Gemeenteraad
Leusden vergadert
a
1
1
RUITER-
1
1
1
DEMONST
„DE KLAV
RATIE
EET"
DE VIERDE DAG
ONS NIEUWE FEUILLETON
DE VIERDE DAG
Kappie en het verlaten eiland
VOOR DE BALIE:
HET BOZE GEZIN
A.s. zondagmiddag
I
1
Postweg 1
1
door
H. van
Omme
(Of lHazepad."
fljERDAG 26 AUGUSTUS 1971
Akke Feenstra komt als werkster in de woning van de zieke oud-no
taris Schaarsma de Zwart, een bijzonder lastige patiënt. Zo lastig, dat
de huishoudster, ten einde raad er vandoor gaat en Akke alleen achter
blijft in het grote huis met de patiënt Ze is echter anders als huishoud
ster Tjitske; Akke brengt de zieke rustig doch beslist aan zijn verstand,
dat zij zich dat gescheld en gemopper niet zal laten welgevallen. Akke
ls erg gevat en er groeit een zekere verstandhouding tussen haar en de
zieke. Maar op een dag vraagt de zieke grijsaard Akke ten huwe
lijk.Voor Akke komen er vragen, die beantwoord moeten worden: Is
een huwelijk van een jonge vrouw met een grijsaard volgens onze mo
rele begrippen verantwoord? Praktisch altijd speelt geld in een derge
lijk huwelijk de hoofdrol, dat weet Akke ook wel. Liefde komt er ter
nauwernood aan te pas. Maar, wanneer er nu eens een ander motief is?
Dit voorkomen, dat familie, die het niet waard is, de erfenis in handen
krijgt en daardoor de laatste levensdagen of -weken van de oude man
gelukkig en blijde maken? En een toegewijde jonge vrouw in het bezit
komt van de erfenis. Wat is daar op tegen? Na veel strijd kiest Akke en
beleeft drie gelukkige dagen. Doch
beginnen de moeilijkheden, die Akke moedig en vastberaden het hoofd
biedt. Ze is Immers jong en heeft nu geld, veel geld. En geld betekent
toch ook macht? Akke krijgt veel ontgoochelingen te verwerken. Uit
eindelijk ligt er toch geluk en liefde op haar levensweg. Maar voor het
zover is
De schrijver van dit boeiende verhaal speelt twee meningen tegen
elkaar uit zonder zelf op nadrukkelijke wijze partij te trekken. Dat
laat hij steeds weer aan lezeres en lezer over. Totdat hij er voor een
ieder aanvaardbaar slot aan maakt en conclusies trekt, die misschien
de meeste mensen zouden trekken, daarmee weer de cirkel rond ma
kend Dus terugkerend tot de bij ons heersende moraal, intussen ons
allemaal een spiegel voorhoudend
Een feuilleton, dat u iedere keer opnieuw naar het vervolg zal doen
verlangen.
REDAKTIE.
k 1. Voorstel tot 31c wijziging van de begroting
Algemene Dienst Leusden en Stoutcnburg 1969
slotwijziging met bijlage)
*»2. Rondvroeg
*13. Sluiting
om 3 uur
FEUILLETON
L£liSDEN.- Da ganeenteraou van Leuaden kont op donderdag
26 atigbijeen, de an'ivaiig van deze openbare raads-
Agcndo vorgadering is 19.30 uur.
1. Opening
2. Mededelingen
3. Notulen
<i. Ingekomen stukken
5. Voorstel tot het verlenen van medewerking inge
volge artikel 72 der l.o.-wet 1920 aan liet
bestuur van de Katholieke Stichting voor onder
wijs in de Parochie van de H. Jozof te Achter
veld voor het treffen van een tweetal voorzie
ningen in het schoolgebouw Jan van Arkclwog 6
6. Voorstellen tot hot verlenen van medewerking
ingevolge artikel 72 der l.o.-wet 1920 aan het
bestuur van de Vereniging tot Stichting en
Instandhouding van Scholen met de Bijbel ten
behoeve van het schoolgebouw Lijsterbeslaan 5*»
te Leusden-centrum
a. voor de aanschaffing van een bandrecorder
b. aanvulling van de voorraad
lccrlingensets
c. voor de aanschaffing van een nieuwe methode
Nederlandse Taal
d. voor hot aanschaffen van materiaal t.b.v.
de speollecrklas
c. voor de aanschaffing van de leer- en hulp-
middelcnvoorraad voor de klassen 2, 3 en 9
7. Voorstel tot het verlenen van medewerking inge
volge artikel 50 der Kleuteronderwijsvet voor
het treffen van een aantal voorzieningen in
het belang van do veiligheid voor de leerlingen
van de Christelijke kleuterschool "De Spring
plank" te Leusdcn-centrum.
Voorstol tot het verlenen van medewerking inge
volge artikel 72 der l.o.-wet 1920
aan het bestuur van de Katholieke Stichting
voor Onderwijs in de Parochie van de li. Jozef
te Achterveld voor de aanschaf van een nieuwe
leesmethode le klas schoolgebouw J. van
Arkelweg 6
Voorstel tot het verlenen van een voorschot op
do exploitatievergoeding aan het bestuur van
de Vereniging tot Stichting en Instandhouding
van Scholen met de Bijbel te Lcusden t.b.v.
de dependance van de Chr. kleuterschool
"De Woelige Hoek"
Voorstel tot vaststelling van do uitkerings-
en pensioen verordening t.b.v. wethouders der
gemeente Leusden
Voorstel om gebruik te maken van do diensten
van de Amcrsfoortse Stichting voor School- en
Beroepskeuze voorlichting t.b.v. leerlingen
zesde leerjaar lagere scholen
Voorstel tot het verlenen van een eenmalige
subsidie aan de Vereniging Ziekenomroep
"De Golfbreker" te Amersfoort
Voorstel tot het verlenen van een subsidie aan
de afdeling Leusden van de Vereniging "De
Zonnebloem" v
Voorstel tot het verlenen van een subsidie aan
de Provinciale Utrechtse Stichting voor
WclziJhsbcvordering
Voorstel tot verhoging van do subsidie aan de
Stichting Borgstellingsfonds voor de Gelderse
Vallei
20. Voorste
weg l6
ot aankoop vai
de percelen Asuchotter-
n L.L. Uppclschotcn en
21. Voorstel
verkoop van
nhcim Scheltu
F J.P. van Gect
Sonde
«tol tot verkoop van een perceel grond
cmmingsplan Rossenberg aan de heer
Voorstel tot het
besluit voor dive
voorborrïdings-
nemen van
diverse pcrcel
Voorstel tot het verlenen van een premie voo;
woningverbetering aan de heer J. v.d. Salm
Asschotterweg 67
Voorstel tot het verlenen van een premie voo:
woningverbetering aan de heer H.W. Schoonder
beek, Henscnwcg 18*1
Voorst el tot het verlenen vi
woningverbetering aan de he.
Arnhemseweg 15
Voorstel tot het verlenen v.
woningverbetering aan dc hei
v. B. v. Oosterhoutlaon 30
een premie voor
G. Blankenstijn
het ve
ring
Juin
vcrkoi
he t
rlcne
n de
laan
30
28 kavels
Na
bouwterrein
j'i kavels bouwterrein voor
ontwerp-bestemmingsplan
onaal Grondbezit N.V.
28. Voorstel tot
woningverbctr
Lovoor, Kon.
29- Voorstel tot
gnragebouw
Rozcnboom a:
30. Voorstel tot wijziging van d
lljke regeling woonwogoncent
31. Voorstel tot het verlenen van medewerking in
volgc artikel 72 der l.o.-wet 1920 aan het
R.K. schoolbestuur te Lcusden voor dc aan
schaf van een schrijfmachine "t.b.v. de R.K.
basisschool de Rossenberg
1 tot
gemeenschappe
im Amersfoort
iedewerki
Voor s
volgc artikel 77 der l.o.-wet 1920 aan het be
stuur van de Stichting voor onderwijs in de
parochie van dc H. Jozef te Achterveld voor
het beschikboarsteJlen van k lokalen voor een
nieuw te stichten lagere school
Voor.'
Algem
k r c d 1
tel tot
67o w
1970
zig:
de dj
rist
ng van de begrotii
ming overlopende
1969)
Voorstel betreffende
oamgoving van wege:
Voorstel tot aankoop van grond nabij dc llamers-
vcldsewcg van de heer J.C. van Kooy
Voorstel tot aankoop van een perceel grond van
de Vereniging tot Stichting en Instandhouding
van Scholen met de Bijbel te Leusden t.b.v.
dc bouw van oen trafo-huisje
Voorstel tot aankoop van een perceel grond van
de heren W.A. en F. de Kruyff t.b.v. het
ontwerp-bestcmmingsplan Groenhouten
3*t AVoors tel tot 7e wijziging van dc begroting
Grondbedrijf 1971 <k)edict begeleiding bij
pianontw1kkc11ng door bureau ïr. B.W.
Berenschot
B.Voor-tel tol 35c wijziging van de begroting
Algemene Dienst 1 STf 1 kapitaalverstrekking)
35- Voorstel tot 36e wijziging van de begroting Al
gemene Dienst 1971 (aanpassing diverse posten
gewone dienst)
36. Voorstel tot 37c wijziging van de begroting
Algemene Dienst 1971 (verhoging salar1spostcn
gewone dienst en herziene berekening algemene
uitkering gemeentefonds)
37- Voorstel tot 38c wijziging van de begroting
Algemene Dienst 1971 krediet tekenen bestem
mingsplan Lcusden-zuid door D.H.V.)
38. Voorstel tot 39c wijziging van de begroting
Algemene Dienst 1971 (extra krediet stichting
en inrichting mobiele noodlokalen)
39A.Voorstel tot 10e wijziging van de begroting
grondbedrijf 1971 (verkoop 28 kavels bouwterrein
voor woningbouw en 1'i kavels voor garagobouw
in ontwcrp-bostcmmingsplan Rozenboom c.o.
N.V. Nationaal Grondbezit
B.Voorstel tot '«le wijziging van de begroting
Algemene Dienst 1971 (buitengewone aflossing
op verstrekt kapitaal)
!|0A .Voorstel tot l'tc wijziging van de begroting
Grondbedrijf 1970 (bijdrage aonlcgkostcn sport-
torrrein Achterveld)
B.Voorstel tot 68e wijziging van de begroting
Algemene Dienst 1970 kap 1taalverstrekking
„Ons gezin was boos," zei de dame, „en daar was alle reden
voor!" Maar de rechter betwijfelde dat. Want het was een veeg teken,
dat deze boosheid het vrijwel complete gezin voor de groene tafel
bracht: moeder, zoon en dochter, allemaal wegens mishandeling
Er was dan ook behoorlijk geslagen, die avond. De slachtoffers
waren de buurman en (ie buurvrouw, die een auto en een kleuren t.v
hadden ,,De mensen van de afbetaling lopen er de deur plat." zei de
verdachte huismoeder, zonder beroep ..Niet dat we er iets mee te
maken hebben. Bij ons hebben ze de boel pas weggehaald vanwege
de afbetaling. Maar daarom hoeft hij zich nog niet aan te stellen
als een middenstander, die kapitalist!"
Al met al maakte dit niet duidelijk of, en zo ja waarom deze dame
de buurman had geslagen en gestompt, waardoor deze pijnlijk werd
getroffen ..Ik heb hem niet geslagen," zei de huismoeder rad, „ik
maaje er mijn vingers niet aan vuil!"
De geslagen buurman zei, dat zij hem een tik op de arm had gegeven,
„t Deed geen pijn," zei hij. Niet de moeite waard om over te pra
ten. Zodat de dame werd vrijgesproken Want een mishandeling moet
flink pijn doen om mishandeling te zijn. Zij was geenszins dankbaar
voor de ontlastende verklaring van de buurman. „Hij krijgt met mij
nog meer last!" riep ze, toen ze met opgestreken zeil de zaal uit
liep.
Vervolgens kwam de zoon. Hij had buurman zo'nwatjekauw ver
kocht dat die er een paar weken mee gedokterd heeft ..Dit was wel
echte mishandeling," zei buurman. „Ik had er zó'n gezicht van,"
en hij wees ergens naast zijn oor. Vijftien gulden of drie dagen kreeg
de zoon daarvoor.
En als laatste kwam de dochter, 18 jaar, speelster van beroep,
met het air van een filmster van veertig en het postuur van een bak
vis van zestien. Vergeefs trachtte ze de rechter in verwarring te
brengen met wimpergewapper, scheef hoofd en gegoochel met een
handtasje, dat net groot genoeg was om er een dubbeltje in te ver
pakken Zij had de buurvrouw bijna gescalpeerd door strafbaar geruk
en getrek aande haartooi van de mishandelde „Mijn vrouw kan er
wel tegen", zei buurman, „maar het is toch geen werk."
„Hij had mijn broertje geslagen!" riep de bakvis-filmster, die
spoelster was. ..Kom meisje," zei de rechter vaderlijk, „nou moet
je hier niet jokken." Het broertje is namelijk door de politie ver
hoord Hij zei: „Buurman heeft mij met aangeraakt, maar ik moest
van mijn zus zeggen dat hij me wel heeft geslagen." Dat wreef de
rechter de jongedame, die geen film- maar spoelster was. onder
de neus. „Kan wel zijn," zei ze, „maar toch is 't zo."
Naderhand bleek buurvrouws bril in drie delen te zijn gesplitst
en dat kostte vijftien gulden. De ziekenfondsen zijn er namelijk niet
om burenruzies te bekostigen „Die vijftien gulden schade moet
je vergoeden," zei de officier, „en ik eis bovendien vijftien gulden
boete."
„Da's dan dertig gulden," zei de jongedame, die beter in het re
kenen was dan in omgangsmanieren. „Zie maar, dat u het geld
krijgt." „Dat zullen we zeker wel zien," beloofde de officier, maar
de rechter verloor op dit ogenblik het vaderlijk geduld. „Vonnis
conform. Veertien dagen tijd voor hoger beroep, waar u ook af
stand van kunt doen En gooi die blaag er uit!" Dit laatste was voor
de parketwacht bestemd.
Buiten stonden moeder, zoon en dochter in een rij tegenover het
gerechtsgebouw. Eendrachtig staken ze de tong uit tegen de geblind
doekte Justitia. Wij zouden ze de weegschaal naar het h<~ofd hebben
gegooid, maar Vrouw Justitia doet zoiets niet De deurwaarder zag
de drie rose tongen ook. „Straks hebben ze allemaal kiespijn," zegt
hij hoopvol.
d'ARGENTY
EEN LINK HUIS
let meisje bleef staan voor het
lerwetse herenhuis en monsterde
hardstenen stoep bij de zware voor-
Het nummer klopte, dus hier
lest het zijn.
Ze tuurde langs het huis door de
aat, die vrijwel verlaten lag.
teeAd, in dit deel van het stadje
s ze waarschijnlijk nog nooit ge
est, want alles kwam haar zo on-
tend voor.
Langzaam besteeg ze de zes treden,
tel voor de deur staan en trok aan
ouderwetse bel, die meteen in het
is begon te galmen. Ze schrok. Heb
te hard getrokken? dacht ze. Waarom
bben die mensen niet een gewone
ukbel, zoals bijna overal? Het leek
ar nogal een muffe behuizing te zijn
oet je die strakke vitrages voor de
men eens zien.
Dp Hour ai
De deur werd geopend en een vrouw
'raj( n moeilijk te schatten leeftijd stond
de opening. De vrouwen keken el-
de opening. De vrouwen
nder enkele sekonden aan.
„Wat wenst u?"
„Ik kom op de advertentie, me
rci*
20Het strakke gelaat van de oudere
°uw ontspande zich en Akke ver-
elde zich, dat ze een zucht loosde
Ze deed een pas achteruit en ant-
flrdde „Komt u binnen."
Zwijgend betrad Akke het huis en
'Igde de vrouw naar een grote kamer
de zijvleugel Ze wees de bezoekster
stoel, doch bleef aanvankelijk zelf
(Jan, het meisje scherp opnemende
Akke ging rustig zitten en legde
ir handen in de schoot, waarna ze
haar beurt de ander aankeek. Ten-
Me nam de vrouw ook plaats tegen-
w Akke en keek nog eens.
..Hoe is uw naam? Woont u in de
bd?"
..Ik ben Akke Feenstra, mevrouw,
woon net even buiten de stad, aan
De vrouw glimlachte even. „Noem
e maar geen mevrouw, Akke Ik ben
er de huishoudster Je bent zeker
Bollegase?"
..Nee, me.... juffrouw. Ik kom uit
^noorden van Friesland, uit Mets-
*ier. Maar we wonen hier al vier
ünden, Mem en ik."
.."el, Akke, dus je wilt hier komen
ijsoi'
5pOf<
,voi
Z3S:t
ronsfl
haai:
rs - Het is voor hele dagen, en
e{st ook zaterdags."
..ik heb de advertentie gelezen, juf-
t en vind het best
rsf. De vrouw wees m het rond. „Het
een groot huis. Af en toe kan ik je
fcl'eens helpen, maar daar moet je
niet op rekenen. Het komt er op neer,
dat je praktisch alleen het huis moet
schoonhouden. En daar heb je de hele
week werk aan
„Ik ben werken gewend, juffrouw."
„Hoe oud ben je?"
„Twee en twintig, juffrouw
„En wanneer zou je kunnen begin
nen?"
„Net zoals het uitkomt. Als het
moet, wil ik morgenochtend al komen."
„Kind. dat zou een uitkomst zijn.
Ik zit al dagen zonder. En het huis
ziet er uit, je schaamt je gewoon.
Maar ik sta overal alleen voor Wel,
als je morgenochtend kunt beginnen,
,Dat kan, juffrouw. En wat verdien
ik?"
„Het vorige meisje had vijf en
veertig, maar die wilde meer hebben
en ik kon het niet geven. Daarom is
ze weg gegaan. Ik zal proberen, of
ik er vijftig van maken kan. Is dat
voldoende?"
Niet te happig zijn, dacht Akke.
Zelf had ze gerekend op drie tien
tjes, niet op de hoogte zijnde van de
lonen voor werksters in Bollega. In
Metslawier gaf men ook niet meer
Vijftig gulden, dat was een kapitaal.
Met het pensioentje, dat Mem had,
zouden ze eeen zorgen meer hebben
En omdat het meisje niet antwoord
de, vervolgde de huishoudster: „Ik
weet wel, dat het voor deze tijd niet
veel is Maar je hebt hier de volle
kost, als je tenminste om acht uur
kunt beginnen, 's Avonds kun je na
het afwassen naar huis gaan. Dus
ontbijt, middagmaal en avondbrood is
er bil inbegrepen
De vrouw keek haar vragend aan
en Akke begreep, dat ze om een hulp
zat te springen. Vijftig gulden en de
volle kost. Dat was iets geweldigs.
Mem geloofde het nooit, als ze 't
vertelde.
De vrouw vervolgde „En we drin
ken 's morgens op ons gemak een
kopje koffie Het is helemaal niet de
bedoeling, dat je achter elkaar door
werkt We zijn tenslotte geen ma
chines, wel? En 's middags een kwar-
tiertje thee, dat spreekt vanzelf."
Akke genoot in stilte. Als ik m'n
mond blijf houden, gaat ze verder
over nog meer dingen misschien. Kin-
deremensen, dit moet ik aannemen:
vijftig gulden en thuis uit de menage.
„En als je eens een avond vroeger
weg wil, is daar ook wel wat op te
vinden. Als we goed met elkaar over
weg kunnen, wel dan zal het hier
prettig werken zijn, zie je?"
Akke knikte „Goed, ik neem het
aan, juffrouw. Morgenochtend om acht
uur ben ik er."
Terwijl Akke antwoordde, klonk op
eens een doordringend belgerinkel.
Als door een veer kwam de huis
houdster overeind en keek naar de
deur „Een ogenblik, wacht even, als
je wilt Ik Koop gauw terug te zijn."
Opnieuw snerpte de bel en gelijk
verliet de vrouw het vertrek. Akke
zag haar snel een trap opgaan en in
de verte hoorde ze de stem van een
man. een scherpe, boze stem.
Een gek huis is het hier, vermoed
de Akke. Als er maar geen luchtje
aan zit. misschien was ze toch nog
te happig geweest. Misschien had ze
beter eerst nog even met Mem kun
nen overleggen. Maar wat zou dat
voor zin hebben?
Ze kende ternauwernood een paar
mensen in dit stadje. Hun naaste bu
ren en een enkele leverancier, maar
van hen hadden ze nog niet veel ge
hoord over de mensen hier. Ze zei
den wel eens dat de Friezen m zuiden
heel anders waren dan in het noorden,
maar veel had Akke er niet van ge
merkt. Het stemmengeratel drong ge
dempt door in de kamer. De mannen
stem overheerste en af en toe hoorde
ze de huishoudster er tussen door.
Maar wat ze precies zei, verstond
ze niet.
De huishoudster zou die me
neer een weduwnaar zijn? En waren
er kinderen9 Als de stemmen even
zwegen, was het angstig stil in het
huis Zelfs de geluiden van het schaar
se verkeer in de straat drong nau
welijks door Als het maar safe was
Ze wilde wel. dat ze het vorige meis
je kende, dat hier gewerkt had, dan zou
ze inlichtingen kunnen vragen. Nu ja,
als het haar niet beviel, kon ze altijd
nog gaan. En misschien kon ze wel
bij iemand informeren.
Het duurde minuten en nog steeds
zat Akke alleen in het vertrek. Ze
keek eens rond naar de meubelen.
Allemaal ouderwets en oerdegelijk.
Meubelen uit het jaar nul. Ontzettend
bewerkelijk natuurlijk. Kijk maar eens
naar dat grote ouderwetse buffet met
zijn gebeeldhouwde poten. Om je een
rotje op te poetsen. En natuurlijk vol
met kleine stofnesten. Als in alle
vertrekken zulke meubelen stonden,
kon ze wel vooruit Dan kwam je in
je eentje immers nooit klaar? Moet
je eens zien, wat een lap zeil. Had je
alleen al een halve dag nodig om te
wrijven.
Na een kwartier kwam de vrouw
weer beneden, langzaam en met een
hoogrode kleur. „Neem me niet kwa
lijk, dat ik je moest laten wachten,
maar meneer is ziek, zie je?
En ik moet hem met alles helpen.
Soms is hij wel eens een beetje on
geduldig. Maar ik sta al dagen alleen
voor alles. Een mens heeft tenslotte
maar twee handen aan het lijf Dat
is wel beroerd, maar er is niets
aan te doen."
Akke keek in het vermoeide ge
zicht van de oudere vrouw en het
medelijden golfde in haar op. Die
moest 's avonds doodop zijn „Ik
kom u morgenochtend hein. hoor.
Om acht uur ben ik er. U kunt op me
rekenen
De huishoudster slaakte een diepe
zucht. „Kind, wat een geluk, wat een
uitkomst. En die vijftig gulden krijg
je, hoor Die breek ik wel los bij
hem, reken er maar op. Een mens
zou er wat van krijgen, al die dagen
alleen Zeg, wil je thee? Ik moet
toch voor meneer klaarmaken. Met
vijf minuten is het klaar."
„Als het met teveel moeite is,
juffrouw
„Noem me maar Tjitske, hoor. Zo
heet ik. We zullen het samen best
kunnen vinden, reken maar. Ga je
mee naar de keuken9"
VOOr je een week hier
BENT
„Ik heb werk, mem." zei Akke,
toen ze de kleine woonkamer betrad.
Ze trok haar korte jasje uit. hing het
over een stoel en ging tegenover haar
moeder bij het raam zitten.
„Zo, toch? Op die advertentie? En
zijn het aardige mensen?" De oudere
vrouw keek het meisje over haar bril
aan, zonder met het breiwerk op te
houden.
,,'t Is een groot huis, in de Voor
straat Er zijn maar twee mensen:
meneer, die ziek is, en de huishoud
ster, Tjitske. Maar ik zal wel zowat
alles alleen moeten doen, want Tjitske
heeft haar handen vol aan meneer. Ze
moet hem bij alles helpen.
„Zo, is meneer ziek. En is er geen
mevrouw? En ook geen kinderen?"
Akke schudde haar hoofd, pakte een
doosje sigaretten en nam er een uit
Ze knipte een aansteker aan en blies
een rookwolk uit. „Helemaal met z'n
tweeën. Maar meneer zal ik wel nooit
zien Die ligt boven, in zijn kamer en
die kamer houdt Tjitske bij De rest
van het huis is voor mij. En. o ja,
met volle kost. Om acht uur moet ik
al beginnen tot een uur of zeven 's a-
vonds.
„Dat binne lange dagen, Akke En
verdien je er wel genoeg? Het is he
lemaal niet erg om te werk°n, als
het maar betaald wordt."
Akke glimlachte en keek naar de
rook, die van haar sigaret kwam.
„Wat denk je, mem9"
De oudere vrouw dacht na. „Als je
elke dag zo lang moet werken, dan mag
je'wel goed geld verdienen Ik dacht
op zijn minst dertig gulden, als je de
kost er dan bij rekent
Akke's glipilach werd breder. „Vijf
tientjes, mem."
De vrouw liet haar breiwerk rus
ten en schoof haar bril omhoog, waar
na ze haar dochter onderzoekend aan
keek
Heb je je wat op de mouw laten
spelden9"
„Ik krijg vijftig gulden m de week
met de volle kost Zondags vr«j, za
terdags niet natuurlijk Morgen ga ik
beginnen. Mem, we zijn uit de moei-
lijkneden Hoe vind je het?
De vrouw schudde haar hoofd. „Vijf
tig gulden, daar moest Heit bijna een
hele maand voor werken, van zes uur
's morgens tot acht uur. En in de
winter zo lang het licht was. Wat
een tijd tegenwoordig. Vijftig gulden.
Het is toch wel. eh.
,,De huishoudster, Tjitske, vertel
de, dat het vorige meisje vijf en
veertig had. maar meer wilde endaar-
om weg ging. Maar ik krijg vijftig,
ze heeft het me beloofd, zonder dat
ik er om gevraagd heb."
„Zo, toch? Een mens verbaast zich
tegenwoordig nergens meer over. Vijf
tig gulden Ja, als we die er iedere
week bij hebben, dan
..Dat hebben we vanaf de volgende
week dan, mem. En nu geen zorgen
meer, want dat is niet nodig.
„Dat ishet is gewoon niet
te geloven We zouden weer wat kun
nen sparen
„We gaan er eerst eens beter van
eten, als het zo ver is, mem. Als ik
van morgen af niet meer in de kost
ben, dan haal je maar eens wat lek
kers voor je in huis, hoor? En nou
niet meer piekeren. Je hebt Akke nog.'
De volgende morgen trok Akke Feen
stra voor de tweede maal binnen vier
en twintig uur aan de bel en na enige
tijd opende Tjitske de deur Er kwam
een lach op het gerimpelde gezicht.
„O, Akke, kom er maar in. Ik heb
vergeten te zeggen, dat je natuurlijk
achterlangs kunt gaan Maar dat hin
dert niet. Kom maar mee naar de
keuken, we gaan eerst eten."
Akke sloot de deur achter zich en
volgde de huishoudster naar de keu
ken, maar nauwelijks waren ze daar,
of de bel snerpte weer door het hele
huis
Tjitske slaakte een diepe zucht.
„Ik had gehoopt, dat hij tot een uur
of negen zou blijven slapen Nou..
Ze wees naar de keukentafel. „Daar
is brood en thee staat onder de muts
Help je zelf, want ik ben het eerste
half uur nog niet klaar. En eet zoveel
je lust hoor.. daar is ook beleg, en
Maar wat ze verder wilde zeggen,
werd voorlopig niet bekend, want op
nieuw rinkelde de bel en de huis
houdster draaide zich gelijk om en
rende de keuken uit. Akke stond met
haar schort in de hand en hoorde de
vlugge voetstappen de trap opgaan
Weer de mopperende mannenstem en
toen sloot ze zacht de keukendeur,
waarna ze haar schort in een hoek
deponeerde. Bij de tafel bleef ze staan
en keurde de heerlijkheden, die voor
haar gereed stonden: volop melkbrood,
kaas, hagelslag, twee eieren, beschuit,
jam, pindakaas en een schaaltje met
spek.
Ze knikte. Dat zag er niet gek uit.
Er stonden twee stoelen bij de tafel,
één met een groot kussen, dat was
waarschijnlijk de plaats van Tjitske.
Wel, dan zou zij maar in de andere
stoel gaan zitten
Akke had de ontbijtboel al op de
aanrecht geplaatst, toen Tjitske De
neden kwam „Hij is wakker gewor
den van de deurbel en wilde weten,
wie er zo vroeg was."
Akke schrok. „O, het is dus mijn
schuld?"
„Je kon het niet weten. Ik had het
je moeten zeggen. De leveranciers
komen allemaal achterom. Heb je al
gegeten?"
Het meisje knikte. „Heerlijk Zal
ik eerst afwassen?"
„Heb je gehoeg gegeten?"
„Ik eet 's morgens nooit zoveel."
„Laat de afwas maar staan. Meneer
moet toch ook eerst eten. Dat komt
wel na de koffie Als je de grote salon
onderhanden wilt nemen? Daar is in
geen week wat aan gedaan. In de gang
is een grote kast, daar vind je alles
in, wat je nodig hebt. Ook de stofzui
ger. Je hoeft niets op te nemen, en doe
de eerste dagen maar kalm aan. Het
moet wennen. Ik moet nu eerst me
neer verder helpen.
Akke knikte. „Ik vind het wel," zei
ze, haar schort voorbindend „Als u
me ergens voor nodig hebt, roept u
maar."
De nieuwe werkster begon aan haar
taak, bekeek de grote salon en was het
met Tjitske eens, dat ze hier vóór de
middag werk genoeg had De stof
zuiger was ouderwets, maar maakte-
weinig lawaai, en zoog goed op. wat
tenslotte het belangrijkste was. Ze
werkte gestadig door. hoorde de huis
houdster van beneden naar boven gaan
en van boven naar beneden. Af en toe
klonk de scherpe stem van de man en
de zachtere van Tjitske.
Kwart voor elf klonk de stem van
Tjitske uit de keuken: „Kom je koffie
drinken, Akke?."
Het meisje staakte haar werk,veegde
een paar haarpieken weg en liep naar
de keuken, waar twee dampende kop-
pen gereed stonden en twee grote
koeken op een schotel lagen.
„Ga zitten, Akke Als het koffietijd
is, nemen we er een kwartiertje ons
gemak van Moet je suiker? Doe het
er dan zelf maar in.
„Dank je."
„Boven heeft hij z'n ochtendkrant-
je en dan is-ie weer een half uurtje
zoet Het is in de regel het rustigste
uurtje van de hele dag Heb ik net tijd
om af te wassen en de boodschappen
weg te bergen Ik leg 's morgens
vroeg altijd de lijstjes klaar," ze
wees naar het tafeltje bij de achter
deur „Hoeft niemand te wachten, zie
je? Ik ben er zo vaak niet."
- 48 -
De meester had niet veel moeite om
het paleis van kalief Hatschie Ben Ras
te vinden, want hetorachtigegeDouw was
al van verre zichtbaar. Hij holde de
roze marmeren trappen op, terwijl hij
het kistje stevig onder zijn arm hield
geklemd.
Intussen zag de toestand voor de maat
er buitengewoon ongunstig uit, want de
vreemde kapitein had in alle hoeken en
gaten van Kappie's hut naar de vreemde
stenen gezocht, zonder ze te vinden.
Hij brieste en zag paars van woede.
„Jij hebt me voor de gek gehouden,
hansworst!" Schreeuwde hij tegen de
maat, waarna hij hem ruw beetpakte
en in een hoek gooide. „Je verdient,
dat ik je jiek omdraai, en dat zou ik
ook doen, wanneer ik daar de tijd voor
had Maar ik moet nu andere maatre
gelen nemen en ik heb geen tijd te ver
liezen..."
Hij holde weg en liet de maat jamme
rend in de hoek liggen.
Kappie en Signor Rivaldi waren heel
hartelijk door de kalief ontvangen. De
kalief zei maar steeds weer opnieuw
hoe knap hij het vond, dat Kappie het
jacht had losgekregen, want dat al min
stens tien sleepboten vóór hem hun
krachten er aan hadden gegeven zonder
resultaat. Kappie glimlachte vereerd.
„Ja, wij heel knappienter zijn!" zei
Signor Rivaldi blij. „Wij alles weet-
kunnen!"
