TRIMMEN IN DEN TREEK
TWINTIG STAPPEN TERUG
i
Kappie en de reis met troeteltje
Oudere
deelnemers
hebben méér
discipline
Broedt daar
een mens
De status-
planeet
WVER BU PON
LEVENS-
GEVAARUJKI
Eva en de
23 Adains
MET RAAD EN DAAD
DONDERDAG 3 FEBRUARI 1972
1
l|
11
li
ll
LEUSDEN-ZUID - Wie 's zaterdags
morgens door Den Treek wandelt ol
rijdt kan hier en daar groepjes trim
mers ,,aan bet werk" zien. In Leusden-
Zuid blijkt veel belangstelling voor de
trimsport te bestaan. Wij zijn daarom
ons licht eens gaan opsteken over deze
moderne tak van sport, en kwamen te
recht bij Sportschool Boersma in
Amersfoort.
De heer H. J. Boersma Jr(Huibvoor
zijn vrienden en kennissen) geeft lei
ding aan deze trimsport. Wij vroegen
hem wat men nu eigenlijk onder trim
men dient te verstaan Het komt neer op
het aloude: mens sana in corpore sa-
no, een gezonde geest in een gezond
lichaam. Het aangrijpingspunt is het
lichaam Men begint met de lichaams
oefening, en deze heeft zijn uitwerking
op de geest Lichaam en geest zijn
één. Als men iets aan de soepelheid,
het uithoudingsvermogen, de training
van zijn lichaam doet, voelt men zich
geestelijk óók fitter Als men het li
chaam vroeg traint en als men deze
training onderhoudt, blijft men ook na
het veertigste levensjaar creatief bezig
in allerlei activiteiten.
Tweeëneenhalf jaar geleden is de
enthousiaste heer Boersma, die zijn
opleiding heeft genoten aan hetC.I.O.S.
(Centraal Instituut Opleiding Sportle
raren) te Overveen begonnen met het
trimmen in Den Treek Hij had toen een
club van zo'n 40 trimmers, van wie hij
nu de vaste kernploeg over heeft van
ongeveer 25 man. Dit zijn de ware
trimmers, die trimmen onder welke
weersgesteldheid zij zich ook bevinden.
Voor hen is het trimmen een levensbe
hoefte geworden. Als trimmer moet
men van binnenuit gemotiveerd zijn.
Als men het zó voelt, kan men het
trimmen ook gemakkelijk opnemen m
het ritme van zijn wekelijks werk
en leefprogramma. De oudere trim
mers zijn het meest vasthoudend. Zij
hebben geleerd zichzelf discipline op te
leggen, zichzelf tot iets te zetten. De
heer Boersma vertelt ons, dat er ie
mand méé-trimt, die vaak de gehele
nacht heeft moeten doorwerken, en die
toch elke zaterdagochtend met frisse
moed staat aangetreden voor de trim-
merij Deze man heeft nog nooit één
keer overgeslagen.
Het trimmen is ook de ontspanning
van het helemaal er uitzijn Het gevaar
voor de huidige mens is immers, dat
hij geleefd wordt door zijn werk, door
zijn omgeving, door de televisie, door
het verkeer Voor de huidige mens is
het héél erg belangrijk zichzelf eens te
kunnen zijn, zichzelf los te kunnen ma
ken van zijn omgeving, zichzelf terug
te kunnen vinden in de natuur.
Want de natuur is de belangrijke achter
grond bij het trimmen De natuur
werkt geweldig in op de mens. De echte
trimmer voelt ook niets voor de z g
indoortraining De echte trimmer mist
binnen de buitenlucht De heer Boersma
zwerft mdt zijn trimmers door Den
Treek Men ontdekt steeds weer nieuwe
paadjes, onbekende boomgroepen,
boerderijtjes op onverwachte plaatsen
En de grond, waarop men werkt, is
steeds we^r ander^, het is^steeds weer
een andere plaats. De ene keer is de
grond vlak en egaal, een andere keer
gaat men aan het werk op mul zand.
De eigenlijke oefeningen komen neer
op rekkings-, ontspannings- en spier-
versterkingsoefeningen. En daarbij zijn
de ontspanningsoefeningen de meeste.
Men gaat lopen in Den Treek, en om de
paar honderd meter doet men enkele
gymnastiekoefeningen. Alles op vrije
basis. Men loopt zich los. Sommige
trimmers houden zich bezig met be
paalde oefeningen, jongere trimmers,
die sneller en ,,meer mans" zijn,
doen in diezelfde tijd een bepaald cir
cuit, een bepaalde opdracht extra.
De oudste trimmer in de groep van
de heer Boersma is 67 jaar. Enkele
heren zijn 63 jaar De gemiddelde leef
tijd van de trimmers is 35 tot 40
jaar. De mensen kunnen gaan meelo
pen, gaan méé-trimmen op elk wille
keurig tijdstip, dat ze zelf uitkiezen.
Iedereen vangt aan op zijn eigen ni
veau. Het trimmen is ook meer het
bijhouden dan het verbeteren De heer
Boersma bepaalt het tempo van het
lopen uitsluitend naar het meer of
minder vermoeid of gedisponeerd zijn
van de mensen De ene keer is men
b.v. door de vochtigheidsgraad in de
lucht tot minder in staat dan een an
dere keer, wanneer de lucht pittig en
droog is.
De huidige mens lijdt ook onder
geestelijke eenzaamheid, geestelijke
verarming, onderdeel van de mate
riële onverschilligheid van de wel-
vaartswaan De huidige mens heeft
daarom weer behoefte aan binding. Het
trimmen is zo'n mogelijkheid tot bin
ding. Men loopt, men dwaalt door de
bossen, men praat met elkaar Men
vindt communicatie, men vindt een
klankbord. Men vormt een homogene
groep: men komt uit eigen wil Er blij
ven in de groep geen storende elemen
ten over. Wil men niet, dan valt men
vanzelf af.
Aanvankelijk verzamelde en startte
de heer Boersma met zijn trimmers
bij het Hazenwater. Sinds een jaar is
de verzamelplaats echter op de Appel
weg. Men gaat de Laan 1914 omhoog,
gaat linksaf bij het Dierenasyl, pas
seert het ingenieursbureau en de poli
tieschool en men belandt bij de tank-
werkplaats met de erachterliggende
sportvelden.
Uitsluitend heren starten 's zater
dagsmorgens om 8 uur, uitsluitend da
mes starten donderdagsmorgens om 9
uur op die plaats. Donderdagsavonds
om 19 uur is er binnen nog een moge
lijkheid tot het gemengd trimmen, het
trimmen voor voornamelijk echtparen.
De sauna biedt een goede aanvulling op
het trimmen, is voorde algehele condi
tie trouwens goed. Op het ogenblik heeft
de groep der dames vanwege de weers
gesteldheid het buiten trimmen even ge
staakt, maar de heer Boersma ver
wacht dat over een maand ook de dames
weer buiten zullen gaan trimmen.
Als men serieus van plan is het
trimmen te gaan opnemen in zijn le
venspatroon is een goedkeuring van de
huisarts belangrijk. Een sportkeuring
is niet alleen goed voor het zelfver
trouwen van de sportbeoefenaar in
kwestie, maar is ook belangrijk voorde
begeleider.
Natuurlijk kan er bij het trimmen,
zoals op elke sportles, wel eens iets
gebeuren, men kan b.v. een enkel ver
zwikken. Maar de ervaren sportleider
is er snel bij. Bovendien blijft de
gehele groep bij elkaar, en van uitput
tingstoestanden e.d. is geen sprake.
Men trimt gedurende één uur.
Wat de trimkleding betreft: gemakke
lijk zijn een trainingspak en gymna
stiekschoenen. Vrijetijdskleding is ook
mogelijk. De gymnastiekschoenen zijn
echter daarbij een must", want op ge
wone schoenen glijdt men te vaak uit,
loopt men te onzeker.
Men kan het trimmen vanzelfspre
kend ook individueel opbrengen, maar
dat acht de heer Boersma wel héél
moeilijk. Alleen is maar alleen. De
groep stimuleert En wat voor weer het
ook is, er is altijd iemand, die ook gaat
trimmen.
TOEKOMST EN TECHNIEK
IN DE LITERATUUR
VAN VANDAAG
De science-fiction-lectuur begint in
Nederland steeds meer vaste voet aan
de grond te krijgen. Dat blijkt des te
meer uit het feit, dat de uitgevers
maatschappij Bruna te Utrecht kort
geleden is gestart met een speciale
SF-serie, ondergebracht in de Zwarte
Beertjes-reeks, maar met een herken
bare signatuur en bovendien apart ge
nummerd. Naast Born en Meulenhof
lanceert Bruna hiermee de derde spe
ciale SF-serie en tal van liefhebbers
zullen hier bijzonder tevreden mee
zijn.
Nummer 1 van deze serie is een ver
halenbundel van de bekende Amerikaan
se SF-schrijver Isaac Asimov, diebij
voorbeeld met zijn bekende „Fouda-
tion-triologie" en tal van andere ro
mans, w.o. „Reisdoel: menselijk
brein" een enorme reputatie heeft op
gebouwd in de loop van tientallen jaren.
Laatstgenoemd boek is onder de titel:
„Fantastic Voyage" verfilmd. (Zwarte
Beertjes 1075) Ook zijn boeken, waar
in robots een belangrijke rol spelen,
behoren tot het beste uit zijn oeuvre.
In 1971 bracht Asimov zijn beste, tot
nu toe ongebundeld gebleven verhalen
bijeen in een kostbare omnibus-uitgave:
„Nightfall and Other Stories". De uit
geversmaatschappij Bruna stelde uit
deze verhalen twee selekties samen.
De eerste verscheen als nummer 1 van
de nieuwe Bruna SF-serie onder de ti
tel: „Broedt daar een mens....?" Het
zijn stuk voor stuk uitmuntende verha
len (vijf in totaal), waarin Asinov zijn
soms briljante ideeën in spannende
verhalen omzet. Spannend, boeiend en
vooral ook voor een bepaald deel geba
seerd op wetenschappelijke feiten, hy
pothesen en gevolgtrekkingen. Als we
tenschapsman weet Asimov deze aspek-
ten op een aantrekkelijke manier in zijn
verhalen te verwerken, waardoor het
geheel aan geloofwaardigheid wint en je
soms doet huiveren. Het titelverhaal
bijvoorbeeld: Broedt daar een mens...?
is een zorgvuldige uitwerking van het
thema, dat de aarde een onderdeel is
van een ontzaglijke proeftuin van
„goddelijke" wezens. De aarde zou een
broeikas zijn, waarin deze wezens spe
ciale soorten kweken. Mensen bijvoor
beeld. Mensen, die gebonden zijn aan de
beperkingen, die deze Wezens hen heeft
meegegeven. Maar het is uit de hand
gelopen. De mensen reageren niet meer
op de impulsen der scheppers. Zij zijn
hun eigen weg gegaan.... Een dergelijk
thema is op zich huiveringwekkend.
Asimov bouwt het in, in een verhaal
over de machtsstrijd tussen oost en
west. Aanvankelijk zachtjes voortkab
belend, maar langzaam toewerkend
naar een climax. Een uitstekend ver
haal!
Het tweede verhaal uit deze bundel
dat mij trof, is het verhaal „Gast
vrouw". Asimov is hierin duidelijk de
wetenschapsman, die zich heeft ver
diept in de biologische en bio-chemi-
sche confrontatie tussen de mens en
een buitenaards wezen. Wat kunnen
daarvan de gevolgen zijn? in „Gast
vrouw" werkt Asimov zo'n theoretisch
gevolg uit en het resultaat is al even
huiveringwekkend verhaal als „Broedt
daar een mens?".
We wachten met spanning op de twee
de bundel, die Bruna samen zal stellen
uit de recente verhalen uit „Nightfall
and other stories".
„Broedt daar een mens?", vijf ver
halen van Isaac Asimov, uitgegeven
door Bruna in de Zwarte Beertjes-
SF-reeks, nr 1. Prijs f3,50.
L.V.
ook door andere schrijvers in één of
andere vorm reeds gebruikt voor een
roman. (De maan in opstand- van Robert
Heinlein). Het verhaal speelt zich voor
een groot deel af op een strakolonie,
een andere planeet dan de aarde. In
tegenstellling tot Heinlein, die van de
maan een open strafkolonie maakte,
is deze planeet van Sheckley een geslo
ten planeet. Het is onmogelijk om
Omega te verlaten. Toch is het hoofd
motief van Sheckley's roman niet de
poging van Will Barrent om de hel van
Omega te overleven en te ontsnappen,
maar de oorzaak van de deportatie
naar de strafplaneet. Steeds weer
vraagt Barrent zich af, waarom hij is
gestraft. Hij zou iemand gedood heb
ben. Iemand.... Barrent weet zeker, dat
hij onschuldig is. Hij is geen moorde
naar;
Zonder al teveel van deze geniale
roman te verklappen, wil ik toch wel
iets zeggen over de sfeer ervan. Het
is een huiveringwekkend verhaal over
mensen, die overgeleverd zijn aan het
recht van de sterkste. Want dat is de
enige wet op de strafplaneet Omega.
Alleen de sterkste overwint. En de
slimste. Will Barrent toont slim en
sterk te zijn. Hij overleeft. Hij werkt
aan op een ontsnapping. Dankzij hulp
van anderen, die net zo denken als hij en
onschuldig zeggen te zijn, begint er
lijn te komen in de ontsnappingspoging.
Maar wat zal Will Barrent vinden op de
aarde die hem heeft gestraft? Evenals
de lezer ontdekt Will Barrent aan het
slot van zijn reis, een hem onbekende
aarde. Een verbijsterende aarde. Wat
is er gebeurd? Waarom werd Will Bar
rent gestraft? Is de aarde onderwor
pen aan een tiran? Is de aarde één
grote politiestaat? Robert Sheckley
geeft het antwoord. Het is een antwoord,
dat tot diep nadenken stemt. Want - en
dat is het hoofdmotief van het verhaal -
is het een onmogelijkheid? Zal de aarde
werkelijk de kant op gaan, die Sheckley
in zijn roman beschreef? Op het eerste
gezicht zijn er niet veel aspecten te
vinden, die een dergelijke toekomst on
mogelijk zouden maken. Robert Sheck
ley: DeStatusplaneet, Zwarte Beertjes-
SF-reeks, nr 5, uitgegeven door Bruna
te Utrecht. Prijs f3,50. Aanbevolen!
L.V,
Eveneens nieuw in de Bruna-SF-
reeks is de roman „De statusplaneet"
van Robert Sheckley. Het thema dat
Sheckley in deze roman behandelt, werd
LEUSDEN/Z. Van de zijde van
Pon's automobielhandel N.V.
wordt ons meegedeeld dat
het ijs op de vijver voor het
bedrijf volstrekt onbetrouw
baar is! Men loost loost name
lijk warm koelwater op dit
waterbassin. De vijver is
3.50 m. diep.
De Amerikaan Robert Silverberg
schreef een aantal korte verhalen,
waarin het thema sex in de SF een be
langrijke plaats inneemt. In de Zwarte
Beertjes-SF-reeks van Bruna ver
scheen kortgeleden een bundel van Sil
verberg onder de titel: „Eva en de 23
Adams". De verhalen van Silverberg
zijn niet sensationeel, maar wel vin
dingrijk en vertonen soms aardige
SF-grapjes De menselijkheid in Sil-
verberg's verhalen is eveneens opval
lend. Het titelverhaal „Eva en de 23
Adams" behandelt het sexuele pro
bleem van 23 ruimtevaarders tijdens
een lange ruimtereis Op zo'n reis -
dat is de gewoonte - dient men zo nu
en dan zich lichamelijk te kunnen ont
spannen omdat anders de ramp niet
te overzien zou zijn. Het is eenmaal
zo, dat mannen zich na een bepaalde
periode van onthouding minder kunnen
concentreren op hun dagelijks werk.
Men wordt geprikkeld, de spanningen
stijgen. De oplossing is een vrouw
aan boord, die moeder en minnares
dient te zijn. Een vrouw, die de moei
lijkheden van de jongens aan boord op
vangt en niet te beroerd is om des
noods ook de sexuele spanningen van
de mannen wat te verminderen. Eva
Tyler is zo'n vrouw, 22 jaar oud, niet
getrouwd. Zij heeft aangemonsterd op
het militaire ruimteschip „Donny-
brook" als Manschappen Meisje. Maar
dat is slechts het begin. Silverberg
schetst het verloop van de reis en heeft
tot slot nog een aardige verrassing in
petto. De zeven andere verhalen heb
ben minder sex-elementen in zich,
maar zijn er even goed om Wie zich
een goede voorstelling wil maken van
de toestand na een complete atoom
oorlog, moet vooral het verhaal „Op
weg naar het einde" lezen. Er is bij
zonder weinig fantasie voor nodig om
zich de door Silverberg geschetste
situatie voor te stellen. Huiveringwek
kend, dat wel, maar tevens een op
doemende realiteit, wanneer de drei
ging van een atoomoorlog actueel gaat
worden. „Eva en de 23 Adams" en
andere verhalen van Robert Silver
berg, Zwarte Beertjes-SF-reeks, nr
8, Pcijs; f3,50.
L V.
belasting - als ik een salaris van
f 1.400,-- per maand verdien en alle
belastingen en premie's naar de wet
worden ingehouden en mijn vrouw en ik
verdienen er 's avonds f600,-- bij
(waarvan ook alle belastingen en pre
mie's worden ingehouden volgens de
wet), moet ik dan meer Inkomsten_
Belasting betalen als iemand die in
zijn betrekking f2.000,-- per maand
verdient? Zo ja. waarom?
Antwoord: U betaalt in het door u
gestelde geval niet meer Inkomsten
Belasting (I.B.) dan iemand die per
maand f2.000,-- verdient U krijgt
echter wel een aanslag, omdat de Loon
Belasting (L.B over f 1.400,-- plus
die over f600,-- tezamen minder b
draagt dan die over f2000,-- verdie i
U krijgt echter wel een aanslag, or
dat de Loon Belasting (L.B o» 1
f 1.400,-- plus die over f600,-- tei .jj
men minder bedraagt dan die or
f2000,-- ineens' Dit komt doordat
tarieven van de I.B. en de L.B.,
zo goed mogelijk op elkaar afgestei j
zijn, progressief zijn. Dat houdt
dat van iedere gulden méér inkomen*
steeds stijgend percentage beli i
ting moet worden betaald. De L
over f2.000,-- per maand is dus
ger dan die over f 1.400,-- en f600
samen en het verschil betaalt u 1
als I.B. In feite betaalt u zelfs nogt j
minder, omdat voor de inkomsten tvj
uw echtgenote apart verwervingskc-
ten kunnen worden afgetrokken en vo 4
de rest een gedeeltelijke vrijstelln A
geldt.
AZALEA - Hoe kan men het bes
een azalea overhouden?
Antwoord: Na de bloei van de Az;
(Rhodondendron simsii en Rh.Kius!
num) kunnen de planten na half mei
de tuin op een zonnige plaats woi
ingegraven. Indien nodig kunnec
eerst verpot worden, in een mei
van bosgrond, turfmolm en wat c-
koemest. Wanneer ze echter goed;
voed worden kunnen ze jarenlang
dezelfde pot blijven staan. In
tember of begin oktober (vóór de nai
vorst) moeten de planten naar bit
worden gehaald en in een koel
trek voor een zonnig raam worden
zet. Naast de bloemknoppen ontwilc.
len zich groene scheutjes, zgn. ,,di
jes", die het voedsel dat voor de bloc
knoppen bestemd is wegtrekken. L
diefjes moet u dus nijpen of wegkt
pen. Verder moet de plant gerer
worden besproeid tot de knoppen g
kleuren. Wanneer de bloemknoppen
aanvoelen mag de plant pas in de v
warmde kamer geplaatst worden. Vn j
bloeiende soorten in december,
bloeiende in het voorjaar. Gedure:
de zomer moet regelmatig gesprc
en eens in de 14 dagen bemest wort!
MUNTEN - Kunt u mij de waardei
geven van een halve gulden uit l!
met de beeltenis van koning Wille: i
en van een halve gulden uit 1858:!
de beeltenis van koning Willem
Antwoord: De waarde van deze mi
ten hangt sterk af van de kwalu
waarin ze bewaard zijn gebleu
Voorts is de inkoopwaarde van de lu
del rond één derde van de verkoj
prijs (alles met uitzonderingen natuc
lijk, want er zijn geen vaste prijz
en ligt de ruilwaarde tussen par
culieren daar ongeveer tussenin
geven u globaal deze laatste waar
voor: A. een normaal gebruikt sti
B. een zeer fraai stuk (bijna geen st
tageplekjes), C. een bijna stemp:
nieuw stuk, zonder slijtage en re
stempelglans.
Yz gulden 1848: A. f4,--, B. f35,
C. f55,--
x/ gulden 1858. A. f4.--, B. f30
C. f50,--.
Voor de zeldzame stukken (kwab
C) zal de handels-inkoopprijs di:-u
ter bij deze bedragen liggen.
Feuilleton
door Frank van Falekenoordt
- 2 - Ze tekenden een overdrachts
formulier en keken de man nog eens
aan, de pas in de hand.
,,U bent meneer A Galestad uit Oos
terbeek0 Van beroep fabrikant en ge
boren 22 juli 1923 in Arnhem?"
„Inderdaad
„De commissaris in Arnhem wil u
spreken, meneer Wilt u met ons mee
gaan0"
Galestad kwam moeizaam overeind
„Er zal niets ar\pers opzitten, he?"
antwoordde hij, pijnlijk glimlachend.
Maar gelijk bevroor de lach op zijn
gezicht „Maar, mijne heren, als ach
teraf blijkt, dat het een of andere kin
derachtige futiliteit is, waarvoor men
mij op dit ogenblik aanhoudt, dan zultu
mij van een andere kant leren kennen,
dat garandeer ik u".
„Dat is uw goed recht, meneer",
antwoordde een der rechercheurs
droogjes. „Dat ziet u te zijner tijd dan
wel"
I „Oké. laten we dan maar gaan Hoe
eerder deze onverkwikkelijke historie
achter de rug is, hoe liever"
De betrekkelijk korte rit van de
grens naar het centrum van Arnhem,
w >rü zwijgend volbracht. Op de bin
nenplaats stapte Galestad uit met de
beide rechercheurs en zwijgend ging
hij met hen naar binnen. In een klein
vertrekje werd hem een stoel gewe
zen. Een der rechercheurs vertrok,
terwijl de andere met zijn rug naar
de deur gekeerd bleef staan en een
sigaret draaide. Galestad trommelde
nerveus met zijn vingers op de kale,
houten tafel en besloot toen ook maar
een sigaret op te steken. Nog immer
had hij er geen idee van, wat dit al
lemaal had te betekenen.
Het duurde geruime-tijd, voor de re
chercheur terugkwam Hij maakte
een uitnodigend gebaar. „De commis
saris is er, meneer Hij wil u zelf
spreken over deze affaire"
Welke affaire? dacht Galestad Maar
dat zullen we nu wel spoedig horen,
't Zal wat zijn, als het te voorschijn
komt. Als het een flauwekulletje blijkt
te zijn, schakel ik de hele Nederlandse
pers in Daar kunnen ze staat op ma
ken Tenslotte ben ik niet de eerste
de beste.
Het was een grote kamer, eigenlijk
een zaaltje, waar een zwaar, donker
bureau stond, en achter dit bureau zat
een grijzende man, die de binnenko
mende scherp aankeek.
Een korte aanwijzing „Gaat u zit
ten. Je kunt wel gaan, Visser. Tot hoe
laat heb je dienst?"
„Tot eén uur vannacht, commissa
ris".
„Mooi, blijl maar in de buv.ri
„Jawel, commissaris'''.
Toen de rechercheur was vertrok
ken, nam de commissaris een map uit
zijn bureau en bladerde er even inbe
keek de pas van Galestad en knikte een
paar malen. Tenslotte wendde hij zich
tot zijn bezoeker en vroeg op kalme
toon: „Geen idee, meneer Galestad,
waarvoor men u heeft aangehouden?"
„Niet in het mnnst, meneer".
„Zo, zo. Dat is niet fraai, meneer.
Beslist niet. Dan moeten we maar be
ginnen met uw geheugen een beetje op
te frissen. Hoe lang bent u getrouwd,
meneer?"
Galestad knipperde met z'n ogen
„Dat is laat eens even kijken.
dat is eh ruim achttien jaar. Ja,
in mei is het achttien jaar geleden"
„Komt uw vrouw ook uit deze om
geving? U bent toch woonachtig in
Oosterbeek, nietwaar?"
„Mijn vrouw is van origine een
Haarlemse. Indertijd nam ik de fa
briek van haar vader over. Hij had
_geen opvolger Zodoende".
En de dochter maar gelijk met de
inventaris overgenomen, veronderstel
de de man achter het bureau. Ver
volgende zei hij, langzaam, de nadruk
leggend op ieder woord: „Er was al
eerder een vrouw in uw leven, meneer
Galestad".
De aangesprokene fronste de wenk
brauwen „Waar stuurt u op aan, me
neer de commissaris?"
„Ik ga uw geheugen openbreken, me
neer Dan zult u ook begrijpen, waar
om wij u hebben aangehouden Wel eens
gehoord van een zekere juffrouw Tan-
nema? Clasine Tannema? Om precies
te zijn. Sientje?"
De uitwerking was verrassend. Ga
lestad kreeg een schok. Hoewel hij
doorgaans goed in staat was zijn emo
ties te camoufleren en tijdens bespre
kingen met collega's, concurrenten,
klanten en vakbondsleiders volkomen
zijn gezicht in de plooi wist te houden,
was het effekt als gevolg van het noe
men dezer naam zo groot, dat hij en
kele sekonden uit zijn evenwicht was ge
bracht.
In deze enkele ogenblikken stortte
zijn hele wereld ineen Met de scherp
te van een zwaar drong het tot hem
door: het verleden is opgegraven Op
de een of andere manier is het uitge
lekt. Maar hoe? Sientje moet doorge
slagen hebben. Maar is die indertijd
niet naar Australië vertrokken? Hoe
kan dat nu?
De commissaris wist nu. dat hij de
juiste man had Hij had zich verra
den. De schrik was niet te keren.
„Sientje Tannema. Die naam bete
kent zeker nog wel wat voor u, niet
waar?"
Terwiil de man daar zat. od de me»
ïeer DeKiede sioei, zocht zijn imiiu ze
nuwachtig naar het pakje sigaretten in
zijn zak Maar dat had zijn vrouw. De
commissaris zag het en schoof hem
een doos toe „Steekt u maar op. me
neer Daar ligt ook een aansteker"
De hand trilde, waarmee hij de
sigaret uit liet doosje nam Gulzig zoog
hij aan de sigaret en gelijktijdig draai
de de klok in een*Snel tempg terug
Twintig stappen van een jaar. Twintig
jaren.
HOOFDSTUK 2
De vrouw stond in een portiek, want
het regende. Het regende zelfs hard
De dunne regenjas bood nauwelijks
enige beschutting, omdat het ook waai
de Hoewel ze er nu spijt van had, dat
ze met een nijdige kop het huis uit was
gelopen, was het haar trots, die haar
weerhield om met hangende pootjes te
rug te keren. Ze zag de triomfantelijke
gezichten al van haar ouders en haar
broers. En die lol gunde ze hen niet
Stom, dat ze zo weinig geld had mee
genomen. Op haar kamer, in de kast,
had ze haar portefeuille liggen met
bijna honderd glden Nu had ze en
kel haar portemonnee in haar tasje.
Misschien enkele guldens. Nauwelijks
genoeg voor een onderkomen vannacht
en morgen een ontbijt En daarna?
Eer dat ze toch weer naar huis te
rugging! Altijd en eeuwig ruzie Nu
had ze er genoeg van. Lam, dat het net
zo regende Zou ze naar een café gaan
om wat te drinken? Misschien ontmoet
te ze daar een kennis.
Een man slenterde langs. Niet hele
maal meer brandscoon. Een sigaret
bengelde in zijn mond. Ze zag hem
aankomen en verlangde zelf gelijk ook
naar een sigaret. Natuurlijk in de con
sternatie van het ogenblik ook verge
ten
De man zag haar staan. Hij draaide
zich naar haar toe „Hai, schoonheid!"
„Hallo", antwoordde ze, op haar
hoede Het zou de eerste keer niet
zijn, dat een man haar in een portiek
beetpakte met bepaalde bedoelingen.
Bij het licht van de straatlamp zag ze,
dat hij jong was Misschien twee- of
drieentwintig jaar. Zo op de eerste
oogopslag geen onsympathiek gezicht.
Hij leunde tegen de muurrand „Wat
gaat het me kosten, zus?"
„Waar zie je me voor aan0" beet ze
van zich af
Hij grijnsde. „Voor een leuk griet
je, dat de zonde wel waard is Woon je
hier0" „Nee. En wat jij denkt, ben ik
ook niet. Ga weg-"
„Zo je wilt Je mag ook met me
meegaan. Gaan we wat drinken. Ik heb
dorst van al die nattigheid op straat"
Ze rilde Enerzijds was ze voor
zichtig. Maar ze verlangde intens naar
warmte, wat te drinken en een sigaret
„Goed", besloot ze. na enige aar
zeling. „Als je je tenminste behoorlijk
gedraagt".
Nogmaals lachte hij. „Ik ben een
nette jongen, zus Een heel nette jon
gen Als jij zegt blijf met je tengels
van me af, dan kom ik niet aan je,
begrepen?'
Enige tijd later zaten ze in een café.
De iukebox sopelde een DOp»iaire me
lodie. Ze rookte en arutiK uimaargias.
Hij had haar een paar Jceer van terzij
de aangekeken. Nu ze de verregende
jas uit had, zag ze er aardig uit in haar
blouse en rok. Een goed figuurtje, con
stateerde hij. En als ze lachte, had ze
een knap toetje „Hoe heet je?"
Ze bloosde „Ergens mag ik je. Ik
weet niet waarom, want ik ken je nau
welijks Maar je lijkt me betrouw
baar
„Ik werkte op een bank, zus. Bank-
employées zijn altijd betrouwbaar
In de binnenstad was een eenvoudige
gelegenheid, waar gedanst werd. Toen
ze rond draaiden, keek hij lachend in
het gezicht bij het zijne. „Je kunt
het, zus"
„Ben je m'n naam vergeten0 Dat
„zus" klinkt banaal."
„Je bent een leuke meid, Sien."
„O, ik was al bang, dat jeaangeheu-
genverlies leed."
„Dat zit bij mij wel goed"
Af en toe zaten ze uit te blazen en
dronken ze wat, een sigaret rokend
Haar nare stemming verdween geleide
lijk aan. Bert zag tot zijn genoegen,
dat ze steeds vrolijker werd. hoewel ze
nooit alcohol gebruikte En omdat hij
zelf bemerkte, dat hij rijkelijk aanzijn
tax was, besloot hij zich te beper
ken tot een glaasje port.
Om half twaalf zweeg de muziek.
Bert rekende af en even later stonden
ze buiten, waar de regen uiteindelijk
was opgehouden.
„En nu?" vroeg hij.
„Als je me de hotelkosten wilt voor
schieten, krijg je het met een paar da
gen terug," beloofde ze. „Ik heb thuis
voldoende geld. En een spaarbank
boekje."
Hij lachte. „Ik voel me op de een of
andere manier verantwoordelijk voor
je, jongedame. Daarom doe ik je een
voorstel, in alle eer en deugd, ga maar
met mij mee Ik heb kamers in Zuid.
Een bed en een divan Jij krijgt het
bed, ik neem de divan. Enne. ik zal
me als een heer gedragen."
Ze overlegde met zichzelf Op de een
of andere manier boezemde deze jongen
vertrouwen in. Aan de andere kant had
ze al een paar vervelende ervaringen
Maar het zou wel een goedkope oplos
sing zijn.
„Als m'n broers te weten komen,
dat ik mee ga met een jongen naar zijn
kamer en daar de nacht blijf, breken ze
al je botjes," waarschuwde ze
„Dan moeterf ze wel van goede huize
komen, Sien", weerlegde hij lachend
„Toevallig ben ik niet van koekdeeg."
Wat aarzelend stemde ze toe. „Goed.
ik waag het er op. Welke tegenpresta
tie verlang je van me?'
De jongen lachte schaterend „Bang.
he° Morgenochtend ben je niet meer
bang De tegenprestatie is. dat je mor
gen voor m'n eten zorgt. Ik heb van
alles in huis. Kun je koken?"
„Dat zal wel gaan. Is dat alles0
„Wat bedoel je?"
„Verlang je niet meer van me?"
„Doe niet zo mal, Sien Ik heb je al
gezegd als jij niet wilt. dat ik aan je
kom. blijf ik van je af Is dat vol
doende, of moet ik het schriftelijk vast
leggen, op gezegeld papier, in het
bijzijn van twee betrouwbare getui
gen?'"
Nu was het haar beurt om te lachen
„Hou maar op, Bert, ik waag het er
op."
„Je zult er geen spijt van hebben"
Toen hij de sleutel in het slot stak.
legde ze haar hand op zijn arm. „Wat
zal je hospita ervan zeggen?"
„Ik heb geen hospita. Ik huur twee
kamers: een zitkamer en een slaap
kamer annex bad en w.c. En m'n natje
en droogje verzorg ik zelf"
Ze volgde hem naar boven; hij knipte
het licht aan en wees naar de vensters.
„Ik laat hier de overgordijnen open
Ben je veiliger."
Het meisje keek wat rond. „Van wie
zijn die spullen? Van jou?"
„Gedeeltelijk. Af en toe koop ik zelf
wat. Misschien met het oog op een toe
komstig huwelijk. Je kunt nooit we
ten. Wat in de slaapkamer staat, is
vrijwel allemaal van mezelf. O, vast
niet het modernste, maar wel degelijk.
Tenslotte ben ik alleen, nietwaar?"
Ze volgde hem naar de slaapkamer,
waar een breed tweepersoonsbed stond
Hij wees naar de ramen. „De gordij
nen kun je zelf wel sluiten. De sleutel
zit aan jouw kant van de deur, kun je
hem op slot doen. Ik haal' wat dekens
en een laken uit de kast en installeer
me op de divan. Tevreden0"
Ze drukte zijn arm. „Je bent erg
lief, Bert Ik heb er geen spijt van,
dat ik met je meeging. Morgen zal ik
voor je koken.
Hij kuste haar de wang. „De uitzon
dering, die de regel bevestigt," ver
duidelijkte hij lachend „Wil je soms
eerst nog wat drinken? Een kop koffie0"
„Jeetje, Bert, daar heb ik zin in. Zal
ik het klaarmaken?"
„Morgen is het jouw beurt. Zal ik je
eerst eens Taten zien, dat een vuJbL-
zel zich ook weet te redden."
De volgende morgen keek hij even
vreemd in het rond. Verdraaid, dat is
waar ook, er was een grietje in zijn
slaapkamer. Hoe laat zou het zijn? Hij
zocht naar zijn horloge. Alle mensen, al
half tien Eerst maar eens thee zet
ten. Dat grietje kon ook slapen!
Het volgende kwartiertje was hij be
zig met thee en eieren, terwijl hij
intussen de tafel dekte voor het ontbijt,
en brood en beleg klaarzette. Toen
alles gereed was en hij nog niets in de
slaapkamer hoorde, tikte hij een paar
keer aan de deur en zei: „Sien, het
is bij tienen, hoe denk je er over? Ik
heb alles al klaar: thee, brood en een
ei".
„Ik kom Sorry, maar ik heb zo lek
ker geslapen!"
„Helemaal niet bang geweest?"
„Geen moment meer".
„Dan durf ik te vragen. Wil je thee
met beschuit od bed?"
„Clasien. z,eg maar Sientje. Ik vind
het een rotnaam, maar iedereen noemt
me zo. En jij?"
„Bert Waarom stond jij daar in dat
portiek?"
Ze haalde haar schouders op. „O, zo
maar. Een beetje mot gehad Thuis."
„Komt in de beste families voor.
Kunnen we elkaar de hand geven"
„Ook ruzie gehad thuis0"
„Ik heb geen thuis meer. M'n ouders
zijn dood. Ik heb één zus, die is ge
trouwd. Ik heb een kamer in de stad
En, ik ben zonder werk."
„Ontslagen?"
„Zelf ontslag genomen. Ik had er
opeens schoon genoeg van. Altijd ge
donder met de chef En dan is op een
keer de maat vol en zeg je dingen, die
je anders nooit zegt. Zal nie „cn zorg
zijn. Ik heb wel een paar centen. Zoek
op m'n gemak een andere baan. Ten
slotte heb ik diploma's
„Wat doe je? Ik bedoel, wat deeJ
voor werk?"
„Bank Filiaal van de Twentse
Alteveer. Ik zat er al een paar
Enige maanden geleden kregen we
nieuwe chef. De oude werd
direkteur Nieuwe vestiging in de Al
terhoek. De nieuwe was een lamstn
Die zou de zaak wel eens even reorf
niseren. We werkten, tot hij kwi
erg plezierig met elkaar O, maar
klein ploegje hoor, een man of zei
Nadat hij baas werd, moest alles *i
model
Net een kleuterschool Op een geg<
moment barst dan de bom. We zijni
z'n tweeen weg gegaan En ik zie
de rest nog wel een paar 'm smei
Zullen ze op het hoofdkantoor wel
ken, dat het aan hem ligt. Moeteo]
daaruit maar de conclusies trekkf
Het meisje dronk haar glas leef]
wist niet, wat ze moest antwooi
„Wat doe jij?"
..Bij V en D. Afdeling lingerie ecj|
Zit ik al meer dan een jaar"
Een winkeljuf, was zijn oordeel Dl
zou ze wel blijven, tot ze trouwdel
verging het immers honderden mejj
jes? Haar toekomst zou waarschip
zijn met een fabrieksarbeider in ea
andere matige buurt en dan binnen®
kele jaren een hok met kinderen f
een vooruitzicht
„Waar woon je?"
Ze haalde onverschillig haar scbfi
ders op. „Wat doet dat ertoe ui
twee en twintig. Ik kan doen en lil
wat ik wil Als ik vanavond niet cl
naar huis wil, blijf ik weg. Missw
ga ik nooit meer naar huis terufl
-15-
De maat wilde juist het café weer ver
laten, omdat hij de waard helemaal geen
aardige man vond, toen de deur open ging
en de professoren Knikkerbok naar bin
nen snelden, e voor de maat en Troe
teltje tot stilstand kwamen.
„Een pracht exemplaar!" juichde Jede-
deus Knikkerbok.
„Een schitterende vondst!" kraaide Za-
charias Knikkerbok
De mat keek verbaasd van de ene
naar de andere professor. Eerst dacht
hij, dat hij dubbel zag, daar de heren
precies op elkaar geleken, maar lang
zaam drong het tot hem door dat het
er twee waren
De professoren staken gelijktijdig hun
handen in hun binnenzak en haalden
er ieder een dikke stapel bankbiljetten
uit.
„Dit is voor u, wanneer u ons dit pracht
exemplaar geeft!" zei Zebedeus.
„Dit hebben wij over voor deze schit
terende vondst!" zei Zacharias
„Bedoelt u misschien mijn Troete-
vroeg de maat met een verhit f
„Wilt u mijn troeteltje kopen1
hoor! voor geen geld van de
Nog niet voor duizend prentebrie!
ten of honderd koekoeksklokken.
koop mijn beestje niet! Wat zou hé-
der mij beginnen, he Troeteltje7 H-
binnen een week wegkwijnen en s
ik ben er zeker van!'"
