fietseriéeeft aJ§
de natuur
terué'
TWINTIG STAPPEN TERUG
-b
LEUSDER KRANT
Kappie en de reis met troeteltje
KWEKERIJ ROOS
Adverteren doet verkopen
WETENSWAARD
WIELREN-
NIEUWS
burgerlijke stand
ik ik jfc jfc ik ik ik ik ik
GEVESTIGD
ton van bergen
Zou hij het wel fijn
vinden SKIL
BOORMACHINE
M. OSNABRUGGE
CEES BLOM
ALS EEN INDIAAN ZAT HIJ VOOR
ZIJN „WIGWAM"
S ff
- A
[T
DONDERDAG 15 JUNI 1972
LEUSDER KRANT
AMERSFOORT - Dertig deelnemers
aan het vertrek voor de zaterdag
middagcompetitie. Helaas werd deze rit
gekenmerkt door een ernstige val
partij, waarna in eerste instantie Rene
van Brakel naar het asfalt smakte. Hij
was ook de schuldige door tegen het
achterwiel van veteraan Wim Dekker
te rijden. Ook Wim Dekker evenals
Joop van Beek gingen tegen de vlakte.
Alleen Dekker zou de strijd kunnen
voortzetten.
In alle jeugdklassen verscheen
slechts één renner aan de start, in de
C-afdeling de kleine Ossendrijver, B-
afdeling Frits Gerhardt, en A-afdeling
Evert van 't Hazeveld Ook adspirant
Wim Dekker kreeg met een valpartij
te maken. Hij moest de strijd staken.
Wout Lansing en Loet van Hamers-
veld bleven in de adspirantenklasse
bij elkaar en via een mooie spurt
werd Wout Lansing hier eerste. Uit
slag adspiranten
1.Wout Lansing, Scherpenzeel
2. Loet van Hamersveld
3. Jeroen Groenestein, Leusden.
Dick van Willigenburg kreeg deze
middag geen meter ruimte. Hij wist
het tempo wel hoog te houden en daar
door zijn medestrijders af te matten
voor de eindspurt Via een keiharde
eindspurt behaalde Dick toch de over
winning en verwees Hans Badenbroek
daarmede naar de tweede plaats Uit
slag.
1. Dick van Willigenburg, Leusden.
2. Hans Badenbroek, Amersfoort.
3 de zeer goed rijdende Harry Kok.
Hoogland
4. Kees van de Ploeg. Amersfoort
5. Leo Roelofs, Amersfoort
6. Theo Nagels, Amersfoort.
7. Harry Brouwer, Amersfoort.
Na de bovenvermelde valpartij werd
het veld amateurs uiteengerukt. Ma-
rinus Sneevliet, Jan Sandbrink en Jan
Vlastuin hadden het initiatief genomen
en werden op korte afstand gevolgd door
Gijs Brouwer, Adrie Spelt en Gerrit
Heuveling
Kees Boogaard en Thijs de Jong moes
te meer terrein prijs geven.
Marinus Sneevliet kon het hoge tem
po niet volhouden en zakte terug. Met
een nam Gijs Brouwer de plaats van
Marinus over via een mooie sprong.
Dit drietal bleef echter niet bijeen
Jan Vlastuin demarreerdp en zou af
gescheiden binnenkomen De spurt van
de volgers was voor Jan Sandbrink
Uitslag amateurs
1. Jan Vlastuin, Scherpenzeel
2. Jan Sandbrink, Amersfoort
3 Gijs Brouwer, Hoogland
4 Marinus Sneevliet, Barneveld.
5. Gerrit Heuveling, Bunschoten.
6. Adrie Spelt, Lunteren.
7. Kees Boogaard, Veenendaal
8.Gastrenner Thijs de Jong
De Barneveldse nieuweling Kees
Berkhof plaatste zich in Den Bosrh
bij de Ronde van de Veemarkt als
veertiende nieuweling.
Het kanoor van de LEUS
DER KRANT (Finnmark 3 -
Leusden-C - Tel 03496-
1495) is op werkdagen ge
opend van 10-12 uur en van
14 tot 16 uur voor het op
geven van advertenties,
berichten, het doen van be
talingen en het bestellen
van alle soorten drukwerk.
Sluitingstermijn voor ad
vertenties EN berichten:
dinsdagmiddag 12 uur.
Jk ïfc
LEUSDEN - Geboren: 9 juni Edwin
Hendrik Marinus, z v De Wild en J
Speksnijder. Kon. Wilhelminalaan 16;
10 juni Tasja, d.v. D. H v Rhee en
L. B van der Maden, Meidoornhof
10. 11 juni Martina Johanna, d.v. J
A Tolboom en M. P J. M. de Boer,
Zwarteweg 16. 11 juni Ins, d.v A. A
Brouwer en L A Kiers, Ardennen
19
Ondertrouwd- 5 juni Hans Holthuis,
oud 26 jaar, wonende te Breda, Chassé-
singel 60 en Willy Rijkje Esser, oud
25 jaar, wonende te Leusden, Prins
Bernhardlaan 16; 7 juni Theodorus
Aloysius Gerardus Counotte, oud 21
jaar, wonende te De Bilt, Planitenlaan
97 en Adelia Tijmensen, oud 20 jaar,
wonende te Leusden, Kanaalweg 9.
Gehuwd: Geen
Overleden: Hendrikus Pelagius van
den Hengel, oud 49 jaar
MAKELAAR IN ONROEREND GOED
TEL 03496-1700
TAXATIES - HYPOTHEKEN - ASSURANTIËN
ZELFBEDIENING
POTPLANTEN
SNIJBLOEMEN
BLOEMBAKJES
BRUIDSBOEKETTEN
BLOEMSTUKJES en
GRAFWERKEN
HEILIGENBERGER WEG 148 - AMERSFOORT
TELEFOON (03490) 2 29 86
is het einde
Wég lawaai, wég drukte' Zoek rust.
stilte, gezonde lucht.geniet van
't voorjaar op de fiets'
Bij ons kunt u kiezen uit heel veel
fonkelnieuw fietsplezier (en u krijgt
het natuurgenieten als toegift')
Voor vader is er altijd een fiets Wij hebben
ARNHEMSEWEG 93 LEUSDEN-ZUID
Koop bij de man die ook repareren kan.
TELEFOOn 03498 1461
__Vn|blijvendpri|Sopgaaf
HESSENWEG
ACHTERVELD
TELEFOON 623
d/ KJ/ U/ vlx *Lr A1/ xl/ aU A!/ si/ .la
^A ^A PjA* /]N
Rooksignalen stegen omhoog.
H...E...B...B...E...N
E...E...N Z...O...O...N"
Jammer, dat niet iedereen deze
Indiaanse boodschappendienst
kan ontcijferen.
Daarom is de snelste en een
voudigste manier een leuk ge
boortekaartje uit de schitterende
kollektie van de Leusder Krant.
Rooksignalen zijn wel aardig,
maar een keurig verzorgd
kaartje wordt beter begrepen.
Kom nu alvast eens samen
kijken. We zijn er zeker van, dat
uw keus er bij is.
Finnmark 3 - Leusden-Centrum.
KWIKGEVAAR
Het kwikgehalte in vis uit onze zoet
waterrivieren. kanalen etc. zomede
uit onze kustwateren neemt gestaag
toe. Dit nu vormt thans een ernstig
onderwerp van gesprek. Overigens wel
voor de hand liggend, omdat kwik
een sterk gif is We kunnen niet on
gestraft, door geregeld vis te eten, de
kleine beetjes kwik in het organisme
opslaan. Eens komt de vergiftiging tot
stand Hoe grijpt kwik het organisme
aan? Uitgebreide proeven met ratten
hebben o.a. duidelijk gemaakt dat kwik
alle lichaamscellen aangrijpt, in het
bijzonder zenuwcellen. Ruggemerg en
kleine hersens worden het zwaarst er
door getroffen Voorts is gebleken dat
genoemd element de stofwisseling van
de cellen blokkeert. Dit betekent dat
de zo gedwarsboomde cellen uitgehon
gerd worden en tenslotte worden ge
dood Bij versterf van gevoelszenuwen
zou b.v. een „dodf" gevoel in armen
en benen kunnen Ontstaan. Wordt een
hartzenuw aangetast dan kan het hart
niet meer funktioneren en sterft de
patiënt. Ziehier het laatste nieuws
over dit verontreinigende element.
ZENUWSTRENGEN
Als Luigley gelijk heeft, is het trekken
van één tand of kies „noodlottig" voor
de andere gebitselementen. Een nauw
keurige studie van de microscopische
bouw van de tanden en kiezen heeft na
melijk aan het licht gebracht dat de
elastische vezels niet alleen van tand-
beenrand naar die van het kaakbeen
gaan, maar dat ook vezelbundels van
de tand- en kieswortels en tandholte-
wanden over de volle lengte van tand tot
tand lopen. De tanden- en kiezenrij
vormen zo als het ware één organisch
geheel Dit wil meteen zeggen dat door
het trekken van één kies de hele rij
tanden en kiezen haar houvast ver
liest! Mogelijkerwijs kan het los zit
ten van tanden en kiezen door de ou
derdom met een verkalking der elas
tische vezels samenhangen. In deze
bundel kunnen ook zenuwstrengen lo
pen, zodat hiermee de voorheen on
verklaarbare pijnen in tanden en kie
zen met dode wortels, begrijpelijk
wordt gemaakt
«XAt
w
r
De LEUSDER KRANT wordt in vrijwel elk
gezin in de gemeente Leusden gelezen
Onder hen zijn vast en zekere vakmensen
zoals u ze zoekt.
Een advertentie in de Leusder krant
NATUURLIJK. DAT IS HET!!
HYPOFYSE
De voornaamste klier van het dier
lijke organisme is de hypofyse. Deze
bevindt zich als aanhangsel onder aan
de hersens. Vandaar dat ze als een soort
hersenklier wordt beschouwd. De klier
reguleert en beheerst nagenoeg alle an
dere klieren met inwendige uitschei
ding, als b.v. degeslachtsklieren. Wel
nu, volgens Kennedy zou de hypofyse van
een foetus of ongeboren vrucht de ge
boorte mede beïnvloeden. Het is anders
gezegd niet uitsluitend de moeder al
leen, die zeggenschap heeft over de ge
boorte resp. bevalling. Bepaalde soor
ten van aangeboren misvormingen bij
kalveren blijken daarheen teleiden.dat
de dieren niet na de normale drachttijd
worden geboren, maar zelfs tot 100 en
meer dagen in de baarmoeder worden
vastgehouden. Bij zulke abnormalitei
ten blijft de aanvang van het geboorfej
proces dan steeds uit en ontstaan
sterk verlengde drachttijden als debr|
pofyse van de ongeboren vrucht óf bê
schadigd is öf geheel ontbreekt. BhjkJ
baar speelt de hypofyse een nog o
eerder onderkende rol bij het ïnzeftal
van het geboorteproces. Door experif
mentele beschadiging van de hypofya
bij schape-embryo's heeft men inmidl
dels deze uitspraak kunnen bevestiger
HOU HET FIJN:
HONDEN
AAN DE LIJN
Feuilleton
door Frank van Falekenoordt
- 21 -
Ze heeft het personeel, met uit
zondering van de tuinman, ontslagen
en betaald Dat is alles wat ik weet".
Bert stond 0^ „Bedankt. Joop, voor
wat je gisteren nog voor me hebt ge
daan Je blijft zeker aan de n v. ver
bonden als raadsman7"
De man achter het bureau knikte.
.Gelukkig maar. Zelf zal ik geen
advokaat meer nodig hebben. Of mis
schien voor de scheiding Als Betty van
me af wil Misschien mag ik dan nog
één keer op je hulp rekenen?"
„Ik heb je in Arnhem al gezegd, Bert,
dat ik je niet inde steek zal laten Ten
slotte heb ik het een en ander aan je te
danken, want toen ik een beginnend ad
vokaat was, gaf jij me werk voor de n.v
Je kunt dus te allen tijde op me re
kenen".
Bij de deur hield Van der Voorde
de man, die nu een verslagen indruk
maakte, staande. „Wat ga je nu doen,
Bert?"
De ander glimlachte even „Welke
mogelijkheden zijn er voor mij? Als
ik mijn naam noem. slaat iedereen op
de vlucht Voorlopig ga ik maar rente
nieren En als Betty wil scheiden,
verkoop ik ook de bungalow. Die brengt
tenminste nog wat geld op De auto
ruil ik in voor een kleinere. Ik moet
nu zuinig aan doen'
„Kop op, Bert. Te zijner tijd slijt
alles wel Heb maar geduld".
Teruggekeerd naar de bungalow, rea
liseerde hij zich, dat hij elke dag moest
eten en drinken En naar een restau
rant gaan werd te duur. Ik moet er
gens anders inkopen gaan doen. Mis
schien kan ik wel leren, zelf m'n potje
te koken Vroeger kon ik het ook.
Dat is het voordeligste. Als ik maar
wist, waar Betty en de kinderen za
ten. Ik verlang naar ze, maar de jon
gens zullen waarschijnlijk niets meer
van me willen weten, om van Thea
maar te zwijgen.
Die avond had bert in de salon al
le gordijnen gesloten. Hij had de tele
visie aangezet, maar die verveelde
hem, waarna hij een boek zocht in zijn
kast Vele had hij nog nooit gelezen
Als er een nieuw boek uit was, kocht
hij het, als hij dacht dat het boeiend
kon zijn, las er enkele bladzijden in,
maar kon zijn gedachten toch niet
concentreren, omdat er zoveel andere
dingen te doen .waren. Hij stond im
mers altijd met de fabriek op en ging
ermee naar bed. Dat was nu allemaal
voorbij Voorgoed In zijn kantoor ze
telde voortaan Henk Kruisenga.
Uit zijn kast haalde hij een boek en
bladerde er even in Maar toen hij de
titel las, smeet hij het haastig van
zich af, alsof het onder stroom stond.
„Misdaad loont niet."
In arren moede stak hij een sigater
op en ging zitten Ergens klopte het.
Misdaad loonde niet. Wat had hij nu
bereikt7 Na die twintig jaren? Toen
had hij in elk geval nog Sientje, die op
gezette tijden een nacht bij hem bleef,
voor hem, kookte en waarmee hij stoei
de, als dat zo uitkwam Nu zat hij op
de puinhoop van zijn geluk. Geen baan
meer, van de ene dag op de andere
gedegradeerd van fabneksdirekteurtot
misdadiger Met een mensenleven op
zijn geweten Je kon het draaien en
keren, maar als ze Boskemper die
avond niet hadden tneegenomen in de
auto, zou hij niet aan een hartver
lamming zijn gestorven. Ergens waren
Sien en hij verantwoordelijk voor zijn
dood Hij had er de laatste jaren he
lemaal niet meer aan gedacht Er was
immers zoveel, waaraan hij moest
denken. Vooral de fabriek De grote
verantwoordelijkheid, die hij droeg,
voor zijn honderd mensen, die moesten
elke dag eten hebben en iedere maand
hun salaris Er moest verdiend wor
den, steeds maar weer Telkens op
nieuw orders, orders, orders, want
dat was het levensvoedsel voor zijn
bedrijf.
Het bedrijf dat niet meer van hem
was Een vrouw die hem niet meer
wenste en gegaan was met hun kin
deren Personeel, dat ontslagen was
door zijn vrouw. Nu ja, anders zou
den ze uit zichzelf wel zijn gegaan
De tuinman was nog gebleven, maar
had hij die gezien in deze dagen? De
gazons moesten nodig gerold worden
Als de man niet kwam, moest hij het
morgen zelf maar doen De spullen
stonden immers in de schuur?
Waar zou Betty ergens uithangen?
Waarschijnlijk in België, bij haar
broer. Of misschien in Den Haag.
Ergens zou ze toch wel relaties heb
ben. En familie. Maar ze was vrouw
van Bert Galestad, de misdadiger, die
twintig jaar geleden er vandoor ging
met een kwart miljoen Na de dood
van een bankloper op zijn geweten te
hebben geladen. Daar kwam je nooit
meer van los. Hij had twintig stappen
terug gezet, noodgedwongen. Iedereen
in Nederland wist nu, wat hij had ge
daan. En iedereen zou wel net zo pra
ten als die taxichauffeur jammer, dat
het verjaard is. zo iemand hoort in de
gevangenis thuis
Maar deze straf is veel erger, er
ger dan een paar jaar gevangenis
Daar kom je overheen. Dan heb je
geboet. Maar dit? Op deze wijze? Ik
ben gewoon gedegradeerd tot paria,
uitgestotene Mqet je de mensen in
Oosterbeek zien kijken als ik in mijn
.wagen passeer en voor een stoplicht
moet wachten. En ze herkennen me
De haat druipt van hun gezicht Het
wordt levensgevaarlijk om te vaak in
het dorp te komen. Enfin, ik kan ook
de andere kant uit, naar de Amster
damse weg Ik moet maar ergens
anders inkopen gaan doen voor m'n
eten en drinken De leverenciers ko
men hier ook niet aan de deur
Hij had zijn post opengemaakt een
royementkaart van de sociëteit in Arn
hem Hij had niet anders verwacht
Een briefje van de Industriële Kring,
waarin hem werd meegedeeld, dat zijn
lidmaatschap was afgelopen, omdat hij
geen direkteur meer was van de n v
Dat was nog heel beleefd gezegd Een
bericht van de voetbalvereniging, waar
in hem werd meegedeeld, dat men geen
prijs meer stelde op zijn bescherm
heerschap Leuk Als dank, voor alle
financiële hulp, die ik in de loop der
jaren heb verleend De armoedzaaiers,
die nooit een kas van enige betekenis
hadden Een mededeling van de Ka
mer van Koophandel te Arnhem, dat
hij was afgevoerd als aangeslotene
Heel formeel. Enfin, het spaarde alle
maal geld en daarmee moest hij nu
weer zuinig zijn Hij had, behalve die
vijf honderdjes per maand, geen enkel
inkomen meer
Waar zou Betty nu van leven? Had
hij niet de plicht, haar te onderhouden9
Maar als hij nu niet wist, waar ze
uithing9 Zou ze geld van zichzelf heb
ben? Nog een geluk, dat ze niet in ge
meenschap van goederen getrouwd wa
ren Kon ze vrijelijk beschikken over
de aandelen, die hij haar indertijd had
geschonken. Waarschijnlijk had hij in
dit opzicht een vooruitziende blik ge
had Zoiets van- je kunt nooit weten,
als het eens een keer misgaat, heeft
zij geld van zichzelf
Hij scheurde de ontvangen post in
stukjes en gooide het indeprullemand.
die in de salon stond Daar lig je. me
neer Galestad, in stukken gescheurd.
Overal uitgegooid. Je telt niet meer
mee in het leven van alledag. Twintig
jaar geleden heb je een misdaad be
gaan, nu wordt de rekening gepresen
teerd Misdaad loont niet
Het benauwde hem in de ruime sa
lon. Overeind komende, begon hij door
het vertrek te lopen Opeens begon
hij te lachen, een half-waanzinnige
lach Wat kan er in één week toch
veel veranderen. Vorige week nog de
gevierde en bekende direkteur Ga
lestad, een week later een vergruisde
misdadiger, overal uitgestoten en door
iedereen in de steek gelaten Verleden
week zaten ze nog aan het wonder
schone meer bij München. In de bun
galow, die hij enkele jaren geleden
had gekocht De Tegernsee! Natuur
lijk, hij ging er een poos vandoor. On
der de gegeven omstandigheden was
dat misschien wel het beste. Ver weg
van Nederland, waar niemand wist, wat
hij twintig jaar geleden had gedaan En
waar iedereen waarschijnlijk nog inde
waan verkeerde, dat Herr Galestad -
Kalestad, zeiden ze daar - de aardige
General-direktor was met zijn mooie
vrouw.
Het idee nam geheel bezit van hem.
Zenuwachtig haalde hij zijn porte
feuille voor de dag en telde zijn geld.
Niet veel, enkele honderdjes en een
paar honderd D Mark Wacht, in de
slaapkamer, in het kistje, moest hij
ook nog geld hebben
Hij liep naar de kast. in de slaap
kamer en zocht de sleutel Het kistje
openende, zag hij. dat er ongeveer dui
zend gulden inzat Als hij nu nog wat
geld opnam van zijn privérekening, kon
hij het wel een paar maanden uitzingen
Zoveel zou hij alleen niet nodig hebben.
Alleen eten en drinken ën een rokertje
Misschien ving hij wel wat vis. die kon
hij zelf wel bakken. El de auto zoveel
mogelijk laten staan
Natuurlijk, hij deed het! Hoe laat is
het nu9 Nog geen half.twaalf Tot drie
uur kon hij op de bjnk terecht De
bank' Hij had de algenene Bank Zou
den ze zijn privérekeiing ook geblok
keerd hebben9 Dat zot helemaal ver
schrikkelijk zijn. Maar kon dat?
Hij liep gedecideerd naar het tele
foontoestel. En belde iet bankkantoor
in Arnhem Vroeg de drekteur, die hij
persoonlijk kende van de sociëteit te
spreken
Deze meldde zich enDBert zei „Met
Galestad Sorry, dat ik tel. meneer Vie-
rendaal, maar mag ik \ön u vernemen,
of mijn privérekening Tij is of dat u die
eveneens hebt geblokkeerd9"
De man aan de andtre kant van de
lijn zuchtte. „Waarom sou die geblok
keerd zijn, meneer Gallstad?"
„Kom nu. meneer' U leest toch
kranten? Dan kunt u witen. dat de Al
gemene Bank Nederlandal mijn aande
len heeft geblokkeerd er beslag op
heeft gelegd. Dat betekint, dat ik geen
enkel inkomen meer hel Vandaar mijn
vraag. Ik zal op gezette ïjden geld no
dig hebben Is mijn banjrekening vrij?
„Maar natuurlijk, mieer Galestad
In dergelijke gevallen 1 unen wij nooit
aan de privérekeningen
„Dat is een pak vai mijn hart. Ik
kom straks duizend ulden halen".
„Het is uw geld, mheer, dus ge
heel ter uwer beschikk^g"
Bij hem lig ik er oomiit, wist Bert,
toen hij de telefoon neclegde Anders
is het altijd: „Ha, dh Galestad, hoe
is het kerel?" Maar $1 opeens „me
neer" Galestad. Enfini mijn geld heb
ik dus nog, Jk kan vo>ruit. Te zijner
tijd zien we wel weer.
Voor hij vertrok, bjde hij Van der
Voorde en vertelde vi zijn plan. De
ze vond het onder de ggeven omstan
digheden niet eens zo\ slechte oplos
sing „Geef me je jlefoonnummer,
Bert, daar in Duitsldd. Als ik wat
hoor van Betty, zal ik iet je laten we
ten".
Tegen de avond ree«'Bert Galestad,
met twee koffers metkleren en boe
ken, naar de grens )ezelfde mare
chaussee, die hem enële dagen tevo
ren had gecontroleer, stond er nu
ook weer Maar de n n vertrok geen
spier van zijn gezich toen hij de pas
controleerde en gaf heizwijgend terug.
Maar hij hoorde niet wat de politie
man tussen zijn taien siste, toen
hij snel optrok en uit et gezicht ver
dween: De schooier! n die kan weer
vrij en ongehinderd et land in- en
uitrijden. Op zijn 1 nst hadden ze
zijn pas moeten afnen n
Galestad reed de ?le nacht door
op topsnelheid, af enoe stoppend om
te tanken of wat te efli In de ochtend
had hij de negenhctlerd kilometer
afgelegd, zette zijn gen in de gara-
ge, ontsloot zijn bun low en kleedde
zich meteen uit. Hij iel als een blok
in bed en sliep bijmtneteen Op een
paar meter afstand bbelde het rus
tige water van de Tefrnsee
Betty Galestad, gebren Levendaal.
was die donderdagmiddag slecht ge
humeurd, toen ze de korte rit van de
douane nabij Beek naar haar woning
aan de Schelmseweg te Oostenbeek
had volbracht En dat humuer werd
er niet beter op, toen geen van de kin
deren naar buiten rende om haar te
verwelkomen, zoals andere jaren stee
vast gebeurde. Ze zette de wagen voor
het bordes en sloot gas af. Het was
beangstigend stil rond het huis. En
waar bleven de beide meisjes, om te
helpen de koffers uit te laden9
Gedecideerd sprong ze uit de auto.
Maar bij de voordeur realiseerde ze
zich, dat Bert de sleutel had. Driftig
drukte ze op de bel en omdat de deur
niet vlug genoeg naar haar zin geopend
werd, nog eens en nog eens Ver
draaid, men had de wagen toch zeker
wel gehoord?
Wim, de oudste zoon, deed open,
zijn moeder onderzoekend aankijkend.
„Wat is dat voor onzin?" vroeg ze
scherp. „Waarom komt niemand naar
buiten9 Waar is iedereen?"
De jongen deed een paar stappen
naar buiten, op het bordes, keek in de
wagen en kwam weer terug, waarna hij
de deur achter zich sloot. Zonder
zijn moeders vragen te beantwoorden,
constateerde hij. „Had ik wel gedacht
Ze hebben *m opgepikt, hè9"
Betty vertrouwde haar oren maar
half. „Wat bedoel je9 Wieïsdie „m"9"
„Vader natuurlijk Ik had niet an
ders verwacht".
„Hoe weet je dat9 Heeft-ie soms
gebeld? Wat is er eigenlijk aan de
hand?"
Ditmaal keek de jongen verbaasd naar
zijn moeder „Weet je dan nog niets?
Het stond gisteren al in alle kran
ten"
Een bang voorgevoel bekroop de
vrouw „Waar heb je het over?" Werk
tuigelijk hing ze haar mantel aan de kap
stok.
„O. je weet dus niets? Ga maar
mee. Kun je smullen. Mooiste sensa
tieverhaal van het jaar Met in de
hoofdrol onze geachte vader".
Betty volgde hem naar de salon
Wim wees naar een stapel kranten
„Alles in geuren en kleuren 't Zou
een scenario voor de film kunnen zijn.
Als je nog nergens van weet, zal dit
alles je wel een koude douche be
zorgen"
Ze pakte een krant op en las de
kop: „Bankloper-mysterie na twintig
jaar opgelost. Bekentenis van mede
plichtige op haar sterfbed. Vooraan
staande industrieel hoofddader
Automatisch zakte ze in een stoel
en begon te lezen Geleidelijk aan werd
haar gezicht rood en nadat ze enige
tijd gelezen had en de initialen van
Berts naam telkens weer tegenkwam,
prevelde ze ontzet: „Nee dat kan
hij niet gedaan hebben
„O nee? Ik heb vandaag alle kran
ten, die ik maar te pakken kon krijgen,
gekocht Mij kennen ze toch niet in
de stad. Ze hebben 'm zeker meteen
gearresteerd, hè?'Toen jullie over de
grens waren. Dat lag voor de hand.
Meneer van der Voorde heeft van
morgen vroeg nog geprobeerd jullie
daar te bellen, maar jullie waren al
weg. Geloof je het nou? Anders moet
je deze krant maar eens lezen Daar
staat nog het duidelijkst in, dat het
vader is. Ze hebben 'm al geschorst
op de fabriek Hij mager niet meer
komen. Wij zijn vandaag niet naar
school geweest Ik schaam me toch
zeker dood om vader? Enne, de meis
jes willen ook weg"
„Waar zijn Thea en Frans9" Ze zat
verslagen neer. de krante in haar
schoot
De jongen wees omhoog „Boven
Thea heeft al ruzie gehad met Elsje.
Over het eten Zegt die griettq
Thea „Op mijn vader is tenmiKj
niets aan te merken" Alsof wijd'
schuld aan hebben. Wist jij niets? V|
dat. twintig jaar geleden9 Het b
toen toch ook in de kranten gestaan7
Dat die bankloper plotseling venJ*I
nen was? Met al dat geld en later c:l
werd gevonden onderaan de spoordijf
Dat moet je toen toch ook gelezen M|
ben?"
De vrouw legde de kranten 1
haar schouders ophalend ,,'t Is mop
lijk. Ik kan het me niet herinneren!
las weinig kranten in die tijd. Bove|
dien kende ik je vader toen imi»
nog niet?" Ze slikte een paar nul
moeilijk ..Waar zijn de meisjesj
„In de keuken. Die laten zich de Ir
le dag niet zien Elsje heeft geai
dat ze vanavond weggaat en niet n-|
terugkomt"
„Ze moet maar doen. wat ze Bi
laten kan"
„Hoe moet dat nu met ons
Naar school gaan we niet meer I
durven we niet Iedereen weet heil
tuurlijk, dat het vader is, die hein
daan heeft. Enne.. wat doen z*|
met vader? Gaat-ie nou de gevaq
nis in?"
„Ik weet het niet, Wim Ik wist!
niets van. Je vader heeft er nooit dj
één woord over gesproken"
„Waarom bel je meneer
Voorde niet op? Die kan je misscfej
raad geven
Betty dacht na. Daar zat wat in
zaam kwam- ze overeind en liep u
het telefoontoestel Ze draaide eoi
cijfers en had verbinding „Mets
vrouw eh Galestad. Is meneer|
der Voorde er?"
De maat vergat de meester, hij ver
gat Kappie en de „Kraak" hij
vergat alles Hij liep met een ver
heerlijkt gezicht door de straat, vroeg
aan een voorbijganger waar het circus
stond en liep toen weer verder Hij
had maar één gedachte: Troeteltje „Ik
kom er al aan, m'n zoete beestje'"
mompelde hij zacht voor zich heen
„Ik kom je halen! Ik ben zó bij je!"
De meester had op een gegeven mo
ment ontdekt, dat de maat niet meer
naast hem liep Hij keerde meteen om
en zocht tussen de mensenmassa,
maar geen maat! „Dat is me nou
ook wat!" zei de meester „Hoe kan
dat9 Daarnet liep hij nog naast me!
Misschien is hij een winkel binnen ge
gaan om prentebriefkaarten te kopen'
De meester gluurde in alle winkels,
maar ook daar zag hij de maat niet
„Misschien is hij terug naar het schip
gegaan!" dacht de meester Het is me
toch een rare1"
De meester liep naar de „Kraak" te
rug en ging daar meteen naar Kappie's
hut. „Is de maat al terug?' vroeg hij
aan Kappie
Wat maat?" riep Kappie ..Ik
klont nog niet gezien! Maar hij
bij je? Jullie zijn toch samen i
opgegaan9" H
„Ja, we liepen de hele tijd s
maar ineens was hij weg
overal gekeken
.Alweer wat!'" riep Kappie
„Had ik jullie maar niet laten
Jullie zijn nog erger dan kinder*
vier jaar!"
It
D
