JON BLUMING
Oprecht en toch ambitieus
I Tekst
„Ik zou graag karakterrollen spelen,
het is een uitdaging"
A
.Roos
FOTOS JAN PIT
O o
O
„Je bent voor het publiek zo
goed als je in je laatste film was"
„Als je vandaag de dag in Nederland een man krijgt die een
echt goed script weet te schrijven, dan wordt die man
miljonair"
FILMOGRAFIE
O Q
Na zijn eerste speelfilm .Gang
stermeisje" (1967) volgde ..De
Inbreker die bij het schaarse
rijtje van suksesvolle Neder
landse films gevoegd mocht wor
den Diezelfde Frans Weisz re
gisseerde .Naakt over de schut
ting" en overtrof tegelijkertijd
de bezoekersaantallen van zijn
vorige produkties De nu 35-jari-
ge Weisz handhaafde dezelfde
hoofdrolbezetting als 111 ,.De In
breker", te weten komiek Rijk
de Gooyer, Jon Bluming en toneel
actrice Jennifer Wiliems Onze
filinmedewerker sprak tweeën-
halfuur met de filniakteur en
karateleraar Jon Bluming. die. zo
als hij zelf beaamde, opnieuw een
aanzienlijk commerciële ..eye
catcher" bleek
Het is aan de zoveelste klimatolo
gisch noodzakelijke regenbui en aan de
talloze verkeersopstoppingen ten ge
volge van de tweede autoloze zondag
te wijten dat fotograaf Jan Pit en
ondergetekende met enige vertraging
aan de Looydijk in De Bildt arriveren.
Achter een donkergroene Jaguar ligt,
diep verscholen tussen overmatig aan
wezig groen, de villa van onze man,
filmster Jon Bluming en eigenaar van
twee goed renderende sportscholen te
Amsterdam en De Bildt. De buitenkant
van de villa geeft met de tuin en de hoog
opgetrokken beplanting en een dergelijk
slecht weer het geheel een overeen
komstig mistroostig aanzien. Even
wel aangebeld is dit al gauw ver
geten als we worden aangespro
ken door middel van een lage, wat
slaperige stem, waarvan we de bijpas
sende voortbrenger hemelwaarts moe
ten zoeken. ,,0 ja, je hebt van de week
gebeld, „Kom verder", zo inviteert
De Bonk ons ongeveer.
Eenmaal in de riante woonkamer,
waar hij sinds 1967 met zijn knappe
tweede vrouw Albertine (die hij met
„poes" aanspreekt) en een prachtige
witte Angorakat, wanen we ons op een
In Nederland ligt over het alge meen
het honorarium erg laag voor het dag
en nacht werken in een film?
,,Het honorarium in Nederland, dat
is voor een echt akteur. kijk nu
moeten we twee dingen gescheiden
heeft als Harry Booth mij komplimen-
teren dan vind ik het fijn. dan heb
ik die film niet voor niets gemaakt
En dan is het geld niet belangrijk, dan
doe ik het voor mijn plezier".
Hoe ben je in kontakt gekomen met
Frans Weisz.
Frans Weisz is in kontakt gekomen
met mij".
Dat was toch je eerste Nederlandse
speelfilm.
Nee, dat was de tweede De eerste
film was van Paul Verhoeven, dat was
,,De worstelaar"
Dat was een korte film.
,,Ja, maar dat ik al enigszins bekend
was in dat wereldje, dat was al voor
deze film. Dat kwam door een bijrol
letje in Modesty Blaise" van Joseph
Losey in '65, die mij ook heeft aangera
den verder te gaan in de film, wat ik
ook weer door „Naakt over de schut
ting" niet bang dat je een bepaalo stem
pel krijgt Dat je in andere films geen
dramatische rol zou kunnen spelen?
Nee, nee dat geloof in niet meer Henk
ten Berge heeft over ,,De Inbreker"
in de Telegraaf geschreven ,,de rol
van Bluming was erg aardig en opzien
barend dan, maar iets serieus kon hij
niet aan". Met andere woorden, hij is
even aan komen waaien en was wel
leuk, maar nu hoeft het niet meer Die
zelfde Henk heeft nu geschreven, dat
tot zijn verbazing Bluming op weg was
nu een echte filmheld te worden, be
grijp je wat ik bedoel? Dus van deze
man, die als recensent erg kritisch
is in zijn filmbespreking heb ik nu een
positieve erkenning gekregen. Kijk en
dat doet mij plezier Dat is voor mij
een duw in de goede richting. Dat wil dus
nog niet zeggen dat ik een erg drama
tische rol aan zou kunnen maar ik wil
het wel graag eens doen, Je mag gerust
weten, ik zit er op te spinsen dat er
mij een wordt aangeboden"
Je zou het graag willen.
,,Ja, om te bewijzen dat ik het wel kan
Ik heb namelijk het sterke gevoel dat ik
er terdege toe in staat ben Dat wil
dus niet zeggen dat in het kan, maar
het is voor mij een enorme uitdaging
om te bewijzen dat ik het kan. Echt een
goede karakterrol maar niet in de vorm
van de domme of lieve jongen. In dra
matisch opzicht tot een goed verhaal
waar je faliekant centraal in staat
Een rol waar ik zo centraal in sta
dat als ik het fout zou doen de hele film
als een kaartenhuis in elkaar sodemie
tert"
inder werelddeel. Het kostbare en
fraaie Oosterse interieur van de ka-
aer is werkelijk imponerend en weet
Jesondanks een typisch Westerse ge-
lellige sfeer uit te ademen Jon ver
zekert ons dat de verscheidene Japanse
rapenntuelen die aan de wanden zijn
bevestigd nog wel degelijk goed funk-
öoneren Wij geloven hem op zijn woord
Ook staan er twee verdacht echte Ja
panse strijders opgesteld, figuren, om -
langen met op maliënkolders lijkende
«penuitrustingen. Strijders, die ge
zien hun authentieke omlijsting als
levensechte lijfwachten voor Bluming
zouden kunnen dienen, mits hij ze
aodig had.
Zo gauw we zitten wordt meteen de
soundtrack van Naakt" opgezet en
jraagt hij onderwijl of we iets te drin
ken willen. Na op natuurlijke wijze ge-
eageerd te hebben vloeit er al bloed
Js bij het openen van een bierflesje
er de hals van afbreekt en hij dit ver
duidelijkt met ,,ik schijn mijn eigen
kracht niet te kennen" Maar goed, na
een kwartier tijds uit zijn mond ver-
Bomen te hebben welke vechtsporten hij
»el of niet prefereert en hoe weinig
oiensen daadwerkelijk in std"at zouden
zijn een medemens in koelen bloede te
doden, spitst ons gesprek zich toe op
zijn ervaringen m de nationale en in
ternationale filmwereld Terwille van
ruimte dienden de vragen en ant-
noorden enigszins beknopt te worden
seergegeven
houden Ik begrijp volkomen de moei
lijkheden in Nederland Ik begrijp vol
komen dat een producent op een ge
geven moment met zijn geld aan het
spelen is en dat veel Nederlandse films
zo dan niet geflopt toch financieel ge
zien een débacle zijn geworden. Maar
op het ogenblik zijn ze zover gevor
derd dat de debacles sterk minder
worden en dat er bij het Nederlandse
publiek op het ogenblik een voorlief
de gaat ontstaan voor de Nederlandse
speelfilm Want als we gaan kijken
dat ,,The Godfather" nog niet de helft
heeft gedraaid van wat bijvoorbeeld
„Turks Fruit", ..Blue Movie" en een
..Wat zien ik" en „De Inbreker" heeft
gedraaid, dan vind Ik toch dat we
aardig op weg zijn En dan zilllen ze
hun hele stelsel van de salariëring
voor een filmacteur moeten gaan her
zien. Want in de toekomst ben ik
niet van plan te gaan werken voor wel
ke producent dan ook. die bij wijze
van spreken over mijn rug een klein
miljoen in zijn zak steekt of al is het
Heb je voordat je in de film ging
il enige ervaring opgedaan? Bijvoor
beeld op het toneel?
,Ik heb in mijn studietijd in Japan,
toen ik daar trainde van begin 1959
tot eind 1961, een rolletje aangeboden
gekregen Ze hadden daar gebrek aan
ren buitenlandse akteur, die, een Ja
panner mag graag overdrijven, erg
groot moest zijn. Dus wel twee kop
pen groter dan een gemiddelde Japan
jer en die daarbij nog redelijk Ja
pans sprak. Op een gegeven moment
kwamen ze bij mij nadat ze eerst
een stelletje Amerikanen hadden uit
geprobeerd, maar die schijnen moei
te te hebben met Japans zonder accent
alt te spreken, en toen heb ik gewoon
eens wat meegedaan Als bijzitter, dus
hè. aan een bar zitten of in een stoel of
evan voorbij lopen, allerlei stomme
kleine dingetjes En op een gegeven
moment kreeg ik daar dus een kansom
ün een Japanse film mee te doen,
.Varkens en slachtschepen" (Bluming
nf me de orginele titel", die lkechter
niet kan reproduceren) „Ik speelde
laarin een gastrolletje als een rnan
die betrokken raakt bij een verkrach
ting en dan door een kreupele oude va
ler wordt terecht gewezen, je weet wel,
typisch dramatische anti-Ameri
kaanse film. En dat was een sukses.
N'a die tijd heb ik daar nog verscheide
ne rolletjes gekregen en een prijs in
ontvangst genomen voor een van de
her beste buitenlandse akteurs die
Japanse films meespeelden"
,,Ik heb het toevallig van de week nog
ian iemand laten zien Kijk, hier heb
ik het". Er wordt me een pagina voor
gehouden met vier foto's en een tekst
die ik misschien in dronkenschap zou
kunnen lezen Jon spreekt het Japans
'el redelijk maar vindt het schrijven
en lezen er van ook een onmogelijke
tn overbodige zaak. Trouwens, over
lijn ervaringen in Korea weet hij
«ardig te vertellen. Als zestienjari
ge zat hij al bij de mariniers. „Zeven
hen toen zat ik in Korea met het
eerste detachement, dat was oktober
■951 en in januari 1952 lagen we al
«n het front" Een maand later lag
kij in Tokyo met twee schotwonden
to het been Zijn oorlogservaring bleek
een paar maanden later wederom door
'erwondingen, granaatscherven en een
bajonetsteek „En toen ben ik terug
gegaan naar Nederland, waar ik nog-
nodig de beest heb uitgehangen
•aarop ik meteen weer ben terugge
gaan naar Korea"
HONORARIUM
In de film en het verkopen van
bijbels en verzekeringen (grinnikend)
toet een Amerikaan, heb ik me toen
Wg aardig kunnen bedruipen Toen
'k terugkwam in Nederland heb ik
^lfs nog tachtigduizend gulden kun-
len overhouden, aan de film Ze be
talen daar namelijk iets meer dan
to Nederland. Wat ik daar kreeg voor een
bijrolletje, dat vinden ze in Nederland
veel voor een hoofdrol"
dan vijf ton, en dat hij mij probeert
af te schepen met vijftienduizend gul
den Want dan ga ik eens kijken wie
mijn film kan financieren en dat ik dan
hetzelfde ga doen wat in Amerika „The
United Artists" (filmproductiemaat
schappij door enkele grote akteurs,
o.a Steve McQueen, James Coburn,
Dustin Hoffman, opgericht A R.) fei
telijk doen En dat we de koppen bij
elkaar steken en dan zeggen jongens
we gaan een film maken", die half
miljoen uit het zeunfonds krijgen we
toch wel als we een goede regisseur
en een paar andere back-up mensen
hebben en dan via de reklame dinge
tjes erbij en wat eigen geld erin kun
nen we dat beter zelf in onze zak
steken. De regisseurs hebben we, het
talent hebben we, dus waarom zullen
we ons dan bij wijze van spreken la
ten uitbuiten door een producent? Daar
wil ik dus niet mee zeggen, dat ik bij
zonder ontevreden ben, helemaal niet.
Het gaat er alleen om dat net zoals een
producent op een gegeven moment voor
uit kijkt, ik ook vooruit moet kijken.
En als ze dus in de toekomst bij mij
komen en zeggen: „moet je horen
vriend, ik heb hier een hele fijne rol
voor je en daar moet je trots op wezen
dat wij je dat aanbieden" dan zeg ik
„je bent nou slap aan het kletsen"
Want je weet verdomd goed, dat als
ik op het ogenblik in een film mee
speel, een goed deel van het Neder
lands filmpubliek er dan graag naar
gaat kijken. En waarom? Omdat die
vorige films ook leuk waren. Dus op
het ogenblik is het zo, als jij een
film gaat maken dan wil je mij erin
hebben omdat je dan verdomd goed weet
dat je financieel débacle zelfs in een
goede winst kan uitdraaien. En als
je dan tegen mij zegt, je mag blij
wezen dat, je mee doet, dan zeg ik
dan hoeven we niet eens meer te pra
ten En dan gaan we eens over de
prijs praten en wat ik dan in de toe
komst wil dat is een klein percentage
van de winst"
Dat zien we in Amerika ook vaak,
b.v. Marlon Brando plus minus vijf
procent van „The Godfather".
„In Amerika vaak? Dat is het enige
waarop ze werken, dat is volkomen
in Amerika Het is ook reeel, de
meeste akteurs daar die krijgen geen
vast salaris Weet je wat Brando tot
nu toe aan „The Godfather" verdiend
heeft9 Dertien miljoen dollar! Maar
voor de rest moet ik zeggen, heb ik
met producent, regisseur en alles fijn
samengewerkt Ja. ik ben ergens te
leurgesteld over Ik kan dus geen na
men noemen maar er is een film
gemaakt en toen ik later over die film
aan het praten was toen hoorde ik
niets anders dan huilen en jammeren
over hoeveel geld ze er aan verlo
ren hadden. Toen ben ik later gaan in
formeren via een bekende jongen op het
Engelse en Franse filmgebied, en toen
bleek dat die film helemaal geen de
bacle was en dat de man helemaal
geen geld heeft hoeven bijpassen, maar
dat hij er een paar ton (wat dus in zeke-
ie zin als hij een half miljoen op de
tocht zet best verdiend mag worden)
toch maar op verdiend heeft in plaats
van verloren En dat vind ik ver
velend. Hij hoeft tegen mij niet te lie
gen Dus toen ben ik een beetje wak
ker geworden en als ik dan tot de
ontdekking kom bijvoorbeeld, dat een
andere film waar ik aan mee heb ge
daan de eerste week in Nederland
drie keer zo goed heeft gedraaid als
de vorige film dan begin ik me af te
vragen waarom er altijd gepraat moet
worden over financiële debacles en
hoeveel geld ze verliezen Kijk, als
ik een film maak met iemand en
die inan verdiend er een hoop geld aan
en ik heb toegezegd zoveel te aksep-
teren dan moet ik later niet zeggen,
ja maar dit en ja rnaar dat lk heb
dat dan geaksepteerd en klaar Maar
dan moet de man dus ook niet aanko
men met een financieel débacle, wat
dan niet waar is Als ik later hoor ja
maar hij heeft met het geld wat hij daar
op verdiend heeft in een andere film
geïnvesteerd en die is slecht gegaan",
dan zeg ik „had die man betere akteurs
moeten nemen en een beter verhaal
moeten schrijven, maar dat kan hij niet
op mij verhalen Wat een producent
verdient interesseert mij ergens geen
bliksem. Wat mij interesseert is wat
krijg ik ervan Wat mij in de eerste
plaats interesseert is: hoe staat het
publiek tegenover mijn films, hoe rea
geren ze op mijn rol. En als ik dan
door middel van de lovende recensies
over Rijk, Jennifer en mij in de kran
ten en door de opmerkingen van Wim
Verstappen in Vrij Nederland ver
neem dat ze dol enthousiast waren en
als een duo als Pim en Wim dan zeggen,
„de grote prijs gaat naar Jon Bluming",
dan hoef ik mij niet te schamen Maar
dan moet ook niet de producent gaan
vertellen, dat ik eigenlijk tranen van
dankbaarheid moet storten omdat ik
dat rolletje heb gekregen, want dat
is gezwets"
Misschien dat je daartoe de eerste
keer geneigd ben, maar nu ben je een
trekker van het publiek geworden.
Vier maal Jon Bluming
gen En ik loop zo naar hem toe, hij
was nog met een ander bezig, „ik geef
hem dat script en hij zegt: „will you
like it9 En ik zeg. „nee, je kunt me
de pot op", en ik ben omgedraaid en
ben weggelopen
Maar nou kom ik hem eergisteren
tegen op het Leidseplein in een bar en
toen riep hij. „Bluming, Bluming Geef
die man champagne". Ik denk, cham
pagne, wat nou Zegt hij: „nee, nee niets
zeggen. Duizend maal ekskuus, sorry,
ik ben stom geweest, sorry Ik wist
niet wie je was, maar doet er niet toe,
vergeef me, afgelopen de volgende film
die ik maak zit jij in" Hij zegt „ik
heb je film hier gezien en geweldig,
fijn fijn" Kijk, dat is voor mij een er
kenning. Ik zeg „Harry, de volgende
fles is voor mij en zijn we samen door
gezakt daar. Begrijp je, dat ligt an
ders Als een man als Pim en Wim
en iemand die zijn sporen welverdiend
Naast zijn rolletjes in enkele
Japanse films is Jon Bluming
te zien geweest en nog te zien in
„Modesty Blaise" (van Joseph
Losey, '65), „De Inbreker" (van
Frans Weisz. '72). „Turks
Fruit" (van Paul Verhoeven, '73)
en recentelijk „Naakt over de
schutting" (van Frans Weisz,
'73) Verder trad hij bij „Naakt"
simultaan als fight-arranger op
Over de karatewedstrijd in de film
is hij niet zo te spreken Ook
participeerde hij in de korte
film van Verhoeven „Deworste
laar" (68In februari volgend
jaar hoopt Harry Booth aan een
film te beginnen, Bluming zal
daar zeker in voorkomen Ook is
hij vanuit Engeland benaderd.
Die film gaat vermoedelijk over
een groep homoseksuelen. „Dat
is ook een uitdaging voor mij.
Ik heb voorlopig toegezegd, maar
wel vermeld dat ze me eerst het
skript even sturen"
„Er staan genoeg Nederlandse
films op stapel, als eerst het bud
get maar rondkomt". Paul Ver
hoeven zal binnenkort beginnen
aan „De Landsknechten", die
ook weer door Rob Houwer zal
worden geproduceerd. Het wordt
een kostuumfilmgesitueerd in het
tijdperk van ridders en edele
vrouwen Bluming zal daar een
belangrijke rol in vertolken
Vast staat dat we hem regelmatig
op het witte doek zullen zien ver
schijnen, op weg een „straf" te
worden („Naakt" draait mo
menteel in Arnhem, Amersfoort,
en Apeldoorn).
nooit gedaan heb, trouwens, ik wist niet
hoe. Toen ben ik er nog fighiarranger
geweest. Daarna werd ik nog opgebeld
voor „Het lied van het trieste café"
met Shireen Stroker en Wim de Meyer
van de Nieuwe Haagse Comedie onder
regie van Berend Boudewijn. Daarvan
heb ik de vechtscènes geregisseerd en
het was zo'n sukses dat de eerste
avond dat het vertoond werd vielen
er vier dametjes flauw. Er werd zo
realistisch gevochten, dat die damet
jes die dachten een keurig toneelstuk
te zien te krijgen onderuit gingen. Toen
hebben ze een EHBO-postje ingericht,
dat deed me wel plezier. Want dat be
tekent dat het realistisch was, dat het
dus goed was. Toen heb ik het nog
eens gedaan voor „De Nonnen" die in
1968 in De Brakke Grond ging, onder
regie van Kees van Ierssel. En die
heeft me toen belazerd. Die man was
niet eerlijk. Ik heb zes tot acht weken
bijna continu met die mensen in mijn
sportschool geoefend en het was alle
maal goed en toen bleek dat mijn naam
HEKEL AAN TONEEL
Jon Bluming zou graag beroepsak-
teur worden. „Alleen", zegt hij, „is
dat niet mogelijk als je je niet aan een
toneelgezelschap verbindt". En dat
staat hem tegen. „Steeds hetzelfde
moeten spelen in dezelfde rollen en
dekors In ben toch al geen toneel
liefhebber Ik vind dat veel toneel
stukken op de televisie bijvoorbeeld,
stuklopen omdat er te theatraal geak-
teerd wordt. Die overdreven gezichts
trekken en gesproken teksten". Niet
om de spelers, want daar heeft hij zeer
prettig kontakt mee. zo heeft hij sterke
bewondering voor een jerome Reehuis
en vooral Ko van Dijk. Ook de rol van
de laatste als inspekteur in „Naakt"
sprak hem erg goed aan. „Ik zou wel
wat op toneelgebied willen doen, maar
dan met een kontrakt van zo'n twee
maanden, dat is ongeveer veertig keer
Maar langer niet"
FRANS WEISZ
Over Frans Weisz is Jon best tevre
den Op mijn vraag of hij het skript
lang van de voren te lezen kreeg,
antwoordde hij als er gerepeteerd
moet worden of er wordt gezegd van
middag moeten jullie allemaal bij el-
„Op het ogenblik, dat blijkt wel
Ik ben geweest bij Harry Booth (regis
seur van t v -serie „De Dubbeldek
kers"). die is op het ogenblik bezig
met een film met Wim Sonneveld „Op
de Hollandse toer", met Adèle Bloe-
mendaal, Joop Doderer Première eind
december A.R.) Ik word gevraagd
voor een rolletje Ik denk, met Wim
Sonneveld, lijkt me wel leuk werken.
Ik kom daar en wordt vervelend ont
vangen Zo van „ga maar zitten (dat
konden ze in Japan zeggen, toen ik stu
dent was en centen moest hebben) en
hier is het script, lees het maar vast
door" Een half uur later komt er
iemand en die zegt o ben jij er nog, ja,
ja, nee wacht effen, nee, Harry is nog
even bezig". Afijn, weer een half uur
wachten Toen kwam Harry en zei: „ja,
ik ben Harry Booth en zo en zo en zo,
eh, lees maar even door, oh je vindt
het geweldig en eh, eh erg fijn, dag"
Waardeloos, een paar stomme din
getjes, een pasje links een pasje rechts
en een keer „hallo" en dan ga ik weer
af Ik ben niet groot geworden, maar
voor dat te groot, daar heb ik geen trek
meer in MAAR Harry kende mij dus
niet, dat ik loop naar Hofman toe (tus
senpersoon) en zeg, Hofman eh „Nee
wacht even, Harry is nog bezig". Ik
zeg, Harry kan van mij de kelere krij-
Even pauze tijdens de opnamen voor „Naakt over de schutting"
Van links naar rechts Jon Bluming, Rinus Ferdinandusse en Rijk
de Gooyer
er niet eens bij stond. Na enig „aan
dringen" is er voor de première in
Utrecht gauw een inlegvelletje georga
niseerd: „de gevechten werden gear
rangeerd door Jon Bluming". Ze hebben
me echter nooit_ betaald, het was voor
mij een financiële strop van een paar
duizend gulden". Toen wilde ik ook niets
meer met toneel te maken hebben".
In „De worstelaar" heb ik fijn ge
werkt met toneelmensen als Marian
Fiolet, met Bernard Droog en Wim Zo
mer, vreselijk fijne mensen. Nou ja,
Paul Verhoeven is natuurlijk buiten
kijf als regisseur. En het is zo'n
sukses geworden, dat hij in Berlijn
de derde prijs kreeg heb ik gehoord en
pas geleden in Parijs kreeg hij de ere
medaille. Ja, dat was een giller, ik heb
het nog uitgeknipt.
Daarna kwam Frans Weisz naar jou
toe.
Frans had gehoord dat „De worste
laar" zo goed was en heeft hen drie
keer gezien Hij was op zoek naar een
grote kerel om een trio te maken. Hij
wilde een klein meisje. Rijk als de po
pulaire jongen, het scherpe jochie en
dan Bluming als de grote dommekracht
die naar Rijk luisterde, zijn gabber dan
Jennifer er dan lekker pittig doorheen
„Vanaf die tijd, dus na „De Inbreker"
is het eigenlijk een sneeuwballetje ge
worden.
Wat is kwa karakter het grootste ver
schil in „De Inbreker" en „Naakt"
„Laat ik het zo zeggen In „de Inbreker"
moest ik gewoon de dommekracht spe
len dat was kwa karakteruitbeelding vrij
eenvoudig. Je moet maar gewoon dom
blijven kijken en een beetje meelopen
De moeilijkste scene voor mij in „De
Inbreker" was de scene met de moeder
van Rijk, Annie de Lange Daar zag ik
een beetje tegenop, maar het is alle
maal goed gegaan Ook heb ik in „Naakt"
een veel moeilijker rol Ik sta tussen
Rijk en Jennifer in, het geheel ligt
anders en is ook veel dankbaarder Je
voelt dat je een belangrijker rol hebt,
dat de film ook voor een deel op jou
steunt Als jij die rol verpest dan valt
eigenlijk de hele film weg, omdat dan
zinkt Rijk weg en Jennifer zinkt weg. De
één vangt dan de ander op. Dat reali
seerde ik me pas na de film"
Je bent een grotere persoonlijkheid,
zelfstandig denkend
„Ja, ik moet dus veel meer doen en het
is een veel dankbaarder rol Het is
iets wat ik veel liever deed dan „de
Inbreker"
In „De Inbreker" stond ook Rijk de
Gooyer zeg maar centraal boven jul
lie.
„Ja, en nu heb je dus drie centrale
figuren in deze film"
Alhoewel, persoonlijk vind in Jenni
fer Wiliems enigszins overbodig. Min
der noodzakelijk dan in „De Inbreker".
„Dat is waar Maar juist daarom ïshet
een knappe prestatie dat ze toch op
valt Want ze doet het verrekte goed.
Dat stomme koppie bij die fruitauto
maat (lachend), prachtig"
Ben je door „De Inbreker" en nu
kaar komen, want dan gaan we met zijn
allen het skript lezen, dan ben ik altijd
ziek Want dat is nutteloos, de tekst
verandert toch per minuut Ik vraag
alleen maar wat er van mij wordt ver-1
wacht en dan leef ik mij gewoon in de
rol in. Gelukkig is Frans na „De In
breker" zover dat hij aan mij vraagt
hoe ik het dan zou willen als iets
mij niet aanstaat Tenzij ik natuurlijk
totaal verkeerd doe, want dan ga je
af, ha, ha" „Zal ik je eens een giller
vertellen? Ik heb het hele skript niet
gezien. Dat was juist een standaard-
grap onder de crew Zo van- zeg Frans
nu moet je mij toch het skript eens
sturen, dan ga ik het ook eens lezen,
terwijl de film al bijna klaar was"
Tot de beste Nederlandse regisseurs
rekent hij Frans Weisz, Paul Verhoe
ven en Pim de la Parra en Wim Ver
stappen Met ontzag spreekt hij over
Alec Guinness als ik naar zijn favo
riete buitenlandse akteurs vraag. „Alee
Guinness in zijn luguber echte rol
in „Hitier, the last ten days" Mees
terlijk die man, een topakteur met een
grote voorliefde voor toneel" Als
mogelijk voorbeeld voor zijn ambities
ziet hij Ernest Borgine (in „Emperor
of the North"), Robert Mitchum (in
al zijn rollen) en Gene Hackman (in
„The French connection"). „Alec
Guinness, die staat overal boven
RIVALITEIT
In tegenstelling tot wat er over
de buitenlandse film-industrie veel
wordt geschreven, verzekert Bluming
mij dat er onder de Nederlandse spe
lers vrijwel geen rivaliteit of onuit
staanbaarheid bestaat. De sfeer on
derling noemt hij prettig en vriend
schappelijk. „Kun je buiten de film
om ook zo goed met Rijk en Jennifer
opschieten als tijdens de film blijkt9".
„Zeker, Rijk is normaal ook een beste
vriend van me en met Jennifer kan ik
eveneens erg goed omgaan. Net als in
de film hangen we als een soort trio
aan mekaar Zij zijn wel mijn beste
vrienden".
Naarmate het gesprek vordert, begint
ons reukorgaan al aardig in de ban te
geraken van de overheerlijke sterk ge
kruid aandoende geuren van een waar
schijnlijk Oosters maal In ons oer-
Hollandse weersomstandigheid een pit
tige opkikker, die best zal smaken
Jon roept naar zijn culinair zeer aktieve
echtgenote om een telefoonnummer Als
we weer buiten staan te druilen als het
weer, zie ik het voor me. Jon de keuken
in en kinderlijk vragen wat hem te
wachten staat en dan even proeven Zo
is die Amsterdammer, goudeerlijk,
soms wat naief.
