CLAUS
COOP
ACHTERVELD
Kletersteeg's Bakkerijen
kwekerij roos
SNACKBAR
sherry Pedro de Revaller 4.65
EINDUITVOERING
Chauffeur gevraagd
Kapitein Rob: De schatten van de Esmeralda
DE MAN UIT
CHICAGO
Voor uw picknick, bos of strand,
is er niets makkelijker dan een
Bums bolletje of krenten
bolletje in de hand!
WOONHUIZEN
BOERDERIJEN
BUNGALOWS
BOUWPERCELEN
H. HIDDINK MAKELAARDIJ
IN ONROERENDE GOEDEREN &V.
Uw speciaal adres voor:
Patates Frites
Carbonade
Saté (verse)
Frikandel speciaal enz.
Ijstaarten
1/2 I. en 1/1 liters Ijs
Schepijs
Jan v. Arkelweg 41 - Achterveld
Tel. 05425 -229
Als u een sigaartje te gewoon vindt,
dan hebben wij voor u
BOEKHANDEL VOS
VIVO VAN DORT
ZONNEBRANDCREME EN -OLIE
VRIJDAG 15 JUNI 1973
INS F El ILLETO\:
door TOM LOUEWIJK
-14-
,,Och wat," antwoordde Colverton
een weinig knorrig, ,,lk wil niets kwaads
van de Amerikaanse meisjes zeggen
Mijn eigen secretaresse is een pronk
juweel en het aankijken ook nog heus
wel waard, maar die intieme, warme
gezelligheid, dat huiselijke, dat een
voudige, onopgemaakte, dat me van
avond hier yo treft, vind ik in Ame
rika niet."
,,U overdrijft," concludeerde Riek,
,,het nieuwe en onbekende trekt altijd
aan. Ik weet zeker, dat als ik nog
eens in Amerika kom, ik er verrukt
van zal zijn
„En na twee maanden weer naar
Holland verlangen," vulde Colverton
aan.
,,Neen" antwoordde Riek peinzend.
,,dat niet Holland is wel erg klein en
eng, vooral als je zit in een stadje
zoals hier, waar iedereen, iedereen
kent. Ik zou m n vleugels wijder willen
uitslaan dan mogelijk is in een Meel-
damse mulo-klas met dertig kinde
ren."
Colverton reikte haar de hand ten
afscheid ,,Wie weet," zei hij
,.U eindigt zoals u begon, met
vleien," glimlachte Riek en leedp
vriendscnappelijK naar nand in de zij
ne.
„Zien we elkaar nog eens weer?"
vroeg Colverton.
„Als ik in Amerika kom, zoek ik
u op," beloofde Riek spottend
„We zullen het anders zeggen
voor ik naar Amerika terug ga, zoekik
u op!" zei de Amerikaan „Is datgoed,
juffrouw Riek de Ruiter?"
„Ik zal eens zien, mr. Colverton."
„Jim is mijn naam."
„Ik zal eens zien, mr Jim Col
verton."
Hij aarzelde, als wilde hij nog iets
zeggen Draaide zich dan bruusk omen
liep naar de deur Het meisje volgde
hem om hem uit te laten.
,,So long Riek."
„So long mr Colverton
Ze hoorde hem buiten nog lachen,
toen hij in zijn wagen stapte
„Dikkenburg wordt oud," consta
teerde Kruiderink.
„Er zal een nieuwe frisse geest moe
ten waaien door het gemeentehuis."
Mevrouw Boom werd lyrisch Dat
werd ze altijd, wanneer ze over het
gemeentehuis sprak. Want dat Dikken
burg daar in de burgemeesterskamer
zetelde, was haar een doorn in het oog
Immers, op een der kamers van de
secretarie zat een persoon, die haar
veel meer dierbaar was. Johannes
Boom, door zijn moeder hardnekkig
Hanny genoemd, had na een abnor
maal lange studietijd zijn doctoraal
examen rechten gedaan en volontairde
nu zo'n beetje op de Meeldamse secre
tarie. De bedoeling was. dat Hanny
Boom eens burgemeester zou worden en
zijn moeder had haar toekomstideaal
reeds in vaste vorm gegoten. Hanny
zou burgemeester van Meeldam wor
den. Het zou haar aanzien in de plaats
harer inwoning niet weinig verhogen,
wanneer ze daar als een soort „Ma
dame Mère" mee kon helpen de ge
meente te besturen, want dat zij het
haar zoon aan advies en raad niet zou
doen ontbreken, stond bij haar vast.
De man, die de bereiking van dat
ideaal in de weg stond, was de goede
burgemeester zelve, te oud om te sol
liciteren, maar nog niet oud genoeg
om met pensioen te gaan
Haar zoon Hanny was maar een
halfslachtige bondgenoot Want deze
jongeman had al lang het oog gesla
gen op de blonde Corrie Dikkenburg
en al koesterde hij hetzelfde ideaal als
zijn moeder, hij hoopte het langs een
andere weg te bereiken, n.l als schoon
zoon van de burgemeester. Dat was
nog zo dom niet bekeken want ten eer
ste kostte het geen strijd en moeite,
waarvan Hanny zeer afkerig was enten
tweede kon hij het zo gemakkelijke le
ventje van thans, gesteund door de
ruime toelage van zijn moeder, nog
geruime tijd voortzetten.
Hanny had al meer malen pogingen
gedaan om te weten te komen hoe Cor
rie over deze plannen dacht, maar
aoooooooooooooooocoo
Regionale Muziekschool Amersfoort
Stoutenburg
I van de 92 bakkerijen waar
Bums gebakken wordt.
>000000009
Directeur A. Herckenrath.
Muurhuizen 1 - Telefoon 18427 - Amersfoort.
Middelwijkstraat 72 - Telefoon 15717 - Soest.
Zaterdag 16 juni 1973 - Aanvang 20.00 uur „De Brug", Schuilenburgerweg 2,
Amersfoort
door ver gevorderde leerlingen m m v het REGIONAAL AMERSFOORTS
JEUGDORKEST (AJ.O.) o.l.v Qui van Woerdekom.
2 delen van een orgelconcert van Albert de Klerk
- een celloconcert van Georg Matthias Monn
- het fluit- en harpconcert van W. A. Mozart
twee liederen van Gustav Mahler
- een concert voor accordeon, combo en orkest van H. de Jonge (speciaal i.o.v. de
muziekschool voor deze uitvoering gecomponeerd
- Saxo Rhapsody van Eric Coates.
Kaarten verkrijgbaar aan de muziekschool of 's-avonds aan de zaal (zaal open
19.30 uur) Toegangsprijs: f 1.50 (longeren beneden 18 jaar f 0,75).
In verband met ziekte van een van onze badmeesters
vragen wij
hulp van iemand die de capaciteiten
heeft om de badmeester te vervangen
gedurende de uren van 8.30 tot 1330 uur.
Waarschijnlijk tot 23 juni a.s.
Sollicitaties te richten aan
„Open de Rudolphstichting",
Postweg 80 - Achterveld (U.)
Voor direkt
ZELFBEDIENING
POTPLANTEN
SNIJBLOEMEN
BLOEMBAKJES
BRUIDSBOEKETTEN
BLOEMSTUKJES en
GRAFWERKEN
HEILIGENBERGERWtG 148 - AMERSFOORT
TELEFOON (03490) 2 29 86
TE KOOP GEVRAAGD:
VOOR DIVERSE RELATIES
VOOR INLICHTINGEN
Telefoon 03425-614
aanstekers,
pijpen,
boeken,
buro garnituren,
pennen,
platen enz enz
Hessenweg 323 - Achterveld
Jan van Arkelweg 41 - Achterveld - Telefoon 03425-229
1 krat amstel pijpjes
van 12.- nu voor 9.95
1 liter riedel sinas
van 111 voor 89
1 liter raak up
van 99 voor 89
AMBRE SOLAIRE NIVEA
DELIAL en grote sortering
COPPERTONE ZONNEBRILLEN
boven 15.- thuisbezorgd
was altijd nog gestuit op een speels-
spottende afweer. Het meisje scheen
hem niet au seneux te nemen, wat zijn
eigenliefde in niet geringe mate kwet
ste.
Mevrouw Boom ging haar eigen weg.
Ze wilde de weg naar Hanny's toekomst-
ideaal bekorten en aangezien alleen
Dikkenburg het corpulente obstakel
vormde op die weg, moest hij verdwij
nen. Had zij in de tijd der Borgias
geleefd, ze zou dolk en vergif hebben
aangewend, riu zocht ze naar diplo
matieke middelen Hoewel het denk
beeld nimmer geheel van haai week,
drong de gedachte zich van tijd tot
tijd krachtiger naar voren en de ont
wikkeling der jongste gebeurtenissen
had het samenzweerders-instinct van
mevrouw Boom opnieuw in hoge mate
virulent gemaakt
Mevrouw Boom had bij haar vele
slechte eigenschappen één goede, die ze
echter zelden ten goede aanwendde:
ze bezat een grote mate van mensen
kennis en een scherp verstand. Mr.
Clarenbough, de Amerikaanse zaken
man, had op haar een wonderlijke
indruk gemaakt
no. 63
Wanneer beide mannen aan boord van
de „Vrijheid" komen, merken zij, dat
er toch nog een passagier aan boord
is: Skip, die grommend, op de mannen
afkomt. „Een merkwaardig beestje,"
zegt Freddie, die zich de hond slechts
met moeite van het lijf houdt. „Ja,"
zegt Stevens, „Ik heb hem al jaren,
maar ik geloof, dat hij dol is gewor
den. Het beste lijkt mij, wanneer wij
het beest over boord gooien „Pre
cies mijn idee, kapitein," zegt Fred
die, die meteen korte metten maakt,
Skip, in zijn nekvel pakt en de hond
in het water gooit Dan maken zij los
hijsen de zeilen en varen met een gun
stige wind de haven uit. Stevens wrijft
zich in de handen. Dat heeft hij,
eens handig gedaan! En wat zal 4
Rob straks op zijn neus kijken. Ni
tuurlijk zal hij alarm maken, msL.
voor het zover is, zal de „Vnjheif
al ver op zee zijn en een knappe jong»
die hem dan nog inhaalt.
do. 62
Ja, nu moeten ze even zakelijk praten.
Maar Stevens komt gauw met Freddie
tot een aceoord: vijftig dollar vooruit
betalen en nog eens vijftig dollar bij
aankomst. „Ik ben een gemakkelijke
jongen," zegt Freddie zelf, „ik houd
op zijn tijd van een borrel, maar voor
de rest zal je weinig last van me
hebben, kapitein Alleen word ik gek
als ik goud zie," vervolgt hij, „Is
er goud aan boord van dat scheepje?"
Stevens lacht maar eens hartelijk en
bestelt voor hun tweeën nog een glas
bier. „Wat denk je wel," zegt hij, ..ik
ben geen goudgraver! Nee, het is maar
een heel gewoon scheepje en er is
niks bijzonders aan boord Even later
gaan ze samen op stap.
zijn plunjezak van huis en dan
zij zich naar de haven, waar de
heid" ligt. Stevens heefter
geen idee van, welk een kostbare
ding er aan boord ligt en dat Frete
werkelijk wel eens in de verleid»
zou kunnen komen..
