jens
[afwasmachines
COGN
BGRG
Imiele
^siemens
icandy w&
I
WIJNTJES
Kappie en het verlaten eiland
IK ZOEK
DE
VROUW
DOORSLAG
PAPIER
trn
HOGE
KORTINGEN
GOEDE
VERZORGING
DAMESKAPSALON „STEGGERDA"
LEUSDER
HEITJES
DRINGENDE
OPROEP
M. RAVENHORST
Turkenburg's
graszaad
A. v. d. TWEEL
ma
VOOR AL UW ELEKTRISCHE
HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN
I JUIST JlNül
DVERTEREN
Haal nu nog vlug
de laatste koopjes
10% korting
VRNDGN
DONDERDAG 29 JULI 1971
DEI
Feuilleton
door
Henk van Heeswij k
- 16 -
Deze grinnikte .Stil niaar. ik zal
me behoorlijk gedragen
De vrouw in bed wees naar de
deur .Verdwijn alsjeblieft Kijk eens
op de klok ruim half één. Morgen
kan ik er weer niet uitkomen.''
Ans Siebeld liep naar de deur. Daar
draaide ze zich om en keek de an
der aan. .Houden we het op zater
dag?"
Jannie draaide zich om en trok het
dek over zich heen .,0. daar slaap
ik eerst een paar nachten over. Het
is nog lang geen zaterdag."
,,Hoe laat was je thuis?"
..Ik ben niet zo'n nachtbraker als
jij! Vier voor elf."
..Poe, mocht wat één trein eer
der Thuis alles wel?"
„Dank je Zeer wel. En mag ik nu
gaan slapen?"
„Dat mag! antwoordde Ans lachend.
„O, ja, nog de groeten van m'n vriend
Hij is benieuwd, hoe je er uit ziet."
Met een vaart kwam de vrouw in
bed overeind, pakte haar kussen en
smeet dat naar de deur Ans bukte
zich en gooide het weer terug „Ik ga
echt" sjuut maar..
Woensdagavond ontmoetten Piet en
Ans elkaar in Zutphen „Het zal nog
niet eens meevallen." zei Ans somber,
want ze heeft nog altijd niet defini
tief toegezegd, dat ze zaterdag mee
gaat. Zo te zien. voelt ze er maar wei
nig voor
„Stel je voor, dat ze nee zegt. Zit
Willem zaterdag voor niets te wach
ten."
Ans's gezicht kreeg een vastberaden
uitdrukking. „Al zal ik haar meemoe
ten slepenmee gaat ze."
De stemming was niet zo als andere
avonden en Ans ging een trein eerder
naar huis. Met de vage belofte: „Als
je niets hoort, komt ze zaterdag mee.
In het andere geval krijg je tijdig be
richt."
Donderdagsmiddags, toen de beide
meisjes na schooltijd naar hun kosthuis
wandelden, zei Ans, zo neutraal moge
lijk „Ik ga zaterdag een nieuwe jas
in Apeldoorn kopen Ga mee en help me
uitzoeken. Jij hebt veel meer smaak dan
ik."
„Meid, daarvoor hoef je toch niet
heel naar Apeldoorn? Moet je eens
kijken hier, wat een mooie voor
jaarsmantels. Heb je al eens in de
M*s$erstraat gekeken? .£n in de Meddo-
se$traat? Echt modern En niet eens zo
gek auur
Ans knikte enkele malen „Dat heb
ik Dat heb ik Er zitten mooie tussen.
Ik ben vorige week al eens binnen ge
weest en wat rondgeneusd. Toch wil ik
eerst ergens anders ook kijken, Slaag
ik in Apeldoorn niet, dan kan ik toch
altijd nog hier een jas kopen?"
Jannie haalde Ijaar schouders op
„Dat is een logica, die mij ontgaat
Maar alla, het zijn jouw centen, dus je
moet het zelf weten En als je graag
wilt, ga ik wel mee."
„Ik zal je reis wel
„Ik zal de reis wel betalen." zei
Ans. al blij, dat ze haar vriendin mee
kreeg.
„Ik ben Pinkers niet Die zou meteen
geaccepteerd hebben Hoe laat wil je
dan gaan?'
„Vier over half twee. Zijn we tegen
drieën in Apeldorn
„Oké Mag je mevrouw Veenekamp
wel waarschuwen. Kan ze er met eten
op rekenen
Vrijdagsmiddags werd Ans Siebels
in de school naar de telefoon geroepen
Ze tikte even op de zijruit en wenkte
haar collega Jannie, in de an
dere klas, knipte begrijpend Jannie
zou wel even een oogje op haar klas
houden. Ze rende door de gang naar
het spreekkamertje en nam de telefoon
aan „Hallo, met juffrouw Siebels."
„Met Piet. Zeghoe is het? Ik
hoor niks Is het in orde?. Anders ga
ik vanavond naar Wiebscha om te ver
tellen, dat het nietdoorgaat. Ik kan hem
toch niet voor niks laten komen?"
Ans, die gevreesd had, dat er thuis
ziekte of iets dergelijks was, slaakte
een zucht van verlichting „Halvegare,
we hadden toch afgesproken, dat het in
orde was. als ik niets zou horen?"
„Ja. dat is wel zo Maar ik wilde
toch zekerheid hebben. Vandaar, datik
belde
„O, wel bedankt Moet ik straks tekst
en uitleg geven aan m'n baas. Hij stond
je zeker te woord."
„Wie? Je schoolhoofd!"
„Ja wie anders
„Nou, het kon toch ook een andere
onderwijzer geweest zijn?"
„Het is in orde We komen kwart
voor drie met de trein. En lopen dan
eerst naar het restaurant om thee te
drinken Daar zitten jullie Je weet
wel waar Denk er om, dat je nergens
anders zit. dat we niet behoeven te
zoeken
„Ik zal de tafel vanavond nog reser
veren."
,Dan is het in orde Ik bel af, want
Joost zal toch wel niet te spreken
zij n. Hij houdt niet van privègesprekken
onder schooltijd
„De mijne evenmin."
„Ben je dan ook nog op school."
„Ik bedoel: in werktijd. Zeg Ans
„Ja?"
„Ik houd van je Wist je dat?"
„Gut, dat is ook wat Moet je wat
aan laten doen."
„Komt in orde, schattebout zater
dagmiddag Of avond. Je hebt wat van
me tegoed.
„Ik verheug me er op, ventje Tot
ziens."
„Dag lieveling."
Klik, zei het aan het oor en in ge
dachte legde Ans de hoorn neer.
„Lieveling" zei hij, dacht ze We hou
den van elkaar en ik hoop, dat Jannie
en Willem even vlug kontakt met elkaar
zullen hebben, als wij het hadden
Om vier uur nep De Greeve haai Inj
zich Ans stapte binnen en voroeg op
kille toon
„Is er iets meneer
„Ja juffrouw Siebels. dat privége-
sprek zoéven, wat dat belangrijk'
„Hoogst belangrijk, meneer,anders
had inen mij onder schooltijd niet ge
beld
Nog iets van uw dienst
De man keek haar onderzoekend aan
„U bent erg kort aangebonden, juf
frouw Toch geen narigheid inde fami
lie ot zo
„Beslist niet. meneer Desondanks
was het werkelijk belangrijk.'
„Dan leg ik me daarbij neer Het
past mij niet me te mengen in de pn-
vé-aangelegenheden van mijn perso
neel Tenzij men het mij vraagt en me
op de hoogte stelt van de moeilijkhe
den
„Er zijn geen moeilijkheden en uw
aanbod stel ik bijzonder op prijs.
Maar ik hoef er geen gebruik van te
maken Nog iets van uw dienst?"
„Ja, er is nog iets. hield het school
hoofd hardnekkig vast. „Dat meisje
van Nijweide, dat bij U in de klas zit,
veroorzaakt moeilijkheden op de weg
naar huis. Belletje trekken, winkel
deuren opengooien en zo Men heeft
vandaag bij mij geklaagd Als u eens
met de ouders ging spreken? Bijvoor
beeld morgenmiddag?"
Ans dacht na. Mijweide woonde ach
ter in het Woold. Niet bepaald naast
de deur. Maar ze was haast wel ver
plicht er even heen te gaan. "Ik zal
het moreenochtend doen. meneer
Morgenmiddag oen ik verhinderd.
„Dat was het, juffrouw Siebels. Bij
voorbaat dank voor uw moeite. En ik
wens u een prettig weekeind."
„Dank U wel. Van hetzelfde En weg
was ze.
Buiten stond Jannie nog te wachten.
Ze keek haar collega nieuwsgierig aan.
„Had-ie wat9"
„Berendien Nijweide haalt baldadig
heid uit van school naar huis. Er is
geklaagd. Ik fiets morgen wel even naar
haar ouders."
„Nogal een lastpost, niet? Is dat niet
dat blondje met die brutale ogen?"
„Precies O, ik heb geen last met
haar In het begin heb ik haar een
paar keer flink straf gegeven. Dat
hielp."
„Ze zal het wel niet alleen doen."
„Ze woont in het Woold en zal wel
met de andere kinderen daarvandaan
naar huis lopen, Ik hoor het morgen
wel Belletje trekken en deuren open
trekken mag natuurlijk niet Daar maak
ik wel een eind aan."
Terwijl ze haar huis liepen, zei
Jannie lachtend. „Weet je wel, datje
als tamelijk streng bekend staat?"
Ans keek haar even aan. „Ze zeg
gen het wel vaker. Maar ik ben me er
niet van bewust. Overigens, wat noem
je streng? Ik zie geen ongeregeldheid
door de vingers, als je dat bedoelt.
Aan de andere kant een goed grapje
kan ik heus wel waarderen Ik had ver
leden jaar een paar weken de vierde,
toen Wipstra ziek was. We hadden een
noodhulp voor mijn klas, een kweke-
linge De jongens haalden een mop met
me uit en hadden het bord vastgespij
kerd. Ik. Ja zeg wat zou jij in
zo'n geval gedaan hebben9"
Jannie dacht een poosje na. „Tja,
dat weet ik zo niet. In ieder geval
zou ik er niet op gereageerd hebben.
En althans een paar dagen alleen één
kant gebruiken,"
„Deed ik ook Door een toeval kwam
ik er achter, welke twee jongens het
gedaan hadden. Ik deed net, of ik meen
de, dat het bord klemde Dus riep ik
beide jongens uit hun bank en zei
Jullie lijken me nogal sterk. Het bord
klemt zo verschrikkellijk proberen
jullie het eens om te draaien."
„O, Ans... en toen?"
„Ze monkelden wat tegen elkaar,
verlegen lachend. Eén ging tenslotte
een nijptang halen en trok de spijker
er uit Ik zei met een stom gezicht:
Hé, ik wist niet, dat jullie meester
het hord altijd vast had. Daar antwoor
den e met op. Ik heb die veertien da
gen geen cent last gehad."
„Leuk. Zulke dingen zou ik ook niet
erg vinden."
„Pinkers zou uit z'n vel gesprongen
zijn."
„Wat heb je daar nou aan. Je moet
er toch weer inkruipen."
Zaterdagsmorgens fietste Ans naar
het Woold en had een gesprekje met de
familie Nijweide en de boosdoenster
in kwestie. En ging terug met de ze
kerheid, dat het voorlopig althans afge
lopen was met de baldadigheid
Om vier over half twee reden de
beide meisjes de stad uit. Ans rookte
een sigaret, terwijl Jannie zich ver
diepte in een blad, dat ze gekocht had.
In Zutphen. waar de trein twaalf minu-
stilstond, keek Ans uit het raam en
verzuchtte „Dat hier nu nooit eens
iemand rond komt met koffie of zoiets.
Ik snak gewoon naar een kop drinken."
Jannie keek op van haar lectuur.
„Kind, we hebben pas gegeten."
„Nou. maar in Apeldoorn gaan we
eerst thee drinken, hoor De middag
is nog lang genoeg Ik trakteer
De ander haalde de schouders op.
„Zo je wilt."
In Apeldoorn wees Ans op het Sta
tionsplein naar het restaurant. „Ik heb
er al vaker wat gedronken en gegeten
met m'n vriend, zei ze „De thee is er
prima
Halverwege het restaurant pakte Jan-
niet haar collega plotseling bij de arm
en zei „Zeg. had je het er vorige week
niet over, dat ik je vriend zou ontmoe
ten?"
Ans knikte, inwendig zenuwachtig
Als ze nu maar niet op het laatste
moment terugkrabbelt. „Als z'n bus op
tijd is," loog ze half. „kan hij er mis
schien net zijn Anders zijn we eerst
een poosje alleen
Het leek Jannie blijkbaar maar zo-zo
Ans voelde, dat de ander het niet hele
maal vertrouwde. Maar ik moet nu
doorzetten, dacht ze De jongens zit
ten natuurlijk al te wachten
Ze betraden de zaal en Ans keek
meteen naar het hoekje waar ze met Piet
afgesproken had. Ze zag ook een ander
met de rug naar de deur toe aan de ta
fel zitten.
„Daar zit-ie al,, merkte Ans op en
stevende door de zaal naar de ta
fel, Jannie aan haar arm tegen wil en
dank meetrekkend.
Deze had enkel nog gelegenheid om te
zeggen „Wie bedoel je? Willem? Ik zie
hem helemaal niet."
Behandeling uitsluitend na afspraak
Ook uw adres
voor parfumerie en cosmetica
LEUSDEN-CENTRUM - TEL. 1433
Van 1 tot en met 10 woor
den 1,80. Elk woord meer
18 st. Brieven onder num
mer of adres te bevragen
aan het bureau van dit
blad 50 cent extra. Plaat-
sin; ALLEEN na vooruit
betaling.
Verloren op zaterdag 17
juli bloedkoralen ARM
BAND met gouden slotje,
tussen Zwarteweg en Ha-
mersveldseweg. Gaarne
tegen beloning terug bezor
gen bij Vermeulen, Zwar
teweg 8, tel. 1346, Leus
den-C.
Gedipl. PEDICURE. Be
handeling volgens af
spraak. W v. d. Veer-
Bouwhuyzen, Eikenlaan 50,
Leusden/Centrum, tel
03496-1306
5 volle uren AUTORIJ
LES, 1ste 5 f30,—, daar
na f 11,50 F. v. d. Heijden,
Vamor gediplomeerd,
Zuidsingel 61, Amers
foort, tel. 21751
Een goed verzorgde
BRUIDSREPORTAGE ook
in kleur. Foto De Smalen,
Korte Gracht 6, Amers
foort. Even bellen 03490-
13536, of 's avonds 10638
en wij komen langs.
Uw adres voor PETRO
LEUM, Esso gas. margas
en klompen is J Greef-
horst, Hamersveldseweg
121, Leusden, tel 03496-
1363
Bastion KAMERBIL
JARTS, alles voor de bil-
jartsport. Biljartmakerij
Van Eeken, Hamersveldse
weg 139, Leusden-C. Tel.
03496-1558 Ook savonds.
Voor al uw HENGEL
SPORTARTIKELEN (ook
maden) naar fa J W v. d.
Berg, Hamersveldseweg
58, Leusden-C
Voor u de foto-of FILM
CAMERA die u zoekt (kom
eens kijken). Foto De Sma
len, Korte Gracht 6.
Amersfoort
Voor ANTIEK liefheb
bers: boerenwagen wielen
en ouderwetse pompen. Te
bevragen bij. A. Steenbeek,
Hessenweg 70, Stouten-
burg, tel. 03490-24923
Te koop: Van particulier
V W. 1600 T.L. bj. eind
1967 met schuifdak en vele
accessoires. Te bevragen:
Asschatterweg 1, Leusden
C., tel. 03496-1301.
Te koop: Nieuwe AARD
APPELEN. S J van Wie-
ringen, Aarderweg 6", Ach
terveld
Te koop. ANDIJVIE-,
sla-, prei- en boerenkool-
planten Arnhemseweg84a,
t/o de Mof, Leusden.
Diegene die per ongeluk een mes. vork en
lepel uit onze cassette meegenomen heeft
wordt verzocht zich te melden om het ga
rantiebewijs af. te halen, ook kan hij de
rest voor een prikje kopen, daar deze nu
voor ons geen waarde meer heeft voor
de verkoop
NOG 10 KORTING OP ALLE
GOEDEREN t/m ZATERDAG
31 JULI a.s.
Hessenweg 72 Achterveld
Telefoon 03490 20840
Barneveldse
Drukkerij N.V.
N'fiuwstraat 15 Tel 3141
pOQOOOOOOOOQOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOO
GAZONMAAIERS
ALLE TUINGEREEDSCHAPPEN
Hamersveldseweg 49 Leusden-c
Telefoon 1388
ran
RADIO-TV-DIEPVRIES
Rozendaallaan 1 - Leusden-Centrum
Toonkamer achter de Diepvries dagelijks
-geopend.
PROFITEER TOT 31 JULI NOG
VAN DE
BIJ
TEXTIELHUIS
Hessenweg 321 Achterveld
Telefoon 03425 -390
L c'eclfo-TwhnucJi mjlsllslisboresu
l Radio-Telcviji#
LEUSDEN
CENTRUM
Maar enkele ogenblikken later stond
het tweetal bij de tafel Gelijk waren
de beide mannen opgestaan. Ans stelde
hakkelend voor, terwijl ze krampachtig
haar tasje vasthoield om niet te verra
den, hoe zenuwachtig ze was. „Dit is
Piet Ouwejans, en dit zijn vriend Wil
lem Doggenaar. Dit hiér is mijn colle
ga en vriendin Jannie Emussen."
Jannie keek verbluft, geheel over
donderd door het doortastend optre
den van Ans, van de een naar de ander.
Piet stak vriendelijk lachteemd zijn
hand uit; „Het is me een bijzonder ge
noegen, juffrouw Emussen. En ik neem
aan, dat u mijn vriend Willem nog wel
zult kennen?"
Het meisje legde automatisch haar
hand in die van Piet en keek gelijk
naar de andere man. Beiden monster
den elkander even en het was Willem,
die even glimlachte. „De juffrouw uit
de trein.. Ja, ik herken u meteen
weer. Geweldig, dat u gekomen bent."
Hoe maakt U het?"
In enkele seconden dwarrelde een
zee van gedachte door haar hoofd.
Het is allemaal afgesproken werk, wist
ze nu. Daarom moest Ans zo nodig naar
Apeldoorn Dat heeft zij met die Dog
genaar wel bekokstoofd. Om te probe
ren mij aan zijn vriend te koppelen,
Ze had een scherp antwoord op haar
lippen, maar Willem zei. „Geweldig,
juffrouw Emussen, dat we elkander nu
eindelijk eens ontmoeten. Na zoveel we
ken met elkander gecorrespondeerd
te hebben. U beantwoordt geheel aan
mijn verwachtingen
Ans keek nog eens van de een naar
de ander. Gelijk viel ze uit „Zegeens,
wat betekent dit allemaal? Ik heb nooit
een brief geschreven. Waar heeft U het
over?"
Hoofdstuk 19
Even was er een gespannen, onaan
gename stilte. Van andere tafels keek
men nieuwsgierig naar het gezelschap
en het was tenslotte Piet, die op zach
te toon zei. „Laten we gaan zitten
lui. En eerst wat bestellen. Daarna
zullen we open kaart spelen, want er
moet het een en ander uitgelegd worden.
Want mijn vriend Willem en juffrouw
Emussen hebben daar recht op."
Jannie aarzelde enkele ogenblikken,
maar toen ze de blikken van andere
tafels op zich gevestigd zag. Jeek het
haar het beste om zo min mogelijk
opschudding te veroorzaken Een zachte
druk van Ans was voldoende, om haar
te doen plaatsnemen, tegenover Willem
Doggenaar, die haar nu. niet-begrij-
pend, aankeek „Maar," begon hij„wij
hebben toch
Piet viel hem in de rede en zei.
„Een ogenblik, Willem. We bestellen
eerst wat te drinken De dames hebben
al een reis van anderhalf uur achter de
rug. Ober!"
Terwijl de toegelopen kenlner de be
stelling noteerde, hield Piet zijn koker
voor en toen iedereen rookte, vervolg
de hij. „We wachten even op de thee
en de limonade, dan zullen Ans en ik
tekst en uitleg geven."
Ans keek even verstolen op naar haar
vriendin die met een strak gezicht
voor zich uit keek en zenuwachtig aan
haar sigaret trok Willem trommelde
met zijn vingers op de tafel, af en
toe naar Piet en Ans kijkend. En iede
reen was min of meer opgelucht, toen
de kelner eindelijk met het bestelde
naar hun tafel kwam.
Ze dronken wat en Piet stak van wal,
even naar zijn meisje kijkend, toen
Willem demonstratief zijn glas had
neergezet, waaruit hij gedronken had
„Het is begonnen met een adverten
tie. Wat die advertentie inhield, in
weke krant hij gestaan heeft en wie de
opsteller was, weten wij allemaal. Voor
wje deze advertentie bestemd was even
eens, Mijn vriend Willem ontmoette
erleden jaar m de trein deze dame,
juffrouw Emussen, en reisde met haar
samen van Amersfoort tot Apeldoorn
Er kwam gedurende die twintig of
vijfentwintig minuten geen contact tot
stand, waarvan Willem spijt had, zodat
hij zijn toevlucht nam tot de adver
tentie. Tot zover is het ons allen, zo
we hier zitten, bekend."
Hij dronk wat doofde zijn sigaret
en vervolgde. „Wat nu volgt, zijn
verrassingen. De bewuste dame, voor
wie de advertentie bestemd was, rea
geerde om redenen, die hier op het
moment niet terzake dienen, niet."
Willem keek even naar Jannie en
toen weer naar Piet. „Wat? En ik
kreeg een brief!"
„Stil, laat me eerst uitpraten. Daar
na kan iedereen zijn vragen stellen.
Zoals ik dus zei „juffrouw Emussen
had geen zin op die advertentie in te
gaan Haar vriendin en collega, juf
frouw Siebels, vond dat, laten we het zo
formuleren, wat sneu voor de man,
die een dergelijk initiatief had genomen
en schreef naar de steller van deanno-
ce. Waartegen juffrouw Emussen geen
enkel bezwaar had Dit stel ik hier na
drukkelijk vast."
Hij keek Jannie enkele ogenblikken
aan, doch toen ze niet antwoordde, ver
volgde hij: „Willem kreeg de brief en
men maakte een afspraak In de ver
wachting, dat hij mijn mede-passagier
uit de trein zou ontmoeten Maar. en
nu komt het Willem kreeg een paar
dagen voor de bewuste zaterdag, dat
men elkander ontmoette, een bedrijfs
ongeval - hij is gemeente-opzichter
in Wiebscha - en belandde in het zie
kenhuis in Apeldoorn. Willem, die een
heer is. wilde niet, dat juffrouw Emus
sen, alias Siebels, overricht terzake de
reis van Winterswijk naar Apeldoorn
zou maken, waarschuwde ïzijn vriend
Piet Oudejans - ondergetekende dus -
en vertelde, dat er zaterdag had moeten
gebeuren Willem vroeg me Ga jij die
dame ontmoeten, verontschuldig mij.
dat ik onverwachts verhinderd ben en
bied haar wat te drinken aan Maar
zeg niet, dat ik m het ziekenhuis lig
met een gebroken enkel, want de mees
te vrouwen vinden ziekenhuizen grieze
lig en als ze hoort, dat ik hier lig,
komt ze vast niet
„Wat een onzin!' merkte Jannie
schamper op.
Piet knikte „Vind U ook niet? Ik zei
dan ook iets dergelijks, Maar Willem
was niet van dit idee af te brengen en
ik wilde hem, als zijn vriend, niet in
de steek laten, dus voldeed ik aan zijn
verzoek om als remplacant op te tre
den.
Ik ontmoette juffrouw Emussen, alias
juffrouw Siebels. Ennenu ja, ik
vond deze jongedame - hij keek lachend
naar Ans, die een kleur kreeg - met
een heel sympathiek. Ik gaf tekst
en uitleg volgens de voorschriften van
Willem en kon zien, dat de dame het
maar verdacht-geheimzinnig vond.
Maar ze accepteerde me als Willem's
plaatsvervanger Ik bood haar dus wat
te drinken aan en daarbij bleef het
niet. Ze ontdekte namelijk terstond,
dat ik niet de eerste de beste was
en..."
„Hoor hem!" smaalde Ans, min
of meer verlegen. „Hij verbeeldt zich
nogal wat'"
„Nu ja," vervolgde Piet onverstoor
baar, „misschien was ik dan wel de
eerste en tevens de beste. In ieder
geval, we hadden een prettige middag
en avond en zondags bracht ik verslag
uit van mijn missie aan Willem, die
vond, dat ik mij uitstekend van mijn
taak had gekweten."
„Dat heb ik helemaal niet gezegd,
integendeel," verweet de ander hem.
„Ik vond, dat je veel te ver was ge
gaan."
„Alle gekheid op een stokkie, lui,
jullie mogen het gerust weten, ik was
weg van deze gedistigneerde jonge-
vrouw - hij boog even voor haar,
hetgeen een nieuwe blos op Ans'
wangen tengevolge had - maar ik wil
de niet gaan vissen m Willem's vaar
water, dus hield ik me op de vlakte.
Ook later, toen we elkaar nog eens
ontmoetten. Vergeet niet, dat ik nog
steeds in de mening verkeerde, dat
ik met juffrouw Emussen te doen had
en niet met Ans Siebels."
Er kwam even een stroeve glimlach
op het gezicht van Jannie
„Op een gegeven ogenblik werd het
me te machtig, ik ging van Ans hou
den en het leek me toe, dat ik haar
ook niet onverschillig was. Waarschijn
lijk bemerkte Ans dit, want toen we
op een avond in Zutphen met elkaar
wandelden, vertelde ze, dat ze even
min de persoon in kwestie was, dus
niet juffrouw Emussen, maar eveneens
een plaatsvervangster, omdat juffrouw
Emussen niet op de advertentie wilde
reageren. Enfin, de rest kunt u nu wel
begrijpen: Ans en ik - hij stak over
de tafel zijn hand naar haar uit en ze
legde, nog wat verlegen, de hare er
in - zijn het goed eens met elkaar.
Al was dit dan niet het uiteindelijke
doel: de advertentie heeft toch resul
taat opgeleverd. Maarwe zaten met
het probleem Willem en juffrouw Emus
sen. Op mijn advies bleef Ans schrij
ven naar Willem, die inmiddels uit
het ziekenhuis was ontslagen en naar
de ouderlijke woning in Koog aan de
Zaan was getransporteerd om verder
te genezen. U weet immers, dat Ans
de eerste brief schreef op de adver
tentie, welliswaar onder haar eigen
naam, maar dat heeft ze later ge
corrigeerd. Er ontstond een levendige
briefwisseling, die, vanaf de zijde van
Ans - Willem zal dit kunnen bewij
zen, als hij de brieven nog heeft be
waard - tot op zekere hoogte tame
lijk zakelijk waren gesteld en ten doel
hadden de oorspronkelijke opzet van
de advertentie zo warm mogelijk te-
houden. Ans en ik besloten, zodra
Willem geheel genezen zou zijn, een
ontmoeting hier te organiseren, zo
dat Willem en juffrouw Emussen el
kander toch nog eens een keer zouden
ontmoeten. Dat is dan nu gebe
Veel zal voor Willem intussen
opgehelderd zijn: juffrouw Emu:
had gelijk, toen ze zoeven zei,
ze nooit één brief had geschre
Die brieven schreef Ans, die prol*
de zich zo korrekt mogelijk
brieven te uiten, waarin ze naari
mening volkomen geslaagd is. II
schien door middel van een list h
Ans kunnen bewerkstelligen, dat j
frouw Emussen nu ook vanmiddagI
zit. Ik hoop, dat het jullie ba
nu helemaal duidelijk is. En ah
het mij nu vraagt, ligt de uiten
lijke schuld bij Willem, want dan
hij maar geen plaatsvervanger i
ten sturen."
„Hetzelfde zou ik ook kunneni
gen," meende Ans voorzichtig te m
ten opmerken.
Jannie keek haar verontwaardigt;
„Kind, ik heb je toch zeker niet
stuurd? Je hebt het zelf gevraaf
Piet schudde het hoofd. „Kom'
we zijn allemaal jong en ik neemi
dat we allen zo we hier zitten i
voldoende gevoel voor humor kuti
opbrengen. Laten we het sportiefbel
ken en er samen een leuke midi
van maken."
Willem schudde zijn hoofd,
humor van dit alles kan ik nog ste
niet inzien Maar misschien denkt j
frouw Emussen daar anders over
,,Ik denk er net zo over Maar
ben wel met... die vriend van J
eens.... Wie zet er nu zo'n id)
advertentie! Ik had wel voor de b
stad voor schut kunnen staan!"
„Kom, kom," suste Willem,
iets lees je toch elke dag in ïed*
krant
- 44 -
Kappie had de meteoorstenen uit de lo
den kist gehaald en meteen daarna ge
beurde er iets heel wonderlijks. Het
jacht dat al die tijd muurvast had geze
ten, schoot ineens los en zakte naar
het water toe
De kapitein van de andere sleepboot
kon zijn ogen niet geloven „Hoe kan
dat""
Heb ik dat met mijn schip gedaan?
Natuurlijk dat moet wel! Hoewel.,
waar gaat dat jacht nu naar toe9 Een
andere kant uit! Naar die andere sleep
boot."
Het was een vreemd gezicht, want het
jacht dreef inderdaad regelrecht naar de
„Kraak" toe en het bleef daar tenslotte
ook aan vastkleven
„Wat heb ik gezegspreekt?" vroeg
Signor Rivaldi trots. „Mijn ideeplan met
die spookstenen'"
Hij sloeg Kappie en de maat stevig
op de schouders.
„Dat had ik ja kunnen denken'" zei
Kappie blij.
„Ik had gedacht dat die stenen al!
maar ellende betekende!" zei de nu
Het is ook niet gezegd, dat de nai
heid al afgelopen is! Zolang die and
sleepboot hier in de buurt is, bevaltl
me niks'"
„Dat is anders jouw eigen scfc
klont!" zei Kappie „Dan moet je®
niet alles aan iedereen vertellen en
mij van boord aflopen. Houd jij je nu
heel stil!"
