zo'n moderne
keuken
ook voor u
ELECTRO-TECHNISCH INSTALLATIEBEDRIJF
voor
deskundig advies,
installatie
en service van:
Eén telefoontje
D.VANGINKEL
IK ZOEK
DE
VROUW
Feuilleton
door
Henk van Heeswijk
Kappie en het verlaten eiland
DUNDEKDAG 27 MEI 1971
Leertouwer n.v.
BARNEVELD - KAPTEYNSTRAAT 5
TELEFOON 0 3420 -2187 b.g.g. 4379 of 2027
bedrijfstelevisie
telefoonbeantwoordingsapparatuur
nood verlichtings installaties
ventilatie
en wij lichten U geheel vrijblijvend in over de nieuwste ontwikkelingen. Demonstratie
van de apparatuur bij U of in onze showroom (na afspraak ook 's avonds).
licht- en krachtinstallaties
onderhoud lichtinstallaties d.m.v.
groepsvervanging
besturingsinstallaties
geluids- en intercominstallaties
brand- en inbraakbeveiliging
lichtreclames
systeemplafonds
levering van alle electro-technische materialen
(uitgezonderd huishoudelijke toestellen)
,,0 zoJuist. Hoe lang moet
dat geduld en rust duren?"
De verpleegster haalde haar schouder op.
,,Nou vraagd u weer zoveel Dat zal de
dokter u wel vertellen. Wilt u wat
drinken9"
Hangt er van af, wat het is
De zuster knikte glimlachend. ,,Uw ge
voel voor humor heeft u tenminste niet
verloren. Dat is belangrijk. Wat zou u
zeggen van voorlopig een glas water?"
„Oké. Als u het me geeft, zal het wel
smaken. Ik heb een behoorlijke hoofd
pijn. Heb ik daar ook stenen op gehad9"
„Dat zal de reaktie wel zijn
Hij dronk, gesteund door de arm van de
zuster, het glas half leeg Terug in het
kussen vroeg hij: ,,In alle ernst zuster,
wat is er allemaal gebroken Ik heb geen
gevoel meer in m'n benen."
„U bent ze toch niet kwijt, hoor. Pre
cies weet. ik het niet, wat kneuzingen,
als ik me niet vergis
Hij keek de vrouw enige tijd onderzoe
kend aan. „En u vergist zich zeker nooit,
he9" „Verpleegsters mogen zich met
vergissen, meneer, dat kan gevaarlijk
zijn „Zo wat kneuzingen. En
daarvoor lig ik in het ziekenhuis. Ja, ja.
Kent u veel van die sprookjes?"
„Gelooft u in sprookjes?"
„Niet van dit soort."
„Waarom zal ik ze u dan vertellen?"
Er kwam een glimlach over zijn gezicht
„U bent behoorlijk gevat zuster Wanneer
komt die dokter9"
„Zal niet zolang duren. Als u nu eens
probeert een uurtje te slapen?"
„Alweer? Hoe laat is het eigenlijk?"
Ze keek op haar horloge „Half acht"
Half acht, herhaalde hij in gedachten
En hoe. laat gebeurde dat ongeluk? Was
het niet bij drie ?n? Ben ik een aardig
poosje buiten westen geweest. Intussen
hebben ze me hie -heen getransporteerd
Een kwartier later wist Wil em Dogge-
naar, dat zijn rechterenkel gebroken was
en dat hij voorts enkele kneuzingen had
aan beide benen. „We zetten 'm in 't
gips, meneer Doggenaar en binnen een
week loopt u weer
„Maar niet als een kievit zeker."
De arts glimlachte „U bent ambtenaar,
nietwaar? Een week of zes, zeven moet u
maar Op rekenen. Het is nog mooi weer.
Gaat u lekker profiteren van een extra
vakantie."
fik verheug me er al op. dokter. Kunt
u het niet aan me zien? Wanneer kan ik
hier weg."
De dokter keek lachend naar de naast
hem staande auster. „Wat zijn er toch
een ondankbare mensen in het leven
Nauwelijks enkele uren hier."
„Sorry, dokter, maar ik prefereer een
ander hotel."
„Zit u er maar niet over in, meneer
Doggenaar Behoudens uw pootje bent u
zó gezond, dat menigeen in het zieken
huis jaloers op u zou worden Ons hotel
- om uw redenering maar te gebruiken-
is alleen maar voor zieken. Met een paar
dagen sturen we u netjes verpakt naar
huis Misschien zaterdag al.
Zaterdag! Zaterdagmiddag
Hij had een afsprakk gemaakt met dat
meisje uitde trein. Endie kon hij nu
niet nakomen
HOOFDSTUK 8
Maandagsmiddags, toen de dames Emus-
sen en Siebels van de school thuiskwa
men, wapperde mevrouw Veenekamp met
een brief: „Voor jou, Ans
„Bedankt," antwoordde de aangesproke
ne onverschillig en stak de brief, zonder
er ook maar één ogenblik op te turen,
n haar tas
Het brandde Jannie op de lippen om te
vragen: Is-ie van hem9 Maar mevrouw
Veenekamp keek met nieuwsgierige blik
en ook Nanda bleek al thuis te zijn
Derhalve dronk men eerst nog rustig
thee en rookte een sigaret. Ans babbelde
over een paar belhamels in haar klas.
En toen Nanda de namen vernam, knikte
ze instemmend. „Bij mij waren het ook
al van die doerakken Ze bederven de
hele klas
„Van de week ga ik op een avond wel
eens naar de ouders," besloot Ans.
Op Ans' kamer gekomen, draaide de be
woonster de deur op slot. „Ziezo," zei ze
Jannie kon haar ongeduld niet bedwingen.
„De brief kijk nou eens, of-ie
van hem is!
Ans trok kwasi-boos haar wenkbrouwen
op. „Juffrouw Emussen, als ik me goed
herinner, hebt u gezegd geen interesse
te hebben voordeze „Ik-zoek-de-vrouw-
meneer". Dus als u er geen bezwaar
tegen hebt, zal ik zo vrij zijn de inhoud
voor mezelf te houden
Jannie keek teleurgesteld „Flauw,"
vond ze.
Ans lachtte breeduit. „Meid, doe niet
zo dwaas. Kom erbij zitten, gaan we de
envelop slachten om te kijken, wat er in
zit Even daarna lazen beide meisjes
gespannen de brief, die Willem Dogge
naar zaterdag geschreven had Geduren
de een paar minuten was in de kamer
alleen de adem van de beide meisjes te
horen en het driftige tikken van het
Schwartzwalder klokje aan de wand.
Jannie bleek, tot grote verwondering van
haar vriendin, opeens enthousiast „Ont
zettend leuken...enroman
tisch Wat schrijf je hem terug?"
„Dat ik kom natuurlijk. Dacht je soms,
dat ik deze kans om die Adonis te ont
moeten, niet benut9"
„Hoe schrijf je hem dat?"
„Met m'n balpen op een vel papier,"
antwoordde Ans nuchter.
„Ik bedoel hoe formuleer je het? Wat
voor aanhef neem je? Geachte mijnheer
ofof
Ans Siebels vouwde de brief weer dicht
en legde die voor zich neer. „Juffrouw
Emussen, wij gaan de voorgeschiedenis
eens even recapituleren, dat blijkt wel
noodzakelijk."
/aar om
„Stil. Een schooljuffrouw leert de kin
deren, dat ze niet mogen tegenspreken.
Derhalve moeten ze zelf een voorbeeld
geven Om te beginnen- Op een gedenk
waardige zondagavond reist Jannie
Emussen van huis naar Winterswijk
en heeft een knappe, gedistingeerde jon
geman tegenover zich zitten en
„Hoe weet jij, dat hij knap en gedistin
geerd is? Je hebt hem nog nooit gezien!"
„Naar jou beschrijving te oordelen is
hij dit. En houd je mond. Meneer,
hoe heet-ie ook weer - ze pakte de brief
en vouwde die open, waarna ze er even
in tuurde - o ja Willem Doggenaar is
achteraf getroffen door de schoonheid,
de charme, de klassieke neus, het prach
tige bruine haar, de opvallende krans om
het hoofd en de soepele gang van zijn
mede-passagier sneltrein Amersfoort-
Apeldoorn. Getuige zijn noodkreet
„Noodkreet?"
„Die advertentie was een noodkreet.
Het bevallige voorwerp zijner bewonde
ring, verering, adoratie en zo voort en
zo voort, leest de advertenti^ en in-
plaats van halsoverkop pen en papier te
pakken om een brief te pennen voor num
mer 700, bureau Nieuwe Winterwijksche
Courant, zegt ze. Wat kan mij dat jong
schelen? Antwoorden9 Ja, ik ben daar
gek! Klopt het of klopt het niet9"
Jannie meesmuilde glimlachend: Alleen
het laatste Zoiets doe je toch niet!"
„Dat is het standpunt van juffrouw Emus
sen. Hoewel ze diezelfde avond in de ka
mer en de volgende dag op school bemerkt
dat niemand juffrouw Emussen in verband
brengt met de advertentie op bladzijde
één van de plaatselijke courant Met an
dere woorden: zo ongeveer iedereen is de
advertentie al vergeten en dat is niet erg,
want hij is maar voor één knappe, leuke
en interressante jongedame bestemd.
In casu; Jannie Emussen. Maar. en
nu beginnen de problemen Jannie wil be
slist niet op de advertentie reageren."
„Ik kijk wel uit."
„Jannie kijkt dus uit, maar niet naar de
steller der meergenoemde annonce. Als
haar vriendin heeft ze een zJkere Ans
Siebels, van nature edelmoedig, goed
hartig, medelijdend en nog een stuk of
tachtig andere deugden
„Zelfkennis begon Jannie spotla
chend
Is de beste kennis," viel Ans
droog in. „Als een en ander mijn veler
lei deugden niet ziet, zal ik ze zelf
opsommen. Dus Ans Siebels, hevig be
gaan met steller dezes, omdat de per
soon in kwestie helemaal niets van hem
wil weten, gaat zoals men dat inde sport
noemt, fungeren voor eerste invaller,
klimt in haar pen en beantwoordt de nog
onbekende- adonis per kerende post. Met
uitdrukkelijke toestemming van juffrouw
Emussen Nietwaar. Jij zei zoiets van: je
mag hem hebben."
„Klopt"
„Wel, dan begint de cirkel rond te komen
Ans Siebels wordt niet teleurgesteld
Ze wees op de brief. „Daar ligt het ant
woord Onder meer ik verheug me op
het weerziens juffrouw Siebels. Ik ver
wacht u daarom graag zaterdagmiddag
kwart voor drie in het restaurant tegen
over de stationsuitgang. Ik draag een don
kergrijs costuum met een bijpassende
grijsblauwe dasEr hoeft niet te
ruggeschreven te worden. Willem rekent
op mijn komst, dus ik ga: zaterdagmid
dag prompt kwart voor drie ben ik op
de plaats van bestemming."
Jannie leunde achterover, haar vriendin
lachend aankijkend. „Die loopt er nooit
in. Daarvoor heeft hij me veel te goed
bekeken. Lees die advertentie nog maar
eens na, over m'n haar en zo. En jou
haar is niet eens bruin.
Je bent langer dan ik, iets minder
slank Hij heeft het zo (door, dat
ik het niet ben
„Daar reken ik op, Jannie En dan zeg
ik hem precies de waarheid en niets
dan de waarheid. Dus: wat jij gezegd
hebt Ja ik ben daar gek! Wat kan mij
dat jong schelen! Dat ik dit ontzettend
sneu vond voor de persoon in kwestie
en dat ik me daarom heb opgeofferd om
hem niet teleur te stellen. En wedden,
dat hij het sportief opvat en we een leuke
middag en misschien avond hebben?"
Jannie haalde haar schouders op.eensi-
saret pakkend uit het pakje voor zich.
„Mijnentwege. Doe hem dan maar mijn
groeten Ik wens jullie veel plezier
Ze trok heftig vuur uit haar sigaret
en toen Ans niet antwoordde, keek ze
haar vriendin wenkbrauw-fronsend aan
„Wat is er?"
„Zal ik jou eens wat vertellen?"
„Je doet niets anders, sinds je de brief
hebt gelezen."
„Jij bent nu jaloers, juf. In je hart
heb je er spijt van, dat niet jij, maar ik
op die advertentie geschreven heb. Nu
uit deze brief blijkt, dat hij in ieder ge
val een vlotte jongen is, al leek hij
misschien in de trein wat bleu, wil je
de kennismaking hernieuwen?"
„Ik ken hem niet eens!"
„Weer ontmoeten dan Oké.. ik
wil me alweer opofferen. Ga jij zater
dagmiddag als Ans Siebels naar Apel
doorn. Zorg voor je opvallende kransje,
dat vond hij immers zo leuk?"
„Ben je nu kwaad?" vroeg Jannie, een
beetje geschrokken. Ans had gelijk. Nu
voelde ze wat spijt, niet zelf geschreven
te hebben.
„Kind. waarom zal ik me daar kwaad
over maken. In orde, jij gaat inplaats
van ik."
O nee als je dat soms denkt
of krabbel je nu terug?
„Ik niet In ieder geval gaat er een van
ons beiden, of jij of ik."
„Ga jij maar gerust. Ik zou zijn gezicht
wel eens willen zien, als hij jou ziet
aankomen en denkt, dat ik het zal zijn
„Ik zal het hem onmiddellijk netjes uit
leggen
De rest van de week ging snri.om.
Vrijdagsavonds zei Jannie plotseling.
„Zeg, je moet maar net zo doen, als
ik het die zondag had. En niet dadelijk
wat zeggen. Eens kijken, of hij het door
heeft, dat ik het niet ben."
Ans dacht na en voelde wel iets voor de
mop. „Fantastisch idee," vond ze.
„Maar daar moet jij me mee helpen,
want ik heb m'n haar nog nooit zo gehad."
„Eigenlijk moest je het ook bruin ver
ven
„Zodra ik gek word Ik hoor maandag de
kinderen al in m'n klas. Kijk. de juf
is bruin geworden Kinderen merken
zoiets terstond op."
Zaterdagsmorgens waren de beide meis
jes druk met het vlechten van Ans' haar
en het leggen van een krans om het hoofd.
Op een gegeven ogenblik hield Jannie haar
een spiegel voor. De ander bekeek zich
zelf enige tijd, het hoofd om en om
draaiend ,,Niet eens 70 gek. Misschien
heb ik er ook een wat voller gezicht
mee. Zul je ze straks beneden zien kij
ken, als we gaan eten."
„Wat zeg je dan?"
„O, dat ik naar een schoonheidswedstrijd
ga of zoiets."
Jannie schoot in een luide lach, waarop
Ans haar verontwaardigd aankeek „O,
is dat belachelijk? Wil je daarmee sug
gereren, dat ik geen schijn van kans heb
op een schoonheidswedstrijd? Bij mij
vergeleken valt B.B 111 het niet."
Jannie hield haar buik vast. „Schei
uit, gekkin Ik krijg er wat van
Dat geloven ze beneden nooit."
„In ieder geval zullen ze beseffen, dat
het hun geen fluit aangaat."
Om kwart over één liep Jannie naast
haar vriendin naar de trein. „Voel je je
nu niet zenuwachtig?" vroeg ze.
„Waarom9 Ik ben alleen zenuwachtig,
als m'n baas in de klas op m'n handen
staat te kijken. Voor de rest trek ik me
nooit, nergens wat van aan."
.Gemakkelijke levensfilosofie.
„Freud In m'n kast staat een interes
sant boekje van hem. Ga het vanmiddag
maar eens bestuderen
,,'t Wordt zeker de laatste trein van
avond?"
„O, dat weet ik niet. Het zal van veel
factoren afhangen Best mogelijk, dat hij
zo l^waad wordt, als hij mij ziet inplaats
van jou, dat ik met de volgende trein
terug ben. O nee, dan ga ik lekker een
paar uurtjes winkelen in Apeldoorn.
Enfin, als je slaapt, maak ik je wakker
om verslag uit te brengen."
Even voor kwart voor drie kwam de die
sel remmenknarsend tot stilstand langs
het Apeldoorns station. Ans stapte uiten
liep rustig naar de uitgang.
Maar toen ze door de controle was en
tegenover zich het bewuste restaurant
zag, was ze niet meer zo heel zeker
van zichzelf Ze probeerde zich te be
heersen. Ik lijk wel gek Als-ie nijdig is,
omdat Jannie het niet is, maar ik
dan mag-ie nijdig zijn.
Smeer ik 'm meteen weer Ga ik heer
lijk winkelen in m'n eentje. Maak ik er
evengoed wel een leuke middag van.
Toch klopte haar hart in de keel, toen ze
het restaurant betrad, nieuwsgierig
rondkijkend naar meneer Doggenaar, ge
kleed in een donkergrijs kostuum meteen
blauwe das. Doch de zaal was voor drie
kwart gevuld met vrouwen en mannen.
En de mannen droegen doorgaans alle
maal donkergrijze costuumsomdatditde
najaarsmodekleur was. En nergens zag
ze een man alleen zitten.
Besluiteloos bleef ze staan, rondspie-
dend. Als hij me toch in de maling
heeft genomen flitste het in haar
op. Dan ga ik naar zijn adres in Wieb-
scha en scheld hem de huid vol.
Op hetzelfde ogenblik, dat ze dit dacht,
zag ze een man overeind komen, die haar
met bizondere belangstelling bekeek Hij
knipperde met zijn ogen. Eén moment
dacht ze, dat hij zijn hand zou uitsteken.
Dat moet hem zijn, dacht ze, en kordaat
stevende ze op zijn tafeltje af.
Hun blikken ontmoetten elkander Ans1
eerste indruk was- Jannie's beschrij
ving klopt, hij is knap, maar hij ziet
er helemaal niet verlegen uit: „Juffrouw
Siebels uit Winterswijk?"
„Die ben ikantwoordde ze, haar hand
in de zijne leggend „Meneer Doggenaar,
veronderstel ik, hoe maakt u het?"
„Uitstekend," hakkelde de man, zenuw
achtig lachend. „Dat is te zeggen
Hoe maakt u het? Gaat u zitten. Het is
voor mij een genoegen en
Ans zakte op de aangewezen stoel. „In
orde, meneer Doggenaar, dat hebt u me
al geschreven. Dus u herkent rbe9"
De man was ook weer gaan zitten, grin
nikend wijzend op de brede krans haar
om haar hoofd „Mij dunkt, juffrou»
Siebels, dat is wel het beste bewijs niet?'
„Jawel," antwoordde Ans Siebels, dit
een tikje-geschokt tot de conclusie kwam,
dat deze man zijn medepassagier op die
bewuste zondagavond dan toch niet zo bij
zonder nauwkeurig had bekeken.
HOOFDSTUK 9
Op het stationskantoor van Apeldoori
rinkelde de telefoon. Chef van Abcoude
die met een ingewikkelde telling bezig
was van het in die maand verzondei
stukgoed, liet de bel drie keer over
gaan, voor hij de hoorn van de haak
nam
Spoorwegen; station Apeldoorn," meld
de hij, nog half met zijn gedachten bi)
de cijfers.
„Met het ziekenhuis."
„Met wat?" vroeg Van Abcoude, plot
seling ontnuchterd.
„Het ziekenhuis, meneer. Heeft ene me
neer P. Ouweians op het ogen
blik dienst?"
„Ouwejans? Piet Ouwejans?"
„Ja, dat klopt wel."
„Een ogenblik ik zou het niet
eens uit mijn hoofd weten er is
toch niets? Narigheid bedoel ik?"
„Stel u gerust meneer Kan ik die me
neer Ouwejans aan de telefoon krijgen9"
„Eén moment." De chef legde zijn hand
over de microfoon en keek naar zijc
assistent, die aan de andere kant van de
tafel zat. „Zeg, Kees, heeft Ouwejans
dienst9"
„Zit bij de uitgangscontrole, chef.
„Ga 'm als de wind even vervangen
en zeg, dat er telefoon voor hem is,
hier Uit het ziekenhuis. Of nee, zeg maar
niets over dat ziekenhuis, anders schrikt
ie misschien."
- 35 -
Signor Rivaldi, de maat en de meester
waren nu in een jammerend koor uit
gebarsten. „Stilte!" schreeuwde Kap
pie tenslotte. „Zijn jullie kerels! Jul
lie lijken wel een stelletje piepende
scheepsratten in doodsnood! Houd op
met je gemekker over smoken en gees
ten! Ik zal die zaak wel eens even on
derzoeken!"
Kappie liep met grote passen op het
fornuis toe. maar toen hij er vlak bij
kwam, gebeurde er weer iets mèrk-
waardigs. Hij voelde een ruk en zag
toen tot zijn verbazing zijn zakmes uit
één van zijn zakken te voorschijn* ko
men. Het zweefde recht op de wand van'
het trossenhok toe en bleef daar op vast
kleven.
„Wel-alle-haaien! Nu nóg moeier!'
mompelde Kappie verbaasd. Je zou
nog aan spoken gaan geloven, wanneer je
het hoofd niet koel hield. Maarditisiets
anders dan spoken! Het heeft iets met
het trossenhok te maken. Daar zou ik
m'n Zondagse pet om durven te verwed
den! En zo is het maar net!"
300 m2 showroom dagelijks geopend van
8.0018.00 uur ('s avonds na afspraak) en
vrijdagsavonds tot 9 uur.
verder leveren wij u
koelkasten, wasmachines,
gasverwarming, aanbouwkeukens,
zelfbouwpakketten, cv, enz.
alles tegen scherp concurrerende prijzen
KEUKENCENTRUM
marconistraat 8, barneveld, telefoon 2501
(zijweg valkseweg plm 300 meter vanaf oude pand)
