met mijn
ervaring. En ook: ik begin terrein te
verliezen, omdat ik ouder word. Dat
is een lelijk ding.
Doch hij veinsde volslagen verrast
te zijn. Met grote ogen keek hij het
slanke meisje aan en vroeg: ,,U ver
baast me, juffrouw Emussen Wat is
dan wel die belangrijke reden?"
Jannie liep naar de deur en keerde
zich nog even om. „Die vertel ik u
op de dag, dat ik hier vertrek. Dan
is het nog vroeg genoeg."
Maar op de laatste schooldag werd
ze door haar collega's gehuldigd, kreeg
eenpaar leuke geschenken van leer
lingen en ouders en luisterde naar de
speech van Jan Harmsen, onderwijzer
der vijfde klas, die bij ontstentenis
van Joost de Greeve, het woord voerde
en zodoende de honneurs waarnam. Want
Joost de Greeve lag met longontsteking
in bed. Opgelopen tijdens een zijner
escapades met een nieuwe favoriete
in de avondlucht. Tenslotte was hij
bijna negen en dertig en dan moet je
je wat in acht nemen. Hetgeen hij der
halve had verzuimd. Middels een be
leefd briefje had ze van haar hoofd
afscheid genomen. Ze vond het niet
de moeite waard hem persoonlijk op
te zoeken. Ze ging eens heerlijk genie
ten van twee maanden vakantie.
hoofdstuk 3
Willem Doggenaar begon op maan
dag 2 augustus zijn taak in Wiebscha.
Met drie weken vakantie achter de rug
vindt hij, gebruind en uitgerust, zijn
taak in het dorp, dat hij intussen al
enekele malen had bezocht, aan. Van het
rumoer, dat rond zijn benoeming was
ontstaan, trok hij zich niets aan. Dat
kan ik niet helpen, was zijn nuchtere
commentaar. Bovendien ik ben niet
met Wiebscha getrouwd Als het me
niet aanstaat, smeer ik 'm na de ge
bruikelijke opzegtermijn. Werk genoeg,
desnoods -Bij een gewone baas. Ik zal
m'n best doen, daar kunnen ze op re
kenen. Ik wil een zekere mate van zelf
standigheid, daarvoor ben ik opzichter;
dat zal ik de heren van stonde aan
duidelijk laten weten. Vaste werkuren
interesseren me niet; als het nodig is,
werk ik 24 uur in een etmaal. En als
het niet nodig is, trek ik de lijn.
Net zoals het uit komt. Het onmoge
lijke moeten ze van mij niet verwachten,
want dat presteer ik niet en zal ik van
mijn mensen ook niet vergen Dit is
Pim Doggenaar ten voete uit Men kan
men accepteren en men kan hef laten
Dan weten ze meteen, wat ze aan me
hebben. Punt uit.
Een week, nadat hij via een officieel
schrijven bericht had gekregen van zijn
benoeming per 1 augustus eerstkomend.
maakte hij zijn opwachting bij bui
meester Breekpot in Wiebscha
genwoordigheid der beide wethoud
de chef van de technische Dienst,
zijn onmiddellijke superieur zou i
den, en Jan Jongerts, die na 31
weer voorman eerste klas zou i
tvenwei nu waarnemend opzichter.
lem drukte iedereen de hand en
beerde de namen te onthouden. Hij v
telde niet dat hij al drie keer in W
scha was geweest, met een zonru
op, het dorp bekijkend, het cent
zowel als de buitenwijken
En hij had gezien, dat er inderd
heel wat opgeknapt moest worden,
ze hem tot op zekere hoogte de i
hand gaven, zou hij dat wel klai
In gedachten had hij al een plan.
De burgemeester hield een soort*
komstrede. Hoewel het nog weken dB
de, voor hij begon. Idioot, natuurt
Had het over een krachtige perso
lijkheid, die de raad wenste, met vo
bijgaan van anderen - dat zou die J
gers dan wel zijn, maar wie nog m«
En dat de nieuwe opzichter op de t
werking van iedereen hier kon rekes
Omdat het ging om de bloei en
groei van onze dierbare gemeenti
Willem luisterde, met een half o
Van Bade heette de technische opzi
ter, die hem dus zou bevelen L
geen gemakkelijk heerschap. Enfin,
ze hadden elkander al een hand
ven. Meneer zou van 't najaar wel re
ken, dat hij het evenmin was.
misschien lollig worden. En die bur
meester is een nul, dat heb ik all
begrepen. Dat wethoudstertje, dat n
lige vrouwtje, moet in de gaten get
den worden. Dat is vast geen gere
kelijke tante. Die zal ik wel eens
keer thuis opzoeken. Ze moet me n
vertellen over deze gemeente, de
aardheid van de bevolking bijvoorbe
Wordt vervo
- 30 -
Met de laatste krachten, die de maat
in zich had, wist hij de wenteltrap
te bereiken en hij viel meer dan hij
liep naar beneden. Er was maar één
gedachte, die hem bezig hield. Van het
eiland af te komen! Naar de sloep! Naar
de ,,Kraak"varen!
Zijn ogen zochten de sloep, maar die
was nergens meer te zien. „Dat kan
niet!" jammerde de arme maat „De
sloep is weg! Het spookt hier! Help!"
Kappie en Signor Rivaldi stonden op
de balustrade, die om de vuurtoren
heen liep en ze hoorde het angstige
gegil van de maat. „Wat..wattewat
spreekzegt hij?" vroeg Signor Rivaldi,
die te opgewonden was om de w<x
van de maat goed te kunnen vers
„Hij roept, dat de sloep weg is!'
Kappie. „En dat is ook zo? Ik iif
gens onze sloep meer! Dat is ja
maal te mal! Ik moet de meester»
schuwen! Ik hoop, dat hij me van
uit kan zien, en dat de Klont niet i
machinekamer is!"
