Kwekerij-bloemisterij
„Het Viaduct"
DVERTEREN
Foutieve radio berichtgeving sticht
verwarring rond Treker hulpaktie
geheim van de zeeplantage
i
Kapitein Rob: De schatten van de Esmeralda
Veel keuze in: Accubakken
I (in vele maten)
Plantenbakken
Bloemstukjes
Kamerplanten
Verse snijbloemen
DE MAN UIT
CHICAGO
LEUSDER KRANT
Speciale aanbiedingen
Advocaat
Kratz van 6.65 voor 5.50
Matheus Rosé
van 7.25 voor 6.15
Langs whisky
van 15.95 voor 13.10
Vi liter jenever
V2 liter vieux
te samen voor 21.80 nu 19.10
Slijterij de Roskam
Voor uw tuin
violen - potaarde en mest
Leiisder Krant strip Kappie en het
tVAVA'AVn
M. OSNABRUGGE
IS DE MAN DIE U AAN EEN i
y FIETS EN BROMFIETS
HELPEN KAN. 4
i
Kom eens een proefrit maken 4
Ook het adres voor uw reparatie
y Erkend vakhandel 4
uit zijn cilinders raakt ook uitgeput.
Dan ziet hij Rosemarie met de boots
haak door het water zwemmen, geluk
kig. misschien kan zij hem bevrijden
Maar tegelijkertijd vult zijn hart zich
met angst, dat de haai haar ook zal
aanvallen Hij moet toezien hoe Rose
marie haar ongelijke strijd met het door
Robs dolkmes gewonde en geïrriteerde
dier aanbindt Als een vis zo behendig
zwemt Rosemarie om het monster!
wendt en keert en verliest het
dige dier geen ogenblik uit het
Als het moment is gekomen,
ze hem met alle kracht die in
is. de bootshaak in het grote lictui|
Het wapen doodt de haai niet.
door pijn overmand, moet het
de strijd voor een ogenblik opgei
Meneer Jansonius
hees de vlag toen
zijn dochter geboren
werd
IM SI)i:ii l\l< I I
-7-
De kelner kuchte zeer nadrukkelijk.
,,U blijft vannacht hier, meneer?
vroeg hij ..Ja, dat was wel de bedoe
ling' .Wilt u dan even het formulier
invullen? Als u mij uw paspoort geeft,
zal ik het zelf voor u doen
Ach neen. dan moet ik eerst mijn
tas weer tussen al die papieren uit
de wagen halen! Nee. geef maar hier
..De vreemdeling haalde z'n vulpen
voor de dag en vulde beide formulie
ren snel en handig in
De ober las William Colverton,
journalist, Clare Wyatt. secretares
se ..Ik zal het maar geloven", brom
de hij ..Als zijn geld goed is, kan me
dat paspoort niets schelen" En de
fooi overtuigde hem ervan, dat dit het
enig juiste standpunt was
Inmiddels was mr Clarenbough ge
wikkeld in een allergezelligst gesprek
met de dochter van de burgemeester
Corrie had in het eerst haar schroom
voor het door haar zo weinig beoefen-
geschreven door T. Lodewijk
de engels moeten overwinnen, maar nu
ze er doorheen was, ontwikkelde zich
de conversatie bijzonder vlot. Claren
bough bleek een gezellig prater en al
sprak hij weinig over Chicago, over
New York wist hij des te meer te ver
tellen Hij bleek bijzonder op de hoog
te van de politiek, zoals die door de
UNO bedreven werd en Corrie ver
wonderde zich erover, dat een zaken
man zo goed in al dergelijke dingen
thuis was Haar afkeer van de Amen-
kanen smolt langzamerhand weg, maar
toch kon zij de gedachte niet van zich
afzetten, dat deze meneer Clarenbough
het toch wel een beetje erg met zich
zelf getroffen had en... dat hij voort
durend een rol speelde Ze vroeg
zich af. met de intuïtieve scherpzin
nigheid die vrouwen eigen is. of die
Clarenbough die zich hier presenteer
de. zich nu werkelijk voordeed zoals
hij was.
Midden in het gesprek kwam de bur
gemeester binnen en ging er in z'n
gemakkelijke stoel bij zitten Hij ver
stond het engels beter dan hij 't sprak
pn vergenoegde zich derhalve met luis
teren Maar toen een pauze in het ge
sprek ontstond, wendde hij zich tot zijn
gast.
..Ik heb al veel gehoord van jullie
Amerikaanse journalisten zei hij
glimlachend, maardat ze zulke speur
neuzen hadden, wist ik toch niet!"
Clarenbough keek hem verwonderd aan.
,.Hoe bedoelt u?"
..Wel zoeven hoorde ik van de eige
naar van het Rode Hert, dat daar een
Amerikaanse journalist met z'n se
cretaresse zit te lunchen, die van plan
is mr. Clarenbough te interviewen
over zijn belevenissen in Nederland
en de indrukken die hij in Meeldam
heeft opgedaan."
De burgemeester praatte nog een
tijdje voort over de sensatiezucht van
de Amerikaanse bladen en de volhar
ding van de daaraan verbonden pers-
ridders en bemerkte daardoor niet,
dat zijn gast een weinig bleekjes was
geworden en diens woordenstroom ge
heel was opgedroogd. Maar Corrie
voelde de verandering in de sfeer aan.
,,U lijkt niet bijster ingenomen met
het vooruitzicht van een intervieuw
plaagde ze
,,Och," zei Clarenbough, niet zonder
enige wreveligheid, ,,als u eens wist
hoe verschrikkelijk lastig, indringe
rig en onbescheiden de Amerikaanse
krantenheren zijn, zoudt u begrijpen,
dat ik er nu helemaal niet bijster op
gebrand ben één van die heren te ontvan
gen. Mocht hij zich hier vervoegen,
weest u dan zo vriendelijk en maak
hem duidelijk, dat ik hier voor mijn
plezier ben en dat een intervieuw mijns
inziens zeer beslist niet tot m'n va
kantiegenoegens behoort".
,,Ja maar, als die man nu speciaal
ervoor gekomen is", protesteerde de
burgemeester, die een beetje inter
nationale reclame voor zijn gemeente
en wellicht voor zijn persoon helemaal
nog niet zo gek vond. ..dan kunt u toch
maar niet zonder meer ,,naar huis"
geven9"
,,Die vent is natuurlijk toevallig inde
buurt verdwaald", antwoordde Claren
bough. Geloof maar niet, dat hij spe
ciaal uit de Staten naar Meeldam is
gekomen om een onbetekenend zaken
man te interviewen".
„Nu.. onbetekenend... vleide Dtf.1
kenburg
,,Och burgemeester, zakenmensJ
zoals ik groeien in Amerika aan debo-l
men. ik ben lang nog geen Ford]
Rockefeller".
Op dat ogenblik werd er gebelt i
even later kwam het dienstmeisje bu
nen met een hoogrode kleur.
..Daar is een meneer, zeker
Fransman of zoiets, want ik kan j
altemet niet verstaan!"
,,Laat mij maar even gaan'" Corrj
was al opgewipt en door de des
verdwenen. Clarenbough en de bur
gemeester keken elkaar aan.
..Dat zal'm zijn", zei deAmerikiy
..Als ze hem nu in vredesnaam mu
niet binnenhaalt"
Maar Corrie was in de hal reedsj
discussie met de bezoekers, die-zei
haar beste engels (ze had nog maar k«
tevoren praktijk gehad) te woord stoei
.Ik ben Colverton van de Chicago suo, l
zei de bezoeker. „en ik heb gehoord,^
mr Clarenbough van ClarenboughChï<
Stores hier logeerde Dat hij hie
feestelijk ontvangen was, omdat hij
deze stad afkomstig is. Is dat
,,Ja dat hebt u wel goed
stemde Corrie toe ,,Ik zou graagoj
Clarenbough persoonlijk een paar vr«i
gen stellen", ging de bezopker voort
U wilde hem intervieuwen als ik
goed begrijp9"
„Ja", glimlachte de ander, ,,di
komt het wel op neer".
,,Dan spijt het me erg voor u,
neer maar mr. Clarenbough is big
met vakantie", antwoordde Corrie,,,9
hij voelt er helemaal niets voor og
thans geintervieuwd te worden"
..Hoe weet u dat?"
,,\Ve hebben het er juist over gel
want wij hadden al gauw van uw
wezigheid gehoord".
no 48
Beneden verkeert Rob in dodelijk ge
vaar De haai heeft zijn prooi ont
dekt en maakt zich klaar deze onder
water levende mens aan te vallen
Als door een instinct gewaarschuwd,
draait Rob zich plotseling om en een
kreet van ontzetting ontsnapt hem, als
hij de dreigende gevaarte op zich
af ziet komen. Het is te laat om te
vluchten of naar de oppervlakte terug
te keren. Wat een geluk, dat hij zijn
korte dolk in de gordel van zijn zwem
broek mee heeft genomen met de bedoe
ling eventuele touwen en obstakels weg
te snijden. Nu komt die dolk goed van
pas. Bliksemsnel reageert Rob op het
gevaar en met een forse stoot plaatst
hij het wapen in de hartstreek van het
monster. Maar zijn onverhoedse be
weging heeft de verkoolde wrakstukken
van de ..Esmeralda" in beweging ge
bracht, en een stuk hout onder-
begeeft het en het volgende ugciam
zit hij bekneld onder een zware d»
balk Zijn rukken aan de takel haf
Jan en Rosemarie echter gewaarschïl
en Rosemarie snelt naar de stei-f
en vol schrik ziet zij bij steeds k|
ter wordende stoten luchtbellen n
boven komen!
no 49
„Er is iets met Rob, roept zever-
schrikt naar haar man, .,ik moet naar
beneden om hem te helpen Jan Smit
helpt zo goed en zo kwaad hij kan zijn
vrouw met het vullen van de lege
luchtcylinders. Het schijnt een eeuwig
heid te duren voor zij eindelijk klaar
is om in de diepte af te dalen. Jan
Smit blijft alleen in angstige span
ning aan de reling achter Rosemarie
heeft een bootshaak meegenomen, want
zij denkt dat de inktvis weer in actie
is gekomen. Maar al gauw ziet zij bene
den in de diepte het gevaar, waarin Rob
verkeert. Zij ziet de geweldige scha
duw van de menshaai onheilspellend
door het water schieten en heeft in
een oogopslag gezien, dat Rob bekca
zit en niets kan doen om het monsiaf
van zich af te houden. Uit zijn masfaT
stijgen bij korte tussenpozen luchtig
len op Is hij gewond? Met een kr*
van ontzetting ziet Rosemarie hoed
haai op de weerloze Rob toe zwemt..]
om aan iedereen <e
dat hij een gelukkige vader
was geworden. Wel een goed
kope manier om zulk een blij
de tijding kenbaar te maken,
maar niet de beste.
Met een GEBOORTEKAARTJE
van de LEUSDER KRANT gaat
het beter en sneller. Al uw fa
milie en kennissen kunnen van
de blijde gebeurtenis op de
hoogte zijn nog voordat er 24
uur verstreken zijn.
Komt u nu al vast eens snuf
felen in onze prachtige kollek-
tie geboortekaartjes. We zijn
er zeker van, dat uw keus er
bij is.
FINNMARK 3
LEUSDEN CENTRUM
ixiNDERDAG 12 APRIL 1973
-30-
Toen de maat zich verlicht van zijn
zuidwester bevrijdde, koos de bij, die
daaronder al lang naar een uitweg had
gezocht, blij zoemend de vrijheid
„Nou hoop ik ja maar, dat het beest
ook genoeg stuifmeel bij zich heeft",
sprak Kappie het insect naogend.
,,St-stuifmeel? Had ik daar ook voor
moeten z-zorgen?" vroeg de maat ver
ongelijkt. ,,D-dat had je maar moeten
zeggen, Kappie".
„Welnee, aardappel die je bent",
lachte Kappie. „Daar zorgt zo'n beest
zelf wel voor, hoor. Daarvoor hebben we
hem ja net nodig. Wat heb je vroeger
over bloemen geleerd, op school?"
De maat trok zijn gezicht in rimpels.
„Dat ze water moeten hebben om te
groeien", sprak hij tenslotte
„Klont", zei Kappie. „Dat bedoelde ik
niet! Maar er is geen tnd om het je
allemaal uit te leggen. Je zult het wel
begrijpen, als je over een tijdje ziet,
hoe wij kweeksels van de professor
hebben verbeterd. Kom mee".
Maar toen zij buiten kwamen, stond daar
professor Bladergroen hen op te wach
ten
„Wat heb je vroeger op school ge
leerd over bloemen?, vroeg hij de
maat streng...
(Van de redaktie)
LEUSDEN - Een volstrekt onjuiste berichtgeving via de radio over de bos-
hulpaktie Den Treek/Henschoten door de aktiegroep Knalgroen en de Leusder
Krant sticht verwarring in Leusden.\In deze berichtgeving wordt de aktie
namelijk zonder voldoende overleg en\achtergrondinformatie tot een lande
lijke aktie gebombardeerd en het restaurant Alberts Corner tot initiatief
nemer. Dit is volstrekt onjuist en tegen de bedoeling van de organisatoren
in. Het blijkt, dat het telefoonnummer van Alberts Corner dag en nacht heeft
open gestaan voor opgave van deelnemers. De bedoeling van de aktie is juist
om met kleine groepjes te werken en onder deskundige leiding. Een lande
lijke aktie impliceert een veel groter aantal werkwilligen, waarover geen
enkel toezicht meer mogelijk is. De kans, dat er dan meer vernield wordt
dan hersteld is erg groot. De aktiegroepen doen dan ook een ernstig beroep
op de deelnemers om zich strikt te houden aan de aanwijzingen van de des
kundigen en niet op eigen houtje het bos in te trekken. Overigens blijven de
in dit nummer genoemde telefoonnummers van de aktiegroepen gehandhaafd.
„Die plaat is wel goed, maar ze
oonzen op de muur."
V2 liter kersen brandewijn
V2 liter bessenjenever
Hessenweg 212 - Achterveld - Telefoon 223
■s Avonds eeooend G- Speksnijder
Ruime parkeerplaats Drifakkerweg 4A - Leusden-C. -
^lllllllimmill illlilSLlSLSULJLJULSÜLJLSLMJL&SSXUJJXSJJ-i-IXXi
no 50
Rob doet een laatste wanhopige poging
zich te bevrijden van de loodzware
balk die op zijn borst rust. Hij wendt
zijn uiterste krachten aan. terwijl hij
geen ogenblik zijn doodsvijand, de haai
uit het oog verliest Maar hij is machte
loos en zijn adem gaat steeds moei
lijker, want niet alleen rust de balk
zwaar op zijn borst, maar de zuurstof
k Arnhemseweg 93 - Leusden-Zuid - Telefoon 03498-1461
-29-
Kappie en Okki bevonden zich inmiddels
in de broeikas waar de professor zijn
Stappans Vulgaris kweekte Met grote
aandacht bestudeerden zij de nijvere
gedragingen der plantjes en wanneer
de professor hen zo had aangetroffen,
zou hij hen ongetwijfeld hebben ge
prezen om hun wetenschappelijke be
langstelling.
„Een jofel plantje" sprak Okki waar
derend „Dat is toch maar een sap
pig stukje werk van die bollebof"
Ze maken me zeeziek," bekende
Kappie „Nou ik weet. dat dat uitge-
taande studiehoofd die groeisels aan
wal wil gaan zetten, heb ik ja geen
rust meer. Die dingetjes kunnen de
wereld nog heel wat averij bezorgen
Het wordt ja tijd, dat wij dat sakkerse
plan in de grond boren en zo is het
maar net!'
Bezorgd blikte hij naar buiten
„Waar blijft die klont nou toch met
zijn bij?" vroeg hij „Hij had
hier moeten zijn
Juist op dat ogenblik naderde er bui
ten het geluid van aarzelende voetstap
pen en even later trad de maat zoe
mend de broeikas binnen
,,N-niet pr-praten!" fluisterde hij,
terwijl hij probeerde het zenuwachtig
wiebelen van zijn hoofd te bedwingen.
„Als jullie gaan praten, ga ik d-den-
ken en dan st-steekt dat beest mis
schien in mijn hoofd
